علاوه بر آرامگاه های شیخ بهایی ، شیخ حر عاملی ، پیر پالان دوز و مراکز دیدنی محدودة اماکن رضوی که در بخش آستان قدس معرفی شدند ، مزارات ، بناهای تاریخی و مراکز دیدنی دیگر عبارتند از :
گنبد خشتی
نزدیک ترین مزار به مجموعة اماکن رضوی ، آرامگاه محمد ، معروف به گنبد خشتی است که به قولی از نوادگان امام موسی بن جعفر (ع) متوفی به سال 832 ق. است . بنای اولیة آرامگاه را بعضی به عهد صفوی و برخی به عهد تیموریان نسبت داده اند . این بنا دارای گنبد دو پوشه و در داخل مزین به مقرنس های زیباست و به دلیل داشتن پوشش آجری و در مقایسه با گنبد طلایی امام رضا (ع) به گنبد خشتی معروف شده است . این آرامگاه در کوچه ای به همین نام ، در محلة قدیمی نوغان در شرق خیابان طبرسی قرار دارد . گنبد خشتی توسط هیأت امنایی از معتمدان محل و تحت نظر اداره اوقاف و امور خیریه ناحیه یک مشهد و از محل نذورات نگهداری می شود .
خواجه ربیع
این آرامگاه در شمال غربی مشهد واقع است و با بلواری به مرکز شهر متصل می شود . آرامگاه منسوب به خواجه ربیع بن خیثم معروف به خواجه ربیع از تابعین و زهاد ثمانیه و یاران صمیمی ابن مسعود ، صحابی بزرگ پیامبر اسلام است . خواجه ربیع در عهد خلافت حضرت علی (ع) مدتی در ری می زیسته و در سال 61 یا 63 ق . وفات یافته و در محل کنونی که به قولی محل سکونت او بوده مدفون شده است . تاریخ بنای بقعه که اکنون در وسط باغی بزرگ و مشجر قرار دارد ، به سال 1024 ق . و عهد شاه عباس صفوی می رسد . این بنا چندین بار مرمت شده و اطراف مرقد و حجره های احداث شده در چهار ضلع باغ ، محل دفن اموات است.
نمای بیرونی آرامگاه و داخل ایوان ها با کاشی های معرق و هفت رنگ زیبا تزیین شده و در داخل بنا ، ازاره ها به ارتفاع 90/1 متر با کاشی دوره صفوی و بقیة بنا تا رأس گنبد داخلی با نقاشی هایی به شکل اسلیمی و گل های ختایی و نقش های دیگر مثل نقش طاووس و کتیبه های گچی به رنگ سفید با زمینة لاجوردی به خط علیرضا عباسی تزیین شده است . این مکان به عنوان یکی از آرامگاههای قدیمی و قبرستان عمومی متصل به شهر با فضای سرسبز و امکانات بهداشتی مورد توجه زائران و مجاوران است .
گنبد سبز
این بنای آرامگاهی به دلیل رنگ فیروزه ای گنبدش و در مقایسه با گنبد طلایی حرم مطهر امام رضا (ع) به این نام مشهور شده است . گنبد سبز در داخل میدانی به همین نام در اواسط خیابان آخوند خراسانی ( خ خاکی سابق ) قرار گرفته است .
صاحب آرامگاه شیخ محمد مؤمن عارف استرآبادی از عرفای عهد صفویه است که در 904 ق. وفات یافته و ظاهراً در سال 1011 ق. در بنایی که به دستور شاه عباس صفوی بنا شده است مدفون شد . این بنا در گذشته در حاشیة شهر قرار داشت و در هنگام احداث خیابان به دلیل قدمت در وسط میدان بازسازی شده است .
بنای آرامگاه ساختمانی مکعب با چهار ایوان و چهار صفة دو طبقه در چهار زاویه است و نمای بیرونی و اطراف طاق ها و پیشانی ساختمان از ازارة سنگی به بالا ، با کاشی های معرق و سادة ممتاز در رنگهای زیبا مزین شده است و در حال حاضر توسط سازمان میراث فرهنگی خراسان اداره و نگهداری می شود .
خواجه اباصلت
این آرامگاه در فاصلة 12 کیلومتری جنوب شرقی مشهد در حاشیه جاده مشهد - فریمان واقع است و به عنوان یکی از مزارات مهم مشهد مورد زیارت و بازدید زائران و مجاوران می باشد . عبدالسلام بن صالح هروی ، معروف به خواجه اباصلت ، خادم خاص حضرت امام رضا (ع) و از محدثان معروف عصر خویش بوده است . از سرگذشت خواجه اباصلت ، اطلاع چندانی در دست نیست اما برخی وفات او را به سال 236 ق. نقل کرده اند .
بنای فعلی آرامگاه در سالهای اخیر و به شکلی جدید و متفاوت بازسازی و در آن امکانات بهداشتی و رفاهی پیش بینی شده است . این بنا در گذشته محل توقف کاروان های زیارتی بوده و عده ای از عرفای بزرگ و زهاد در قبرستان عمومی جنب بقعه مدفونند . از جمله این اشخاص درویش علی ، عارف نامی قرن هشتم هجری است که به سال 726ق. وفات یافته است و در این محل مدفون شده است .
خواجه مراد
این آرامگاه در فاصلة 12 کیلومتری جنوب شرقی مشهد با فاصله و در حاشیة جادة مشهد – فریمان واقع شده است و جادة فرعی و آسفالته به طول 1400 متر ، جاده اصلی را به محدودة آرامگاه که در دامنة ارتفاعات مشرف به رشته کوه بینالود قرار دارد ، متصل می کند .
مجموعة آرامگاهی مزار خواجه مراد به صورت یک نیمدایره در کنار کوه و چشمه و میان درخت ها و بیوتات ویژه مزار محصور می باشد. چندین غرفه تابستانی و اطاق با چشم اندازهای طبیعی و مغازه های عرضة سوغاتی و نیازمندی های زائران و آب و هوای مصفا و ارتفاعات سهل الصعود ، از جمله امکانات و جاذبه های این مجموعه برای زائران و مسافران است .
مقبرة خواجه در وسط بنای آرامگاه قرار دارد و دارای گنبدی هرمی به شکل پنج ضلعی است و با پوشش شیروانی زینت یافته است . سردر ایوان آرامگاه با کتیبه ای تزیین شده و دو منارة کم ارتفاع کاشی کاری شده در طرفین آن وجود دارد . مساحت اصلی بنا 30/4 * 4 متر می باشد و بناهایی در اطراف آن جهت عبادت و استراحت مسافران و زائران ایجاد شده است .
میامی ( امامزاده یحیی بن حسین )
یکی از مزارات اطراف مشهد بقعة مبارکة امامزاده یحیی است که در 50 کیلومتری مشهد و در فاصلة یک کیلومتری روستای میامی در مسیر جادة مشهد – سرخس واقع شده است .
نام اصلی صاحب آرامگاه یحیی فرزند حسین بن زید بن علی بن الحسین (علیه السلام)یعنی پسر برادر یحیی بن زید است که در 18 سالگی شهید و در محل کنونی دفن شده است . بنای کنونی در سال 937 ق. بر فراز مرقد احداث شده است .
بنای آرامگاه دارای دو منارة قدیمی کوچک و دو گلدستة بزرگ جدید با نقوش زیباست و دو مسجد ویژة زنان و مردان با تعدادی اتاق مخصوص اسکان زائر در این مجموعه زیارتی – سیاحتی وجود دارد و مورد استفاده مسافرانی است که برای زیارت و استفاده از خواص طبی آب چشمه های معدنی به این مکان سفر می کنند .
مزار امامزاده یحیی در دامنة کوه قرار دارد و ساختمان استراحتگاه و پلکان و جوی آب که متناسب با ساختار کوه احداث شده از جذابیت و زیبایی خاص برخوردار است .
در اطراف بقعه قبرهایی با سنگ های سیاه بلند به چشم می خورد که بر روی آن ها نام ائمه اطهار و اشخاص مدفون با خط نستعلیق برجسته نگاشته شده که قدیمی ترین آن ها به قرن دهم هجری می رسد .
جاذبه های زیارتی و سیاحتی میامی باعث شده تا این مکان با وجود فاصلة زیاد از مشهد ، در ایام سال به ویژه نوروز و تابستان ، محل اقامت موقت زائران و مسافران بسیاری باشد که از اقصی نقاط کشور به این مکان سفر می کنند .