- نوزاد یا کودکتان را بسیار ببوسید و او را به آرامی نوازش کنید.
- از سنین پایین به آنها لبخند بزنید و صحبت کنید.
- به قول خود عمل کنید. اگر قول می دهید کاری کنید یا جایی باشید ، حتماٌ در زمان مشخص این کار را انجام دهید.
- برای کارهای خوب کودکتان را ستایش کنید. مثل مرتب کردن تخت خواب ، تمیز کردن کفش ها ، مسواک زدن دقیق و...
- به کودکتان بگویید که دوستش دارید ، حتی زمانهایی که شاید از دستش ناراضی هستید.
- از غرزدن بپرهیزید چه به بچه ها و چه به بزرگ ترها
- با دورکردن بچه ها از وضعیت های نامناسب انضباط را به اجرا گذارید. تنبیه بدنی فقط کار را بدتر میکند. از یک وضعیت ، فرصتی برای آموزش صحیح رفتار بوجود آورید.
- به کودکتان یاد دهید که والدین گاهی زمانی را برای بحث کردن با دیگران نیاز دارند. گاهی اوقات بچه ها وسط حرف شما می پرند ولی بزرگ تر که میشوند یاد میگیرند که کارشان را به یاد بسپارند و بعداٌ مطرح کنند. اگر کودکتان کاری با شما داشت که شما در آن حال قادر به شنیدن آن نیستید و کودکتان هم فراموش میکند بعداٌ در باره آن چیزی بگویید شما به او یادآوری کنید. ( بچه ها عاشق قطع کردن صحبت شما زمانیکه پای تلفن هستید ، هستند )
- در فعالیت های روزانه کودکتان را هم شرکت دهید. بگذارید کودکتان یک وعده غذایی را برنامه ریزی کند و در تهیه آن کمکتان کند. برای هر کار با او برنامه ای بچینید. مثلاٌ با هم غذا می خوریم ، پشت میز با تلویزیون خاموش.
۱۰. به خودتان توجه کنید. شما به یک فاصله زمانی احتیاج دارید که بتوانید تجدید قوا کنید برای انجام وظایفتان به عنوان پدر یا مادر. کارهای ساده ای نظیر قدم زدن ، دوش گرفتن یا شنیدن موزیک مورد علاقه تان. اگر شما به مراقب خودتان باشید ، بهتر و راحت تر میتوانید مراقب فرزندتان باشید.
۱۱. خونسرد و منصف باشید. شما یک " بزرگتر " و یک آموزگار هستید. کودکان رفتار شما را تقلید میکنند. اگر شما هم مانند خیلی از والدین دچار استرس میشوید ، از دیگران کمک بگیرید و با آنان صحبت کنید.
۱۲. رفتارهای خوب فرزندتان را تقویت و تشویق کنید. برای تشویق او را ستایش کنید یا با وی یک بازی خاص را انجام دهید یا زمانی را با او سپری کنید تا کاری را دوست دارد را انجام دهد.
۱۳. زمان هایی را با کودکتان سپری کنید. با او بازی کنید. زمان های شادی را با او سپری کنید و با هم مطالعه کنید.
۱۴. زمانیکه کودکتان بدرفتاری میکند به او بفهمانید که او مشکلی ندارد بلکه رفتار اوست که مشکل دارد.
۱۵. با همدیگر صحبت کنید. در مورد همه مسایل روزانه ، به علاوه با بچه های بزرگتر درباره موضوعات بزرگ صحبت کنید.
۱۶. هر روز زمانی را برای شنیدن حرف های کودکتان اختصاص دهید. واقعاٌ توجه کنید که آنها چه میگوییند و می خواهند چه مسائلی را با شما درمیان بگذارند. اجازه دهید زمان کافی برای بیان شفاف حرف هایشان داشته باشند. زمان شنیدن حرف ها میتواند به صورت روتین در آید. مثلاٌ زمان خواب یا در سفر.
۱۷. کودکان را تشویق کنید برای رسیدن به اهدافشان روی استراتژیک های خودشان کارکنند و آنها را تقویت کند. بعد از انجام هر کار اثرهایی که بر کارشان داشته اند را با کودکتان بررسی کنید. برای حل مشکلات از روش های " بزرگ ترها " استفاده نکنید. مثلاٌ برای یک کودک ، نباید ماشین حساب را برای جمع اعداد پیشنهاد کنید.
۱۸. کودکان را ترغیب کنید که " اشتباهات " و " زمان دست و پا چلفتگی " خود را به عنوان قسمت طبیعی رشد خود ببینند.
۱۹. توجه کودکتان را به " خوب بودن " جلب کنید و نظرات خود را در باره توصیه هایی که به او داشته اید جلب کنید.
۲۰. از گفتن عبارت " متاسفم " زمانیکه اشتباهی از شما سر میزند نترسید.
۲۱. کودکتان را در گروه هایی که برای کمک به مردم یا محیط زیست فعالند عضو کنید. کودکان میتوانند در مواقع لازم کمک کنند.
۲۲. کودکان زمانیکه در مدرسه و تعطیلات در حال ورزش هستند ، احساس ارزشمندی و مهم بودن میکنند در صورتیکه اعضای خانواده برای دادن آنها بیایند.
۲۳. خود را در مورد فعالیت های کودکتان در مهدکودک و مدرسه مشتاق نشان دهید. اگر امکان دارد در برخی از فعالیت های او مشارکت کنید.
۲۴. به کودکتان اصول اولیه حفاظت شخصی را آموزش دهید. کودکان اجازه دارند به هر کسی که آنها در وضعیت ناخوشایند قرار میدهند ، برای حفظ خودشان " نه " بگوییند. کودکان باید بیاموزند که باید به احساساتشان اهمیت دهند. کودکان باید بیاموزند که اگر از طرف یک غریبه مورد آزار و اذیت فیزیکی قرار میگیرند نباید این موضوع را به صورت یک راز نگاه دارند.
۲۵. اگر کودک شما نوجوان است باید بدانید که بسیار مایل است به دیدگاه های شما احترام بگذارد ، به شرطی که این رفتار در مورد دیدگاه های او نیز اتفاق بیافتد.
۲۶. به خلوت کودکان احترام بگذارید. در مورد کودکان بزرگ تر آنها به فضا و زمان اختصاصی بیشتر نیاز دارند. اگر به این خواسته آنها احترام بگذارید ، آنها بیشتر به شما اعتماد میکنند.
۲۷. اجازه دهید کودکتان همیشه احساس کند که شما در کنار او حضور دارید. مهم نیست که چه قدر به کودکان آزادی عمل داده اید. اجازه دهید همیشه فکر کنند که اگر لازم باشد شما هستید که به آنها آرامش دهید و حمایت کنید.
۲۸. به صورت شفاف نشان دهید که می خواهید در موضوعی شرکت کنید. اگر کودک شما هرگز نمی خواهد موضوعی را با شما در میان بگذارد ، این مسئله ای هست که باید به صورت جدی به آن فکر کنید. اولین و موثرترین قدم این است که شما بگویید و نشان دهید که مشتاق به دانستن مسائل کودکتان هستید.
۲۹. افکار خود را به کودکتان تحمیل نکنید. اگر کودک شما افکار عجیبی دارد بدانید که تحمیل افکارتان نتیجه بدتری را بوجود می آورد.
۳۰. با کودکتان بخندید ولی به او نخندید.