1- مكیال ا لمكارم ج2 ص 238. 2- بحار الانوار ج 44، ص 278. 3- مکیال المکارم ج2 ص 241 ترجمه سید مهدی حائری قزوینی.
1- سوره نساء، آيه 140. 2- تفسير قمى، 156/1 . 3- اصول كافى، 377/2. 4- اصول كافى، 377/2. 5- سوره انعام، آيه 108. 6- سوره انعام، آيه 68. 7- سوره نحل، آيه 116. 8- اصول كافى: 378/2، ح 12 . 9- اصول كافى، 379/2، ح 13. 10- اصول افى، 397/2، ح 14. 11- اصول كافى، 379/2، ح 15 . 12- تفسيرالبرهان، 423/1، ح 4: و سوره نساء، آيه 140 .
1- سوره بقره، آيه 195. 2- تحف العقول، 228 . 3- غيبت نعمانى، 112 .
1- وسائل الشیعه، ج 11،ص466. 2- همان ص467. 3- وسائل الشیعة ج 11، ص 483. 4- چشم به راه مهدى ص 136.
نا اميدى از ظهور حضرت بر چند گونه متصور است : 1- يأس و نا اميدى از اصل ظهور حضرت قائم (ع) به طوركلى و بدون شبهه، همگى در حرام بودن آن اتفاق نظر دارند، زيراكه ظهور و قيام حضرت قائم (ع) از ضروريات مذهب اماميه است، بلكه احتمال مى رود كه از ضروريات دين اسلا م باشد؟ چون احاديث در اين باره از حضرت رسول اكرم (ص) در حد تواتر از طرق شيعه و سنى رسيده است . 2- نا اميدى از ظهور حضرت قائم (ع) در مدت معينى بر حسب پندارها و حدس ها به اين كه مثلاكفته شود: حضرت تا پنجاه سال ديگر ظهور نخواهد كرد. لازمه اين پندار آن است كه در آن مدت، منتظر نباشد، و حال آن كه از بررسى احاديثى كه امر مى كند در هر صبح و شام منتظر باشيم، ظاهر مى شودكه اين گونه نا اميدى هم حرام باشد. 3- نا اميد بودن از نزديكى زمان فرج و ظهور آن حضرت؟ يعنى اين كه احتمال نزديك بودن آن را نفى نمايد .
نا اميدى از ظهور حضرت بر چند گونه متصور است : 1- يأس و نا اميدى از اصل ظهور حضرت قائم (ع) به طوركلى و بدون شبهه، همگى در حرام بودن آن اتفاق نظر دارند، زيراكه ظهور و قيام حضرت قائم (ع) از ضروريات مذهب اماميه است، بلكه احتمال مى رود كه از ضروريات دين اسلا م باشد؟ چون احاديث در اين باره از حضرت رسول اكرم (ص) در حد تواتر از طرق شيعه و سنى رسيده است . 2- نا اميدى از ظهور حضرت قائم (ع) در مدت معينى بر حسب پندارها و حدس ها به اين كه مثلاكفته شود: حضرت تا پنجاه سال ديگر ظهور نخواهد كرد. لازمه اين پندار آن است كه در آن مدت، منتظر نباشد، و حال آن كه از بررسى احاديثى كه امر مى كند در هر صبح و شام منتظر باشيم، ظاهر مى شودكه اين گونه نا اميدى هم حرام باشد. 3- نا اميد بودن از نزديكى زمان فرج و ظهور آن حضرت؟ يعنى اين كه احتمال نزديك بودن آن را نفى نمايد . ظاهر از دلايل، حرام بودن اين گونه نا اميدى نيز مى باشد، زيرا كه از اخبار روايت شده از امامان (ع) چنين استفاده مى شود كه بدین جهت وقت ظهور بر مؤمنان مخفى مانده، تا در تمامى زمان ها منتظرش باشند؟ هر چند كه حكمت هاى ديگرى نيز براى آن هست (1)
1- المهدیه فی الاسلام سعد محمد حسن ص 43. 2- درانتظار ققنوس، مهدى عليزاده، ص 47.
1- سوره حج، آيه 40. 2- سوره محمدصلى الله عليه وآله، آيه 7. 3- سوره فاطر، آيه 15. 4- سوره حج، آيه 40 و 41.