رییس بیستمین کنگره جامعه متخصصین داخلی با اشاره به مصرف بالای دارو در ایران در مقایسه با بسیاری از کشورهای جهان، تاکید کرد: الگوی مصرف دارویی در کشور نیازمند تغییر و تحول است.   

دکتر "ایرج خسرونیا" در گفت و گو با خبرنگار علمی ایرنا با بیان این مطلب گفت: فرهنگ غلط مصرف دارو در کشور در کنار ارزان بودن داروها باعث شده است، ایران در مقایسه با بسیاری از کشورها ، مصرف داروی بیشتری را داشته باشد.

وی گفت: متاسفانه شیوه درمان متداول در کشور مبتنی بر دارو درمانی است، به طوری که بیمار تصور می کند با مراجعه به پزشک، هرچه داروی بیشتری برای او تجویز شود، روند درمان هم بهتر پیش می رود.

خسرونیا افزود: این امر باعث می شود چنانچه بیماری به پزشک مراجعه کند و پزشک تشخیص دهد نیازی به دارو ندارد ، بیمار اعتماد خود را به او از دست می دهد و به پزشک دیگری مراجعه نماید.

رییس جامعه متخصصین داخلی گفت: تصور بیمار بر این است که درمان صرفا با دارو صورت می گیرد. باید این آموزش به مردم داده شود درمان همیشه دارو نیست، گاهی فقط صحبت کردن و به عبارتی، "گفتار درمانی" بهتر از هر دارویی در بهبود حال بیمار موثر است.

خسرونیا با اشاره به اینکه بسیاری از داروها مثل آنتی بیوتیک ها و مسکن ها را نباید داروخانه ها بدون نسخه در اختیار مردم قرار دهند، خاطر نشان کرد: هم اکنون این نوع داروها که مصرف خودسرانه آنها عوارض بسیاری را به دنبال دارد، از مصرف بسیار بالایی در کشور برخوردار هستند.

رییس جامعه متخصصین داخلی با اشاره به اینکه با فرهنگ سازی و الگوی صحیح درمان و پیشگیری ، مردم کمتر بیمار می شوند، افزود: با توجه به اینکه پیشگیری بسیار ارزان تر از درمان است، باید مردم هر شش ماه یک بار به پزشک مراجعه کنند و با انجام معاینات دوره ای از ایجاد بسیاری از بیماری ها پیشگیری نمایند.

خسرونیا اضافه کرد: بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان روده بزرگ و سرطان دستگاه گوارش را اگر بتوان در همان روزهای اول تشخیص داد، به راحتی قابل کنترل و درمان است که متاسفانه بیشتر بیماران زمانی برای درمان مراجعه می کنند که بیماری بسیار پیشرفت کرده است.

وی یادآور شد: همچنین 50 درصد از بیماران دیابتی از ابتلای خود به دیابت اطلاعی ندارند و به طور اتفاقی با دادن یک آزمایش خون، پی به بیماری خود می برند و حتی در مواردی هم بعد از پی بردن به بیماری خود، نسبت به آن کم اهمیت هستند.

دستكاری در كار مغز همواره فكر دانشمندان و حتی مردم عادی را به خود مشغول كرده است.

از وقتی كه انسان پی به فعالیت پیچیده و توانایی‌های بالای مغز برد، همواره برای رسیدن به قدرت هوشی بالاتر در تلاش بوده است.

میان تلاش دانشمندان، مردم عادی نیز خود را از قافله عقب نگه نداشته‌اند.

بعضی‌ها با مصرف مواد غذایی و به خصوص برخی گیاهان سعی در افزایش حافظه دارند. بعضی دیگر از داروهای مصنوعی برای افزایش حافظه و توانایی مغز استفاده می‌كنند.

شاید شما هم در شب‌های امتحان از این داروها مصرف كرده باشید یا حداقل كسانی را می‌شناسید كه قبل از امتحان برای تقویت قوای فكری خود دارو مصرف می‌كنند.

داروهایی كه برای افزایش حافظه مورد استفاده قرار می‌گیرند

یكی از فواید اصلی داروهای محرك (مانند كوكائین، افدرین و آمفتامین‌هایی چون ریتالین)‌ توانایی آنها در افزایش انرژی مغز و تمركز است. آنها تمركز روی كار و درس خواندن را برای مدت طولانی افزایش می‌دهند.

در مطالعه‌ای كه در سال 2008 روی 1400 نفر انجام شد و در مجله Nature به چاپ رسید، 20 درصد از افراد تحت مطالعه عنوان كرده بودند كه از داروها برای افزایش تمركز و حافظه استفاده می‌كنند. این مطالعه ، سه دارو را مورد بررسی قرار داد: ریتالین، داروی ضدخواب پروویجیل و مهاركننده‌های گیرنده بتا كه هم برای درمان ناراحتی‌های قلبی استفاده می‌شوند و هم اثر ضداضطراب دارند.

ریتالین دارویی است كه برای درمان بیش‌فعالی در كودكان استفاده می‌شود، اما افراد سالم از آن برای افزایش تمركز و دقت استفاده می‌كنند.

بیشتر این افراد دوست دارند، به جای تلاش بیشتر برای درس خواندن، با مصرف قرص، راحت‌تر درس بخوانند. دانشمندان همواره در مورد استفاده ی غیرپزشكی از این داروها هشدار می‌دهند و عنوان می‌كنند كه عوارض جانبی داروهای افزایش حافظه، آنقدر مهم است كه نباید بدون دلیل از آنها استفاده كرد.

ریتالین و سایر داروهای محركی چون متادات، استراترا و ... برای درمان اختلال كمبود توجه در كودكان مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما این داروها توسط 15 تا 30 درصد دانشجویان دانشگاه برای پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار می‌گیرند كه البته همه این داروهای محرك می‌توانند موجب واكنش‌های روانی مثل توهم، جنون، سوءظن و فقدان بصیرت (پارانویا)‌، هذیان و افكار آشفته شوند.

در مارس 2006،FDA  (اداره غذا و دارو) دریافت كه 6 درصد از کودکان بعد از مصرف این داروها دچار واكنش‌های روانی به صورت توهم‌های بینایی و حسی (احساس حركت حشره، مار و كرم روی بدن) می‌شوند.

عوارض داروهای افزایش تمركز

پروویجیل به اندازه ریتالین شناخته شده نیست و گزارش‌های كمی مبنی بر وابستگی به آن منتشر شده است. این دارو موجب بیدار ماندن شخص می‌شود و برای درمان اختلالات خواب مورد استفاده قرار می‌گیرد. از عوارض این دارو می‌توان به سردرد، گیجی، آبریزش بینی، تهوع و لرزش اشاره كرد. همچنین این دارو موجب تغییرات فشار خون و اختلال در ریتم قلب می‌شود. بنابراین نباید در افرادی كه ناراحتی قلبی دارند، مورد استفاده قرار گیرد.

 استفاده از داروهای تقویت‌كننده حافظه برای مدت طولانی، موجب تضعیف توانایی شخص در به فراموشی سپردن خاطرات ناگوار می‌شود و به دنبال آن شخص دچار آزارهای روحی ناشی از حوادث ناگوار زندگی خواهد شد كه در بعضی موارد موجب ابتلای شخص به بیماری‌های روانی مانند اختلال اضطراب پس از حادثه‌ و... می‌شود.

ریتالین كه بیش از سایر داروها مورد استفاده قرار می‌گیرد، نیز بدون عارضه نمی‌باشد. سرگیجه، لرزش، تاری دید، تغییرات فشار خون، بی‌اشتهایی، خشكی دهان، تپش قلب و... همگی از عوارض ریتالین هستند كه می‌توانند اشخاص را بر خلاف هدفشان، از فعالیت بیشتر بازدارند.

تفكرات اشتباه درباره داروهای افزایش حافظه

مطالعات اندكی روی این مساله كه آیا داروهای افزایش تمركز، واقعا موجب افزایش قدرت ذهنی افراد سالم می‌شوند یا خیر، صورت گرفته است.

مطالعه‌ای در سال 2003 نشان داد كه پروویجیل اثرات مثبتی در حد آزمایشگاهی داشته است. در این مطالعه كه روی 60 نفر انجام شد، نشان داده شد كه این دارو موجب افزایش فعالیت در بعضی تست‌های شناختی مانند حافظه و طرح‌ریزی‌های سه‌بعدی می‌شود. افرادی كه پروویجیل استفاده می‌كردند، احساس تمركز بیشتری داشتند.

مطالعات روی دانشجویان موجب نتایج نگران‌كننده‌ای شده است.  مطالعه‌ای كه در سال 2003 روی دانشجویان سال اول یكی از دانشگاه‌های بزرگ آمریكا انجام شد، نشان داد كه 5/13 درصد آنها حداقل یك بار برای دلایل غیرپزشكی از داروهای تقویت‌كننده حافظه استفاده كرده‌اند. در بعضی دیگر از مطالعات نشان داده شده است دانش‌آموزانی كه از دارو استفاده می‌كنند، حتی نمره‌های پایین‌تری نسبت به همكلاسان خود كسب می‌كنند. بیشتر آنها فكر می‌كنند این داروها هوش آنها را بیشتر می‌كند و به عنوان یك میانبر برای رسیدن به مدارج بالاتر تحصیلی از آنها استفاده می‌كنند، ولی واقعا این طور نیست.

در ضمن بیشتر مردم فكر می‌كنند كه عوارض این داروها خیلی هم جدی نیست، ولی باید بدانید كه این تصور هم اشتباه است. مصرف كوكائین گاهی اوقات با پارگی عروق بزرگ همراه می‌باشد. همچنین باید بدانید كه كوكائین و آمفتامین‌ها (مانند ریتالین)‌ با ایجاد التهاب در عروق مغز، خطر سكته مغزی را افزایش می‌دهند.

همچنین یك مطالعه كه در سال 2005 به انجام رسید، نشان داد كه ریتالین می‌تواند اثرات مخربی روی DNA داشته باشد.

راه های جایگزین مصرف این داروها:

دانشمندان توصیه می کنند:

* از آنجا كه داروهای محرك با افزایش كاتكول آمین‌هایی مانند دوپامین بر مغز اثر می‌كنند و ورزش‌های هوازی (مثل شنا، پیاده روی، دوچرخه سواری) نیز با اثر بر نوراپی‌نفرین، دوپامین و اپی‌نفرین می‌توانند اثرات این داروها را تقلید كنند.

بنابراین به جای استفاده از دارو، به ورزش روی آورید كه همان اثرات را بدون عوارض دارد.

*به مقدار كافی ماهی یا روغن ماهی كه سرشار از چربی امگا 3 می‌باشد و برای تقویت حافظه مفید است، را مصرف كنید.

* از همه مهم‌تر تنبلی را كنار بگذارید.

شاید آقای کازیمیر فانک، کسی که اولین بار واژه ویتامین را به جهان عرضه کرد، نمی‌ دانست در مدت زمانی کمتر از 100 سال، دیگر به جای نگرانی از بروز بری ‌بری و اسکوربوت (بیماری های ناشی از کمبود ویتامین ها)، باید نگران اضافه دریافت ویتامین ‌ها و یا تداخلات آن ها با سایر داروها بود.

امروزه ویتامین‌ ها و مکمل‌ های گوناگون با نام‌ های تجاری مختلف بازار را قبضه کرده‌اند و از قفسه سوپر مارکت ها تا داروخانه ‌ها می ‌توان آن ها را در اشکال قرص و کپسول و در بسته ‌بندی ‌های گوناگون یافت.

مکمل‌ها در واقع ترکیباتی هستند که هدف از تولید و مصرف شان، تکمیل رژیم غذایی و رفع کمبود‌های تغذیه‌ ای یا استفاده از اثرات مفید آن ها در پیشگیری از بیماری ‌هاست و دربردارنده یک نوع یا انواع ویتامین‌ها، املاح، اسید‌های آمینه و دیگر ترکیبات مغذی هستنند.

مکمل‌ها دارای دوز و غلظت بالاتری از ویتامین و املاح موجود در غذاها بوده و به صورت خوراکی در اشکال قرص، کپسول، شربت، پودر و... تولید شده و به مصرف می رسند.

آثار سوء مصرف

هستند افرادی كه به طور خودسرانه اقدام به مصرف مکمل‌ های ویتامینی می‌ کنند و به نظرشان، خوردن حتی اضافه بر نیاز آن ها خطری ندارد.

ولی همان‌طور که کمبود این ویتامین‌ ها آثار سوء جدی به همراه می ‌آورد، اضافه دریافت شان نیز مشکل‌ ساز خواهد بود. باید در نظر داشت که عوارض جانبی ناشی از مصرف ناصحیح مکمل‌ها در برخی موارد بسیار جدی و یا حتی کشنده است. مصرف ‌کننده باید این نکته را در نظر بگیرد که مولتی ویتامین‌ ها فقط زمانی که کمبودی در بدن وجود داشته باشد، سودمندند. مثلا بسیاری از افراد برای داشتن پوست و مویی بهتر، اقدام به مصرف خودسرانه انواع ویتامین ‌ها می ‌کنند، غافل از این که مصرف بالای این مواد مغذی باعث بهبود وضعیت پوست و موی ‌شان نخواهد شد، مگر این که بدن آن ها دچار کمبود باشد.

خطر آسیب به کبد و کلیه‌ها نیز از دلایلی هستند که موجب پرهیز از مصرف زیاد مكمل ‌ها می ‌شوند.

برخی از ویتامین ‌ها محلول در آب هستند و مقادیر بیشتر از حد نیازشان از طریق ادرار دفع می ‌شود، ولی برخی از ویتامین ‌ها یا املاح به کبد رفته و در آن جا ذخیره می ‌شوند.

اضافه دریافت برخی از آن ها مثل مصرف زیاد مکمل آهن، با رسوب در کبد به مرور موجب تخریب این عضو می ‌شود.

همچنین دریافت ویتامین‌های محلول در چربی در مقادیر بالا (مثل ویتامین A) زمینه ساز مسمومیت و ضایعاتی جدی در کبد و کلیه خواهد بود، یا مصرف زیاد مکمل کلسیم می‌ تواند باعث آهکی شدن اندام‌ها و ایجاد سنگ‌ های کلیوی شود.

حتی مکمل های گیاهی

در مورد مکمل‌ های گیاهی نیز وضع به همین گونه است. این تفکر که مکمل‌ های گیاهی مانند بابونه، سیر، جینسنگ و ... بی ضررند، کاملا اشتباه است. این مکمل‌ ها دارای ترکیبات فعالی بوده و به واسطه وجود همین ترکیبات از زمان قدیم در طب سنتی به آن ها اثرات درمانی نسبت داده می ‌شد، ولی استخراج این ترکیبات و دوز بالای شان در برخی از مکمل ‌ها می ‌تواند خطرساز باشد و آسیب‌ های جدی قلبی، کبدی و کلیوی را به همراه آورند. چنان که در چند سال اخیر سازمان غذا و داروی آمریکا دستور منع تولید چند نمونه از این مکمل ‌ها را صادر کرده است. به طور مثال، در نظر بگیرید فردی پس از این که در برنامه ‌های آموزشی تغذیه متوجه شد که سیر نقش به ‌سزایی در کاهش چربی خون دارد، اگر خودسرانه و بدون مشورت با متخصص اقدام به مصرف مکمل ‌های آلیسین (سیر) کند، به عنوان عارضه جانبی ممکن است دچار افزایش زمان خونریزی شود و این موضوع به ویژه زمانی که فرد از داروهای رقیق ‌کننده خون مانند آسپیرین نیز استفاده می ‌کند، خطرناک ‌تر خواهد بود.

برای چه كسانی؟

جالب است بدانید طبق تحقیقات انجام گرفته، بیشتر کسانی كه از مکمل‌ ها استفاده می ‌کنند دارای وضعیت غذایی مناسبی هستند و نیاز به مکمل ندارند و در عوض افرادی که به علت وضعیت اقتصادی اجتماعی بد، وضعیت تغذیه شان ضعیف ‌است و بیشتر نیازمند مکمل درمانی هستند، از آن بی ‌بهره‌اند.

به طور کلی، در صورتی که علایمی دال بر کمبود ویتامین یا املاح دیده شد، یا در اثر پیشرفت بیماری احتمال كمبود ماده مغذی وجود داشت، مصرف مکمل با در نظر گرفتن وضعیت فرد، سوابق پزشکی و داروهای مصرفی اش، توسط پزشک توصیه می‌ شود.

گروه‌های در معرض خطر که ممکن است بیش از همه در معرض کمبود ریز مغذی ‌ها قرار داشته باشند و نیاز به مصرف مکمل ‌ها پیدا کنند عبارتند از سالمندان، زنان باردار و شیرده و شیرخواران.  زنان باردار و شیرده نیازمند مکمل اسید فولیک، آهن و کلسیم هستند و ویتامین‌های A+D و قطره آهن نیز به شیرخواران داده می ‌شود.

افراد معتاد به مواد مخدر و همچنین مصرف‌ کنندگان الکل نیازمند مصرف مکمل ویتامین‌ها هستند و افراد سیگاری در اغلب موارد نیاز به ویتامین C بیشتری دارند.

همواره در نظر داشته باشید که طبق نظر متخصصان تغذیه، بهترین، مطمئن ‌ترین و صحیح ‌ترین راه برای تامین نیازهای تغذیه‌ ای در افراد سالم، غذایی است که می ‌خورند، زیرا با مصرف ویتامین‌ها و املاح به صورت مکمل، ممکن است مقدار جذب سایر املاح در روده پایین بیاید.

انتخاب بهتر

یک مکمل باید حتما دارای تاییدیه وزارت بهداشت باشد. نام و تاییدیه کشور تولید کننده روی آن دیده شود، تاریخ تولید و انقضا و نیز سری ساخت بر روی آن درج شده و بسته‌ بندی آن مناسب باشد.

به علاوه آن ها را حتما از داروخانه خریداری کنید، زیرا برخی از مکمل ‌ها به صورت قاچاق وارد کشور می ‌شوند و ممکن است تاریخ مصرف ‌شان گذشته باشد و یا شرایط نگهداری شان نامطلوب باشد، مثلا در نور و گرما نگهداری شده و در نهایت ارزش محتویات‌شان افت کرده باشد.

حتی در مورد مکمل ‌های روغنی مانند روغن ماهی امكان فساد وجود دارد. بنابراین، خرید مکمل ها از اماكن مطمئن مثل داروخانه ها، به اندازه مصرف متعادل آنها حایز اهمیت است.

Tablet PC یک کامپیوتر قابل حمل شبیه نوت بوک یا یک دستگاه لوح مانند است که دارای یک نمایشگر لمسی یا قلمی است که به کاربر خود این امکان را میدهد که به جای موس و کیبرد با دستگاه توسط انگشت دست یا یک قلم مخصوص که Stylus نام دارد کار کند.

Table PC ها توسط اتصالات بیسیم به شبکه و اینترنت متصل میشوند. شکل لوح مانند این کامپیوتر ها این امکان را میدهد تا آنها در مکان هایی که استفاده از لپ تاپ ها مشکل یا سنگین است قابل استفاده باشند. Tablet PC ها نقطه اوج پیشرفت تکنولوژی سخت افزارهای نوت بوک و راحتی امکان کار و ورود اطلاعات به دستگاه هستند.

Slate : یا لوحی. نوعی از این خانواده که فاقد کیبورد هستند. هرچند که امکان اتصال جداگانه کیبورد USB یا بلوتوث به آنها وجود دارد. این نوع معمولا دارای نمایشگر از نوع LCD با سایز بین 8.4 تا 14.1 اینچ هستند و به عنوان کامپیوتر کار در شغل های ایستاده مانند پزشکی - آموزش و .. بسیار استفاده میشوند.

Convertibles : انواع Convertible یا همان قابل تبدیل Tablet PC یک بدنه اصلی دارای کیبورد و یک نمایشگر دارند. این نوع شباهت زیادی به لپ تاپ های پیشرفته دارد و اغلب بزرگتر و سنگین تر از نوع Slate هستند. اغلب نمایشگر از طریق یک مفصل به بدنه متصل است. این مفصل به نمایشگر این امکان را میدهد که 180 درجه حول محور خود بچرخد و بتواند به صورت برعکس روی بدنه و کیبورد قرار بگیرد در این حالت همانطور که در تصویر ملاحظه میکنید یک صفحه تخت قابل نوشتن ایجاد میشود. این قابلیت یک نقطه ضعف هم برای این نوع کامپیوتر محسوب میشود. زیرا این انواع در محل مفصل خود ضعیف هستند و به راحتی آسیب میبینند.البته انواعی از مدل ها با استحکام بالاتر در دسترس است.

این نوع از Tablet ها در حال حاضر مشهورترین نوع در میان دیگر انواع هستند به دلیل اینکه به افرادی که هنوز به استفاده از قلم یا دست برای کار با کامپیوتر عادت ندارند این امکان را میدهد تا بتوانند از کیبورد استفاده کنند.

Hybrid : مدل های هیبرید یا دو رگه انواعی هستند که خصوصیات Slate ها و Convertible ها را با هم دارند. این انواع دارای یک کیبورد هستند که قابلیت جدا شدن از دستگاه را دارد. نوع دو رگه نباید با انواع Slate که دارای کیبورد قابل جدا شدن هستند اشتباه گرفته شود. کیبورد های قابل جدا شدن انواع Slate قابلیت چرخش و تبدیل به یک کامپیوتر شبیه Convertible ها را ندارند.

استفاده ازTablet ها روز به روز در حال گسترش است و با آمدن ویندوز ویستا مدل های جدید مجهز به این سیستم عامل هستند. قیمت این نوع کامپیوتر نیز در حال کاهش است و میتوان با قیمتی کمی بیشتر از یک لپ تاپ .یک Tablet PC خریداری کرد.

هر سال به ویژه در فصل گرما افراد زیادی دچار اختلال در تنظیم حرارت بدن می‌ شوند که اصطلاحا به آن "گرمازدگی" می‌ گویند.

دكتر علیپور، رئیس انجمن فوریت‌ های پزشكی ایران در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا، گرمازدگی را پاسخ عمومی بدن به گرما عنوان كرد که چنان چه فرد برای مدت زیادی در معرض گرما به ویژه همراه با رطوبت بالا قرار گیرد، ایجاد می‌ شود.

همچنین گرمازدگی در صورت عدم کنترل، می ‌تواند خیلی سریع به سمت درجات وخیم‌ تر گرمازدگی به صورت افزایش درجه حرارت بدن تا حدود 41 درجه سانتیگراد پیشرفت کند.

وی تصریح كرد: در حالت طبیعی دامنه تغییرات دمای بدن انسان محدود است. همواره در بدن فعل و انفعالات شیمیایی در حال وقوع است و این امر منجر به تولید حرارت می ‌شود. بدن در صورت افزایش گرمای درونی، از طریق به کارگیری مکانیزم‌ های جبرانی مانند تعریق و یا گشاد کردن عروق سطحی، سعی به دفع آن می ‌کند.

به گفته وی، افرادی که به آب و هوای گرم عادت ندارند، افراد سالخورده، مبتلایان به بیماری ‌های مزمن مانند دیابت یا اختلالات گردش خون و افرادی که داروهای خاص مانند آرام بخش‌های قوی مصرف می کنند، از جمله افرادی هستند که بیشتر در معرض خطر گرمازدگی قرار دارند.

دكتر علیپور، سردرد، گیجی، خستگی و بی اشتهایی، تهوع، استفراغ و تشنگی را از جمله تظاهرات گرمازدگی، عنوان كرد و ادامه داد: تعریق(به این صورت كه پوست در ابتدا سرد و مرطوب بوده، سپس با تشدید گرمازدگی گرم و خشک می ‌شود)، گرفتگی ‌های عضلانی و هذیان، تشنج و کما(بسته به شدت بیماری) از دیگر تظاهرات گرمازدگی است. این در حالی است كه ممکن است همه این علایم در یک فرد دیده نشود.

وی با اشاره به انجام اقدامات لازم برای بهبود حال فرد مبتلا به گرمازدگی، ادامه داد: چنان چه فرد هوشیار نباشد یا دچار هذیان و تشنج باشد، باید سریع با اورژانس 115 تماس گرفته و یا بیمار را به بیمارستان منتقل كرد.

اما در صورتی كه فرد از هوشیاری لازم برخوردار باشد ابتدا باید وی را از مکان گرم خارج کرد و سپس در حالت درازكش، پاهایش را بالاتر از سر او قرار داد.

حتی الامکان لباس ‌های بیمار را خارج كرد و از حوله خیس یا کیسه ی یخ بر روی گردن، کشاله ران و نواحی زیر بغل او استفاده كرد.

رئیس انجمن فوریت ‌های پزشكی ایران، در این باره ادامه داد: همچنین از قرار دادن بیمار مبتلا به گرمازدگی در آب سرد باید پرهیز کرد، زیرا این امر می ‌تواند سبب بدتر شدن وضعیت بیمار شود.

از خنک کردن بیمار در حدی که باعث لرز او شود نیز باید خودداری کرد. چنان چه بیمار هوشیار بوده و قادر به مصرف مایعات است، مصرف محلول "او آر اس" و یا محلول آب و نمک و شکر(1 قاشق چایخوری نمک با 8 قاشق چایخوری شکر در یك لیتر آب) می‌ تواند موثر باشد.

چنان چه بیمار با این اقدامات بهبود نیافت و یا علایم او وخیم ‌تر شد، لازم است كه هر چه سریع ‌تر او را به مراكز درمانی رساند.

مشکلات کیسه صفرا شامل سنگ های صفراوی و بیماری های کیسه صفرا است.

سنگ های کیسه صفرا ممکن است مجرای صفراوی را مسدود کنند که در این صورت درد زیادی دارد ایجاد می کند. این سنگ ها ممکن است بعد از مدتی محو شوند، یا اینکه به طور ثابت در کیسه صفرا باقی بمانند و شما نیاز به درمان آن ها داشته باشید.

زمانی که این عضو دچار التهاب و ورم می شود، بیماری کیسه صفرا به وجود می آید.

گیاهان دارویی متعددی وجود دارند که می توانند کیسه صفرا را تقویت کنند:

1- روغن نعنا بخورید. مدت هاست که این اثر نعنا شناخته شده است. نعنا برای سیستم گوارشی شما مفید است و روغن آن ممکن است سنگ ها را حل کند. شما می توانید کپسول های آماده ی آن را از داروخانه بخورید.

2- اگر خانم هستید، مکمل ویتامین C بخورید. یک تحقیق نشان داد که ویتامین C خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا را کاهش می دهد. مقدار دوز توصیه شده در روز 1000 میلی گرم است که باید در سه بار مصرف شود.

3- مصرف مکمل ویتامین E، تولید صفرا را افزایش می دهد. برخی شواهد نشان می دهد کمبود ویتامین E در تولید سنگ صفرا نقش دارد.

4- زرشک بخورید. زرشک برای درمان اختلالات صفراوی مثل بیماری کیسه صفرا استفاده می شود. زرشک حاوی ماده ای به نام باربرین (barberine) است که از رشد باکتری ها جلوگیری می کند.

موسای مایی وعصای دیگرانی

یعنی شما آقای از ما بهترانی

از تو فقط چوپانی ات را درک کردیم

پس حقمان است اینکه مارا می چرانی

با جلوه های روشن اطاف طورت

ابلیس می گردی ملک می پرورانی

آدم تو ابراهیم تو عیسی تو... تو....تو

تو یک نفر هستی و لی پیغمبرانی

دور از من و این گله های کوچ کرده

این جمعه هم پیش خدا خوش بگذرانی

دیدن روی تو آسوده میسر نشود

این عطا بر من آلوده مقدر نشود

ادبم رنگ ریا دارد و بی اخلاصم

عملم همقدم امر تو دلبر نشود

کار خود می کنم و با تو ندارم کاری

چشمم از رنج فراق تو دگر تر نشود

یک به یک می رود از کف نعمات ای افسوس

مددی حال من غمزده بد تر نشود

اثر هیئت اربا بود بیداری

وای بر آن که از این فیض معطر نشود

هرکسی سوی ظهور تو قدم بردارد

دلش از ظلمت ایام مکدر نشود

گرچه نالایقم اما تو مرا می خواهی

این کرم جز ز سوی چشم تو باور نشود