تبیان، دستیار زندگی

 لطفـی ای دل برفتــــان كه سزاوار منی             دل نهادم به هوایت كه هـــــوادار منی

عزتم بـــس كه بگلـــزار جهان خوار توام            خاطرم خوش بود ای گل كه دلآزار منی

گفتمش مشتــری ماه رخت گشته دلم           گفت تو بیـــــــــــخبر از رونــق بازار منی

من ندیدم چوتودر مهرو وفای غم عشق           نروی از بر مـن گـــــــــر چه گرفــتار منی

هر زمــان دعـــــــوی یار كنـــی و بگذاری          دلم ای شوخ-تــوكی یار منی- بار منی

تا به منزل رســم ای همت عالی مددی           كانـــــــدرین بادیه تو قافــله سالار منی

ای امید از تو دلم خوش بود اندر ره وصل         كانــدرین ره تو همی یار و مدد كار منی

من نـــــــــدارم به تو كاری ز ره روی و ریا          زاهــدا- از چـــه همی در پی انكار منی

گفت دلدار(فرات)ازدو جهان چشم بپوش          از ره صــــــــــدق اگر طالـــب دیدار منی

حكیم بن طفیل از سران حادثه عاشورا بود، كه امام حسین(علیه السلام) را تیرباران نمود و حضرت اباالفـضل(علیه‌السلام) را شهید كرد و لباس و اسلحه او را غـارت نمـود. عـبدالله بن كامـل به دستور مختار، او را دستگیر كرد. عدى بن حاتم، كه هم قبیله او بود، از او شـفـاعـت كرد، اما مؤثر واقع نشد و به دستور ابن كامل، كه از فرماندهان مختار بود، او را تیرباران كردند.

  وی از چهره‌هاى جنایتكار كربلا و كسى است كه به خیمه‌هاى امام حسین (علیه‌السلام) یـورش بـرد و در آخـرین لحظات عمر امام، نـیـزه‌اش را به سینه حضرت فرو برد. در بـعـضـى مـقـاتـل نـیـز نـقـل شـده كـه او سـر مـقـدس امـام حـسـیـن(علیه السلام) را از بـدن جـدا كـرده اسـت. پـس از دستگیرى او، به دستور مختار، دست و پایش را بریدند و هنوز جان داشـت كـه او را در دیـگ روغـن جـوشـان افـكـنـدنـد و اینگونه به نتیجه اعمال زشت خود رسید.     

بـجـدل بن سلیم:

وی در روز عاشورا، براى غارت انگشتر امام حسین(علیه السلام)، انگشتان حـضـرت را قـطـع كـرد. مـخـتـار دسـتـور داد انـگـشـتان آن خبیث را قطع كردند، سپس دو پایش را بریدند و آنقدر در خون غلتید تا به هلاكت رسید

علی شریعتی، نویسنده انقلابی دهه های چهل و پنجاه ایران، در عرصه تفکر اسلامی و نیز تحولات اجتماعی دوران خود، تأثیری مهم برجا نهاد. او با الهام از ایدئولوژی مارکسیسم که تفکر رایج زمانه بود، مفاهیم سنت اسلامی را دگرگون کرد و از آنها ابزار کارآمدی برای ایجاد تغییرات اجتماعی و سیاسی ساخت

دلم شکسته است و زین جماعت کسی ز حالم خبر ندارد

به جز که سوزد، به جز که سازد به خویش راهی دگر ندارد

نشسته زخمی بر استخوانم که برده هم تاب و هم توانم

طبیب پیر زمانه گوید که لطف مرهم، اثر ندارد

نه صحبت یارآشنایی، نه قاصدی نه صدای پایی

چه گویم از کوی خاطر خود که بویی از رهگذر ندارد

دگر هوای پریدن آری پریده از خاطر خیالم

پرنده من به بستر خون تپیده و بال و پر ندارد

بیا و محو کرانه ام شو، بیا و شور ترانه ای شو

بیا به محمل که بی تو دیگر دلم هوای سفر ندارد

حدیث چشمت چه خواندنی شد ز لطف اِعراب ابروانت

امام صادق (علیه السلام):
لا یَنْبَغِی لِلْمَرءِ المُسلِْمِ أنْ یُؤاخِیَ الفاجِرَ وَلا الأحْمَقَ وَلا الکَذّابَ.
شایسته نیست که انسان مسلمان با بدكار، نادان و دروغگو برادری کند.بحارالأنوار، ج 71، ص 205