با آبگیری سد كلان ملایر تپه‌ی باستانی گونسپان (باتپه) با قدمتی بیش از 5000 هزار سال و یكی از شاهكارهای معماری دوره‌ی ماد در ایران به زیر آب خواهد رفت.

امیر كبیر صدر اعظم ایران در زمان ناصر الدین شاه كه با دسیسه های یك سری وطن فروش و طماع در حمام فین كاشان به قتل رسید در شهر كربلا در كشور عراق به خاك سپرده شد .

این كه چرا او را به كربلا بردند و اینكه چطوری در آن زمان جسد این مرد بزرگ رو با امكانات محدود آن زمان به عراق منتقل كرده اند؟ هنوز هم جای سوال است .

اما چیزی كه بیش از همه مایه شرمندگیست این است كه اكثر قریب به اتفاق ایرانی ها نمی دانند مزار این اسطوره تاریخ كجاست تا زمانی كه روابط ایران و عراق تیره بود و كسی حق سفر به كربلا را نداشت شاید این ندانستن توجیه داشت ولی امروزه با سفرهای متعدد مردم به عراق و كربلا جای بسی تاسف است كه حتی یكی از كسانی كه از عراق بر می گردد نمی داند كه امیر كبیر هم در آنجا دفن بوده است.

آیا فكر نمی كنید كه همین عراقی ها به ما خواهند خندید كه چطور مردی رو كه بسیاری از داشته های امروزمان را مدیون اوهستیم فراموش كردیم؟

در ایران باستان و بنا بر قوانین دوره‌ی ساسانی، دختران خود همسر خویش را انتحاب می‌کردند. این امر در کشورهای همسایه ایران مانند نداشت. در شاهنامه زنان دلاور و خردمندی چون کتایون و تهمینه، همسر خویش را انتخاب کرده و برای یافتن همسر خود همه‌ی مرزهای سیاسی و طبقاتی را زیر پا می‌گذارند. شاهنامه یک حماسه ملی است، اما تنها عشق است که در این اثر جاودانه، همه‌ی مرزهای ملی و قومی‌را در می‌نوردد. همسر و مادر و محبوب بزرگ‌ترین پهلوانان شاهنامه، همه از دیار بیگانه هستند.

همه ی دردسر آدمها از آن است كه آنچه را نباید از یاد ببرند فراموش میكنند و آنچه را باید از یاد ببرند فراموش نمی كنند. وقتی آدمها فراموش نشدنی ها را فراموش می كنند و فراموش شدنی ها را به خاطر می سپارند خاطره های بی ریشه ای خواهند ساخت كه پر از شاخ و بر گ است اما بی بار و بر.