تعداد مطالب : 1392

تعداد نظرات : 762

زمان آخرین مطلب : 4085روز قبل

ادبی هنری

هنگامی که برای اولین بار نگاهم به رو این دنیای خاکی باز شد،همه چیز برایم عجیب و غریب بود.دنیای من پر از سکوت بود و در آن صدای جیک جیک گنجشکان در صبح بهاری معنایی نداشت.

دنیای شما صدای من را نمی شنید.گاهی اوقات می خواستم از دست این دنیا و آدم هاش با صدای بلند فریاد بکشم ولی نمی توانستم.

من هیچ وقت آدم های این دنیا را نفهمیدم و آنها هم مرا نفهمیدن...

دنیای من برای آنها غریبه بود و با دنیای پر هیا هو و پر سر و صدای آنها قابل قیاس نبود...

با خود گفتم باید خودم را به این دنیا ثابت کنم ; اگر دنیا صدای ضعیف مرا نمی شنود ، من باید را شنیدن حرفهای آن را یاد بگیرم و گرفتم.

من اوای خوش زندگی را بهتر از هر کس می شناسم و با صدا ی نسیم به زندگی سلام میدهم و سرود عشق را می خوانم .

می دانم دنیای آرام من با تمام کاستی هایش هدیه ای است از جانب خدا.

وقتی کنار هم می نشینیم ; سکوتی سنگین حکم فرماست و بدون اینکه صدای شنیده شود ، دستهایمان خطوطی را ترسیم می کند و نقطه ها به هم وصل می شود و یک کلمه را می آفریند...

دنیایی از حرف را کنار هم می چینیم تا جمله ای بسازیم...

معلولیت محرومیت نیست ، محدودیت است...

چهارشنبه 11/6/1388 - 11:58

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دعا و زیارت

برتری نیت از عمل

بسم الله الرحمن الرحیم

برتری نیت از عمل

خدای سبحان در کتاب خود فرمود:«خَلَقَ المَوتَ و الحَیوةَ لِیَبلوَکم اَیُّکم اَحسَنُ عملاً و هو العزیزُ الغفور»«ملک/2»

مرگ و زندگی هردو وسیله آزمایشند تا روشن شودکه کدام یک ازشما از نظر اعمال«احسن» از دیگران هستید.

«عملاً»نه بدان معناست که کدام یک از شما بیش از دیگران عبادت می کنید؛زیرا سخن از کمیت نیست.

کسی اهل صواب و حقیقت است که بیشنر از خدا بترسد و دارای قلب خالص باشد.عمل وقتی خالص است که منظور انسان این نباشد که کسی از او تعریف کند.(نگوید که از ما تشکر نکردند)حیف است انسان عمل عبادی خالص انجام بدهد،آنگاه از دیگران توقع تشکر داشته باشد.حیف است که انسان آن مقام عظیم و بلند را با این توقع پست تنزل دهد.

البته مدح و ثنای خدا مطلوب بندگان خالص خداوند است.پس آفرینش مرگ و زندگی برای این است که روشن شود چه کسی عملش به حقیقت و صواب نزدیکتر است.

نیت خیر از انجام کار آن بهتر است؛چون نیت اگر خالص و قوی بود انسان را وادار به کار می کند.نیز نیت مشکلتر از کار است.این که گفته اند:«نیةُ المؤمنِ خَیرٌمِن عمَلهِ»{1} نیت انسان مومن از عمل او بالاتر و بهتر است؛یا گفته اند:«أفضَلُ الاعمال اَحمَزُها»{2} هر عملی که دشوارتر باشد،ثوابش بیشتر است؛بدان معنا نیست که ثواب و پاداش نیت در عین آسان بودن از ثواب عمل بیشتر است؛زیرا این دو اصل دینی را وقتی کنار هم بررسی کنیم، نتیجه آن است که نیت بسیار مشکل است.اگر بهترین عمل دشوارترین اعمال باشد نیت بهتر از عمل است؛ زیرا «اَحمَزُالاعمال» یعنی از همه اعمال سنگینتر و مشکلتر است.

انسان ممکن است در جبهه ها شرکت کند و کشته هم بشود، ولی کشته شدن خیلی سخت نیست،«اخلاص العمل لله» سخت است.رام کردن دیو نفس و شیطان درون سخت است.

{1}_ کافی/ج 2 از امام باقر(ع)

{2}_ بحار/ج 67

چهارشنبه 11/6/1388 - 11:53

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

ادبی هنری

کلمه...

در آغاز هیچ نبود و کلمه بود و کلمه نزد خدا بود.خداوند اما کلمه هایش را به آدمی بخشید و جهان پر از کلمه شد.من اما از تمام کلمه های دنیا تنها یک کلمه را برگزیده ام و همه جمله هایم را با همان یک کلمه می سازم.با همان یک کلمه حرف می زنم،شعر می گویم و می نویسم.آن یک کلمه هم فعل است و هم فاعل،هم صفت است و هم موصوف.احتیاجی به حرف اضافه ندارد.متمم نمی خواهد.هیچ قیدی هم ندارد.آن یک کلمه خودش همه چیز است.و من با همان یک کلمه است که می بینم و راه می روم و نفس می کشم.با همان یک کلمه عشق می ورزم و زندگی می کنم.آن یک کلمه غذای روح من است،بی او گرسنه خواهم ماند.خانه من است،بی او آواره خواهم شد.بی او بی کس می شوم،غریب و تنها.این کلمه همه دارایی من است و اگر روزی شیطان آن را از من بدزدد،آن قدر فقیر می شوم که خواهم مُرد.من با همین کلمه با درخت ها حرف می زنم.آنها منظورم را می فهمند و برگهایشان را برای من تکان می دهند.این کلمه را به گنجشک ها که می گویم،در آسمان حیاطمان جشن می گیرندو با هم ترانه می خوانند.به نسیم می گویم،آن قدر ذوق می کند که شهر به شهر می چرخد و میگرددو می رقصد.و به ابر ها که می گویم،چنان خوشحال می شوند که یک عالم نقل و نبات برف و باران روی سرم می پاشند.این کلمه،این کلمه عزیز و دوست داشتنی،حرف رمز من با همه چیز است. اما به آدم ها که می گویم ...بگذریم،دلم گرفته،من زبان شما را بلد نیستم.من توی این شهر غریبم.کسی منظورم را نمی فهمد،کسی جوابم را نمی دهد...اما تو فرق می کنی.تو از جنس آفتاب و درخت و پرندهای.تو آن کلمه را بلدی و سالهاست که آن راگوشه قلبت نگه داشته ای.پس من آن رمز را به تو خواهم گفت.آن کلمه کوچک اسم بزرگ خداوند است.

عرفان نظر آهاری

چهارشنبه 11/6/1388 - 11:50

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

دعا و زیارت

50 حکمت از امیرمومنان علی (ع)