قناری یک پرنده آوازخوان بومی جزایر قناری است که از خانواده سهره‌ها می‌باشد.پرنده وحشی اغلب سبز و زرد می‌باشد و با رگه‌هایی مایل به قهوه‌ای در پشتش.در اسارت در رنگ‌های مختلف تکثیر شده است.

طول این پرنده ۱۲.۵ سانتیمتر و فاصله نوک بال‌ها ۲۰ تا ۲۳ سانتیمتر و وزنش ۱۵ تا ۲۰ گرم است.پرنده نر سر بیشتر سبز و زرد دارد که بخش‌های زیرین زردتر است.شکم و بخش‌های مخفی زیر دم تقریبا سفید رنگ با مقداری خطوط تیره در اطراف هستند.و بخش‌های بالایی سبز و خاکستری با خطوط تیره هستند.ماده‌ها مانند نرها هستند اما سری خاکستری‌تر و سینه‏ و بخشهای زیرین زرد کم رنگ‌تر دارند.پرندگان جوان بیشتر قهوه‌ای با خطوط تیره هستند.

قناری یک پرنده آوازخوان بومی جزایر قناری است که از خانواده سهره‌ها می‌باشد.پرنده وحشی اغلب سبز و زرد می‌باشد و با رگه‌هایی مایل به قهوه‌ای در پشتش.در اسارت در رنگ‌های مختلف تکثیر شده است.

طول این پرنده ۱۲.۵ سانتیمتر و فاصله نوک بال‌ها ۲۰ تا ۲۳ سانتیمتر و وزنش ۱۵ تا ۲۰ گرم است.پرنده نر سر بیشتر سبز و زرد دارد که بخش‌های زیرین زردتر است.شکم و بخش‌های مخفی زیر دم تقریبا سفید رنگ با مقداری خطوط تیره در اطراف هستند.و بخش‌های بالایی سبز و خاکستری با خطوط تیره هستند.ماده‌ها مانند نرها هستند اما سری خاکستری‌تر و سینه‏ و بخشهای زیرین زرد کم رنگ‌تر دارند.پرندگان جوان بیشتر قهوه‌ای با خطوط تیره هستند.

قناری یک پرنده اجتماعی است که همراه با گروه زندگی کرده و هر جفت باهم لانه می‌سازند و از یک محدوده کوچکی دفاع می‌کنند.لانه فنجانی شکل این پرنده ۱ تا ۶ متر و اغلب ۳ تا ۴ متر بالاتر از سطح زمین و بر روی یک درخت یا بوته ساخته می‌شود.لانه در میان برگ‌ها بسیار خوب پنهان می‌شود و معمولاً روی انتهای یک شاخه و یا یک شاخه دوراهی ساخته می‌شود.لانه از شاخه‌های کوچک، خزه، علف و دیگر مواد گیاهی ساخته می‌شود و با مواد نرم مثل پر و مو پر می‌شود.

تخم‌ها بین دی‌ماه تا خردادماه در جزایر قناری گذاشته می‌شود.هر دوره تخم گذاری شامل ۳ یا ۴ و گه‌گاه تا ۵ تا هستند و هر ساله ۲ یا ۳ جوجه پرورش می‌یابد.پرنده ۱۳ یا ۱۴ روز روی تخم‌ها می‌خوابد و جوجه‌ها ۱۴ تا ۲۱ روز و معمولاً ۱۵ تا ۲۷ روز پر و بال درمی‌آورند.

قناری‌ها با گروه تغذیه می‌کنند.آنها معمولاً در میان علف‌های روییده بر روی زمین کنکاش می‌کنند و از گیاهان نو رسته تغذیه می‌کنند.غذای اصلی آنها دانه گیاهانی مانند علف هرز و انجیر است.همچنین قناری‌ها از حشرات و سایر مواد گیاهی تغذیه می‌کنند.

قناری اهلی اغلب به عنوان حیوان خانگی انتخاب می‌شوند.تکثیر آنها باعث بوجود آمدن قناری‌هایی با رنگ و شکل‌های مختلف گشته است.پرنده زرد بسیار متداول بود تا زمانی که قناری سرخ رنگ با استفاده از جفت گیری با سهره سرخ بوجود آمد.سابق بر این از قناری‌ها در معادن برای هشدار دادن در موقع نشت گازهای خطرناک استفاده می‌شد.همچنین این پرنده در پژوهش‌های علمی به طور گسترده بکار برده می‌شد.

• یکی از پر دغدغه ترین و در عین حال جذابترین مراحل در پرورش پرندگان ، مخصوصا قناری ، مرحله تکثیر و یا جوجه کشی میباشد .
  برای موفقیت در این امر عوامل زیادی دخیل میباشد که تجربه و علم نسبتا زیادی را میطلبد . دراینجا سعی شده موارد مهم و قابل ذکر بصورت کلی و تیتر وار جهت یادآوری و آموزش علاقه مندان ارائه گردد .
  ۱- انتخاب جفت : اولین مرحله انتخاب یک جفت قناری مناسب ، سالم و سر حال میباشد که باید در آن رعایت نکاتی از قبیل نسبت خویشاوندی ، رنگ ، نژاد ، سن و … شده باشد .
  ۲- آماده بودن جفت : قبل از اقدام به جفت نمودن باید از آمادگی کامل هر دو قناری مطمئن شد. علائمی همچون  “بیقراری ، داشتن پس دوکی شکل ، جیک زدن های پیاپی و کندن کاغذ کف قفس و جمع کردن الیاف و پر و کاغذ در گوشه لانه” از نشانه های مستی و آمادگی ماده” و  قرص خوانی و داشتن پس برآمده و بیقراری و ملخک زدن” از نشانه های آمادگی کامل قناری نر  میباشد .
  ۳- تقویت جفت : دو سه هفته قبل از جفت نمودن باید اقدام به تقویت هر دو قناری با  تخم مرغ ، ویتامینهای آ ، ای ، مولتی ویتامینهای موجود (طبق دستور العمل شرکت سازنده ) و انواع مکملهای غذایی ،مخلوط “شن ریزه ،صدف و پوست تخم مرغ” ، میوه جات و سبزیجات مناسب که در قسمت تغذیه شرح مفصل آن آمده نمود .
  ۴- مکان مناسب : انتخاب قفس با سایز مناسب و انتخاب مکان مناسب برای قرار دادن قفس که باید از لحاظ نور گیری ، عدم وجود سر و صدا و تردد زیاد و روشن و خاموش نمودن لامپ و … ایجاد اشکال ننماید. در ضمن امکانات لازم از قبیل لانه مناسب و الیاف مناسب تهیه و ظروف آب و غذا به نحوی تعبیه گردد که در طول مدت جوجه کشی تعویض  این ظروف باعث ایجاد مزاحمت برای جفت نگردد.
  ۵- جفت اندازی : پس از اطمینان از محیا بودن تمام شرایط ابتدا ناخنها و نوک هر دو قناری را در صورت بلند بودن اصلاح نموده و قناری ماده را به داخل قفس جفت انداخته و قفس قناری نر را روبرو یا کنار آن قرار دهید و چند روزی صبر کنید تا به محیط عادت کنند و در این مدت رفتارهای آنها را زیر نظر بگیرید  و اگر هر دو نسبت به صدا ها و حرکات هم واکنشهای تحریکی انجام میدادند در هنگام غروب قناری نر را به داخل قفس ماده هدایت نموده و دو روز بعد هم لانه را داخل قفس بگذارید .
  ۶- تخم گذاری : معمولا چند روز بعد از جفت نمودن و تکمیل لانه سازی توسط قناریها صبح یک روز شاهد اولین تخم گذاری خواهید بود . در این موقع باید با احتیاط تمام تخم گذارده شده را با تخم مصنوعی یا تخم پوک جایگزین نمود و این عمل را تا آخرین تخم گذارده شده تکرار کنید و پس از گذاشتن آخرین تخم ، تمام تخمها را به جای خود بر گردانید . با این کار تمامی جوجه ها با فاصله زمانی کم  سر از تخم در آورده و با هم رشد میکنند .
  نکته : تخمهای برداشته شده را بر روی تکه ای پنبه  و در جایی خشک و خنک نگهداری کنید و روزی چند بار آنها را بچرخانید تا تخمها  خراب نشوند .
  ۷- تولد جوجه ها : سیزده روز بعد جوجه ها سر از تخم در خواهند آورد . البته بهتر است شب قبل از تولد محیط را مرطوب نموده حتی به قناری ماده اجازه آبتنی داد تا پوسته تخمها مرطوب گشته و جوجه ها راحتتر بتوانند خارج شوند .
  ۸- تغذیه ونگهداری : پس از تولد تعدادی تخم مرغ آب پز شده را آماده نموده و تا سه روز جوجه ها را با آن تغذیه نمایید و پس از سه روز طبق دستورالعملهای ارائه شده در قسمت تغذیه اقدام به تهیه غذای پرورشی نموده و آنرا در ساعتهای مختلف و بصورت تازه در اختیار والدین قرار داده تا با آن جوجه ها را تغذیه نمایند . پس از گذشت دو هفته جوجه ها از لانه خارج شده و ۲۲ الی ۲۸ روز بعد کم کم خود اقدام به خوردن غذا مینمایند اما استفاده از غذای پرورشی را در کنار دان اصلی تا دو ماهگی ادامه دهید.
  ۹- جدا نمودن جوجه ها و تخم گذاری مجدد : ۲۸ الی ۳۵ روز بعد از تولد میتوان جوجه ها را از والدین جدا نمود . ولی اگر میخواهید جوجه کشی را ادامه دهید بعد از هفته دوم  لانه جدید در اختیار جفت قرار دهید و لانه قبلی را با جوجه ها کف قفس بگذارید . باید دقت داشت که قبل از تولد سری دوم جوجه ها سری اول جدا شده باشند.

نکات قبل توجه

1. قناریهایی که دارای عیوب مشترک می باشند ، مثلا هر دو دارای رنگ وتیپ نامناسب میباشند نباید با یکدیگر جفت شوند.
2.  از نظر جثه باید هر دو یا یکی از جفتها دارای اندامی قابل ملاحظه باشد.
3.  برای جفتگیری از دو قناری با رنگهای مخالف یا متباین استفاده شود.
4. دمای محیط برای جفتگیری بین ۲۱ تا۲۵ درجه سانتیگراد باشد.
5. بهترین موقع برای جفت کردن قناریها نیمه فروردین ماه است و حتی الامکان از اسفند ماه نباید زودتر جفتگیری انجام شود. اما در صورت آماده بودن بیش از حد هر دو جفت نباید  از این عمل جلوگیری نمود چون باعث پس رفتن و تولک رفتن قناری می شود.
6. پرنده هایی را برای جفت انداختن انتخاب کنید که در رده های مختلف سنی قرار دارند. یک نر جوان را با ماده ای که یکسال دارد و یا بر عکس جفت کنید .
7. در حد امکان یکی از جفتها تجربه  یک دوره جفتگیری موفق را داشته باشد . در صورت امکان از قناری ماده ای که سابقه بزرگ کردن جوجه را دارد استفاده کنید .

امروزه با توجه به تکثر پرورش دهندگان نژادهای مختلف بیش از۱۲۰ گونه قناری شناسائی شده است که بیشتر آنها متعلق به گونه های رنگی میباشند.به طور کلی می توان آنها را به سه دسته تقسم نمود.

۱- نژادهای آواز خوان ( Song Canaries )
– نژاد رولر هارتس آلمانی (harz Roller )
-نژاد آبزن بلژیکی (water Slager)
– نژاد تیم برادو اسپانیایی ( Spanish Timbrado)
– نژاد آواز خوان امریکائی ( American Singer)
– نژاد آواز خوان روسی یا مسکوی (russian Singer)
– نژاد آواز خوان ایرانی یا موقوم (persian Singer)

۲- نژادهای رنگی (color Canaries )
– رنگهای کاروتنی
– قرمز(red Factor)
– موزائیک
– موزائیک قرمز
– برنزی و …
– رنکهای ملا نینی
– زرد
– طلائی
– اوپال
– ایزابل و …
– رنگهای آلبینیسم
– سفید خالص
– سفید قهوه ای پاستل
– سفید توپاس و…

۳- نژادها با فرم بدنی خاص ( Type Canaries )
– نژاد لانکشایر(lanc Shire)
– نژاد یورکشایر(york Shire)
– نژاد نورویچ( Norwich)
– نژاد کا کلی کرستد (crest)
– نژاد کاکلی گلستر(gloster)
– نژاد فری پاریسی ترمپت (parisin Frill)
– نژاد فری پاریسی مرینگر (meringer)
– نژاد فری شمال هلند (northern Dutch Frill)
– نژاد فری جنوب هلند ( South Dutch Frill)
– نژاد فری سوئیسی ( Swiss Frill)
– نژاد فری میلانی ( Milanese Frill )
– نژاد فری پادوآئی ( Paduan Frill )
– نژاد فری ماکیژ ژاپنی (makigh )
– نژاد جیبر ایتالیائی ( Gibber Italicus )
– نژاد جیبوسو اسپانیائی ( Giboso Espanol )
– نژاد ملادو تینرفنو ( Melado Tinerfeno )
– نژاد هوسو ژاپنی ( Japanes Hoso )
– نژاد بوسو بلژیکی ( Belgian Bossu )
– نژاد مونیخی ( Munich Canaries )
– نژاد برنی ( Bernese Canaries )
– نژاد رازا اسپانولا ( Raza Espanola )
– نژاد لیزارد ( Lizard Canaries )
– نژاد اسکات فنسی ( Scotch Fancy )
– نژاد بوردر فنسی ( Border Fancy )
– نژاد فایف فنسی ( Fife Fancy )
– نژاد کولومبوس فنسی ( Columbus Fancy )
– نژاد فنسی ایرلندی ( Irish Fancy )
– نژاد فنسی لندنی ( London Fancy )
– نژاد رسمی ایرانی (persian Canaries )

یاکریم

Eurasia Collared Dove

نام علمی  یاکریم ها چیست؟

نام علمی  یاکریم ها Streptopelia Decaocto می باشد.

خانواده یاکریم هاچه نام دارد؟

یاکریم هااز خانواده کبوتران می باشند.

شكل ظاهری یاکریم ها چگونه است؟

حداکثر طول بدن یاکریم ها 33 سانتی متر و وزن آنها حداکثر 210 گرم است.

خوراک یاکریم ها چیست؟

غذای یاکریم ها بیشتر دانه، اما از حشرات و جوانه گل ها نیز می خورد.

تولید مثل یاکریم ها چگونه است؟

یاکریم ها پس از جفتگیری در فصل بهار،

هر بار 2  تخم می گذارند.

پراكندگی یاکریم ها كجاها است؟

مروری بر انواع پرندگان زینتی

قناری


پرنده كوچكی است كه جثه اش به اندازه گنجشك می باشد و به خاطر آواز زیبایش و نگهداری آسانش امروزه از تمام پرنده ما بیشتر مورد توجه قرار گرفته . در سال 1478 میلادی قناری توسط اسپانیائیها از جزایر قناری كه در قسمت سواحل شمال غربی افریقا قرار دارد مورد توجه قرار گرفت و سالها اسپانیائیها قناری را از این جزیره به اروپا صادر می كردند اما فقط قناری نر می فروختند . چون نمی خواستند كسی بتواند از این پرنده جوجه كشی كند و از این پرنده زیاد شود و تجارب آن را انحصارا" در دست خود داشتند . ولی در سال 1555 یك كشتی اسپانیائیها دچار حادثه شد و بیشتر قناریها فرار كردند و خودشان را به جزیره آلبا كه آن موقع متعلق به ایتالیائیها بود رساندند از این به بعد ایتالیائیها از قناریها جوجه كشی كردند و به كشورهای دیگر صادر نمودند از آن موقع تا امروز اشخاصی وارد با كمك دارو و مواد مقوی این پرنده را حتی به دو برابر اولیه اش رسانده اند و رنگ های مختلفی هم بوجود آورده اند. امروزه كمتر كسی به آواز قناری اهمیت می دهد بیشتر به رنگ و اندام توجه دارند . در ایران تا 30 سال قبل فقط به آواز قناری اهمیت می دادند و مسابقات كوچكی هم بین مردم برگزار می شد. خصوصیت قناری :
قناری پرنده ایست آرام و اگر محل زندگیش و غذایش درست باشد تا بیست سال عمر می كند و می توانید تا 15 روز تنهایش بگذارید در صورتیكه آب و دانه به مقدار كافی در اختیارش بگذارید( چند شیشه آب و حدود gr 200 دانه ) تا می توانید قناری را با پرنده دیگری در یك قفس نگذارید چون از آن پرنده صدمه می بیند.

غذای قناری :

قناری از دانه های مختلفی از جمله تخم كاسنی و تخم كتان و ارزن سفید رنگ تغذیه می كند و در ایام جوجه كشی و ضعیفی سفیده تخم مرغ كاملا" پخته و شاهدانه به غذایش اضافه می شود. اگر خواستید شاهدانه به قناری بدهید شاهدانه ها را در آب كاملا" بجوشانید بطوریكه دهانه شاهدانه ها باز می شود و سپس بگذارید در محلی كه گرم باشد تا شاهدانه ها كاملا" خشك شود.

دانه ها و غذاهای مضر :

زرده تخم مرغ چون دارای چربی زیادی می باشد لذا برای قناری ضرر دارد. میوه و سبزی هم باعث اسهال می شود. تخم كاپشه كه از خانواده آفتاب گردان می باشد و برای رنگ سازی بكار می رود , برای قناری ضرر دارد و باعث زرد زخم در پا و اطراف نوك قناری می شود. كسانیكه از كاپشه استفاده می كنند به عنوان پادزهر عرق كاسنی به جای آب به قناری می دهند. برگ خرفه باعث آبله می شود.

كبوتر

کبوتران را میتوان در سه قسم تقسیم بندی کرد:

کبوتران وحشی(چاهی ـ صحرایی).

کبوتران خانگی.

کبوتران نامه بر.

كبوتران وحشی دسته‌ای از کبوترانند که به صورت گروهی در شهرها و حومه شهر دیده میشوند وبعد از بلوغ(حدود۸ الی ۱۲ماه پس از تولد بستگی به نژاد) با انتخاب جفت به زاد و ولد حیرت انگیزی دست میزنند که در نوع خود جالب است. عموما کبوتران وحشی خاکستری و گاه سیاه خاکستری هستند که با امیخته شدن با نسل کبوتران خانگی که وحشی شده‌اند و که اینگونه کبوتران را با تلفیقی از رنگ‌های کبوتران وحشی وخانگی میتوان شناخت.مانند همه گونه‌ها ۲ تخم گزاشته و بعد از ۱۴الی ۱۹ روز (بستگی به شرایت محیط)جوجه‌ها به دنیا امده وتا دو روز از نوعی شیر مخصوص (حیوان محتویات معده را که کاملا آسیاب شده و با آب مخلوط کرده و به نوعی شیره تبدیل کرده‌است)ژرورش می‌دهد.نوع نر حیوان معمولا بزرگ تر (از لحاظ جسه و حجم جمجمه)از نوع ماده قابل شناسایی است.نوع ماده با
جسه‌ای کوچکتار و نکی دراز تر از نوع نر قابل شناسایی است.
کبوتران خانگی از قدیم الایام از پرندگان خانگی بودهو دارندگان این حیوان را کبوتر باز نامیده‌اند.کبوتران خانگی به علت تغذیه مناسب و شرایت استراحت گاه بهتر از لحاظ جسه از همنوعان وحشی بزرگترند.کبوتران خانگی را معمولا آموزش میدهند تا خانه صاحبش را مرگز قطب نمای درونی خود قرار داه وجلد شود.از این غریزه ذاتی برای آموزش دادن آنها استفاده میشود و مسابقاتی نیز برای محک زدن این قدرت بر گزار میشود که معمولا کبوتران بازنده به صاحب کبوتران برنده میرسند. برای جلد کردن کبوتر معمولا پرهای کبوتر را (به غیر از شه پر) بریده (قیچی کرده)و مدتی بستگی به نژاد حیوان نگهداری میکنند تا قطب نمای درونی حیوان تغییر مرکزییت داده وخانه جدید را مرکز قطب نما لحاظ کند.کبوتر بازان خاطرات فراوانی از کبوترانی دارند که بعد از سالها به خانه قبلی خود باز گشته و هیچ گاه این قطب نما تغییر نکرده‌است.و اساسا نژاد کبوتران اصیل را در ظاهر و جمجمه و میزان وفا داری (جلد بودن)به اولین خانه می دانند.
کبوتر نامه بر دو نوع هستند از لحاظ جسه که گونه اول جسه‌ای بسیار بزرگ تر از کبوتران چاهی و خانگی دارد که پاهای بزرگ و قرمز شفاف از ویژگی‌های خاص این نوع است که رفته رفته در خطر انقراز قرار گرفته‌است.گونه دوم کاملا شبیه به کوتران وحشی است که فقط توانایی دوقبی بودن را دارد.یعنی حیوان بر اثر آموزش توانایی را دارد که دو نقطه جغرافیایی را مرکز قطب نمای خود قرار داده و از یاد نبرد کبوترها لانه خودرا بر درخت ویا روی زمین ویا در عمارات می‌سازند. ندرتاً اتفاق می‌افتد که کبوترها درون تنه درختان، یا توی سوراخهای زمین آشیانه بسازند. طرز لانه ساختن آنها بسیار ساده‌است. کبورترهای ماده حد اکثر ۲ وحداقل یک تخم می‌گذارند، رنگ تخم بیشتر کبورترها سفید است

مرغ عشق
مرغ‌ عشق‌ (Budgerigar)یكی‌ از اعضا كوچك‌ خانواده‌ طوطی‌ها محسوب‌ می‌شود. مهد این‌ پرنده‌ زیبا استرالیا
می‌باشد.در طول‌ قرن‌ 19 و 20 هزاران‌ جفت‌ از این‌ پرنده‌ به‌ سایر قاره‌ها آورده‌ شد و خیلی‌ زود توانست‌ جای‌ خود را به‌ عنوان‌ یك‌حیوان‌ خانگی‌ محبوب‌ باز كند. رنگهای‌ زیبا، صدای‌ دلنشین‌، توانایی‌ تقلید صدا، طبیعت‌ اجتماعی‌، نگهداری‌آسان‌ وقیمت‌ ارزان‌، مرغ‌ عشق‌ را به‌ یكی‌ از محبوب‌ترین‌ پرندگان‌ تبدیل‌ كرده‌ است‌.

مرغ‌ عشق‌ در رنگهای‌ متنوعی‌ وجود دارد كه‌ از جمله‌ آنها سبز، زرد، آبی‌ و شیری‌ می‌باشد. در طبیعت‌ به‌ كمك
منقارقوی‌ و شكل‌ انگشتان‌ پاهایش‌، دو انگشت‌ رو به‌ جلو و دو تا رو به‌ عقب‌ به‌ راحتی‌ از شاخه‌ها بالا می‌رود
مرغ‌ عشق‌ حدودا در 3 ماهگی‌ بالغ‌ می‌شود. برجستگی‌ روی‌ قاعده‌ منقار در غالب‌ پرندگان‌ نر بالغ‌ آبی‌ روشن‌ یا
بنفش‌و در ماده‌ بالغ‌ قهوه‌ای‌ است‌. البته‌ این‌ رنگ‌ در نابالغین‌ كاملا مشخص‌ نیست‌ ضمن‌ اینكه‌ هنگام‌ بیماری‌ یا پیری‌
رنگ‌بتدریج‌ كم‌ می‌شود.
مرغ‌ عشق‌ ماده‌ در هر نوبت‌ به‌ طور متوسط 4-6 تخم‌ می‌گذارد. جوجه‌ها 16-18 روز بعد از تخم‌ بیرون‌ آمده‌ و24-28 روز
در لانه‌ می‌مانند. در طول‌ این‌ مدت‌ جوجه‌ها به‌ شدت‌ وابسته‌ به‌ مادر هستند.
مرغ‌ عشق‌ خیلی‌ زود اهلی‌ شده‌ و به‌ خانه‌ خو می‌گیرد. می‌توان‌ به‌ آن‌ یاد داد كه‌ روی‌ انگشت‌ بنشیند

قمری
قُمری پرنده ای زیبا خوش آواز بطول ۲۷ سانتیمتر با بدنی نسبتاً لاغر ودم سیاه، باکناره‌های سفید که شاه پرهای آن رفته رفته از وسط به کنار کوتاهتر است. سطح پشتی قمری به رنگ خرمائی مایل به خاکی است که باپرهائی دروسط آنها سیاه می‌باشد، ودر کنار گردنش لکه‌ای مرکب از رگه‌های سفید وسیاه ورنگارنگ وگلو سینه اش تقریباً

صورتی است. پرندهٔ نابالغ لکه‌های کنار گردن ناحیه گلو وسینه رنگ تقریباً صورتی ندارد. پرندهٔ قمری جفت جفت یا بصورت گله‌های کوچک دیده می‌شود. پرواز تند ومستقیم وحرکات بال آن با تکانهای شدید همراه است.
قمری خانگی حدود ۲۶ سانتیمتر طول وطوق پهنی درجلو گردن دارد. سر وصورتش تقریباً صورتی با یک طوق پهن خال خال سیاه ومسی رنگ در قاعده جلوئی گردن، چانه اش کمرنگ وشکم وپوش پرهای زیر دم آن سفید است. سطح پشتش خرمائی پر رنگ است.

مرغ مینا

مرغ مینا آنچنان به صاحبش وابسته نیست ولی پرنده ی حساسی است و رفتار صاحبش را در مورد خودش درك
میكنه.
در مورد هوش این پرنده همین بس که اگه شما چیزی هم به اون یاد ندید مرغ مینا فقط با شنیدن صدای دیگر پرندگان می تونه اون صدا ها را تقلید کنه و پرندگان دیگر را به شک بندازه.
باید در دوران اولیه(۴-۶ماه) زندگی خوب به اونا رسیدگی كرد تا بشه از هوششون به نحو احسن استفاده كرد.
در كل باید توی حداکثر اون شش ماه اول زندگی خوب با اون كار كرد.تا می تونید اونا در دست بگیرید و نوازش كنید و به اون غذا بدید و توی همین حین با اون صحبت كنید.حرف زدن با مرغ مینا باید با تكررفراوان همراه باشه. مرغ مینای نر با استعداد تر نسبت به ماده است و راه شناسایی اونا هم خیلی سادست و اون اینه كه مرغ مینای نر سق سیاهی داره(سقف دهانش سیاه است).

گنجشک

گنجشک ها پرندگانی هستند کوچک بامنقار کلفت ومخروطی وپاهای نسبتاً کوتاه که اغلب پر وبال رنگارنگ ندارند.
بیشتر بصورت اجتماعی بسر می‌برند وبطور دسته جمعی زاد و ولد می‌کنند. بروازی نیرومند دارند. نر وماده از لحاظ شکل تفاوت دارند. در سوراخهای درختان، شکاف دیوار وصخره‌ها لانه می‌سازند. بیشتر از دانه‌ها ومواد گیاهی وگاه جانوری تغذیه می‌کنند.معمولآ به طول ۱۴ تا ۱۵ سانتیمتر است. گنجشک نر تارک خاکستری پررنگ پس گردن بلوطی،گلوی سیاه، گونه‌ها وسطح شکمی سفید مایل به خاکستری است. در پرواز خط بالی کوتاه و نسبتاً واضح ودمگاه خاکستری دارد. پرنده ماده ونابالغ فاقد سیاهی گلو، در سطح پشتی قهوه‌ای تیره ودر سطح شکمی سفید چرک است.
زیستگاه مناطق مسکونی، کشاورزی ، وبندرت دور از محل آدمی زندگی می‌کند. در سوراخها وپرچین‌ها، روی
شاخه‌های درخت ودر مناطق مختلف لانه می‌سازد. گنجشک امروزه تقریباً در همه جای دنیا یافت می‌شود. بیشترگنجشکان آوازی دلفریب وموزیکال دارند. اغلب گنجشکان لانه خودرا در بوته زارها وعلفزارها می‌سازند، اما نوعی گنجشک لانه اش را در جاهای بلندتری نسبت به گنجشکان دیگر می‌سازد. گاهی لانه را برفراز درختان همیشه سبز تا ۸ متر ارتفاع می‌سازد. لانه آنها از خار و خاشاک والیاف گیاهی، وگاهی از شاخه‌های کوچک درختان است.

موسم تخم گذاری گنجشکها معمولاً از نیمه فصل بهار آغاز می‌شود و تا اواخر پائیز ادامه دارد. ماده از ۴ تا ۶ تخم
سفید رنگ باعلائم سرخ ــ قهوه‌ای می‌گذارد. گنجشکانی که در نواحی معتدل بسر می‌برند گاه بافرا رسیدن پائیز و زمستان بسوی نواحی گرم مهاجرت می‌کنند.

فنچ

فنچ ها از پرندگان قاره ی استرالیا اند که در گله های حتی چند هزار تایی در دشت های قاره ی استرالیا زندگی می کنند.فنچ ها زندگی اجتماعی را خیلی دوست دارند.
زیبایی،آواز این پرنده،شیطنت ها و از همه مهمتر قابلیت تکثیر بسیار آسان آن باعث جذب طرفداران این پرنده شده است.
فچ های نر دارای نوک پررنگ تر و قرمز اند،در زیر بال های نرها پرهای قهوه ای با خال های سفید و در سر گوشواره های نارنجی به چشم می خورد.ولی در ماده ها نوک کمرنگ تر و نارنجی و پرهای کم نقش و نگار تری به چشم می خورد.
به طور کلی نرها از ماده ها زیباترند. غذای اصلی فچ ها ارزن است که آنها با نوک خود پوست آن را کنده و مغزنرم آن را صرف می کنند.اما دادن سبزیجات و میوه های تازه مانند:کاهو،جعفری،گشنیز، ،سیب و...را نباید فراموش کرد.سنگریزه ها هم باید در دانخوری باشند تا به خرد شدن دانه ها در سنگدان کمک کنند.
درون لانه را پنبه ی زده شده قرار دهید.پرنده های جفت شده لانه ای را انتخاب کرده و سپس پنبه های درون آن را به بیرون برده به هم می بافند و دوباره به لانه برده لانه را آماده می کنند.عمل لانه سازی بسیار زیباست.
بعد از آماده شدن لانه پرنده ها مدتی در آن رفت و آمد می کنند و سپس تخم گذاری می کنند.هر پرنده ی ماده بین چهار تا شش تخم می گذارد. هر تخم به فاصله ی یکروز گذاشته و به همین ترتیب هم جوجه می شوند. بعد از اتمام تخم گذاری فنچ های جفت شده هر کدام به نوبت روی تخم ها می خوابند تا پس از 14 تا 16 روز جوجه ها در آیند.

دانشمندان کد ژنتیکی گوجه فرنگی را به طور کامل کشف کردند. پس از سیب زمینی، گوجه فرنگی دومین محصول کشاورزی ارزشمند جهان محسوب می شود.

به گزارش مهرپرس و به نقل از منابع خبری: دستیابی به این موفقیت عظیم، روزنه ای به سوی تکامل ژنتیکی گوجه فرنگی است.

گوجه فرنگی که ریشه آن به آمریکای جنوبی باز می گردد به آشپزخانه منازل سراسر جهان راه پیدا کرده است. گوجه فرنگی مهمترین محصول کشاورزی است که اسرار ژنتیکی آن اخیراً کشف و نتایج این پژوهش در نشریه نیچر (Nature) منتشر شده است.

تلاش جهانی
بیش از ۳۰۰ دانشمند از ۱۴ کشور جهان برای کشف رمز ژنتیکی گوجه فرنگی به مدت ۸ سال تلاش کرده اند.

طراحی نقشه ژنتیکی برای پرورش دهندگان فرصتی فراهم خواهد کرد تا گوجه فرنگی های خوشمزه تر، سفت تر و بهتری پرورش دهند.

جووانی جولیانو، نماینده «کنسرسیوم ژنوم» و پژوهشگر آژانس انرژی ملی ایتالیا، که محصولات کشاورزی نیز پرورش می دهد، می گوید «هم اکنون ما نه تنها کدهای ژنتیکی گوجه فرنگی را می دانیم، بلکه از ترتیب قرار گرفتن آنها نیز مطلع هستیم، و این امر راه را برای تولید محصول پربارتر هموار خواهد کرد».

با وجودی که این اولین بار است که از «دی ان ای» گوجه فرنگی رمزگشایی شده، جولیانو می گوید انواع گوجه فرنگی هایی که برای این پروژه تحقیقی انتخاب شدند، هیچ ویژگی خاصی نداشتند. دانشمندان این پروژه را «هاینز ۱۷۰۶» نام گذاشته اند.

وی خاطرنشان می کند به این دلیل این نام را روی این پروژه گذاشته اند که روزی که اولین «دی ان ای» آن برای کد گذاری انتخاب شد، تخم های گوجه فرنگی هاینز ۱۷۰۶ را در اختیار داشتند و تحقیق خود را با بررسی این تخم ها شروع کردند.»

اما تولید این گوجه فرنگی و یا هر نوع دیگری از این محصول ساده نبود.

روایت سس گوجه فرنگی
سس گوجه فرنگی (کچاپ) هاینز، شرکت تولید مواد غذایی آمریکا در سراسر جهان معروف است. این سس یکی از مهمترین چاشنی های انواع مواد غذایی همچون همبرگر و سوسیس در زندگی روزمره مردم آمریکا محسوب می شود.

اما برای تولید سس گوجه فرنگی هاینز باید از گوجه فرنگی خاصی استفاده کرد.

گوجه فرنگی هایی که شرکت هاینز تا اواخر سال های ۱۹۶۰ استفاده می کرد، پس از بارش باران شدید، روی بوته ترک می خوردند. این امر می توانست عامل فاسد شدن گوجه فرنگی باشد.

ریچ اوزمینکوسکی، مدیر پژوهشی شرکت هاینز می گوید «هاینز چندین نوع گوجه فرنگی را انتخاب کرد که در برابر ترک خوردن مقاومت می کردند».

این به معنای آزمون و خطا و آزمایش کشت چندین نوع مختلف گوجه فرنگی بود تا بتوانند گوجه فرنگی های مقاوم تر در برابر ترک خوردن را بیابند.

اما فقط مقاوم کردن گوجه فرنگی در برابر ترک خوردن کافی نبود. اوزمینکوسکی می گوید برای تولید یک سس گوجه فرنگی بی عیب و نقص کارهای دیگری هم باید کرد، افزودن شکر و موادی که به سس گوجه فرنگی هاینز قوام می دهند، رنگ قرمز گوجه فرنگی ها که برای رنگ سس مهم هستند، از جمله کارهای مهم و حیاتی روند تولید است، که به طور طبیعی با وجود ژنهای متفاوت داخل گوجه فرنگی کنترل می شوند.

از همه مهمتر، این گوجه فرنگی ها باید نه فقط در برابر بیماری مقاوم باشند، بلکه به راحتی و به صورت ماشینی درو شوند.

شرکت هاینز ۱۷۰۶، در حدود سال ۱۹۶۷ جنبه تجاری گرفت. اوزمینکوسکی می گوید اگر کد و نقشه ژنتیکی گوجه فرنگی در دسترس قرار داشت، تولید گوجه فرنگی مناسب سس هاینز بسیار آسان تر بود.

در دورانی که سس گوجه فرنگی ۱۷۰۶ تولید می شد، پرورش گوجه فرنگی ها به صورت کشت بسیار متعارف بود، و پرورش دهندگان گوجه فرنگی ناچار بودند تا برای دستیابی به بهترین نوع گوجه فرنگی هزاران گونه و شیوه مختلف را آزمایش کنند و در پی کسب بهترین محصول باشند.

او خاطرنشان می کند در آن دوران رمزگشایی از «دی ان ای» انجام نشده بود، و بنابراین مقایسه انواع گوجه فرنگی و ویژگی های آنها ممکن نبود، و همین امر پروژه ژنومیک و فن آوری هایی که عامل توسعه بوده اند را بسیار جالب توجه کند.

ریچ اوزمنیکوسکی، پژوهشگر هاینز می گوید رمزگشایی از ویژگی های ژنتیکی گوجه فرنگی ابراز بسیار قدرتمندی برای پرورش دهندگان همه انواع محصولات کشاورزی محسوب می شود، چرا که دیگر برای پرورش محصولات ایده آل ناچار نیستند از شیوه های آزمون و خطا و حدس و گمان استفاده کنند.

وی می گوید ما با دسترسی به داده های ژنتیکی می توانیم گوجه فرنگی هایی را انتخاب کنیم که یک سری ژن های خاص همچون قرمزی و شیرینی دارند، و آبدار هستند، و در نهایت دست پرورش دهنده برای انتخاب ویژگی خاص محصول باز است.

مسئله فقط تولید سس گوجه فرنگی بهتر نیست، محصولات باید خود را با تغییرات اقلیمی و شرایط جوی جدید تطبیق دهند. اوزمینکوسکی می گوید محققان هم اکنون برای مقابله با آفت های نوظهور نباتات از ابزارهای ژنتیکی جدید استفاده می کنند.

پژوهشگر هاینز می گوید استفاده از ابزارهای ژنتیکی جدید به دلیل ظهور آفت های جدیدی که در کالیفرنیا و در سراسر جهان مشکل آفرین بوده اند، بسیار مهم است.

در نهایت موفقیت های علمی ژنتیکی و دستاوردهای تحقیقاتی سال های اخیر سبب خواهد شد تا محصولاتی همچون گوجه فرنگی طی سالیان آتی روی میز خانواده ها وجود داشته باشند.

به گفته وزارت دفاع آلمان، ارتش این کشور به واحد "جنگ سایبری" مجهز شده است. این واحد البته هنوز فعالیت خود را آغاز نکرده است. نمایندگان مجلس آلمان خواستار روشن شدن جنبه‌های حقوقی حملات سایبری هستند.

به گزارش مهرپرس و به نقل از رسانه ها: واحد "جنگ سایبری" ارتش آلمان آماده فعالیت در فضای مجازی است. روزنامه "فایننشال تایمز آلمان" با اشاره به گزارش وزارت دفاع آلمان در مورد واحد "جنگ سایبری"، از چند ماه پیش از توانایی ارتش این کشور برای انجام حملات سایبری در فضای مجازی خبر داده است.

گزارش وزارت دفاع آلمان که در تاریخ ۱۳ آوریل منتشر شده، محرمانه نبوده است. بر اساس این گزارش، وزارت دفاع آلمان در سال ۲۰۰۶ تصمیم به تأسیس واحدی برای انجام فعالیت‌های سایبری با عنوان "واحد بحران" گرفته است. این واحد که در ساختمان "مرکز پدافند سایبری آلمان" در شهر بن تشکیل شده، از پایان سال ۲۰۱۱ میلادی با نام واحد جنگ سایبری آماده انجام حملات سایبری است.

البته یکی سخنگویان وزارت دفاع آلمان در گفتگو با روزنامه "زوددویچه تسایتونگ" تأکید کرده است که تمامی فعالیت‌های این مرکز تا کنون محدود به شبیه‌سازی حملات سایبری در فضای آزمایشی بوده است.

حملات سایبری در چارجوب "اقدامات هماهنگ"
وزارت دفاع آلمان تأکید دارد که حملات سایبری تنها طی "اقدامات هماهنگ" صورت خواهد گرفت. یکی از این اقدامات هماهنگ می‌توانست در سال ۲۰۱۱ در جنگ ناتو علیه رژیم قذافی در لیبی صورت گیرد.

آن‌گونه که "نیویورک تایمز" می‌نویسد، آمریکا قصد داشته است با نفوذ به وزارت دفاع لیبی دفاع ضدهوایی رژیم قذافی را مختل کند، اما در نهایت از این تصمیم منصرف شده است. چنین تصمیمی نشان‌دهنده آن است که کشورهای عضو ناتو از مدتها پیش به چارچوبی فراتر از جنگ‌های کلاسیک فکر می‌کرده‌اند.

البته روشن نیست که توانایی واحد حملات سایبری ارتش آلمان تا چه حد است و آیا در صورت تصمیم ناتو برای انجام چنین حملاتی، آلمان نیز در آن شرکت خواهد داشت یا نه. بر اساس گزارش‌هایی که تا کنون در مورد حملات سایبری منتشر شده است، ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و فرانسه در زمینه انجام این حملات از آلمان تجربه بیشتری دارند. از آن گذشته جنبه‌های قانونی انجام چنین حملاتی روشن نیست.

خطوط قرمز قانون اساسی و قانون مجازات جرایم کامپیوتری
هرگونه عملیات مسلحانه ارتش آلمان در خارج از این کشور به موافقت مجلس نمایندگان آن (بوندس تاگ) نیاز دارد. از نظر حقوقی نیز با توجه به قانون مجازات جرایم کامپیوتری آلمان، انجام حملات سایبری ممنوع است.

قانون اساسی آلمان هم انجام حملاتی مانند خرابکاری ویروس استاکس‌نت در تأسیسات اتمی ایران را ممنوع می‌کند. چنین حمله‌ای می‌تواند به "تجاور جنگی" تعبیر شود که بر اساس بند ۲۶ قانون اساسی آلمان ممنوع است.

با این حال، با توجه به شرایط کنونی و انتشار اخبار و گزارش‌های فراوان در مورد تجهیز توان جنگی دیجیتال سایر دولت‌ها از جمله اسرائیل و ایالات متحده آمریکا یا انتشار گزارش‌هایی در مورد بدافزاری مانند "فیلم"، وزارت دفاع آلمان نیز پرده از واحد عملیات سایبری ارتش خود برداشته است.

منظور از حمله چیست و دشمن کیست؟
یکی از نماینده های مجلس بوندس‌تاگ از حزب سبزها و عضو کمیسیون دفاع این مجلس، با دیدی انتقادی به این نوآوری و تصمیم وزارت دفاع آلمان می‌نگرد.

او در این مورد می‌گوید: «باید روشن شود منظور از حمله یا دفاع چیست؟ آیا به فایروال‌های (برنامه‌هایی که از دستیابی غیرمجاز به یک سیستم رایانه جلوگیری می‌کنند) احتیاج داریم که متمایز از یکدیگر در سیستم گسترش یافته‌اند؟»

وی ‌در ادامه پرسش‌های دیگری را مطرح می‌کند و مسائلی را برمی‌شمرد که در گزارش وزات دفاع اشاره‌ای به آنها نشده است.

او می‌پرسد: «توانایی تعمیر آسیب‌ها چگونه خواهد بود؟ به توانایی آسیب‌رسانی به سخت‌افزارهای طرف مقابل نیاز داریم؟ طرف مقابل کیست؟ آیا یک حکومت است؟ که پاسخ این پرسش به سختی قابل اثبات است.»

البته این نماینده در پاسخ به پرسشی در مورد شیوه برخورد آلمان با حملات سایبری، مانند حملات سایبری سال ۲۰۰۷ به نهادهای دولتی در کشور استونی که نظام مالی این کشور را فلج کرد، تأکید می‌کند که دولت آلمان باید آماده برخورد با چنین حملاتی باشد. اما او در ادامه تصریح می‌کند: «ما پرسش‌های بسیاری داریم که مایلیم وزارت دفاع به به آنها پاسخ روشنی دهد.»

امروزه بسیاری از کشورهای جهان از قدرت لازم برای به راه انداختن جنگ سایبری برخوردار هستند. اما هیچ توافق ، مرجع و یا نظامی برای کنترل و یا تشخیص مشروعیت و عادلانه بودن این نوع جنگ ها وجود ندارد. 

به گزارش مهرپرس و به نقل از منابع خبری: وب سایت تحلیلی «آتلانتیک» با اشاره به مواردی مثل احتمال هدایت حملات «استاکس نت» به مراکز هسته ای ایران توسط دولت آمریکا، شیوع جاسوس افزار «فلیم» با هدف ضربه زدن به زیر ساخت های دیجیتالی ایران و خطر احتمالی چین برای شبکه های کامپیوتری صنعتی و نظامی آمریکا، می نویسد که به نظر می رسد روش های جنگ در حال تغییرند و بر این اساس قوانین نبرد هم دستخوش تغییر می شوند.

انقلاب در فن آوری اطلاعاتی و کامپیوتری باعث شده که تشخیص عامل بروز جنگ بسیار دشوار شود. جنگ سایبری به نسبت جنگ با ابزارهای نظامی تلفات ندارد و پیامدهای سیاسی آن محدود است. بنابر این بسیاری از کشورها ممکن است بدون آنکه دلیل مشروعی داشته باشند چنین جنگ یا تجاوزهایی را آغاز کنند.

اما در هر صورت دلایل و توجیهات برای اغاز یک جنگ و چگونگی پیشبرد آن بسیار مهم است. به عنوان مثال دولت جورج بوش به استراتژی حملات «پیشگیرانه» یا «پیش دستانه» معتقد بود. اما این روش می تواند تمایل به جنگ و استفاده از همین استراتژی را در میان دیگران تقویت کند. به عنوان مثال ایران بارها تهدید کرده که ممکن است قبل از حمله نظامی اسرائیل و یا آمریکا حملات «پیش دستانه» انجام دهد.

نقطه ضعف این راهبرد در این است که واقعا به سختی می توان تشخیص داد و مطمئن شد که حمله ای از سوی دشمن در شرف وقوع است و بنابر این مشخص نیست که در چه شرایطی روش حملات «پیش دستانه» قابل توجیه است. در عین حال در این روش توجه به روش های مسالمت آمیز و دیپلماتیک بسیار ضعیف است و قبل از آزمودن راه های دیگر ممکن است جنگ آغاز شود.

وب سایت تحلیلی «آتلانتیک» سپس یادآوری می کند که امروزه بسیاری از کشورهای جهان از قدرت لازم برای به راه انداختن جنگ سایبری برخوردار هستند. اما هیچ توافق ، مرجع و یا نظامی برای کنترل و یا تشخیص مشروعیت و عادلانه بودن این نوع جنگ ها وجود ندارد. در عین حال همان حداقل های اخلاقی و عرفی در مورد مشروعیت بخشیدن به جنگ های نظامی در مورد جنگ سایبری هنوز جا نیافتاده است.

۱. تجاوز به دیگران
طبق تعاریف تاریخی فقط جنگی عادلانه است که در برابر تجاوز یک نیروی خارجی انجام شود. اما در جنگ سایبری چون تلفات انسانی در کار نیست مفهوم تجاوز لوث می شود. در عین حال خط و مرز روشنی بین جاسوسی، خرابکاری و یا مختل کردن تاسیسات وجود ندارد. همه این موارد لزوما با واکنش نظامی روبرو نمی شوند و چون تلفات جانی و مالی آن هویدا نیست نمی توان تشخیص داد که متجاوز کیست و حد و حدود تجاوز آن در چه حدی است.

۲. حمله یا عدم حمله به غیر نظامیان
وب سایت «آتلانتیک» می افزاید که طبق قوانین جنگ حمله به غیرنظامیان ممنوع است هر چند در اکثر موارد یا این اصل رعایت نمی شود و یا اینکه غیر نظامیان به شکل غیر مستقیم آسیب می بینند. اما رعایت و یا تشخیص عواقب جنگ سایبری در این زمینه ساده نیست.

هر حمله سایبری برای بسیاری از غیرنظامیان که به شبکه اینترنت متصل هستند می تواند پیامدهای زیانباری داشته باشد. به عنوان نمونه پس از شیوع بدافزار «استاکس نت» که از نقطه ضعف های «ویندوز» استفاده می کرد بسیاری از کاربران مجبور شدند با پرداخت هزینه برای خرید نسخه ترمیم شده و صرف وقت از عواقب ابتلا به این ویروس جلوگیری کنند.

۳.رعایت تناسب در استفاده از ابزار جنگ
در یک جنگ عادلانه قاعدتا نباید از سلاح هایی استفاده شود که میزان تخریب آن بیشتر از حمله ای است که قرار است به آن مقابله شود. اما برخی از سیاستمداران و رهبران جهان بارها تهدید کرده اند که در صورت لزوم در مقابله با حملات سایبری ممکن است از نیروی نظامی استفاده کنند.

نکته دیگر این است که در اکثر موارد اگر جنگ سایبری اتفاق بیافتد تشخیص دامنه ضایعات آن بسیار مشکل است و بنابر این طرف مقابل نیز می تواند بدون رعایت اصل تناسب در ابزارهای جنگی از هر روش گسترده ای در جنگ سایبری استفاده کند. به همین خاطر ضد حمله که در جنگ سایبری یک عامل مهم برای پیشگیری از حمله طرف مقابل است از هیچ قاعده و اصل اخلاقی تبعیت نمی کند.

۴. پذیرش مسئولیت
در جنگ عادلانه قاعدتا هر طرف باید مسئولیت حملات خود را برعهده بگیرد. معمولا تروریست ها و یا سازمان های جاسوسی در عملیات پنهانی چنین اصلی را رعایت نمی کنند. در جنگ سایبری نیز هر گروه، فرد و یا کشوری می تواند به سادگی چهره خود را بپوشاند و از قبول مسئولیت شانه خالی کند.

پذیرش مسئولیت در جنگ فقط یک اصل اخلاقی نیست بلکه از نظر حقوقی و جزایی نیز اهمیت دارد. اگر مسئولان حملات شناخته نشوند هیچ کس خطاکار نخواهد بود. به همین خاطر در عرصه جنگ سایبری نیز باید مراجع و موازینی برای تشخیص هویت مسئولین حملات و جرائم آنها وجود داشته باشد.

۵. فریبکاری
کنوانسیون ژنو و لاهه مربوط به قوانین دوران جنگ، فریبکاری را ممنوع کرده اند. تمام طرف های درگیر در جنگ موظف اند از روش های فریبکارانه مثل استفاده از اونیفورم امدادرسان ها و یا غیرنظامیان پرهیز کنند. اما در جنگ سایبری بخش زیادی از موفقیت حملات به تغییر دادن چهره مهاجمان و استفاده از پوشش ها و مجاری فریبکارانه بستگی دارد.

درست است که در جنگ سایبری این نرم افزار و سخت افزارها هستند که به ما خیانت می کنند و نه انسانها. اما باید در برابر یک چنین روش هایی نیز درست مثل خیانت و فریبکاری های انسانها واکنش نشان داد.

۶. صلح پایدار
وب سایت «آتلانتیک» در بخش پایانی این مطلب اشاره می کند که در جنگ عادلانه معمولا دوران پس از جنگ نیز جزو مسئولیت طرف های درگیر است. نمونه آن مشارکت نیروهای آمریکایی و یا بین المللی در کمک به امنیت عراق و افغانستان است.

در جنگ سایبری که نتیجه آن تلفات انسانی نیست ترمیم ضایعات جنگ و جبران آن می تواند بسیار ساده تر از جنگ های نظامی باشد. کافی است حملات سایبری طوری طراحی شوند که پس از پایان دوره محدود حمله، اهدافی که مورد حمله قرار گرفته اند به حالت عادی بازگردند.

اما مشکل در این است که ابعاد و جزییات صدمات و اختلال های ناشی از حملات سایبری قابل تشخیص نیستند و یا ابعاد صدمات در حدی است که بازسازی و ترمیم آنها وقت بسیار زیادی نیاز دارد.