تبیان، دستیار زندگی

                                                 یا قاضی الحاجات

یا اباصالح المهدی "عج " ادرکنی

 ای شعر من، فدای دو چشمان خسته‌ات
ای چشم من، به پای صدای شکسته‌ات

ای آخرین حماسه بیداری صدا
وی اوّلین تصادف بیداد با خدا

چشمان مست تو به کجا می‌کِشد مرا
می‌آیی و خدای صدا می‌کُشد مرا

ای های‌های گریه مستانه‌ام بیا
وی بغض در گلو به پرستاری‌ام بیا

آغاز من بیا و مرا باز زنده کن
در این غروب سرد دلم را تو بنده کن

این را بدان که باز ستاره شکست و رفت
آمد به شوق دیدن تو مست گشت و رفت

من می‌روم ولی برای تو آشفته‌ام بدان
چون در صدای عشق تو بشکفته‌ام بدان

این را بدان که از غم تو آسمان شکافت
این نور عشق بود که بر بی‌کران بتافت

دیشب هزار بار ناله زدم آسمان گریست
از عرش تا به حرمت کون و مکان گریست

امشب به پاس گریه افلاک بازگرد
ای نازنین ستاره ادراک بازگرد

                                                                  " احسان امینی "

اول خدا

هر چند در محاسبه ی خویش آدمم       

من اولین ورودی خوب جهنمم

احساس میکنم که خدا کم می آورد          

از بس که در حضور خدا سرد و مبهمم

مثل محرمی که در این سالها پر است         

 نذری نویس این همه ماه محرمم

حتما" خدا نخواست که با تو  غزل شوم

 تا پای دستبوسی تو یک غزل کمم

اقرار کن:که بی تو دلم تنگ می شود...                             

  از بس که نیستی بخدا گیج و درهمم

باران نبار ، بی تو کویری نمی شوم                                         

من قانعم...که تشنه ی یک قطره شبنمم

هر چند در محاسبه ی خویش...بگذریم                                        

    من آخرین خروجی خوب جهنمم

                                           " ناصر ندیمی"

اول خدا

باران که می بارد تو می آیی   

 باران گل باران نیلوفر

باران مهر و ماه آئینه

باران که می بارد تو در راهی

از دشت شب تا باغ بیداری

از عطر عشق و آشتی لبریز

غم می گریزد غصه می سوزد

 شب می گدازد سایه می میرد

تا عطر آهنگ تو می رقصد

از لحظه های تشنه دیدار

تا روزهای با توبارانی

غم می کُشد ما را تو می بینی 

دل می کِشد ما را تو می دانی

                                                             "  خواننده : احسان خواجه امیری  "

                                        یا غیاث المستغیثین

یا ابا صالح المهدی "عج " ادرکنی

یامهدی "عج" ای آرام دلهای پریشان

ای نام تو میزان ترین تفسیرقرآن

ای راز ورمز کهکشانهادرنگاهت

قالیچه ی بال ملائک فرش راهت

ای تک سواربی بدیل ملک سرمد

منجی عالم ، قائم آل محمد

درویشم ودلریشم از دردفراقت

عمری نشستم برگلیم اشتیاقت

ازسوزحسرت سینه ام آتشفشان است

چشمم به پیچ کوچه های آسمان است

ازپشت بغض ابرها،آه ای ابرمرد

روزی قدم برچشم مابگذار وبرگرد...

 ای نغمه پردازغمت تنبوردلها

ای سربدارحسرتت منصوردلها

ای مرجع تقلید شبنم قلب صافت

شمع وگل وپروانه باهم درطوافت

دارالعزاشد سینه ها پس کی می آئی؟

خون شد دل آیینه ها،پس کی می آئی؟

ای چلچراغ این شب خاموش، برگرد

تنها امیدم خلق مشکی پوش ،برگرد

تاکی سرماباشد وزانوی حسرت

تاکی بگردیم از پی ات غربت به غربت؟

تاکی سرشک از دیده ی قوها بریزد؟

خون دل از چشم پرستوها بریزد؟

تاکی جهان آکنده از نیرنگ باشد؟

کاربرادربا برادرجنگ باشد؟

 ای قلب عالم رابه خودمشتاق کرده

ای طاقت آیینه ها راطاق کرده

کشتی عروس عشق را از درد دوری

خون شد دل آیینه ها،تاکی صبوری؟

فرهادرا از جان شیرین سیر کردی

ای یوسف زهرا "عج"بمیرم،دیر کردی

کشتی پراز ارواح رقصان است ،ای نوح

فانوس ما چشمان شیطان است ،ای نوح

ماگرچه از طوفان غم تشویش داریم

صدموج وهم انگیز در پیش داریم

وقتی بیائی ذره ای دلواپسی نیست

ناجی توئی،این کار،کارهرکسی نیست

                                            "محمدعلی جوشائی"

اول خدا

                                                    یا غیاث المستغیثین

یا ابا صالح المهدی "عج "ادرکنی

بی حوصله، کلافه، پکر مثل جمعه ها

دلواپس ((هنوز)) و ((اگر)) مثل جمعه ها

من ابتدا و آخر دلتنگی ام هنوز

مثل سحر مثل غروب مثل جمعه ها

پیش از کدام جمعه تو از راه می رسی

پیش از کدام شنبه؟ مگر مثل جمعه ها

تقویم های خط زده را دوره می کنم

پشت چراغ های خطر مثل جمعه ها

روزی تو ردیف خودت سبز می وزی

از بند هر چه قافیه، در جمله ای رها...

 ((سید وحید سمنانی))

اول خدا

اول خدا

به هنگام بازدید از یک بیمارستان روانى، از روان‌پزشک پرسیدم شما چطور می‌فهمید که یک بیمار روانى به بسترى شدن در بیمارستان نیاز دارد یا نه؟

             منبع : وبلاگ " حکایات وپندهای عبرت آموز"

اول خدا

یا ابا صالح المهدی " ادرکنی "

در خواب دیده بودم یک شب فروغ رویت

کی برسرای چشمم ، قصد ظهور داری ؟

                                          " سید عباس سجادی "

اول خدا

زیر گنبد کبود

زیر گنبد کبود

تا که او مرا برای بازی خودش

پرده‌ها کنار رفت

سالهاست اسم بازی من و خدا

زندگی است

هیچ چیز مثل بازی ما

با خدا طرف شدن

"عرفان نظر آهاری"