تبیان، دستیار زندگی

طرز تهیه: مقداری روغن داخل ظرفی بریزید و قارچ‌ها را كه از قبل شسته و خرد كرده‌اید، همراه گوجه‌فرنگی‌های خردشده درون روغن تفت دهید. در ظرفی دیگر تخم‌مرغ‌ها را شكسته و خوب بزنید تا مخلوط شود. حالا جعفری خردشده و پنیر رنده‌شده را هم به تخم‌مرغ‌ها اضافه كنید. نمك و فلفل را هم بریزید ، سپس قارچ و گوجه فرنگی تفت داده شده را هم به بقیه مواد اضافه كرده و خوب به هم بزنید. در مرحله آخر هم مواد را درون روغن بریزید و به هم بزنید. بعد از 5 دقیقه كه یك طرف املت طلایی شد، آن را برگردانید تا طرف دیگر املت هم طلایی و غذا آماده شود.

 ما معمولاً برای هر 3 وعده غذایی صبحانه، ناهار و شام از نان استفاده می‌كنیم. در تمام دنیا نان با اشكال و طعم‌های مختلف پخت می‌شود. اغلب كشورها هم نان مخصوص به خودشان را دارند. خانواده‌های ایرانی هم نان‌های سنتی مانند سنگك، بربری، لواش و تافتون و همچنین انواع نان محلی را تهیه و مصرف می‌كنند، البته در چند سال اخیر مصرف نان‌های فانتزی هم در كشور ما افزایش یافته است، چرا كه با رشد روزافزون جمعیت احتیاج به مواد غذایی هم بیشتر و پخت صنعتی نان اجتناب‌ناپذیر شده است؛ ولی متاسفانه در بسیاری از خانواده‌ها این نان لذیذ و خوش‌طعم خیلی راحت به نان خشك تبدیل یا بیات‌شده و دورریخته می‌شود. اگر به یاد داشته باشید در قدیم مردم وقتی تكه نانی روی زمین می‌دیدند، آن را برمی‌داشتند، می‌بوسیدند و كناری می‌گذاشتند تا خدای ناكرده پای رهگذری روی آن نرود. این كار به خاطر حرمتی بود كه نان در میان ما داشت. چون می‌دانستند و می‌دانستیم یك دانه گندم از زمان كاشته‌شدن تا وقتی به نان تبدیل شود چه سیری را طی می‌كند و چقدر مشقت و زحمت كشیده می‌شود تا گندم به نان تبدیل شود و به دست من و شما برسد. پس نان ارزش زیادی داشت و بركت هر سفره بود. امروز هم یكی از نكات مهم خانه‌داری، چگونگی نگهداری مواد غذایی از جمله نان است.

نان انواع مختلفی دارد و همان‌طور كه گفته شد، نان سنتی از آرد ( آرد گندم) و آب و مایه خمیر در تنورهای مخصوص تهیه می‌شود. هر كدام از نان‌های سنتی، تنوری مخصوص به خود دارد. تنور نان سنگك مملو از سنگریزه‌های كوچك است. نان تافتون و لواش تنور گردی دارد كه شاطر نان را به دیواره آن می‌چسباند و نان بربری هم تنوری بزرگ دارد كه در یك زمان تعداد زیادی نان را در خود جای می‌دهد و آماده مصرف می‌كند. چند سالی است تنورهای جدید برای نان‌های سنتی هم به بازار آمده كه در آنها كار پخت نان به‌طور خودكار انجام می‌شود. البته به نظر می‌رسد نان‌های سنتی پخته شده در تنورهای جدید ماندگاری بیشتری دارد و كمتر دور ریخته می‌شود.

امروزه با صنعتی‌شدن پخت، نان‌هایی با انواع آردها تهیه و در فروشگاه‌ها به فروش می‌رسد؛ نان جو، نان ذرت، نان چاودار و... هر كدام با رنگ و طعمی متفاوت در دسترس مصرف‌كننده است.

در این میان، نان‌های فانتزی كه رنگی سفید دارد، ارزش غذایی چندانی نداشته و چاق‌كننده هم است. یادمان باشد هر چه نان تیره‌تر باشد، سبوس بیشتر و خواص فراوان‌تری دارد و نان سبوس‌دار برای حفظ سلامت افراد بسیار ارزشمند است. به همین دلیل نان‌های فانتزی و صنعتی كه دارای سبوس هستند، چون پخت سالم و بهداشتی نیز دارند و دورریز آنها كمتر است، بسیار مناسب هستند.

هنگام خرید نان یادتان باشد هرگز نان‌های داغ را روی هم نگذارید، زیرا این كار باعث خمیرشدن آنها می‌شود. ضمن این كه نان داغ زودتر خراب‌شده و كپك می‌زند. موقعی كه نان می‌خرید، آنها را جدا از هم روی سطحی بگذارید تا كمی خنك شود. پس از سردشدن، آنها را دسته كنید و در یك سفره پارچه‌ای قرار دهید. یادتان باشد هرگز نان را درون روزنامه نپیچید؛ چرا كه مواد شیمیایی دستگاه چاپ روی سطح روزنامه نشسته و می‌تواند مواد خوراكی را مسموم كند. سفره را هم طوری ببندید كه هوا كمتر به داخل آن نفوذ كند و باعث خشك‌شدن نان نشود.

اگر می‌خواهید نان را بیش از یك روز نگه​دارید، بعد از سرد شدن، آنها را به قطعه‌های كوچك تقسیم كرده و بر مبنای مصرف هر وعده، تعدادی را در كیسه‌های نایلونی گذاشته و در آن را محكم كنید و درون فریزر جای دهید.

وقتی نان را برای مصرف از فریزر بیرون می‌آورید، آن را سرد و یخ‌زده نخورید تا بتوانید از طعم خوبش لذت ببرید؛ بنابراین باید آن را درون فر یا مایكروفر گرم كنید ولی مراقب باشید نسوزد.دقت كنید نان را در جایی كه رطوبت دارد، نگذارید، زیرا این كار باعث خراب شدن نان خواهد شد. نان را درون یخچال هم نگهداری نكنید چون نگهداری نان در یخچال باعث بیات شدن زودهنگام آن می‌شود.

ما ایرانی‌ها عادت كرده بودیم در هر وعده غذایی نان تازه مصرف كنیم. حالا كه كارها و درگیری‌های روزانه اجازه چنین كاری به ما نمی‌دهد، بهتر است از نان‌های مرغوب‌تر استفاده كنیم.

پس باز هم تاكید می‌كنیم بهترین نان، نانی است كه آرد آن دارای سبوس باشد. همچنین خمیر آن باید خوب تخمیرشده باشد. البته نقش نانوا هم در تهیه نان خوب كم نیست، چون نان باید خوب پخته‌شده باشد ولی سوخته و بیات نباشد. نانی كه درست تهیه شود، عطر و طعمی بسیار دلنشین خواهد داشت.

نكته آخر هم این‌كه در پخت نان نباید از جوش شیرین استفاده شود. نانی كه جوش شیرین داشته باشد، برای سلامت مضر است.

مرضیه عالمی

برای خرید در گام اول، باید كاربرد كیف را مشخص كنید. اگر به دنبال مدلی هستید كه بتوانید آن را با تعداد بیشتری از لباس‌هایتان هماهنگ كنید، بهتر است به دنبال انواع ساده و بدون طرح بروید. رنگ‌های مشكی، سرمه‌ای، قهوه‌ای و سبز تیره از جمله رنگ‌هایی است كه قابلیت هماهنگی بیشتری با رنگ‌های دیگر دارد. برای مثال رنگ قهوه‌ای می‌تواند بالباس‌های كرم و شیری استفاده شود. رنگ سبز نیز تركیب خوبی را با نارنجی و زرد تشكیل خواهد داد.

اگر می‌خواهید كیفی خریداری كنید كه در آن از چند رنگ استفاده شده است باید به رنگ اصلی و زمینه دقت داشته باشید كه یك رنگ خنثی باشد. هنگامی كه رنگ لباس‌هایتان متنوع و بیشتر از 2 رنگ دارد حتما از كیف‌های تك‌رنگ استفاده كنید.

مساله دیگری كه در این میان اهمیت دارد، سایز و اندازه كیف است. اگر شما یك خانم میانسال هستید، بهتر است از یك كیف متوسط یا كوچك استفاده كنید. رنگ كیف این افراد نباید تند و زننده باشد. دختران نوجوان همیشه وسایل زیادی دارند كه دوست دارند همراه خود داشته باشند. استفاده از كیف‌های بزرگ با رنگ‌های شاد برای این گروه سنی مناسب‌تر است.

خانم‌های بلند‌قد می‌توانند از انواع كیف‌ها استفاده كنند، اما اگر ریزاندام و قدكوتاه هستید بهتر است از كیف‌های كوچك‌تر و جمع و جورتر استفاده كنید. كیف‌های پارچه‌ای بیشتر برای محیط‌های غیررسمی كاربرد دارد، اما اگر می‌خواهید برای شركت در مهمانی‌های رسمی كیفی تهیه كنید بهترین گزینه می‌تواند یك كیف كوچك چرمی به رنگ مشكی یا قهوه‌ای باشد.

هماهنگی رنگ بین كیف و كفش می‌تواند تأثیر زیادی در شكل ظاهری شما داشته باشد. بهتر است این دو را از یك طرح و رنگ انتخاب كنید یا دست‌كم جنس آنها را با هم هماهنگ كنید.اگر رنگ كیف و كفش‌تان هماهنگی ندارد می‌توانید از بند كفش همرنگ كیفتان استفاده كنید یا از طرح‌های خلاقانه‌ای مانند این استفاده كنید.

قبل از خرید كیف، به تعداد جیب‌های آن دقت كنید. اگر همیشه وسایل زیادی را به همراه دارید، جیب‌ها برای شما كاربرد زیادی خواهد داشت. ممكن است شما جزو آن دسته از خانم‌هایی باشید كه كیف شلوغی دارند و هر بار كه به دنبال چیزی هستند آن را به سختی پیدا می‌كنند. برای حل این مشكل از كیف‌های كوچك‌تر داخل كیفتان استفاده كنید تا وسایلتان سامان داشته باشند.

نكته دیگری كه باید به آن توجه داشته باشید این است كه اگر دانش‌آموز هستید حتما از كوله‌پشتی‌های استاندارد استفاده كنید. كیف‌های دستی باعث افتادگی شانه‌ها می‌شود و هنگام حمل وسایل سنگین برای ستون فقرات خطرناك است. بهتر است این كیف‌ها بند كمری هم داشته باشد تا هنگام حركت مدام روی شانه‌ها تلو تلو نخورد.

كیف چرمی: از روش‌های مختلفی برای تمیز و براق كردن كیف چرمی‌تان می‌توانید استفاده كنید. برای مثال می‌توانید مقداری وازلین و روغن كتان را با هم تركیب كنید و روی كیف بكشید. مقدار اضافی آن را با دستمال كاغذی پاك كنید تا لباس‌هایتان را كثیف نكند. آغشته كردن كیف به پوست پرتقال هم می‌تواند در براق كردن آن مؤثر باشد.

كیف جیر و مخمل: اگر كیف جیرتان خاك گرفته و كدر شده است ابتدا روی آن برس زبری بكشید. سپس با یك دستمال نرم پارچه‌ای آن را تمیز كنید. استفاده از یك ورق سمباده هم می‌تواند كمك كننده باشد.

كیف منجوق‌دار: یك تكه اسفنج را با كمی آب مرطوب كنید و به آرامی طوری كه كیف آسیب نبیند روی آن بكشید.

كیف پارچه‌ای: اگر كیف پارچه‌ای شما لك گرفته است از محلول آب و صابون استفاده كنید. اگر لكه پاك نشد محلول آب و سركه هم می‌تواند پاك‌كننده مناسبی باشد.

بتول یاری

این كل رابطه سالمند با كادر درمانی است. آنها می‌آیند و می‌روند و كار خودشان را می‌كنند. گاهی چیزهایی می‌گویند كه سالمندی كه روی تخت خوابیده بسختی می‌شنود و فقط می‌گوید: آها، آها...

كسی نمی‌پرسد چه كمكی می‌توانم به شما بكنم. كسی برایش دل نمی‌سوزاند و كسی حوصله شنیدن درد دلش را ندارد.

پرستاری از دل و جان. این توقع كمی ‌نیست، اما همان چیزی است كه یك سالمند بستری نیاز دارد. فرقی نمی‌كند در خانه باشد یا بیمارستان. نتایج پژوهشی كه حیدر علی‌آبادی و همكارانش در این زمینه انجام داده‌اند نشان می‌دهد: با وجود تأكیدی كه بر ارتباط پرستار و سالمند بیمار وجود دارد، این فرآیند همچنان روند رو به ضعف دارد.

با آموزش مهارت‌های ارتباطی به پرستاران و سالمندان و نیز افزایش آگاهی پرستاران در زمینه پدیده سالمندی می‌توان ارتباط بین آنان را ارتقا بخشید.

واقعیت این است كه با وجود افزایش امید به زندگی در سطح جامعه سالمندان با بیشترین خطر تضعیف جسمی و كاهش توانایی‌های شناختی مواجه هستند و برای حفظ سلامت، عملكرد و استقلال خود به حمایت‌ و پرستاری بیش از دیگران نیازمندند.

مدت زمانی كـه سالمندان در بیمارستان می‌مانند 10 برابر بیشتر از گروه‌های سنی جوان‌تر است و پرستاران بیشترین زمان را با بیمار سپری می‌كنند.

دنیای اجتماعی فرد سالمند در نتیجه رسیدن به بازنشستگی، اختلال در سلامت و فقدان‌های دیگـر روز به روز كوچك‌تر می‌شود و یك مراقبت موثر در سایه تعاملی ماهرانه و نزدیك با بیمار سالمند می‌تواند او را به زندگی باز گرداند.

فرق نمی‌كند شما یك پرستار خانگی داشته باشید، در خانه سالمندان زندگی كنید یا در بیمارستان بستری باشید. هرجا نیاز به خدمات پرستاری پیدا كنید انجام وظایف حرفه‌ای تنها چیزی نیست كه می‌تواند به بازتوانی شما كمك كند. شما نیاز به برقراری ارتباط انسانی دارید.

شیما ـ د، یك پرستار 25 ساله است و رابطه‌اش را با سالمند بیمار صرفا كاری توصیف می‌كند این در حالی است كه نادر تقی‌خانی، سالمند 67 ساله‌ای كه به خاطر بیماری قلبی بستری است می‌گوید: آنها كار خودشان را می‌كنند. ما هم كه كاری ازدستمان بر نمی‌آید. برخوردشان خشك و بدون گفت‌وگو است.

زهرا مجیدی، بانوی 80 ساله نیز در مورد توقعش از پرستار می‌گوید: دوست دارم با آنها صحبت كنم. از دردهایم بگویم و حالشان را بپرسم و از آنها تشكر كنم، اما آنها هم كم‌حوصله‌اند و هم وقت ندارند و پركارند. در دسترس نبودن، نداشتن ارتباط آ‌ن‌طوری كـه سالمند می‌طلبد، محتوای كم‌ارتباط كلامی، برقرارنكردن ارتباط كلامی هنگام انجام مراقبت‌های روتین از جمله گلایه‌هایی است كه بیماران در پژوهش یاد شده به آن اشاره كرده‌اند.

سحر وقتی به بالین بیمار می‌رود دیگر برایش مهم نیست در زندگی​اش چه مشكلاتی دارد و كودك شیرخوارش الان كه او در حال پرستاری است خوابیده یا دارد گریه می‌كند. چیزی كه برای او مهم است این است كه همان لحظاتی كه بر بستر مریض می‌رود به او عاشقانه خدمت كند و انرژی مثبت بدهد. اول دستی بر موهای سفید سالمندی كه روی تخت خوابیده می‌كشد و می‌گوید: بیدار شو مادرجان. باید قرصت را بخوری و فشارت را چك كنم. ماشاءالله خیلی بهتر به نظر می‌رسی...

او می‌گوید: بیماران ما گاهی سالمند هستند و گاهی جوان، اما اگر شخص سالمندی بستری باشد من سعی می‌كنم ملاطفت بیشتری به خرج بدهم و با حوصله به حرف‌های او گوش كنم چون آنها شكننده‌ترند. گاهی مثل بچه‌ها می‌مانند.

در میان افراد مورد بررسی در پژوهش حیدر علی‌آبادی سالمندان كمی‌ از نوع برقراری ارتباط پرستاران راضی هستند، اما آن دسته كه از این فرآیند رضایت دارند خوش‌برخوردی، تواضع با سالمند، خطاب مؤدبانه، خلق گشوده و خوشزبانی را از خصوصیات مثبت پرستاران خود دانسته‌اند.

یكی از سالمندان بستری نیز می‌گوید: وقتی صدایمان بزنند و با خوشحالی با ما حرف بزنند، ما هم خوشحال می‌شویم. بعضی‌ها خلقشان باز است، با خنده می‌آیند. پرستـاری كه ارتباطش خوب است از در كه می‌آید تو، می‌بیند من پیرم، می‌گوید كاری نداری، هیچی نمی‌خواهی، نترسی، من مثل دخترتم هر موقع كاری داشته باشی من در خدمت تو هستم، این را می‌گویند پرستار خوب.»

فقدان ارتباط یا كمبود ارتباط موضوعی بود كه شركت‌كنندگان در پژوهش حاضر ـ چه پرستاران چه بیماران سالمند ـ به طور متناوب بدان اشاره داشتند. یك پرستار در این باره می‌گوید: خستگی ناشی از كار، تعداد زیاد بیماران به نسبت پرسنل بیمارستانی و تعلیمات كم در رابطه با مراقبت و ارتباط متفاوتی كه لازمه تعامل با سالمند بیمار است همه سبب می‌شود گاهی نتوانیم از عهده پرستاری مناسب یك سالمند برآییم. گاهی آنها كم شنوا هستند و گاه كمی ‌اختلال حواس دارند. به نظر من باید به همه این چیزها توجه شود. بعضی از آنها اصلا به حرف پرستار گوش نمی‌دهند، سرم را می‌كشند و دوا نمی‌خورند و می‌خواهند بلند شوند به خانه بروند كه كلی دردسرساز می‌شود. گاهی آنها فكر می‌كنند فرزندان رهایشان كرده‌اند و رفته‌اند.

یك دلیل ممكن در مورد این‌كه چرا پرستاران معمولا به طریق بیمار محور عمل نمی‌كنند، این است كه آنان با وجود دارا بودن مهارت‌های لازم ارتباطی، ارتباط مبتنی بر وظیفه را به عنوان یك مكانیسم حفاظتی و دفاعی در مقابل جنبه‌های عاطفی كار خود انتخاب می‌كنند.

جامعه مكانیكی ما به‌صورت یك تهدید جدی در رابطه بین پرستاران با بیماران خود تظاهر پیدا كرده است: وظایف روزانه، نبود وقت، احساس نیاز به حفظ یك فاصله حرفه‌ای با بیماران و پرداختن به كار و شغل خود مانع از آن می‌شود كه پرستاران یك رابطه درمانی با بیماران خود داشته باشند.

فقدان آگاهی از طرف پرستاران منجر به این می‌شود كه آنان بر پایه تفكرات و پیشفرض‌های خود در مورد نیازها و خواسته‌های بیماران وارد عمل شده و این موضوع كیفیت مراقبت از بیمار را به‌طور نا‌مطلوبی متأثر ساخته. این امر بر لزوم آموزش مهارت‌های ارتباطی در پرستاران و نیز آموزش در مورد نیازهای بیماران سالمند و بویژه نیازهای ارتباطی آنها تأكید دارد.

نیاز به آموزش تنها به پرسنل پرستاری معطوف نیست و با توجـه به نقشی كه خود بیماران سالمند و توانایی‌شان آنها در برقراری ارتباط و مطرح كردن خواسته‌ها و نیازها دارند آموزش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی در این باره نیز لازم است. بیماران سالمندی كه مهارت‌های اجتماعی بالاتری داشته باشند تمایل دارند توجه بیشتری از طرف پرسنل پرستاری جلب كنند. به طور كلی پژوهش در مورد آموزش مهارت‌های ارتباطی بیمار نشان‌دهنده مؤثر بودن آن در افزایش مشاركت بیمار و نیز افزایش برآیندهای سلامت است.متن كامل پژوهشی كه در این گزارش به‌آن استناد شده، در فصلنامه سالمند منتشر شده است.

ماندانا ملاعلی  

بد نیست این را هم بدانید كه اهمیت شادی و حس خوب تا جایی پیش می‌رود كه امروزه متخصصان اعتقاد دارند شادی نشانه عقل است و انسان‌های عاقل زندگی شادتری را می‌گذرانند! تعجب نكنید، این مطلب درست است چون هیچ آدم عاقل و سالمی غم و غصه را به شادی و خوشحالی ترجیح نمی‌دهد و برای به دست آوردن این خوشی نیز تمام تلاش خود را می‌كند.

در ضمن، باید بدانید شاد بودن فقط مختص انسان‌های ثروتمند و كسانی كه هیچ دردسری ندارند، نیست؛ همه افراد، در هر شرایط و موقعیتی می‌توانند شاد باشند. كیفیت زندگی انسان به عوامل زیادی بستگی دارد و همه چیز در مسائل مالی و ثروت خلاصه نمی‌شود؛ سلامت، روابط اجتماعی، نگرش نسبت به دنیا و زندگی، معنویت، فعالیت‌های روزمره و... همه مواردی مهم است كه باید به آنها نیز توجه شود. با این حال، متاسفانه بیشتر مردم عادت كرده‌اند داشته‌های خود را نادیده بگیرند و فقط بر آنچه ندارند، تمركز كنند و مشخص است با چنین طرز فكری به هیچ وجه نمی‌توان شادی را تجربه كرد.

یكی از شیوه‌هایی كه كمك می‌كند زندگی شادتری داشته باشید و بیشتر از لحظات زندگی‌تان لذت ببرید، این است كه بپذیرید آنچه در دنیا اتفاق می‌افتد همیشه مطابق میل و خواست شما نیست؛ البته این پذیرش باید واقعی باشد و نه این‌كه فقط آن را بیان كنید. اگر دقیق‌تر به این مطلب دقت كنید متوجه خواهید شد كه شادی شما نباید به هیچ فرد یا هیچ موضوع دیگری مرتبط باشد؛ به این معنا كه شما تنها كسی هستید كه مسوول فراهم كردن محیطی شاد برای خودتان است.

در ضمن، خوب است با خودتان و دیگران مهربان‌تر باشید و برای این‌كه از كارهایتان بیشتر لذت ببرید، آنها را با علاقه انجام دهید. وقتی عصبانی هستید و نمی‌توانید براحتی خودتان را كنترل كنید، كمی قدم بزنید و چند دقیقه‌ای از محیط و بحثی كه موجب ناراحتی شما شده است، دور شوید. با این كار اجازه می‌دهید دیگران هم شما را فردی آرام و مثبت به حساب آورند كه این مساله هم در شادی بیشتر شما موثر است.

در این میان، یكی از مهم‌ترین و شاید دشوارترین مراحل رشد كودك برای پدر و مادر، دوست پیدا كردن و برقراری ارتباط با همسالان است؛ آنها اینقدر از این‌كه فرزندشان با فرد نادرستی دوست شود نگران هستند كه گاهی او را از برقراری ارتباطات دوستانه منع می‌كنند. بعضی از پدر و مادرها هم ترجیح می‌دهند كاری به كار فرزندشان نداشته باشند تا او خودش راه درست را انتخاب كند.

متخصصان می‌گویند روابط دوستانه بچه‌ها نقش مهمی در شكل‌گیری شخصیت آنها دارد و به همین دلیل پدر و مادر نباید نسبت به آن بی‌تفاوت باشند یا اشتباه كنند؛ شاید بهترین كار این باشد كه والدین هیچ‌وقت كودك را تنها نگذارند و همیشه روابط دوستانه او را به طور غیرمستقیم كنترل كنند.

بعضی از والدین هم به كودك یاد می‌دهند هیچ وقت به كسی اعتماد نكند و می‌گویند دوست خوبی در این دنیا وجود ندارد. این شیوه نه تنها نمی‌تواند كودك را از مشكلاتی كه سر راهش است محافظت كند، بلكه می‌تواند دردسرساز هم باشد؛ این كودكان فكر می‌كنند همه انسان‌هایی كه بیرون از محیط خانواده هستند، به فكر ضربه زدن به آنها بوده یا این‌كه می‌خواهند آنها را اذیت كنند. مشخص است چنین فردی نمی‌تواند با این همه بی‌اعتمادی و بدبینی زندگی كند و در كارهایش موفق باشد.

گروهی هم هستند كه رفتار متعادل‌تری را در پیش می‌گیرند؛ این پدر و مادرها بچه‌هایشان را طوری تربیت می‌كنند كه بتوانند روی پای خودشان بایستند و روابطی محكم و قوی نیز با دوستانشان ایجاد كنند؛ این بچه‌ها احساس ضعف نمی‌كنند و خود را كمتر از دوستانشان نمی‌دانند، در ارتباطات دوستانه موفق هستند و هیچ‌كس نمی‌تواند آنها را برخلاف میلشان به كاری وادار سازد.

كودكانی كه در چنین خانواده‌هایی بزرگ می‌شوند هم از روابط دوستانه خوب و مثبتی كه دارند لذت می‌برند و هم می‌توانند بسیاری از مشكلات و دردسرهایشان را به كمك دوستان حل كنند.

طی یك مطالعه بین مردان نابارور و پدران بارور مشخص شده است میوه‌ها و سبزیجات در خورد و خوراك روزانه 83 درصد از مردان نابارور مورد مطالعه در این تحقیق، بسیار ناچیز بوده، حال آن كه كمتر از نیمی از مردان بارور یا گروه پدران حاضر در این تحقیق سبزی و میوه در طول روز مصرف نكرده‌اند.

این پژوهشگران با مطالعه سلول‌های زندگی‌ساز مردان دریافتند حركت كم‌سرعت اسپرم در مردانی كه سهم كمی از میوه و سبزی را در رژیم غذایی خود تدارك می‌بینند به مراتب قابل توجه است، در حالی كه اسپرم مردان علاقه‌مند به خوردن سبزیجات و میوه‌ها، سرعت و قدرتی مناسب برای پیمایش مسیر رسیدن به رحم و غلبه بر غشای تخمك برای نفوذ در آن دارد.

سال‌هاست مشخص‌شده میوه‌ها و سبزیجات منابع مناسبی برای دریافت فیبر و بخصوص آنتی‌اكسیدان به شمار می‌روند و از آنجا كه گروه آنتی‌اكسیدان‌ها باعث مقاوم‌شدن بیشتر بدن در برابر آسیب‌رسیدن به سلول‌ها می‌شود، مصرفشان می‌تواند جلوی صدمه به اسپرم‌های مردانه را گرفته، توان این سلول‌ها را در حركت و بارورسازی تخم سلول جنسی زنانه گسترش دهد.

اگر شما هم جزو مردانی هستید كه قصد دارید بزودی پدر شوید، یا به طور كلی اگر می‌خواهید قدرت باروری خود را همچنان حفظ كنید، از مصرف سبزیجات و مركبات غافل نشوید. پرتقال، كیوی، گوجه‌فرنگی، تره‌فرنگی و حتی فلفل سرشار از آنتی‌اكسیدانند و موادی چون گلوتاتیون و كریپتوگزانتین در آنها، نه تنها اسپرم‌ها را سالم نگاه می‌دارد، بلكه باعث قوت گرفتن میزان باروری و حفظ سرعت حركتی آنها می‌شود.

حوله‌های حمام ممكن است حاصل بسیاری از عوامل بیماری‌زا ​ باشند و ما ندانسته پس از شستشوی خود، جای آن كه پاك و تمیز شده باشیم با بهره‌گیری از آنها در معرض ابتلا به امراضی گوناگون قرار بگیریم.

قارچ‌ها: شایع‌ترین قارچ‌هایی كه حوله‌های حمام برای آنها بهترین مكان زیست به شمار می‌رود تریكوفیتونا و تیناروسیكالر است. این دو مسبب برخی امراض پوستی می‌شود.

انگل‌ها: شپش‌ها، مكان‌های گرم را برای زندگی ترجیح می‌دهند و حوله حمام علاوه بر گرمی، ویژگی نرمی را نیز همچون تختخوابی سلطنتی برای آنها مهیا می‌كند. شپش معمولی بیش از چند ساعت بر چنین سطحی باقی نمی‌ماند، اما گاهی برخی انگل‌ها مثل گال که مقاومتی بیشتر دارند برای زمان بیشتر می​مانند .

میكروب‌ها: اگر می‌توانستید تصویر میكروسكوپی استافیلوكوك‌ها یا حتی استرپتوكوك‌ها را ببینید كه با آلوده كردن فردی می‌توانند از طریق آن فرد، دیگران را نیز به زرد زخم، عفونت مجاری تنفس و گوارش مبتلا كنند، خودتان هم تلاش و همت بیشتری برای پاکیزه نگاه داشتن حوله‌تان می‌كردید و پس از استحمام، هیچ گاه زمانی چند را با حوله به این سو و آن سوی خانه حركت نمی‌كردید. این میكروب‌ها آرزویشان همین است كه شما مدت بیشتری حوله را بپوشید.

ویروس‌ها: یك زخم بسیار كوچك مثل زخم ناشی از تراشیدن ریش و موهای زائد، ممكن است باعث خونریزی خفیف یا انتقال ترشحی آلوده از فردی بیمار به حوله شود و از این طریق دیگران را نیز به بیماری‌هایی چون آنفلوآنزا، هپاتیت و حتی ایدز مبتلا كند.

هنوز هم در برخی خانه‌ها، افراد از یك حوله مشترك استفاده می‌كنند یا حوله خود را در دستشویی و حمام باقی می‌گذارند. بنابراین لازم است برای جلوگیری از ابتلای خود به بیماری یا انتقال بیماری خود به دیگران، حوله را نیز همانند مسواك قلمداد كنید و بویژه از تماس با حوله دیگران یا از آن بدتر، استفاده مشترك از حوله دیگران در مكان‌هایی چون آرایشگاه‌ها، حمام‌ها و استخرهای عمومی و هتل‌ها بپرهیزید.

پس اگر در اماكن عمومی با افراد بیشتری سر و كار دارید، لازم است خودتان برخی اصول بهداشتی را برای جلوگیری از شیوع بیماری در گستره بیشتر رعایت كنید و بخصوص حوله‌هایی كاملا تمیز، بهداشتی و ضدعفونی شده در اختیار افراد قرار دهید. ازجمله اصولی كه در شستشوی حوله‌ها و لوازمی همانند آنها در چنین جاهایی باید رعایت شود می‌توان به این​ موارد اشاره كرد:

ـ‌ تجهیز به دستگاه‌های مناسب

ـ‌ شستشو با آب داغ بیش از 75 درجه

ـ‌ آغشتن به مواد مخصوص ضدعفونی

ـ‌ به كار بردن اتوی داغ و...

اما اگر فقط اعضای خانواده از حوله استفاده کنند، می‌توانید با توجهی بیشتر در رعایت بهداشت، خود و خانواده و نزدیكانتان را از گزند ابتلا به بیماری‌ها در امان نگاه دارید. برخی از این توجهات عبارتند از:

ـ‌ استفاده از حوله هر كسی توسط همان شخص

ـ‌ باقی نماندن در لباس‌های حوله‌ای حمام

ـ‌ شستشوی زودبه‌زود حوله‌ها بویژه حوله دستشویی

ـ‌ پهن كردن حوله‌ها پس از شست‌وشو در معرض آفتاب و مجاورت هوا

ـ‌ جدا نگاه داشتن حوله استفاده شده از البسه و پوشاك دیگر

ـ‌ شستشوی حوله‌های حمام پس از هر دو بار استفاده یا هر هفته یك بار تعویض حوله‌های دستشویی با دستمال‌های یك بار مصرف مخصوص، یا دست‌كم با حوله‌های تمیز دیگر، هر دو روز یك بار.

تنها شما نیستید كه در این شرایط قرار دارید؛ بسیاری از خانواده‌ها به دلیل برخورد نامناسب با تفاوت‌های زیاد بین اعضا با چنین مشكلی رو‌به‌رو هستند.

اغلب افراد هنگامی كه تصمیم به ازدواج می‌گیرند، به نقاط مشترك خود با طرف مقابل توجه می‌كنند.

گاهی انتخاب‌هایشان آنچنان احساسی است كه حتی لحظه‌ای هم به فكر تفاوت‌هایی كه در آینده برایشان دردسرساز می‌شود، نمی‌افتند.

بتدریج زمانی كه افراد زندگی مشترك خود را آغاز می‌كنند و در برخورد با واقعیت یكدیگر را می‌شناسند، برخی ​ تفاوت‌ها نمود بیشتری پیدا می‌كند. جایگاه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متفاوت باعث می‌شود​ افراد فاصله خود با همسرشان را بیشتر احساس كنند.

تمام این موارد در نهایت باعث می‌شود افراد​ به دنبال رفع این تفاوت‌ها، حریم خصوصی یكدیگر را بشكنند و صمیمیت بیشتری را ایجاد كنند؛ در حالی كه این اقدام در اغلب موارد، نتایج معكوسی به بار خواهد آورد.

ممكن است شما تصور كنید كه بعد از ازدواج هر دو طرف در تمام بخش‌های زندگی یكدیگر سهیم هستند و باید مداخله داشته باشند؛ این در حالی است كه گرچه افراد بعد از ازدواج، زندگی‌شان را به اشتراك می‌گذارند؛ اما این به آن معنا نیست كه نباید حریم خصوصی داشته باشند.

یكی از نكاتی كه به افراد كمك می‌كند تا حریم خصوصی خود را بشناسند، این است كه گفتن چه نكاتی روی زندگی آنها تاثیرگذار است، اگر گفتن یا نگفتن مطلبی تاثیری روی دیگران نداشته باشد، باید بدانید كه این حق شماست كه نخواهید دیگران را در جریان بگذارید.

این در حالی است كه اصرار شما بر پنهان كردن زوایای خاصی از زندگی‌تان، شما را به پنهان‌كاری محكوم خواهد كرد.

برای آن كه حریم خصوصی افراد را بشناسید، می‌توانید از خود آنها هم كمك بگیرید؛ برای مثال اگر دوست دارید از وضعیت محیط كار همسرتان آگاه شوید، بهتر است از خود او سوال كنید. كارشناسان توصیه می‌كنند گرچه مسائل كاری افراد نباید با زندگی خانوادگی آنها ارتباط زیادی برقرار كند و جزو حریم خصوصی محسوب می‌شود، اما همسران تا حدی باید در جریان آن قرار بگیرند. آنها همچنین توصیه می‌كنند روابط كاری افراد باید روشن و سالم باشد تا در صورت مورد پرسش قرار گرفتن، دلیلی برای پنهان‌كاری وجود نداشته باشد.

بسیاری از والدین با تصور این‌كه آگاهی داشتن از تمام زوایای زندگی فرزندشان می‌تواند از خطرات احتمالی جلوگیری كند، سعی می‌كنند تمام حریم خصوصی فرزندشان را زیر پا بگذارند و حتی به صورت پنهانی او را زیر نظر بگیرند.

گرچه والدین باید به عنوان صمیمی‌ترین و دلسوزترین افراد از فرزندانشان مواظبت كنند، اما باید شیوه درستی را انتخاب نمایند. برای مثال اگر تمایل دارید از وضعیت دوستان نوجوانتان آگاه شوید، لازم نیست كه او را تحت فشار قرار دهید كه آنها را به شما معرفی كند یا این‌كه به صورت پنهانی بر ملاقات‌های او با دوستانش نظارت كنید؛ بلكه می‌توانید آنها را برای یك عصرانه دور هم جمع كرده و ساعتی را برای آشنایی با آنها صرف كنید.

اگر عادت دارید بدون اجازه به سراغ وسایل شخصی همسر یا فرزندتان بروید، باید بدانید كه بدون اجازه، گشتن وسایل دیگران آنها را بشدت خشمگین می‌كند.

برای این منظور سعی كنید با آنها روابط صمیمی برقرار كنید تا خودشان شما را در جریان زوایای مختلف زندگی‌شان قرار دهند.

نكات زیر می‌تواند به شما كمك كند:

ـ روابط انسانی به دلیل ماهیت خاصی كه دارند، نمی‌توانند به صورت دقیق مرزبندی شوند. ​سعی كنید در روابط خود با دیگران و حفظ حریم خصوصی‌تان انعطاف‌پذیر باشید.

ـ اعتماد را فراموش نكنید. یك اصل اساسی در زندگی این است كه شما باید فرض اولیه خود را بر صداقت طرف مقابل بگذارید، مگر آن كه با چیزی برخلاف آن روبه‌رو شوید. از آنجا​ كه از بین رفتن اعتماد به سختی قابل جبران است، سعی كنید از همان ابتدای زندگی مشتركتان، صداقت و راستی را رعایت كنید.

بعضی وقت‌ها از دست تمام مشغله‌های ریز و درشت زندگی كه حتی فرصت بیان احساساتتان را از شما گرفته است، عصبانی می‌شوید.

حتی با خود​​ فكر می‌كنید شاید دیگر او شما را دوست ندارد یا نسبت به زندگی مشتركتان بی‌تفاوت شده است. شنیدن خبرهای مختلف در مورد آمار طلاق و از هم پاشیدگی خانواده‌ها هم حسابی شما را نگران‌تر می‌كند.

با خود می‌گویید باید به فكر یك چاره باشید، اما واقعیت این است كه شما حتی دقیقا نمی‌دانید موضوعی كه زندگی شما را تهدید می‌كند، چیست...

اگر با چنین شرایطی در زندگی‌تان روبه‌رو هستید، ​ بدانید تنها این شما نیستید كه احساس فاصله گرفتن از اعضای خانواده‌تان را تجربه می‌كنید.

در حقیقت مشكل از زمانی آغاز می‌شود كه افراد بعد از گذشت مدتی از زمان تشكیل خانواده دیگر نیازی به بیان عواطف خود احساس نمی‌كنند.

دكتر ساره كامرانی، روان‌شناس خانواده معتقد است این مشكل تنها برای زوج‌های جوان كه تازه وارد زندگی مشترك شده‌اند، ایجاد نمی‌شود، بلكه بسیاری از زوج‌های قدیمی‌تر هم با این مشكل درگیر هستند.

این روان‌شناس اضافه می‌كند: بسیاری از افراد آموزش‌های لازم برای​ بیان احساسات خود را ندیده‌اند یا متوجه لزوم این كار برای تداوم زندگی خود نیستند.

این افراد تصور می‌كنند با بسته‌شدن پیمان ازدواج دیگر همه مشكلات حل می‌شود و لازم نیست برای تحكیم پایه‌های زندگی خود، كاری انجام دهند.

دكتر كامرانی در ادامه می‌گوید: مشكل زمانی به مرحله بحرانی می‌رسد كه شما مهارت ارتباط كلامی‌ خود را از دست می‌دهید. برای مثال عصبانیت هم یكی از احساسات انسان است كه برای مهار‌كردن آن، شیوه‌های خاصی وجود دارد. وقتی شما نتوانید با همسر یا سایر اعضای خانواده‌تان، ارتباط كلامی‌ سالم برقرار كنید، هنگام بروز مجادلات، ناراحتی‌ها را در خودتان می‌ریزید یا با خشونت‌های بیجا همه را از خود دلگیر می‌كنید.

این روان‌شناس درخصوص كمك به افرادی كه با این مشكل دست به گریبان هستند، می‌گوید: این طور نیست كه شما تصور كنید چون در كودكی و نوجوانی با مهارت ابراز احساسات آشنا نشده‌اید، بنابراین هرگز نمی‌توانید آن را در خود نهادینه كنید، بلكه با رعایت​ چند نكته می‌توانید این عادت را در خود ایجاد كنید.

برای شروع شما باید نسبت به احساساتتان آشنایی داشته باشید. یعنی باید بدانید در چه مواقعی چه مسائلی باعث خوشحالی یا ناراحتی شما می‌شو​د.

همچنین در مورد این عواطف اطمینان كسب كنید. به این معنی كه گاهی هیجانات، زودگذر هستند و نباید به صرف ایجاد شدن، آنها را بیان كنید. وقتی مدام احساسات متناقض خود را بیان می‌كنید، دیگران عواطف شما را حقیقی نمی‌دانند.

گام بعدی در بیان احساسات، انتخاب كلمات مناسب است. این روان‌شناس در خصوص شیوه بیان احساسات می‌گوید: شما نباید به دنبال كلمات پیچیده خاصی باشید. بلكه​ سعی كنید در بیان احساساتتان از ساده‌ترین كلمات كه شرح حال دقیق احساسات شما هستند، استفاده كنید.

همچنین هنگام ناراحتی و عصبانیت نیز سعی كنید میزان و علت آن را با ساده ترین عبارت‌ها توضیح دهید. مطمئن باشید دیگران با همین جملات ساده هم متوجه عمق ناراحتی شما خواهند شد.

ممكن است شما جزو آن افرادی باشید كه از اهمیت ابراز احساسات در كانون خانواده‌تان آگاهی دارید، اما هر بار كه به مرحله عمل می‌رسید، خود را در این زمینه ناتوان احساس می‌كنید.

دكتر ساره كامرانی ضمن این‌كه این پدیده را در مردان شایع‌تر می‌داند، اضافه می‌كند: متأسفانه آموزش‌های نادرست خانواده در بروز این مشكل دخیل هستند.

برای مثال از همان دوران كودكی پدرها و مادر‌ها با بیان جملاتی نظیر این‌كه «مرد گریه نمی‌كند» از فرزندان پسرشان می‌خواهند ناراحتی‌های خود را درونی كنند و بروز ندهند. این در حالی است كه این خانواده‌ها فرزندانشان را از پرورش یكی از مهارت‌های مهم زندگی محروم می‌كنند. این روان‌شناس به خانواده‌ها توصیه می‌كند تا اجازه دهند كودكان در سال‌های نخست زندگی تمام احساسات خوب و بدشان را بدون محدودیت بیان كنند و از آنها خجالت نكشند.

این روان‌شناس در ادامه می‌گوید: برای تقویت این توانایی در خودتان باید تا حد ممكن از تجربیات گذشته خود استفاده كنید. برای مثال مواردی كه نتوانسته‌اید احساسات خود را بیان كنید یا در بیان آنها شیوه مناسبی را استفاده نكرده‌اید، یادداشت كنید. با خودتان فكر كنید در موارد مشابهی كه ممكن است برایتان پیش بیاید بهتر است چه برخورد مناسبی داشته باشید و در نهایت سعی كنید برنامه‌هایتان را با تمرین بیشتر عملی كنید.

انسان موجودی اجتماعی است كه برای ادامه زندگی به همكاری و كمك دیگران احتیاج دارد. یكی از راه‌های ارتباط ما به محیط بیرون و بیان خواسته‌هایمان صحبت‌كردن و ارتباط كلامی‌ است.

حتما در زندگی شما هم لحظاتی وجود داشته است كه به كمك عاطفی و فكری دیگران احتیاج داشته‌اید. یكی از فواید مهارت برقراری ارتباط كلامی‌با دیگران و بیان احساسات این است كه اطرافیان هنگام بروز مشكلات در جریان قرار می‌گیرند و به كمك شما می‌آیند.

دكتر كامرانی درباره با این‌كه چه نكاتی هنگام بیان احساسات با فرد دیگری از خانواده اهمیت دارد، می‌گوید: ارتباط چشمی‌خود را با طرف مقابل حفظ كنید و از كلمات مؤدبانه با بار معنایی مثبت استفاده كنید. این شیوه به شما كمك می‌كند تا دیگران هرچه بیشتر در احساساتتان سهیم شوند.

یكی از دلایلی كه باعث می‌شود افراد تمایلی به ابراز احساسات خود نداشته باشند، این است كه فكر می‌كنند طرف مقابل آنها حتما از آنچه​ در فكر آنها جریان دارد خبر دارد. شاید بار‌ها شنیده باشید كه آقایان در پاسخ به این‌كه چرا عواطف خود را برای همسرشان بیان نمی‌كنند، می‌گویند كه همسرشان خودش از این موضوع آگاهی دارد و اصلا نیازی به این كار نیست.

اگر شما از این دسته افراد هستید، باید بدانید این شیوه در آینده برایتان مشكل‌ساز خواهد شد تا جایی كه ممكن است پایه‌های زندگی مشتركتان را متزلزل كند. دكتر كامرانی این موضوع را به تفاوت‌های روحی بین زنان و مردان مرتبط می‌داند و در این زمینه می‌گوید: بیشتر مردان تمایل دارند محبتشان را در عمل به همسرشان نشان دهند. آنها فكر می‌كنند همین كه وسایل رفاه و آسایش او را فراهم‌ كردند كافی است و بنابراین دوست داشتنشان را نیز ثابت كرده‌اند.

این در حالی است كه زنان به دلیل خصلت برونگرایی تمایل بیشتری به شنیدن جملات محبت‌آمیز از زبان همسرشان دارند. آنها ترجیح می‌دهند در جریان مشكلات همسرشان قرار بگیرند، حتی اگر واقعا كاری از دستشان برنیاید.

بی‌توجهی به این تفاوت ممكن است مسبب بروز مشكلاتی برای خانواده‌ها شود.

این روان‌شناس به خانواده‌ها توصیه می‌كند نسبت به ویژگی‌ها و نیازهای یكدیگر شناخت پیدا كنند و خود را با آن تطبیق دهند. این تطبیق باید از جانب هر دو طرف صورت بگیرد. یعنی این‌گونه نیست كه تنها از مردان بخواهیم احساساتشان را بیان كنند بلكه زنان هم باید بدانند اگر همسرشان در این زمینه حرفی نمی‌زند به معنی بی‌توجهی و بی‌علاقگی او نیست.

اگر در خانواده‌ای زندگی می‌كنید كه افراد نسبت به احساسات یكدیگر بی‌توجه هستند، بتدریج انگیزه بیان احساساتتان را از دست خواهید داد. اما اشتباه نكنید. همیشه این دیگران نیستند كه در این زمینه مقصر شناخته می‌شوند.

شما هم به نوبه خود، هم در ایجاد این شرایط تأثیرگذار هستید و هم می‌توانید در بهبود آن، دست به اقدامات مهمی‌ بزنید. برای این‌كه توجه اعضای خانواده‌تان را نسبت به احساساتتان جلب كنید راه‌های زیادی وجود دارد.

شما باید از تمام امكاناتی كه در اختیار دارید، در این زمینه استفاده كنید.

- یكی از این امكانات، استفاده از زبان بدن است. كمك گرفتن از حركات دست می‌تواند نقش مؤثری در تفهیم منظورتان به طرف مقابل داشته باشد. البته در این كار زیاده‌روی نكنید چراكه ممكن است شخص مقابل تصور كند شما عصبی هستید.

- اگر از مساله‌ای خوشحال هستید، یك لبخند ساده و چهره‌ای بشاش هم می‌تواند احساس حقیقی شما را بیان كند. در صورت ناراحتی حتما لازم نیست فریاد بزنید و خشونت به خرج دهید، بلكه تنها كافی است به یك چهره جدی اكتفا كنید.

- از بلند‌كردن صدایتان بپرهیزید. در عوض برای جلب توجه دیگران لحن صدایتان را گاهی كم و زیاد كنید و به آن طنین ببخشید.

- وقت‌شناس باشید. برای بیان احساساتتان باید زمان مناسبی را انتخاب كنید. برای مثال زمانی كه می‌بینید یكی از اعضای خانواده‌تان به دلیلی ناراحت است، منتظر نباشید تا خود به خود تمام مشكلات حل شود. حتی اگر كمكی از دستتان بر نمی‌آید می‌توانید با او همدردی و همدلی كنید. همچنین زمانی را انتخاب كنید كه از شدت احساسات طرف مقابل كاسته شده باشد. برای مثال زمانی كه شخصی عصبانی و برافروخته است، نمی‌تواند همفكری و كمك‌های شما را بدرستی درك كند و مورد استفاده قرار دهد.

یكی از مهارت‌های اساسی زندگی، توانایی «نه» گفتن است.

- شما حق دارید هر بار كه مساله‌ای شما را ناراحت می‌كند یا مایل به انجام كاری نیستید، كاملا صریح و روشن احساساتتان را بیان كنید. البته این به این معنا نیست كه كاملا اطرافیانتان را نادیده بگیرید.

- اگر رد پای دیگران به طور كامل از زندگی شما پاك شود، به فردی خودخواه و خودبین تبدیل خواهید شد. اعتدال را رعایت كنید و در كنار توجه به علایق و احساسات خود دیگران را نیز در نظر داشته باشید.

روابط انسانی از جمله پیچیده‌ترین روابط است كه گاهی می‌تواند بخش مهمی‌ از زندگی افراد را به خود درگیر كند. ممكن است شما هم از ترس این‌كه مبادا دیگران از شنیدن احساسات شما ناراحت شوند، آنها را پنهان كنید.

دكتر كامرانی درخصوص این مطلب می‌گوید: «اگر چه افراد ممكن است دوره‌هایی از ناراحتی را تجربه كنند، اما هر شخص به تناسب قابلیت‌ها و توانایی‌هایی كه دارد، از روش‌هایی برای كنار آمدن با این احساسات استفاده می‌كند. آسیب‌های عاطفی اگر چه از تأثیر گذارترین آسیب‌ها هستند، اما زمان می‌تواند از شدت آنها بكاهد.»

پدرها و مادرها مهم‌ترین منبع كمك عاطفی و فكری برای فرزندانشان هستند. اگر جزو آن دسته از والدینی هستید كه برای خرج‌كردن احساساتتان در قبال فرزندان هم صرفه‌جویی می‌كنید، بهتر است هرچه سریع‌تر بر این بهبود رفتار خود، فكری كنید.

بسیاری از والدین با تصور این‌كه محبت زیاد، فرزندان را ضعیف و متكی به دیگران پرورش می‌دهد، از ابراز احساساتشان خودداری می‌كنند.

این افراد هنگام بروز مشكلات برای فرزندانشان از هرگونه دخالت و راهنمایی دوری می‌كنند و از آنها می‌خواهند به‌تنهایی با مشكلاتشان روبه‌رو شوند.

این روند بویژه در دوران نوجوانی كه فرزندان احتیاج بیشتری به دریافت محبت‌های پدر و مادر دارند، دردسرساز می‌شود.

اگرچه شما به عنوان والدین باید بكوشید از دخالت‌های مستقیم در امور فرزندان خودداری كنید، اما این به آن معنا نیست كه آنها را از محبت‌های خود محروم كنید.

ضمن آن‌كه ابراز احساسات بیش از اندازه هم، به نوبه خود تأثیرات منفی​ در پی خواهد داشت.

برای مثال اگر سعی كنید در پوشش ابراز محبت، به جای فرزندانتان تصمیم بگیرید یا آنها را در حل مشكلاتشان دخیل نكنید، در آینده فرزندانی وابسته به خود كه توانایی اداره زندگی را ندارند، تربیت خواهید كرد.

این نكات می‌تواند به شما كمك كند:

‌‌ـ ‌مواظب لحن صحبت‌تان باشید. از كلماتی استفاده كنید كه با احساساتتان هماهنگی دارند. گاهی برخی ​ افراد هنگام ناراحتی‌ها از شیوه كلامی‌متضادی استفاده می‌كنند كه باعث ایجاد سوءتفاهم بیشتر می‌شود.

‌‌ـ‌ تا جایی كه می‌توانید هنگام بیان احساساتتان از كنایه‌ها دوری كنید. اشاره‌های غیرمستقیم نه تنها دردی از شما دوا نمی‌كنند، بلكه باعث پیچیده‌تر شدن روابط شما با افراد دیگر می‌شوند.

‌‌ـ‌ یكی از مهم‌ترین نكاتی كه باید همیشه در نظر داشته باشید این است كه در زندگی مشترك هر دو طرف به یكدیگر نیازمند هستند. شما باید ضمن توجه به نیازهای خودتان، به همسرتان هم توجه كنید و عاطفه و محبت خود را از یكدیگر دریغ نكنید.

پریشاد احمدی