تبیان، دستیار زندگی

دکتر فردین کرم دوست داروساز و کارشناس دارو در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه کردستان، با بیان این مطلب اظهار داشت: مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از مهمترین معضلات بهداشتی جامعه امروز است، این مساله بطور آشکار باعث خطر برای افرادی می‌شود که عفونت ساده‌ای داشته و در صورت درمان تحت نظارت پزشک می‌توانستند به خوبی بهبود یابند٬ اما با مصرف نابجای آنتی بیوتیک باعث بی‌تاثیر شدن این داروها شده‌اند.

وی با بیان این نکته که تنها پزشک می تواند از بین انواع مختلف آنتی بیوتیکها٬ آنتی بیوتیک مؤثر بر بیماری شما را تشخیص دهد، افزود: در صورت بروز بیماری، مراجعه به پزشک قبل از مصرف هر دارویی مقدم تر خواهد بود.

وی با اشاره به اینکه فقط پزشک تشخیص می‌دهد که چه باکتری‌هایی اغلب می‌تواند باعث عفونت شود، ادامه داد: اگر این عفونت توسط باکتریهای مختلف و غیرقابل پیش بینی ایجاد شود، آزمایشگاه از طریق تکنیک‌های خاصی مثل رنگ آمیزی یا کشت به تشخیص باکتریهای ایجاد کننده عفونت و یا تعیین حساسیت آنها به تشخیص نوع آنتی بیوتیکها کمک می‌کند.

این کارشناس دارو درباره این نوع داروها گفت: آنتی بیوتیک‌ها بین داروهای امروزی، بیشترین داروهای تجویزی هستند و از طریق کشتن میکروب‌ها یا توقف تکثیر آنها با عوامل بیماری‌زا مقابله می‌کنند که مصرف نابجای آنها بسیار خطرناک خواهد بود.

دکتر کرم دوست اضافه کرد: هرچند برخی آنتی بیوتیکها علیه انواع گسترده‌ای از عفونت‌ها مؤثر هستند ولی مهم است که بدانیم هر آنتی بیوتیکی نمی تواند تمام عفونتها را درمان کند و نیز آنها فقط علیه عفونت‌هایی بکار می روند که توسط باکتریها٬ قارچ‌ها و انگل‌های بیماری‌زا بوجود آمده باشند و در مقابل بیماری‌های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفلوانزا تاثیری ندارند.

وی با اشاره به فصل سرما و بیماری‌های شایع این فصل از جمله سرماخوردگی گفت: بهترین کاری که شما می توانید در این مواقع انجام دهید، این است که اجازه دهید، سرماخوردگی و آنفلوانزا، دوره خود را که گاهی ممکن است دو هفته طول بکشد٬ طی کند و فقط علایم را تسکین دهید.

این داروساز در پاسخ به این سوال که مقاومت دارویی با چه روندی آغاز می شود، خاطرنشان کرد: آنتی بیوتیکها از طریق مقابله با عوامل بیماری‌زا باعث بقای زندگی می شوند٬ اما بعضی باکتری‌ها آنقدر قوی شده‌اند که در مقابل داروها مقاومت کرده و آنها را بی‌اثر می‌کند، در این صورت انواع قویتر باکتری‌ها کشته یا متوقف نمی‌شوند٬ بلکه ماندگار شده و رشد و گسترش پیدا می‌کنند و در این صورت از بین بردن آنها سخت‌تر می شود.

شاید در زندگی سرش زیاد به سنگ خورده بود. شاید در زندگی تصمیم های بزرگ هم گرفته بود، اما برای هیچ کدام، برنامه ریزی نکرده بود. همه در لحظه بودند. آن قدر کلافه شد که روی تخت دراز کشید و همان جا خوابش برد. وسواس فکری به عنوان نوعی مکانیزم دفاعی از سوی افراد به کار برده می شود. در نوع افکار و اعمال این افراد، زنجیره ای از اتفاقات را مشاهده می کنیم که آنها را از افراد غیروسواسی جدا می کند.

مهدی دوایی، روان شناس می گوید: گاهی برخی رویدادها که از درون فرد نشأت می گیرد یا ناشی از اتفاقات و رویدادهای محیط بیرونی است، می تواند به افکار یا تصورات پریشان کننده منجر شود. فردی که وسواس ندارد، می داند که این فکر، غیرمنطقی است و دلیلی ندارد که به خاطر آن دچار اضطراب شود؛ بخصوص فردی که زمینه افسردگی نداشته باشد و آن را تجربه نکرده باشد، براحتی می تواند این افکار را رها کند و ذهنش را مشغول موضوعات دیگری کند که آزاردهنده نباشند.

اما در مواقعی، فرد با هجوم افکار پریشان کننده، احساس می کند باید از وقوع یک رویداد بد یا مصیبت جلوگیری کند. عضو هیات علمی پژوهشکده علوم شناختی، این تصور و تجسم برای فرد را مضطرب کننده می داند که اجازه نمی دهد او افکار مزاحمش را به سمت دیگری هدایت کرده و از سطح هوشیار ذهنش دور کند؛ این افکار آزاردهنده به گونه ای پایدار، تداوم می یابند و به همین نسبت، ناتوانی برای بیرون راندن این افکار از ذهن، سبب تجربه ممتد اضطراب، ناتوانی در کنترل آن و احساس درماندگی و عجز می شود.

دوایی معتقد است، زمانی که فرد به این نقطه می رسد، ذهن، جاده همواری می شود برای هجوم افکار مزاحم. در این زمان است که فرد، متوسل به حالت هایی تکراری می شود تا هجوم افکار مزاحم را خنثی کند. در نتیجه، چرخه تسلسل گونه خسته کننده ای شکل می گیرد. به محض هجوم فکر وسواسی، عادت به رفتاری بروز پیدا می کند تا احساس موقت عاری از اضطراب در فرد ایجاد کند و رفته رفته این عادت، تقویت می شود.

به اعتقاد او، با کوچک ترین تداعی موضوع های اضطراب آور، فکر وسواسی راه می افتد و به این ترتیب، شکل گیری یک رفتار سخت و آزاردهنده در فرد، نوعی احساس آرامش موقت و ناپایدار در او ایجاد می کند.

زمینه های بروز وسواس فکری

مهدی دوایی می گوید، علاوه بر زمینه های خانوادگی در شکل گیری وسواس فکری نظیر وجود خانواده های سختگیر یا سرزنش گر یا کمال گرا، خود فرد هم در شکل گیری وسواس فکری نقش مهمی می تواند ایفا کند؛ همانند افرادی که «من» آنها آسیب دیده و می خواهند نقش کنترل کننده ای برای حفاظت از خود داشته باشند. این افراد می خواهند همواره مورد تائید قرار بگیرند و نقدپذیر نیستند. به اعتقاد این روان شناس، وسواس فکری، زمینه عصب شناختی هم می تواند داشته باشد. در پژوهش های مربوط به حوزه عصب شناسی، مشخص شده است افراد وسواسی، رفتار غیرارادی بیشتری از خود نشان می دهند، عملکردهایی که مستلزم هماهنگی دیداری، حرکتی است، در این افراد ضعیف است و معمولا هر نشانه ای را در زندگی شان برجسته می کند. اضطرابی که برای بسیاری از افراد عادی است، برای این افراد می تواند فاجعه ای تهدیدآمیز باشد. او با اشاره به این نکته که وسواس، گاهی با اختلالاتی مثل صرع همراه است، تاکید می کند، برخی اختلالات که با وسواس همراه است، مبنای عصب شناختی دارد. بنابراین می توان گفت وسواس هم می تواند زمینه عصب شناختی داشته باشد.

عوامل از بین برنده قدرت تصمیم گیری

زمینه وسواس این است که هنوز جایی برای انجام بهتر کار وجود دارد. بنابراین فرد از هر کاری که انجام می دهد، رضایت خاطر ندارد و جایی که رضایت وجود نداشته باشد، تصمیم سازی و تصمیم گیری آسیب می بیند.

مهدی دوایی، ضمن تاکید بر این که وقتی صحبت از والد می شود منظور، پدر و مادر به معنای صرف نیستند و یک والد می تواند معلم، برادر بزرگ تر، مدیرعامل و رئیس کارخانه باشد، عوامل مهمی را از سوی والد ذکر می کند که می تواند باعث شود فرد، قدرت تصمیم گیری نداشته باشد یا در موقع مناسب و مبتنی بر منطق، نتواند تصمیم درستی اتخاذ کند.

رسیدگی افراطی والد

دوایی معتقد است اگر والد، رسیدگی بیش از حد به فرد داشته باشد، او می تواند دچار اختلال در قدرت تصمیم گیری شود. والدینی که به فرزند خود بیش از حد بها می دهند و هر چیزی را که او طلب می کند، بی کم و کاست و بدون هیچ حل مسأله در اختیارش قرار می دهند، سبب می شوند فرد در حل مسائل زندگی خود و برخورد با ناکامی ها، هیچ تجربه ای نداشته باشد. این روان شناس می گوید، فردی که در دوران رشد، همه چیز برایش آماده بوده، اگر در بزرگسالی با مشکل یا مسأله ای در زندگی فردی خود مواجه شود، قادر نخواهد بود تصمیم سازنده ای در برخورد با مسائل بگیرد و دچار تردید خواهد شد.

مسامحه و غفلت والد

دوایی عامل دیگری که قدرت تصمیم گیری فرد را مخدوش می کند، مسامحه و غفلت می داند؛ این که والد کاری به کار کودک، مجری یا در واقع پایین دستی نداشته باشد. اگر بود و نبود یک نفر در یک سیستم مهم نباشد، عامل ناسازگاری فرد خواهد شد. چنین فردی نمی تواند در موقعیت های مختلف، تصمیمات مناسب بگیرد. در بسیاری از مواقع، مصائب و دشواری هایی که فرد را درگیر می کند، به این دلیل است که او نتوانسته جوانب کار را بسنجد و در مواقع مختلف، تصمیمات مناسبی اتخاذ کند. او معتقد است، این افراد معمولا تشنه توجه هستند و به هر طریقی می خواهند وجود خود را اثبات کنند. در برقراری یک رابطه، اولین فردی را که برای آنها اهمیتی قائل شده، برمی گزینند. این افراد در تصمیم گیری بسیار شتاب زده عمل می کنند و برای اجرای آن تصمیم بسیار عجول هستند.

تبعیض و جانبداری از سوی والد

دوایی می گوید، تبعیض و جانبداری های مختلف از سوی والدین می تواند این ناسازگاری را در فرد به وجود بیاورد که در تصمیم گیری مشکل داشته باشد؛ گاه فرد احساس کند کسانی که درباره او تصمیم گیری می کنند، انصاف و عدل را رعایت نکرده، حقوق او را پایمال می کنند و کسی نیست که حامی اش باشد و خواسته های او مدام، سرکوب می شود. این برخورد می تواند سبب ایجاد ناکامی های مختلف برای فرد در بزرگسالی شود. به این ترتیب در فرآیند تربیتی، تصوری که فرد از خود خواهد داشت، منفی خواهد بود؛ من بدم و دیگری خوب است. چنین تصوری نداشتن اعتماد به نفس فرد را به دنبال دارد که می تواند منتهی به تصمیم گیری با شک و تردید یا تصمیم گیری افراطی شود.

نارضایتی فرد از خود

به اعتقاد مهدی دوایی، وقتی فرد در شرایطی قرار می گیرد که احساس تحقیر می کند و از جذابیت خود رضایت ندارد، نمی تواند نوع برخورد و ارتباطش را با دیگران تنظیم کند و همین مساله به تصمیم گیری نادرست در زندگی منجر می شود.

سختگیری افراطی والد

سختگیری افراطی والد از دیگر مواردی است که به گفته این روان شناس، بر چگونگی تصمیم گیری فرد اثر می گذارد؛ این که والد مدام استانداردهای خود را به فرد تحمیل کند، مدام او را تحت کنترل داشته باشد و در همه تصمیم های او دخالت کند، منجر به این می شود که فرد به تنهایی قادر به تصمیم گیری نبوده و مدام منتظر کسی باشد که برای او تصمیم بگیرد.

واکنش به قدرت تصمیم گیری آسیب دیده

مهدی دوایی، برآیند مواردی را که بر قدرت تصمیم گیری فرد اثرگذار هستند، دو نوع واکنش از سوی فرد می داند؛ طغیان و پرخاشگری و فرار از خانه، نمونه های آن است. فرد طغیانگر، اهل ریسک در زندگی است و تصمیمات بی منطق زیادی می گیرد که ممکن است از آنها آسیب ببیند. در واقع، این افراد را طبیعت، تربیت می کند. اما واکنش دیگر، درماندگی آموخته شده است؛ فرد می آموزد که بی عرضه است و نمی تواند حتی در کوچک ترین موارد زندگی خود تصمیم بگیرد و همواره باید کسی برای تصمیم گیری همراه او باشد.

جابر قره داغی امروز در حاشیه همایش کارشناسی ناتوانی جنسی در سازمان پزشکی قانونی در گفت و گو با  فارس گفت: نیاز جنسی یک نیاز طبیعی برای هر انسان است اما گاهی افراد در برقراری رابطه جنسی دچار مشکل می شوند.

وی ادامه داد: ناتوانی جنسی در زنان موضوعیت ندارند و موضوعی است که به مردان مربوط می شود، این نوع ناتوانی می تواند اولیه و فیزیولوژیک یا ثانویه و ناشی از تروما و ضربه باشد.

این کارشناس پزشکی قانونی گفت: مشکلات فیزیولوژیک جسمی در مردان، بیماریهای روانپزشکی، بیماریهای قلبی- عروقی، دیابت، اعتیاد و مصرف برخی داروها می تواند عامل بروز ناتوانی جنسی در مردان باشد.

وی ادامه داد: در جوامع پیشرفته که آماری از این نوع ناتوانی دارند، اعلام شده بین 10 تا 20 درصد مردان به نوع یا درجه ای از ناتوانی جنسی مبتلا هستند، منظور از ناتوانی جنسی نیز این است که ارتباط جنسی از نظر مدت زمان و نوع رابطه به نحوی است که رضایت طرفین به وجود نمی آید و بیشتر به صورت انزال زودرس یا مشکلات روانی و استرس بروز پیدا می کند.

قره داغی گفت: البته بخشی از ناتوانی جنسی هم به علت مسائل فرهنگی و حتی نداشتن اعتماد به نفس لازم است و ممکن است فرد مشکل و ناتوانی نداشته باشد اما به دلایلی نتواند در برقراری رابطه جنسی به صورتی که رضایت طرفین کسب شود، عمل کند.

مدیر کل پژوهش و منابع علمی سازمان پزشکی قانونی ادامه داد: برقراری رابطه جنسی مناسب والدین، به استحکام خانواده و حتی رفتار مناسب با فرزندان بسیار کمک می کند و اگر این مساله با اختلال همراه باشد؛ بنیان خانواده را سست می کند و می تواند فرد را به سمت مواد مخدر سوق دهد زیرا بخش قابل توجهی از علت اعتیاد مردان مصرف مواد مخدر برای رفع مشکل ناتوانی جنسی است.

قره داغی گفت: گر چه آمار دقیقی وجود ندارد اما شواهد نشان می دهد، درصد قابل توجهی از زنان در برقراری رابطه جنسی با همسرانشان به اوج لذت جنسی نمی رسند و این مساله می تواند تبعات ناگواری هم برای بنیان خانواده داشته باشد و هم در ایجاد بحرانهای روحی، روانی و اجتماعی موثر باشد.

این متخصص پزشکی قانونی ادامه داد: برخی زنان هنگام مواجهه با ناتوانی جنسی همسرانشان به دادگاه شکایت می کنند، البته در مواردی هم مردان به علت آسیب ثانویه بر اثر ضربه یا تروما برای گرفتن دیه (دیه کامل) از شخص ضارب که عامل ناتوانی جنسی او بوده به دستگاه قضایی شکایت می کند.

وی گفت: در تمام مراکز استانها افراد متخصص در سازمان پزشکی قانونی برای تشخیص درست این عارضه وجود دارد البته همیشه تشخیص این مساله آسان نیست و گاهی پیچیدگی هایی دارد، چون ممکن است فرد از نظر جسمی سالم باشد اما از نظر روانی در ارتباط جنسی ناموفق باشد.

قره داغی افزود: شواهد نشان می دهد که حدود دو سوم شکایت زنان از ناتوانی جنسی همسرانشان درست است اما در یک سوم موارد مرد دچار ناتوانی جنسی نیست و سازمان پزشکی قانونی بعد از بررسی این موارد گزارش آن را به دادگاه درخواست کننده ارسال می کند. البته به علت مسائل فرهنگی عده زیادی از زنان نیز با وجود درگیری با این مشکل اصلاً مراجعه ای ندارند.

وی گفت: با اطمینان می توان گفت 100درصد موارد ناتوانی جنسی در مردان یا با دارو درمانی یا جراحی کاملاً درمان می شود بنابراین توصیه ما به خانواده ها این است که اگر با این مشکل مواجه هستند به جای مراجعه به دادگاه و شکایت برای گرفتن دیه یا طلاق به مراکز درمانی که در اکثر استانها وجود دارد، مراجعه کنند.

قره داغی گفت: تعداد مراکز جامع درمان ناتوانی جنسی در کشور بسیار اندک است و شاید یک یا دو کلینیک جامع درمان مشکلات جنسی در تهران داشته باشیم، در حالی که با توجه به شیوع بالای این پدیده در کشور لازم است، مسئولان وزارت بهداشت و سیستم بهداشتی و درمانی کشور نسبت به گسترش این مراکز و اطلاع رسانی مناسب در این زمینه اقدام عاجل کنند.

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از شبکه خبری یورونیوز، پزشکان به وسیله فناوری جدید که یک دستگاه کنفرانس ویدیویی سیار است که در راهروهای بیمارستان از اتاقی به اتاق دیگر می‌رود؛ می‌توانند از راه دور با بیمار مشاوره کنند.

در بیمارستان‌های سراسر ایالت کالیفرنیا و نیز در تعدادی از بیمارستان‌ها در ایالت‌های دیگر آمریکا از این دستگاه روبات مانند استفاده می‌شود.

دکتر «اسد چودری» متخصص اعصاب، با کمک این دستگاه به بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان متصل شده است تا وضعیت بیمار خود را ارزیابی کند.

وی گفت: این دستگاه امکان ارزیابی سریع وضعیت بیمار را می‌دهد؛ درست مانند این است که در اتاق بیمار هستیم؛ البته هیچ چیز جایگزین ملاقات حضوری بیماران نمی‌شود.

تعداد بیمارستان‌هایی که از دستگاه حضور از راه دور استفاده می‌کنند رو به افزایش است. به این ترتیب، در مناطق روستایی که کمبود پزشک وجود دارد دسترسی به مخصصان راحت تر خواهد بود.

این دستگاه با استفاده از حسگرها می‌تواند به صورت خودکار و کاملا مستقل خود را به اتاق بیماران برساند.

«آلن شاتزل» مدیر پزشکی شبکه بهداشت از راه دور گفت: به نظر من، این فناوری به ما امکان می‌دهد تا به صورت مجازی، حضور بالینی داشته باشیم.

وی ادامه داد: از این نظر که نمی‌توانیم بیمار را لمس کنیم، محدودیم ولی از نظر ارزیابی بالینی، بررسی سابقه بیمار، گرفتن یک تصمیم خوب بالینی و مطمئن شدن از اینکه نتیجه آن برای بیمار خوب خواهد بود، این شیوه خوب عمل می‌کند.

هرچند مزیت‌های این دستگاه غیرقابل انکار است، منتقدان از هزینه سنگین و از ایمنی داده‌ها در دوربین کنترل از راه دور نگرانند.

خیلی مواقع احساس خشمی که آن را ابراز نمی کنیم یا پرخاشگری بیش از حد یا استرس هایی که در طول روز برایمان ایجاد می شود، باعث می شود احساس ناراحتی کنیم و شاداب نباشیم.

گاهی نیز مشکلات و مسائل خانوادگی یا شغلی باعث می شود به نوعی دچار فرسودگی و ناراحتی شویم.

زمانی که روی علل ایجاد پریشانی خود تمرکز می کنیم، ممکن است مواردی باشد که در اختیار و کنترل ما نیست و این موضوع معمولا وضع را بدتر می کند.

یکی از راهکارهایی که به افراد کمک می کند تا تنش و ناراحتی های روزانه را از خودشان دور کنند، استفاده از روشی به نام ریلکسیشن یا تن آرامی است. این روش کمک می کند تنش ها و ناراحتی ها را از جسم و فکر خود دور کنیم و بهتر بتوانیم آرام باشیم.

روش های مختلفی برای تن آرامی وجود دارد. یکی از روش هایی که به کار گرفته می شود، روشی است که در آن هر حرکت باید دوبار انجام شود.

در این روش ابتدا به سفت کردن دسته ای از ماهیچه ها و اعضای بدن می پردازید و سپس آن عضو را رها می کنید.

مدت زمانی که عضو مشخص شده را تحت فشار و انقباض قرار می دهید حدود پنج ثانیه و بعد رها کردن آن عضو است که بهتر است زمان رها بودن نیز حدود پنج تا هفت ثانیه باشد.

برای انجام آرام سازی بهتر است اتاقی را که سروصدای کمتری دارد در نظر بگیرید و لباس راحت و مناسب بر تن کنید و دراز بکشید. بهتر است هنگام آرام سازی، چشمان شما بسته باشد و روی عضو مشخص شده تمرکز کنید.

اعضایی که در تمرین ریلکسیشن به ترتیب در آنها ایجاد فشار می کنید عبارتند از: دست ها، ابتدا با دستی شروع کنید که غالب است؛ یعنی اگر چپ دست هستید دست چپ و برعکس.

اعضای بعدی که باید در آنها فشار را ایجاد کنید عبارتند از: مچ دست و ساعد؛ بازوها، شانه ها و گردن، پشت و کمر، پیشانی، چشم ها، آرواره ها، لب ها، تنفس ریلکسیشن این نوع تنفس سه مرحله دارد. حدود هفت تا ده ثانیه نفس خود را از راه بینی وارد ریه کنید تا کامل پر شود. (10 تا 20 ثانیه نگه دارید و در عرض ده ثانیه آن را از راه دهان خارج کنید)، شکم، پاها و در نهایت مچ و ساق پا.

پس از این که هر کدام از این اعضا را ابتدا منقبض کرده و سپس رها کردید روی آرامش حاصل از این روند تمرکز کنید و نفس عمیق بکشید. بهتر است پس از انجام تمرینات تن آرامی، مدتی در حال استراحت باقی بمانید.

دکتر مهرنوش دارینی - روان شناس و مشاور

نقاط آلوده در مراکز اقامتی