آلبوم تصاویر
دوشنبه 24/4/1392 - 15:37
جهانگردی
باشگاه خبرنگاران: م
مسجد
سلطان احمد در شهر استانبول قرار دارد این شهر در زمان امپراطوری عثمانی
درسال 1453 تا 1923 پایتخت این کشور بوده است. مسجد سلطان احمد یکی از
زیباترین شاهکارهای معماری اسلامی است که به علت وجود کاشی های آبی رنگ در
طراحی داخلی به مسجد آبی شهرت دارد بنابراین گزارش نمای داخلی مسجد آبی طی
سال های 1609 تا 1619 به دستور سلطان احمد اول بنا شد و به همین دلیل پس
از مرگ وی نام مسجد را سلطان احمد گذاشتند خود وی نیز در همین مسجد دفن شده
است. این مسجد در نزدیکی هیپود روم قسطنطنیه واقع شده است و تا کلیسای بزرگ مسیحیان با نام ایا صوفیه فاصله اندکی دارد.
مسجد سلطان احمد به
عمد در مقابل عمارت ایاصوفیه ساخته شده تا نشان دهد که معماران عثمانی و
مسلمانان می توانند رقبای سرسختی برای اجداد مسیحی خود باشند با این وجود
معمار نتوانسته قبه هایی بزرگتر از قبه عمارت ایاصوفیه بسازد و به همین
دلیل تلاش کرده با تنظیم دقیق موقعیت قبه ها شبه قبه ها و مناره ها جلوه ای
زیبا را پدید آورد.
سده فار محمد آقا
معمار سلطان احمد دستور داشت تا در ساخت زیباترین و مجلل ترین مکان عبادت
مسلمانان در جهان ازهیچ تلاشی فروگذار نکند.
ساختار اصلی مسجد تقریبا شبیه مکعب بوده که طول و عرض آن 53 در 51 متر مربع است.
جهت گیری مسجد به گونه ای بوده که وقتی مسلمانان نماز می خوانند رو به سمت مکه داشته باشند و محراب در روبرویشان قرار داشته باشد.
مسجد سلطان احمد
تنها مسجد ترکیه بوده که شش مناره دارد وقتی تعداد مناره ها اعلام شد عده
ای از وی انتقاد کردند و سلطان احمد را به غلت تقلید از شش مناره
مسجدالحرام در مکه سرزنش کردند وی با پرداخت مبلغی مناره هفتم مسجد کعبه را
ساخت تا این انتقادها را آرام کند.
دوشنبه 24/4/1392 - 15:32
دنیای گیاهان و حیوانات
در این مطلب شما را با برخی از عجیبترین
میوههای جهان آشنا می کنیم. اگر شانس دسترسی
به این میوهها را دارید می توانید برای ایجاد
تنوع آنها را جایگزین میوههایی کنید که به
طور معمول مصرف می کنید.
کارامبولا (Carambola) - میوهی ستارهای
نام این میوه
کاملا مناسب با شکل ظاهری آن است. "کارامبولا"
به طور کلی بومی جنوب شرق آسیا است، اگرچه
کارشناسان معتقدند به راحتی در نقاط گرمسیری
دیگر نیز رشد می کند. هنگامی که کارامبولا برش
می خورد کاملا شبیه به یک ستاره پنج پر است.
این میوه شیرین نه تنها مزه خوبی دارد، بلکه
غنی از ویتامین C و
آنتی اکسیدانها بوده و از اسید، قند و سدیم
پایینی برخوردار است.
پیتایا (Pitaya) - اژدها میوه
"پیتایا"
حاوی طیف وسیعی از مواد خوشمزه از انواع مختلف
کاکتوس است. این میوه در کشورهای مختلف آسیایی
رشد کرده و به واسطه کشور یا منطقهای که در
آن می روید دارای نامهای مختلفی است که از آن
جمله می توان به "توت فرنگی گلابی" یا "میوه
مروارید" اشاره کرد. گوشت میوه پیتایا دارای
دانههای سیاه - مشابه با کیوی - بوده و به
صورت خام خورده می شود. این میوه اندکی ترش
مزه است.
دوریان (Durian) - میوه بد بو
"دوریان" از
بویی به واقع بد برخوردار است که بسیاری را
حتی از مزه کردن آن باز می دارد. اما دوریان
به عنوان پادشاه میوهها نیز شناخته می شود
زیرا بخش خوراکی آن بسیار خوشمزه بوده و در
بسیاری از بشقابهای کشورهای جنوب غرب آسیا
استفاده می شود. در شرایطی که بیش از 30 نوع
گیاه دوریان وجود دارد، اما تنها 33 درصد از
آنها خوراکی هستند.
یانگمی (Yangmei) - توت فرنگی چینی
"یانگمی" یا
توت فرنگی چینی همان گونه که از نامش مشخص است
بومی چین بوده و از درختانی زیبا و رنگارنگ
برخوردار است. درختان یانگمی عمدتا در
پارکها و باغها جنبه زینتی داشته و میوههای
قرمز رنگ آنها دارای طعمی دوست داشتنی هستند.
هسته بزرگ یانگمی حدود نیمی از کل حجم میوه
را به خود اختصاص می دهد.
نونی (Noni)
"نونی" با
ظاهر عجیب خود دارای نامهای عجیبی مانند
"پودینگ سگ" و "میوهی پنیری" نیز است. این
میوه بومی آسیا است. از نونی بیشتر برای تهیه
نوشیدنیهای میوهای که گفته می شود از لحاظ
پزشکی مفید هستند، استفاده می شود. از آبمیوه
نونی به طور سنتی به عنوان دارو برای درمان
بیماریهایی مانند بی نظمی کارکرد روده و
عفونتهای دستگاه ادراری استفاده می شد، اما
آزمایشهای عملی، موثر بودن آن را اثبات نکرده
است.
رامبوتان (Rambutan)
"رامبوتان"
بیشتر در مالزی رشد می کند و از پوست چرمی
قرمز رنگ برخوردار است. رامبوتان یکی از
معروفترین میوههای جنوب شرق آسیا محسوب می
شود. گوشت این میوه، آبدار و شیرین بوده و به
طور گسترده در تولید مربا استفاده می شود.
گوشت رامبوتان سفید یا صورتی رنگ بوده و هر
میوه دارای یک هسته ترد و نرم است که اگر به
صورت نپخته خورده شود، خاصیت سمی ملایمی دارد.
میوه جک (Jackfruit)
جنوب غربی
هند، بنگلادش، فیلیپین و سریلانکا زادگاه
"میوه جک" هستند که در استرالیا نیز شناخته
شده است. در داخل این میوه، دانهها با گوشتی
آبدار احاطه شده که مزه ملایم آناناسی دارد.
از گوشت این میوه در تولید چیپس شیرین و پخت و
پز نیز استفاده می شود.
لیچی (Lychee)
در شرایطی که
بسیاری "لیچی" را میوهای چینی در نظر می
گیرند، اما تنها بومی این کشور نبوده و در هند
و تایوان نیز یافت می شود. درختان این میوه
همواره سبز هستند. لیچی با پوششی سخت احاطه
شده و از گوشتی سفید با بافتی شبیه میوه انگور
برخوردار است. لیچی شیرین مزه و غنی از
ویتامین Cاست.
مانگوستین (Mangosteen)
"مانگوستین"
روی درختانی همیشه سبز می روید و بومی جزایر
"سوندا" و "مولوکاس" است. این میوه دارای
پوششی بنفش رنگ، بافتی خامهای و مزهای منحصر
به فرد بوده که چیزی شبیه به مرکبات و هلو
عنوان شده است. مانگوستین غنی از آنتی
اکسیدانها بوده و ممکن است به کاهش خطر ابتلا
به برخی بیماریها مانند سرطان کمک کند. البته
این مساله هنوز ثابت نشده است.
کامکوات (Kumquat)
"کامکوات"
میوهای کوچک و بومی چین است. این میوه کوچک
شبیه به پرتقال بوده، اما از درختانی که رابطه
نزدیکی با خانواده مرکبات ندارند، می روید.
کامکوات به صورت خام و با پوست خورده می شود.
این میوه اغلب در تهیه مارمالاد و ژله کاربرد
دارد. حتی تایوانیها این میوه را به چای
اضافه می کنند و برخی معتقدند کامکوات پخته
شده در آب می تواند به تسکین گلو درد کمک کند.
ملون شاخدار (Horned Melon)
"ملون شاخدار"
بومی صحرای کالاهاری در آفریقا است که به نام
"خیار آفریقایی" نیز شناخته می شود. امروزه،
ملون شاخدار در نقاط مختلف جهان مانند
نیوزیلند، استرالیا، شیلی و آمریکا رشد می
کند. هنگامی که این میوه را قارچ می کنید با
گوشتی سبز رنگ و جالب مواجه شده و مزه و بوهای
مختلفی - نه تنها خیار بلکه موز، لیمو و میوه
گل ساعت - را حس می کنید. این میوه در آمریکا
به نام "بلوفیش" (Blowfish) نیز شناخته می
شود.
منبع:ایران سان
دوشنبه 24/4/1392 - 15:13
ایرانگردی
فرهنگ و تاریخ > تاریخ ایران-
همشهری آنلاین - محمد ملاحسینی:
کاروانسرای رباط شرف در ۴۵ کیلومتری شهر سرخس واقع است.
در کهنترین متون جغرافیای اسلامی از رباط به عنوان آبگینه یاد کردهاند.
طبق مدارک و متون تاریخی بانی بنای فعلی شرف الدین ابوطاهربن سعدالدین
عل القمی است که مدتی حکومت مرو را و سرانجام صدارت سلطان سنجررابرعهده
داشت.
بنای رباط به سال ۵۴۹ قمری در زمان سلطان سنجرسلجوقی با مصالح آجر و گچ ساخته شده است و یکی از شاهکارهای هنر ایرانی به شمار میرود.
این بنا در حاشیه جاده قدیم نیشابور - سرخس (جاده ابریشم) و 6 کیلومتری جاده سرخس - مشهد قرار دارد.
بعد از تپههای کم ارتفاع روستای شورلق، این بنا در میان بیابان ساکت و آرام خودنمایی میکند.
شکل این رباط از دور به یک قلعه بزرگ شبیه است اما از داخل به مانند یک کاخ جلوه میکند.
کاروانسرای رباط شرف دو صحن دارد و هرصحن دارای 4 ایوان به شکل چلیپا
(صلیب) و شبستان میباشد و همچنین آجر چینی و کتیبههای آن جلوه خاصی دارد.
این کاروانسرا یکی از بناهای کلیدی معماری اسلامی [عجایب ایران: کاروانسرای رباط شرف] به شمار میرود و در معماری ایران نیز جایگاه ویژهای دارد.
رعایت دقیق و همه جانبه تناسبات و اصول معماری ایرانی در طراحی و ساخت و
به کارگیری طرحهای آجرچینی متنوع و بدیع در نمای ایوانها و طاقها و
طاقچهها و گنبدها عناصری هستند که این کاروانسرای شاهی را شبیه به یک
عمارت قصرگونه قلمداد میکنند.
نام دیگر این کاروانسرا، آبگینه یا رباط آبگینه بود که در سال 508 قمری
توسط شرفالدین ملقب به وجیهالملک، وزیر سلطان سنجر سلجوقی بنا شد.
گچبریهای رباط شرف از جالبترین نمونههای این هنر در سده ششم هجری است
تا جایی که کتیبههای حاشیه محرابهای دو نمازخانه کاروانسرا، با بهترین
کتیبههای محرابهای مساجد ایران، از لحاظ زیبایی و طرح برابری میکنند.
نقشه ساختمانی رباط شرف با دیگر کاروانسراها تفاوت دارد. وجود کتیبههای گچی و طرحهای آجرچینی در بقیه کاروانسراها مرسوم نبود.
اما در کاروانسرای رباط شرف، تقریباً تمام آجرچینیهایی که در نمای دیوارها، گنبدها و طاقهای آن ایجاد شده طرحدار میباشند.
دوشنبه 24/4/1392 - 15:8
ایرانگردی
فرهنگ و تاریخ > تاریخ ایران-
همشهری آنلاین - محمد ملاحسینی:
کاروانسرای گدوک در استان مازندران، شهرستان سواد کوه، در گدوک قراردارد.
این کاروانسرا در ۲۵ کیلومتری جنوب ورسک، در گردنه کوهی معروف به گدوک واقع شده و مربوط به دوران حکومت شاه عباس صفوی است.
این بنا به کاروانسرای شاه عباس نیز معروف است. مال بند این کاروانسرا در ساختمان قرار داشته که ۳۰ متر طول دارد.
بعد از ورودی اصلی صفحهها و اتاقهای متعددی در ضلع شمالی و جنوبی برای استراحت مسافران ساخته شده است.
روبروی درب ورودی اصلی نیز 3 اطاق وجود دارد که احتمالاً شاه نشین بودهاست.
ضلع شرقی بنا نیز ۵۰ متر طول دارد. این بنا نیز از کاروانسراهای مهم عصر صفویه است.
دوشنبه 24/4/1392 - 15:7
ایرانگردی
فرهنگ و تاریخ > تاریخ ایران-
همشهری آنلاین - محمد ملاحسینی:
کاروانسرای دودهک در ساحل شرقی رودخانه قمرود قرار دارد.
قدمت این بنا به دوره صفویه برمیگردد. در هر یک از د یوارهای شمالی و شرقی و غربی این کاروانسرا 3 برج تعبیه شده که نشان میدهد کاروانسرا شبیه به یک قلعه نظامی بودهاست.
پس از عبور از دروازه ورودی کاروانسرا، ایوانی به طول30.11 متر وجود دارد که انتهای آن با پلههایی به حیاط متصل میشود.
پل و کاروانسرا که از یادگارهای دوره صفویه است در مسیر تاریخی جاده ابریشم احداث شده است.
ابعاد کاروانسرا ۷۰/۵۳ × ۶۰/۵۳ متر بوده و در هر یک از دیوارهای شمالی،
شرقی و غربی برای حفاظت و نگهبانی از کاروانسرا که به صورت قلعه است، سه
برج ساختهاند. مصالح به کار رفته در بنای کاروانسرا آجر، سنگ، آهک و گچ
است و سقف بناها با گچ و پشت بام با کاهگل پوشیده شده است.
ایوانهای جنوبی و غربی آن که بعد از ایجاد بنا ساخته شده، دارای فرورفتگیهایی در دیوار است.
ایوان شرقی روی یک آب انبار زیرزمینی ساخته شدهاست. در سمت راست ایوان 2
اتاق ساخته شده که اولی مربعی با ضع 8.4 مترو پوشش گنبدی است که در گذشته
به وسیله یک در بزرگ به اتاق کناری ارتباط داشتهاست.
این اتاق نمازگاه کاروانسرا بودهاست و چهارگوشه کاروانسرا مشابه یکدیگر نیستند.
گوشههای شمال شرقی و جنوب غربی برای نگهداری بار و دوگوشه دیگر به
عنوان اصطبل مورد استفاده قرار میگرفتهاند. پیهای این بنا از سنگ و بقیه
بنا از آجر ساخته شدهاست.
به علت عدم محافظت در گذشته، قسمتهایی از این کاروانسرا تخریب شده بود
که در سالهای اخیر با همت سازمان میراث فرهنگی استان مرکزی تعمیر و
بازسازی شده است.
موقعیت جغرافیایی، نزدیکی به راه اصلی تهران - اصفهان، عبور رودخانه قم رود از کنار آن، مجاورت با پل تاریخی دودهک و همچنین سالم بودن بنای کاروانسرا، از ویژگیهای مثبت این یاد مان تاریخی محسوب میشود.
کاروانسرای دودهک در سال 1377 توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۹۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
دوشنبه 24/4/1392 - 15:5
ایرانگردی
فرهنگ و تاریخ > تاریخ ایران-
همشهری آنلاین - محمد ملاحسینی:
کاروانسرای پاسنگان در عصرصفوی ساخته شد و در دورههای بعد از جمله قاجاریه از آن استفاده میشده است
این کاروانسرا در مسیر جاده قم - کاشان و حد فاصل 20 کیلومتری شهر قم قرار دارد.
کاروانسرای پاسنگان هماکنون در شعاع چند صد متری جاده ارتباطی اتوبان قدیم قم به سمت کاشان و در محدوده دشت واقع است.
در مجاورت این کاروانسرا آب انبارهایی واقع شده که در هنگام استراحت کاروانیان از آناستفاده میشده است.
این کاروانسرا به شکل مربع 50 در 50 متر و به صورت چهار ایوان بناشده که
چهارگوشه بنا چهار برج نیم دایره و در طرفین ورودی ساختمان ده طاقنمای
تزئینی بنا ساخته است.
در کاروانسرای پاسنگان اتاق چهارپاداران کوچک است. تمام کاروانسرا از
آجر ساخته شده که روی پایهای مرکب از سنگهای بزرگ که از سطوح رودخانه
گردآوری شده فرا گرفته است.
کاروانسرای پاسنگان از نظر قدمت به دوره صفوی برمیگردد. این کاروانسرا
با شماره 357 و در سال 1321 ثبت شد و هماکنون در اختیار سازمان میراث
فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.
حجرههایی در داخل شترخانهها وجود دارد که به عنوان حجرههایی برای
استفاده مراجعه کنندگان در فصول سرما میباشد. همه حجرهها، چه حجرههای
بیرونی و چه حجرههای داخلی در ارتفاع cm 120 از کف زمین اصلی بنا شدهاند.
دو حجره دیگر هم در دو طرف ایوان ورودی کاروانسرا قرار دارد که هم از
ایوان و هم از حیاط ورودی دارد، که از آنها احتمالا برای سکونت نگهبانان و
سرایداران کاروانسرا استفاده میشده است.
دوشنبه 24/4/1392 - 15:4
ایرانگردی
فرهنگ و تاریخ > تاریخ ایران-
همشهری آنلاین - محمد ملاحسینی:
کاروانسرای حوض سلطان یا رباط حوض سلطان در جاده تهران - قم واقع است.
این بنای آجری در کنار یک کاروانسرای دوره صفویه در دشتهای جنوبی کوهمره قرا ر دارد. این کاروانسرا در دوره ناصرالدین شاه قاجار احداث شد.
طرفین دروازه این کاروانسرا اتاقهایی برای نگهبانان و دو قهوهخانه
وجود دارد. حیاط اصلی با قرینه سازی کامل، شامل ایوانهایی است که در دیگر
کاروانسراها مشاهده میشود.
در کنار ایوانها، راهروهایی وجود دارد که به اصطبل ها راه دارد. در کنار یکی از ایوانها پلکانی به طرف بالاخانه میرود.
پشت سر این ایوانها تالاری وجود دارد که هوایش به وسیله چهارتنوره، مطبوع و خنک میشود.
این کاروانسرا آب انباری دارد که محل ذخیره آب مورد استفاده روزانه بوده است.
جلوی کاروانسرا حیاط دیگری با طاقنما دیده میشود . پیش از حیاط اصلی
مکانی است که هنگام وزش غبار و بادهای سوزان، کاروانیان با اقامت درآن
محفوظ میماندند.
اطراف کاروانسرا طاق نماهایی وجود دارد که اسب سواران از آن استفاده
میکردند. در سمت جنوب نیز چند اتاق ساخته شده که دیوارشان به دیوار
کاروانسرای قدیمی صفویه چسبیده است.
در گوشه جنوب غربی پیشخوان، یک حمام مرکب از یک اتاق بزرگ و دو اتاق
کوچک قرار دارد. اتاق بزرگتر به عنوان رختکن و سربینه به کار میرفته
است.
یکی از دو اتاق کوچک برای شستشو بوده و اتاق دوم حوضچهای برای آ ب تنی داشته است.
کوره حمام در زیر این مجموعه قرار دارد. این کاروانسرا مدت زیادی دایر نبود و به سبب ایجاد دریاچه حوض سلطان راه عبور از آن مسیر مسدود شد.
کاروانسرای حوض سلطان با شماره 76950 در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
دوشنبه 24/4/1392 - 15:2
ایرانگردی
فرهنگ و تاریخ > تاریخ ایران-
همشهری آنلاین - محمد ملاحسینی:
کاروانسرای دیر گچین، کاروانسرایی قدیمی است که در نزدیکی شهر ری واقع است.
این کاروانسرا با عنوان مادر کاروانسراهای ایران در سال 1382 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. قدمت این کاروانسرا به دوران سامانی و صفویه میرسد.
یکی از دلایل نام نهادن کاروانسرای دیر گچین به عنوان مادر کاروانسراهای ایران [کاروانسرای دیر گچین، مادر کاروانسراهای ایران]، وجود کلیه مایحتاج مسافرین از جمله: مسجد، آسیاب، حیات خلوت، حمام و توالت عمومی در داخل کاروانسرا است.
این کاروانسرا دارای 6 برج است که 4 برج در گوشهها و 2 برج نیمه مدور در طرفین ورودی قرار دارد.
کاروانسراى دیر گچین، بین راه شرق به غرب کاروانیان واقع شده بود، که به نامهاى قصرالجعین، قصر گچ، دیر گچین، قلعه دیر، دژ کردشیر معروف بوده است.
پایههاى این کاروانسرا متعلق به یک آتشکده در دوران ساسانى بوده که در زمان صفویه از قلعه به کاروانسرا تغییر کاربرى یافته است.
این کاروانسراى چهار ایوانه به دلیل وزش بادهاى کویرى در ضلع شمال شرقی، جنوب غربى احداث شده است.
وسعت محوطه کاروانسراى دیر گچین به 12 هزار متر مربع مىرسد که بناى
کاروانسرا با وسعتى حدود 8 هزار متر مربع در میان آن احداث شده است.
این بناى قدیمى داراى 43 حجره، ایوان شاه نشین، حیاط خلوت و 8 شترخانه،
داراى منظر شاهى و 2 مغازه براى نگهدارى کالا، حمام و مسجد است.
بنای امامزاده سید سلطان هم در بخش میانی روستای خاوه از توابع دهستان به نام عرب جنوبی بخش جواد آباد واقع شده است.
بنای اصلی آن دارای پلان مربع بوده که در چهار گوشه دارای چهار طاقنماست و ورودی آن مستطیل شکل و گنبدی بر بالای آن قرار دارد.
کاروانسرای دیرگچین در دوره های مختلف از جمله دوران صفویه و قاجار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است.
با توجه به قدمت، وسعت و اهمیت آن که در بیشتر منابع و متون به عنوان
مادر کاروانسراهای ایران از آن نام برده شده است و با توجه به طرح احداث
جاده اصلی گرمسار به قم که از نزدیکی این بنا میگذرد، اداره کل میراث
فرهنگی استان تهران تصمیم گرفت این کاروانسرا را به مکان توریستی و گردشگری
تبدیل کند
دوشنبه 24/4/1392 - 15:0
ایرانگردی
فرهنگ و تاریخ > تاریخ ایران-
همشهری آنلاین - محمد ملاحسینی:
کاروانسرای رباط کریم (فتحعلیشاهی) در سال 1245 قمری در زمان پادشاهی فتحعلیشاه قاجار بنا شد.
این کاروانسرا در کیلومتر 37 جاده تهران - ساوه قرار دارد.
کاروانسرای رباط کریم به سبک دو ایوانی است و ورودی آن از ایوان غربی است. ایوان شرقی به عنوان شاه نشین کاربری داشت.
این کاروانسرا دارای یک حیاط مرکزی با اتاقهایی ایواندار است که دور تا دور این حیاط احداث شدهاند.
در پشت اتاقها سالنهای طولانی به عنوان بارانداز تعبیه شده که دسترسی
به آنها از طریق ورودیهایی که 4 کنج حیاط قرار دارد، میّسر است.
مصالح به کار رفته در این بنا سنگ، آجر، ملات گل و گچ است و تنها تزئینات کاروانسرا آجرکاری است.
کاروانسرای رباط کریم دارای 2 کتیبه است که روی یکی از آنها تاریخ 1240 قمری و نام بانی «آقا کمال» حک شده است.
این کاروانسرا در اداره کل میراث فرهنگی استان تهران به ثبت رسیده است.
تزئینات قطاربندی بالای بدنه بیرونی دیوارها نشان از طرحی از پیش فکر
شده برای احداث بنایی با الگوی 4 ایوانی و به منظور کاربردی خاص است.
این کاروانسرا علاوه بر سابقه تاریخی، ویژگیهای بیمانندی دارد که آن را در میان کاروانسراهای کشور ممتاز میکند.
در یافتههای باستانشناسی، کورههای ذوب فلز در حیاط این کارونسرا به
چشم میخورد که نمایانگر یکی از کاربریهای این بنا به عنوان «ضرابخانه»
بوده است.
دوشنبه 24/4/1392 - 14:58