در جهان آخرت چاهی وجود دارد که اگر سنگی در آن بیندازی سیصد سال طول می کشد تا این سنگ به ته چاه برسد این چاه مخصوص بی نمازها می باشد.

امام چهارم فرمودند:مردم درزمان ماشش طبقه اند؛شیر،گرگ، روباه، سگ، خوک، گوسفند.  

پادشاهان چون شیرند که هر کدام آن ها می خواهند غالب باشند و مغلوب نگردند.

بازرگانان شما گرگ اند هنگامی که می خرند بدی کالا را می گویند و چون می فروشند از آن تمجید می کنند.

روباه آن کسانی اند که به نام دین نان می خورند و آن جه را به زبان شرح می دهند در دل خود قبول ندارند.

سگان مردمان بد زبان و فحاشند که چون سگ با زبان خود مردم را می گزند و مردم از ترس نیش زبان آن ها را احترام می کنند.

خوک آنان اند که  به هر هرزگی و ننگی خوانده شوند می پذیرند.

گوسفند مؤمنان رنج کش اند که موی آن ها را می برند و گوشت آن ها را می خورند و استخوانشان را خرد می کنند. چه کند گوسفندی میان چنگال شیر و گرگ و روباه و سگ و خوک.

 منبع:خصال شیخ صدوق

به امام هفتم عرض شد نقش خاتم آدم(ع) چه بود؟ فرمود: لااله الاالله، محمد رسول الله، آن خاتم را آدم از بهشت با خود آورده بود.

وچون نوح(ع) در کشتی سوارشد خدا به او وحی کرد که ای نوح اگرازغرق شدن می ترسی، 

 هزار بار مرا به یگانگی بخوان واز من نجات بخواه من تو را و همراهانت را که به تو ایمان دارند از غرق شدن نجات می دهم. فرمود: چون نوح و همراهانش در کشتی جا گرفتند، باد سختی وزید و نوح از غرق کشتی ترسید وبه او فرصت نداد که هزار بار لااله الاالله بگوید، به زبان سریانی گفت: هلولیا الفا الفا یا هاریا یا ماریا اتقن، اضطراب فرو نشست و طناب شراع آرام شد و کشتی روان گردید. نوح گفت: کلامی که مرا از غرق نجات داد نباید از دست بدهم در خاتم خود نقش کرد لااله الاالله هزار بار، پروردگارا مرا اصلاح کن.

خاتم سلیمان بن داوود این بود، پاک است خدایی که با کلمات خود جن را مهار کرد.

چون حضرت ابراهیم را در منجنیق گذاشتند که به آتش بیندازند جبرئیل خشمناک شد، خدا به او وحی کرد: ای جبرئیل برای چه خشمناک شدی؟ عرض کرد:پروردگارا ابراهیم خلیل تو است ودر روی زمین جز او کسی تورا نمی پرستد، دشمن خودت واو را بر وی مسلط کردی. خدا به او وحی کرد: خاموش باش، بنده ای شتاب می کند که چون تو می ترسد که از دست برود لیکن من زمام کار را در دست دارم، ابراهیم بندۀ من است، هر آن بخواهم او را نجات می دهم. دل جبرئیل آرام شد ورو به ابراهیم کرد و گفت: نیازی داری؟ فرمود: به تو نه. در این وقت خدا خاتمی به وی فرستاد که شش جمله در آن نقش بود؛ نیست معبودی جز خدا، محمد رسول خدااست، حرکت و نیرویی نیست جز به خدا، کار خود را به خدا واگذارم، به خدا اعتماد کردم، خدا مرا بس است. خدا به او وحی کرد که این خاتم را در دست کن که من آتش را بر تو گلستان می کنم.

منبع:خصال شیخ صدوق

امام علی(ع):هرگاه صاحبخانه ای صدای پای مهمان را بشنود و از آمدن مهمان خوشحال شود خداوند گناهان وی را هر چند به اندازه مابین آسمان و زمین باشد می آمرزد.

اجابت دعای جنید

گویند وقتی پیرزنی به نزد جنید آمد و گفت : مدتی است تا پسرم رفته است و خبر او منقطع شده و بیش از این بر فراق او صبر نتوانم کرد. جنید گفت : علیک بالصبر. پیرزن پنداشت که او را گفت : بر تو باد که صبر خوری. به بازار رفت و شکسته ای بداد و قدری صبر تلخ بستد و به خانه آورد و آن را حل کرد و بخورد ، دهن او بسوخت و امعای او از آن تلخی ریش شد. پس بیچاره ضعیف و بی طاقت به نزد شیخ آمد و گفت : خوردم . شیخ او را گفت : تو را گفتم که صبر کن نه صبر خور. پیرزن چون این بشنید ، بر سر و روی زدن گرفت و گفت : مرا بیش طاقت صبر نیست. شیخ روی به آسمان کرد و لب بجنبانید ، گفت : رو ، که پسر تو به خانه رسیده است.

پیرزن به خانه آمد. پسر خود را دید که آمده بود. پس به خدمت شیخ آمد و گفت : تو به چه دانستی که پسرم آمده است ؟ گفت : بدان که چون اضطراب تو بدیدم ، دانستم که هر آینه دعا اجابت کند ، که او فرموده است که امن یجیب المضطر اذا دعاه ؟ پس دعا کردم و به اجابت متیقن بودم.

پرسشگر تصور مي‌كند كه اگر نام امام و يا امامان در قرآن مي‌آمد، اختلاف از بين مي‌رفت، در حالي كه اين اصل كليّت ندارد. چه بسا ذكر اسامي پيشوايان دوازده‌گانه، سبب مي‌شد كه آزمندان حكومت و رياست به نسل‌كشي بپردازند تا از تولد آن امامان جلوگيري كنند، چنانكه اين مسئله درباره حضرت موسي(ع) رخ داد.


روش آموزشي قرآن بيان كليات و اصول عمومي است، تشريح مصاديق و جزئيات غالباً بر عهده پيامبر گرامي(ص) مي‌باشد. رسول‌خدا(ص) نه تنها مأمور به تلاوت قرآن بود، بلكه در تبيين آن نيز مأموريت داشت، چنانكه مي‌فرمايد:
و أنزلنا إليك الذكر لتبيّن للنّاس ما نزّل إليهم و لعلّهم يتفكّرون.1
و قرآن را بر تو فرستاديم تا آنچه براي مردم نازل شده است، براي آنها بيان كني و آشكارسازي، شايد آنان بينديشند.
در آية يادشده دقت كنيد، مي‌فرمايد:

«تبيّن» و نمي‌گويد: «لتقراً» يا «ليتلو» و اين نشانه آن است كه پيامبر(ص) علاوه بر تلاوت، بايد حقايق قرآني را روشن كند.

بنابراين انتظار اينكه مصاديق و جزئيات در قرآن بيايد، همانند اين است كه انتظار داشته باشم همه جزئيات در قانون اساسي كشور ذكر شود. اينك برخي از روش‌هاي قرآني را در مقام معرفي افراد بيان مي‌كنيم:

1. معرفي به نام
گاهي شرايط ايجاب مي‌كند كه فردي را به نام معرفي كنند، چنانكه مي‌فرمايد:
و مبشّراً برسولٍ يأتي من بعدي اسمه احمد2،
(عيسي مي‌گويد): من به شما مژده پيامبري را مي‌دهم كه پس از من مي‌آيد و نامش احمد است.
در اين آيه حضرت مسيح، پيامبر پس از خويش را به نام معرفي مي‌كند و قرآن نيز آن را از حضرتش نقل مي‌نمايد.

2. معرفي با عدد
و گاهي شرايط ايجاد مي‌كند كه افرادي را با عدد معرفي كند، چنانكه مي‌فرمايد:
و لقد أخذ الله ميثاق بني‌اسرائيل و بعثنا منهم اثني عشر نقيباً ... .3
و خدا از فرزندان اسرائيل پيمان گرفت و از آنان دوازده سرگروه برانگيختم.

3. معرفي با صفت
بعضي اوقات شرايط ايجاب مي‌كند كه فرد مورد نظر را با اوصاف معرفي كند، چنانكه پيامبر خاتم را در تورات و انجيل، با صفاتي معرفي كرده است.

الذين يتّبعون الرسول النّبيّ الأمّيّ الذي يجدونه مكتوباً عندهم في التوراة و الإنجيل يأمرهم بالمعروف و ينهاهم عن المنكر و يحلّ لهم الطيّبات و يحرّم عليهم الخبائث و يضع عنهم إصرهم و الأغلال التي كانت عليهم... .4

كساني كه از رسول و نبي درس ناخوانده‌اي پيروي مي‌كنند كه نام و خصوصيات او را در تورات و انجيل نوشته مي‌يابند، كه آنان را به نيكي دعوت كرده و از بدي‌ها بازشان مي‌دارد، پاكي‌ها را براي آنان حلال كرده و ناپاكي‌ها را تحريم مي‌نمايد و آنان را امر به معروف و نهي از منكر مي‌كند و بارهاي گران و زنجيرهايي كه بر آنان بود، از ايشان برمي‌دارد...
با توجه به اين روش، انتظار اينكه اسامي دوازده‌ امام با ذكر نام و اسامي پدر و مادر در قرآن بيايد، يك انتظار بي‌جا است؛
زيرا گاهي مصلحت در معرفي به نام است و گاهي معرفي به عدد و احياناً معرفي با وصف.

مسائل زيادي وجود دارد كه قرن‌ها ماية جنگ و جدل و خونريزي در ميان مسلمانان شده است، ولي قرآن درباره آنها به طور صريح و قاطع كه ريشه‌كن كننده نزاع باشد سخن نگفته است، مانند:

ـ صفات خدا عين ذات اوست يا زائد بر ذات؟

ـ حقيقت صفات خبري مانند استواري بر عرش چيست؟

ـ كلام خدا قديم يا حادث است؟

ـ خلقت بر اساس جبر استوار است يا اختيار؟

اين مسائل و امثال آنها هر چند از قرآن قابل استفاده است، ولي آن چنان شفاف و قاطع كه نزاع را يك سره از ميان بردارد، در قرآن وارد نشده است و حكمت آن در اين است كه قرآن مردم را به تفكّر و دقت در مفاد آيات دعوت مي‌كند، بيان قاطع همه مسائل، به گونه‌اي كه همه مردم را راضي سازد، بر خلاف اين اصل است.

معرفي به نام، برطرف كنندة اختلاف نيست
پرسشگر تصور مي‌كند كه اگر نام امام و يا امامان در قرآن مي‌آمد، اختلاف از بين مي‌رفت، در حالي كه اين اصل كليّت ندارد؛ زيرا در موردي تصريح به نام شده ولي اختلاف نيز حاكم گشته است.

بني‌اسرائيل، از پيامبر خود خواستند فرمان‌روايي براي آنان از جانب خدا تعيين كند تا تحت امر او به جهاد بپردازند و زمين‌هاي غصب‌شده خود را باز ستانند و اسيران خود را آزاد سازند. آنجا كه گفتند:

إذ قالوا لنبيّ لهم ابعث لنا ملكاً نقاتل في سبيل‌الله.5
آنان به يكي از پيامبران خود گفتند: براي ما فرمان‌روايي معين كن تا به جنگ در راه خدا بپردازيم...

پيامبر آنان به امر الهي فرمان‌روا را به نام معرفي كرده، گفت:
إنّ الله قد بعث لكم طالوت ملكاً...6
به راستي كه خدا طالوت را به فرمان‌روايي شما برگزيده است.

با وجودي كه نام فرمان‌روا به صراحت گفته شد، آنان زير بار نرفتند و به اشكال تراشي پرداختند و گفتند:
أنّي يكون له الملك علينا و نحن أحقّ بالملك منه و لم يؤت سعةً من المال...7

از كجا مي‌تواند فرمان‌رواي ما باشد، حال آنكه ما به فرمان‌روايي از او شايسته‌تريم، و او توانمندي مالي ندارد؟...
اين امر، دلالت بر آن دارد كه ذكر نام براي رفع اختلاف كافي نيست، بلكه بايد شرايط جامعه، آماده پذيرايي باشد.
چه بسا ذكر اسامي پيشوايان دوازده‌گانه، سبب مي‌شد كه آزمندان حكومت و رياست به نسل‌كشي بپردازند تا از تولد آن امامان جلوگيري كنند، چنانكه اين مسئله درباره حضرت موسي(ع) رخ داد و به قول معروف:

صد هزاران طفل سر ببريده شد
تا كليم‌الله موسي زنده شد

دربارة حضرت مهدي(عج) هم كه اشاره‌اي به نسب و خاندان ايشان شد، حساسيت‌هاي فراواني پديد آمد و خانه حضرت عسكري(ع) مدت‌ها تحت‌نظر و مراقبت بود تا فرزندي از او به دنيا نيايد و در صورت تولد، هر چه زودتر به حيات او خاتمه دهند.

در پايان يادآور مي‌شويم: همان‌طوري كه گفته شد، قرآن بسان قانون اساسي مي‌باشد و انتظار اينكه همه چيز در آن آورده شود، كاملاً بي‌مورد است. نماز و روزه و زكات نيز كه از عالي‌ترين فرائض اسلام است به طور كلي در قرآن وارد شده و تمام جزئيات آنها از سنّت پيامبر(ص) گرفته شده است.

برای تشخیص خلوص شیر،سوزن خیاطی تمیزی به داخل آن فرو ببرید اگر قطره ای از شیر به نوک سوزن باقی ماند،شیر خالص است،اگر نه به آن آب اضافه شده است.

قرمزی چشم در آب استخر به سبب کمبود کلر آب استخر است،نه زیادی آن.