میگرن یک کلمه فرانسوی می‌باشد که از کلمه ی "همی گرن" یا "همی گرانیای" یونانی اقتباس شده است که یک حالتی از سردرد می‌باشد که در این نوع سردرد معمولاً یک نیمه ی سر گرفتار می‌باشد، ضربان دار است و معمولاً از قسمت پیشانی و گیجگاهی شروع می‌شود.

2- میگرن در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟

شیوع سردرد(میگرن) 4 الی 6 درصد در افراد مذکر و 13 الی 17 درصد در افراد مونث جامعه می‌باشد. به عبارت دقیق‌تر در زنان امکان ابتلا به این بیماری نسبت به مردان بیشتر است. طبق آمارهای موجود دخالت مسایل ارثی و ژنتیکی در 60 الی 70 درصد این بیماران مشهود است. انتقال ژنتیکی این بیماری عمدتاً به صورت اتوزومال غالب و گاهی هم به صورت اتوزومال مغلوب می‌باشد.

سنینی که برای این بیماری در نظر می‌گیرند اساساً سنین قبل از بلوغ است. گاهی اوقات در کودکی و نهایتاً در سنین بعد از 50 سالگی (شروع یائسگی) هم ایجاد می‌شود.

3- علایم میگرن کدام است؟

این بیماری می‌تواند به صورت‌های مختلف خود را نشان دهد. علایم عصبی به‌صورت تاری دید و توهمات بینایی، گاهی اوقات کوری کامل و گذرا و در مواردی سایر علایم مانند اضطراب، تپش قلب، تعریق، بی‌اشتهایی و گاهی افزایش اشتها هم می‌تواند باشد.

این بیماری معمولاً یک نیمه ی سر را گرفتار می‌کند، ولی گاهی کل سر را نیز درگیر می‌کند. مدت حمله 2 تا 8 ساعت می‌باشد و در بعضی موارد تا 24 ساعت هم ممکن است طول بکشد (نوعی میگرن که استاتوس میگرن نام دارد 2 تا 3 روز طول می‌کشد).

بیماری بدین‌گونه اتفاق می‌افتد که قبل از سردرد، فرد ابتلا علایم قبل از سردرد مانند تهوع، استفراغ ، اشک ریزش، سرخی ملتحمه، پرخونی، ترشحات بینی را احساس می‌کند و سپس سردرد شروع می‌شود. میگرن به فواصل نسبتاً منظم یک تا دو هفته‌ای شروع می‌شود. ما بین این فواصل، بیماری خوش‌خیم می‌باشد. در اضطراب‌ها و استرس‌ها این موارد افزایش و در حین آرامش و خواب و استراحت کم می‌شود، ولی کاملاً از بین نمی‌رود.

4- درمان بیماری میگرن چگونه می‌باشد؟

چنان که پزشک مربوطه بعد از انجام آزمایشات مختلف و MRI و سی تی اسکن در موارد لزوم، به این نتیجه رسید که فرد دچار میگرن می‌باشد، درمان در مراحل اول با استفاده از تجویز داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی (NSAIDS)، آسپرین و استامینوفن کدئین شروع می‌شود. از داروهای ارگوتامین (ERGOTAMINE) و دهیدروارگوتامین (D-HYDROERGOTAMINE) هم استفاده می‌شود و در مواردی بتابلاکرها مانند پروپرانولول هم تجویز می‌گردد. در بچه‌هایی که میگرن مقاوم دارند از فنی تویین استفاده می‌شود.

سرطان چيست؟

سرطان يعني رشد ، تکثير و گاهي انتشار غير طبيعي سلولهاي بدن. جسم انسان از ميليونها ميليون سلول تشکيل شده است که در کنار هم ، بافتهايي مانند ماهيچه ها ، استخوان و پوست را مي سازند. اغلب سلولهاي طبيعي بدن در پاسخ به تحريکاتي که از داخل و خارج بدن به آنها وارد مي شود، رشد و توليدمثل مي کنند و در نهايت مي ميرند. اگر اين فرآيند در مسير تعادل و صحيح خوداتفاق بيفتد ، بدن سالم مي ماند و عملکرد طبيعي خود را حفظ مي کند. اما مشکلات ، زماني شروع مي شود که يک سلول طبيعي دچار " جهش " و يا تغيير شده و به سلول سرطاني تبديل مي شود.

يک سلول طبيعي ممکن است بدون هيچ دليل واضحي به يک سلول سرطاني تبديل شود ، ولي در اغلب موارد ، تبديل در اثر مواجهه مکرر با مواد سرطان زا مانند الکل و دخانيات صورت مي گيرد. شکل ظاهري و نيز عملکرد سلولهاي سرطاني شده با سلولهاي طبيعي تفاوت دارد. جهش يا تغيير ايجاد شده درDNAيا ماده ژنتيکي سلول اتفاق مي افتد .DNA همان مسئول کنترل شکل ظاهري و عملکرد سلول است. وقتي DNA يک سلول تغيير مي کند ، آن سلول با سلولهاي سالم کنار خود تفاوت مي يابد و ديگر کارسلول هاي طبيعي بدن را انجام نمي دهد. اين سلول تغيير يافته از سلولهاي همسايه اش جدا مي شود و نمي داند چه زماني رشدش بايد به پايان برسد و بميرد . به عبارت ديگر سلول تغيير يافته از دستورها و علائم داخلي که سلولهاي ديگر در کنترل آنها هستند ، پيروي نمي کند وبه جاي هماهنگي با سلولهاي ديگر خودسرانه عمل مي کند.

اين سلول " جهش يافته " تقسيم و به 2 سلول جديد " جهش يافته" تبديل مي شود و اين فرآيند به همين ترتيب ادامه مي يابد تا همان يک سلول موذي به توده اي از سلولها که " تومور" ناميده مي شود، تبديل مي گردد. گاهي اين تومورها خوش خيم بوده و رشد نمي کنند. ولي در صورتي که سلولهاي تومور رشد کنند و تقسيم شوند و سلولهاي طبيعي اطراف خود را ازبين ببرند و به نقاط ديگر بدن هم دست اندازي کنند ، تومور" بدخيم " محسوب مي شود. بزرگترين خطرتومورهاي بدخيم ،توانايي آنها در حمله به بافتهاي سالم وپخش شدن در بدن است. هر چه تومورها رشد کنند و بزرگتر شوند ، جلوي رسيدن مواد غذايي و اکسيژن را به سلولهاي سالم مي گيرند وبا پيشرفت سرطان ، سلولهاي سالم مي ميرند و عملکرد و سلامت بيمار ازبين مي رود . اگر جلوي اين فرآيند گرفته نشود، سرطان به مرگ مي انجامد .

انواع سرطانها

1-   کارسينوم :شامل سرطانهايي مي شود که از سلولهايي که: سازنده پوست هستند ( مثل سرطان پوست ) و يا لايه داخلي اعضا را مي پوشانند ( مثل سرطان ريه ) و يا سازنده غدد هستند ( مثل سرطان سينه ) منشا مي گيرد.

2-   سارکوم :اين دسته سرطانهايي هستند که از بافت همبند مثل غضروف ، استخوان وماهيچه منشاء مي گيرند. از اين رو سرطانهاي استخوان يا ماهيچه را در هر نقطه از بدن سارکوم مي گويند.

3-   لوسمي و لنفوم ها :شامل سرطان هايي است که از سلول هاي تشکيل دهنده خون و سلولهاي ايمني منشاء مي گيرد.

در کشورهاي غربي، سرطان پوست شايع ترين سرطان است و پس از آن سرطان سينه، ريه، پروستات، روده بزرگ، مثانه و رحم قرار دارد.

راههاي پيشگيري :

2-    صرف غذاهايي که به صورت آب پز تهيه مي شود.

3-    عدم استفاده از غذاهايي که آثار سوختگي در آنها نمايان است .

4-    استفاده از سبزيجات و انواع ميوه ها

5-    استفاده کمتر از گوشت قرمز

6-    رعايت کامل امور بهداشتي

ايدز بلاي  قرن بيستم

 

مراحل ابتدايي ابتلا به بيماري ايدز

حدود نيمي از افرادي كه تازه به اچ آي وي آلوده مي شوند، در عرض دو تا چهار هفته به علائمي شبيه آنفولانزا مبتلا  مي شوند. اين علائم شامل تب، خستگي، ناراحتي پوستي، درد مفصل، سردرد و تورم در غدد لنفاوي است.

 واحد شمارش گلبو لهاي سفيد سي دي 4+ برابر با تعداد آنها در يك ميليمتر مكعب خون است. با پيشرفت ويروس از تعداد آن كاسته مي شود.

يك سيستم دفاعي سالم داراي 600 تا 1200 سلول سي دي 4+  در ميليمتر مكعب است. اگر اين رقم به 200 عدد كاهش يابد، بيمار مبتلا به ايدز محسوب مي شود.

" بار ويروسي" شمار ذرات ويروسي درميليمتر مكعب است. درمراحل ابتدايي، اين رقم با تكثير سريع ويروس در خون به اوج مي رسد.

در برخي از افراد آلوده به اچ آي وي سالها طول مي كشد تا بيماري ايدز ظاهر شود و در اين مدت آنها احساس سلامت كرده و هيچ علائم بيروني حضور اين و يروس در آنها ديده نمي شود.

درساير افراد آلوده به اچ آي وي ممكن است علائمي مانند كاهش وزن، تب وعرق، كهير و براي مدتي كوتاه پاك شدن حافظه نمود كند.

آزمايش هاي اچ آي وي:

- درجريان عمومي ترين آزمايش براي تشخيص اچ آي وي، يك نوع خاص از پادتن ها يا همان پروتئين هاي ضد بيماري رديابي مي شود.

- با اين كه پادتن ها در واكنش به حضور اچ آي وي دربدن توليد مي شوند، اما اين اتفاق شش تا دوازده هفته پس از آلودگي رخ مي دهد.

- در حالي كه اين پادتن ها در مبارره با ويروس چندان موثر نيستند، اما به عنوان نشانه وجود ويروس دربدن قابل اعتماد هستند.

- در چند هفته اي كه رديابي آلودگي بي ثمر و جواب آزمايش منفي است، فرد آلوده مي تواند ويروس را به سايرين منتقل كند.

پيشروي بيماري ايدز در بدن

سيستم دفاعي بدن كه از حمله ويروس صدمه ديده است، قواي خود را براي مبارزه با بيماري ها ازدست مي دهد و هرنوع عفونتي مي تواند جان بيمار را تهديد كند.

كساني كه به اچ آي وي آلوده هستند، در مقابل بيماري هايي مانند سل، مالاريا و ذات الريه آسيب پذيرتر مي شوند و با افت شمار گلبولهاي سفيد سي دي 4+ ، آسيب پذيري آنها از قبل هم بيشتر مي شود.

بيماران مبتلا به اچ آي وي همچنين در مقابل آنچه به" عفونت هاي فرصت طلب" معروف است، آسيب پذير هستند. اين نوع از عفونت ها از باكتري هاي شايع، قارچ ها و انگل هايي نشات مي گيرد كه يك بدن سالم قادر به مبارزه با آنهاست، اما مي تواند درافرادي كه سيستم دفاعي بدن آنها آسيب ديده ايجاد بيماري كند و گاه آنها را از پا در مي آورد.

برخي از اين عوامل بيماري زا زماني كه شمار سلول هاي سي دي 4+ زياد است به بدل حمله مي كنند، اما اكثر آنها زماني كه شمار اين سلولها به كمتر از 200 رسيد، يعني نقطه آغاز ظهور ايدز، فعال مي شوند.

در صورتي كه مراقبتهاي كامل پزشكي در دسترس باشد، آن وقت مي توان به بيمار داروهاي درمانگر و محافظ در برابر برخي از اين عفونت ها را داد. البته اين داروها گاه گران است و به علاوه مي تواند عوارض جانبي داشته باشد.

برفك و زونا

برفك يك عفونت قارچي است كه معمولاً به دهان، گلو يا واژن حمله مي كند.

ويروس زونا،" هرپبس سيمپلكس" (herpes simplex)،  هر دو عفونت شايع هستند، اما درصد وقوع آنها در ميان افراد مبتلا به اچ آي وي افزايش مي يابد و حتي مي تواند افرادي را كه شمار سلول هاي سي دي 4+ آنها هنوز بالاست، مبتلا كند.

علائم: برفك باعث پيدايش برآمدگي هاي سفيد رنگ در پوست و خشكي دهان مي شود و فرآيند بلعيدن غذا را دشوار مي سازد. زونا باعث پيدايش تاول هاي دردناك در ناحيه ي مبتلا مي شود.

سل

سل عامل  اصلي مرگ و مير در ميان مبتلايان به ايدز در سراسر جهان است و بسياري از كشورها همزمان، با اپيدمي هاي اچ آي وي و سل روبرو هستند. سل ناشي از يك نوع باكتري است كه بسياري ازمردم حامل آن هستند، اما تنها در برخي از افراد باعث بيماري مي شود.

اگرافرادي كه حامل اين باكتري هستند به اچ آي وي هم آلوده شوند، احتمال بروز سل در آنها30 برابر افزايش مي يابد. سل ابتدا به ريه حمله مي كند، اما مي تواند به غدد لنفاوي و مغز هم سرايت كند.

علائم: سرفه شديد، درد در قفسه سينه، سرفه همراه با خون، خستگي مفرط ، كاهش وزن، تب و تعرق شديد درهنگام خواب.

سرطان سيستم دفاعي بدن

افراد آلوده به اچ آي وي بيش از ديگران در معرض ابتلا  به انواع سرطان هاي سيستم دفاعي بدن موسوم به ان اچ ال (Non- Hodgkin,s Lymphomas ) قرار دارند. ان اچ ال مي تواند به هر بخشي از بدن از جمله نخاع و مغز حمله كند و مي تواند ظرف يك سال بيمار را از پا دربياورد. اين بيماري مي تواند، صرف نظر از شمار گلبولهاي سفيد سي دي4+ دربدن بيمار اچ آي وي، بروز كند. شيمي درماني راه مقابله با اين نوع سرطان ها است.

علائم ( ان اچ ال): تورم غدد لنفاوي، تعرق به هنگام خواب و كاهش وزن.

زخم هاي بدخيم ( كي اس)

كي اس (Kaposi,s Sarcoma( يك نوع  بيماري مشابه سرطان بوده و درميان مردان آلوده به اچ آي وي شايع است. اين بيماري موجب ظهور زخم هاي (  ليژن) قرمز يا بنفش رنگي مي شود كه معمولا روي پوست ظاهر مي شود. اين بيماري همچنين مي تواند دهان، غدد لنفاوي، دستگاه گوارش و ريه ها را تحت تاثير قرار دهد و مرگبار باشد. اين بيماري معمولا به بيماراني كه شمار سي دي 4+ آنها كمتراز 250 است حمله مي كند، اما دركساني كه شمار اين سلول در آنها كمتراست و خيم تر خواهد بود.

علائم: زخم، نفس تنگي در صورتي كه به ريه حمله كرده باشد، و خونريزي در صورتي كه به دستگاه گوارشي حمله كرده باشد.

ذات الريه ( پي سي پي )

موضع : ريه

پي سي پي (pneumocystis Pneumonia ) يكي از عفونت هاي " فرصت طلب" است كه باعث ذات الريه مي شود. اين عفونت معمولا به ريه حمله مي كند، اما همچنين مي تواند غدد لنفاوي، طحال، كبد يا مغز استخوان را هدف قرار دهد. اين بيماري همواره از علل عمده مرگ و مير درميان بيماران آلوده به اچ آي وي بوده است، اما اكنون به كمك دارو قابل پيشگيري و معالجه است. اين بيماري اغلب افرادي را كه شمار سي دي 4+ در آنها كمترا ز200 است مبتلا  مي كند.

علائم: تب، سرفه خشك، حس فشردگي در قفسه سينه و دشواري درعمل تنفس.

عفونت هاي مغزي

بيماران اچ آي وي همچنين در مقابل دو نوع عفونت، كه عموماً به مغز حمله مي كند، آسيب پذير هستند.

توكسوپلاسموسيس (Toxoplasmosis) كه از يك انگل در حيوانات ناشي مي شود، مي تواند باعث پيدايش زخم در مغز شود. كريپتوكوكوس (Cryptococcus)- نوعي قارچ در خاك- اغلب باعث مننژيت مي شود. اين بيماري در پرده نخاع و مغز، عفونت ايجاد مي كند و مي تواند به اغما و مرگ منجر شود. اين عفونت ها در بيماراني كه شمار سلول هاي سي دي 4+ در آنها كمتراز100 شايع است.

علائم: سر درد، تب، مشكلات بينايي، تهوع و استفراغ، ضعف در يك طرف بدن، دشوار شدن تكلم و راه رفتن ( توكسوپلاسموسيس)، گرفتگي عضلات گردن ( مننژيت).

داروهاي ضد ايدز

از زمان آغاز اپيدمي اچ آي وي، مجموعه اي از داروها ساخته شده اند كه از طريق مهار توانايي تكثير اين ويروس، عمر افراد مبتلا به اچ آي وي را به طور قابل ملاحظه اي افزايش مي دهد. اين داروها از سرعت نابودي سي دي 4+ بيماران مي كاهد و مي تواند بروز ايدز را به تاخير بياندازد، اما آن را معالجه نمي كند.

در مجموع چهار دسته دارو وجود دارد كه در مقاطع مختلف آلودگي و رشد اچ آي وي و ايدز عمل مي كنند:

1) بازدارنده هاي ورودي: اين داروها به پروتئين هاي موجود بر سطح بيروني ويروس اچ آي وي مي چسبد و از پيوستن و ورود آن به سلول هاي سي دي 4+ جلوگيري مي كند. تاكنون تنها يك نمونه از دارو، به نام " فوزيون"(Fuzeon)، وارد بازار شده است.

2) باز دارنده هاي ان آر تي (Nucleoside reverse transcriptase): اين بازدارنده ها ويروس اچ آي وي را از نسخه سازي از ژنهاي خود باز مي دارد. نوكلئوسايدها مصالح ساختماني اين ژنها هستند. اين دارو فرآيند نسخه سازي را از طريق توليد نمونه هاي معيوبي از اين مصالح ساختماني مختل مي كند.

3) باز دارنده هاي ان ان آر تي (Non- nucleoside reverse transcriptase): اين باز دارنده ها نيز فرآيند نسخه سازي را مختل مي كنند. آنها با چسباندن خود به آنزيمي كه اين فرآيند را كنترل مي كند نسخه سازي را مختل مي كنند.

4) بازدارنده هاي نوع پروتيز(Protease): اين داروها به آنزيم ديگري به نام پروتيز كه نقشي اساسي درجمع آوري ذرات ويروس تازه دارد، مي چسبند.

داروهاي ضد ويروس ايدز بايد به صورت تركيبي مصرف شوند. معمولا سه نوع داروي مختلف دست كم از دو دسته مختلف از داروها به طور همزمان به بيمار تجويز مي شود. با تغيير شكل دادن ويروس اچ آي وي، برخي از نمونه هاي اين ويروس در مقابل داروها مقاوم مي شوند. بنابراين شانس كنترل اچ آي وي در صورت استفاده از چند دارو بيشتر خواهد بود. در برخي موارد از آلودگي هاي تازه، ويروسهايي رديابي شده اند كه حتي پيش از آغاز معالجات در برابر داروهاي موجود مقاومت نشان مي دهند.

عوارض جانبي

عوارض جانبي شايع:

- تهوع ، استفراغ، سردرد، خستگي مفرط، كهير، اسهال، بي خوابي، بي حسي در اطراف دهان، درد معده

سايرعوارض جانبي:

- التهاب لوزامعده، آسيب به كبد و لوزالمعده، زخمهاي درون دهان، تغيير شكل بدن، آسيب به سلولهاي عصبي، كم خوني، درد عضلاني و ضعف.

عفونت شكم ( ام اي سي)

ام اي سي يا ام اي آي (Mycobacterium avium complex ) عفونتي است كه از باكتري هاي موجود درآب، گرد و غبار، خاك و مدفوع پرندگان ناشي مي شود. اين بيماري به لايه بيروني معده و روده حمله مي كند ودر نهايت مي تواند در خون وساير بخش هاي بدن منتشر شود. ام اي سي اغلب كساني را كه شمار گلبولهاي سفيد سي دي 4+ درآنها از 75 است، مبتلا مي كند.

علائم: شكم درد، تهوع و استفراغ كه به تب مي انجامد، تعرق در خواب، بي اشتهايي، كاهش وزن، خستگي، اسهال.

خطرنابينايي ( سي ام وي )

سي ام وي ( Cytomegalovirus) يك عفونت مرتبط با ويروس زونا ( هرپيس) است و در بيماران اچ آي وي اغلب باعث ابتلا به تورم شبكيه چشم(Retinitis ) مي شود. اين بيماري با مرگ سلول هاي شبكيه در ناحيه عقب چشم همراه است و در صورتي كه معالجه نشود به سرعت مي تواند باعث نابينايي شود. سي ام وي توسط دارو قابل مهار است. اين ويروس همچنين مي تواند ساير بخش هاي بدن اثر بگذارد. اين بيماري به ندرت به افرادي كه شمار سلول هاي سي دي 4+ آنها بيش از 100 است حمله مي كند، و اغلب افرادي را كه شمار اين سلول در آنها كمتر از 50 است، مبتلا مي كند.

علائم: مشكل بينايي مانند ديدن لكه هاي سياه متحرك، تاري در ديد و پيدايش نقاط كور.