تبیان، دستیار زندگی

  در صدر اسلام آنگاه كه خداوند روزه را بر مسلمانان واجب نمود، حكم روزه و شرایط آن،
چنان بود كه اگر شبِ ماه رمضان مسلمانى را خواب مى‌ربود، خوردن و آشامیدن بر او
حرام مى‌شد و نیز در تمام ماه مبارك رمضان آمیزش با همسران در روز و شب تحریم شده
بود.
روزی از روزهای ماه رمضان آن دوران، مسلمانی از یاران پیامبر خدا صلى الله علیه و
آله به نام  ابن جبیر كه پیرمرد ناتوانى بود، و تمام روز را روزه داشت، هنگام افطار
بعد از یك روز پر مشغله و همراه با كوله‌باری از خستگی به خانه خود برگشت و همچنان
كه منتظرِ پهن شدن سفره افطار بود و همسرش رفته بود تا برایش غذا حاضر نماید، خوابش
برد. وقتى بیدار شد، مطابق حكم خداوند او دیگر اجازه‌ی خوردن نداشت لذا افطار نكرد
و با همان حال به رختخواب رفت و شب را به صبح رساند.
ایام، ایام جنگ خندق بود و مسلمانان مشغول حفر گودال به دور شهر بودند، مرد داستان
ما، صبح در حالى كه روزه‌‌ی دیروزش را به روزه‌ی امروز چسبانده بود براى كندن خندق
به دوستان مجاهد خود پیوست. اما در گرماگرم كار سرو قامت این مرد بزرگ از شدت ضعف و
گرسنگى، بر زمین افتاد و بیهوش شده.
همه دور مرد جمع شده بودند و همه سخت نگران حالش بودن. اوضاع چنان بود كه پیامبر
اكرم وقتی بالاى سرش آمد، دلِ نازك و پر مهر او نیز از دیدن این منظره به درد آمد و
تأثّر تمام سینه‌اش را درنوردید.
آنچه بر سر ابن جبیر آمده بود موجب شد تا خداوند احكام روزه را تغییر دهد و فرمان
كند كه: أُحِلَّ لَكُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِكُمْ هُنَّ
لِبَاسٌ لَّكُمْ وَ أَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ
تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَیْكُمْ وَ عَفَا عَنكُمْ فَالآنَ
بَاشِرُوهُنَّ وَ ابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَ كُلُواْ وَ اشْرَبُواْ
حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَكُمُ الْخَیْطُ الأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأَسْوَدِ مِنَ
الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْلِ وَ لاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَ
أَنتُمْ عَاكِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا
كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ
همبستری با زنانتان در شب ماه روزه بر شما حلال شد آنها پوشش شمایند و شما پوشش
آنهایید خدا می‌دانست که شما به خویشتن خیانت می‌ورزید، پس توبه شما را بپذیرفت و
شما را عفو کرد اکنون با آنها همبستر شوید و آنچه را که خدا بر شما مقرر گردانیده
است انجام دهید، و بخورید و بیاشامید تا رشته روشن صبحدم در تاریکی شب آشکار شود و
روزه را به شب برسانید و چون در مسجد اعتکاف کنید، با زنان همبستر مشوید اینها حدود
فرمان خداست، پیشتر نیایید، خدا آیات خود را اینچنین بیان می‌کند، باشد که به
پرهیزگاری برسند.
 
و اكنون در كتاب مقدس خداوندگار، قرآن مجید، این آیه، آیه‌ی 187 سوره‌ی بقره
می‌باشد.

http://tebyan.net/index.aspx?pid=30913&articleID=50067

دانشمندان اعلام كردند ظاهرا سياره‌اي مانند زمين كه در كمربند عظيمي از غبارداغ قراردارد درفاصله ‪ ۴۲۴‬سال نوري از كره خاكي ما درحال شكل‌گيري است.

به گزارش ايرنا به نقل از خبرگزاري فرانسه،"كاري ليز" از آزمايشگاه فيزيك كاربردي دانشگاه "جان هاپكينز " و مجري اين تحقيقات گفت : منظومه شمسي اين سياره كه بين ‪ ۱۰‬تا ‪ ۱۶‬ميليون سال سن دارد هنوز بسيار جوان است اما درعين حال در بهترين سن خود براي تشكيل سياره‌اي مانند زمين قراردارد.

براساس اين گزارش حلقه غبار انبوهي در اطراف يكي از دو ستاره اين منظومه قرار دارد.اين نوع حلقه‌هاي غبار به ندرت در اطراف ستاره‌هاي خورشيد مانند، تشكيل مي‌شوند و وجود يك كمربند يخي خارجي بيشترين احتمال را ايجاد كرده كه احتمالا روزي آب و متعاقبا حيات بر روي سطح اين سياره شكل بگيرد.

اين كمربند از تركيبات سنگي مشابه آنچه كه پوسته زمين ما را تشكيل داده‌اند، شكل گرفته و نمك فلزي آن نيز مشابه مواد يافته شده در هسته زمين است.

براين اساس احتمالا حدود ‪ ۱۰۰‬ميليون سال ديگر مانده تا اين سياره به خوبي شكل بگيرد و درصورتي كه شبيه سياره ما رفتار كند، حدود يك ميليارد سال ديگر طول مي‌كشد تا نخستين نشانه از حيات مانند جلبك بر روي اين سياره جوان ظاهر شود.

كارشناسان دانشگاه جان‌هاپكينز براين باورند درصورتي كه‌اين سياره جديد از الگويي مشابه‌ماپيروي كند، تكامل اورگانيسم‌هاي پيچيده مانند دايناسورها نيز احتمالا دو ميليارد سال ديگر زمان مي‌برد.

اكنون اين سياره كه در منظومه "‪ "DH113766‬قرار دارد در حال رشد است و دانه‌هاي غبار آن براي تشكيل سنگ به هم چسبيده‌اند و اين سنگ‌ها نيز براي ايجاد اجرام بزرگتر به بزرگي ماه ما، به يكديگر برخورد مي‌كنند.

هنوز نامي براي اين سياره انتخاب نشده است.

در فرهنگ اديان بزرگ دنيا آخرالزمان اصطلاحى ، به معناى آَخرين دوران حيات بشر
و قبل از برپايى قيامت است.

خبرگزاری شبستان: در فرهنگ اسلامى، آخر الزمان، هم دوران نبوت پيامبر اكرم (ص)، تا وقوع قيامت را شامل مى شود و هم دوران غيبت وظهور مهدى موعود(ع) را در دوران معاصر، عده اى از مفسران و متفكران مسلمان از قبيل : مرحوم علامه طباطبايى، استاد شهيد مرتضى مطهرى، سيد قطب، محمد رشيد رضا، شهيد سيد محمدباقر صدر و... با اتكا به آياتى از قرآن كريم اعراف: 138، انبياء: 105، صافات: 171 و 172 استخلاف انسان در زمين، فرمانروا شدن نيكوكاران زمين وراثت صالحان وپيروزى حق بر باطل را به رقم جولان دائمى باطل، به عنوان سرنوشت آينده بشر مطرح كرده اند و آيات وروايات مربوط به تحولات آخر الزمان را بيانگر نوعى فلسفه تاريخ مى دانند و به اعتقاد ايشان، عصر آخر الزمان عبارت است از دوران شكوفايى تكامل اجتماعى و طبيعى نوع انسان.

چنين آينده اى امرى است محتوم كه مسلمانان بايد انتظار آن را داشته باشند و نبايد منفعل و دلسرد به حوادث واقعه بنگرند، بلكه با حالتى پر نشاط و خواهان صلاح جامعه انسانى و آگاه از تحقق اهداف تاريخى انتظار، بايد سرشار از اميد، آمادگى وكوشش درخور اين انتظار مقدس باشند.

در چارچوب اين برداشت، آخر الزمان قطعه معينى از تاريخ نوع انسان است كه او بايد در آن، حركت تكاملى تدريجى خود را تا تحقق وعده الهي ادامه دهد. در حالى که درکتب علماي متقدم همچون "کمال الدين " رحمه الله الغيبه شيخ طوسي رحمه الله چنين تفسيرى از تاريخ نبوده وتحولات آخر الزمان امرى است غير عادى كه در آخرين بخش از زندگى نوع انسان واقع مي گردد و به تحولات قبلى جامعه انسانى مربوط نمى شود.

شناخت آخر الزمان يا فرجام شناسى (Eschetologie) در اديان يهود، مسيحيت و زرتشتى نيز حائز اهميت است. نگاهى به دردها وآلام بشر انديشمند امروز و قربت او در زوال فطرت پاک آَدمى، چنين مى نماياند كه در ميان همه خواسته هاى ضد و نقيضش، امروز يكى هست كه همه در آن مشتركند همه اقوام و ملل يكصدا خواهان آزادى اند.(1)

دراحاديث بسيارى آمده است كه حضرت مهدى (ع) در آخرالزمان ظاهر مى شود. پيامبراكرم (ص) بر فراز منبر فرمود: مهدى از عترت و اهل بيت من است. او درآخرالزمان ظهور مي كند. (2)

و نيز فرمود: مژده باد شما را به ظهور مهدى كه او در آخرالزمان به هنگام سختى روزگار و فتنه و اختلاف و عدم امنيت مى آيد و خداوند به وسيله او زمين را پر از قسط و عدل مى نمايد.(3) امام باقر(ع) نيز مى فرمايد: دولت ما آخرين دولت هاست.... (4)

پيامبر(ص) دست ها را به سوي آسمان برافراشت و گفت: خداوندا برادرانم را به من بنمايان. يكى از اصحاب گفت: مگر ما برادران شما نيستيم؟ فرمود: نه، شما ياران من هستيد. برادران من كسانى هستند كه در آخرالزمان مى آيند و به من نديده ايمان مى آورند. خداوند آنها را پيش از آن كه از صلب پدران به رحم مادران درآيند، با نام خود و پدرانشان به من معرفى نموده است كه استقامت هر يک از اَنها در دين خود، ازكندن خارهاى گون در شب تاريک، و به دست گرفتن آتش گداخته سخت تر است. آن ها مشعل هاى هدايت هستند كه خداوند آن ها را از فتنه هاي تيره و تار نجات مي بخشد.(5)

درباره فتن وحوادث آخرالزمان، احاديث بى شمارى از حضرت ختمى مرتبت و حضرات ائمه (ع) دركتب حديث به ثبت رسيده است. مجموعه هايى از آن احاديث، به صورت كتب مستقلى به نام ملاحم, الغيبة وديگر نام ها نگاشته شده است.

روايات معصومين (ع) نشان مى دهد:

1. با سپرى شدن اين دوران، بساط زندگى دنيوى برچيده و مرحله اى جديد در نظام اَفرينش آغاز مى شود.

2. آخرالزمان خود به دو مرحله كاملاً متفاوت تقسيم مى شود: دوران نخست كه در آن انسان به مراحل پايانى انحطاط اخلاقي مى رسد .

دوران بعد، عصر تحقق وعده هاى الهى به پيامبران و اولياى خدا است و با قيام مصلح جهانى آغاز مى شود. كليات عقايد مربوط به آخرالزمان تقريباً از سوى همه فرقه هاى بزرگ اسلامى پذيرفته شده است، ولى در خصوص وابستگى اين تحولات به ظهور مهدى (ع) و نيز هويت او اختلاف نظر وجود دارد.


پی نوشت:
1. نشريه موعود شماره 11 و 10ص 54.
2.غيبة طوسي ص 111 بحارالانوار، ج 51ص 74
3. منتخب الأثرص 171.
4. بحارالانوار ج 52 ص 332 اثبات الهداة ج 3 ص 6 51.
5. بحارالانوار ج 52ص 24 ا منتخب الاثرص 515 الزام الناصب ص137.

خبرگزاري شيعه نيوز: این که چند نفر از یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف زن هستند، دقیقاً مشخص نیست و حتی این که زنی در میان یاران خاص آن حضرت باشد، مورد تردید است؛ چرا که بیشتر روایاتی که در باره عدد یاران حضرت در کتاب‌های معتبر شیعه وارد شده است، همگی آن‌ها را مرد ذکر کرده‌اند؛ حتی روایاتی که نام یاران حضرت را برده‌اند، نام هیچ زنی در میان آن‌ها دیده نمی‌شود.

مثلاً محمد ابراهیم نعمانی در کتاب معتبر الغیبة و مرحوم شیخ مفید رحمت الله علیه در الإختصاص روایتی را با این سند نقل می‌کنند:

أخبرنا أحمد بن محمد بن سعید، عن هؤلاء الرجال الأربعة، عن ابن محبوب. وأخبرنا محمد بن یعقوب الکلینی أبو جعفر، قال: حدثنی علی بن إبراهیم بن هاشم، عن أبیه. قال: وحدثنی محمد بن عمران، قال: حدثنا أحمد بن محمد بن عیسی، قال: وحدثنا علی بن محمد وغیره، عن سهل بن زیاد، جمیعا، عن الحسن بن محبوب. قال: وحدثنا عبد الواحد بن عبد الله الموصلی، عن أبی علی أحمد بن محمد بن أبی ناشر، عن أحمد بن هلال، عن الحسن بن محبوب، عن عمرو بن أبی المقدام، عن جابر بن یزید الجعفی، قال: قال أبو جعفر محمد بن علی الباقر (علیه السلام): یا جابر، الزم الأرض و لا تحرک یدا و لا رجلا حتی تری علامات أذکرها لک إن أدرکتها ... . فیجمع الله علیه أصحابه ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا، و یجمعهم الله له علی غیر میعاد قزعا کقزع الخریف .

... خداوند 313 نفر مرد از اصحاب آن حضرت را جمع می‌کند؛ بی آنکه قبلا وعده داده باشند، آمدنشان همچون ابرهای پاییزی است که با حرکات تند می آیند. کتاب الغیبة، محمد بن إبراهیم النعمانی ، ص 288 – 291 و الاختصاص، الشیخ المفید، ص 257 و ... .

این روایت از نظر سندی هیچ مشکلی ندارد. در بسیاری از کتاب‌های شیعه نقل شده و روایتی است کاملاً معتبر. و روایات بسیار دیگری با همین مضمون که نقل همگی آن‌ها فرصت بیشتری می‌طلبد.

اما از آن طرف روایت دیگری را مرحوم عیاشی در تفسیر خود نقل کرده است که می‌گوید پنجاه نفر از یاران حضرت مهدی زن هستند:

عن جابر الجعفی عن أبی جعفر علیه السلام یقول: الزم الأرض لا تحرکن یدک و لا رجلک ابدا حتی تری علامات اذکرها لک فی سنة ... و یجیئ والله ثلاثمائة و بضعة عشر رجلا فیهم خمسون امرأة یجتمعون بمکة علی غیر میعاد قزعا کقزع الخریف ...

سوگند به خدا سیصد و اندی نفر مرد می آیند و در میان شان پنجاه نفر زن هستند در مکه اجتماع می‌کنند بی آن که قبلا وعده داده باشند، آمدن شان همچون ابرهای پاییزی است که با حرکات تند می آیند. تفسیر العیاشی، محمد بن مسعود العیاشی، ج 1، ص 64 – 66.

از آن‌جایی که سند روایت، تا جابر بن عبد الله جعفی، ذکر نشده است، نمی‌شود به آن استناد کرد. از این رو این که تعدادی از یاران حضرت مهدی از بانوان باشند، قطعی نیست.