تبیان، دستیار زندگی

سلام بر عزيزان

حافظ
اگر آن ترک شيرازي بدست آرد دل ما را
به خال هندويش بخشم سمرقند بخارا را

صائب تبريزي
اگر آن ترک شيرازي بدست آرد دل ما را
بخال هندويش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چيز مي بخشد ز مال خويش مي بخشد
نه چون حافظ که مي بخشد سمرقند و بخارا را

 سلام

امام هادى‏عليه السلام: مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ كَثُرَ السّاخِطونَ عَلَيهِ؛
آن كه از خودش راضى شود، ناراضيان از او فراوان شوند.

شهادت امام هادي (ع) تسليت باد

سلام

هلال ماه رجب، زندگي و تولـدي دوباره را بـه عاشقان نويد مي دهد. ماه رجـب فصل جديدي در كتاب زندگي مي گشايد كه از عطر دل انگيز نيايش سرشار است. پيامبر رحمت (صلي الله عليه و آله) با ديدن هلال ماه مبارك رجب، دست به دعا بر مي داشت و پس از حمد و ثناي الهي، سي بار تكبير و لااله الا اللّه مي گفت و مي فرمود: ماه رجب، ماه استغفار براي امت من است. در اين ماه بسيار طلب آمرزش كنيد كه خداوند آمرزنده مهربان است.

از همه عزيزان عاجزانه التماس دعا دارم

 سلام

سلام

بلبلی شیفته می گفت به گل

که جمال تو چراغ چمن است

گفت امروز که زیبا و خوشم

رخ من شاهد هرانجمن است

چون که فردا شدو من پژمردم

کیست آن کس که هواخواه من است

به تن این پیرهن دلکش من

چون گه‌‌ شام بیایی، کفن است

حرف امروزچه گویی،فرداست

که تورابر گل دیگر وطن است

همه جابوی خوش وروی نکوست

همه جا سرو و گل و یاسمن است

عشق آنست که در دل گنجد

سخن است آن که همی بر دهن است

بهر معشوقه بمیرد عاشق

کارباید،سخن است این،سخن است

می شناسیم حقیقت ز مجاز

چون تو،بسیاردر این نارون است

  سلام

خطاب به آقا امام زمان(عج)

اي طبيبا بسر بستر بيمار بيا                                  بهر دلداري دلسوخته زار بيا
تو كه دل را به نگاهي بربودي زكفم                         بپرستاري بيمار دل افكار بيا
آتش هجر تو سوزانده همه هستي من                      به تسلاي دل و جان شرربار بيا
اشك هجر است كه از ديده من مي بارد                   بهر غمخواري اين چشم گهر بار بيا
دل من خون شد و از ديده برون مي ريزد                 به تماشاي دل و ديده خون بار بيا
يوسف فاطمه (ع) بين منتظران منتظرند                     پرده بردار ز رخ بر سر بازار بيا

سلام

یا صاحب‌الزمان!
می‌گویند درد انتظار مثل درد دندان است که تا به سر نیامده به عمق جان اثر می‌کند. ولی ای کاش درد انتظارت مثل هزاران درد دندان بود. درد فراقت بند بند وجودم را می‌گدازد. نمی‌دانم چه وقت این سوز هجران به سر خواهد آمد و آن لحظه‌ی باور نکردنی برایم به وقوع خواهد پیوست.
یا صاحب‌الزمان! تا کی در آسمان به پرنده خیره شوم؟ تا کی در پیاده‌روی نگرانی انتظار قدم زنم؟ تا کی گل‌های سرخ را به یادت بر پرده‌ها سنجاق کنم؟ و تا کی شب‌های جمعه به یادت بخوانم سلامٌ علی آل یاسین؟ چشم به راهم و در انتظارت، تا با دلی سوخته از فراقت در نیمه‌ی شعبان برای خدمتگزاریت کمر همّت بندم. تا یار که را خواهد و میلش به که افتد.