تبیان، دستیار زندگی

بيل گيتس، مغز بزرگ دنياي كامپيوتر، بالاخره مدرك ليسانسش را آن هم به صورت افتخاري، روز پنج‌شنبه دريافت كرد. گيتس نماد بارز اين عبارت است كه «مدرك همه‌چيز نيست».
درآمد اصلي گيتس و چيزي كه او را امروز به اين جايگاه رساند شركت مايكروسافت است و از قضا همين مايكروسافت بود كه مانع ادامه تحصيل گيتس شده‌بود. گيتس قبل از اخراج از دانشگاه، در بهترين دانشگاه دنيا درس مي‌خواند. اما چرا گيتس ادامه تحصيل نداد؟

ويليام هنري گيتس در اكتبر 1955 در سياتل آمريكا به دنيا آمد. در دبستان به سرعت از هم‌سالانش جلو افتاد. والدينش او را در يك مدرسه معروف به نام ليك سايد ثبت نام كردند. در همين جا هسته اوليه مايكروسافت شكل گرفت.

قضيه از آن‌جا شروع شد كه در بهار 1968 (همان سال معروف و رؤيايي) مدرسه تصميم گرفت كه دانش آموزان را با پديده‌اي جديد يعني كامپيوتر، آشنا كند. آن‌سال شركت «مركز كامپيوتر» دفتري در سياتل باز كرد. بچه يكي از كارمندان ارشد اين شركت در مدرسه ليك سايد درس مي‌خواند.

براي همين، اين شركت، كامپيوتري را با زمان محدود در اختيار اين مدرسه قرار داد. بيل و بقيه بروبچه‌ها سراغ اين كامپيوتر رفتند. هكرهاي جوان ما چند بار دزدكي وارد سيستم شدند و نرم افزارهاي امنيتي آن را خراب كردند.

بدتر از همه اين كه فايل‌هايي را كه زمان استفاده آن‌ها از كامپيوتر در آن ثبت شده بود، دست‌كاري مي‌كردند. گند قضيه درآمد، اما مخ صاحبان اين شركت كار مي‌كرد. آن‌ها بيل و پل را استخدام كردند.

اواخر 1968 بود كه بيل گيتس، پل آلن و دو نفر ديگر، گروه برنامه نويسان ليك سايد را تشكيل دادند. آن‌ها تصميم گرفتند به جاي دودر كردن درس و مشق، و هك و اين جور كارها، يك كار درست و حسابي بكنند. شركت هم از آن‌ها خواست كه حالا كه به اشكالات امنيتي كامپيوتر ما پي برديد، آن‌ها را درست كنيد.

پاييز سال 1973 بيل توانست وارد دانشگاه‌هاروارد شود. اما او كه شب تا صبحش كنار كامپيوتر و با پل آلن مي‌گذشت، صبح تا شب سر كلاس در حال چرت بود. بالاخره پل آلن، مخ بيل گيتس را زد و توانست او را راضي كند كه آن‌ها بايد يك شركت مستقل كامپيوتري بزنند.

اما بيل گيتس مردد بود كه دانشگاه را بي‌خيال شود يا نه. تا اين كه يك روز پاييزي 1974، جلوي دكه روزنامه فروشي، طرح جلد مجله پاپيولار الكترونيكس او را ميخكوب كرد: آلتير 8080، نخستين ابزار ميكروكامپيوتري دنيا. بعدازظهر همان روز گيتس و آلن دو جوان آس و پاس و علاف كه روزشان را با كامپيوتر مي‌گذراندند، تصميمشان را گرفتند: «ما بازار كامپيوترهاي شخصي را به‌دست مي‌گيريم».

چند روز بعد، بيلي با MITS تماس گرفت و گفت كه براي آلتير يك نرم‌افزار به اسم Basic نوشته؛ اما فقط خودش و آلن مي‌دانستند كه اين لافي بيش نبوده. آن‌ها حتي يك خط برنامه هم ننوشته بودند؛ حتي يك آلتير 8080 را هم نديده بودند!

از وقتي كه شركت چراغ سبز به آن‌ها نشان داد تا روزي كه آخرين خط برنامه بدون Error اجرا شد، فقط 8 هفته طول كشيد. فرداي آن روز آلن به دفتر MITS رفت و برنامه را نشان داد. اما نكته جالب اين بود كه آن‌ها اين برنامه را با كامپيوتر مدرسه ليك سايد نوشته بودند و حالا برنامه داشت روي يك آلتير 8080 بدون كوچك ترين اشتباهي كار مي‌كرد. آلن آن موقع براي اولين بار تازه يك آلتير 8080 را از نزديك مي‌ديد!

آلن حقوق برنامه Basic را به MITS فروخت و بيل گيتس هم رسماً از دانشگاه انصراف داد. در تمام اين 32 سال گذشته، گيتس نشان داد كه حتي بدون داشتن مدرك دانشگاهي هم مي‌توان قله‌هاي يك شاخه علمي‌را فتح كرد.