تبیان، دستیار زندگی

از عشق تو من چیزی ندیدم كه به خاطرش من واست بمیرم

از سر راهت من می رم كنار تو هم دیگه  برو منو تنهام بذار

تنهام بذار منو با قلب خستم 

میمونم با اون عهدی كه بستم 

كاش می دونستم یه روزی میری

 اون روز قلبمو به من پس می دی

********

ثانیه ها می گذره دقیقه ها توو راهن

خاطراتی رو می نویسم كه خیلی كوتاهن

از اون دوران بدی كه خیلی سخت گذشت

آره قسمت این بوده ... سرگذشت

آره تو بد نیستی ... بدی از منه

شاید این حس به نفر بعدی دست نده

در واقع قصه ی منو تو یه غریبه بود

قصه تموم شد  ، قده  یكی بود،یكی نبود

تنها اشكال عشق ما اشتباه بود

ندیدی اشكامو كردی ازم اجتناب زود

******************

بدون دعوت اومدی ، حالا بی اجازه برو

دارم فراموش می كنم دیگه بی اراده تو رو

همین الان بذار برو برنگرد

تو همونی كه عشقمو درك نكرد

***

منو تنهام بذار برو

*********

این جوری نمی شه من باید بكنم برم

این رابطه رو بزنم بشكنم برم

تو مردی دیگه توو فكرم و دلم

می خوام جای تو رو توو دلم به یكی دیگه بدم

حسرت دیدن منو تو به گور ببر

برو عشق یكی دیگه رو به زور بخر

باید بری لیاقت فقط رفتنه

اینقده  ناراحتی دیدم دیگه بسمه

خیالت راحت دیگه فكرتم نمی كنم

داری میری شادم ،غصتم نمیخورم

اینو می دونم پشیمون می شی برمیگردی

با حسرت روزایی كه با من سر می كردی

میگم تنهام بذار ، هرچند تنهایی سخته

تو هم تنها میمونی پشت درای بسته

با سلامم به تو فاجعه رقم زدم

خدافظ تو رو از خاطرم قلم زدم

وقتی از دلت حرف میزنی طرفت یا هاج و واج نگاه می کنه یا از شنیدن حرفات

 حوصله اش سر میره و تنهات میذاره,یا اگه خیلی خاطرت رو بخواد با یه تبسم سعی

 میکنه بهت حالی کنه که حرفات تو این دوره و زمونه دیگه دو زار نمی ارزه

چقدر سخته که دنیا اونی نیست که تو می خوای بلکه حتی اونی رو که تو می خوای

ازت میگیره

چقدر سخت و تلخه که دنیا اونی نیست که من فکر می کردم

چقدر سخته که اونی رو که می خوای نتونی پیداش کنی و اونم ازت گریزون باشه

چقدر سخته که لبریز دعا باشی ولی غرق ادا باشی

چقدر سخته که نتونی همصدا پیدا کنی و قلم هم باهات یاری نکنه که از این حصار

 تنهایی رهاشی

حرفهام تکرارین ولی

جدید ترین نوع ابرازش شاید التیامی به زخم کهنه باشه

سراغم رو نگیری بعد از این من دیگه تنها نیستم

          من او شیدای عشق پیش از اینها نیستم

                    دلخوشم تو لحظه هام حتی اگه یک لحظه باشه

                             دیگه من شبگرد شهر عاشقی ها نیستم

می تونستی با من گمراه بهتر تا کنی

          می تونستی عشق رو با سادگی معنا کنی

                    من گرفتار نگاه عاشقت بودم ولی

                               سعی کردی با نگاهت عشق رو حاشا کنی

دیگه اون روزا گذشتن از گذشته گله ای نیست

          واسه ی ادامه دادن شایدم حوصله ای نیست

                    قدر این دقیقه ها رو من باید بهتر بدونم

                              واسه ی گفتن از تو فرصت دوباره ای نیست

دلمان خوش است كه می نویسیم و دیگران می خوانند و عده ای می گویند آه چه زیبا و بعضی اشك می ریزند و بعضی می خندند.

دلمان خوش است به صدای عبور آدم های كه آن بالا دلشان خوش است كه راه می روند روی قبر ما و دلمان می شكند از لایه های خاكی كه سنگ قبرمان را در مرور زمان می پوشاند.

و اینكه اسممان از یاد بچه ها رفته است.

دلمان خوش است به استخوان بودن به هیچ بودن

به خاك بودن دلمان خوش است .

به مورچه ها،موش ها و مارها 

ما آدم ها دلمان چه راهت خوش می وشود

مثل كودكانی كه هنوز نمی فهمند

ما اشرف مخلوقات عالم هستیم و چقدر خوش به حالمان می شود

ما خیلی خوبیم!...

و من دلم خوش است به  نوشتن همین چند جمله

دلمان خوش است كه می نویسیم و دیگران می خوانند  و عده ای می گویند آه چه زیبا و بعضی اشك می ریزند و بعضی می خندند.

؟؟

گاهی وقتی منتظر تماست هستم احساس می کنم این طوری شدم :