تبیان، دستیار زندگی

خواستم زیبا گلی را زینت خاطر کنم / دیدم اندر خاطرم جز تو گلی زیبا نبود

.
گذر تک تک این ثانیه های سپری گشته ی عمرم

به قدیمی شدن دوستیت می ارزد . . .

.

لبرم اندر خیالم خودنمایی میکند / در فراقش این دل من بینوایی میکند

او برفت و پشت پا زد بر دل و دنیای من / کار دل را ببین که بهرش بیقراری میکند

.
دلم تنگ است امشب بهر زاری / به روی موج گریه تک سواری

صفای گریه ای در خلوتم را / نمیبخشم به سال خنده داری . . .

.
سردم شده است و از درون میسوزم / حالا شده کار هر شب و هر روزم

تو شعر مرا بپوش سرما نخوری / من دکمه این قافیه را میدوزم . . .

.
سالها در کوچه دل یاد تو بود

یاد آن کوچه و آن رهگذر خسته بخیر . . .

فلفل سیاه، سفید، قرمز و سبز، همه از یک گیاه تهیه می‌شوند. رنگ ‌فلفل به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن آن بستگی دارد. فلفل فواید زیادی دارد. مصرف فلفل سیستم هاضمه را تقویت می‌کند و به گردش خون سرعت می‌بخشد…

قرن‌ها پیش فلفل برای اروپائیان ادویه‌ای کمیاب و باارزش بود که آن را تنها در کشورها‌ی دوردست می‌توانستند تهیه کنند. البته هنوز هم فلفل از همین کشورها به اروپا صادر می‌شود، اما دیگر نه تنها ادویه‌ای نادر نیست بلکه یکی از نام‌آشناترین و پرطرفدارترین ادویه‌ها است که می‌توان آن را تقریبا روی هر میزی کنار نمک پیدا کرد.

“گرهارد وبر” از انجمن تخصصی صنعت ادویه در شهر بن آلمان می‌گوید: «خاستگاه فلفل از مناطق گرمسیر و مرطوب آسیا است. گیاه فلفل قرن‌ها پیش در منطقه “مالابار” در جنوب هند کشت می‌شده است.»

کاشت فلفل به تدریج در کشورهای نزدیک به منطقه مالابار هم که آب و هوای مشابهی دارند رایج شده است، از جمله سریلانکا، مالزی، اندونزی و تایلند. در حال حاضر صادرکنندگان جدیدی مانند ویتنام و برزیل به جمع این کشورها پیوسته‌اند.

فلفل پیش از بسته‌بندی باید ابتدا از ساق و برگ و گرد و خاک جدا شود. فلفل پس از خشک شدن در رنگ‌های سیاه، قرمز و سفید یافت می‌شود. انواع فلفل متناسب با کیفیت و رنگ و بو، قیمت‌های متفاوتی دارند.

خواص فلفل

فلفل پرزهای چشایی را تحریک می‌کند و پیامی ‌به معده می‌فرستد که باعث ترشح اسید هیدروکلوریک و در نتیجه هضم بهترغذا می‌شود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئین‌ها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است.

هنگامی‌که مقدار اسید هیدروکلوریک بدن کافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی می‌ماند که منجر به سوء هاضمه می‌شود. به‌علاوه، فلفل تعریق و ادرار را افزایش می‌دهد. فلفل همچنین اثرات مفید آنتی اکسیدان و آنتی باکتریال مؤثر را در خود نشان داده است.

سیاه، سفید، قرمز، سبز

رنگ فلفل به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن آن بستگی دارد. رایج‌ترین نوع فلفل، فلفل سیاه است که برای آن باید میوه‌های فلفل را زمانی چید که نارس و رنگشان هنوز سبز است. دانه‌ها در جریان تخمیر و خشک شدن چروکیده و سیاه رنگ می‌شوند.

دیگر نوع متداول، فلفل سفید است. برای به دست آوردن فلفل سفید، دانه‌ها هنگام برداشت باید کاملا رسیده و به رنگ کبود متمایل به قرمز تیره باشند. دانه‌ها را در آب قرار می‌دهند تا خیس بخورند. سپس تنها مغز دانه‌ها باقی می‌مانند که در جریان خشک شدن رنگ سفید متمایل به زرد پیدا می‌کنند.

فلفل قرمز نیز از میوه‌های کاملا رسیده گیاه فلفل به دست می‌آید، با این تفاوت که فرایند خشک کردن دانه‌ها باید سریع انجام گیرد.

محصول نادرتر این گیاه فلفل سبز است. برای تهیه آن دانه‌های فلفل به صورت زرد و نارس برداشت می‌شوند و سپس باید در معرض نمک یا سرکه قرار گیرند تا از تخمیر شدن آنها جلوگیری شود.

گونه‌های مختلف فلفل علاوه بر رنگ در عطر و طعم و همینطور درجه تندی هم تفاوت‌هایی با هم دارند. فلفل‌های سیاه و سبز معطرتر از فلفل سفید هستند. اما فلفل سفید تندتر از انواع دیگر است و معمولا برای تهیه سس ماهی استفاده می‌شود.

فلفل سبز برای تهیه سس غذاهای کبابی کاربرد دارد. دانه‌های فلفل سبز را معمولا نمی‌سایند. فلفل قرمز دو گونه است هم تند و هم دارای طعم شیرین ملایم است و مانند فلفل سیاه هنگام پخت گوشت‌قرمز از آن‌ها استفاده می‌شود.

بسیاری از کارشناسان تغذیه توصیه می‌کنند که فلفل به صورت پودر خریداری نشود. گرهارد وبر می‌گوید: « فلفل پودری عطر و طعم خوب خود را سریعتر از دست می‌دهد. اما اگر دانه‌ها تازه هنگام آشپزی آسیاب شوند، طعم فلفل در غدا قوی‌تر خواهد بود.»

محققان می‌گویند قندها می‌تواند بسیار مضرتر از چربی‌ها باشد.

به گزارش خبرگزاری فرانسه چربی‌های غذایی برخلاف آنچه فکر می‌کنیم منشا چاقی و ابتلا به امراضی نظیر ناراحتی‌های قلبی‌عروقی و بیماری‌های حاد نیست بلکه در حقیقت قندها مسببان اصلی هستند.

در واقع قندها بر انسولین تاثیر می‌گذارد. قندها میزان انسولین را افزایش داده و سبب بروز دیابت می‌شوند. در ضمن قند فعالیت کبد را نیز افزایش می‌دهد و می‌تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، برخی سرطان‌ها و بیماری‌های حاد را افزایش دهد. دلایل علمی زیادی وجود دارد که اثرات مضر مصرف زیاد قند و شکر را بر سلامت انسان نشان می‌ دهد. بسیاری از این شواهد، علمی و اثبات شده هستند و تردیدی درباره آن ها وجود ندارد.
 

موارد زیر فهرستی از اثرات ناخوشایند مصرف زیاد این دو ماده مضر، بر سلامت‌ است: * دستگاه ایمنی بدن را تضعیف می ‌کنند، در نتیجه دفاع بدن را در مقابل میکروب ها و عوامل بیماری زا کاهش می‌ دهند.

* خطر بیماری قلبی را افزایش می ‌دهند.

* تری‌ گلیسرید خون را بالا می ‌برند.

* کلسترول بد خون (LDL) و کل کلسترول را افزایش می ‌دهند.

* کلسترول خوب خون (HDL) را پایین می ‌آورند.

* در جذب کلسیم و منیزیم تداخل ایجاد می ‌کنند. * در ایجاد استئوپروز (پوکی استخوان) نقش دارند.

* قند خون را بالا می ‌برند، در نتیجه در ابتلا به دیابت موثرند.

* باعث ابتلا به چاقی می ‌شوند.

* موجب پوسیدگی دندان ها می شوند.

* بیماری ‌های لثه را بدتر می ‌کنند.

* ترشح اسید معده را افزایش می دهند.

* خطر بیماری‌ های التهابی روده را افزایش می دهند.

* با کمبود مس در بدن ارتباط دارند.

* احتمال چسبندگی پلاکت ‌های خون به یکدیگر را بالا می ‌برند.

* با احتمال افزایش فشار خون، ارتباط جدی دارند.

* بر کار کلیه‌ ها تاثیر نامطلوبی دارند، در نتیجه باعث باقی‌ ماندن مایعات اضافی (ادم) در بدن می ‌شوند.

* از علل ایجاد آلرژی غذایی هستند.

* سرعت تشکیل رادیکال‌ های آزاد در خون را افزایش می دهند.

* میزان چربی کبد را افزایش می دهند.

* با حالاتی مثل افسردگی، سردرد(میگرنی)، اضطراب، اختلال تمرکز و بیش فعالی، خصوصا در کودکان ارتباط دارند و مقدار آدرنالین خون کودکان (مرتبط با اضطراب) را بالا می ‌برند.

* حملات افت قند خون را موجب می ‌شوند.

* غذای اصلی سلول ‌های سرطانی در بدن هستند. هر کدام از موارد بالا، حاصل سال‌ ها تحقیقات پزشکی گوناگون است که قصد دارند باعث تغییر رفتار هر کدام از ما، برای حفظ سلامت ‌مان شوند.