تبیان، دستیار زندگی

نگاه كودكانه

چهل روز گذشت ...

"وحید قاسمی زرنوشه"

 تو حاضری بی آنکه .....

گاهی اگر با ماه صحبت كرده باشی

از ما اگر پیشش شكایت كرده باشی

گاهی اگر در چاه مانند پدر آه

اندوه مادر را حكایت كرده باشی

گاهی اگر زیر درختان مدینه

بعد از زیارت استراحت كرده باشی

گاهی اگر بعد از وضو مكثی كنی تا

آیینه یی را غرق حیرت كرده باشی

در سال های سال دوری و صبوری

چشم انتظاری را شفاعت كرده باشی

حتی اگر بی آن كه مشتاقان بدانند

گاهی نمازی را امامت كرده باشی

یا در لباس ناشناسی در شب قدر

از خود حدیثی را روایت كرده باشی

یا در میان كوچه های تنگ و خسته

نان و پنیر و عشق قسمت كرده باشی

پس بوده یی و هستی و می آیی از راه

تا حق دل ها را رعایت كرده باشی

پس مردمك های نگاه ما عقیم اند

تو حاضری بی آن كه غیبت كرده باشی!

نغمه مستشار نظامی

گمان کنم که زمانش رسیده برگردی

به ساحت شب قدر ای سپیده برگردی

هزار بیت فرج نذر می کنم شاید

به دفتر غزلم ای قصیده برگردی

زمان آن نرسیده کرامتی بکنی

قدم به خانه گذاری به دیده برگردی؟

مزار حضرت مهتاب را نشان بدهی

به شهر سبز ترین آفریده برگردی

گمان کنم که زمانش...گمان کنم حالا

که پلک شاعری من پریده برگردی

نگاه کن! به خدا بی تو زندگی تنهاست

قبول کن که زمانش رسیده برگردی

نغمه مستشار نظامی

عكس: رودخانه زیر دریا در مكزیك

این لایه ای از هیدروژن سولفید هست.

منبع : آینده

یك روز سرد

کیاسر-ساری

هراز

كسری بیژنی

بازتاب حکایت برون است و درون. هر آینه رفتار ما زاییده اندیشه ماست. سعی مان درست اندیشیدن باشد که رفتاری شایسته را موجب می گردد.

ساحل آرام

لذت پرواز

امواج سنگی

کوها با هم اند و تنهایند همچو ما با همان و تن هایان

تصاویر "حسین ابری"

هنرهای رزمی در غزه / عکس

بهار حضور

صداى بال ملایك ز دور مى آید

مسافرى مگر از شهر نور مى آید؟!

دوباره عطر مناجات با فضا آمیخت

مگر كه موسى عمران ز طور مى آید؟!

ستاره اى شبى از آسمان فرود آمد

و مژده داد كه: صبح ظهور مى آید

چقدر شانه غم بار شهر حوصله كرد

به شوق آنكه پگاه سرور مى آید

به زخم هاى شقایق قسم، هنوز از باغ

شمیم سبز بهار حضور مى آید

مگر پگاه ظهور سپیده نزدیك است؟

صداى پاى سوارى ز دور مى آید؟

ناصر فیض