شامپوها فرآورده هایى هستند كه پس از مصرف، چربى هاى سطحى- ترشحات طبیعى پوست- چرك هاى ناشى از محیط، و باقى مانده فرآورده هاى آرایشى و بهداشتى را از مو و پوست سر بدون آنكه اثر نامطلوبى داشته باشند پاك مى كنند و بعد از شست وشو باید موى سر براق، طبیعى، بدون شوره و شكنندگى و از لحاظ فرم پذیرى قابل كنترل باشد.

قبل از پیدایش شامپو به صورت امروزى، مردم براى شست وشوى موها از صابون، مواد گیاهى (سدر، گِـل سر شور و كتیرا) و برخى مواد معدنى مانند خاك هاى سیلیسى استفاده مى كردند. ولى «صابون» متداول ترین ماده جهت شست وشوى مو بوده و به همین علت اولین شامپوها، شامپوهاى صابونى بوده اند. ولى كم كم با پیدایش پاك كننده هاى مصنوعى، مخلوطى از صابون و پاك كننده و بالاخره پاك كننده هاى خالص عرضه شدند.

ارزیابى شامپوها

از خواص ضرورى شامپو این است كه ضمن ایجاد كف مناسب (از لحاظ كیفى و كمى) موها را تمیز، حالت پذیر، نرم و برق نماید و حساسیت روى بافت چشم و پوست نداشته باشد.

یك شامپوى خوب باید خصوصیات زیر را دارا باشد:

1 - كاربرد آسان و توزیع مناسب روى پوست سر داشته باشد.

2 - مشخصات كف مانند سرعت تولید كف، حجم كف، حالت كف (رقیق یا كرمى بودن آن)، پایدارى كف، سهولت شست و شوى كف از بین موها و پوست سر مناسب باشد.

3 - پس از مصرف شامپو، موى مرطوب آسان شانه شود.

4 - عطر آن ملایم باشد و ایجاد حساسیت نكند.

5 - مدت خشك شدن مو پس از شست و شو زیاد نباشد.

6 - موهاى خشك حالت پذیرى مناسب داشته باشند. موهاى حالت یافته باید نرم، براق، صاف، لغزنده، و قابل كنترل باشد و همچنین در حالت خشك و مرطوب به راحتى شانه شود.

7 - پس از شست و شو موها باید خوب روى یكدیگر قرار بگیرند و لـَخت و قابل كنترل باشند.

8 - مو پس از مصرف شامپو جلوه ظاهرى مناسب داشته باشد.

9 - شامپو روى پوست و مو ایجاد حساسیت نكند.

10 - یك شامپو باید قدرت پاك كنندگى ملایمى داشته باشد. شامپویى كه كل چربى موها را بزداید شامپوى مطلوبى نیست.

11 - پس از شست و شو، موها الكتریسیته ساكن نداشته باشد یعنى موها حالت وز نداشته باشد.

منبع: اینترنت

آیت الله سید محمد حسین حسینى تهرانى در كتاب روح مجرد مى نویسند:

یـكـى از دوستان ما كه از طلاب نجف بود و سالیانى چند،  محضر مرحوم قاضى رادرک نموده بود، براى حقیر مى گفت : قبل از اینكه با ایشان آشنا شوم، هر وقت ایشان را مى دیدم خـیـلى دوسـت مـى داشـتـم و چـون در سلوك و رسیدن به لقاء الله و كشف وحدت حضرت حق شـرك داشـتـم، بـه ایـن جـهـت از رفـتـن بـه محضر ایشان كوتاه مى آمدم تا وقتى یكى از دوسـتـان شـیـرازى مـا از شـیـراز دو دیـنـار فـرسـتاد تا من خدمت ایشان تقدیم كنم. مرحوم قـاضـى نمازهاى جماعت خود را در منزل خودشان با بعضى از رفقا و دوستان سلوكى به جـمـاعـت مـى خـواندند. من در موقع غروب به منزل ایشان رفتم تا هم نماز را به جماعت با ایـشـان ادا كـنم و هم آن وجه را به محضرشان تقدیم كنم. مرحوم قاضى نماز مغرب را در اول غـروب آفـتاب، یعنى به مجرد استتار قرص خورشید طبق نظر و فتواى خودشان به جـمـاعـت مـى خـوانـدنـد. و الحـق نـمـاز عـجـیـب و بـا حـال و تـوجـهـى بـود. بـعـد، نـوافل و تعقیبات را به جاى آوردند و آن قدر صبر كردند تا زمان عشا رسید؛ آنگاه نماز عـشـا را نـیـز با توجهى تام و طمأنینه و آداب خاص خود به جاى آوردند كه حقا در من مؤ ثـر واقـع شـد. پس از نماز عشا، من جلو رفتم و در حضورشان نشستم و سلام كردم و دست ایـشـان را بـوسـیدم و آن دو دینار را تقدیم كردم و در ضمن عرض كردم:

آقا! من مى خواهم سـؤ الى از شـمـا بكنم، اجازه مى فرمایید؟

مرحوم قاضى فرمود: بگو فرزندم!

عرض كـردم: مـى خـواهـم بـبینم آیا ادراك توحید و لقاءالله و سیرى كه شما در وحدت حق دارید حـقـیقت است یا امر تخیلى و پندارى؟

مرحوم قاضى رنگش سرخ شد و دستى به محاسنش ‍ كـشـیـد و گـفـت :

اى فـرزندم! من چهل سال است با حضرت حق هستم و دم از او مى زنم؛ این پـنـدار اسـت ؟ من خیلى خجالت كشیدم و شرمنده شدم و فورا خداحافظى كردم و بیرون آمدم.

---------------------------------

حسینی تهرانی، سید محمد حسین، روح مجرد

در مورد این عالم بزرگوار، حكایات فراوان و توصیه‏ها و نامه‏هاى زیادى به ما رسیده كه شمع راه مشتاقان طى طریق هدایت است؛ اما در این جا به وصیت‏نامه این مرد بزرگ مى‏پردازیم تا ببینیم كه این عارف و عالم بزرگ، پس از 80 و چند سال عمر بابركت، به فرزند بزرگوارش، چه توصیه‏هایى كرده است.

«و لقد وصّیناالذین اوتواالكتاب من قبلكم و ایّاكم ان اتقواالله...؛ هر آینه سفارش كردیم به پیامبران پیش از شما و به شما نیز كه از خدا بپرهیزید و تقوا پیشه سازید.»

نیست جز تقوا در این ره توشه‏اى                     نان و حلوا را بنه در گوشه‏اى

با تقوا به همه چیز می‌توان رسید. اگر در این راه - طى طریق - به سوى خداوند، تقوا نباشد، ریاضت و مجاهدت را هرگز اثرى نیست؛ جز زیان، اثرى ندارد و نتیجه‏اى جز دورى از درگاه خدا نخواهد داشت. اگر آدمى یك چهله(چهل روز) به ریاضت بپردازد، اما یك نماز صبح از او قضا شود، نتیجه آن اربعین بر باد رفته است. در تمام عمرم، تنها یك روز نماز صبحم قضا شد. پسر بچه‏اى داشتم؛ شب آن روز از دست رفت. سحرگاه به من گفتند كه این رنج فقدان را به علت فوت نماز صبح، مستحق شده‏اى؛ اینك اگر شبى، تهجد و شب‏ زنده‏دارى‏ام ترك گردد، صبح آن، انتظار بلایى را مى‏كشم.

انجام امور مكروه، موجب پایین آمدن مقام بنده خدا مى‏شود و به عكس، انجام مستحبات، مرتبه او را ترقى مى‏بخشد. بدان كه اگر در راه سیر و سلوك، به جایى رسیده‏ام، به بركت بیدارى شب و مراقبت در امور مستحب و ترك مكروهات بوده است؛ ولى اصل و روح همه اعمال، خدمت به سادات و فرزندان ارجمند رسول خدا صلى‏ الله ‏علیه ‏و آله بوده است.

اكنون پسرم! تو را به این چیزها وصیت و سفارش مى‏كنم:

1. آن كه نمازهاى یومیه و واجب خویش را در اول وقت به جاى آورى.

2. در انجام حوایج مردم، هر قدر مى‏توانى، تلاش كن و هرگز فكر نكن كه فلان كار بزرگ از من ساخته نیست؛ زیرا اگر بنده خدا در راه حق قدمى بردارد، خداوند نیز او را یارى مى‏كند.

فرزند آیة‏الله نخودكى گفت: پدر جان! بعضى اوقات، رفع حاجت دیگران، موجب رسوایى آدم مى‏گردد. آیة‏الله نخودكى گفت: چه بهتر كه آبروى انسان، در راه خدا بر زمین ریخته شود.

3. سادات را بسیار گرامى و محترم شمار و هر چه دارى، در راه ایشان صرف و خرج كن و از فقر و درویشى در این كار، پروا ننما؛ اگر تهیدست گشتى، دیگر تو را وظیفه‏اى نیست.

4. از تهجد و نماز شب، غفلت ننما و تقوا و پرهیز را پیشه خود بنما.

5. به آن مقدار تحصیل كن تا از قید تقلید رها شوى.(1)

پی‌نوشت:

1- مقدادى اصفهانى، نشان از بى‏نشان‏ها، ج 1.

شیخ انصارى(ره) نه تنها در فقاهت گوى سبقت را از دیگران ربوده بود، بلكه در عمل نیز نظیر و همتا نداشت. او به مشكلات و امور مردم شخصاً رسیدگى مى‏كرد و از احوال طلاب و محصلین، همواره جویا مى‏شد و براى ترویج ‏بیشتر علوم دین، اگر در شهرستانی علماء و طلاب حضور داشتند اجازه نمى‏داد سهم امام را از آنجا به جاى ‏دیگرى ببرند و سفارش مى‏نمود كه در همان شهر به مصرف محصلین و طلاب ‏برسانند.

نقل شده است كه شخصى خدمت‏ شیخ رسید و به او گفت: «فلان طلبه چاى ‏مى‏خورد!» (گویا در آن زمان چاى به این صورت كنونى مرسوم نبوده و جزء تشریفات ‏به حساب مى‏آمده است.) و با این سخن مى‏خواست ‏بدگویی كرده باشد كه شیخ حقوق ‏آن طلبه را كم كند، ولى شیخ رو به او كرده و گفت: «خدا رحمتت كند كه این مطلب را به ‏من گفتى،»و دستور داد تا اضافه بر ماهیانه آن طلبه، مخارج چاى را نیز از بیت المال به ‏وى بپردازند تا این كه با راحتى و آسایش بیشتر به تحصیل خود ادامه دهد.»

شیخ نه تنها به طلاب حوزه رسیدگى مى‏كرد، بلكه همواره به فكر فقرا و مستمندان نیز بود، و شب‌ها همانند رهبر و مولایش امیرالمؤمنین علیه السلام به خانه‏هاى ‏مسكونى فقراء سر مى‏زد و مواد غذایى بر دوش گرفته، در بین خانواده‏هاى مستمند و بیچاره تقسیم و توزیع مى‏نمود.

در كتاب‏ «لؤلؤ الصدف‏» چنین آمده است: ... اغلب عطایاى آن مرحوم پنهانی بوده، كثیرى از فقرا معاش (حقوق) معین داشتند كه همیشه سالانه و ماهانه به آنان ‏مى‏رسید و هیچ نمى‏دانستند از كجاست. در وقت‏ سحر ‏با لباس ‏مبدل و صورت پوشیده بر در خانه فقرا مى‏رفت، به مقدار حاجت آنها مرحمت مى‏فرمود. و چون شیخ‏ از دنیا رفت، معلوم شد آن مردى كه بر درِ منازل این مردم در گاه و بیگاه ‏مى‏آمده، آن مرحوم بوده است. او انصافا روى اسلام را سفید كرد... .»

نوشته‏اند كه یكى از دوستان شیخ، نسبت ‏به این كار انسانى وى از او ستایش و تمجید كرد. شیخ در پاسخ گفت: «این وسیله فخر و كرامتى ‏نیست، زیرا وظیفه هر فرد معمولى است كه امانت را به صاحبش برساند و این وجوه هم حقوق فقراست كه به عنوان امانت نزد من مى‏باشد و من به صاحبانش مى‏رسانم.»

منبع:

فقهای نامدار شیعه، عبدالرحیم عقیقی بخشایشی .

شیخ بهلول می‌فرمودند: زمانی در مشهد به منزل یكی از آشنایان كه سیّد بود، رفتیم. اتفاقاً هوا بارانی بود و خانم خانه هم زایمان كرده بود و چند تا بچه آورده بود و شوهرش هم در منزل نبود. متوجه شدم كه حالش مساعد نیست. به او گفتم: شما بخوابید من از بچه‌ها نگهداری می‌كنم و او هم خوابید.

نصف شب دیدم، بچه‌ها خیلی گریه می‌كنند، فهمیدم كه خودشان را كثیف كرده‌اند. داخل حیاط آمدم كه كهنه بیاورم و آنها را پاك كنم و قُنداق نمایم؛ اما متأسفانه باران آمده بود و تمام آنها خیس شده بود. به داخل برگشتم و عبای خود را چهار تكّه كرده و به وسیله آن بچه‌ها را تمیز كردم و قنداق نمودم. اذان صبح كه به طرف حرم حضرت رضا علیه السلام حركت كردم، در بین راه، چند سگ به من حمله كردند؛ مشغول دفع سگ‌ها بودم كه سیّدی آمد و سگ‌ها را رد كرد و به من گفت: «كسی كه تا صبح از بچه‌های ما مراقبت كرده، ما قادر نیستیم چهار تا سگ را از او دفع كنیم؟» بعد هم غیب شد.

آیة الله سیبویه در مورد شیخ بهلول می‌فرمودند: بزرگ فاضل ما، عالم با عمل و عارف سالك كامل، حافظ قرآن و ستاره درخشان و رسیده به درجه سیر و سلوك و عرفان در اوج وصول، نور دیده ارباب معرفت و عقول، آقای حاج شیخ محمدتقی بهلول.

منبع:

برگرفته از كتاب «ملكوتی خاك‌نشین، سیری در زندگانی حاج شیخ بهلول محمدتقی بهلول» نوشته سیّدعباس موسوی مطلق.

 

آناناس از آن دسته غذاهایى است كه خوردنش كمى مشكل است. اما به شما تضمین مى دهیم كه همان لذتى را كه از خوردن یك قطعه شكلات مى برید، بتوانید از خوردن یك لیوان آب آناناس هم ببرید.

آناناس سرشار از ویتامین ها و مواد مغذى مثل كلسیم، پتاسیم، فیبر و ویتامین C است. علاوه بر این بسیار كم چربى و كم كلسترول است.

این خواص را مى توانید از مصرف كمپوت آناناس، میوه تازه آن، میوه ی یخ زده یا حتى آب آناناس به دست آورید.

یكى از خواص مهم آناناس كمك به ساخت استخوان هاى سالم و استحكام استخوان هاست.

آناناس غنى از منیزیم، ماده معدنى اى است كه وجودش براى ساخت استخوان ها و ارتباط بافت ها ضرورى است. آناناس باعث رشد استخوان ها در بدن جوانان و استحكام استخوان ها در پسران مى شود.

یك فنجان آناناس حدود 73 درصد منیزیم مورد نیاز روزانه بدن را تأمین مى كند.

اكثر افراد هنگام سرماخوردگى ویتامین C یا آب پرتقال بیشتری مى خورند، غافل از این كه خواص آناناس نیز كمتر از آنها نیست.

«بروملین» موجود در آناناس باعث كاهش شدید سرفه یا توقف سرفه هاى شدید و كاهش میزان آن مى شود. پس هنگام سرماخوردگى خوردن آناناس را فراموش نكنید.

 

تمبر هندی از TAMARIA HINDI مشتق شده و به معنای میوه هندی می باشد . تمبر هندی درختی است بلند كه منشا آن از هند و آفریقای شمالی بوده است، ولی امروزه در بیشتر مناطق گرمسیر دنیا پرورش می یابد .

برگ های آن متناوب و مركب شامل 10 تا 20 جفت برگچه فشرده و نزدیك به هم است . گل های آن به رنگ زرد مایل به قرمز و به شكل خوشه در انتهای ساقه ظاهر می شود .

میوه آن شبیه باقلا به شكل غلاف و با كمی خمیدگی است . این غلاف به طول 10 سانتیمتر می باشد كه در آن بین 3 تا 10 دانه قرار درد .

برای تهیه تمبر هندی ها میوه ها را شكافته و قسمت گوشت دار آنها را با هسته بیرون آورده و خشك می كنند .

خشك كردن تمبر هندی طرق مختلفی دارد و در هر منطقه فرق می كند . مثلا در جزایر آنتیل قسمت گوشت دار آن را در ظرف بزرگی كه دارای شربت غلیظ در حال جوشی است وارد می كنند تا شربت در منافذ میوه نفوذ كرده و آن را حل كند .

تركیبات شیمیایی :

قسمت گوشت دار میوه، دارای كمی قند و پكتین و همچنین اسید سیتریك ، اسید مالیك ، تارتارات و اسید پتاسیم می باشد . در پوست درخت تمبر هندی مقداری تانن وجود دارد . سرشاخه های جوان و سبز این درخت دارای مقدار زیادی ویتامین های گروه B  می باشد.

خواص درمانی :

تمبر هندی از نظر طب قدیم ایران، سرد و خشك است.

- خوردن تمبر هندی باعث پائین آمدن تب می شود.

- تمبر هندی خنك كننده بدن است.

- برای رفع تشنگی مفید است.

- دل به هم خوردگی و تهوع  را برطرف می كند.

- پوست تمبر هندی قابض و رفع كننده اسهال است.

- بهترین طریقه استفاده از تمبر هندی این است كه این ماده را درآب خیس كنید و سپس آن را صاف كرده و با نبات بخورید .

- دم كرده تمبر هندی نیز اثر ملین دارد . برای تهیه این دم كرده ، یک قاشق غذا خوری تمبر هندی را با نیم لیتر آب جوش مخلوط كرده و به مدت یك ساعت بگذارید بماند. سپس این دم كرده را در طول روز مصرف كنید .

- تمبر هندی را بپزید و ضمادی از آن درست كنید . این ضماد را روی ورم و قسمت های دردناك بدن بگذارید.

مضرات :

تمبر هندی برای ریه و طحال  خوب نیست و در اشخاصی كه ریه و طحال ضعیفی دارند ، ممكن است تولید اشكال كند . این گونه اشخاص بهتر است كه تمبر هندی را با كتیرا یا خشخاش بخورند .

منبع : IRANDRUG

انبه یک میوه گرمسیری است و اولین بار در هندوستان و نواحی استوایی کاشته شد. در نواحی استوایی درخت انبه چندین بار در سال بار می دهد.

انبه نه تنها میوه خوشمزه ای است، بلکه غنی از ویتامین ، املاح و آنتی اکسیدان  هاست. دارای فیبر زیادی است، ولی کالری و سدیم  آن کم است. فاقد کلسترول  و چربی اشباع است.

نصف میوه ی انبه ی متوسط معادل یک واحد میوه است و70 کالری انرژی دارد. طعم انبه رسیده و تازه شبیه مخلوطی از طعم هلو و آناناس است و بسیار آبدار و خوشمزه می باشد .

خواص و اثرات سلامتی انبه :

- از میوه و پوست انبه علاوه بر ترشی و مربا ، عصاره ای درست می کنند که دارای اثر قابض است. همچنین غرغره این عصاره بصورت مخلوط با کمی آب، برای گلودرد  مفید است.

- پوست آن دارای 15 تا 18 درصد تانن است و یک قاشق چایخوری پوست کوبیده آن به میزان دو مرتبه در روز برای اسهال مفید است.

- انبه ابتدا گس و بعد ترش می شود و در اثر زیاد ماندن بر روی درخت، کم کم شیرین می شود.

- میوه آن بوی خوشی مثل عنبر دارد. دهان  را خوشبو کرده و رنگ چهره را باز می کند.

- تقویت کننده جسم ، روح و دستگاه گوارش است.

- کلیه  و مثانه را تقویت می کند.

- برای بهبود سرفه  ، تنگی نفس ، انواع سردرد ، اسهال و دردهای قولنجی مفید است.

- عطش  را رفع می کند.

- برای چاق شدن افراد لاغر  مفید است.

- ادرار آور و ملیّن است.

- مربا و ترشی انبه برای تقویت معده مفید است.

نکات مورد توجه :

- زیاده روی در مصرف انبه برای افرادی که طبع گرم دارند، مضر است.

- مصرف انبه به خصوص ترشی آن با معده خالی ، ایجاد ناراحتی معده  می کند. بنابراین بهتر است آن را بعد از غذا و ترشی آن را همراه با غذا میل کرد.

- پوست انبه را قبل از خوردن جدا کنید ، زیرا بعضی افراد نسبت به آن حساسیت  دارند.

منبع : کتاب زبان خوراکی ها و MAD4MANGO

تهیه و ترجمه : ولدخانی – کارشناس تغذیه

حضرت علی (ع) می فرماید :  

"خداوند هر گاه خیری بر بنده اش بخواهد، به او كم خوابی، كم خوری و كم حرفی را تلقین می كند."

در قسمت قبل از تأثیر نماز بر بهداشت خواب صحبت كردیم. حال در ادامه همان موضوع باید گفت كه دانش پزشكی ظرف چند دهه اخیر، موفق به کشف مهمی پیرامون خواب شده است و آن كشف، بخشی مهم در طول خواب انسان، به نام خواب  REM بوده است( خواب از دو مرحله ی خواب عمیق و خواب REM تشکیل شده است که به طور یک در میان در طی شب حاصل می شوند).

پس از آن كه حدود 45 دقیقه از خواب رفتن انسان گذشت، مرحله  REM آغاز می شود و برای مدت كوتاهی (حدود 10 تا 15 دقیقه) ادامه می یابد.

در طول مرحله REM ، به طرز اسرار آمیزی تمام عضلات اسكلتی بدن از كار می افتد و شخص كاملاً بی حركت می شود و نوار مغزی شخص به جای حالت خواب ، حالت بیداری كامل را نشان می دهد، طوری كه در این حالت مغز از فعالیت بالایی برخوردار است.

در طی مرحله ی REM ، درجه حرارت بدن و ضربان قلب به طور غیر منتظره ای بالا می رود و حركات سریعی در چشم های فرد دیده می شود كه علت نامگذاری این مرحله نیز می باشد(مرحله حركات سریع چشم:  RAPID  EYE  MOVEMENT). چنانچه شخص را در این حالت بیدار كنیم به احتمال بسیار قوی، ابراز می كند كه در حال خواب دیدن بوده است.

مرحله REM پس از 10 تا 15 دقیقه متوقف می شود و پس از آن در طول خواب و به طور دوره ای و به طور منظم تكرار می شود . با این وجود كل دوران REM در طول یك خواب 8 ساعتی در اشخاص طبیعی، 90 دقیقه خواهد بود و قسمت اعظم آن در ساعات نزدیك به صبح به وقوع می پیوندد.

امروزه دانش پزشكی به اثبات رسانده كه یكی از علائم مهم در بیماری افسردگی، افزایش مدت خواب  REM نسبت به میزان طبیعی است، طوری كه شخص افسرده بیشتر از سایر اشخاص خواب می بیند، یعنی زمان بیشتری را در مرحله  REM به سر می برد.

از این جهت یك مبنای مهم در تولید داروهای ضد افسردگی، كاهش مرحله  REM از خواب می باشد، از جمله داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای.

علاوه بر این یك روش درمانی جدید برای بیماران افسرده ، بیدار نگه داشتن آنها ، برای كاهش میزان REM می باشد.

زمان نماز صبح كه در آیه ی 78 سوره مباركه " اسراء" با عنوان " إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا " از آن نام برده شده است* و مورد تأكید فراوان می باشد، به گونه ای قرار گرفته است كه سبب كاهش قابل ملاحظه میزان خواب REM در اشخاص می شود.

همانطور كه خواندید قسمت اعظم خواب REM در حوالی صبح به وقوع می پیوندد و چنانچه شخص خود را ملزم به بیداری صبحگاهی كند، در حقیقت جلوی ورود خود به مرحله قابل توجهی از خواب REM را گرفته است.

لذا بیداری صبحگاهی برای نماز، خود به تنهایی می تواند به عنوان دارویی در پیشگیری از افسردگی و حتی درمان آن مطرح باشد.

لازم به توضیح است كه خواب  REM در حد متعادل برای حفظ سلامت و رفع خستگی لازم است، اما زیادی آن منجر به مشكلات مختلفی از جمله افسردگی می شود و نقش نماز به عنوان متعادل كننده میزان  REM مشهود است.

پی نوشت:

*آیه ی 78 سوره اسراء:

أَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّیْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا

1. چون دور فلک یکسره بر منهج عدل است

   خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل

2. ما ز یاران چشم یاری داشتیم

   خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم

3.عیب درویش و توانگر به کم  بیش بد است

   کار بد مصلحت آنست که مطلق نکنیم

4. گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید

   گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم

5.زاهد بطعنه گفت برو ترک عشق کن

   محتاج جنگ نیست برادر نمی کنم

6. سخن درست بگویم نمی توانم دید

   که می خورند حریفان و من نظاره کنم

7. شکر خدا  که هر چه طلب کردم از خدا

   بر منتهای مطلب خود کامران شدم

8. چه شکر گویمت ای خیل غم عفاک الله

   که روز بی کسی آخر نمی روی ز سرم

9.مایه ی خوشدلی آنجاست که دلدار آنجاست

   می کنم جهد که خود را مگر آنجا فکنم

10. من از بازوی خود دارم بسی شکر

   که زور مردم آزاری ندارم

11.من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

   آدم آورد در این دیر خراب آبادم

12. چاک خواهم زدن این دلق ریایی چه کنم

   روح را صحبت ناجنس عذابی است الیم

13. پدرم روضه ی رضوان بدو گندم بفروخت

   نا خلف باشم اگر من به جوی نفروشم

14.محمود بود عاقبت کار در این راه

   گر سر برود در سر سودای ایازم

15. ما بدین درنه پی حشمت و جاه آمده ایم

   از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

16. در پس آینه طوطی صفتم داشته اند

   آنچه استاد ازل گفت بگو می گویم

17.غم غریبی و غربت چو بر نمی تابم

   روم به شهر خود و شهریار خود باشم

18. پیران سخن به تجربه گفتند و گفتمت

   هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن

19. با دوستان مضایقه در عمر و مال نیست

   صد جان فدای یار نصیحت نیوش کن

20.شمع و گل و پروانه و بلبل همه جمعند

   ای دوست بیا رحم به تنهایی ما کن

21. حافظ وصال می طلبد از ره دعا

   یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن

22.فرصت شمار صحبت کز این دو را

   چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن

23. از جان طمع بریدن آسان بود و لیکن

   از دوستان جانی مشکل بود بریدن

24. پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد

   گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

25.مبوس جز لب معشوق و جام می حافظ

   که دست زهد فروشان خطاست بوسیدن

26. باده خور غم مخور و پند مقلد مشنو

   اعتبار سخن عام چه خواهد بودن

27. هر گل نو ز گلرخی یاد همی دهدولی

   گوش سخن شنو کجا دیده ی اعتبار کو

28. مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو

   یادم از کشته ی خویش آمد و هنگام درو

29. هر چند آزمودم از وی نبود سودم

   من جرب المجرب حلت به الندامه

30. برو این دام بر مرغ دگر نه

   که عنقا را بلند است آشیانه

31. جوانا سرمتاب از پند پیران

   که رأی پیر از بخت جوان به

32. زنهار تا توانی اهل نظر میازار

   دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

33.این سرزنش که کرد ترا دوست حافظا

   بیش از گلیم خویش مگر پا کشیده ای

34. به صوت بلبل و قمری اگر ننوشی می

   علاج کی کنمت «آخر الدوا الکی»

35. هر چند که هجران ثمر وصل بر آرد

   دهقان ازل کاش که این تخم نکشتی

36. در مصطبه ی عشق تنعم نتوان کرد

   چون بالش زر نیست بسازیم به خشتی

37. تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا

   حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

38. در مکتب حقایق و پیش ادیب عشق

   هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی

39. دائم گل این بستان شاداب نمی ماند

   دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

40.در ره منزل لیلی که خطرهاست به جان

   شرط اول قدم آنست که مجنون باشی