تبیان، دستیار زندگی

عشق من

    ایـــن همـــه فاصله را چگونه تاب بیاورم؟
    ایـــن همــــه روز راچگونه به تنهایی دوره کنم؟
    ایـــن همـــه شمع را با چه رنگی از امیّد، روشن نگه دارم؟
    ایـــن همــــــه فصل را تا به کی،خط بزنم؟
    چگونه دوستت دارم ها را ترسیم کنم
    که کلمه ای حتی،از یاد نرود؟
    قصه ی ایـــن همــه دلتنگی را،
    با کدام قلم،برایــت بنگارم؟
    آخــــر برای تک تک واژه های بی قراریم،
    قلمها را طاقتی نیست!

"زنان" 

 زن از مرد پرسید
     زن از مرد پرسید : آیا من نیز چون ماه زیبایم ؟

    مرد گفت : نه ، نیستی

    زن با نگاهی مضطرب پرسید : آیا حاضری تکه ای از قلبت را تا ابد به من بدهی ؟

    مرد خندید و گفت : نه ، نمیدهم

    زن با گریه پرسید : آیا در هنگام جدایی گریه خواهی کرد ؟

    مرد دوباره گفت : نه ، نمیکنم

    زن با دلی شکسته از جا بلند شد در حالی که قطره های الماس اشک چشمانش را
نوازش

    میکرد ، مرد اما دست زن  را گرفت ، در چشمانش خیره شد و گفت :

    تو به انداره ی ماه زیبا نیستی بلکه بسیار زیباتر از آن هستی

    من تمام قلبم را تا ابد به تو خواهم داد نه تکه ای کوچک از آن را

    و اگر از من جدا شوی من گریه نخواهم کرد بلکه خواهم مرد!!!