تبیان، دستیار زندگی

تاذکر حریم مشتعل می آید

اشکم زِ دو دیده متصل می آید

بایاد حسین عطرآگین شده است

اشکی که زِ کربلای دل می آید

باشد که قدمهایت ببویم ای دوست

با اشک ؛غبارشان بشویم ای دوست

یک قصه به طولِ عمر تو دارم؛ اگر

یک روز ببینمت بگویم ای دوست

روزی که جدا کند طلا و مس را

از شوق غنی کند دل مفلس را

ایکاش که زنده بودم و می دیدم

شمشیر عدالت گل نرگس را

به پای سروها زنجیر تاکی

به دَخمه ضجّه دلگیرتاکی

به مسلخ غرق خون صدها کبوتر

هلا یا منتقم تأخیر تاکی

والفجر که سوگند خدا ازلیست

روشنگرحقی است که با آل علیست

این سوره به گفته امام صادق

معروف به سوره حسین بن علی است

عباس یعنی:تاشهادت یکه تازی

عباس یعنی:عشق؛یعنی پاکبازی

عباس یعنی:باشهیدان همنوازی

عباس یعنی:یک نیستان تکنوازی

عباس یعنی:رنگ سرخ پرچم عشق

یعنی مسیر سبز پر پیچ و خم عشق

جوشیدن بحر وفا معنای عباس

لب تشنه رفتن تا خدا معنای عباس

طنین نعره ام برپاست مادر

تفنگم برزمین تنهاست مادر

غریبانه نمردم در بیابان

سرم بر دامن زهراست مادر

یا رب ؛یا رب به تو پناه آوردم

چشمان تَرو؛روی سیاه آوردم

گفتم که تهی دست نیایم پیشت

طاعات نداشتم گناه آوردم

ای نفست چاره درماندگان

جزتوکسی نیست کس بی کسان

چاره ماساز که بی یاوریم

گرتوبرانی به که روآوریم

یارشوای مونس غمخوارگان

چاره کن ای چاره بیچارگان

قافله شو واپسی ما ببین

ای کس ما؛بیکسی ماببین

پیش تو با ناله و آه آمدیم

معتذراز جرم و گناه آمدیم

جز ره تو قبله نخواهیم ساخت

گر ننوازی ؛توکه خواهد نواخت