محبت زیباست،و زیباتر است وقتی دو طرفه باشد.
دوستی زیباست زیباتر است وقتی برای خدا باشد.
خنده زیباست زیباتر است اگر روی همه ی چهره ها باشد.
سخن زیباست زیباتر است اگر با صداقت همراه باشد.
ایمان زیباست زیباتر است اگر با یقین باشد.
بخشش زیباست زیباتر است اگربا عشق قرین باشد.
زمان زیباست و زیباتر است وقتی با یادگیری همراه باشد.
دنیا زیباست زیباتر است اگر با عبور كردن باشد.
علم زیباست زیباتر است اگر توام با عمل باشد.
خانه زیباست زیباتر است اگر پر از عشق و محبت باشد.
دغدقه زیباست زیباتر است اگر با تقلا همراه باشد.
رفتن زیباست زیباتر است اگر برای رسیدن به هدف باشد.
خداحافظی زیباست زیباتر است اگر با دیدار دوباره همراه باشد.
زندگی زیباست زیباتر است اگر با معنی باشد،زیباتر است اگر عینك بد بینی را كنار بگذاری و از دریچه ای دیگر به آن بنگری.
"برای پروانه شدن راه زیادی لازم است باید قبل از آن به قدر کافی شجاع شد!
باید فهمید که پرواز آن قدرها هم که فکر می کنیم، ساده نیست ..
باید دانست که اگر ترس در دل راه یابد، سقوط حتمی ست ..
برای پروانه شدن، گذشتن از تنگنای پیله های درهم تنیده شده زندگی لازم است.
گاه چنان این پیله ها در هم گره خورده اند که خستگی در تک تک سلول های بدن خانه می کنند و این خیال به وجود می آید که رهایی غیر ممکن است،
ولی تنها کسانی می توانند پروانه شوند که بیش از همه امید داشته باشند،
و البته صبر ...
پروانه به ناچار باید پرواز کند و شرط اول پرواز، گشودن بال هاست!
بال های ضعیف و رنجور، پروانه را از پرواز باز می دارد .
شرط دیگر نترسیدن از ارتفاع است!
پروانه بودن، قلب پروانه ای می طلبد ..
و احساس پروانه ای برای یافتن گل ها، برای درک زندگی !
و این که در نگاه کسانی که معنی پرواز را نمی فهمند، هر چه اوج بگیری کوچکتر می شوی!"