فضیلت شب قدر

شب آمرزش گناهان:پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در تفسیر سوره «قدر» فرمودند: «هر كس شب قدر را احیا بدارد و مومن باشد و به روز جزا اعتقاد داشته باشد، تمامی گناهانش آمرزیده می‌شود.»

قلب رمضان:

امام صادق علیه السلام فرمودند: «از كتاب خدا استفاده می‌شود كه شماره ماه‌های سال نزد خداوند، دوازده ماه است و سرآمد ماه‌ها ماه رمضان است و قلب ماه رمضان لیلة القدر است.»

 بهتر از هزار ماه:

در فرهنگ غنی اسلام، همه چیز را با معیارهای الهی می‌سنجند و بر همین اساس قرآن در مورد این شب می‌فرماید: «لیلة القدر خیر من الف شهر» در دعای 44 صحیفه سجادیه نیز می‌خوانیم: «(عبادت و بندگی در) شبی از شب‌های آن را بر (عبادت در) شب‌های هزار ماه قرار داد (چون خیرات و بركات و سودهای دینی و دنیوی در آن است ) و آن را شب قدر نامید.

 فضیلت شب قدر

برنده و رستگار آن کسانی هستند که در شب قدر در گوشه قلب آن مولای مهربان برای خویش جایی دست و پا کنند و از عنایت خاص و دعای مستجاب آن بزرگوار بهره‌مند گردند. چگونه؟ با دعا برای تعجیل در ظهور. زیرا این دعا، دعای امام زمان (عج) را در حق دعا کننده به دنبال خواهد داشت. همچنین دعای پیامبر (ص) دعای امیرمومنان (ع) دعای حضرت زهرا (س) و دعای فرشتگان را شامل حال دعا کننده می‌نماید.

در روایات آمده است که شب قدر شب حضرت زهرا (س)ست و اگر کسی حق [حضرت] فاطمه (س) را بشناسد شب قدر را درک کرده است. بیایید در شبهای قدر به وجود مقدس حضرت زهرا (س) متوسل شویم و با خواندن نماز استغاثه به آن حضرت که کیفیت آن در مفاتیح الجنان آمده است، امضای فرج امام زمان (عج) را از مادر بزرگوارش بگیریم و با گرفتن ختم «امن یجیب ...» رفع موانع ظهور آن حضرت را از خداوند طلب کنیم که باز در روایات آمده است، مضطر حقیقی، حضرت مهدی(عج) است.

با توجه به این که در ماه مبارک رمضان خواندن یک آیه قرآن، معادل یک ختم قرآن است، ثواب تلاوت قرآن در این ماه را برای ظهور امام زمان (عج) هدیه کنیم و نیز ثواب همه اعمال خود را حتی ثواب نفس کشیدن و خوابیدن خود را در این ماه برای ظهور هدیه کنیم و چه تجارتی بالاتر از این که ثواب همه اعمال خیر خود را از اول عمرمان تاکنون برای فرج امام زمان (عج) هدیه نماییم. یقیناً این کار از مزد و ثواب ما کم نخواهد کرد بلکه بر درجات ایمان ما خواهد افزود. کلید فرج صلوات بر پیامبر (ص) و آل او با «و عجل فرجهم» است.

سفارش امامان دین بر احیاى شب قدر حتى در حال بیمارى

 امام صادق(ع) به ابوبصیر مى فرماید: ((وصل فى كل واحده منهما مئه ركعه))؛ در هر یك از دو شب بیست و یكم و بیست و سوم صد ركعت نماز بخوان ((واحیهما ان استطعت الى النور))؛ تا مى توانى آن دو شب را تا سپیده صبح شب زنده دارى كن ((واغتسل فیهما))؛ در آن دو شب غسل كن. ابو بصیر عرض كرد اگر نتوانستم ایستاده نماز بخوانم؟ فرمودند: نشسته بخوان. اگر باز هم نتوانستم؟ خوابیده بخوان.
اگر باز هم نتوانستم؟ ایرادى ندارد كه سر شب كمى بخوابى و باقى مانده شب ر، به هر نحوى كه مى توانى به عبادت بپردازى، چون در ماه رمضان، درهاى آسمان گشوده است، شیطان ها در زنجیرند و اعمال مومنان پذیرفته مى شود. از حدیث فوق، مى توان تاثیر فراوان كارهاى انسان را بر سرنوشت او ارزیابى كرد. مى بینیم ابوبصیر كه یك راوى زبردست و كار كشته در فن روایت است، با پیش بردن مرحله به مرحله سوال ها در صدد آن است كه ژرفاى شب قدر و اهمیت عمل در آن شب را به دست آورد؛ امام (ع) هم، چنان بر اهمیت عبادت در شب قدر پافشارى مى فرمایند كه رضایت نمى دهند بنده حتى اگر بیمار باشد، از نتیجه اعمال صالح خویش محروم گردد. نكته در خور توجهى كه تاثیر انسان را مشخص مى كند، جمله پایانى امام (ع) است كه آن را به عنوان ریشه و علت تاكید و تشویق بر عمل صالح بیان فرموده اند؛ آنجا كه فرمودند: ((و تقبل اعمال المومنین))؛ اعمال مومنان در شب قدر پذیرفته مى شود.

حالات و دریافت هاى شخصى از شب قدر

 كسانى كه اهل دعا و راز و نیاز و اهل شب قدر هستند، نقش خویش را در شب قدر به خوبى دریافته اند. گاهى این حالات آن چنان ژرف و تاثیرگذار است كه تا شب قدر آینده و بلكه تا آخر عمر، در همه افكار، اخلاق، كردار و رفتار شخص رخنه كرده و آن را در یك خط و سیر معنوى قرار مى دهد. دیگرانى هم كه به این حد از معنویت راه پیدا نمى كنند، به فراخور حال خود از مجالس و محافل و شب زنده داریهای شب قدر بهره بردارى كرده و فیض معنوى مى برند. ریشه اصلى این دگرگونى ها و حالات، به خود افراد بر مى گردد و اینكه تا چه حد خود را آماده بهره بردارى از بركات شب قدر و فضیلت هاى آن كرده باشند. اگر معنویاتى كه در شب قدر نصیب انسان شده و در زندگى آن ها تحولى آفریده، هیچ ارتباطى با آنان نداشته باشد و تنها به خدا و فرشتگان و نویسندگان مربوط باشد كه هر چه بخواهند، براى هر كس بدون ملاحظه حالاتش تقدیر كنند در این صورت مقتضاى حكمت و مصلحت این است كه یا به هیچ كس هیچ ندهند و یا آنچه مى دهند، به همه یكسان و على السویه بدهند؛ در حالى كه ما مى دانیم همه بركات خداوندى در شب قدر براى بندگان سرازیر مى گردد و با اختلاف و تفاوت به آنان داده مى شود.

 فضیلت شب قدر

قدر = شرف و منزلت
((مرحوم طبرسى)) گوید: ((از آن رو به این شب، قدر گفته اند كه داراى شرف و پایه اى بلند و شانى عظیم است. مثل اینكه گویند: مرد داراى قدر؛ یعنى داراى شرف و منزلت. چنان چه قرآن مى فرماید: ((و ما قدروا الله حق قدره))، یعنى عظمت و شأن خدا را آن گونه كه باید به جا نیاوردند. ((ابوبكر وراق)) گوید: ((لان من لم یكن ذا قدر اذا احیاها صار ذاقدر))؛ آن شب را قدر نامیدند، از این رو كه انسان ها با زنده داشتن آن به قدر و منزلت مى رسند. دیگران نیز گفته اند: شب قدر است، زیرا كارهاى خدایى را در آن شب پاداشى بزرگ و گران سنگ است. گروهى دیگر نیز گفته اند: شب قدر است، چون كتابى گرانبها بر پیامبرى بلند مرتبه و گرامى، براى امتى بلند پایه با دستان فرشته اى گرانقدر نازل شده است.(2) در قدر و منزلت شب قدر همین بس كه سوره مباركه (قدر) در شأن آن نازل شده است.

شب قدر از شب‌های مقدس و متبرک اسلامی است. خداوند در قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سوره‌ای نیز به نام «سوره قدر» نازل فرموده است.
در تمام سال، شبی به خوبی و فضیلت شب قدر نمی‌رسد. این شب شب نزول قرآن، شب فرود آمدن ملائکه و روح نیز نام گرفته است.
عبادت در شب قدر برتر از عبادت هزار ماه است. در این شب، مقدرات یک سال انسان‌ها و روزی‌ها، عمرها و امور دیگر مشخص می‌شود.
ملائکه در این شب بر زمین فرود می‌آیند، نزد امام زمان علیه السلام می‌روند و آنچه را برای بندگان مقدر شده بر ایشان عرضه می‌دارند.
شب‌زنده‌داری و تلاوت قرآن و مناجات و عبادت در این شب، بسیار توصیه و تأکید شده است.
در بعضی از تفاسیر آمده است که روزی پیامبر اکرم فرمود:«یکی از بنی اسرائیل لباس جنگ پوشید و هزار ماه (هشتاد سال) از تن بیرون نیاورد و پیوسته مشغول یا آماده جهاد فی سبیل الله بود.»
یاران پیامبر تعجب کردند و آرزو کردند چنین فضیلت و افتخاری برای آنها نیز میسر شود؛ در این هنگام بود که سوره قدر نازل شد و بیان شد که « شب قدر از هزار ماه عبادت و جهاد برتر است.»

منابع : تفسیر نمونه ج 27 ص 181، مجمع البیان ج 10 ص 405، مفاتیح الجنان

شهادت مظلومترین مرد هستی بر آقا امام زمان و مقام معظم رهبری و

     تمام شیعیان آن حضرت تسلیت باد.

خداوندا! میخواهم به تو نزدیك شوم، فرمود: قرب من از آن كسى است كه شب قدر بیدار شود، گفت: خداوندا! رحمتت را میخواهم، فرمود: رحمتم از آن كسى است كه در شب قدر به مسكینان رحمت كند: گفت: خداوندا! جواز گذشتن از صراط را از تو میخواهم فرمود: آن، از آن كسى است كه در شب قدر صدقهاى بدهد. گفت خداوندا! از درختان بهشت و از میوههایش میخواهم، فرمود: آنها از آن كسى است كه در شب قدر تسبیحش را انجام دهد گفت: خداوندا! رهایى از جهنم را میخواهم، فرمود: آن، از آن كسى است كه در شب قدر استغفار كند: گفتخداوندا خشنودى تو را میخواهم، فرمود: خشنودى من از آن كسى است كه در شب قدر دو ركعت نماز بگذارد.

                                                    التماس دعا

امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود:
روزی من و فاطمه نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم رفتیم. پیامبر سخت می‌گریست. من گفتم:«پدر و مادرم فدای شما باد؛ چرا گریه می‌کنید؟!»
رسول خدا فرمود:«در شب معراج زن‌هایی از امت خود را دیدم که در عذاب شدیدی بودند. از دیدن وضع آنها بسیار اندوهگین شده‌ام.»
فاطمه علیهاسلام عرض کرد:«پدر جان، عمل آن زنان چه بود که به عذاب مبتلا شده بودند؟»
رسول خدا فرمود:«زنی را به موهایش آویخته بود و مغز سرش در آتش می‌جوشید. او در دنیا موی خود را از مردان نمی پوشانده.
زنی را به زبانش آویخته بودند و آب جوش در حلقش می‌ریختند. او در دنیا شوهرش را اذیت می‌کرده. زنی را با پا در تنوری از آتش آویخته بودند چرا که بدون اجازه شوهر از خانه‌اش بیرون می‌رفته. زنی گوشت خودش را می خورد و در زیر پایش آتش برافروخته بودند. او در دنیا خود را برای مردان زینت می داده است.
دست‌های زنی را به پاهایش بسته بودند و مارها و عقرب‌ها بر او مسلط بودند. او در دنیا طهارت را مراعات نمی‌کرده و نماز را خوار می شمرده است.
زنی کور و کر و لال در تابوتی از آتش بود و مغز سرش از بینی اش خارج می شد و بدنش از جزام و برص پاره پاره شده بود. او از زنا بچه دار شده و بچه را به شوهرش نسبت می‌داده است.
زنی گوشت تن خود را با قیچی پاره پاره می کرد. او در دنیا خود را در اختیار مردان قرار می داده است.
زنی صورت و بدنش در آتش بود و روده های خود را می خورد. او در دنیا برای زنا وساطت می کرده.
زنی سرش چون خوک و بدنش چون خر بود و هزاران هزار از انواع عذاب بر او می‌بارید. او زنی بوده سخن چین و دروغ پرداز.
زنی به صورت سگ بود و آتش از دهانش خارج می‌شد و ملائکه با گرزهای آتشین بر سرش می‌کوفتند. او در دنیا زنی بوده آوازه خوان و حسود.»
آن‌گاه رسول خدا فرمود:«وای بر آن زنی که شوهرش از او خشمگین باشد و خوشا به حال آن زنی که شوهرش از او راضی باشد.»
 
                            منابع: بحار الانوار، ج 103، ص 245، ح 24.

یکی از شیرین ترین آداب اجتماعی اسلام که در تحکیم روابط خانوادگی نقش کلیدی دارد « صله رحم » است که نکات فراوانی در فرهنگ اسلامی راجع به آن وجود دارد، مسلمین موظف هستند ارتباط تنگاتنگ بین اجزای خانواده خود را گرم و صمیمی برقرار داشته باشند، و از تنشهائی که موجب بهم خوردن روابط خوب خانوادگی است جلوگیری نمایند، و از امور جزئی که موجب سوء ظنهای بیجا و سردی های بی مورد است براحتی بگذرند.

در همین راستا قطع رحم و بهم زدن ارتباط فامیلی در اسلام، بسیار مورد نکوهش قرار داده شده است، همیشه انسانها به حفظ روابط خوب و سالم خانوادگی، و زدودن عوامل کدورت، و برخورد پرجاذبه با کسانی که قطع رحم نموده و از فامیل بریده اند، تحریک و تشویق شده اند. حتی در مواردی که فامیل انسان دارای افکار غیرالهی و منش غیراسلامی هست، نیز بر حفظ مسأله صله رحم تاکید شده است.

البته مواردی هم وجود دارد که قطع رحم اجازه داده شده است:
1- مواردی که ارتباط فامیلی موجب ضرر و زیان طرف مقابل میشود.
2- مواردی که ارتباط فامیلی با انسان کافر و مشرک یا منافق موجب تأثیرپذیری انسان و افتادن به وادی خطرناک کفر و شرک و انحراف میگردد.
3- مواردی که انسان در اثر ارتباط فامیلی با شخصی گنهکار نه تنها در وی نمیتواند تأثیر بگذارد بلکه از او تأثیر می پذیرد و به گناه کشیده میشود.
4- مواردی که رفت و آمد با فامیل آلوده و مسأله دار موجب امضای اعمال وی در دید دیگران گردیده، باعث جذب سایرین به وادی گناه میگردد.

پس ارتباط فامیلی بعنوان صله رحم مورد تأکید فراوان است و قطع رحم غلط میباشد و تنها در برخی موارد اجازه داده شده است که در همین موارد هم به حداقل قطع رابطه باید کفایت نمود، نه قطع کلی مثلاً یک احوالپرسی تلفنی، سالی یکبار ضرر نمیزند، بهمان مقدار باید اکتفا نمود. . . درست مثل آنکه فامیل ما مرض خطرناک واگیرداری داشته باشد که روابط ما با او به گونه ای دیگر خواهد بود، آلودگی روحی هم همینطور است.

                                     منابع: معراج السعاده ملا احمد نراقی

 شكر نعمت

نعمتهایی که خداوند بر انسانها ارزانی داشت قابل شمارش نیست چنانچه خداوند در سوره نحل آیه هجدهم می فرماید: ( وان تعدوا نعمته الله تحصوها )؛ (اگر بخواهید نعمت خداوند را شمارش کنید نمی توانید) روشن ترین وظیفه انسان بهره مند از نعمت، شکر و سپاس نعمتهاست و شکر هر نعمت به معروف آن نعمت در مسیری است که رضایت بخشنده نعمت را تامین می کند.

یاد آوری نعمت ها نیز وظیفه دیگر انسانهاست، انسان پیوسته باید یادآوری نعمت های بی شماری باشد که همواره بدون هیچ منت و درخواستی از طرف خداوند متعال به آدمی تقدیم می شود.

غفلت از نعمت های موجود و شکایت کردن از آنچه که نیست و انسان از آن محروم است بزرگترین آفت عبودیت و بندگی است. اگر انسانها همیشه قبل از آنکه توقع دریافت نعمت های جدید را داشته باشند سرگرم یاد آوری نعمت های موجود و شکرگزاری از آنها می شوند خداوند هم به خاطر این شکر نعمت دریچه های دیگری از رحمت و نعمت و برکت نامنتهای خویش را بروی آنان می گشود.

همانگونه در سوره ابراهیم آیه هفتم می فرماید: ( لئن شکرتم لایزیدنکم )؛ (اگر سپاسگذار - نعمت ها - باشید شما را فزونی می دهم. )

منابع: قرآن کریم