تبیان، دستیار زندگی

قاتل شیطان كیست ؟
اسحاق بن عمّار گوید:
روزى محضر شریف امام جعفر صادق علیه السلام شرفیاب شدم و پیرامون آیه شریفه قرآن : رَبّ فَأنْظِرْنى إلى یَوْمِ یُبْعَثُونَ قالَ فَإنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرینَ إلى یَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ. سؤال كردم كه آخرین روز مهلت حیات شیطان چه زمانى است ؟
حضرت فرمود: آیا فكر مى كنى تا قیامت و صحراى محشر باشد؟!
خیر چنین نیست ، بلكه منظور روز ظهور و قیام قائم آل محمّد صلوات اللّه علیهم مى باشد؛ چون امام زمان (عجّ) را ظاهر گردد و قیام كند، وارد مسجد كوفه خواهد شد و شیطان در مقابل حضرت دو زانو مى نشیند و مى گوید: واى از این روز كه چه روز سختى است .
پس از آن امام زمان علیه السلام او را به قتل مى رساند.
بنابراین مهلت شیطان تا آن روزى خواهد بود كه به دست پُر توان حضرت صاحب الزّمان (عجّ) به هلاكت اءبدى خواهد رسید.

بین دو چیز آمده است . آن موارد از این قرارند:

1- مرج البحرین یلتقیان بینهما برزخ لایبقیان

خداوند، ((دو دریا را به هم آمیخت و میان آن دو، فاصله اى قرار داد تا هیچ کدام

 از مرز و حد خود خارج نشوند)).

2- و جعل بینهما برزخا و حجرا محجورا

و خداوند ((بین دو دریا (دریاى شیرین و خوش گوار و دریاى شور و تلخ )

 فاصله و حایلى قرار داد تا همیشه از هم جدا باشند.))

3- و من ورائهم برزخ الى یوم یبعثون

((و از پشت سر آن ها (از لحظه مرگ ) تا روز قیامت و بر انگیخته شدن فاصله

 و برزخى قرار داده شده است .))

در این سه آیه ، ((برزخ )) به معناى فاصله بین دنیا و آخرت

و بین دو دریا و دو آب آمده است :

 مانند پرده اى که بین زن ها و مردها زده شود، دیوار بین دو خانه ، مرز بین دو

ملک ، فاصله بین دو نهر آب یا دو دریا، کسى که بین دو نفر واقع مى شود که با هم

نزاع نکنند، همه این ها را ((برزخ )) مى نامند.

مهارت‌های زندگی، دارای پنج حوزه اصلی است
1- مقابله با هیجان‌ها و استرس‌ها
2- خودآگاهی همدلانه
3- ارتباطات اجتماعی و ارتباطات بین فردی
4- تفکر خلاق و تفکر نقادانه
5- تصمیم‌گیری و حل مساله

خواندنی برای پدر و مادر های جوان

یکی از مسائل بسیار مهمی که افکار زوج‌های جوان و پدر و مادرها را به خود مشغول می‌کند، ادب‌آموزی و تربیت فرزندان است. البته این موضوع اختصاص به ایران ندارد بلکه همه جوامعی که فرهنگ غنی و سابقه تمدن دارند به تربیت نسل آینده و ادب کودکان اهمیت ویژه‌ای می‌دهند.
در این بین به دلیل تاکیدفراوانی که در احادیث امامان شیعه به تربیت و تادیب فرزندان شده و همچنین پیوندهای عاطفی محکمی که در ایران بین اعضای خانواده وجود دارد، ما ایرانیان اهمیت خاص و ویژه‌ای برای این موضوع قائلیم و پدر و مادرها حتی وقتی فرزندانشان بزرگ شده و ازدواج می‌کنند و صاحب خانواده می‌شوند، باز هم در مورد نحوه اعمال و رفتار فرزندان و نوه‌ها و حتی آسایش و رفاه آنها فداکاری کرده و خود را مسئول می‌دانند.
پدر و مادرها به خاطر حساسیت ویژه‌ای که درباره فرزندان دلبنندشان دارند گاهی با نصیحت، دعوا، قهر و تنبیه و گاهی با تشویق و ترغیب و یا مداخله‌های به‌جا و نابه‌جا و اظهار نظرها تلاش می‌کنند راه درست زندگی و رفتار مناسب را به فرزندانشان بیاموزند و خوشبختی و آسایش آنها را تضمین کنند.
از طرف دیگر والدین خود را تا حدی سبب وجودی فرزند دانسته و او را از خون و ریشه ی خود می‌دانند و به‌همین دلیل فرزندان را امتداد و دنباله و بخشی از وجود خودشان می‌دانند و این امر باعث می‌شود سبک موفقیت‌ها و رسیدن به مراتب بالای علمی و اجتماعی و مادی از طرف فرزندان عامل غرور و مباهات والدین و نشانه موفقیت آنها در تربیت فرزندان بشود و بالعکس ، شکست‌ها و ناکامی‌های فرزند باعث سرشکستگی پدر و مادر خواهد بود.

امام سجاد(ع) می‏فرمایند: «با فرزندت آن‏چنان رفتار كن كه اثر نیكوی تربیت تو مایه زیبایی و جمال اجتماعی او شود. چنان بار بیاور كه بتواند در شؤون مختلف، دنیای خود را با عزّت و آبرومندی زندگی كند و مایه زیبایی و جمال تو باشد.»

همه انسان‌ها آرزو دارند فرزندانی مودب، موفق، سالم و آراسته به اصول اخلاقی و انسانی و مورد احترام جامعه داشته باشند. قاعدتاً هر پدر و مادری با اعمال شیوه‌های تربیتی مخصوص به خود تلاش می‌کند به فرزندانش بیاموزد که دروغ نگویند، خیانت نکنند، تنبل و تن‌پرور، بداخلاق و زودرنج و خسیس و طماع، ولخرج و بی مبالات، بی‌لیاقت و ضعیف النفس و بی‌اراده نباشند و هرگز دنبال دوستان ناباب و ولگردی و هرزگی نروند.

با همه این تلاش‌‌ها و حساسیت‌ها، و امیدها و آرزوهای والدین برای تادیب و تربیت و آینده درخشان فرزندان، چطور می‌شود که بسیاری از آنها دارای رفتارهای زشت و ناپسند شده و در صحنه زندگی شکست خورده و ناکام می‌شوند. برای بررسی این موضوع لازم است به چند نکته توجه کنیم:

هر پدر و مادری مثل همه ی انسان‌های دیگر، مجموعه‌ای از صفات و خصوصیات خوب و پسندیده و صفات و خصوصیات بد و ناپسند است. همان مردی که به نظر ما دارای چند صفت زشت اخلاقی است ، در خانه خودش پدر چند فرزند است و همین‌طورخانمی که در نظر اطرافیانش دارای بعضی صفات مذموم و ناپسند است، مادر چند فرزند می باشد. و همین پدر و مادر هم مثل همه ی پدر و مادرها از فرزندانشان توقع دارند انسان‌هایی مودب و زرنگ و فرهیخته و تحصیل‌کرده و بطور خلاصه افرادی موفق و مورد قبول جامعه باشند.

نکته طلایی و کلید این معما این است که فرزندان ما آن چیزی می‌شوند که خود ما هستیم و آن چیزی نمی‌شوند که ما آرزو داریم.
آنها کمابیش همان خصوصیات و صفاتی را پیدا می‌کنند که ما داریم البته جلوه این صفات و خصوصیات در شرایط و زمان‌های مختلف، با هم فرق می‌کند.

به این مثال توجه کنید، مادری که صبح‌ها به صبحانه خوردن فرزندان بی توجهی می کند ونظارتی بر نحوه ی آماده شدن فرزندان برای رفتن به مدرسه نمی کند و در طول روز هیچ برنامه ریزی برای وقت خود ندارد و زمان زیادی را صرف صحبت با تلفن و.. می کند نباید توقع داشته باشد با نصیحت و قهر و دعوا، فرزندانش افرادی مسئولیت پذیر شوند .

به یک مثال دیگر توجه کنید: پدر یا مادری وقتی متوجه کار زشتی از فرزندشان می‌شوند، چنان او را سرزنش و دعوا می کنند و شخصیت و غرورش را جریحه‌دار کرده و یا با قهرهای طولانی مدت او را عذاب می‌کنند، که باعث می شود اگر دفعه بعد این بچه کار بدی انجام داد، با راه های مختلف در پی مخفی کردن آن برآید.

 افراد موفق برای دوست داشتن مردم

الف - سعی كن كه اسامی افراد را به خاطر بسپاری زیرا بی مبالاتی در این مورد ممكن است نشانه بی علاقگی نسبت به آنها باشد.

ب- فرد راحتی باش تا هیچ كس در معاشرت با تو احساس ناراحتی و اجبار نكند و تعارف و تكلف را كنار بگذار .

پ- این اعتقاد را در خود تقویت كن كه هر چه پیش آید خوش آید و در این صورت هیچ چیز نمیتواند آرامشت را به هم بزند .

ت- خود پرست نباش و بیهوده تظاهر نكن كه به همه چیز عالمی .

ث- خصوصیاتی را در خودت پرورش بده كه جالب توجه باشد و با عث شود كه مردم در اثر معاشرت با تو به برداشتهای ارزشمندی برسند .

ج- صمیمانه و با روحیه مذهبی ؛ سعی كن خودت را از شر همه سوء تفاهمها خارج كنی و گلایه ها را از ذهنت دور كن .

چ- شخصیت خودت را زیر ذره بین ببرتا بتوانی عوامل ناهنجارها را از آن خارج كنی ؛ بخصوص عواملی كه امكان دارد از آنها آگاه نباشی .

ح- آنقدر دوست داشتن افراد را تمرین كن كه این كار بصورت یك عادت ثانویه در آید .

خ- همیشه از فرصتهائی برای تبریك گفتن به افراد و یا اظهار همدردی در غمها و ناكامی هایشان كه پیش می آید ؛ استفاده كن .

د- به مردم قدرت روحی بده تا محبت بی ریای خودشان را نثار تو كنند .

- سعی کنید به شکست به عنوان راه جدیدی بنگرید. راهی که شما را به تفکر پیرامون بازسازی و تولد دوباره، راهنمایی می‌کند.
- اگر قبول کنید که آن‌چه برای‌تان پیش می‌آید، به‌وسیله‌ی حکمت خداوند تعیین شده، دیگر از وقوع هیچ حادثه‌ی بدی، سراسیمه نمی‌شوید و نگرانی به دل خود، راه نمی‌دهید.
- فکر نکنید که از شما گذشته و یادگرفتنِ هنری تازه، خاص جوان‌ترهاست. برای آموختن نقاشی، موسیقی، شعر، داستان و نمایش، سن و سال مهم نیست بلکه علاقه، اهمیت دارد. فراموش نکنید هیچ آرام‌بخش اعصابی، هیچ آمپول خواب‌آوری و هیچ لالایی، آرام‌بخش‌تر از نگاه‌کردن به ساخته‌ی دست خودتان نیست.
- سعی کنید در محیط کار با کسی بیش از آن‌چه که لازم است، صمیمی نشوید. در برابر افرادی که سعی دارند بیش از آن‌چه که لازم است راجع به شما بدانند، تنها به لبخندی اکتفا کرده و آن‌گاه، روند صحبت را تغییر دهید.
- میز کار خود را تمیزکرده تا فردا صبح، آسوده‌تر به کار خود بپردازید. هرگز چند کار را با هم انجام ندهید، بلکه کاری را شروع کرده، به پایان برسانید و بعد به سراغ کار دیگری بروید.
- ساعتی یک‌بار از جای خود بلند شوید و کمی راه بروید تا زانوهای‌تان خسته نشوند. سعی کنید از صرف غذاهای پرچرب و سنگین بپرهیزید و خوراکی‌های ساده و پرانرژی مصرف کنید.
- صبح‌ها به جای کیک، میوه یا آب‌میوه بخورید. از خوردن بیش از سه فنجان چای در محل کار، خودداری کنید، زیرا اعصاب را تحریک‌کرده و خستگی می‌آورد. به جای آن، آب بخورید.

چند نوع عبادت داریم؟
سه نوع عبادت در اسلام داریم. 1- عبادت بدنی مثل نماز خواندن، روزه گرفتن 2- عبادت مالی مثل زکات دادن،خمس دادن 3-عبادت فکری که نامش تفکر است، و تفکر افضل انواع عبادات است.

چند نوع تفكرداریم؟
و انسان به چه چیزهایی می‌تواند فكركند، كه عبادت محسوب شود؟
1- تفكردر عالم خلقت: برای معرفت و شناسائی خدا و در واقع كشف عالم برای شناختن خدا.‌ 2-تفكر در تاریخ در سرنوشت و سرگذشت اقوام و ملل گذشته، كه به این مطلب هم در متن قرآن توجه شده است. 3-تفكر انسان درباره خود: یعنی خود انسان، موضوع تفكر خود باشد، و این دو گونه است، یك ‌وقت خود انسان به عنوان یك موضوع علمی موضوع تفكر اوست و یك وقت انسان درباره كارهای خودش تفكر می‌كند، پس سه نوع تفكر داریم.