اخبار
به گزارش خبرگزاری رسا به نقل از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، کتاب «ترکان، اسلام و علویگری و بکتاشیگری در آناتولی» نوشته محمدتقی امامی خویی به بررسی باورهای دینی و سنتی یکی از جریانسازترین اقوام مسلمان در طول تاریخ میپردازد.
بخش عمده این اثر درباره علویان و بکتاشیان آناتولی است. در واقع، نویسنده با تعریف واژه علوی، به ویژگیهای اصلی علویان آناتولی و روند علویگری در آناتولی پرداخته و در این باره به دیدگاه حاجی بکتاش، آثار حاجی بکتاش و طریقت بکتاشیگری، رابطه مسیحیت با علویان و بکتاشیان، ادبیات بکتاشی، زن در فرهنگ علوی ـ بکتاشی نیز اشاره و این موضوعات را به شکلی مبسوط بیان کرده است.
نویسنده در مقدمه این کتاب درباره سرزمین اصلی ترکان و چگونگی پراکنده شدن آنان در مناطق مختلف جهان و گسترش و دگرگونی آنها توضیحاتی ارائه و علاوه بر این، به نحوه زندگی ترکان و تعامل آنها با یکدیگر و تشکیل حکومتهای منسجم سلجوقیان و عثمانیان که حاکمیت جهان اسلام را به مدت 10 قرن در دست داشتهاند، اشاره میکند. بر این اساس، آشنایی ترکان با ادیان مختلف پیش از پذیرش اسلام و ورود ترکان به عالم اسلام، از جمله مباحثی محسوب میشود که مؤلف در کتاب خود آورده است.
کتاب «ترکان، اسلام و علویگری و بکتاشیگری در آناتولی» با شمارگان 1000 نسخه و در 426 صفحه نخستین چاپ خود را در سال 1392 تجربه میکند.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:18
اخبار
در این بسته درباره توهین به عقاید و اقلیتهای دینی و مذهبی آمده است: بر اساس این بسته مبارزه مؤثرتری با جرایمی همچون نفرت و تبعیض و دخالت در شیوه زندگی مردم در پیش می گیریم. بر این اساس مجازاتهای جرایم آشکار را افزایش میدهیم. این مجازاتها در مواردی که مرتبط با زبان، نژاد، رنگ، جنسیت، معلولیت، اندیشه سیاسی و دینی و مذهبی افراد باشد، به مراتب سنگینتر خواهد بود.
در این بسته همچنین آمده است: در ترکیه نسبت به هیچکس به دلیل زبان، نژاد، ملیت، رنگ و باورش نباید دچار تبعیض شود. ما با تبعیض مبارزه میکنیم و قوانین برابری افراد جامعه را به تصویب میرسانیم.
تضمین قانونی احترام به شیوه زندگی افراد از دیگر نکات این بسته بود. از جمله این شیوه زندگی، شامل هر چیزی که بر اساس دین و باور شخص باید بدان عمل نمود میباشد. عبادت و مناسک دینی افراد شامل این قانون میشود. کسانی که در اعمالی که برگرفته از باور، اندیشه و عقیده افراد است دخالت کنند، به یک تا سه سال زندان محکوم میشوند.
بر اساس این بسته نام دانشگاه نوشهیر ترکیه به دانشگاه حاجی بکتاش ولی تغییر کرد. همچنین محدودیتها در زمینه جمعآوری کمکهای مردمی برداشته میشود. مردم میتوانند کمکهای خود از قبیل زکات، فطریه و غیره را به هر نهادی که بخواهند اعطا کنند.
از مهمترین مسائل مطرح شده در این بسته، بحث حجاب بود. بر این اساس ممنوعیت حجاب در مراکز عمومی لغو شد. تبعیضهایی که در مورد نوع پوشش زنان شاغل بود از میان برداشته شد. این قانون شامل کسانی که موظف به استفاده از یونیفورم هستند و نیز نیروهای ارتش و قضات و دادستانها نمیشود.
در پایان این بسته آمده است: اراضی مجموعه تاریخی متعلق به سریانیها با نام «مور گابریل» به این مجموعه بازگردانده میشود.
گفتنی است علیرغم پیشبینیها و نظرات مختلفی که درباره محتوای این بسته در میان اقلیتهایی همچون علویان مطرح بود، به جز کلیات، و نیز تغییر نام دانشگاه شهر نوشهیر، هیچیک از انتظارات جامعه علوی در این بسته لحاظ نشده است. از آن جمله میتوان به مسئله به رسمیت شناختن جمعخانهها و پرداخت حقوق به ددههای علوی اشاره کرد.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:18
اخبار
دومین هم اندیشی بین المللی قرآن در ترکیه برگزار می شود. به گزارش سایت این همایش، در این هم اندیشی متخصصان و صاحب نظران علوم اسلامی و قرآنی مقالات خود را درباره قرآن و مفاهیم و اصطلاحات قرآنی ارائه خواهند کرد.
قرار است این هم اندیشی در روزهای دهم و یازدهم ماه می 2014 در آنکارای ترکیه برگزار می شود.
برگزاری این همایش با برنامه ریزی موسسه تحقیقاتی مبنای فلسفی علوم انجام خواهد گرفت.
بر اساس اعلامیه سایت این هم اندیشی علاقه مندان می توانند مقالات خود را حداکثر تا تاریخ 25 نوامبر 2013 به دفتر این همایش ارسال کنند.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:17
اخبار
کتاب «ارکاننامه» که از کتابهای اساسی مکتب بکتاشیه محسوب میشود، در آلبانی منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری ایبنا، ارکاننامه در 114 صفحه منتشر شده و در آن دعاها و صلوات بر نبی اکرم(ص) و حضرت فاطمه زهرا(س) و ائمه اثنی عشری(ع) عنوان شده است.
ارکاننامه، میدان (توضیح درباره میدان عبادت تکایای بکتاشیه)، دعای مغرب، دعای سحر، ادعیه و سلطان نوروز، عنوان بخشهای مختلف این کتاب را تشکیل میدهند.
این کتاب با حمایت مرکز مطالعات و تحقیقات مجمع جهانی اهلبیت(ع) با ترجمه «داردان دایچی» در سال 2013 از سوی مرکز جهانی بکتاشیه با شمارگان دوهزار نسخه در آلبانی منتشر شده است.
گفتنی است اکثریت جمعیت آلبانی را مسلمانان پیرو طریقت بکتاشیه و از دوستداران اهلبیت(ع) تشکیل میدهند.
بی گمان این دست حمایتهای مجمع جهانی اهلبیت سبب خواهد شد که مکتبهای دیگر فاصله خود را به مکتب اهل بیت نزدیکتر کنند.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:16
اخبار
ابتدا باید درباره گزاره نخست باید کند و کاو کرد. ظاهرا این گزاره از دقت و سندیت کافی برخوردار نیست، چرا که:
۱- نگاهی به منابع فقهی و تاریخی شیعه و سنی نشان میدهد که مجازات زندان جزو مجازاتهای رایج در میان مسلمانان صدر اول بوده و اصل این رویه از سوی شارع مقدس مورد نهی قرار نگرفته است. حتی در قرآن کریم نیز آیاتی همچون ۳۳ و ۱۰۶ مائده، ۱۵ نساء و ۵ توبه دال بر مشروعیت زندان از نگاه دین اسلام است. (۱) البته درباره مراد این آیات از حبس گفته شده که تنها به معنی بازداشتن متهم از تصرفات آزادانه و آمد و شد است و نه بیشتر. (۲) در ابواب مختلف فقهی از جمله ایلاء، کفالت، حدود، قصاص و قضاء از «حبس» به معنی ایجاد محدودیت برای متهم، حصر خانگی، بازداشت و زندانی کردن وی سخن گفته شده است. (۳) کثرت این روایات به گونهای است که ادعای تواتر اجمالی درباره آنها شده است. (۴) از دلیل اجماع نیز برای اثبات مشروعیت حبس در شریعت اسلام بهره گرفته شده است. طبق این دلیل، اگر از هر فقیه شیعه یا سنی درباره مشروعیت و ضرورت زندان پرسیده شود، به ناچار او به مشروعیت فتوا خواهد داد. (۵)
۲- ضرورت زندان حتی اگر هیچ آیهای به آن اشاره نمیکرد و در منقولات و روایات صحیح رد پایی نداشت، باز هم از طریق عقلی، عقلایی و تاریخی قابل اثبات بود. اساسا هیچ حکومت و کشوری در طول تاریخ بدون تشکیلات زندان و محبس قادر به دفاع از حقوق مردم در برابر بزهکاران و تبهکاران نبوده و نخواهد بود. این امر به قدری واضح است که نیازی به مستند دینی (قرآنی و روایی) ندارد، چرا که بر طبق قاعده تلازم حکم عقل و شرع و حجیت بنای عقلا هیچ گریزی از اثبات مشروعیت و حتی ضرورت وجود زندان نیست. این امر به قدری واضح بوده که مورخین و راویان درباره این بحث کردهاند که چه کسی نخستین زندان را در تاریخ اسلام ساخته است، چرا که پس از گسترش تعداد مسلمین و قلمرو جهان اسلام نیاز به زندان کاملا احساس شده بود. (۶) ضرورت این مسأله و بداهت آن به قدری بوده که فقها نیازی ندیدهاند درباره آن کتاب مستقلی در خلال ابواب فقهی تعریف کنند، از همین رو موارد مربوط به حبس متهمین و مجرمین به طور پراکنده در کتب و ابواب فقهی ذکر شده است. در فقه میتوان دو نگاه نسبت به زندان دید: نگاه نخست به عنوان یک مقوله کیفری (اعم از حد یا تعزیر) و نگاه دوم به عنوان یک مقوله غیرکیفری (بازداشت موقت) (۷)
۳- از آنجا که ضرورت وجود زندان از نظر فقها مفروغعنه بوده است، درباره اموری همچون هزینهها و مخارج زندان و زندانیان و حتی حقوق زندانی بحث کردهاند. به عنوان نمونه گفته شده که امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) هزینه ساخت زندانهای شهر کوفه را از بیتالمال تأمین کرده (۸) و یا دستور داده که ابنملجم مرادی در دوره بازداشت از خوراک کافی و حقوق خود برخوردار باشد. (۹) حتی حدیث صحیحی از ابوبصیر وجود دارد که نظر امام صادق (ع) را درباره ضرورت تأمین زندگی دزدی که دست و پایش قطع شده و زندانی شده است مشخص کرده و دستور داده شده که زندگی و خرجی این دزد زندانی باید از طریق بیتالمال تعیین شود. (۱۰) همچنین فقها درباره رعایت حقوق زندانی تصریح کردهاند که زندانبان ضامن هرگونه ضرر جانی و بهداشتی نسبت به وضعیت زندانی است. شیخ طوسی تأکید کرده که زندانی کننده به اجماع طایفه امامیه و روایات، ضامن است و فقط در صورتی ضامن نیست که زندانی دچار یک بلیه یا بیماری طبیعی شود. (۱۱) درباره حقوق زندانی در اسلام از جمله حق ملاقات با نزدیکان و دیگران، حق شرکت در مراسم مذهبی، حق مرخصی، حق رفاه، حق تعجیل در محاکمه، حق عدم پرداخت مخارج زندان و حق داشتن رابطه جنسی با همسر مباحث مفصلی در متون فقهی و روایی وجود دارد که همگی حاکی از بداهت و ضرورت وجود زندان است. (۱۲)
بنا بر آنچه که مختصراً بدان اشاره شد، اصل وجود زندان در اسلام و فقه شیعه و سنی از بدیهیات است و آنچه که میتواند محل نزاع و اختلاف باشد، موارد زندان و عناوین مجرمانهای است که میتواند منجر به زندانی شدن افراد شود. به نظر میرسد «زندانزدایی» بدین معنا میتواند درست باشد که باید از سویی بسترهای وقوع جرم و عوامل جرمزا را از طریق برقراری عدالت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کاهش داد و از سوی دیگر عناوین مجرمانهای را که منجر به حبس افراد میشود، تا حد ممکن و ضرورت محدود کرد تا جمعیت زندانیان کاهش یابد و مقابله با جرائم تا حد ممکن از طرق دیگری جز زندان پیگیری شود. برای رسیدن به چنین مقصدی باید مذاق شارع مقدس درباره موارد و مصادیق صدور حکم حبس برای متهمین در کنار مصادیق نوین این پدیده بررسی شود تا زندان به عنوان یک مجازات دمدستی برای متهمین تعریف نشود و بازدارندگی آن زیر سؤال نرود.
پاورقیها:
۱- مبانی فقهی حکومت اسلامی، آیتالله حسینعلی منتظری، ترجمه ابوالفضل شکوری، قم: نشر تفکر، ۱۳۷۱، ج ۴، صص ۴۳ – ۳۱
۲- همان، ص ۴۳
۳- در منابع اهل سنت میتوان از روایت ابوهریره در صحیح بخاری (ج۲ / ص ۶۲) و نیز روایت ابوداود (سنن ابیداود، ج۲ / ص ۲۸۲) یاد کرد که حاکی از مشروعیت زندانی کردن متهم در زمان پیامبر اکرم (ص) هستند. همچنین در روایات شیعی میتوان از صحیحه عبدالله بن سنان (وسائل الشیعه، ج ۱۸، ص ۴۱۴، باب ۴۸ از ابواب حد الزنا، حدیث ۱) و نیز موثقه عمار ساباطی (وسائل الشیعه، ج ۱۳، ص ۱۵۶، باب ۹ از کتاب ضمان، حدیث ۱) بهره گرفت که دال بر مشروعیت حبس در زمان پیامبر و امیرالمؤمنین (علیهماالسلام) هستند.
۴- مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج ۴، ص ۵۰
۵- همان، ص ۵۱
۶- شرح فتح القدیر فی فقه الحنفی، ج ۵، ص ۴۷۱٫ الغارات، ج ۱، ص ۱۳۲
۷- مبانی فقهی حکومت اسلامی، ج ۴، ص ۶ – ۷۵
۸- همان، ص ۱۰۵
۹- وسائل الشیعه، ج ۱۹، ص ۹۶، باب ۶۲ از ابواب قصاص، حدیث ۴
۱۰- وسائل الشیعه، ج ۱۸، ص ۴۹۳، باب ۵ از ابواب حد سرقت، حدیث ۶
۱۱- الخلاف، شیخ طوسی، ج۲، ص ۹۴
۱۲- حقوق زندانی و موارد زندان در اسلام، بوذر دیلمی معزی، محمد علی ابهری، ترجمه نجمالدین طبسی، قم: بوستان کتاب، ۱۳۸۲
این نوشته در صفحه ۵۹ شماره ۶ مجله شهر قانون (تابستان ۱۳۹۲) منتشر شده است
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:15
اخبار
به گزارش پایگاه اسلامآذری، خدری تهیه کننده این قرآن گفته است که از سال 2000 شروع به کار کرده است. او میگوید از کودکی آرزوی نگاشتن قرآن کریم را داشتم. پس از آموختن خیاطی خواستم قرآن را به شکلی متفاوت نقش کنم. به همین خاطر طرحهای مختلفی آماده کردم. بالاخره برای اولین بار نقش زدن قرآن بر روی پارچه با نخ ابریشمی را شروع کردم.
گفتنی است طول این قرآن 80 سانت و عرض آن 60 سانت است. صفحات قرآن از جنس پارچه و عبارات قرآن از نخ ابریشم است که به صورت کتاب و مجلد شده درآمده است.
گفتنی است برای حفظ صحت آیات چند کارشناس قرآن بر روند این کار نظارت کردهاند. این قرآن به زودی در دوبی به نمایش گذاشته خواهد شد و قرار است در چندین کشور اسلامی نیز به نمایش درآید.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:14
اخبار
وزیر دادگستری گفت: باید بر روی لایحه حمایت از کودکان بدسرپرست و بیسرپرست اصلاحاتی انجام شود تا تبصره ماده 27 این لایحه برای افکار عمومی مسئله ساز نشود.
حجتالاسلام مصطفی پورمحمدی در حاشیه ششمین جلسه شورای هماهنگی مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک درباره لایحه حمایت از کودکان بدسرپرست و بیسرپرست، گفت: سازمان بهزیستی توضیحات لازم را در مورد این قانون داده است و این قانون، قانونی پیشرفته و ارزشمند است و زوایای خوبی را برای حقوق کودک مورد توجه قرار داده و بنا شده اطلاعرسانی در این زمینه شود.
وی با تاکید بر اینکه روح قانون، عدم ازدواج فرزندخوانده با سرپرست است، ادامه داد: این موضوع در موارد استثنایی امکانپذیر است که قانونگذار هم اشاره داشته با نظر دادگاه انجام شود؛ بنابراین باید اصلاحاتی انجام شود تا چنین مسائلی برای افکار عمومی مسالهساز نشود. بنا شده که ما این موضوع را پیگیری کنیم تا این دغدغه برطرف شود ضمن این که احکام شرعی باقی بماند ولی مسالهسازی نکنیم.
وزیر دادگستری با اشاره به تبصره ماده 27 لایحه حمایت از کودکان بدسرپرست و بی سرپرست ادامه داد: اساس فرزندخواندگی این است که ازدواج با فرزندخوانده صورت نگیرد که ما پیگیر حل شدن این موضوع در تبصره لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست هستیم.
پورمحمدی درباره برگزاری ششمین جلسه شورای هماهنگی مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک اظهار کرد: بحث اصلی این جلسه در زمینه حقوق کودک و شهروندی است. از آنجا که قوانین اسلام و قانون اساسی بسیار غنی هستند، میتوان گفت فوقالعاده به حقوق در کشورمان بها داده شده است، ولی متاسفانه یکی از نقصهای ما در اجرا و عدم هماهنگی است که چنین نشستهایی ما را در اجرای قوانین و هماهنگسازی کمک میکند.
تصویب این قانون واکنشهای متعددی به همراه داشت، از جمله مریم مجتهدزاده، معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده، با انتقاد از این قانون اعلام کرد: "اگر قانونگذاران محترم به مصلحت کودک میاندیشند، باید در مورد اعطای این مجوز تجدیدنظر کنند."
مطابق قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست مصوب سال ۱۳۵۳ تنها کودکی که فاقد پدر و مادر و جد پدری باشد یا ۳ سال در مراکز بهزیستی نگهداری شده و والدین وی مراجعه نکرده باشند میتواند به فرزندخواندگی سپرده شود.
اما لایحه اصلاحیه قانون حمایت از کودکان بیسرپرست در سال ۱۳۸۸، کودکانی را که والدین آنها صلاحیت نگهداری از فرزند را ندارند یا کودکی که جد پدری یا مادری آنها توانایی، علاقه و امکانات نگهداری از وی را ندارد نیز مشمول فرزندخواندگی قرار داده است.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:11
اخبار
به گزارش خبرگزاری مهر، این همایش به مناسبت سال فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تركیه به همت مركز مطالعات فرهنگی ـ بینالمللی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزنی فرهنگی كشورمان در آنكارا و همكاری بنیاد تاریخ ترك، 24 و 25 بهمن سال جاری در تركیه برگزار میشود.
نقش اسلام در مدرن كردن جوامع ایران و تركیه، مقایسه بین انقلاب مشروطه در ایران و دوره تنظیمات در تركیه، موقعیت سیاسی ایران و تركیه در تمدن اسلامی، نقش و جایگاه گروههای مرجع در احیای تمدن اسلامی، بررسی جایگاه ایران و تركیه در رویارویی با پدیده استعمار، امیریالیسم و مدرنیته، نقش سازمانهای مردم نهاد ایران و تركیه در فرهنگ و تمدن اسلامی، جایگاه معماری اسلامی ایران و تركیه در فرهنگ و تمدن اسلامی، مهاجرت و مهاجرین ایران و تركیه در فرهنگ و تمدن اسلامی، موانع همگرایی ارتباطات فرهنگی ایران و تركیه، چگونگی احیا و ترویج اندیشه امت واحده در جهان اسلام و نقش ایران و تركیه در تحقق آن از جمله محورهای این همایش به شمار میرود.
علاقهمندان به شرکت در این همایش میتوانند چکیده مقالات خود را تا آخر مهرماه به نشانی الکترونیک دبیرخانه همایش iranturkeyrelations@gmail.com ارسال کنند و نتیجه بررسی چکیده مقالات تا 15 آبانماه سال جاری اعلام خواهد شد و پس از آن شرکتکنندگان تا 15 دیماه فرصت دارند که اصل مقاله را به دبیرخانه ارسال نمایند.
پژوهشگران و دانشجویان علاقهمند به شرکت در این همایش برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانند با شماره تلفن 88153309-021 تماس بگیرند.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:11
اخبار
ناصر ایمانی روزنامه نگار و عضو پیشین شورای سردبیری روزنامه رسالت در گفتگو با فرارو گفت: «فرض بگیریم افرادی که در مراسم استقبال از رئیس جمهور به اعتراض دست زدند گروههای سازمان یافته با برنامه هدفمند هستند؛ این اشکالی ندارد. در تمام دنیا برخی افراد ممکن است نسبت به بعضی سیاست های دولت اعتراض کنند و اعتراض آنها هم سازمان یافته باشد.»
وی ادامه داد: «به نظر من این حق افراد است که نسبت به سفر آقای روحانی یا برخی اقدامات ایشان در طول سفر مخالفت کنند. یعنی لازمه یک جامعه آزاد و آزادی بیان همین است و دلیلی ندارد که همیشه موافقان رئیس جمهور اظهارنظر کنند.»
وی افزود: «منتهی اشکال از زمانی ایجاد می شود که این مخالفت ها همراه با توهین و رفتارهایی خارج از شئونات اخلاقی باشد.»
این کارشناس مسائل سیاسی اظهار کرد: «معترضین می توانند از وزارت کشور مجوز بگیرند و در خیابان تظاهرات کنند و حتی میتینگ بگذارند و شعار هم بدهند و دلایل خود را مطرح کنند. منتهی نباید توهین کنند و خلاف اخلاق و منافع ملی عمل کنند و اقدام آنها باید قانونی باشد.»
وی ادامه داد: «یک موقع ممکن است گفته شود این اعتراضات توسط برخی مراکز و نهادهای حکومتی سازماندهی می شود که این کاری خلاف است و به نظر من سازمان های دولتی حق شرکت در فعالیت های سیاسی علیه قوه مجریه را ندارند.»
وی افزود: «اما اگر گروههای فشار عده ای از مردم باشند که نظرات مخالف دارند اینها می توانند به شرط رعایت مسائلی که گفته شد نظر خود را بیان کنند و حتی تربیون و روزنامه داشته باشند.»
ایمانی در پاسخ به این سوال که آیا تداوم رفتارهایی که همراه با توهین و خشونت است به مردم سالاری دینی ضربه نمی زند؟، گفت: «مسلما ضربه می زند. تداوم این حرکت ها مخالف مردم سالاری و به خصوص مردم سالاری دینی است و به روند آزادی بیان آسیب می زند.»
وی ادامه داد: «کسانی که اینگونه رفتارها را مرتکب می شوند قصد دارند جامعه را در یک خفقان نگاه دارند. اینکه به مسئولان تراز اول کشور مانند روسای قوا یا شخصیت های متنفذ و یا در اماکن خاص مانند مرقد مرحوم امام اقدامات توهین آمیز صورت بگیرد کار درستی نیست و باید به شدت با آن برخورد شود و نباید در این زمینه تعلل کرد.»
ایمانی درباره این نظر که برخی معتقدند نباید به بهانه جلوگیری از توهین، آزادی افراد محدود شود چرا که این امر در نهایت ممکن است به دیکتاتوری منتهی شود گفت: «پاسخ به این ادعا کاملا روشن است. در هیچ کجا این نظر را نمی پذیرند. چون آزادی محدودیت هایی دارد و هیچ کس ادعا نمی کند یک جامعه مطلق آزاد است.»
وی ادامه داد: «در ادیان الهی نیز محدودیت هایی برای آزادی قرار داده شده است. افراد تا آنجا آزاد هستند که مُخل آسایش دیگران و یا مُخل مبانی اخلاقی یک جامعه نباشند. این یک اصل پذیرفته شده است که آزادی مطلق وجود خارجی ندارد؛ آزادی در چارچوب قوانین است.»
ایمانی درباره اینکه برخی معتقدند پرتاب کفش و گوجه فرنگی به رئیس جمهور نوعی اعتراض مدنی است گفت: «این اقدام اعتراض مدنی نیست؛ بلکه گستاخی و بی اخلاقی مدنی است. رئیس جمهور نماد کل ملت است و پرتاب کفش به سمت وی توهین به یک ملت محسوب می شود. اتفاقا این اقدام و اینگونه حرف ها مُخل آزادی است و آزادی را محدود می کند و می کُشد.»
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:10
اخبار
دکتر مهدی گلجان عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس و مدیر گروه تاریخ این دانشگاه در گفت و گو با مهر مشخصه های مدیریت فرهنگی در جامعه را مورد بررسی قرار داده است. نکات مهم مطرح شده در این گفت و گو را در ادامه می خوانید.
* یک اصطلاحی در نزد عامه فلاسفه غربی وجود دارد به این مضمون که دنیا را مردم متوسطالحال پر کردهاند. نخبگان و عقبافتادگان همیشه کمتر از متوسط جامعه هستند. مدیریت فرهنگی یعنی بتوانید پاسخگوی اکثریت باشید و اکثریت جامعه نیز همین متوسطالحالها هستند.
*مدیریت فرهنگی یعنی مدیریت انسانها بر انسانها. پیامبر(ص) نیز انسان بود و اصلا به همین دلیل میتوانست انسانها را رهبری کند، حامل رسالت باشد، الگوی دیگر انسانها باشد و... . بنابراین زندگیاش مثل خود ما بود، زن و فرزند، غذای روزانه، بیماری و همه و همه ویژگیهایی بود که موجب میشد پیامبر بتواند مقتدای دیگر انسانها باشد. ولی بسیاری از مدیران فرهنگی ما خود را از جنس دیگری میدانند، گویا اینها اصلاً زاده شدهاند برای مدیریت فرهنگی بر دیگران؛ همه چیز هم میدانند. اگر نقدی هم بر عملکردشان داشته باشی، صدایشان درمیآید.
* پیامبران وقتی آمدند به بشر نگفتند ما آمدهایم تا شما عقل خود را تعطیل کنید و دین ما را جای عقل خود بگذارید. اصلا قرار نیست دین و مذهب جای عقل و اندیشه را بگیرد. مدیران فرهنگی ما در جامعه باید دنبالهرو مسیر پیامبران و مانند یک معلم دلسوز باشند. به مردم نگویند ما آمدهایم که جای شما فکر کنیم و نتیجه بگیریم، بلکه کمک کنند که مردم به مدد اندیشه و تعقل زودتر به نتیجه برسند.
* شناخت نیازها و پیدا کردن پاسخهای آنها جزو وظایف مدیران فرهنگی است، به همین جهت باید بدانند که قرار نیست همه پاسخها در دین باشد. نباید دین را ملزم کرد که همه پاسخها را ارایه دهد و اگر نتوانست، پس دین نیست.
* یکی از وظایف مدیران فرهنگی به ویژه در جوامع مدنی این است که بستری فراهم کنند که جوانان مجذوب و شیفته دین شوند، نه به این دلیل که دین همه مشکلاتشان را حل میکند، بلکه به این دلیل که دین زیباست، الهی است، آرامش میآورد، گناه و عصیان آدمی را کاهش میدهد و غیره. طبیعی است که دین نمیتواند مشکلات بیکاری و ازدواج جوانان یا مشکلات سیستم آموزش دانشگاهی را برطرف کند، اما اینها دلیلی بر بیهودگی دین نیست.
*متاسفانه مدیران فرهنگی ما دین را پاسخگوی همه مشکلات جامعه معرفی کردهاند و همین مسأله موجب رویگردانی بسیاری از جوانان از دین شده است.
* تهاجم فرهنگی وقتی اثر میکند که بتواند در جامعه مقابل شکاف ایجاد کند یا از شکافهای موجود نفوذ کرده و جامعه مقابل را به هم بریزد. ولی وقتی جامعه یک سامان فرهنگی و یک انسجام درونی داشته باشد، نمیتوان آن را به هم ریخت.
* مدیران فرهنگی بایستی بدانند که ما در جامعه با 3 فرهنگ اصلی روبرو هستیم: فرهنگ ایرانی، فرهنگ اسلامی و فرهنگ غربی. در بخش عمدهای از تاریخ، بین فرهنگ ایرانی و اسلامی وحدت حاصل شد و گویا این دو، یکی شدند و در مقابل فرهنگ غرب ایستادند. اینکه میگویم ایستادند، به معنای جنگ و مقابله نیست، بلکه منظور مقاومت است. چون فرهنگ غرب به ویژه در قرون اخیر به عنوان یک گفتمان مسلط، تلاش کرده باقیِ فرهنگها و گفتمانها را زیر سلطه خود درآورد.
* یک مدیر فرهنگی خوب با شناخت جامعهاش تشخیص میدهد که آیا فرهنگها باید با هم بجنگند یا به هم کمک کنند. فرهنگهای متفاوت یک جامعه به جای ستیز با هم، باید از نکات مثبت یکدیگر استفاده کنند، البته بی آنکه تسلیم یکدیگر شوند. هیچ فرهنگی به حذف فرهنگ دیگر نمیاندیشد، این ما مدیران فرهنگی هستیم که به حذف فرهنگ مقابل میاندیشیم.
* مدیریت فرهنگی یعنی ایجاد فضای فرهنگی نه القا یا تحمیل فضای فرهنگی. باید با زمینهسازی اجازه داد فرهنگ از دل جامعه به وجود آید، نه اینکه تحمیلی آن را به وجود آوریم. در سالیان گذشته من یک دانشجوی خانم داشتم حدود 40-45 ساله. بعد از مدتی فاصله و فراغت از تحصیل، آمده بود که درس را ادامه دهد. یک روز از من پرسید چه کنم که فرزندانم با کتابهای مذهبی انس پیدا کنند و نسبت به مسائل دینی آگاه باشند. گفتم یک قفسه از کتابخانه منزلتان را به چنین کتابهایی اختصاص دهید و بدون اینکه از بچهها بخواهید این کتابها را مطالعه کنند، خودتان هر روز کتابهای مورد اشاره را بخوانید. با این کار به تدریجی فضایی برای اهل خانواده فراهم میکنید که رفته رفته جذب این گونه کتابها شوند. در واقع شما یک فضای فرهنگی ایجاد کردهاید، بنابراین فرزند شما تحت تاثیر مولفههای فرهنگی قرار میگیرد، نه القای شخصی.
* مدیر فرهنگی زیرک فضای فرهنگی را میسازد یا زمینه را برای فضای فرهنگی فراهم میکند تا فرهنگ در آن رشد کند. اگر بخواهیم با اجبار این کار را بکنیم مطمئنا نتیجه نخواهیم گرفت. همین مساله حجاب را در نظر بگیرید. به جای آنکه فضای حجاب و عفاف را فراهم کنیم، شرط ورود خانمها به برخی دانشگاهها و ادارههای دولتی را داشتن چادر قرار دادهایم. بعد در ابعاد دیگر کار به گونهای رفتار شد که یک فرد محجبه برای انجام کارهای روزانهاش نیز با مشکل روبرو شد و جامعه به فردی که پوشش مناسبی نداشت، بیشتر روی خوش نشان میداد.
* رمز موفقیت در اعتدال است، نه پرکاری، نه کمکاری. کاربرد درست مطابق با عقل. در مدیریت فرهنگی نیز اعتدال از اهمیت زیادی برخوردار است.
پنج شنبه 11/7/1392 - 16:10