من آنَس بِالله اِستوحَشَ مِنَ النّاس کسی که با خدا مانوس باشد، از مردم گریزان گردد
(مسند الامام العسکری، ص287)
(غیبه النعمانی، ینابیع الموده)
(الدره الباهره ، ص24)
(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
(غرور الحکم و در الکلم)
(نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره325)
مَن حاوَلَ اَمراً بمَعصِیَهِ اللهِ کانَ اَفوَتَ لِما یَرجُو وَاَسرَعَ لِمَجئ ما یَحذَرُ آن که در کاری که نافرمانی خداست بکوشد امیدش را از دست می دهد و نگرانیها به او رو می آورد.
(بحار الانوار ، ج 3 ، ص 397)