• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 994
تعداد نظرات : 248
زمان آخرین مطلب : 5083روز قبل
بیماری ها
به طور ناگهانی متوجه دو لکه بدون مو در سرتان می شوید. پزشک گفته این، ریزش موی منطقه‌ای است. آیا ممکن است ادامه پیدا کند و طاس ‌شوید؟»

ریزش موی منطقه‌ای یک نوع از ریزش مو است که یک درصد از مردم دچارش می‌شوند. معمولا یک یا دو نقطه گرد بدون مو روی پوست سر یا ریش شروع به ریزش می‌کند. معمولا ناگهانی است و با ریزش موهای اطراف، لکه ممکن است بزرگ‌تر شود.

در اغلب موارد فقط چند لکه فاقد مو ایجاد می‌شود و ریزش مو بعد از چند هفته متوقف می‌شود. گاهی بیماری پیشرفت‌ کرده و مناطق فاقد مو به هم متصل و طاسی کامل ایجاد می‌شود.
گاهی موهای سایر نقاط بدن (ابروها و مژه‌ها) هم می‌ریزد. معمولا بعد از چند ماه موها خود به خود می‌رویند. البته هر چه بیماری بیشتر طول بکشد شانس رشد مجدد کمتر می‌شود.
هر چه ریزش مو وسیع‌تر بوده و در سنین پایین‌ترین شروع شود احتمالا بیماری پایدارتر است. علت بیماری،ناشناخته است.

بعضی متخصصان عقیده دارند این بیماری، خود ایمنی (آلرژی به خود) است و بدن موهای غیرسفید را غریبه تصور کرده و بر ضد آنها وارد عکس‌العمل‌ می‌شود. این عارضه به کسی سرایت نمی‌کند.
تمایل فامیلی برای ابتلا به این نوع ریزش مو وجود دارد. بعضی از موارد این نوع ریزش مو را به استرس‌های شدید نسبت می‌دهند. در اغلب موارد علت خاصی برای این ریزش مو وجود ندارد. این بیماری تمایل به عود دارد. در مواردی که ریزش مو وسیع نیست ممکن است درمان لازم نباشد اما گاهی پزشک برای شما پماد یا تزریق در نواحی فاقد مو را توصیه می‌نماید.

در مواردی که ریزش مو محدود است می‌توان مدل مو را برای پوشاندن نواحی بدون مو تغییر داد. در دیگر موارد می‌توان از کلاه‌گیس استفاده کرد. در مواردی که تمام موهای سر از دست رفته، کلاه‌گیس‌های مخصوصی با قدرت اتصال به سر برای محکم نگه داشتن موی مصنوعی روی سر وجود دارد.
سه شنبه 25/3/1389 - 12:48
بیماری ها
آیا شما هم دچار سرفه های مزمن و طولانی مدت می شوید و علت این امر را نمی دانید؟

ویتامین ب 12 از عوامل سازنده گلبول‌های قرمز و مولكول وراثتی دی ان آ است و در کار سیستم عصبی نقش بسیار مهمی دارد. گیاه‌خواران و افرادی که از رژیم‌های غذایی کم گوشت و لبنیات استفاده می‌کنند، همچنین افراد مسن‌تر در معرض خطرات ناشی از کمبود این ویتامین هستند.
محققان در یك پژوهش جدید دریافته‌اند كه كمبود ویتامین ب 12 عامل معمول بروز سرفه‌های مزمن است.

ژوهش جدید كه از سوی محققان دانشگاه تورین و بیمارستان مائوریزیانو در ایتالیا انجام گرفت، نشان داد كه ارتباط مهمی بین كمبود ویتامین ب 12 و سرفه‌های مزمن بی‌دلیل وجود دارد.

این پژوهش كه در كنگره جهانی آلرژی در سازمان جهانی آلرژی ارائه شده تاثیر این یافته جدید را در دنیای آلرژی‌ها و ایمونولوژی مورد بحث و تبادل نظر قرار داد. در این تحقیق 302 بیمار مبتلا به سرفه مزمن مورد آزمایش قرار گرفتند. محققان در این مطالعه به وجود رابطه احتمالی بین نوروپاتی حسی و كمبود ویتامین ب 12 پی بردند.

کمبود ویتامین ب 12، مشکلی است که بیشتر در افراد مسن بروز می‌کند. کمبود این ویتامین عوارضی مانند کم خونی، کاهش حافظه و آسیب سلول‌های عصبی را در پی دارد. کمبود ویتامین ب 12 شایع‌تر از آن است که تاکنون تصور می‌شد. محققان دریافته‌اند که در 17 درصد افراد، سطح ویتامین ب 12 در خون پایین است.

ویتامین ب 12 از ویتامین‌های مهم است كه در ماهی، گوشت و لبنیات یافت می‌شود و در حفظ سلامت اهمیت بالایی دارد. این ویتامین که به «کوبالامین» نیز معروف است، از ویتامین‌های محلول در آب به حساب می‌آید.

ویتامین ب 12 از عوامل سازنده گلبول‌های قرمز و مولكول وراثتی دی ان آ است و در کار سیستم عصبی نقش بسیار مهمی دارد. گیاه‌خواران و افرادی که از رژیم‌های غذایی کم گوشت و لبنیات استفاده می‌کنند، همچنین افراد مسن‌تر در معرض خطرات ناشی از کمبود این ویتامین هستند.

این افراد یا از منابع گوشتی و لبنیاتی این ویتامین را دریافت نمی‌کنند و یا بدن آن‌ها در جذب این ویتامین با مشکل روبرو است.

كمبود ویتامین ب 12 ممکن است توسط نوعی بیماری عفونی بوجود بیایید. این بیماری سلول‌هایی از سیستم گوارش که وظیفه دریافت ویتامین ب 12 را دارند، از بین می‌برند. یکی دیگر از عوامل مشکل در جذب ویتامین ب 12 استفاده از دارو‌های درمان رفلاکس یا ضد اسید‌های معده است.

عمل‌های جراحی که روی بخش‌هایی از روده انجام می‌شوند نیز می‌توانند سیستم گوارش را از جذب این ویتامین بازدارند. اگر میزان کمبود ویتامین ب 12 ناچیز باشد، ممکن است عوارض زیادی را به دنبال نداشته باشد و یا این عوارض کوتاه مدت و خفیف باشند. ولی کمبود زیاد این ویتامین باعث ایجاد کم‌خونی، افسردگی، اختلالات ذهنی و مشکلات سیستم عصبی می‌شود.

با توجه به شرایط بدن افراد، کمبود ویتامین ب 12 می‌تواند باعث بالا رفتن بیش از حد «هموسیستین» در بدن شود. بالا بودن مقدار این آمینو اسید در خون، افراد را مستعد بیماری‌های عروقی و انسداد رگ‌ها می‌کند.

محققان توصیه می‌كنند كه اگر با کمبود ویتامین ب 12 مواجه هستید به پزشك مراجعه كرده و از مصرف مکمل‌های غذایی خودداری کنید؛ چرا که این مکمل‌ها نمی‌توانند میزان کمبود ب 12 را جبران کنند.
دوشنبه 24/3/1389 - 20:55
بیماری ها
ناکامی در مقابله با بی خوابی در زندگی روزانه ی ما اثر منفی دارد.یافتن هر چه زودتر علل و درمان بی خوابی اهمیت زیادی دارد تا بتوانیم شروع بهتری از زندگی را فراهم کند .
 
ماهیت بی خوابی چیست ؟

بی خوابی به مفهوم اختلالات خواب تعبیر می شود و انواع مختلف دارد . بی خوابی می تواند به صورت تشویش و یا یک خواب منقطع و نیز یک حالت بیدار باش توام با اضطراب باشد . منظور از بی خوابی حالات غیر عادی و کیفیت نا مطلوب خوابیدن است و این کمبود استراحت در سلامتی و زندگی روزانه ی فرد تاثیر می گذارد .
 
عواقب بی خوابی

مبتلایان به بی خوابی نوعا با خوابهای شبانه کوتاهی روبرو هستند. این افراد معمولا در طول روز با خواب آلودگی و عدم تمرکز ذهنی و بعضا تند خویی و عصبانیت مواجه می شوند. نداشتن خواب کافی ،زندگی شبانه روزی این قبیل افراد را تخریب می کند .
 
دلایل بی خوابی

ابتدا باید بی خوابی های شدید و عکس العمل های آن و بی خوابی های طولانی را از هم باز شناسیم .

گروه اول معمولا از یک حادثه ی مشخص نظیر مرگ و جدایی ناشی می شود که این حالت فقط چند هفته ای دوام دارد .

گروه دوم معمولا بیش از یک ماه ادامه پیدا می کند و گریز از آن بسیار دشوار است . کسانی که دچار بی خوابی هستند با مشکل بزرگ تری مواجه می شوند : آنها می خواهند به زور و به هر قیمتی که شده به خواب روند و فقط به آن فکر می کنند و این خود باعث کند شدن روند طبیعی خواب می شود .
 
منشا احتمالی بی خوابی

1. عامل محیطی :
این عامل شامل سر و صدا ، نور ، نبود وسایل مناسب خواب ، دمای محیط و استرس می باشد .
 
2. عامل اورگانیک :
این عامل شامل افرادی است که از خرخر شبانه و حرکات متناوب پاها رنج می برند .
 
3. عامل روانی :
این عامل افرادی را که دچار اضطراب و افسردگی هستند ، در بر می گیرد .

4.  سایر موارد :
در این مورد مشکل است که دلیل خاصی را عنوان کرد (نظیر تاثیر استرس و فرو رفتن در افکار معینی قبل از خواب )
 
 پرهیز از بی خوابی

چند راه حل ساده برای مقابله با انواع بی خوابیهای را در این قسمت برای شما متذکر می شویم :
1. به محض بروز اولین علایم خستگی ، بخوابید .
 
2. از خوردن مواد محرک مثل چای و قهوه بعد از ساعت 16 ، بپرهیزید .
 
3. از تماشای تلویزیون هنگامیکه در رختخواب هستید ، خودداری کنید .
 
4. شبها ، از انجام حرکات ورزشی سنگین خودداری کنید .
 
5. از خوابیدن ، بعد از ساعت 16 بپرهیزید .
 
6. ساعات خوابتان را تنظیم کنید .(متوسط ساعت خواب برای یک انسان بالغ ، 7:30 الی 8 ساعت در شبانه روز است) .
 
7. در هنگام خواب ، خود را از نور شدید و سر و صدا دور نگه دارید .
 
8. درجه حرارت محل خواب را بین 18 تا 20 درجه ، ثابت نگه دارید .
 
9.در هنگام بروز بی خوابی ، به مدت یک ربع ساعت از رختخواب خارج شوید (البته نه به خاطر مرور افکار منفی و یا صرف نوشیدنی های محرک ) ، صفحاتی از یک کتاب را مطالعه کنید ، به موزیک ملایم و آرام بخش جهت سهولت در خوابتان ، گوش کنید و موقعی که احساس کردید خوابتان می آید ، به رختخواب برگردید.
 
درمان بی خوابی

خواب آورها همیشه راه حل مناسبی برای گریز از بی خوابی نیستند . به ویژه از مصرف آن ها بدون تجویز پزشک خودداری کنید و به کمک گرفتن از پزشک برای این منظور ، عادت کنید . خواب آورها در صورتی می توانند به رفع مشکل کمک کنند که با دقت به توصیه های پزشکتان عمل کنید ، برای یک دوره ی مشخص از آنها استفاده کنید و به موازات آن به بهداشت زندگی و ساعات خواب خود توجه کنید .
برای بی خوابی های ناشی از ناراحتی های روحی ، پزشک می تواند داروهای ضد افسردگی و روان درمانی تجویز نماید ولی برای بی خوابی های طولانی مدت تاکنون راه حل قطعی و مناسبی پیدا نشده است با وجود این ، رفتار درمانی می تواند شیوه ی مناسبی باشد . این عمل مستلزم حداقل 3 الی 8 بار ملاقات با پزشک متخصص و یک روانشناس در یک مرکز معتبر پزشکی است ضمنا ممکن است به بیمار توصیه شود که دفتر یادداشتی تنظیم کند که در آن ساعات خواب و بیداری و کیفیت آن را مرتب یادداشت کند و این عمل کم کم به بهبود خواب بیمار کمک می کند .
دوشنبه 24/3/1389 - 20:52
بیماری ها
ریفلاکس را بیشتر آدم‌ها تجربه می‌کنند. منظور از ریفلاکس، همان سوزش سردل یا به اصطلاح عامیانه «ترش کردن» است. ریفلاکس، احساس ناخوشایندی است که درصورت شدت گرفتن، واقعا غیرقابل تحمل می‌شود.

 
قدیمی‌ها برای حل این مشکل درمان‌های سنتی و توصیه‌های تغذیه‌ای خاصی داشتند (مثل خوردن سیب، شیر، عرق نعناع و ...) که گهگاه به درمان آن کمک می‌کرد. برای اینکه ببینیم اساسا تغذیه چه‌قدر روی التیام این بیماری تأثیر دارد و آیا پرهیزهای غذایی می‌توانند جلوی این مشکل را بگیرند، نشسته‌ایم پای حرف‌های دکتر سید سعید حسینی، متخصص تغذیه و رژیمدرمانی.

«ریف
لاکس، در واقع، بازگشت محتویات معده به مری است که معمولا 5/0 تا 2ساعت بعد از غذا اتفاق می‌افتد.» این، تعریفی است که دکتر سید سعید حسینی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، از این عارضه ارایه می‌دهد. چیزی که باعث سوزش مری می‌شود، اسید معده و هورمون پپسین است: «این هورمون به مخاط مری آسیب می‌زند و در صورت تداوم به ضعف شدیدی در این منطقه منجر می‌شود که در درازمدت ممکن است به بدخیمی منجر شود.»
علامت بارز این ناراحتی، سوزش سر
دل یا احساس درد همراه با سوزش زیر جناغ سینه است اما گاهی ریفلاکس با بیماری‌های دیگری مثل ناراحتی قلبی و تنفسی اشتباه گرفته می‌شود: «بعضی از بیماران با احساس درد قلبی مراجعه می‌کنند و نمی‌دانند مشکل اصلی‌شان ریفلاکس است. این ناراحتی در موارد خیلی شدید علایم تنفسی به وجود می‌آورد. بعضی از افراد که مدت‌ها به عنوان بیماران مبتلا به آسم و برونشیت تحت درمان بوده‌اند، در حقیقت ریفلاکس معده داشته‌اند. اینها به احتمال زیاد بعد از غذا می‌خوابیده‌اند و محتویات معده‌شان وارد مری می‌شده و بعد از راه حلق به ریه می‌‌رسیده و مشکلات تنفسی را ایجاد می‌کرده است اما به جای مراجعه به متخصص گوارش، نزد متخصص ریه می‌رفته‌اند.»

چاقی و بارداری ریفلاکس را تشدید می‌کنند
ریف
لاکس عارضه‌ای جدی است که باید هرچه زودتر برای درمان آن اقدام کرد. اگر این ناراحتی برای مدتی طولانی ادامه پیدا کند، ممکن است به ناراحتی‌هایی مثل اختلال در بلع از قبیل بلع دردناک و خون‌ریزی‌های گوارشی ناشی از ناحیه زخم شده مری منجر شود.
 
اما چه عواملی این مشکل را به وجود می‌آورند؟

به گفته دكتر حسینی: «ریفلاکس یک سری علل اولیه و ثانویه دارد. علل اولیه به وجود آورنده این عارضه عبارت‌اند از سیگار کشیدن، مصرف داروهای شل‌کننده عضلانی مثل داروهای گشادکننده عروق قلب، داروهایی که برای درمان آسم داده می‌شود (مثلا آمینوفیلین و تئوفیلین) و علل ثانویه هم عواملی هستند که باعث افزایش فشارهای شکمی می‌شوند (مثلا چاقی یا بارداری).
افزایش پروژسترون به هر
دلیلی از جمله بارداری یا مصرف داروهای ضدبارداری یا عادت ماهانه هم از عوامل ثانویه این مشكل هستند. ورزش‌های شدید همراه با خم و راست شدن بعد از غذا، پرخوری و بلافاصله خوابیدن بعد از غذا، روی شکم خوابیدن، پوشیدن لباس‌های تنگ که روی شکم و ناحیه کمر فشار وارد می‌کنند هم از عوامل تشدید کننده این عارضه به حساب می‌آیند كه برای فرو نشاندن آن لازم است علل یاد شده را برطرف كرد.»
 
از غذاهای چرب و تند پرهیز کنید

شاید بعضی از نکاتی را که دکتر حسینی به عنوان درمان تغذیه‌ای ریفلاکس توصیه می‌کند، قبلا خودتان به صورت تجربی پیدا کرده باشید ولی بعضی از آنها را به طور حتم نمی‌دانید: «کسانی که دچار ریفلاکس معده هستند، باید از خوردن غذای پرچرب پرهیز کنند. چربی‌ها دیرتر از مواد کربوهیدرات‌دار و قندی از معده تخلیه می‌شوند و به همین دلیل، احتمال بازگشت محتویات معده به مری را بیشتر می‌کنند. غذاهایی هم هستند که انتهای تحتانی مری را شل می‌کنند و باید از مصرف‌شان خودداری کرد؛ مثل شکلات، نوشابه‌های کافئین‌دار، چای، قهوه، پیاز، سیر و نعناع.»

بله، درست است؛ نعناع! چیزی که همه فکر می‌کنند برای ریفلاکس معده خوب است ولی دکتر حسینی معتقد است نعناع به دلیل خاصیت شل‌کنندگی انتهای مری می‌تواند این عارضه را تشدید کند. در ضمن، باید از خوردن سركه به همراه سالاد نیز اجتناب كرد و غذاهایی كه اضافه اسید معده را جذب می‌كنند (مثل شیر، تخم مرغ و غذاهای نشاسته‌ای) بیشتر خورد. غذاهای پر سس به خصوص سس‌های چرب و غذاهای پر ادویه هم این مشکل را بیشتر می‌کند. مواد نگه‌دارنده و افزودنی‌ها، چیپس و انواع اسنک ‌هم می‌توانند سوزش انتهای مری را تشدید کنند.

دکتر حسینی به افراد مبتلا به این عارضه توصیه می‌کند که وعده‌های غذایی‌شان را بیشتر و حجم غذای‌شان را کمتر کنند؛ از نوشیدن مایعات همراه غذا پرهیز کنند؛ بعد از غذا دراز نکشند و هنگام خواب، به پشت نخوابند.
او درباره جویدن آدامس بعد از
غذا نیز می‌گوید: «آدامس تأثیر دوگانه‌ای روی ریفلاکس معده دارد. از طرفی با افزایش ترشح بزاق، اسید معده را کاهش می‌دهد و سوزش را کمتر می‌کند و از طرف دیگر به دلیل باز و بسته شدن مکرر دهان موقع جویدن، هوای زیادی وارد معده می‌کند که به نفخ می‌انجامد و نفخ، فشار زیادی به معده وارد می‌کند و ریفلاکس را تشدید می‌کند.» درباره میوه‌ها نیز باید گفت خوردن آنها معمولا مشکلی ایجاد نمی‌کند، به جز میوه‌هایی که اسیدیته بالایی دارند (مثل مركبات که دارای ویتامین c یا اصطلاحا اسید اسکوربیک هستند) و ممکن است باعث تشدید این عارضه شوند.

دکتر حسینی در انتها به افراد چاق و کسانی که دارای اضافه وزن هستند، توصیه می‌کند برای کاهش وزن خودشان اقدام کنند؛ چرا که چاقی شکمی یکی از علت‌های اصلی این عارضه به حساب می‌آید.

نمونه ای از یک
رژیم ضد ریفلاکس
صبحانه:
شیر یك لیوان
تخم مرغ آب پز 1 عدد
گوجه فرنگی 1 عدد
نان سنگك برشته 4 برش

 میان وعده ساعت 10:
سیب 1 عدد

 ناهار:
سینه مرغ آبپز 100 گرم
هویج، كدو
سبز و سیب‌زمینی آب‌پز 1 لیوان
برنج كته شده 6 قاشق غذا خوری

 عصرانه:
گلابی 1 عدد
خرمالو 2 عدد

 شام:
ماهی كباب شده 60 گرم
قارچ، فلفل
دلمه‌ای، نخودفرنگی و ذرت بخارپز شده 1 لیوان
نان سنگك برشته 3 برش
دوشنبه 24/3/1389 - 20:50
بیماری ها
دانشمندان یك روش جدید و بی‌سابقه برای درمان موثر فشار خون بالا ابداع كرده‌اند كه انتظار می‌رود راه چاره‌های امیدبخش برای نجات صدها هزار بیمار مبتلا به فشارخون باشد.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، با تكنیك جدید كه جالب‌ترین دستاورد در این حوزه طی 50 سال گذشته است، پزشكان می‌توانند با یك روش ساده و فقط ظرف یكساعت فشار خون بالا را درمان كنند. روش جدید كمك می‌كند كه برخی از بیماران مبتلا به فشارخون به طور كامل به مشكل خود غلبه كنند و هم چنین امیدی برای افرادی است كه روشهای درمانی فعلی برایشان بی‌تاثیر است.

روزنامه دیلی تلگراف در گزارشی تاكید كرد: روش جدید كه ارزان قیمت است می‌تواند در این بیماران خطر ابتلا به سكته قلبی و مغزی را تا 50 درصد كاهش دهد.

به گفته پژوهشگران؛ این تكنیك شامل ایجاد سوختگی‌های بسیار ظریف روی رشته عصبی است كه در برخی افراد عامل فشار خون بالا است و نیز برای اولین بار در انگلیس انجام شده است.

همچنین این پژوهش بخشی از یك آزمایش كلینیكی بین‌المللی است.
محققان انگلیسی می‌گویند؛ در حال حاضر 15 میلیون نفر در این كشور مبتلا به فشارخون هستند و از هر 10 بیمار یك نفر قادر به كنترل بیماری خود نیست.
دوشنبه 24/3/1389 - 20:48
بیماری ها

سردرد یکی از بیماری های شایع در انسان هاست که ممکن است علامت یک بیماری مهم باشد و نیاز به پیگیری دقیق تر داشته باشد. اما اکثر اوقات در افراد سالمی که هیچ بیماری خاصی ندارند نیز سردرد بروز می کند. ابتدا به علل ایجاد کننده این سردردها اشاره می کنیم و سپس به روش های درمانی غیردارویی سردرد می پردازیم.

علل ایجاد کننده سردرد:

۱ - استرس های ناشی از کار و مشکلات زندگی

۲ - هوای گرم

۳ - بوهای تند مانند بوی عطر و ادکلن

۴ - بستن محکم موها با کش در خانم ها و یا پوشیدن کلاه های تنگ

۵ - ورزش های سنگین یا فعالیت جنسی شدید

۶ - نشستن و لم دادن ناصحیح بر روی مبل و صندلی

۷ - خوردن پنیر در بعضی افراد

۸ - نوشیدن مشروبات الکلی

۹ - خوردن کالباس و همبرگر و سوسیس

۱۰ - فراموش کردن یک وعده غذایی و گرسنگی

۱۱ - سیگار و دخانیات

۱۲ - نوشیدن مقادیر زیاد قهوه و چای

درمان غیردارویی سردرد:

شما همیشه برای درمان سردردتان نیاز به معاینه پزشکی و دریافت دارو ندارید، بلکه گاهی اوقات استفاده از یکی از چند روش زیر می تواند سردرد شما را برطرف کند.

۱ - قطعات یخ خرد شده را در یک کیسه فریزر گذاشته و در محل دردناک سر، قسمت پیشانی، گیجکاهی و پشت گردن خود بگذارید.

۲ - یک حمام آب ولرم بگیرید، یا یک چرت بزنید یا یک پیاده روی کوتاه و آرام انجام دهید.

۳ - از کسی بخواهید که پشت و گردن شما را ماساژ دهد.

۴ - با استفاده از انگشت شست و اشاره خود، حرکات فشاری و دایره وار بر روی قسمت دردناک سر خود انجام دهید. فشار را به مدت ۱۵ ثانیه نگه دارید و سپس حرکت را دوباره تکرار کنید.

۵ - در یک اتاق آرام دراز بکشید و سعی کنید عضلات پشت، گردن و شانه های خود را شل کرده و آن ها را در راحت ترین وضعیت ممکن قرار دهید و استراحت کنید.

۶ - یک میان وعده غذایی سبک همراه با مایعات مصرف کنید.

و در پایان، چنانچه سردرد شما غیر عادی و شدید است و به مدت حداقل دو روز ادامه داشته است، حتما برای پی بردن به علت آن و درمان به پزشک مراجعه کنید.


دوشنبه 24/3/1389 - 20:47
بیماری ها

«زمانی‌كه این پروژه تحقیقاتی یعنی پیوند سلول‌های ملانوسیت به پوست به من پیشنهاد شد، برای پذیرش آن دچار تردید شدم چون می‌دانستم كار بسیار سخت و حساسی را در پیش خواهم داشت. كاری كه به نوبه خود حتی مشكل‌تر از پروژه پیوند سلول‌های بنیادی به دیگر ارگان‌های بدن همچون چشم و قلب است، چرا كه فقط كشت یك سلول پوست در آزمایشگاه به زمانی بیش از یك ماه نیاز دارد، مصائب بعدی آن كه بماند....»


اینها بخشی از صحبت‌های دكتر سعید شفیعیان، متخصص پوست و محقق پروژه سلول درمانی در حوزه پوست و البته در زمینه درمان بیماری ویتیلیگو یا لك و پیس است. بیماری‌ای كه حدود 5 تا 100 میلیون نفر از جمعیت جهان و حدود 600 هزار نفر در كشورمان را درگیر كرده است.

البته انتخاب این بیماری به عنوان اولین قدم در تحقیقات پیوند سلول به پوست نه به جهت فراوانی‌اش بلكه به دلیل پاسخ‌دهی خوب آن نسبت به سلول درمانی و این‌كه می‌تواند پایه علمی و تخصصی خوبی برای توسعه این نوع درمان برای سوختگی‌های وسیع و اسیدپاشی‌ها در آینده قرار بگیرد، صورت گرفته است.

گفتگوی ما با دكتر شفیعیان، قطعا برای علاقه‌مندان به بحث سلول درمانی جالب خواهد بود.

ویتیلیگو چه نوع بیماری است و با چه عواملی ظاهر می‌شود؟

این بیماری كه با عنوان لك و پیس هم شناخته می‌شود، به صورت لكه‌هایی كمرنگ‌تر یا بدون رنگ نسبت به پوست طبیعی ظاهر می‌شود. این بیماری كه بر اثر از دست رفتن موضعی و پیشرونده سلول‌های مولد رنگدانه و عملكرد ناقص ملانوسیت‌ها (سلول‌های رنگدانه پوست)‌ در تولید ملانین بروز می‌كند 5/0 تا 2 درصد افراد جامعه و حدود 600 هزار نفر را در كشور درگیر كرده است.

اولین نشانه‌های بیماری ظهور لكه‌های سفید روی پوست است كه می‌تواند در نواحی مختلف بدن چون دور چشم‌ها، دور دهان، آرنج‌ها، زانو، قوزك پا و انگشتان دست و پا و همین‌طور ناحیه پشت بدن ظاهر شود.

فراموش نكنید این لكه‌ها بدون خارش و آزار هستند و معمولا قطری بین 2 تا 3 میلی‌‌متر تا چند سانتی‌متر را در برمی‌گیرند. این بیماری سنین شیوع متفاوتی دارد، در سنین كودكی زیر 10 سال یا در دهه دوم و سوم زندگی بروز پیدا می‌كند.

آیا عامل این بیماری به طور مشخص شناخته‌شده است؟

خیر. محققان در این خصوص نظریه‌های متفاوتی ارائه كرده‌اند، اما اصلی‌ترین نظریه در این زمینه، خود ایمنی علیه سلول‌های ملانوسیت است كه بر اثر حمله سلول‌های ایمنی و از بین رفتن ملانوسیت‌ها ایجاد می‌شود. در بدن این بیماران آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌شود كه ملانوسیت‌های بدن خودشان را تخریب می‌كنند. البته آفتاب‌سوختگی‌های شدید می‌تواند به توسعه بیماری كمك كند. نظریه دیگری هم در این خصوص، خودتخریبی ملانوسیت‌هاست.

البته ویتیلیگو می‌تواند جنبه ارثی هم داشته باشد. كودكانی كه یكی از والدین آنها به این بیماری مبتلا هستند، بیش از دیگران در معرض ابتلا قرار دارند. در واقع 30 درصد بیماران، سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.

آیا لك و پیس درمان قطعی دارد؟

متاسفانه موارد لاعلاج این بیماری زیاد است. از میان كل بیماران 70 تا 75 درصد با درمان‌های دارویی، نور درمانی و لیزر درمانی پاسخ می‌دهند و 25 تا 30 درصدشان نیز با روش‌های متداول درمان می‌شوند.

البته هدف اصلی در درمان‌های رایج ویتیلیگو، بهبود وضعیت ظاهری پوست است و روند درمان هم نیاز به زمان طولانی دارد كه معمولا 6 تا 18 ماه به طول می‌انجامد، انتخاب نوع درمان هم به تعداد، محل و گستردگی ضایعات بستگی دارد.

معمولا در دارو درمانی از كدام دسته از تركیبات دارویی برای از بین بردن لكه‌های سفید سطح پوست استفاده می‌شود؟

استروئید موضعی می‌تواند در برگرداندن رنگ به لكه‌های سفید كمك كند، بخصوص اگر این درمان در مراحل اولیه بیماری شروع شود. درمان باید دست‌كم تا 3 ماه ادامه یابد تا بهبود قابل ملاحظه باشد.
آماری كه در دنیا وجود دارد گویای موفقیت 30 تا 70 درصدی درمان بیماران با شیوه‌های سه‌گانه ذكر شده است. در حالی كه در روش ما آمار موارد موفق بالاتر و حدود 60 تا 80 درصد است

این روش ساده‌ترین و كم‌عارضه‌ترین شیوه درمانی است، اما اثربخشی آن به اندازه روش‌های درمانی دیگر نیست، با این حال در صورتی‌كه بیمار از پمادهای قوی‌تری استفاده كند، شاهد بروز عوارضی در نواحی مورد استفاده خواهد بود. داروهای استروئیدی در این شیوه درمان با تحریك سلول‌ها باعث تولید رنگدانه بیشتر یا مهاجرت سلول‌ها از نقاط سالم به نواحی درگیر بیماری می‌شوند.

به نظر می‌رسد با وجود آن كه استفاده از لیزر و نور درمانی می‌تواند به خودی خود عوارضی را برای شخص به همراه داشته باشد، در مواردی كه بیماری شكل گسترده‌تری به خود گرفته است، انتخاب دیگری برای درمان لكه‌های پوستی باقی‌ نمی‌ماند.

همان‌طور كه گفتید شدت آسیب سلول‌ها و سطح ضایعات ایجاد شده در مواردی ما را ناگزیر به استفاده از لیزرهای كم‌توان یا استفاده از طیف نور ماورای بنفش در روند درمان می‌كند. مسلما بیمارانی كه تحت این نوع درمان‌ها قرار می‌گیرند، باید تحمل خوبی داشته باشند. هدف اصلی در نور درمانی نیز افزایش رنگدانه است اما این روش نیز وقتگیر است و بیمار باید مراقبت كافی را برای جلوگیری از عوارض اشعه  كه گاهی هم شدید است  داشته باشد. به علاوه قرار گرفتن بیمار در معرض نورآفتاب می‌تواند عوارض درمانی را تشدید كند.

در همین جا به روش دیگری هم كه البته همیشه به كار گرفته نمی‌شود، اشاره می‌كنم. این روش عبارت است از بی‌رنگ كردن باقیمانده پوست بدن تا با لكه‌های سفید همرنگ شود. این روش درمانی برای بیمارانی كه حداقل 50 درصد پوست آنها گرفتار است، توصیه می‌شود. به علاوه روش‌های دیگری هم به صورت موقت می‌توانند در این بیماران موثر باشند كه همانا استفاده از پوشاننده‌های پوست با مواد آرایشی یا خالكوبی كردن منطقه درگیر است تا همرنگ پوست شود، اما این روش همیشه نتیجه خوبی به همراه ندارد.

به این ترتیب برای حداقل یك سوم بیمارانی كه به هیچ كدام از این روش‌ها، پاسخ درمانی مثبت نمی‌دهند، راهی جز سلول درمانی باقی‌ نمی‌ماند، شیوه‌های معمولی سلول درمانی در دنیا چه هستند؟

اولین شیوه برای برداشت سلول‌از نواحی سالم پوست كه تراكم بیشتری از سلول‌های رنگدانه‌ای دارند، روش تاول مكشی است.

در این روش پزشك با استفاده از حرارت، مكش یا سرمای زیاد روی پوست طبیعی دارای رنگدانه، تاول ایجاد می‌كند. سپس سطح تاول را می‌برد و به ناحیه بدون رنگدانه پیوند می‌زند. از عوارض این روش، ماندن جای زخم و عدم افزایش رنگدانه است.

به بیان دیگر در این روش گاهی ناگزیریم تا سطح تاول بزرگی را ایجاد كنیم تا تعداد زیادی از سلول‌های رنگدانه‌ای را جدا كنیم كه این كار به نوبه خود زمانبر بوده و در عین حال ممكن است آن گونه كه انتظار داریم، موفق به ایجاد تاول در سطح پوست نشویم.

آیا نمی‌شود پوست قسمت درگیر را با پوست قسمت سالم بدن جایگزین كرد؟

دقیقا روش دوم نیز با جداسازی یك لایه از پوست و انتقال آن به قسمت درگیر بیماری صورت می‌گیرد. در این روش، با برداشتن قسمت درگیر، پوست سایر نقاط بدن جایگزین‌ آن می‌شود. البته علاوه بر گران بودن این روش، عوارضی چون عفونت، عدم افزایش رنگدانه در محل و همچنین نبودن امكان پیوند پوست در محل‌های حساس از معایب این روش محسوب می‌شود.

گویا كامل‌ترین روش در این میان كشت سلول‌های ملانوسیت خود فرد در شرایط آزمایشگاهی و پیوند آن به فرد است؟

دقیقا همین‌طور است. در این روش نمونه‌ای از پوست را كه دارای رنگدانه طبیعی است از بیمار گرفته و پس از طی یك سری شرایط آماده‌سازی به محل ضایعه منتقل می‌كنیم.

اگر ضایعه كوچك باشد، سلول‌های جدا شده را به همان شكل به محل ضایعه انتقال می‌دهیم ولی اگر گسترده باشد سلول‌ها را ابتدا در شرایط آزمایشگاهی تكثیر می‌دهیم. در واقع در آزمایشگاه سلول‌های ملانوسیت را به روش‌های آنزیمی در شرایط كاملا استریل جدا می‌كنند و در مرحله بعد سلول‌های آماده شده توسط پزشك به منطقه بدون رنگدانه منتقل می‌شود.

به بیان دیگر در شرایط آزمایشگاهی، سلول‌های جدا شده با انتقال به محیط‌های كشت خاص به آن می‌چسبند و از آن تغذیه می‌كنند. هر سلول تقسیم می‌شود و وقتی به تعداد مورد نظر ما برسد، قابلیت پیوند پیدا می‌كند. این روش تكثیر حدود یك ماه و نیم تا 3 ماه طول خواهد كشید.

عمل پیوند هم طی 24 ساعت انجام می‌شود. این شیوه درمانی  كه سلول درمانی نام دارد  در مركز سلول درمانی پژوهشكده رویان راه‌اندازی شده است.

ظاهرا روش برداشت سلول در سلول‌درمانی هم بیمار را با مشكلاتی روبه‌رو می‌سازد؟

متخصصان در بیشتر مناطق دنیا كه از سلول‌درمانی برای درمان ویتیلیگو بهره گرفته می‌شود، با استفاده از روش تراش پوست و ابزاری مخصوص، سطحی را كه باید مورد پیوند قرار گیرد (بخش سفیدپوست)‌ می‌تراشند یا با استفاده از لیزر یا نوردرمانی برداشته می‌شود. روش دیگر برای برداشتن سلول‌های بخش درگیر پوست هم ایجاد تاول است كه پیش‌تر از آن صحبت كردیم كه نه‌تنها این روش‌ها با عوارضی برای بیمار همراه هستند بلكه نیاز به پانسمان‌های خاصی دارند كه متاسفانه اجازه واردات آنها را نداریم.

و در چنین شرایطی است كه پژوهشكده رویان موفق به ارائه روشی ابداعی برای حل این مشكلات شده است؟

محققان پژوهشكده رویان موفق به ارائه شیوه‌های ابداعی در دنیا شده‌اند كه در آن ابتدا سلول‌های ملانوسیت از بیوپسی‌های (نمونه‌گیری‌ها)‌ به دست آمده از نواحی سالم پوست آن دسته از بیماران مبتلا به ویتیلیگو كه پاسخ قابل‌قبولی برای درمان‌های متداول نداده‌اند به روش آنزیمی تحت شرایط كاملا استریل جدا و به صورت داخل اپیدرمی تزریق می‌شود.

نتایج این شیوه درمانی جدید روی مبتلایان به لك و پیس، كاملا بی‌خطر و بسیار رضایت‌بخش بوده است. البته در مطالعات مشابه در سایر كشورها معمولا به همراه تزریق سلول از اشعه ماورای بنفش نیز استفاده می‌شود كه می‌تواند برای بیمار عوارض ناگواری همانند سرطان‌های پوستی در پی داشته باشد، اما این درمان نیازی به استفاده از اشعه ماورای بنفش بعد از تزریق سلول ندارد.

آیا آماری مبتنی بر اثربخش بودن شیوه ابداعی شما نسبت به روش‌های قبلی وجود دارد؟

آماری كه در دنیا وجود دارد گویای موفقیت 30 تا 70 درصدی درمان بیماران با شیوه‌های سه‌گانه ذكر شده است. در حالی كه در روش ما آمار موارد موفق بالاتر و حدود 60 تا 80 درصد است. بعلاوه دوره نقاهت بیمارانی كه با روش‌ ما، تحت درمان قرار گرفته  چه بعد از برداشت نمونه و چه هنگام تزریق  بسیار كوتاه است.
ویتیلیگو می‌تواند جنبه ارثی هم داشته باشد كودكانی كه یكی از والدین آنها به این بیماری مبتلا هستند بیش از دیگران در معرض ابتلا قرار دارند

یك سال از پروژه پژوهشكده رویان در كاربرد شیوه ابداعی‌اش برای سلول‌درمانی بیماران لك و پیس می‌گذرد و طی 50 ماه اخیر، این شیوه روی بیمارانی كه صورت گرفته همگی طی یك نوبت درمان جواب مثبت گرفته‌اند.

آیا انتخاب داوطلب مناسب در اثربخشی این شیوه درمان موثر است؟

البته كما این كه انتخاب اشتباه می‌تواند درمان را با شكست روبه‌رو كند. چند دسته از بیماران هستند كه می‌توانند تحت درمان از طریق سلول‌درمانی قرار بگیرند. یكی بیماران مبتلا به ویتیلیگو كه توسط علائم بالینی و در صورت نیاز انجام نمونه‌برداری از پوست، بیماری آنها به تایید رسیده باشد. دیگر آن كه سنشان بالای 12 سال باشد، افرادی كه بیماری آنها حداقل به مدت یك سال ثابت باقی مانده باشد كه این ثابت ماندن به معنی ثابت ماندن تعداد و اندازه ضایعات است. افرادی كه حداقل طی 6 ماه گذشته، داروی تضعیف‌كننده سیستم ایمنی دریافت نكرده‌اند. بیماران باردار و بیماران باسابقه بیماری‌های زمینه‌ای و موارد خاص با این روش هم نباید تحت درمان قرار بگیرند. بعلاوه بیمار نباید ظرف یك سال گذشته دچار ضایعه جدیدی شده باشد. شاید برایتان جالب باشد كه بدانید هزینه درمان ما در مقایسه با شیوه‌های درمانی كه در كشورهای دیگر اجرا می‌شود بین یك‌دهم تا یك‌سی‌ام است.

آیا نمونه‌برداری از پوست برای بیمار عوارضی به همراه ندارد و آیا لازم نیست بیمار پس از انجام آن بستری شود؟

نمونه‌برداری از لایه فوقانی پوست، در شرایط بی‌حسی موضعی انجام می‌شود و مشكل خاصی برای بیمار ایجاد نمی‌كند. بعلاوه در این روش بعد از انتخاب بیمار و نمونه‌برداری از پوست سالم، نمونه‌ها بلافاصله به پژوهشكده رویان منتقل و در شرایط كاملا استریل سلول‌های پوستی از بافت جدا می‌شود و یك روز بعد از نمونه‌برداری سلول‌ها، در صورت عدم نیاز به كشت، برای تزریق در محل ارسال می‌شود. روند درمان به صورت سرپایی انجام می‌شود و نیازی به بستری شدن بیمار ندارد.

آیا پیوند سلول‌های ملانوسیت عوارضی هم دارد؟

از آنجا كه این روش بدون ایجاد تاول و استفاده از اشعه ماورای بنفش انجام می‌شود كاملا بی‌خطر است و هیچ گونه عارضه‌ای برای بیمار ندارد و به سبب این كه سلول‌ها منشأ خودی دارند مشكل رد پیوند نیز در این بیماران مطرح نیست.

آیا بعد از پیوند سلول‌ها مراقبت خاصی نیاز است؟

بعد از پیوند هیچ‌گونه مراقبت خاصی برای بیمار نیاز نیست.

این روش درمانی در كدام یك از مراكز درمانی كشور ارائه می‌شود؟

این روش در حال حاضر تنها در مركز سلول درمان پژوهشكده رویان انجام می‌شود.

چشم‌انداز استفاده از روش سلول درمانی را در پروسه درمان بیماری‌ها چطور می‌بینید؟

بدون شك سلول درمانی یكی دو دهه آینده برای برخی از بیماری‌ها به عنوان تنها شیوه درمانی ممكن و برای دسته‌ای دیگر در كنار سایر درمان‌های دارویی یا جراحی مطرح خواهد شد.

در حوزه پوست هم مسلما با این شیوه در آینده شاهد درمان بسیاری از بیماری‌های لاعلاج همچون سوختگی‌های وسیع یا اسیدپاشی خواهیم بود. به علاوه از بین بردن خال‌های مادرزادی یا لكه‌های پوستی مادرزادی و یا ناشی از سوختگی یا لیزر براحتی با این شیوه امكان‌پذیر خواهد بود.

با توسعه دستاوردهای بشر در زمینه كاربرد سلول‌های بنیادی بخصوص با دستیابی به سلول‌های پرتوان القایی تحول چشمگیری در حوزه شبیه‌سازی موجودات زنده و ارگان‌های مربوط به آنها به وجود آمده است، این تحولات را چطور ارزیابی می‌كنید؟

با پیشرفت‌های اخیر امروزه دیگر پوست تنها در خدمت پوست نخواهد بود بلكه پوست در خدمت چاله‌های دیگر هم هست كما این كه دانشمندان توانسته‌اند به تكنیك شبیه‌سازی خرگوشی از نمونه ساده پوست‌اش دست پیدا كنند. با این حال این سلول‌های پوستی در درمان بیماری‌ها هم می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند؛ به این ترتیب كه سلول‌های پوستی جایگزین سلول‌های بنیادی جنینی می‌شوند؛ چرا كه این سلول‌ها قادرند به سلول‌های پرتوان القایی با قابلیت بازسازی عناصر از بین رفته موجودات زنده تبدیل شوند.

از سوی دیگر، پوست می‌تواند در خدمت تولید محصولاتی باشد كه در درمان‌های دیگر كاربرد دارند. كما این‌كه یك سری محصولات بیولوژیك را می‌توان با استفاده از این سلول‌ها تولید و از آن در درمان عفونت‌ها، سرطان‌ها و بیماری‌های التهابی استفاده كرد.

مورد دیگر هم استفاده از سلول‌های پوست برای ژن درمانی است. به طوری كه با انتقال سلول‌هایی كه از نظر ژنتیكی اصلاح شده‌اند، می‌توان برخی از بیماری‌ها را درمان كرد.
دوشنبه 24/3/1389 - 20:43
بیماری ها
مركز اطلاعات دارویی ایران، برای كاهش بیش فعالی كودكان مصرف این دارو را پیشنهاد كرد.

مولتی ویتامین كودكان باید با شرایط سنی آنها تطابق داشته باشد. بنابراین اغلب سن كودك بر روی برچسب مولتی ویتامین‌های ویژه كودكان ذكر می‌شود. 
طعم دلپذیر، اولین ویژگی یك مولتی ویتامین مناسب برای كودكان است تا كودك به مصرف آن ترغیب شود. بطور كلی مصرف مولتی ویتامین‌های جوشان و یا جویدنی برای كودكان راحت‌تر است.

بر اساس گزارش مركز اطلاعات دارویی ایران، به منظور رشد و تكامل فیزیكی كودك باید مولتی ویتامین‌هایی را انتخاب كرد كه حاوی تركیباتی از جمله زینك و ویتامین D باشند. این تركیبات برای رشد قدی و استخوانی ضروری است.
همچنین وجود امگا 3 در مولتی ویتامین مخصوص كودكان یك برتری به شمار می‌آید؛ چرا كه در رشد، ‌تكامل و عملكرد مغز كودك موثر بوده و به افزایش قدرت تمركز و یادگیری آنها كمك می‌كند.
برای كاهش بیش فعالی كودكان نیز مصرف مولتی ویتامین‌های حاوی امگا 3 پیشنهاد می‌شود.
چنانچه مولتی ویتامین كودكان دارای تركیباتی نظیر سلنیوم، زینك و ویتامین C باشد به تقویت سیستم ایمنی كودك كمك كرده و وی را در برابر بیماری‌های عفونی مانند سرماخوردگی و اسهال مقاوم‌تر می‌كند.
همچنین تركیباتی مانند ویتامین‌های گروه B به تولید انرژی در بدن كودك كمك می‌كنند.
دوشنبه 24/3/1389 - 20:41
بیماری ها

* دادن دارو به کودک

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، ذکر این نکته بسیار مهم است که کودک بیمار بزرگسال کوچک شده نیست به عبارت دیگر هر داروی مربوط به بزرگسال را نمی توان حتماً با کم کردن میزان مصرف ( دوز ) آن به کودکان بخورانید . کودکان معمولاً نسبت به مصرف دارو مقاومت نشان می دهند . برای راحت تر شدن کار ، بعضی داروها را می توانید با آب یا شیر رقیق کنید و به کودک بخورانید که البته در این مورد حتماً با دکتر داروساز داروخانه مشورت کنید .

* چه مقدار از دارو را باید مصرف کرد ؟

مقدار دارویی که بیمار باید مصرف کند توسط پزشک محاسبه و در نسخه قید می شود . تنها کاری که بیمار باید انجام دهد این است که دقیقاً مطابق توصیه پزشک و داروساز ، دارو را مصرف کند ، یعنی اولاً در هر بار مصرف ،‌مقدار داروی تجویز شده را بطور کامل مصرف نماید و ثانیاً طول درمان توصیه شده را به پایان برساند .
مصرف داروی تجویز شده :

بیمار باید مطابق دستور پزشک داروی خود را به مقدار تجویز شده مصرف نماید . زیرا مصرف کم یا زیاد داروها به نفع بیمار نیست . در صورتیکه دارو کمتر از مقدار تجویز شده مصرف شود ممکن است نتواند عوارض بیماری را علاج کند و در نتیجه زمان بیماری طول بکشد و یا حتی بدتر شود . همچنین بیمار نباید تصور نماید که اگر بیش از مقدار توصیه شده دارو مصرف کند زودتر سلامتی خود را به دست خواهد آورد . زیرا مقدار تجویز شده به میزان کافی است و اگر بیش از اندازه مصرف شود موجب تشدید عوراض جانبی ناخواسته و مسومیت می شود . رعایت میزان مصرف دارو در مورد قرصها و کپسولها مشکل زیادی بدلیل ثابت بودن میزان دارو در آن ندارد ولی در هنگام مصرف مایعات دارویی ، بیمار باید دقت داشته باشد که به اندازه تجویز شده مصرف کند . برای این کار باید توجه داشته باشد پیمانه را کاملاً پر از دارو بکند . در مواردی که از قاشق به عنوان پیمانه استفاده شود باید نوع قاشق را در نظر داشته باشد ، چون قاشقهای مختلف از نظر حجم با هم متفاوت هستند .

* چه موقع باید دارو مصرف کرد ؟

زمان مصرف دارو و فاصله زمانی هر بار مصرف بطور کامل توسط پزشک مشخص می شود که بیمار باید آن را رعایت کند . زیرا با مصرف یک وعده دارو ، مقداری دارو وارد بدن می شود و به مقابله با عامل بیماری می پردازد . بعد از چند ساعت مقداری از آن توسط بدن مصرف و یا دفع می گردد . در نتیجه مقدار داروی مفید و موجود در بدن کاهش می یابد که با مصرف وعده بعدی دارو ، مقدار آن دوباره در بدن افزایش یافته و به مقدار مفیدش می رسد . بنابراین مصرف نکردن دارو در وعده های توصیه شده ( عمدی یا غیرعمدی ) ممکن است دارودرمانی را با شکست مواجه سازد . بنابراین باید در رعایت فواصل و وعده های مصرف دارو نهایت تلاش بکار گرفته شود و در صورت فراموشی یکی از وعده ها ، با داروساز و یا پزشک در مورد نحوه ادامه مصرف دارو مشورت شود تا مشکلی پیش نیاید .

* به پایان رساندن طول مدت درمان

بعضی افراد هستند که با مشاهده اولین علائم بهبودی ، داروی خود را خودسرانه قطع می کنند . بعضی دیگر هم با مشاهده اولین عوارض جانبی داروی خود را قطع می نمایند هر دو گروه کار نادرستی را انجام میدهند زیرا تنها پزشک است که می تواند تشخیص دهد آیا درمان کافی بوده یا نه . افرادی که با اولین علامت بهبودی داروی خود را قطع می کنند در معرض خطرات زیادی مثل بازگشت مجدد ( عود ) بیماری و یا حتی خطرناک تر شدن آن هستند مثال بارز در مورد آنتی بیوتیکها است . در صورتیکه طول درمان توصیه شده رعایت نشود بیماری ممکن است با شدت بیشتری عود کند و بدتر از ان اینکه ممکن است حتی بیماری نسبت به آنتی بیوتیکها مقاوم شود که در اینصورت نیاز به مصرف داروهای قویتر هزینه درمان بیشتر و تحمل عوارض بیشتر را در پی خواهد داشت . بنابراین اگر دارویی به مدت مثلاً ده روز برای شما تجویزشده این مدت را رعایت کنید حتی اگر از روز دوم احساس می کنید که بهتر شده اید . اگر در این باره اصرار دارید حتماً قبل از قطع دارو با پزشک خود مشورت کنید .

داروها معمولاً دارای عوارض جانبی ناخواسته ای هستند که مشاهده این عوارض دلیل نامناسب بودن دارو نیست . تنها کاری که بیمار باید با مشاهده عوارض جانبی انجام دهد این است که موضوع را با پزشک در میان گذارد . در بعضی موارد ممکن است نیاز به قطع دارو و یا عوض کردن دارو باشد ولی اغلب موارد نیاز به این کار نیست . تنها موضوع این است که بیمار نباید داروی خود را خودسرانه قطع کند .

* قطع مصرف دارو

قطع مصرف برخی ازداروها نیاز به تمهیداتی دارد . این گونه داروها در صورتیکه بلافاصله و بطور ناگهانی قطع شوند ، باعث بروز عوارض ناخوشایند در بیمار می شوند ، حتی گاهی ترک خودسرانه دارو چند سال درمان را بی اثر می کند و نتیجه زحمات پزشک و بیمار از بین می رود . مثلاً قطع ناگهانی داروی صرع ( تشنج ) می تواند موجب گردد که چندین سال دارودرمانی بی نتیجه شود . این مسئله در مورد داروهای کورتیکو استروئید ( کورتون ) هم وجود دارد . حتی گاهی در مورد پمادهای جلدی نیز رعایت آن لازم است . بنابراین قطع دارو باید مطابق دستور پزشک و با دستوی وی باشد .

* نگهداری دارو

نگهداری داروها نیز جزو مسائل با اهمیت است زیرا در صورتیکه داروها در محل مناسبی نگهداری نشوند زودتر از موعد خراب می گردند . بنابراین دارو درمانی شکست می خورد . شرایط نگهداری بسیاری از داروها بر روی بسته بندی دارو و یا برگه راهنمای آنها نوشته شده است . داروهای یخچالی باید حتماً در یخچال نگهداری شوند اما باید از یخ زدن آن جلوگیری کرد . بهترین محل برای نگهداری دارو دور از یخگیر است . در این موارد باید به این مسئله دقت کنید که داروها را در محلی از یخچال که توجه بچه ها جلب کند قرار ندهید . داروهای غیریخچالی باید دور از نور ، آفتاب و حرارت نگهداری شوند . محل هایی مثل کابینت هود آشپزخانه محل مناسبی برای دارو نیست . بیشتر داروها به نور و حرارت حساسند و ممکن است زودتر از موعد خراب شوند و یا حتی به مواد سمی تبدیل شوند.
دوشنبه 24/3/1389 - 20:40
بیماری ها
یك متخصص تغذیه گفت: مصرف این خوراکی باعث كاهش كلسترول و چربی‌های خون می‌شود و از انعقاد خون داخل رگ‌ها جلوگیری می‌كند.

سید‌ضیاءال
دین مظهری  افزود: پیاز سرشار از ویتامین‌های A و B و C و دارای آهن، آهك، فسفر ، پتاسیم ، سدیم ، گوگرد، ید، سلنیوم، سیلیس و قند است كه به طور مستقیم جذب بدن می‌ شود.
پیاز به علت داشتن گوگرد ضد
عفونت خون است. وقتی گوگرد وارد خون و ریه‌ها می‌شود، با عفونت‌های مجاری تنفسی، مانند آسم ، برونشیت و گریپ و... مبارزه می ‌كند.
 
وی گفت: پیاز به علّت داشتن فسفر كارهای فكری را آسان می‌‌كند.
برای افرادی كه دچار بی‌‌خوابی هستند، مفید است. پیاز برای كودكان كم ‌رشد و پیرمردان ضعیف مفید است. برای جلوگیری از خون دماغ می‌‌توانید چند قطره سركه را روی پیاز رنده شده بریزید و آب آن را در بینی بچكانید، تا از خونریزی جلوگیری كند. پیاز لثه‌ها را تقویت می‌كند و رنگ چهره را روشن می‌‌سازد.
 
این متخصص
تغذیه افزود: یك پزشك هندی به نام مِنون در پی تحقیقات 2 ساله خود در دانشكده پزشكی، دانشگاه نیوكاسل انگلستان، اعلام كرد كه پیاز خام، پخته و یا سرخ كرده از تشكیل لخته‌‌های خون در رگ‌ها جلوگیری می‌كند و مانع از بروز سكته قلبی و مغزی می‌‌شود.
 
مظهری افزود: پیاز قادر است كه كلسترول و چربی‌های خون را كاهش داده و از انعقاد خون داخل رگ‌ها جلوگیری كند و مصرف پیاز خطر ابتلا به
سرطان معده را كاهش دهد. خوردن پیاز همراه با غذاهای چرب، مخصوصاً در مهمانی‌ها یا مسافرت‌ها باعث هضم چربی‌ها می‌شود. پیاز پخته، تسكین دهنده سوختگی‌ها و بواسیر است.
دوشنبه 24/3/1389 - 20:38
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته