تبیان، دستیار زندگی

ای فخر دل غمزده از خاک در تو

در غربت این شهر شدم در به در تو

از عشق تو سر می دهم این آخر عشق است

این هدیه ناقابل من نظر سر تو

ای کاش نسیمی برساند به تو پیغام

از عاشق در لوجه ی خون غوطه ور تو

بازار پر از نیزه و شمشیر و صنام است

ای کاش در این شهر نیفتد گذر تو

یه جائیه تو دنیا همه براش می میرن

تموم حاجتا رو همه از می گیرن

بین دو نهر آبه ، یه سرزمین خشکه

شمیم باغ و لاله اش خوشبو ز عطر مُشکه

شبای جمعه زهرا زائر این زمینه

سینه زن حسینه ، یل ام البنینه …

کاش بودیم آن زمان کاری کنیم

از تو و طفلان تو یاری کنیم

کاش ما هم کربلایی می شدیم

در رکاب تو فدایی می شدیم

السلام علیک یا ابا عبدالله …

بسم الله النور

آجرک الله یا صاحب الزمان

فرا رسیدن تاسوعا و عاشورای حسینی را به تمامی دل‌باختگان حسینی تسلیت عرض می‌نمایم

زار و گریان حسینم چه بود بهتر از این

سخت حیران حسینم چه بود بهتر از این

من نه خود می روم این ره که کسی می بردم

خار دامان حسینم چه بود بهتر از این

قبلتین دل من زینب و عباس شدند

من مسلمان حسینم چه بود بهتر از این

نوكران را همه با نام پدر بشناسد

مست عرفان حسینم چه بود بهتر از این

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه والنصر و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه

‌بسم الله النور

شش ماهه‌بود و رنگِ ‌جمالش ‌پریده ‌بود

خدایا به دستان کوچک باب‌الحوائج حضرت‌علی‌اصغر(ع) لباس فرج بر اندام حیدری مولایمان حضرت مهدی(عج) بپوشان

اللهم عجل لمولانا المظلوم الفرج

خیز و جامه نیلی کن، روزگار ماتم شد

ای ماه خون! بار دیگر از راه میرسی و با نسیم گرم کربلایی، قصه آلاله های سرخ را به گوش جان میرسانی. دوباره سکوت تاریخ را در هم می شکنی و بعض ناله را از تنگنای حنجره ها آزاد می کنی، بار دیگر از راه میرسی و برف سکوت را با آفتاب عشقی که بر آسمان سینه داری، آب می نمایی و آن را به اقیانوس خروشان فریاد می رسانی

کعبه یک زمزم اگر در همه عالم دارد

چشم عشاق بنازم که دو زمزم دارد

هر که را مینگرم شور محرم دارد

کعبه با یاد غمت جامه ماتم دارد

اشک ارثی است که ذریه آدم دارد

اللهم عجل لولیک الفرج

 یک ثانیه از عمر همین یک شب یلدا

باعث شده تا صبح به یمنش بنشینیم

ده قرن ز عمر پسر فاطمه طی شد

یک شب نشد از هجر رخ او بنشینیم

زیارت ناحیه

السلام علی الحسین الذی سمحت نفسه بمهجته

سلام بر حسین!كه با خود خویش،جانش را در راه دین بخشید

السلام علی من اطاع الله فی سره وعلانیته

سلام بر كسی كه خدا را در پیدا وپنهان فرمانبری كرد

السلام علی من جعل الله الشفاء فی تربته

سلام بر آنكه خداوند شفای بیماریها را در خاك مزار او قرار داد

السلام علی من الاجابه تحت قبته

سلام بر كسی كه، در زیر گنبد حرم او دعا مستجاب است

السلام علی من الائمه من ذریته

سلام بر آنكه،امامان از خاندان و نسل اویند

.

این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست                                  

این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست

هر کجا می نگرم نور رخش جلوه گر است                                   

هر کجا می گذرم جلوه ی مستانه ی اوست

هر کسی میل سوی کرب و بلایش دارد                                       

 من چه دانم که چه سٌریست به در خانه اوست

هر مکانی که بود بزم سعادت بر پا                                            

 زینت بزم ز جانبازی مردانه ی اوست 

این چه نوریست که اندر دل هر خرد و کبار                                   

هر دلی می نگرم منزل کاشانه ی اوست

دوستداران حسین گو طلبند حاجت را                                           

حاجت جمله یقین از در شاهانه ی اوست

محرم امد و ماه عزا شد     

 مه جانبازی خون خدا شد 

          جوانمردان عالم را بگویید      

 دوباره شور عاشورا به پا شد

الامام ابا الحسن علــــــی ابن موسی الرضا(علیه السلام) قال: كان أبی إذا دخل شهر المحرم لا یرى ضاحكا وكانت الكآبة تغلب علیه حتى یمضی منه عشرة أیام ، فإذا كان یوم العاشر كان ذلك الیوم یوم مصیبته وحزنه وبكائه ویقول : هو الیوم الذی قتل فیه الحسین صلى الله علیه

الامام ابا الحسن علــــــی ابن موسی الرضا(علیه السلام):چون ماه محرم فرا میرسید كسی پدرم(امام كاظم ع )را خندان نمی دید.غم و اندوه بر او چیره بود تا ان كه ده روز بگذرد.روز دهم كه فرا میرسید ان روز روز عزا و سوگواری و اندوه پدرم بود و می فرمود:این همان روزی است كه حسین(ع)در ان كشته شد.

بحار الانوار ج44 ص 284