تبیان، دستیار زندگی

کزاز به سه نوع نوزادی، موضعی و جنرالیزه یا عمومی دسته بندی می شود. کزاز نوزادی شایع ترین نوع است و به علت انجام نشدن واکسیناسیون مادر رخ می دهد.

انواع دیگر بر اثر زخم های عفونی، گاز گرفتگی، گزش حشرات و تزریق عضلانی دارو در شرایط غیراستریل رخ می دهد.

نشانه های بالینی

در کزاز نوع جنرالیزه یا عمومی نشانه های زیر ظاهر می شود: انقباض عضلات صورت و قفل شدن فک، خمیدگی بدن به پشت، سردرد، بی قراری، تحریک پذیری، اختلال بلع، انسداد راه هوایی، خفگی، سوزش ادرار، تب بالا، تپش قلب، ضربان نامنظم قلب و تعریق.

کزاز نوزادی بین روز سوم تا دوازدهم تولد ظاهر می شود. اغلب اختلال بلع و بی قراری به علت گرسنگی رخ می دهد. فلج بدن و کاهش حرکت و اسپاسم بدن، بویژه هنگام تحریک از نشانه های دیگر است. ممکن است بتوان آلودگی روی بند ناف را که محل نفوذ کزاز است، مشاهده کرد.

کزاز موضعی با نشانه هایی مانند انقباض دردناک عضلات مجاور زخم همراه است و ممکن است به سمت کزاز جنرالیزه پیشرفت کند.

تشخیص

این بیماری بر اساس شواهد بالینی در معاینه قابل تشخیص است. شرح حالی از زخم بدن یا گازگرفتگی در دو هفته اخیر در فردی که در برابر کزاز ایمن نیست یا تولد نوزاد از مادر غیر ایمن کمک بیشتری به تشخیص می کند. آزمایش خون معمولا طبیعی است و عفونت را اثبات نمی کند.

کزاز را باید از بیماری های دیگر مانند صرع، واکنش دارویی، عفونت مغزی و کمبود کلسیم افتراق داد.

درمان

ابتدا باید وضع تنفسی بیمار را بهبود بخشید، تشنج بیمار را کنترل کرد و سپس ایمنوگلوبولین اختصاصی کزاز را تزریق کرد.

محل زخم را باید ضدعفونی کرد. بهترین آنتی بیوتیک برای کزاز پنیسیلین وریدی است که برای دوره ای 10 تا 14 روزه استفاده می شود. داروهای مسکن و شل کننده عضلانی نیز در کاهش علائم موثر است. بهتر است بیمار در اتاقی تاریک و بی صدا بستری باشد زیرا تحریکات نوری و شنوایی موجب تشدید انقباض ها می شود.

پیشگیری

هنگام ترخیص باید بیمار را با واکسن کزاز ایمن کرد. برای ایمنی عمومی در سنین دو ماهگی، چهار ماهگی و شش ماهگی شیرخواران باید واکسینه شوند و در سنین چهار تا شش سال دوز یادآوری را باید تزریق کرد. سپس هر ده سال یکبار باید واکسن را تکرار کرد.

دکتر حمیدرضا صادقی - متخصص اطفال

به گزارش سرویس «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این مطالعه 417 زن با شرکت در یک برنامه 24 ماهه کاهش وزن توانستند حدود 10 درصد از اضافه وزن خود را کاهش دهند که این فاکتور به نوبه خود در پایین آوردن شاخص‌های کلی کلسترول‌های بد و خوب، تری‌گلیسیرید، انسولین، گلوکز و التهاب حائز اهمیت است.

به گفته این پزشکان، زنانی که در شروع مطالعه بیشتر با این فاکتورهای خطرزا مواجه بودند، بیشترین سود را از شرکت در این برنامه کاهش وزن بردند.

«سینتیا تامسون» یکی از محققان این مطالعه گفت: فرآیند کاهش وزن امر مشکلی است اما در صورتی که زنان خود را به کاهش وزن و حفظ آن متعهد کنند می‌تواند به میزان قابل توجهی فاکتورهای خطرزای مرتبط با بیماری‌های قلبی و دیابت را تحت کنترل درآورند.

به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری شینهوا، پزشکان معتقدند نداشتن تحرک کافی، بارداری‌های مکرر و شروع دوران یائسگی از جمله عوامل افزایش چاقی در میان زنان میانسال هستند.

گروه «حماسه و مقاومت» خبرگزاری فارس- شهید مهدی فلاح بچه نارمک تهران بود و 15 بهار از عمرش گذشته بود که پا توی جبهه گذاشت و عمده روزهای جبهه را هم در لشگر ده سیدالشهداء(ع) سپری کرد. مهدی مشامش خیلی تند و تیز بود و بوی عملیات رو زود حس می‌کرد.

عکس هوایی محل شهادت این دو عزیز در کردستان عراق

یک مدت رفت گردان مخابرات، یک مدت رفت گردان حضرت علی اصغر (ع) و بی سیم چی شهید اسکندرلو بود و بعد هم رفت واحد دیده بانی گردان ادوادت، چون اون واحد پاتوق بچه‌های مسجد جامع نارمک بود. ماموریت بچه های این واحد این بود که شب عملیات یک بی سیم به کول می‌گرفتند و چند نارنجک هم به کمر می‌بستند و با گردان‌هایی که برای عملیات می‌رفتند همراه می‌شدند و در حین عملیات با گرا دادن مواضع دشمن آتش ادوات را روی محل تجمع نفرات و تجهیزات دشمن متمرکز می‌کردند تا رزمنده ها بتوانند با حداقل تلفات به سنگرهای دشمن برسند.

شب عملیات والفجر8-از سمت چپ شهید مهدی فلاح -شهید جعفرجنگروی جانشین لشگر10سیدالشهداء(ع)-شهید ناظریان معاون گردان علی اصغر(ع)

اولین باری که مهدی رو دیدم قبل از عملیات خیبر توی پادگان ابوذر سرپل ذهاب بود که یک کلاه نخی به سر داشت و بی سیم پی آر سی 77 روی دوشش بود. من بیشتر مهدی رو شبهای عملیات می‌دیدم. شب عملیات والفجر 8 در بیمارستان خرمشهر هم دیگه رو دیدیم. مهدی یک لایف ژاکت نارنجی به تن داشت. از من سوال کرد: شما امشب با کدوم گردان جلو میری؟

گفتم: قراره با لباس غواصی از اروند رد بشیم؛ شما امشب کجایی؟

گفت: من هم با گردان حضرت علی اصغر(ع) میایم. قراره با لایف ژاکت سوار قایق بشیم و وارد جزیره ام الرصاص شویم.

بی سیم چی های گردان علی اصغر(ع) شهید مهدی ایستاده نفر اول سمت راست

اردیبهشت ماه سال  65 و شب عملیات سیدالشهداء(ع)  باز توی مقر الوارثین(مقرگردان تخریب ل10) در منطقه فکه دیدمش. گردان حضرت علی اصغر آمده بود که شب اول به دشمن حمله کنه و مهدی یک بی سیم روی کولش بود و شبهای عملیات دیگه...

اردوگاه قلاجه-تیرماه 65- شهید مهدی با بچه های واحد دیده بانی

 آخرین دیدار یک روز قبل از شهادتش بود. تازه عملیات بیت المقدس 4 روی ارتفاعات شاخ شمیران انجام شده بود و گردانهای و واحدهای خط شکن برای استراحت و بازسازی عقب اومده و کنار رودخانه‌ای که از داخل شهر بیاره رد می‌شد چادر زده بودند.

اردوگاه دز- سال 63 مهدی 17 ساله بود

 مهدی هم با بچه های دیده بانی ادوات لشگر10سیدالشهداء(ع) بعد از چند روز کار سخت و هدایت آتش روی مواضع دشمن بعثی برای استراحت و تجدید قوا عقب اومده بودند. من از آشپزخانه ل10 به سمت حلبچه می‌رفتم که کنار رودخانه مهدی رو دیدم. با هم سلام علیک کردیم.

گفت: مقر شما کجاست؟

گفتم: ما هم 500متر جلوتر از شما هستیم.

گفت: کجا میری؟

گفتم: دشمن داره فشار میاره تا شاخ شمیران رو پس بگیره. داریم با بچه های تخریب میریم برای مین گذاری جلوی دشمن. بهش گفتم: ابوطالب مبینی هم توی گردان ماست.

گفت: به ابوطالب سلام برسون و مواظب خودتون باشید و ما رو هم دعا کنید.

اردوگاه فرات -اردیبهشت65-رزمندگان گردان علی اصغر (ع)-در وسط تصویر شهید اسکندرلو فرمانده گردان علی اصغر(ع) دیده میشود

و این آخرین دیدار ما با مهدی بود و فردای اونروز، دشمن بعثی که دیگر نا امید از پس گرفتن ارتفاع شاخ شمیران شده بود با هواپیما و با بمب های خوشه ای  مقر گردان ها و واحدهای لشگر ده سیدالشهداء(ع) در شهر بیاره را بمباران کرد که مهدی و تعدادی از همرزمانش به شهادت رسیدند.

 مهدی وقتی شهید شد چند روز به ولادت مهدی (ع) مانده بود و نزدیک بود که بیست و یک سالش تموم بشه. سلام بر 15 فروردین سال 1346که به دنیا آمد و سلام بر 10فروردین سال 67 و یازدهم ماه شعبان که به لقاء پروردگار رسید.

دروازه قرآن قبل از عملیات سیدالشهداء(ع)-اردیبهشت65 اردوگاه فرات

ابوطالب مبینی هم سه روز بعد در 12 فروردین که مصادف با شب نیمه شعبان بود در همین منطقه با راکت شیمیایی دشمن که از هواپیما شلیک شد به همراه 12 نفر از همرزمان تخریبچی اش به شهادت رسید.

شب عملیات والفجر8 - بیمارستان خرمشهر-دروازه قرآن یا دروازه بهشت-شهید مهدی با بادگیرآبی و لایف ژاکت نارنجی

راوی:جعفرطهماسبی

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه خبری هلث دی‌نیوز آمریکا، خوردن آجیل در دوران بارداری ممکن است،‌ از ابتلا کودکان و نوجوانان به آلرژی جلوگیری کند.

تحقیقات نشان داد که زنانی که در دوران بارداری آجیل خورده‌اند، افرادی هستند که خود حساسیت نداشته‌اند و احتمال اینکه کودکان آنها در آینده آلرژی داشته باشند کم بوده است.

دکتر «مایکل جوان»، استاد بالینی وابسته اطفال در دانشکده پزشکی «هاروارد» و همکارانش داده‌های مربوط به بیش از 8200 کودک که مادرانشان در تحقیق سلامت پرستاران شرکت داشتند را مورد ارزیابی قرار دادند.

این زنان گزارش داده بودند که در طول و بعد از بارداری آجیل خورده بودند.

در حدود 300 کودک که آلرژی غذایی داشتند از این تعداد 140 نفر به بادام زمینی و آجیل درختی آلرژی داشتند.

محققان دریافتند که مادرانی که در دوران بارداری خود ۵ بار در هفته یا بیشتر بادام زمنی و آجیل درختی مصرف کرده بودند،‌ پایین‌ترین خطر ابتلا  آلرژی به آجیل را در فرزند خود داشتند.

این گزارش به صورت آنلاین در 23دسامبر در مجله JAMA کودکان منتشر شد.

محققان گفتند، بسیاری از افرادی که مبتلا به آلرژی بادام زمینی هستند به آجیل درختی مانند کاشو، بادام، گردو و خشکبار نیز حساسیت دارند.

سلفی‌گری تکفیری به گرایش گروهی از سلفیون گفته می‌شود که مخالفان خود را کافر می‌شمارند و مطرح‌ترین آنان «وهابیت تکفیری» با محوریت عربستان سعودی است.

وهابیت تکفیری یکی از مشکلات دنیای کنونی مسلمانان (شیعه و سنی) است. آنها با اتهام‌های ناشایستی که به شیعیان می‌زنند باعث گمراهی مسلمانان و عده زیادی از مردم دنیا می‌شوند. گروه آیین و اندیشه خبرگزاری فارس بر آن است تا در سلسله مطالبی، به عمده‌ترین شبهاتی که وهابیت درباره شیعیان مطرح می‌کند پاسخ گوید.

یکی از شبهات آنها این است که پیاده رفتن به زیارت، شرک و حرام است! همین مساله موجب شده خون بسیاری از بی گناهان در این راه، ریخته شود.

اینکه وهابیون مخالف این امر باشند امری است طبیعی چرا که آنان هر گونه بزرگداشت و احترام به بزرگان دین را حرام می‌دانند. مسافرت به سوی زیارت پیامبر اکرم (ص) را حرام می‌دانند. از اینگونه اجتماعات که باعث اتحاد و همدلی مسلمانان می‌شود وحشت دارند.

ما از آنان می‌پرسیم با وجود اینهمه روایات و آیات در مورد احترام به اهل بیت و توسل به آنان شما به چه دلیلی با آن مخالفت می‌نمایید، مگر خداوند در قرآن کریم نفرموده است: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی»‏ (شوری/23)؛ بگو برای این رسالت جز محبت به نزدیکانم، مزدی از شما نمی‌خواهم.

ابن عباس می‌گوید: زمانی که آیه «قل لا أسئلکم علیه أجرا إلا المودة فی القربى» بر پیامبر نازل شد. عرض کردند: ای رسول خدا قربای تو که مودتشان واجب شده است چه کسانی هستند؟ فرمود: علی و فاطمه و دو فرزند آنها هستند.(مجمع الزوائد – الهیثمی – ج 9 – ص 168- دار الکتب العلمیة)

باید از وهابیون پرسید: این محبت چگونه حاصل می‌شود؟ آیا پیاده به زیارت آن بزرگواران رفتن نوعی محبت به خاندان عصمت و طهارت نیست؟ نوعی عشق و ارادت خالصانه نیست؟

علاوه بر آن، در دنیای کنونی، اینها نماد و سمبل محسوب می‌شوند، چشم و فکر میلیون‌ها انسان را به خود مشغول می‌کند که این حسین کیست که این همه عاشق دارد؟

از رهگذر همین مراسم‌هاست که خیلی از انسانها با امام حسین علیه‌السلام آشنا می‌شوند.

چطور وقتی یک ورزشکار، مثلا به خاطر نشان دادن اهمیت هوای پاک، کیلومترها دوچرخه سواری می‌کند و همه عقلای عالم، آن را تحسین می‌کنند، اما وقتی میلیونها انسان عاشق، پیاده به سمت کربلا می‌روند و باعث می‌شوند میلیونها انسان دیگر به این فکر بیفتند که این اجتماع عظیم به چه خاطر است؟ وهابی‌ها با آن مخالفت می‌کنند!

خیلی از مخالفت‌های وهابیت به خاطر دلیل شرعی نیست، بلکه به جهت ترس و وحشت از فراگیر شدن فرهنگ شیعه است!

در روایات، ائمه اطهار تاکید بسیاری را بر پیاده رفتن به زیارت توصیه فرموده‌اند، به طور نمونه امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:

«مَنْ‏ خَرَجَ‏ مِنْ‏ مَنْزِلِهِ یرِیدُ زِیارَةَ قَبْرِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی ص إِنْ کانَ مَاشِیاً کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیئَةً حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ‏] حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکهُ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَک فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یقْرِۆُک السَّلَامَ وَ یقُولُ لَک اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَک مَا مَضَى»

امام صادق علیه‌السلام به یکی از اصحابشان می‌‌فرمایند: «کسی که به قصد زیارت امام حسین علیه‌السلام از منزلش خارج شود، خداوند بابت هر قدمی که برای زیارت اباعبدالله علیه‌السلام بر می‌‌دارد، یک حسنه برایش می‌‌نویسد و یک سیئه از او محو می‌‌کند. وقتی که به حرم می‌‌رسد، خداوند او را جزء صالحین برگزیده می‌‌نویسد. وقتی مناسک او تمام شد، خداوند نام او را جزء فائزین می‌‌نویسد. وقتی می‌‌خواهد بازگردد یک فرشته الهی در مقابل او قرار می‌‌گیرد و می‌‌گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به شما سلام می‌رساند، و پیغام می‌دهد که عمل را از سرگیر که گذشته‌‌ات بخشیده شده است. (کامل الزیارات باب 49/ص132الی 135 ؛ در باب 49 ،10 روایت وجود دارد که ما یکی از آنها را با ترجمه‌اش آوردیم)

حضرت امام جواد علیه‌‏السلام فرمود: هیچ کس پدرم را زیارت نمی‏‌کند که متحمل سختی شود مثل باران یا سرما یا گرما مگر آنکه خداوند بدن او را بر آتش حرام خواهد نمود.

و حضرت رضا علیه‏‌السلام نیز فرمود: هیچ مومنی نیست که مرا زیارت کند و قطره‌‏ای باران به صورتش برخورد کند مگر اینکه خداوند، بدن او را بر آتش حرام خواهد نمود.

روی همین روایات بوده که روش زندگی بعضی از علمای قدیم چنین بوده که سعی می‌کردند سالی یک بار پیاده به سفر امام هشتم بروند. (احادیث مربوط به فضیلت زیارت حضرت رضا علیه‏السلام همگی از کتاب شریف وسائل الشیعة ج 10 ، باب 82 تا باب 88 ابواب المزار نقل شده است.)

1 ـ IUI یا تلقیح داخل رحمی

ساده ترین روش برای درمان یک زوج نابارور روش IUI یا تلقیح داخل رحمی است. در مواردی که ناباروری ناشی از مشکلات جنسی مردانه خفیف باشد یا به مشکلات ناشی از گردن رحم مربوط باشد از این روش استفاده می شود. در این روش اسپرم گرفته شده در محیط استریل شسته شده و اسپرم های مرده و دیگر سلول هایی که همراه آن وجود دارد، جدا شده و اسپرم کاملا سالم و متحرک که از نظر شکل ظاهری طبیعی باشد جدا می شود. این اسپرم در حالت طبیعی داخل واژن ریخته می شود. در این روش درمانی اسپرم های آماده شده برای لقاح به کمک یک وسیله سوزن مانند بلند که به آن کاتتر گفته می شود، از سوی پزشک متخصص زنان از گردن رحم عبور کرده و به طور مستقیم به داخل رحم تزریق می شود. این کار موجب می شود مسیری که اسپرم برای رسیدن به تخمک آزاد شده در داخل لوله رحمی طی می کند، کوتاه تر شود و احتمال رسیدن اسپرم به تخمک بیشتر شود. علاوه بر این؛ اسپرم مرده و سلول های دیگر و مواد مختلفی که همراه اسپرم های سالم وجود دارد از هم جدا شده و به این ترتیب اسپرم های فعال داخل یک محیط مغذی قرار می گیرد که می تواند براحتی حرکت کند. در بعضی از زنانی که با مشکل ناباروری مواجه هستند در گردن رحم ترشحاتی وجود دارد که موجب کشته شدن اسپرم می شود. از آنجا که در این روش اسپرم ها از طریق یک وسیله سوزن مانند از این مسیر عبور می کند، کمتر آسیب می بیند. اگر در زوج هایی که برای درمان ناباروری مراجعه می کنند مشکلات و محدودیت های خفیفی در روند درمان وجود داشته و سن آنها پایین بوده، اسپرم مرد نسبتا قابل قبول باشد، ترجیح می دهیم از این روش استفاده کنیم که نه تنها هزینه درمانی کمتری دارد، بلکه با مداخله کمتری روی زوج ها همراه است. در این روش در بخشی از مسیر به روند بارداری کمک می کنیم تا اسپرم به همان طریق طبیعی حرکت کند و پس از عبور از رحم و لوله های رحمی خود را به تخمک برساند. در حقیقت این روش کمک به روش طبیعی بارداری است و اسپرم شبیه به روش طبیعی حرکت کرده و تخمک را بارور می کند.

2 ـ IVF یا لقاح خارج رحمی

اگر اسپرم حرکت لازم را نداشته باشد که از داخل لوله رحم عبور کند و خودش را به تخمک آزاد شده در داخل لوله های رحمی برساند از یک مرحله درمانی پیشرفته یعنی IVF یا لقاح خارج رحمی استفاده می شود. در این روش خانمی که برای درمان ناباروری مراجعه کرده است پس از مصرف داروهایی که برای تحریک تخمک گذاری برای او تجویز شده در داخل اتاق عمل تحت بیهوشی قرار گرفته و تخمک های آزاد شده از طریق سوزنی که وارد تخمدان می شود خارج خواهد شد. تخمک های بالغ و رشد کرده از رحم خارج شده در داخل دستگاهی به نام انکوباتور که شرایطی شبیه به رحم دارد در داخل یک محیط مغذی قرار می گیرد.

اسپرم های گرفته شده از مرد نیز شسته و کاملا پالایش شده و در مرحله بعد اسپرم های زنده و اسپرم های متحرک را از آن جدا کرده و روی تخمک ها می ریزند؛ همان تخمکی که اسپرم باید حرکت می کرد تا خود را به آن می رساند. از آنجا که اسپرم توانایی حرکت لازم برای رسیدن به تخمک را نداشته است این کار در شرایط مصنوعی انجام می شود که به این ترتیب لقاح در خارج از رحم انجام می شود. این روش مستلزم مصرف داروهایی برای تحریک تخمک گذاری و بیهوشی است. جنینی که به این روش در خارج از رحم تشکیل می شود بر اساس روش کار و همچنین با توجه به شرایط سنی بیمار و عوامل مختلف دیگر دو تا پنج روز در خارج از رحم قابل نگهداری است. پس از این مدت جنینی که رشد کرده به کمک یک وسیله سوزن مانند 30 سانتی متری از واژن و گردن رحم عبور کرده و به طور مستقیم به داخل رحم تزریق می شود. باید توجه داشت جنین حداکثر برای پنج تا شش روز در خارج از رحم قابل نگهداری است. بعضی افراد تصور می کنند منظور از لقاح خارج رحمی سپری شدن مراحل رشد جنین در خارج از رحم است، اما با تمام پیشرفت های به دست آمده در مسیر علم و فناوری فقط تا شش روز می توان جنین را بیرون از رحم مادر نگه داشت و بعد از این مدت هیچ دستگاهی قادر به حمایت جنین نخواهد بود. بنابراین جنین ادامه حیاتش را در رحم مادر سپری می کند.

3 ـ ICSI یا میکرو اینجکشن

در روش لقاح خارج رحمی به ازای هر تخمک باید 50 هزار اسپرم روی آن ریخته شود. بعضی از افرادی که با مشکل ناباروری مواجه هستند، توانایی تولید این تعداد اسپرم را ندارند. در این گروه از افراد تعداد اسپرم ها بسیار کم است تا جایی که گاهی باید اسپرم ها را با استفاده از یک سوزن مخصوص از بافت بیضه جدا کرد. تعداد اسپرم های زنده در این افراد معمولا یک، دو، ده و در نهایت هزار اسپرم است. اگر در مردی که با مشکل ناباروری مواجه است، تعداد اسپرم ها کم باشد باید بیشتر در روند باروری مداخله کرد. گاهی این اسپرم ها نمی تواند حرکت و از دیواره تخمک عبور کند. در این روش که به آن میکرواینجکشن گفته می شود از یک سوزن بسیار ریز میکروسکوپی که قطر آن در حدود 6 میکرون یا 5 میلیونیم متر است، استفاده می شود و به وسیله آن اسپرم را برداشته و از دیواره تخمک عبور داده و به وسط سیتوپلاسم تخمک تزریق می کنند. این روش به نوعی همان روش IVF است. در افرادی که اسپرم آنها حرکت لازم را نداشته و نمی تواند خودش وارد تخمک شود از این روش برای درمان ناباروری استفاده می شود.

شکست یا پیروزی؟

انتخاب روش درمان ناباروری به شدت مشکلی که زوج نابارور با آن مواجه هستند بستگی دارد. برای انتخاب روش مناسب یک تیم تخصصی شامل متخصص مردان، متخصص زنان، جنین شناس و متخصص لقاح خارج رحمی با هم مشورت می کنند و بر اساس ویژگی های زوج نابارور، روش درمانی انتخاب می شود. اگر زوج جوان باشند و در آنها کیفیت یا به طور کلی وضع گامت ها مناسب باشد، ترجیح داده می شود از روش IUI برای درمان استفاده شود. اگر این روش بعد از دو تا سه بار به نتیجه موفقیت آمیزی نرسید، سراغ IVF می رویم و در نهایت اگر تعداد اسپرم ها کافی نباشد روش میکرو اینجکشن یا ICSI انتخاب می شود. اگر این روش هم جواب نداد باید به سراغ درمان های جایگزین برویم. یکی از عوامل موثر در موفقیت زوج های نابارور برای نتیجه گرفتن از روش های کمک باروری مراجعه آنها به یک مرکز درمانی موفق است. درمان ناباروری، درمان اضطراری نیست و به عبارت دیگر مانند بیماری قلبی نیست که فرد مجبور باشد در کوتاه ترین زمان ممکن خود را به یک مرکز درمانی برساند. بهترین شاخص و معرف یک مرکز درمانی زوج های دیگری است که به نتیجه رسیده اند. موضوع مهم دیگر، تاثیرگذاری داروهایی است که باید مصرف شود. این داروها باید مناسب باشد. شرایط روحی ـ روانی زوج ها نیز در میزان موفقیت آنها نقش مهمی دارد. اگر سازمانی هزینه های درمانی را تقبل کند احتمال موفقیت زوج ها در این روش ها به مراتب بیشتر است. با وجود همه پیشرفت های به دست آمده در درمان ناباروری، 40 تا 50 درصد افراد ناخواسته به نتیجه نمی رسند. بنابراین افرادی که تحت درمان قرار می گیرند باید صبر و حوصله داشته باشند و با تیم درمان همکاری کنند. زوجی که در یک مرحله از درمان نتیجه نگرفته اند، با این که حق دارند به مرکز دیگری مراجعه کنند، بهتر است ادامه درمان را در همان مرکز پیگیری کنند؛ چراکه احتمال موفقیت آنها در آن مرکز که پزشکان با آنها آشنایی دارند و نقاط ضعف و قوت کارشان را در مرحله قبل مورد بررسی قرار می دهند به مراتب بیشتر خواهد بود.

دکتر محمدرضا صادقی / معاون پژوهشی پژوهشگاه ابن سینا

دکتر محمدمهدی آخوندی، رئیس پژوهشکده و مرکز فوق تخصصی ابن سینا با اشاره به عوامل مختلف تاثیرگذار در ناباروری زوج ها می گوید: آمارهای جهانی نشان می دهد حدود 40 درصد از علل ناباروری به مشکل در مردان و 40 درصد آن نیز به زنان مربوط می شود. در 15 درصد موارد نیز عوامل مشترک در زوج ها به ناباروری منجر می شود و این در حالی است که در 5 درصد موارد نیز علل ناباروری ناشناخته است. محققان بر این باورند که در کشور ما عامل ناباروری مردان در مقایسه با زنان بیشتر است. بررسی ها و اقدامات لازم برای ارائه آمار دقیق و مستند در این زمینه آغاز شده است که در آینده ای نزدیک اطلاعات دقیق در این باره ارائه خواهد شد.

زمان را از دست ندهید

به گفته دکتر آخوندی، سن بیست تا سی ودو سالگی بهترین زمان برای بارداری است و میزان ناباروری در این گروه از دیگر گروه های سنی پایین تر است. در این سنین میزان ناباروری حدود 16 درصد است، اما با افزایش و کاهش سن باروری از این محدوده، میزان ناباروری افزایش پیدا خواهد کرد. علاوه بر این باید این نکته را نیز مورد توجه قرار داد که میزان موفقیت در درمان ناباروری نیز با سن رابطه مستقیمی دارد؛ چنانچه اگر سن افراد کمتر از 20 سال یا بیشتر از 32 سال باشد، میزان موفقیت در درمان نیز به مراتب کمتر خواهد بود. رئیس پژوهشگاه فناوری های نوین علوم زیستی جهاد دانشگاهی در تعریف ناباروری می گوید: به طور کلی به زوج هایی که یک سال پس از ازدواج بدون استفاده از وسایل یا داروهای پیشگیری کننده، صاحب فرزند نشده باشند، نابارور گفته می شود که تقریبا احتمال ابتلا به ناباروری در هر دو زوج با هم برابر است و لازم است پس از یک سال از ازدواج موضوع ناباروری پیگیری شده و نسبت به درمان اقدام شود.

پیشرفت درمان های ناباروری

تحول در درمان و استفاده از روش های کمک درمان ناباروری مانند IVF ، IUI و ICSI در دو دهه اخیر در بسیاری از علوم مربوط موفقیت های زیادی را به همراه داشته است. نخستین لقاح خارج رحمی به عنوان یکی از راهکارهای درمانی موفق در درمان ناباروری حدود 35 سال پیش انجام شد و پس از آن استفاده از این روش در درمان ناباروری مورد توجه قرار گرفت و گسترش یافت. استفاده از دارو یا انجام جراحی از سال ها پیش متداول بوده است و خوشبختانه بسیاری از زوج ها پس از درمان های ناباروری صاحب فرزند می شوند. یکی از روش های مطرح در درمان ناباروری لقاح آزمایشگاهی یا لقاح خارج رحمی است. در این روش تخمک های بالغ از تخمدان ها برداشته شده و در محیط آزمایشگاه به کمک اسپرم بارور می شود و در مرحله بعد سلول تخم در داخل رحم مادر قرار می گیرد.

باید صبر و حوصله داشته باشید

در حقیقت این روش ها از پیشرفته ترین و موثرترین روش های کمک باروری است که با استفاده از تخمک مادر و اسپرمی که از پدر گرفته شده است به تولد فرزند منجر می شود. میزان موفقیت این روش به عوامل متعددی از جمله سن مادر و همچنین علت ناباروری بستگی دارد؛ البته استفاده از این روش های درمانی در عین حال که می تواند در درمان ناباروری با موفقیت زیادی همراه باشد، معایبی نیز دارد. یکی از معایب مهم روش های کمک درمانی ناباروری زمانبر بودن و پر هزینه بودن این روش هاست. همچنین این درمان ها روشی تهاجمی است که در مراحل اولیه برای بیماری که تحت درمان قرار می گیرد، محدودیت های احتمالی را نیز می تواند به همراه داشته باشد. بنابراین پزشکان و متخصصان توصیه می کنند افرادی که برای درمان ناباروری به مراکز درمانی مراجعه می کنند صبر و حوصله زیادی داشته باشند و در صورتی که در مراحل اولیه موفق نشدند دلسرد و ناامید نشوند و همچنان درمان را ادامه دهید. در بعضی موارد با توجه به این که برای افزایش احتمال موفقیت و به نتیجه رسیدن در فرآیند درمان، بیش از یک جنین در رحم مادر کاشته می شود، استفاده از این روش به چند قلوزایی منجر می شود.

جای خالی بیمه ها در درمان ناباروری

اگر زوجی که گرفتار ناباروری است بخواهد قدم به حیطه درمان بگذارد در قدم اول باید حدود چهار میلیون تومان کنار بگذارد و به یک مرکز درمانی مراجعه کند. درمان ناباروری از جمله روش هایی است که هزینه بالایی دارد و این هزینه ها موجب می شود بعضی از زوج ها از ادامه درمان صرف نظر کنند. بسیاری از افراد به علت هزینه های بالای درمان، امکان استفاده از خدمات درمان ناباروری را ندارند. سازمان های بیمه گر پرداخت هزینه های مربوط به ویزیت پزشک، آزمایشگاه، رادیولوژی و سونوگرافی را تقبل می کنند و این در حالی است که یک دوم تا یک سوم این هزینه ها مربوط به داروهایی است که بتازگی زمزمه هایی در مورد قرار گرفتن این داروها زیر چتر بیمه شنیده می شود. مدتی پیش سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از پوشش بیمه ای ده قلم از داروهای درمان ناباروری خبر داد که سر و صدای زیادی را در حوزه سلامت به راه انداخت و بر لب بسیاری از افرادی که با این مشکل مواجه هستند لبخندی نشاند، اما با فرض اجرایی شدن این پوشش بیمه ای همچنان روش های درمان ناباروری مانند IVF یا IUI در انتظار توجه بیمه گذارهاست. گرچه نیمی از زوج های نابارور در مراحل اولیه درمان صاحب فرزند می شوند، اما نیمی دیگر باید دست به دامان درمان های کمکی شوند که باید برای آن هزینه سنگینی را بپردازند. احتمال بارداری در نخسیتن مرحله درمان حدود 30 درصد است و این احتمال وجود دارد که زوجی در این مرحله از درمان به نتیجه نرسد. با این حال بعضی از افراد به علت هزینه های بالا، درمان را نیمه کاره رها می کنند.

ثبت 5 میلیون نوزاد در پرونده لقاح خارج رحمی

به طور کلی وجود هرگونه اختلال در لوله های رحمی یا انسداد لوله رحم، ناتوانی اسپرم در بارورسازی تخمک، ناتوانی تخمدان ها در آزادسازی تخمک، غیرطبیعی بودن رحم، ابتلا به بیماری آندومتریوز یا وجود تومورهای فیبروییدی در رحم از جمله مهم ترین دلایل ناباروری است که موجب می شود این روش های درمانی ناباروری یا کمک به باروری در دستور روند درمان قرار گیرد. البته باید توجه داشت وقتی این روش های درمان در دستور کار قرار می گیرد الزاما به این معنی نیست که زوج ها حتما به موفقیت می رسند، بلکه باید توجه داشت سن زوج ها و میزان سلامت تولید مثلی زوج ها در این روند درمانی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.

علاوه بر این علت ناباروری نیز مهم است و بر این اساس موفقیت درمان یک بیمار نسبت به بیمار دیگر متفاوت خواهد بود. از آغاز به کارگیری این روش درمانی تا به امروز که 35 سال از آن روز می گذرد، پنج میلیون نوزاد به روش لقاح آزمایشگاهی یا خارج رحمی متولد شده اند که در سال های اخیر با توجه به پیشرفت های به دست آمده در تشخیص و درمان ناباروری تولد نوزادانی که به روش خارج رحمی لقاح شده اند، روند صعودی داشته است.

فرانک فراهانی جم / گروه دانش

داستان لوئیس؛ اولین نوزاد حاصل از لقاح مصنوعی

لوئیس یک کارمند ساده در اداره پست شهر بریستول در انگلستان است. او هر روز همراه همکاران خود به دسته بندی نامه های دریافتی و ارسالی می پردازد، اما لوئیس سی و پنج ساله از یک جهت با تمام همکاران خود متفاوت است و به همین دلیل هرازگاهی، خبرنگاری برای گفت وگو با او مراجعه می کند. ماجرا از سال 1356 خورشیدی آغاز شد. یک زن و شوهر جوان با نام جک و لسلی براون، حدود 9 سال بود که نمی توانستند بچه دار شوند. پزشکان دلیل این مساله را مسدود بودن لوله های تخمدان زن می دانستند. با این حال این زوج جوان، امید خود را از دست نداده و برای بچه دار شدن به پزشکان متعددی مراجعه می کردند. این زن و شوهر در نهایت به نزد دکتر پاتریک استپتیو رفتند. دکتر استپتیو سال ها بود همراه دکتر رابرت ادواردز در زمینه لقاح خارج رحمی روی حیوانات کار می کرد، اما تا آن موقع به دلیل برخی محدودیت ها نتوانسته بود این شیوه را روی انسان پیاده کند.

بالاخره در روز سه شنبه سوم مرداد 1356 خورشیدی، فرآیند لقاح خارج رحمی برای خانم براون آغاز شد. ابتدا دکتر استپتیو با استفاده از دستگاه لاپاروسکوپ، یک تخمک را از تخمدان خانم براون خارج کرد و سپس آن را با اسپرم آقای براون ترکیب کرد. پس از آن که تخم بارور شد، دکتر ادواردز آن را در محلول ویژه ای که مواد مورد نیاز برای تقسیم سلولی را برای تخم باور شده فراهم می کرد، قرار داد. حدود چهار تا پنج روز بعد، تخم مذکور چند بار تقسیم سلولی شده و به این ترتیب 64 سلول به وجود آمده بود. در مرحله بعدی این تخم بارور شده دوباره در رحم خانم براون قرار گرفت. پس از گذشت چند روز مشخص شد این تخم بارور با موفقیت توانسته به دیواره رحم بچسبد، اما آیا این آزمایش می توانست پایانی موفقیت آمیز داشته باشد؟ دکتر استپتیو و ادواردز همراه این زن و شوهر جوان باید هفته ها و ماه ها منتظر می ماندند تا نتیجه کار خود را مشاهده کنند؛ نتیجه ای که می توانست تحولی در دنیای باروری و نیز حوزه زنان و زایمان ایجاد کند.

ساعت 11 و 47 دقیقه (به وقت محلی) روز سه شنبه سوم مرداد 1357 خورشیدی انتظارها پایان یافت. خانم براون به علت فشار خون بالا مجبور شد 9 روز زودتر فرزند خود را از طریق عمل سزارین به دنیا آورد. نوزاد 2.61 کیلوگرمی او به دنیا آمد. نام این دختر را لوئیس گذاشتند. نوزاد هنگام تولد سالم بود، اما جامعه علمی آن روزگار که ناباورانه به این تولد می نگریست، منتظر بود تا شاید اخبار ناخوشایندی از وضع این نوزاد در آینده بشنود، اما این انتظار بیهوده بود!لوئیس همانند سایر کودکان رشد کرد و بزرگ شد؛ البته در مدرسه با رفتاری متفاوت از سوی دوستانش مواجه شد. همه او را به چشم موجودی که در آزمایشگاه متولد شده بود، می دیدند. او هنوز هم از آن دوران به عنوان روزهای تنهایی خود یاد می کند، اما دیری نپایید که پدر و مادرش صاحب دختری دیگر به همین روش شدند و به این ترتیب تنهایی لوئیس هم پایان یافت. همچنین سال ها بعد لوئیس ازدواج کرد و اکنون صاحب دو فرزند است. جالب اینجاست که هر دو فرزند او به شیوه طبیعی به دنیا آمدند. لوئیس همانند بسیاری از مردم، هر روز کار و اوقاتی را در کنار خانواده اش سپری می کند، اما به هر حال تولد او را باید سرآغاز تحولی شگرف در درمان ناباروری دانست؛ تحولی که امید را در دل بسیاری از زوج های نابارور برافروخته و البته تا امروز به تولد میلیون ها نوزاد انجامیده است.

پیشگامان لقاح مصنوعی

دکتر رابرت ادواردز (فیزیولوژیست) و دکتر پاتریک استپتیو (متخصص زنان و زایمان) از سال 1345 خورشیدی پژوهش های خود را برای لقاح مصنوعی آغاز کردند. تحقیقات آنها تا سال ها تنها روی حیوانات محدود می شد. اجرایی کردن این شیوه روی انسان، دشواری های خاص خود را داشت و البته برخی تعصبات شدید در آن روزگار درباره بارورسازی تخمک در خارج از بدن مادر، کار را برای این دانشمندان سخت تر می کرد. به هر حال 12 سال پس از آغاز این مطالعات، نخستین نوزاد انسان با این شیوه به دنیا آمد. امروزه لقاح خارج رحمی به عنوان یکی از درمان های اصلی و پیشتاز در زمینه ناباوری در دنیا شناخته می شود. آمارها نشان می دهد حدود ده درصد از زوجین در سراسر جهان قادر به فرزندآوری نیستند و البته هرساله صدها هزار نفر از شیوه لقاح مصنوعی برای باروری استفاده می کنند. همچنین برخی دیگر از آمارها نشان می دهد تاکنون حدود پنج میلیون نوزاد با استفاده از این شیوه متولد شده اند. همچنین به پاس ابداع شیوه باروری مصنوعی و البته مقاومت در برابر محدودیت هایی که تا آن زمان در برابر این شیوه قرار داشت، جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال 2010 به دکتر ادواردز تعلق گرفت.

به گزارش سرویس «سلامت» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،‌ در این مطالعه «دیان تریاپلتون» از دانشکده علوم غذایی و تغذیه دانشگاه «لیدز» در انگلیس میزان مصرف فیبر خوراکی را در بین گروهی از داوطلبان در آمریکا، استرالیا، اروپا و ژاپن بررسی کرد.

تریاپلتون گفت: در مطالعات خود مشاهده کردیم مصرف انواع فیبر خوراکی غیرمحلول شامل فیبر موجود در میوه‌ها و سبزیجات، خطر ابتلا به بیماری شریان‌های کرونری و بیماری‌های قلبی - عروقی را کاهش می‌دهد. همچنین افزایش مصرف فیبرهای خوراکی محلول نیز منجر به کاهش چشمگیر خطر ابتلا به بیماری شریان‌های کرونری در افراد می‌شود.

به گزارش ایسنا به نقل از هلث دی نیوز، محققان در این مطالعه همچنین اظهار داشتند: یافته‌های این مطالعه توصیه‌های مطرح شده برای گنجاندن میزان بیشتری فیبر خوراکی در رژیم غذایی و وجود ارتباط میان کاهش ابتلا به بیماری قلبی با مصرف بیشتر فیبر خوراکی را تایید می‌کند.

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، درباره امام حسین علیه‌السلام آمده است: «وصل علی الحسین المظلوم، الشهید الرشید، قتیل العبرات و ....» «و درود فرست بر حسین مظلوم، شهید رشید، کشته شده اشک‌ها و...» [1]

سوالی که مطرح می‌شود این است که قتیل العبرات (کشته شده اشک‌ها) یعنی چه؟

در پاسخ باید گفت: «العبرات» از عبره است یعنی گریه‌ای که از سینه بیرون آید و کنایه از کسی است که با یادآوری مطلب و یا شخصی بغض گلویش را می‌گیرد و چشمانش اشک آلود می‌شود و مراد از این که امام حسین علیه‌السلام کشته شده اشک‌هاست این است که هر انسان آگاهی امام حسین علیه‌السلام و واقعه عاشورا را یاد کند، چشمانش اشک آلود می‌شود. شهیدی که هم یادش گریه آور است و هم اشک ریختن در سوگ او ثواب دارد و موجب احیای اهداف عاشورا می‌شود و امامان علیهم‌السلام نیز توصیه فراوان بر عزاداری و گریستن بر مصیبت‌های آن حضرت داشته‌اند.

امام حسین علیه‌السلام می‌فرمایند: من کشته شده اشک‌هایم. [2] و باز فرمود: من کشته شده اشکم و هیچ مومنی مرا یاد نمی‌کند مگر آن که گریه کرده و بغض گلویش را بگیرد و اشک در چشمانش می‌آید. [3] و امام صادق علیه‌السلام فرمود: کشته اشک یعنی هیچ مومنی او را یاد نمی‌کند مگر گریه کند. [4]

بنابراین مراد از کشته شده اشک‌ها یعنی به خاطر اهداف بزرگ و متعالی که امام داشتند و عده‌ای نگذاشتند این اهداف در جامعه عملی شود و آن حضرت را شهید کردند بر ملت‌های آزاده چنان این غم و اندوه سنگین است که هماره بر آن حضرت اشک می‌ریزند و حسین علیه‌السلام کشته شده‌ای است که اشک‌ها در یاد او سرازیر است. [5]

منابع

[1] . ابن طاوس، رضی الدین، اقبال الاعمال، بی جا، مکتب الاعلام الاسلامی، اول، 1416 هـ .ق، ج3، ص342.

[2] . قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، بی جا، هجرت، ج1، ص538.

[3] . شیخ صدوق، الامالی، قم، موسسه بعثت، اول، 1417 هـ .ق، ص200.

[4] . نوری، حسین، مستدرک الوسائل، قم، ال البیت، دوم، 1408هـ .ق، ج10، ص318.

[5] . مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم.