تبیان، دستیار زندگی

گرکه  دیواری بود ازبهر یاری هر دیار

لیک  باید مهر گرد دعشق مردم با عیار

مردمی هستند که محتاحند از بهر لباس

لیک  نایند آبــــرومنـــدند کل ایل و تبار

فی البداهه : منصور مقدم 12/11/1394

قِلـــــه طعامی  را بخوان

لَم تســــرفوا در هر طعام

صحت چوجوئی بی گمان 

شـــو پیــــرو راه  امــــام

فی البداهه: 11/11/1394 منصور مقدم  

قطع باران است چــرا ای نازنین

گفتمش غمین مباش یــــار غمین

لطف حق خواهدرسیدازغیب زود

گر که اهل دل شـــویم با دل یقین

فی البداهه: منصور مقدم 10/11/1394

 قدر بــــاید داشت تا روز دگر

دورسازی هر فراق و درد سر

قدر گر نشناس و جهل و عناد

بی گمان شر آیدت از این ثمر

فی البداهه : منصور مقدم 7/11/1394  

نا امیدی از کریم لطف آن رب رحیــم

نی ز مسلـــــم  آن شیــــطان  رجیـم

چون ائمه شافعندو هم دعا عین کلید

 گر نیکــــو باشیـــم  جنت مــی رسیم

فی البداهه: منصور مقدم 5/11/1394

نعمت ایــــــزد فراوان و سپاسش بی شمار

لیک کمتربین مردم هست شکری در شمار

شکر گر دارند مـــردم نعمتش افزون شود

فضل ورحمت نعمت  وافررسـد لیل و نهار

فی البداهه: منصور مقدم 4/11/1394

آنچه فرمان خـداست عالی و پاک  پایدار

لطف حــق زیبا بود گر بنده باشد بر مدار

تین و زیتون  و رطب  درمان دردند بر بشر

نیک دانیم این سخن چون نیک امر کردگار

فی البداهه : منصور مقدم  3/11/1394

غش نـــداریم ای کریم عبد خدا

با ظهـــــورت فاش کن این ادعا

منتظــر با دل  که آئی جمعه ای

دیده گان روشن شودهردل رضا

فی البداهه : منصور مقدم 1/11/1394 

 گفتگو گر می کنی با مردم  نیکو سزاست

چون که حـــق گویند و حـــــق امر خداست

مؤمنان شیرین بیانند و دادن چون زهر مار

صحبت مؤمن شنو کن گفتگو با اهل راست

فی البداهه: منصور مقدم 30/10/1394