Core i7
اولین پردازشگر شرکت اینتل است که مدار کنترلر حافظه را در خود دارد، خاصیتی که
پردازشگرهای AMD از زمان athlon 64 دارند. این پردازشگرها مانند core2duo و
core2quad بر پایه ی ساختار هسته هستند اما با چندین مورد ارتقا که کیفیت عملکرد را
بالاتر می برد(ریز ساختار نهالم). این خانواده ی cpu در سه سوکت متفاوت موجود
هستند: LGA1366( ساختار حافظه ی سه کاناله و باس QPI ،( LGA1156( ساختار حافظه ی دو
کاناله و کنترلر PCI Express 2.0 و باس DMI) و PGA988 برای لپ تاپ ها با خصوصیاتی
مثل LGA1156.
پردازشگرهای اینتل سابق براین از یک کنترلر حافظه ی
خارجی استفاده می کردند که بر روی چیپ North Bridge قرار می گرفت(که معروف به هاب
کترلر حافظه MCH بود). به این معنا که در CPU ها و مادربورد هایی که از این ساختار
استفاده می کردند، این چیپ ست است که تعیین کننده مقدار و نوع حافظه ایست که می
توان بروی کامپیوتر نصب کرد. از زمانی که CORE i7 در CPU ها بکار رفت پردازشگر و نه
چیپ ست مادربورد تعیین کننده ی نوع تکنولوژی و مقدار حافظه ای شد که می توان بروی
سیستم نصب کرد. هرچند مادربورد ممکن است محدودیت هایی را برای مقدار حافظه ی قابل
نصب داشته باشد. کنترلر مجتمع حافظه ی Core i7 تنها حافظه های DDR3 را قبول می
کند(تا 6/1 ولتاژو با واحدهای حافظه که ولتاژ بیشتری نیاز دارند کار نمی کنند و
ممکن است به پردازشگر آسیب برسانند.) سوکت مدل 1366 ساختار سه کاناله جدید را با
حافظه های DDR3-800 و 1066 ساپورت می کند در حالیکه سوکت های 1156 و 988 ساختارهای
دوکاناله استاندارد و حافظه های DDR3-800 و 1066 و 1333 را ساپورت می کنند.
ساختار
سه کاناله جدید در سوکت های 1366 به CPU این امکان را می دهد تا در آن واحد سه واحد
حافظه را برای خواندن و یا ذخیره اطلاعات داشته باشد که تعداد بیت های انتقالی در
ساعت را از 128 به 192 افزایش می دهد. تئوری ساختار سه کاناله در مقایسه با ساختار
دوکاناله 50 درصد به پهنای باند در ساعت می افزاید. به طور مثال حافظه ی DDR3-1066
که دوکاناله هستند حداکثر سرعت اسمی انتقالشان 17 گیگابایت بر ثانیه است اما در
حافظه های سه کاناله این مقدار 5/25 گیگابایت در ثانیه است.
پردازشگرهای Core i7 سوکت 1366 از طریق باس جدیدی به
نام QPI1 با سیستم ارتباط دارد. این باس با 2.4GHz(4.8 GB/s) در Core i7 و با
3.2GHz(6.4 GB) در Core i7 extreme کار می کند. در سوکت های مدل 1156 و 988
پردازشگرها یک کنترلر PCI Express2.0 هم دارند که کارت گرافیک را مستقیما به CPU
متصل می کند که می تواند پهنای باند کاربردی را ارتقا بخشد. این پردازشگرها می
توانند یک کارت گرافیک 16X یا دو کارت گرافیک 8X داشته باشند. از آنجا که در این
مدل پردازشگرها کنترلر PCI Express 2.0 داخل cpu مجتمع هستند ، اینتل تصمیم گرفته
تا یک باس کم سرعت تر به نام DMI2 بکار برد که با 2GB/s کار میکند، تا CPU را به
چیپ ست متصل کند. این باس برای اتصال چیپ North Bridge به چیپ south Bridge در چیپ
ست قبلی اینتل است. پهنای باند کمتر مساله ای نیست و دلیل اینکه QPI پهنای باند
بیشتری دارد به این علت است که CPU را به کترلر PCI Express 2.0 در چیپ North
Bridge متصل می کند و به این دلیل که در cpu های سوکت 1156 و 988 این جز داخل CPU
است یک باس خارجی با پهنای باند بالا نیاز نیست.
همانند
پردازشگرهای AMD ساختار Core i7 هم یک سرعت ساعت پایه دارد که بقیه ساعت ها از آن
گرفته می شود. برای تمام مدل ها سرعت ساعت پایه تعریف شده 133MHz است.
این
پردازشگرها یک تکنولوژی به نام توربو بوست دارند که یک ویژگی over clocking3 خودکار
است. زمانیکه CPU به توان پردازش بالاتری نیاز دارد این ویژگی سرعت ساعت درونی را
بالاتر از حد تعریف شده می برد.
دیگر
ویژگی جالب Core i7 تکنولوژی هایپر تریدینگ است که دو پردازنده ی منطقی را به طور
مساوی به هر یک از هسته ها می دهد. پنابراین از آنجا که Core i7 4 هسته ی واقعی
دارد، سیستم کاربردی 8 هسته (ترید) مجزی را می شناسد یعنی 8 پردازنده.
قوی
ترین و گران ترین مدل Core i7 مدل Extreme آن است. مهم ترین تفاوتشان افزاینده ی
سرعت بدون قفل و سرعت ساعت بالاتر برای پردازش و باس QPI ( فقط سوکت مدل
1366).
مهم
ترین ویژگی ها
-
Nehalem
microarchitecture
-
64 KB L1 cache (32 KB data + 32 KB
instruction) per core
-
256 KB L2 cache per core
-
4 MB, 6 MB or 8 MB shared L3 cache
memory
-
Dual-core or Quad-core
technology
-
Hyper-Threading (HT)
technology
-
Socket 1366 or 1156 on desktop
models, socket 988 on laptop models
-
QPI bus running at 2.4 GHz (4.8
GB/s) or 3.2 GHz (6.4 GB/s) on socket 1366 models
-
DMI bus (2 GB/s) on socket 1156 and
988 models
-
Integrated memory controller
supporting dual-channel architecture (socket 1156 and 988) or triple-channel
architecture (socket 1366)
-
Support for DDR3 memories up to
1,066 MHz (socket 1366) or up to 1,333 MHz (socket 1156 and 988)
-
Integrated PCI Express 2.0
controller on socket 1156 and 988 models (one x16 lane or two x8
lanes)
-
Integrated Graphics Adapter on some
mobile models
-
Turbo Boost technology
-
Virtualization
technology
-
Intel EM64T technology
-
SSE4.2 instruction set
-
AES-NIS instruction set (32-nm
models only)
-
Execute Disable
Technology
-
Enhanced SpeedStep Technology
-
32 nm or 45 nm manufacturing
process
در این ترفند قصد داریم به معرفی نحوه ساخت یک فولدر با قابلیتهای خاص
بپردازیم. فولدری که پس از ورود به آن میتوانید به کلیه تنظیمات ویندوز در
گروهبندیهای مختلف دسترسی داشته باشید. از این رو این فولدر را میتوانیم یک
فولدر جادویی بنامیم.
بدین منظور:
در هر محلی نظیر صفحه دسکتاپ یک فولدر جدید ایجاد کنید (با
استفاده از راست کلیک بر روی فضای خالی و انتخاب New > Folder).
سپس عبارت
زیر را عیناً Copy کرده و به عنوان نام فولدر قرار دهید:
pccity.{ED7BA470-8E54-465E-825C-99712043E01C}
بر روی فولدر ایجاد شده به نام pccity دوبار کلیک کنید.
در
این فولدر جادویی میتوانید تمامی تنظیمات ویندوز را در یک مکان در اختیار داشته
باشید.
در تعریف باگ (Bug) میتوان گفت: نوعی اشکال یا
اشتباه در اجرای نرمافزار که موجب نتایج اشتباه یا اجرا نشدن نرمافزار میگردد.
نسخه های مختلف ویندوز شرکت مایکروسافت سابقه طولانی در داشتن باگهای کوچک و بزرگ
دارند که در زمانهای مختلف توسط وصلههای امنیتی ارائه شده حل شدهاند. اما در این
ترفند قصد داریم به معرفی یک باگ جدید در صفحه دسکتاپ ویندوز ویستا بپردازیم که حتی
پس از عرضه ویندوز 7 نیز حل نشده است و در ویندوز 7 نیز وجود دارد. همچنین در آخرین
آپدیتهای این ویندوزها نیز فکری به حال آن نشده است.
برای مشاهده این باگ:
ابتدا بر روی فضای خالی از
صفحه دسکتاپ در ویندوز ویستا یا 7 راست کلیک نموده و اطمینان پیدا کنید در منوی
View تیک گزینه Auto arrange icons خورده باشد. اگر این طور نیست بر روی آن کلیک
کنید تا آیکنهای صفحه دسکتاپ به صورت اتوماتیک مرتب شود.
حال در میان آیکنهای
موجود در صفحه دسکتاپ بر روی یکی از آیکنهای موجود راست کلیک کنید و گزینه Cut را
انتخاب کنید. دقت کنید آیکن مورد نظر، آخرین آیکن نباشد و ترجیحاً یکی از آیکنهای
میانی باشد. همچنین آیکنی باشد که به آن احتیاج ندارید، چرا که در آخر قصد داریم آن
را پاک کنیم.
پس از Cut کردن آیکن موجود در صفحه دسکتاپ، خواهید دید که حال آیکن
کمرنگ میشود.
اکنون مجدد بر روی همان آیکن راست کلیک کرده و Delete را انتخاب
کنید و پیغام Yes را برای تأیید حذف انتخاب کنید.
اکنون دو اتفاق به طور همزمان
رخ میدهد. آیکن قبلی حذف میشود، در عین حال به طور طبیعی آیکنی جای آن را در صفحه
دسکتاپ پر میکند. اما با این ویژگی که آیکنی که جای آیکن حذف شده را گرفته است
بیدلیل کمرنگ شده است. بدون اینکه آن را Cut کرده باشیم.
این اشتباهی است که ویندوز مرتکب
میشود و آیکن جایگزین را بیدلیل کمرنگ نمایش میدهد.
تنها با Refresh صفحه است
که آیکن از حالت کمرنگ خارج میشود.
در صورتی که اهل گوش کردن موزیک از طریق کامپیوتر
باشید و همچنین از ویندوز ویستا یا 7 استفاده میکنید قصد داریم به معرفی یک ترفند
کاربردی مخصوص شما بپردازیم. با استفاده از این ترفند میتوانید به سادگی و با چند
کلیک، قدرت صدای خروجی از اسپیکر را به طور محسوسی در این ویندوزها بهبود
ببخشید.
بدین منظور:
بر روی منوی Start
کلیک کرده و Control Panel را انتخاب کنید.
Sound را یافته (ترفندستان) و بر روی
آن کلیک کنید.
در پنجره باز شده ابتدا Speakers را انتخاب کنید و سپس بر روی
دکمه Properties کلیک نمایید.
اکنون به تب Enhancements بروید و تیک سه گزینه
Loudness Equalization ،Virtual Surround و Bass Management (یا Base Boost) را
بزنید.
پنجرههای باز را OK نمایید.
پیشنهاد میکنیم پیش از این کار موزیکی را در حال پخش بگذارید تا بلافاصله بعد
از اعمال این تنظیمات، تفاوت قدرت صدا را احساس کنید.
مسافر خسته من بار سفر رو بسته بود
تو خلوت آیینه ها به
انتظار نشسته بود
میخواست که از اینجا بره اما نمیدونست کجا
دلش پر از
گلایه بود ولی نمیدونست چرا
دفتر خاطراتشو رو تاقچه جا گذاشت و رفت
عکسهای
یادگاری شو برای ما گذاشت و رفت
دل که به جاده می سپرد کسی اونو صدا نکرد
نگاه عاشقونه ای برای او دعا نکرد
حالا دیگه تو غربتش ستاره سر نمی زنه
تو لحضه های بی کسیش پرنده پر نمی زنه
با کوله بار خستگی تو جاده های خاطره
مسافر خسته من یه عمره که مسافره