تبیان، دستیار زندگی

" گفتگو با آدمیان ترسو ، خواری بدنبال دارد " .

ارد بزرگ

" ده چیز بر ده گروه خاصه بر دانش پژوهان نکوهیده است : دروغ گفتن به فرمانروا ، سپهبدی که زر بر سپاه خویش نپراگند ، مرد سپاهی که از پیکار بهراسد ، دانشمندی که چون چیزی در نظرش مطبوع افتد دل به هوس سپارد و از گناه نترسد ، پزشکی که خود بیمار و دردمند شود . تنک مایه ای که به دروغ به سرمایه و دارایی خویش نازد ، سفله ای که بر هر کس که چیزی دارد رشک برد ، خردمندی که زود خشم بود ، و به چیز کسان طمع ورزد ، کسی که رهنمایی از نادان امید دارد ، و آنکه کارگاه و یا بنیادی عظیم را به کاهلی سپارد ، و بی خردی که خردجوی نباشد " .

 بزرگمهر

" بردن ، همه چیز نیست ، اما تلاش برای بردن چرا " . "لومباردی"

" بیش از هر چیز نخست بدان که چه ,میخواهی " .

 فوخ

هرگاه نماز گزار از این راهها پى به قبله نبرد و آسمان تمام ابرى یا به برخى از موانع مانند آب یا غیر آن در اثر تدبیر خداوند حسابگر پوشیده بود ، اگر ظنّ غالب به جهت قبله داشت بر ظنّ و گمان خویش عمل مى كند و اگر گمانش نسبت به تمام جهات مساوى بود ، یا اصلاً ظنّ مُساوى به جمیع جهات نداشت ، بلكه شكّ محض نسبت به تمام جهات داشت و راهى نداشت كه به وسیله آن توان تشخیص جهت قبله را داشته و قطع یا غلبه ظنّ بر سایر حالات را به آن استعلام كند ، اگر نماز نافله بود به هر جهت كه خواست نماز مى گزارد و اگر نماز واجب باشد باید آن را چهار بار رو به سوى جهات چهارگانه بخواند و اگر به خاطر برخى از امور ضرورى این كار براى او ممكن نبود باید نماز واجب را یك بار به هر جهت كه خواست بخواند.
اگر بعداً جهت قبله روشن شد ، چنانچه پیشتر رو به سوى همان جهت نماز خوانده باشد نمازش صحیح خواهد بود و همچنین اگر در زمین عراق باشد و نمازش رو به سوى جهت ما بین مغرب و مشرق قبله واقع شده باشد ، ولى اگر رو به سوى خود مشرق یا مغرب بوده و وقت نیز باقى باشد نماز را دوباره مى خواند و اگر وقت گذشته باشد لازم نیست اعاده كند و اگر نمازش پشت به قبله باشـــد در هر دو حال (چه وقت گدشته باشد و چه نگذشته باشد) آن را دوباره مى خواند.

" استعداد در فضای آرام رشد میکند و شخصیت در جریان کامل زندگی " .

 گوته