تبیان، دستیار زندگی

سپیده‏دم

مشفق كاشانى

شبى كه از خم وحدت شراب برمى‏داشت

ستاره ریخته بود، آفتاب برمى‏داشت

ریاض فیض حضورم ز خویشتن مى‏برد

ز چشمخانه دل تا حجاب برمى‏داشت

چمن به مقدم او شاخه شاخه گل مى‏ریخت

صبا به تهنیت او گلاب برمى‏داشت

به كام تشنه لبان از كرانه‏هاى سراب

سحر ز چشمه خورشید آب بر مى‏داشت

جهان به غلغله از قمریان باران بود

اگر دریچه ز باغ سحاب برمى‏داشت

خیال بال گشا، تا حریم او مى‏رفت

هماى پرده‏نشین سر زخواب برمى‏داشت

به جام شب‏زدگان مهر مردمى مى‏داد

ز شام سوختگان اضطراب برمى‏داشت

به خشم تا سر اهریمن افكند از پاى

به نام ایزد، تیغ شهاب برمى‏داشت

ز برق نعل سمندش شراره مى‏زد باد

عنان صبر اگر از ركاب برمى‏داشت

به رستخیز فلق مردى از سلاله نور

سپیده دم علم انقلاب برمى‏داشت

امام حسین (ع) :

 از امام حسین (ع ) پرسیدند: یا ابن رسول الله روزگار را چگونه می گذرانی ؟ فرمودند: روزگار را در حالتی می گذرانم كه پرودگار بزرگ ناظر بر اعمال من است و آتش جهنم را در پیش روی خود مشاهده می كنم . مرگ در تعقیب من است و از گیر حساب بازپسین رهایی ندارم و در گرو اعمال خویشتن می باشم . آنچه دلم بخواهد، نمی شود و قدرت دفع مكروهی از خویشتن ندارم . كارها در دست دیگری است ، اگر اراده كند عذابم فرماید و اگر بخواهد، مورد عفوم قرار می دهد. بنابر این كدام مسكین است كه از من درمانده تر باشد؟

سئل الحسین بن علی (ع ) فقیل له : كیف أصبحت یا ابن رسول الله ؟ قال (ع ) : أصبحت و لی رب فوقی، و النار أمامی، و الموت یطلبنی، و الحساب محدق بی، و أنا مرتهن بعملی، لا أجد ما أحب ، لا أدفع ما أكره ، و الأمور بید غیری، فإن شاء عذبنی و إن شاء عفا عنی، فأی فقیر أفقر منی؟

بحار الانوار، ج 78، ص 116

بابا، من دخترى سه ساله‏ام ، بابا هنوز كنار خیمه نشسته‏ام تا كه آبم دهى ، نگاهم كن گلویم خشكیده ....

امام حسین (ع) :

 به هیچ كس تا سلام نكرده اجازه ندهید.

لا تأذنوا لأحد حتی یسلم .

بحار الانوار، ج 78، ص 117

یادآورى حادثه عاشورا در دنیاى اسلام و به ویژه در قلمرو یاران عترت‏علیهم السلام امروزه یك فرهنگ است. فرهنگى كه ریشه در عقل و فطرت انسانى و آیات قرآن و سنت نبوى صلى الله علیه وآله دارد.

امام حسین (ع) :

 عجله كردن ، كم خردی است .

ألعجلة سفه .

بحار الانوار، ج 78، ص 122

«حسین‏» زیباترین نامى است كه در شناسنامه بشر نوشته‏اند

امام حسین (ع) :

 از كاری كه باید از آن پوزش خواست حذر كن كه مؤمن بدی نمی كند و عذر نمی خواهد و منافق هر روز بدی می كند و معذرت می خواهد.

یاك و ما تعتذر منه ، فإن المؤمن لا یسیء و لا یعتذر، و المنافق كل یوم یسیء و یعتذر.

تحف العقول ، ص 248

سوره « و الفجر و لیال عشر» بر دهه آغازین محرم انطباق یافته است و در آیه « و من قتل مظلوما فقد جعلنا لولیه سلطانا» مصداق شهید مظلوم، سید الشهداء و مظهر كامل اولیاى مظلومان، حجت‏بن الحسن ، حضرت مهدى موعود است

امام حسین (ع) :

 مردی نزد امام حسین (ع ) آمد و گفت : "من مردی گناهكارم و از معصیت پرهیز نمی كنم ، مرا پند و اندرز بده ". امام حسین (ع ) فرمودند: "پنج كار انجام بده و هر چه می خواهی گناه كن . اول : روزی خدا را نخور و هر چه می خواهی گناه كن . دوم : از ولایت و حكومت خدا خارج شو و هر چه می خواهی گناه كن . سوم : جایی را پیدا كن كه خدا تو را نبیند و هر چه می خواهی گناه كن . چهارم : وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو می آید، او را از خود دور كن و هر چه می خواهی گناه كن . پنجم : وقتی مأمور و مالك جهنم می خواهد تو را در آتش بیندازد، در آتش نرو و هر چه می خواهی گناه كن .

جاء رجل إلی سید الشهداء و قال : أنا رجل عاص ، و لا أصبر عن المعصیة فعظنی بموعظة فقال علیه السلام : إفعل خمسة أشیاء و أذنب ما شئت ، فأول ذلك لا تأكل رزق الله و أذنب ماشئت ، و الثانی أخرج من ولایة الله و أذنب ما شئت ، و الثالث أطلب موضعا لا یراك الله و أذنب ما شئت ، و الرابع إذا جاءك ملك الموت لیقبض روحك فادفعه عن نفسك و أذنب ما شئت ، ألخامس إذا أدخلك مالك فی النار فلا تدخل فی النار و أذنب ما شئت .

بحار الانوار، ج 78، ص 126