تبیان، دستیار زندگی

حتما تا به حال دیده اید که بعضی خانم ها با اظهار ناراحتی می گویند :چرا همش ما؟! چرا فقط ما باید حجاب را رعایت کنیم؟ چرا حدود پوششی فقط برای ما تعیین شده و آقایان هر طوری که دوست دارند می توانند وارد جامعه شوند و هیچ کس به آنها هیچ ایرادی نمی گیرد؟ چرا در سر در مغازه ها و رستوران ها و فروشگاه ها و غیره و غیره فقط می نویسند ورود خانم های بد حجاب ممنوع؟! (بماند که انگار بیشتر ورود با حجاب ها ممنوعه تا بد حجاب ها!) چرا هیچکس به لباس پوشیدن، مدل مو، و حتی ابروهای برداشته و خدای نکرده مردان آرایش کرده ایرادی نمی گیرد؟( نهایتا یواشکی در دلش می گوید این چه وضعیه؟!) آیا واقعا دین ما برای پوشش مردان هیچ ضوابطی را تعیین نکرده است؟ آیا در دین ما فقط به مردان گوشزد شده که به نامحرم نگاه نکنند، و در نتیجه زنان موظف به رعایت حدود پوششی هستند؟ و اما و اگرهای بسیاری که وقتی انسان به یک مرد با لباس و تیپ نامتعارف برخورد می کند به سرعت از ذهنش می گذرد و آهی کشیده و به راهش ادامه می دهد!

این سوال ها را در یک کنکاش میدانی با چند نفر از آقایان در تیپولوژی های متفاوت مطرح کردیم که جواب ها قابل تأمل است.

اول از  جناب آقای معتمدی امام جماعت: ایشان در پاسخ این سوالات فرمودند واقعا نکته مهم و به روزی را مطرح فرمودید که در عین مهمی توجه خاصی به آن مبذول نمی شود، بله دین مبین اسلام که ریزبینانه ترین مسائل، حتی روش آب خوردن را برای ما شرح می دهد چطور ممکن است از مسئله ای به این مهمی بی تفاوت بگذرد؟ اگر فقط زن ها باید خود را بپوشانند تا از چشم مردان چشم ناپاک در امان بمانند، چرا در سوره یوسف به تفصیل در مورد زنان چشم ناپاکی که به یوسف پیامبر(س) خیره شدند و از شدت محو شدن در سیمای او دستان خود را بریدند اشاره شده است؟! واقعا این موضوع نمی تواند مطرح باشد که ای آقای محترم وقتی خود را شبیه زنان می کنی، وقتی اصلاح ابرو می کنی، وقتی لباس تنگ بدن نما می پوشی، دیگر چندان تفاوتی با یک زن که به خاطر تبرج و زیبایی به رعایت حجاب ملزم است؛ نداری!

 پس باید گفت مردان هم باید حدود پوششی رعایت کنند و مردانگی خود را به خاطر کلماتی چون مد و تیپ و این قبیل امور، مورد خدشه قرار ندهند.

با حامد، دانشجوی جوان21 ساله که در یک خانواده متدین و البته با توان مالی ضعیف بزرگ شده این موضوع را مطرح کردیم. او که خود در زمینه پوششی تا حدودی از مد تبعیت می کند اظهار داشت” من به نماز و روزه و تمام اعتقادات، ایمان دارم و حتی نماز شب هم می خوانم و از این کار لذت می برم ولی باید بگویم از بچگی به من در مورد این موضوعی که شما می فرمایید توصیه زیادی نشده و راستش را بخواهید تا به حال به این موضوع فکر نکرده بودم چون همیشه دیده ام که به خواهرانم درباره این موضوع سفارش می‌شد که لباس بدن نما نپوش، تا مچ دستانت بیشتر نباید دیده شود و …. ولی هیچ وقت به من نمی گفتند تو لباس تنگ نپوش؛ البته من خودم هم با کسانی که اصلاح ابرو می کنند و لباس های جلف می پوشند و موهایشان را مدل اجق وجق کوتاه می کنند خالکوبی می کنند و از این طور موارد، مخالفم ولی در کل دوست دارم به روز باشم و تیپ جوان و امروزی داشته باشم البته در کنار رعایت شئونات اخلاقی.

با کامبیز جوان 25 ساله ای که در خانواده ای غیر مذهبی بزرگ شده هم این سؤالات را در میان گذاشتیم و او گفت “من در خانواده ای بزرگ شدم که نه تنها ایرادی به پوشش خودم گرفته نشده است بلکه حتی خواهرم هم هر طوری که دوست دارد و با ظاهر دلخواهش ( با حجاب نصفه نیمه) در جامعه ظاهر می‌شود و باید بگویم به نظر من اصلا حجاب برای زن هم معنی ندارد چه برسد برای مرد، چون خدا انسان‌ها را آزاد آفریده و اگر هم ایرادی بشود به پوشش زن ها بگیریم دیگر ایراد گرفتن از مردها خنده دار است چون من از بچگی در گوشه و کنار صحبت از حجاب زن ها را شنیده بودم ولی در باره پوشش مردان نه!”.

ماحصل این گفتگوهای خودمانی چیزی نیست جز اینکه کلا حجاب  و نوع لباس و پوشش مناسب برای مردان یک امر مبهم و جانیافتاده است و حتی برخی افراد مذهبی هم حجاب تعریف شده ای برای مردان نمی شناسند و این در حالیست که اگر حجاب در دین ما فقط مختص زنان بود لباس روحانیون دینی این قدر پوشیده و چند لایه نبود! پس وقتی می بینیم یک پسر یا یک مرد که شلوار فاق کوتاه تنگ یا شلواری با سر زانوهای پاره شده برتن دارد و یا بازوان خود را خالکوبی کرده و با پیراهن های آستین کوتاه و بدن نما (که خود یکی از عوامل موثر و محرک جنس مخالف است) در جامعه ظاهر شده و مانند زنان به خودنمایی و تبرج می پردازد به این نتیجه برسیم که تا این امر از این مرحله فراتر نرفته باید به فکر راه حلی بود تا این پرسش های مطرح شده بی‌جواب از ذهن نگذرند و با تحقیق و تفحص در این باره، و حتی با ساخت پوسترهایی با این مضمون و قرار دادن آن در مکان های تبلیغی شهرها و نیز توجه به پوشش مردان در کنار پوشش زنان در همه زمان خصوصا در فیلم ها و سریال های سینما و تلویزیون به تبیین این حدود و چارچوب ها بپردازیم و با رعایت آن معنای واقعی پوشش اسلامی و حتی پوشش ایرانی را گسترش داده و به جای حرکت های منفعلانه در تطبیق احکام دین با فرهنگ غرب، اصالت دینی و فرهنگی خودمان را منطبق بر سلیقه ایرانی در راستای ترویج حس مردانگی حتی در نوع پوشش، وقار و متانت  یک مرد مسلمان به نمایش بگذاریم. 

کاری از گروه دین و فرهنگ باحجاب