تبیان، دستیار زندگی

برترین ها: اگر جزو خانواده هایی هستید که دو فرزند کوچک در خانه دارند، احتمالا هر روز صبح با صدای دعوا و داد و بحث آنها از خواب بیدار می شوید. به طور مثال، ناگهان صدای دخترتان را می شنوید که جیغ می زند: «از اتاق من برو بیرووووووون!». با این اوصاف به کوک کردن ساعت برای بیدار شدن نیازی ندارید. از همان ابتدای صبح صدای داد و دعوای آنها بالا است تا خود شب.

اگر تصور می کنید روش های تربیتی شما اشتباه بوده که فرزندانتان یک لحظه آرام و ساکت نیستند، اشتباه می کنید. این وضعیت کاملا نرمال است و بیشتر والدین آن را تجربه می کنند. اما می توانید این کشمش ها را تا حد بسیاری کاهش دهید. برای این منظور ما 10 راهکار را پیشنهاد می کنیم شاید مفید واقع شوند.

1. آنها را نادیده نگیرید

برخی از کارشناسان مسایل کودک اعتقاد دارند، کودکان باید یادبگیرند خودشان مشکلاتشان را برطرف کنند و تا حد امکان والدین نباید در بحث و تضادهای آنها دخالت داشته باشند، مگر اینکه رفتارهای خطرناک از کودک سر بزند. اما مری شدی، کارشناس تربیت کودک و نویسنده کتاب های روانشناسی کودک می گوید: «والدین باید مهارت های ارتباط برقرار کردن و برطرف کردن مشکلات را از همان سال های اولیه به کودک بیاموزند.» او معتقد است به محض آغاز درگیری میان کودکان، والدین باید مداخله کنند و تا دیر نشده و رفتار آنها از کنترل خارج نشده است، به دعوا خاتمه ببخشند.

2. داد نزنید

هنگامی که کودکان با هم مجادله می کنند و این اعصاب شما را به هم می ریزد، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و به هیچ عنوان داد نزنید. بیشتر والدین در چنین مواقعی داد می زنند: «تمامش کنید». اما این دردی را دوا نمی کند. به جای این کار، جلو بروید و ببینید این مجادله بر چه اساسی به وجود آمده است. خیلی منطقی جلو بروید و از آنها بپرسید چه اتفاقی افتاده است و بگویید که آمده اید تا کمکشان کنید. در این حالت، کودک احساس می کند مورد حمایت قرار گرفته است و به جای ترس از شما، صادقانه حرف و مشکل خود را مطرح خواهد کرد.

3. مذاکره کردن را به آنها بیاموزید

کودکان خردسال و پیش دبستانی در مورد مذاکره یا به کار گیری واژه های درست در زمان مناسب چیزی نمی دانند و نباید از آنها انتظار زیادی داشت. اما این را بدانید کودک بیشتر از آنچه می گوید، می فهمد. با استناد به این موضوع، به آنها بیاموزید به جای دعوا و داد زدن، با هم مودبانه معامله کنند. در مواقع لازم جملات مناسب را در دهان آنها بگذارید. این کار به مرور به آنها می آموزد باید چه کنند. بنابراین نباید نگران باشید که مبادا کودک عادت کند همیشه شما به او بگویید چه کند.

4. به آنها فرصت عشق ورزیدن بدهید

شاید به نظرتان چندان جالب نباشد. اما به کودکان خود بیاموزید یکدیگر را دوست داشته باشند. به طور مثال، از آنها بخواهید یکدیگر را در آغوش بگیرند و مثلا بگویید: «تو فقط همین یک خواهر/برادر را داری». وقتی از همان ابتدا به آنها عشق ورزیدن را بیاموزید با روحیه مهربان و لطیف تری رشد خواهند کرد و تعداد دفعات بحث و دعوای آنها تا حد بسیاری کاهش پیدا خواهد کرد.

5. آرامش ایجاد کنید

هنگامی که دعوای بچه ها بالا می گیرد بسیار سخت است که بتوانید آنها را از هم جدا و آرام کنید. اما به عنوان پدر یا مادر، می توانید این مساله را به فرزند خود بیاموزید هر زمان احساس کرد دارد از کوره در می رود و عصبانی می شود، از اتاق بیرون برود و هر زمان آرام شد، دوباره نزد خواهر یا برادر خود بازگردد.

6. عدالت و انصاف را برای آنها تعریف کنید

کودکان همیشه والدین خود را بهترین و منصف ترین فردی می دانند که می تواند به طور مساوی همه چیز را بین آنها و برادر یا خواهرشان تقسیم کنند. اما باید به تدریج به آنها بیاموزید همیشه همه چیز نباید مساوی باشد. به آنها بگویید زندگی واقعی همیشه هم عادلانه نیست و گاهی ممکن است انسان ها از داشتن چیزهایی محروم باشند. به طور مثال، هنگامی که فرزند بزرگ به کفش ورزشی نیاز دارد، دلیلی وجود ندارد یک جفت هم برای فرزند کوچک خریداری کنید تا ناراحت نشود. باید او را متوجه کنید چیزی که لازم ندارد را برایش نمی خرید. اگر کودک اعتراض کرد که: «چرا او دارد و من ندارم. این عادلانه نیست». به او پاسخ دهید: «همه انسان ها نباید وسایل مشترک و مشابه داشته باشند. انصاف این است که هرکس به اندازه نیاز خود داشته باشد، نه بیشتر!»

7. آنها را هم مقایسه نکنید

بسیاری از والدین این اشتباه را در تربیت فرزندان خود مرتکب می شوند: آنها برای تصحیح رفتار کودک، رفتار کودک دیگر را به رخ او می کشند و مدام آنها را با یکدیگر مقایسه می کنند. این مساله هیچ کمکی به کودک نمی کند و فقط خشم او را افزایش می دهد. اگر فرزند شما رفتار دلخواه را ندارد، راهکار آن را به او بیاموزید، نه اینکه او را با دیگران یا برادر/خواهرش مقایسه کنید. اگر به طور مثال، انرژی زیادی دارد و می خواهید کمی آرام باشد، او را در کلاس های ورزشی ثبت نام کنید تا هیجانش را آنجا تخلیه کند.

8. همیشه با برنامه ریزی پیش بروید

شاید شما هم متوجه شده باشید بیشترین دعواهای فرزندان در ابتدای صبح یا در روزهای تعطیل روی می دهند. دلیل این امر این است که کودک احتمالا خواب کمی داشته، گرسنه یا خسته است. اگر در روزهای تعطیل برنامه غذاخوردن شما تغییر می کند، ترجیحا سعی کنید میان وعده های مقوی و سیرکننده برای فرزندان خود تهیه کنید تا برنامه جسمی او تغییر نکند. در ضمن، باید توجه داشته باشید خردسالان به 12 ساعت خواب در طول شبانه روز نیاز دارند و کودکانی که مدرسه می روند نیز باید دست کم 10 ساعت در شبانه روز بخوابند. در غیر این صورت ممکن است عصبی  و پرخاشگر شوند.


9. آنها را به شراکت مجبور نکنید

به عنوان پدر یا مادر، وظیفه شما است که به فرزند خود دست‌ودل‌باز بودن را بیاموزید. اما کودک مجبور نیست همه وسایل خود را با دیگران شریک شود. برخی از وسایل یا اسباب بازی ها برای کودکان بسیار ارزشمند هستند، می توانید آنها را کنار بگذارید تا کودک خودش اختصاصی از آنها استفاده کند. اما در وسایلی که تعصب خاصی به آنها ندارد به او بیاموزید که با دیگران شریک شود و به آنها اجازه دهد از وسایلش استفاده کنند. با این نوع تربیت، کودکان کمتر با هم دعوا خواهند کرد.

10. کار گروهی را به آنها بیاموزید

همکاری و تقسیم کارها را به فرزندان خود بیاموزید. از همان سال های اول زندگی به کودک یاد دهید تا با برادر یا خواهر خود میز را بچیند، با هم آشپزی کنند یا ... . به آنها بیاموزید هر فردی وظایف و مسوولیت های خودش را دارد و در همکاری با یکدیگر بسیار بهتر می توان کارها را انجام داد. مزیت کار گروهی را در عمل به کودک نشان دهید تا در آینده نیز از این عادت رفتاری سود ببرد و موفق باشد.

فارس: عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران «چشم گفتن» را مانع شکل‌گیری قاطعیت در کودکان عنوان کرد و گفت:‌ بهتر است مادران مضطرب کودکانشان را به مدرسه نبرند چون اضطراب را به کودکان منتقل می‌کنند.

میترا حکیم شوشتری فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در برنامه مادر، کودک و تندرستی که با موضوع نقش مدارس در سلامت روان کودکان امروز از شبکه سلامت پخش شد اظهار داشت: هر گونه عدم تمایل کودک نسبت به درس خواندن و احساسات منفی او نسبت به مدرسه باید مورد بررسی قرار گیرد این عامل ممکن است ناشی از محیط و گاهی نیز به دلیل ویژگی‌های دانش‌آموز است که در نهایت به افت تحصیلی منجر می‌شود.

وی با بیان اینکه پرورش مقدم بر آموزش است ادامه داد: باید در پرورش کودکان به آنها بیاموزیم که از داشته‌های خودشان لذت برده و از مقایسه خود با دیگران بپرهیزند گاهی برخی کودکان برای 25 صدم نمره دچار تنش می‌شوند. ادامه این روند موجب می‌شود تا الگوی زندگی کودک بر اساسی شکل گیرد که او همیشه خود را با دیگران مقایسه کند.

*شیوع اختلالات روانی در بین کودکان

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران تصریح کرد: بررسی‌ها نشان می‌دهد که 20 درصد کودکان و نوجوانان دارای نوعی اختلال روانی هستند مثلاً در یک کلاس 30 نفره 6 نفر دچار یکی از اختلالات روانی هستند از سوی دیگر گروهی نیز علایم بیماری‌های روانی را دارند ولی به عنوان فرد مبتلا تلقی نمی‌شوند.

این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: اولیای مدرسه باید با تشخیص به موقع، در جریان قرار دادن والدین برای ارجاع به متخصصان مربوطه به فکر راه چاره‌ای برای این موضوع باشند.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان «چشم گفتن» را مانع شکل‌گیری قاطعیت در کودکان عنوان کرد و اظهار داشت: اگر به کودکان بیاموزیم بدون دلیل به دیگران به ویژه معلم خود چشم بگویند منجر می‌شود تا قاطعیت را یاد نگرفته و در دوران نوجوانی که رفتارهای اجتماعی پرخطر شایع است به خواسته‌های نادرست محیط پاسخ مثبت دهند.

*مادران مضطرب فرزند خود را به مدرسه نبرند

وی در پاسخ به سؤالی درباره اضطراب در کودکان گفت: حس دلتنگی، احساس اینکه اتفاقی قرار است برای کودک بیفتد و کابوس‌های شبانه می‌تواند ناشی از اضطراب باشد.

 وی گفت: توصیه می‌شود والدین کودکانی که اضطراب دارند به ویژه مادران از بردن کودک به مدرسه جلوگیری کنند و اجازه دهند تا پدر یا سرویس مدارس کودک را به مدرسه ببرد زیرا غالباً مادران این کودک مضطرب اضطراب را در چشمان و رفتار خود نشان می‌دهند.

حکیم شوشتری ادامه داد: از سوی دیگر دادن مسئولیت از سوی معلمان به کودک مانند توزیع خوراکی می‌تواند نقش مهمی در کنترل اضطراب این کودکان داشته باشد چنانچه کودک بر اثر اضطراب و عدم سازگاری با مدرسه در خانه ماند باید بداند که وظیفه‌اش رفتن به مدرسه بوده است و در این ساعت‌ها نباید به تفریح و خوش‌ گذراندن بپردازد.

*چرا برخی کودکان حروف را برعکس می‌نویسند؟

این متخصص حوزه بهداشت روان اختلالات یادگیری و برخی انواع تشنج زمینه‌ساز نقص کودکان در نوشتن برخی حروف به شیوه غیرمعمول دانست و درباره عدم تمرکز بر کودکان گفت: کسانی که عدم تمرکز دارند غالباً از مهارت‌های اجتماعی پایینی نیز برخوردارند این کودکان نیازمند درمان‌های رفتاری و رفع نقص تمرکز هستند تا عملکرد تحصیلی‌شان بهبود یابد.

وی ادامه داد: افرادی که قلدر تلقی می‌شوند ممکن است مبتلا به اختلال سلوک باشند که طبق این اختلال فرد قوانین را زیر پا می‌گذارد.

*نحوه برخورد با کودکانی که مهارت اجتماعی پایینی دارند

فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در پاسخ به سؤال اسفندیاری از چالوس اظهار داشت: کودکانی که مهارت اجتماعی پایینی دارند وارد گروه نمی‌شوند ممکن است ژست بدنی و تکلم نامناسب آنها موجب عدم پذیرش آنها از سوی دیگران شود. والدین باید به کودکان آموزش دهند که آنها در شبکه اجتماعی زندگی می‌کنند بهتر است مادر از معلم فرزند خود بخواهد تا کارهای بیشتری در گروه به او دهند.

وی در پاسخ به پیامکی در مورد ترس از دستشویی بیرون و عدم استفاده از آن گفت: ممکن است این عدم استفاده از دستشویی ناشی از ترس نباشد و نوعی وسواس که نشأت گرفته از آلودگی است تلقی شود چنانچه مشکل ادامه پیدا کند کودک به درمان نیاز دارد.

*کودکانی که تمرکز ندارند مهارت‌های لازم را فرا نمی‌گیرند

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در پاسخ به پیامکی درباره نوجوان 13 ساله‌ای که مغرور است و داروی ریتالین مصرف می‌کند اظهار داشت: کودکانی که تمرکز ندارند چنانچه از ابتدا درمان نشوند مهارت‌های کافی را به دست  نمی‌آورند. لازم است این مشکل در مقاطع پایین‌تر حل شود و برای درمان نیز باید نوجوان را به مقاطع پایین‌تر برگردانیم.

متأسفانه برخی والدین نوجوان مبتلا به بیش فعالی را وارد بازار کار می‌کنند که این موضوع می‌تواند معضلاتی را برای نوجوان ایجاد کند.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان اینکه معلمان جزو اقشار فرهیخته جامعه هستند بر افزایش دانش آنها درباره آموزش مهارت‌های اجتماعی و مهارت‌های زندگی مانند حل مسئله، تفکر نقادانه، انتقادپذیری و ... تأکید کرد.

*هوش بالا گاهی انطباق را سخت می‌کند

وی در پاسخ به سؤال یکی از شهروندان درباره زیاد صحبت کردن فرزند 9 ساله‌اش در کلاس درس که اتفاقاً عملکرد تحصیلی خوبی نیز دارد، اظهار داشت: این مسئله می‌تواند ناشی از هوش بالای کودک باشد، کودکی که تکالیفش را انجام می‌دهد در صورتی که از هوش بالایی نیز برخوردار باشد خود را با صحبت کردن با دیگر همکلاسی‌هایش سرگرم می‌کند معلمان باید در این راستا به گونه‌ای برنامه‌ریزی کند که از پتانسیل و توانمندی این کودکان استفاده کند.

*چه کودکانی هوش اجتماعی بالایی دارند؟

حکیم شوشتری ادامه داد: هوش بالا گاهی انطباق را سخت می‌کند والدین و اولیای مدرسه باید توجه داشته باشند که علاوه بر هوش تحصیلی، هوش اجتماعی نیز باید ارتقا یابد مثلاً کودک باید بتواند به گریه همکلاسی‌اش واکنش مناسب دارد.

این متخصص بهداشت روان در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه چه کنیم تا فرزندمان به حرفهایمان گوش دهد اظهار داشت: به جای این بهتر است کاری کنیم که وقتی کودک وارد جمعی می‌شود به آنها سلام دهد.در واقع باید به خواسته‌ها توجه کنیم.

وی گفت: بهترین سیستم در این راستا تشویق است بر این اساس باید کودک را بارها تشویق کنیم، تشویق فرایندی قانونمند است زیرا اول رفتار انجام می‌شود و سپس کودک تشویق می‌شود در حالی که در باج دادن ابتدا پاداش ارائه می‌شود و سپس از کودک می‌خواهیم تا رفتاری را انجام دهد متأسفانه اغلب والدین در شیوه‌های فرزندپروری خود به تنبیه بیشتر از تشویق می‌پردازند.

*از هر 80 نفر، یک نفر به اختلال اوتیسم هستند

این متخصص حوزه بهداشت روان کودکانی را که نوبت را رعایت نمی‌کنند و حرف معلم را قطع می‌کنند بیش‌فعال تلقی می‌شوند همچنین از هر 80 نفر یک نفر به اختلال اوتیسم یا در خود ماندگی مبتلا هستند و گاهی این اختلال به اشتباه بیش‌فعالی تشخیص داده می‌شود.

وی ادامه داد: این کودکان ممکن است به چشمان دیگران نگاه کرده و حتی با آنها صحبت کنند این در حالی است که پیش از این گفته می‌شد اوتیسم یا در خود ماندگی مساوی با عدم نگاه کردن در چشمان دیگران و صحبت با آنها است همچنین گاهی این کودکان دیگران را بغل می‌کنند و آنها را فشار می‌دهند.

وی خاطرنشان کرد: باید سعی کنیم کودکان خود را بپذیریم و دائماً در مورد رفتارهای آنها قضاوت نکنیم سعی کنیم به آنها بفهمانیم که دوستشان داریم وقتی این حس را داشته باشند به دیگران کمک می‌کنند و بهداشت روان آنها نیز حفظ می‌شود.

 

برترین ها: زرتشتیان برای انجام مراسم‌ مذهبی مکان‌هایی به نام "آتشکده" یا "آدریان" دارند که محل نگهداری آتش است. نمونه‌‌هایی از این مکان‌ها را در این آلبوم ببینید. در آتشکده آتش در مکانی مخصوص که اطراف آن با شیشه پوشیده شده است نگاهداری می‌شود.قدیمی‌ترین آتشی که امروز در مکان‌های مذهبی زرتشتیان روشن است درآتشکده یزد نگاهداری می‌شود.



نیایشگاه "شاه ورهرام ایزد" یکی از این مکان‌ها است. امروز در کرمان زیارتگاه شاه ورهرام را مسلمانان نیز زیارت می کنند و"پیر مرتضی علی" می‌نامند.


زرتشتیان همچنین مکان‌های مقدسی به نام "پیران" دارند که معروف‌ترین آن‌ها در یزد است. این مکان‌ها را منسوب به شاهزادگان ساسانی می‌دانند. پس از حمله اعراب به ایران بسیاری از این شاهزادگان برای در امان ماندن در بیابان‌ها پناه می‌گرفتند.



زیارتگاه "ستی پیر" درشرق شهر یزد قرار گرفته است و به باور زرتشتیان پناهگاه مادر شاهزادگان ساسانی است.


زیارتگاه "پیرسبز" در ۶۸ کیلومتری شمال غرب شهر یزد قرارگرفته و پناهگاه یکی از شاهزادگان ساسانی به نام "حیات بانو یا پیرسبز" است. در یک سوی دیوار سنگی در این مکان آب قطره قطره از شکاف سنگ بیرون می‌ریزد، به همین دلیل به این محل "پیر چک‌چک" هم می‌گویند.



"پارس‌بانو" یا "بانوی پارس" در ۱۱۲ کیلومتری غرب یزد قرارگرفته است.



زیارتگاه "پیرنارکی" در ۵۸ کیلومتری جنوب شرقی یزد قرارگرفته و پناهگاه "ناز بانو عروس" فرمانروای پارس است.



زرتشتیان دراین مکان‌های مذهبی مراسم شادی و جشن‌های خود را مانند جشن تکلیف دینی برای فرزندان و یا مراسم نامزدی برگزار می‌کنند.

برترین ها: معبد آناهیتا دومین بنای سنگی ایران پس از تخت جمشید است كه همواره مورد بازدید گردشگران داخلی و خارجی و باستان شناسان زیادی است.

معبد آناهیتا در مرکز شهر کنگاور در استان کرمانشاه بر سر راه همدان به کرمانشاه قرار دارد. این بنا بر روی تپه ای طبیعی با حداکثر ارتفاع سی و دو متر نسبت به سطح زمین های اطراف ساخته شده است.

برخی از مورخین این بنا را معبدی برای الهه آناهیتا دانسته اند. آناهیتا به معنای پاک و دور از آلودگی در اعتقاد ایرانیان باستان الهه آب، فرشته نگهبان چشمه‌ها و باران و همچنین نماد باروی، عشق و دوستی بوده است.


این اعتقاد از دوران پیش از زرتشت در ایران وجود داشته و در دوران‌های بعدی هم مورد توجه قرار گرفته است. به احترام این الهه ایرانی معابد و تندیس‌های فراوانی در دوره‌های تاریخی پیش از اسلام در سرزمین ایران ساخته شد.

برخی دیگر از محققین به تبعیت از نوشته های مورخین ایرانی و عرب سده سوم ه.ق به بعد، این بنا را کاخی ناتمام برای خسرو پرویز معرفی کرده اند.


عده ای نیز زمان ساخت آن را به اواخر سده سوم و آغاز سده دوم ق.م و عده دیگر آن را به سده اول ق.م نسبت می دهند.

سیف الله کامبخش فرد – کاوشگر بنا – آن را به سه دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی نسبت می دهد و مسعود آذرنوش کاوشگر دیگر بنا، آن را کاخ ناتمامی از خسرو پرویز در اواخر دوره ساسانی می داند.

این بنا بر روی تپه‌ای با ارتفاع ۳۲ متر و در ابعاد ۲۰۹ متر در ۲۲۴ مترساخته شده است.

ارتفاع ستون های این بنا نسبت به قطر  آنها سه به یک است و این باعث شده در میان تمام معابد دنیا بی نظیر و منحصر به فرد باشد.

نقشه این بنا چهار ضلعی و هر ضلع آن به شکل صفه ای است که با لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده اند و نمای بیرونی آنها به وسیله سنگ های بزرگ تراشیده شده، به صورت خشکه چین پوشش داده شده است.

در مواردی برای اتصال برخی از بلوک ها، از بست های آهنی و سربی استفاده شده است.

در قسمت جنوبی بنا، پلکان دو طرفه ای به درازای یک صد و پنجاه و چهار متر وجود دارد. هر دو تا پنج پله، در یک بلوک سنگی ایجاد شده است.


در حال حاضر تعداد سنگ پله ها در پلکان شرقی بیست و شش پله و در پلکان غربی بیست و یک پله است.

با توجه به ارتفاع دیوار که 8 و 2 دهم  متر از آن باقی مانده، به طور یقین تعداد پله ها بیشتر از این بوده است.

در بخش شمال شرقی بنا نیز دو ردیف موازی سنگ های تراشیده به کار رفته که نشان از ورودی به عرض دو متر در این بخش از بنا است.

در مرکز بنا، صفه ای با جهت شرقی – غربی ساخته شده که نود و سه متر درازا و 9 و 3 دهم  متر پهنا و بین سه تا پنج متر ارتفاع دارد.

بر روی صفه های چهارگانه این بنا به جز فاصله بین دو رشته پلکان جنوبی، یک ردیف ستون قرار گرفته ، این ستون ها کوتاه و قطور هستند.

معدن سنگ چهل مران در ۲ کیلومتری باختر این بنا قرار دارد و اکنون سنگ‌های نیمه تراش میان ستون و سنگ‌های نما در  سطوح معدن از همان زمان باقی مانده‌است.


پیشینه تاریخی معبد آناهیتا

هرچند در مورد ماهیت این بنا اختلاف نظر وجود دارد ولی نظریه معروف‌تر بنا را معبدی برای الهه آناهیتا می‌داند. در قرن یکم بعد از میلاد مسیح ایسیدور خاراکسی جغرافیدان یونانی اولین کسی که در کتاب خود به معبد آناهیتا اشاره کرده و آن را معبد آرتمیس نامیده است.

از قرن نهم تا چهاردهم مورخان اسلامی از این منطقه دیدن كرده و مشاهدات خود را در گزارش‌هایشان ثبت کرده‌اند.

ابن فقیه در کتاب مشهور البلدان نوشته است: "هیچ ستونی شگفت انگیز تر از ستون های معبد آناهیتا کنگاور نیست."

نخستین حفاری‌های باستان‌شناسانه سال 1347 انجام شد و طبق تحقیقات اولیه، بنا را مکانی برای پرستش الهه آناهیتا در دوره اشکانی دانستند.


در سال 1354 کاوش‌های بعدی و پیدا شدن سنگ‌کنگره‌ای مشابه تاق گرا در سرپل ذهاب این نظریه را مطرح کرد که ممکن است این بنا باقی‌مانده یکی از کاخهای خسرو پرویز در دوره ساسانی باشد که البته وجود شواهد دیگر به نظریه اول قوت بیشتری می‌بخشد.

کاوش‌ها نشان داده این معبد در دوران سلجوقی، ایلخانی، صفویه و قاجار به منظورهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفته و از هر کدام از این دوران‌های تاریخی اثری در معبد به‌جا مانده است.

معبد آناهیتا به تدریج در طول سالیان دراز تخریب شده است.

آثار معمارى متشكل از گچ و آهک را مردم محلى براى تهیه گچ و آهک تازه استفاده مى‌كردند.

در طول هزاران سال مردم كنگاور با ذوب گچ و آهک موجود در محوطه تاریخى، بقایاى ساختمانى معبد آناهیتا را نابود كرده‌اند.

معبد پس از زلزله کنگاور در سال 1336 و ساخت و سازهای مردم تقریبا به یک خرابه تبدیل شده بود.


وضعیت فعلی معبد آناهیتا

بدون شک معبد آناهیتا به لحاظ ارزش تاریخی از جمله برجسته‌ترین آثار و میراث‌های فرهنگی سرزمین ایران است.

همچنین ویژگی‌های منحصر به فرد این محوطه تاریخی می‌تواند در جذب گردشگر داخلی و خارجی و رونق اقتصادی منطقه هم تاثیر گذار باشد.


این اثر سال‌هاست در انتظار ثبت در فهرست جهانی یونسکو قرار دارد.

یکی از موانع ثبت این اثر در فهرست جهانی یونسکو کامل نشدن پژوهش در مورد سابقه بنا و قطعی نشدن نظریه‌های مربوط به سابقه تاریخی آن است كه امیدواریم به زودی مشخص و در ثبت اثار جهانی قرار گیرد.

معبد اناهیتا هر ساله مورد بازدید و پذیرای گردشگران داخلی، خارجی و باستان شناسان زیادی است.

ماهنامه شبکه: یك مطالعه امنیتی جدید نشان می‌دهد که اینستاگرام، OkCupid و بسیاری برنامه‌های دیگر اندروید، در آزمایش‌های ساده و اولیه شامل اقدامات امنیتی برای محافظتِ اطلاعات كاربران موفق نمی‌شوند و از نظر حریم خصوصی در معرض خطر هستند.

یك مطالعه امنیتی جدید نشان می‌دهد که اینستاگرام، OkCupid و بسیاری برنامه‌های دیگر اندروید، در آزمایش‌های ساده و اولیه شامل اقدامات امنیتی برای محافظتِ اطلاعات كاربران موفق نمی‌شوند و از نظر حریم خصوصی در معرض خطر هستند. گروه امنیتی UNHcFREG كه این مطالعه اخیر را انجام داده است، در ابتدای سال، آسیب‌پذیری‌های مختلفی را روی دو برنامه معروف واتس‌اپ و وایبر شناسایی کرد و گزارش داد.


این گروه اكنون، تحقیقات خود را روی طیف گسترده‌تری از اپ‌ها صورت داده و به تجزیه و تحلیل رفتار و سازوکار‌های امنیتی آن‌ها پرداخته است. در این آزمایش‌ها سعی شده نقاط ضعف امنیتی كه اطلاعات كاربران را در معرض خطر قرار می‌دهند، یافته و تخمین زده شود. گروه امنیتی UNHcFREG گزارشی از یافته‌های خود را به صورت فیلم روی شبكه‌های اجتماعی پخش كرد كه با سرعت زیادی منتشر شد و بیش از یك میلیون كاربر از آن بازدید کردند. این گروه می‌گوید چیزی كه ما واقعاً یافتیم این است كه توسعه‌دهندگان برنامه‌های سیستم‌عامل اندروید بسیار به‌هم ریخته هستند. ابزارهای تجزیه و تحلیل ترافیكی، مانند Wireshark و NetworkMiner، به خوبی نشان می‌دهند که اطلاعات كاربران روی سرورها چگونه رد و بدل می‌شوند و از كجا به كجا انتقال می‌یابند و ذخیره می‌شوند. این ابزارها نشان می‌دهند  هنوز اپ‌های معروفی مانند فیس‌بوك، اینستاگرام، مسیج‌می، تانگو، هی‌واید، تکست‌پلاس، OkCupid و OoVoo از سیستم‌های احرازهویت عكس استفاده نمی‌كنند و دسترسی به تصاویر و انتقال آن‌ها برای دیگران بدون هیچ‌گونه تدابیر امنیتی انجام می‌شود. تصاویری كه از طریق پروتكل HTTP منتقل می‌شوند؛ هیچ‌گونه سازوکاری برای احرازهویت ندارند.

 در نتیجه كافی است این پروتكل شنود شود تا هر درخواست و ارسال اطلاعاتی روی آن‌ها جمع‌آوری شود و از آن‌جا که رمزنگاری نشده است یا به احرازهویت نیاز ندارد، به راحتی دسترس‌پذیر است. استانداردهای امنیتی می‌گویند به محض دسترسی نامعتبر به یك عكس، باید از روی سرور پاك شود یا این‌كه از صاحب اصلی عكس درخواست احرازهویت صورت گیرد. نرم‌افزارهای پیام‌رسانی نیز اقدام به رمزنگاری اطلاعات خود نمی‌كنند و اگر كسی گوشی موبایل فرد دیگری را به دست آورد، به سادگی می‌تواند همه پیام‌ها را بخواند. بدتر از همه این‌که بسیاری از برنامه‌های كاربردی روی اندروید از پروتكل SSL/TLS كه اكنون برای تمامی مرورگرهای دسكتاپ است، استفاده نمی‌كنند. در نتیجه، یك پیش‌فرض گواهی‌نامه‌های دیجیتال صادرشده برای سایت‌ها روی گوشی‌های موبایل یا تبلت‌ها كاربردی ندارند.

اگر كاربر در یك مكان عمومی به سایت بانك متصل شود، هكرها می‌توانند شبكه وای‌فای را شنود كرده و به اطلاعات حساس و حیاتی او دست یابند و در آینده حساب كاربری‌اش را هک كنند. مؤسسه UNHcFREG می‌گوید که با بسیاری از توسعه‌دهندگان این اپ‌ها تماس گرفته و نتایج این مطالعه جدید را برایشان ارسال كرده‌اند، اما بسیاری از آن‌ها فرصت پاسخ‌گویی ندارند یا از ایمیل‌های پشتیبانی آن‌ها جوابی دریافت  نمی‌كنند.

لنزک: ما تضمین می‌کنیم تبدیل یک پرتره‌ی نسبتاً خوب به پرتره‌ای شاهکار مستلزم تلاش چندانی نیست. شما برای رسیدن به نتایجی عالی به نورهای استودیویی گران قیمت و یا آموختن ترفند‌های حرفه‌ای فتوشاپ نیازی ندارید، لنزی تله فوتو، رفلکتور و فلاش، به همراه سه پایه و چند روش امتحان شده می‌توانند بهبود قابل توجهی را به ارمغان آورند. در این مطلب ما به ۱۱ باید و نبایدی که در عکاسی پرتره باید به آن ها توجه داشته باشید، می‌پردازیم.

انتظار نداشته باشید که با وجود تابش مستقیم نور خورشید در بالای سر سوژه، عکس خوبی ثبت کنید

عکاسی پرتره در فضای باز در روزی آفتابی همیشه نتایج خوبی به همراه ندارد. تابش مستقیم نور خورشید سایه‌های عمیقی را به دور چشم‌ها و در زیر چانه و بینی ایجاد می‌کند و همچنین پیشانی و گونه‌ها بیش از حد روشن می‌شوند.

به جای عکاسی زیر تابش شدید نور خورشید، محلی زیر سایه پیدا کنید. در چنین جایی نور ملایمتر بوده و روشنایی متوازن‌تری را بر چهره ایجاد کرده و به این صورت رنگ‌ها خنک‌تر ظاهر می‌شوند، ولی شما می‌توانید با تنظیمات تراز سفیدی دوربین این مشکل را حل کنید.

همچنین از مدل بخواهید که پشت به خورشید بیاستد و با استفاده از رفلکتور یا فلاش مکمل جزئیات از بین رفته چهره را بازگردانید.

برای عکاسی با نور طبیعی از رفلکتور استفاده نمایید

رفلکتور یکی از ملزومات عکاسی پرتره است. رفلکتور به شما کمک می‌کند تا سایه‌های زشت را حذف کرده و در وضعیت‌هایی که نور خوب نیست، عکس‌های زیباتری ثبت نمایید.

رفلکتور برای عکاسی پرتره در فضای بسته نیز مناسب است. از مدل بخواهید تا در نزدیکی پنجره بنشیند و رفلکتور را در طرف دیگر صورتش قرار دهد تا نورپردازی هنرمندانه‌ای داشته باشید. رفلکتور همچنین مقدار قابل توجهی از نور را باز می‌تاباند و از این رو شما می‌توانید از سرعت شاتر بالاتری استفاده کرده و عکس‌های واضح‌تری را ثبت نمایید.


رفلکتورها با سایز‌ها، رنگ‌ها و شکل‌های متنوعی بسیاری به فروش می‌رسند. رنگ‌های متداول برای پرتره‌ها سفید، نقره‌ای و طلایی هستند. رفلکتور‌های سفید مقدار قابل توجهی نور مکمل را برای شما فراهم می‌آورند که به خوبی با نور طبیعی ترکیب می شوند. در صورتی که رفلکتورهای نقره‌ای نور بیشتری را به عکس می‌تابانند. رفلکتور‌های طلایی رنگ گرمتری به پوست بخشیده و اگر فاصله‌ی آن ها با مدل کم باشد، می‌توانند تاثیر خیلی زیادی بگذارند.

هر چه رفلکتور بزرگتر باشد بهتر است چون نور بر ناحیه‌ی وسیعتری می تابد و بازتاب می شود که در نتیجه عکستان طبیعی‌تر به نظر می‌رسد. معمولا از رفلکتور‌های دایره‌ای استفاده می‌شود و این کمی در دست نگه داشتنشان را سخت می‌کند بنابراین از فردی به عنوان دستیار استفاده کنید تا رفلکتور را برای مدل شما نگه دارد.

البته لزومی به خرید رفلکتور وجود ندارد. شما می‌توانید با استفاده از چیزی مانند مقوا یا پارچه‌ی سفید رفلکتوری برای خودتان بسازید. حتی یک تکه فویل آلمینیومی بزرگ مچاله‌ شده که مجدداً صافش کرده‌اید می‌تواند مانند یک رفلکتور حرفه‌ای عمل کند.

از فلاش روی دوربین استفاده نکنید

همانند خورشید، فلاش منبع نور نقطه‌ای برای روشن کردن سوژه به شمار می‌رود. فلاش سایه‌ها و نقاط روشن تندی را بر پوست ایجاد می‌کند. همچنین اگر مدل شما به پس زمینه نزدیک باشد سایه‌‌اش بر آن می‌افتد.

همچنین ممکن است با مشکل قرمزی چشم روبرو شوید ولی با نرم افزارهای ویرایش عکس به راحتی می‌توانید این مشکل را حل کنید. ولی آیا ترجیح نمی‌دهید که عکس‌هایتان بدون نیاز به ویرایش خوب باشند؟

برای گرفتن پرتره‌های بهتر از فلاشی اکسترنال استفاده نمایید. البته شما برای فعال کردن فلاش نیاز به سیم رابط همگام ساز دوربین با فلاش دارید. همچنین شما می توانید از راه انداز بیسیم فلاش یا لوازم جانبی اینکار استفاده نمایید.


با فعال کردن فلاش از راه دور، شما می توانید نور را از محور قرارگیری لنز دور کنید. به این صورت از تشکیل قرمزی چشم پیشگیری می‌شود و شما کنترل بیشتری بر سایه‌ها خواهید داشت. مانند همان کاری که در عکاسی با نور طبیعی انجام دادیم، در اینجا نیز شما می‌توانید رفلکتوری را در سمت مخالف چهره‌ی مدل قرار دهید تا نور را بازتاب دهد و روشنایی متوازن‌تری برای چهره‌ی سوژه فراهم آورد.

لوازم مختلفی مانند سافت باکس برای فلاش طراحی شده است که می‌توانید با اضافه کردنشان نور فلاشتان را لطیفتر سازید. البته شما می‌توانید با تاباندن نور فلاش به سقف یا دیوار سفید استودیو نیز نور را پخش کنید و چنین افکتی را به وجود آورید.

بسیاری از فلاش‌های اکسترنال قابلیت چرخش سر به سمت بالا را دارند، بنابراین شما می‌توانید هنگام عکاسی آن را بالا دهید. آنها معمولا کارت بازتاب دهنده نور (bounce card) نیز دارند که با آن قادر خواهید بود نور را بر چشم‌ها بتابانید و برق چشم یا کچ لایت (catchlight) زیبایی را ایجاد کنید. چشم ها بدون درخشندگی بی روح و ترسناک به نظر می‌رسند!

از لنزهایی با فاصله‌ی کانونی بلندتر برای پرتره‌ها استفاده کنید

از لنزهای زاویه باز استفاده نکنید هر چیزی که بازتر از ۳۵میلیمتر باشد چهره‌ی مدل پرتره شما را به صورتی ناموزون و کاریکاتور مانند ثبت می‌کند.

حتی لنز های استاندارد ۵۰ میلیمتری نیز وقتی برای پرتره‌های سر (headshot) استفاده می‌شوند، بینی و دیگر اجزای صورت که به دوربین نزدیک‌تر هستند را بزرگتر از دیگر بخش‌ها به تصویر می کشند. لنز ۵۰ میلیمتری برای گرفتن عکس‌های ۴/۳ از فاصله‌ی دور مناسب است.

برای گرفتن عکس‌های کلوزآپ بهتر است از لنز‌های ۷۰میلیمتری یا بلندتر استفاده نمایید. لنز۸۵ میلیمتری با محدوده‌ی دیافراگم f/1.8 یکی از متداولترین لنز‌های پرتره است که اکثر عکاسان حرفه‌ای از آن بر دوربین فول فریمشان استفاده می‌کنند.

اگر از دوربینی با حسگر کراپ (APS-C) کوچکتر استفاده می کنید، لنزی ۸۵ میلیمتری به شما نمایی معادل یک لنز ۱۳۵ میلیمتری روی دوربین فول فریم می دهد. اگر فضای لازم برای استفاده از این لنز را ندارید از یک لنز ۵۵میلیمتری استفاده نمایید.

از دیافراگم های خیلی بسته استفاده نکنید

دیافراگم‌های کوچک عمق میدان را افزایش داده و بر بخش بزرگتری از صحنه فوکوس می‌کند. در عکاسی پرتره شما باید سعی کنید تا پس زمینه سوژه محو به نظر برسد.


عکاسان پرتره لنز‌هایی با دیافراگمی باز همچون f/1.8، f/1.4 و f/1.2را ترجیح می‌دهند. عکاسی با چنین دیافراگم‌هایی جزئیات پیش زمینه و پس زمینه را لطیفتر می‌کند و موجب می‌شود که توجه بیننده به جزئیات اصلی عکس به ویژه چشم سوژه معطوف شود (سوژه واضح و شارپ، پس زمینه مات = توجه و تمرکز روی سوژه اصلی).

بعلاوه چنین دیافراگم بازی، هایلایت های خارج از فوکوس تصویر را اغراق می کند، که معمولا باعث ایجاد شکل های دایره ای جذاب و پخشی می شود.. هرچه ماتی یا blur نرم تر باشد یا به عبارتی بوکه ها لطیف تر (creamy bokeh) باشند، پرتره های شما حرفه ای تر به نظر خواهند رسید.

از صندلی استفاده کنید

با وجودی که توصیه می‌شود دوربین هم تراز با چشم مدل باشد (eye-level) ولی عکاسی از بالا به سمت پایین در فضای باز می‌تواند عکس‌های بهتری را تولید کند.

در کنار اینکه شما با اینکار از زمین به عنوان پس زمینه استفاده می‌کنید، این مدل را ترقیب می‌کند تا از پشت مژه‌هایش به دوربین نگاه کند و این حس و حالی دل فریبانه به عکس می‌بخشد.

با مدل خود صحبت کنید

با وجود اینکه نورپردازی خوب و لنز های عالی کمک می کنند که از نظر تکنیکی پرتره های خوبی بگیرید، اگر مدل خشک و بی احساس جلوی دوربین قرار گیرد، این حس به بیننده هم منتقل خواهد شد.

برای اینکه عکس‌های پرتره‌ی موفق‌تری ثبت نمایید باید همیشه با مدلتان هماهنگ باشید. با او صحبت کنید، سعی کنید او را بخندانید، تا جایی که می‌توانید اینکار را لذت بخش نشان دهید و تمام سعیتان را به کار گیرد تا مدلتان آرام و راحت باشد. هرگز با زبان دستوری با او صحبت نکنید.

با وجودی که گرفتن دوربین در دست شما را از بسیاری از قید و بندهای سه پایه آزاد می‌کند، ولی سعی کنید تا جایی که امکان دارد دوربین را بر سه پایه‌ای سوار کنید. از دکمه شاتر بیسیم استفاده کنید و بدون نگاه کردن به منظره یاب با سوژه صحبت کنید. هرچه مدل کمتر به دوربین توجه کند آرامش بیشتری خواهد داشت.

المان‌های بیشتری به صحنه اضافه کنید

المان‌های مناسب، پرتره شما را زنده‌تر می‌کنند. باعث می‌شوند تا مدل با آنها در تعامل بوده و آرامتر به نظر برسد و همچنین به شما کمک می‌کنند تا ژست‌های متفاوت‌تری را امتحان کنید.

شما هر چیزی می‌توانید به پرتره‌تان اضافه کنید از چیزی به سادگی کلاه یا عینک گرفته یا تفنگی اسباب بازی یا چتر. در خانه‌تان بگردید و چیزی پر از رنگ‌های مختلف پیدا کنید تا توجه بیننده را جلب کنید.

مبلمان را نیز در نظر داشته باشید. همیشه به یاد داشته باشید که معمولا مدل‌ها ژست گرفتن به صورت سرپا را سخت می‌دانند. از آنها بخواهید تا بنشینند یا به چیزی تکیه دهند تا ظاهر طبیعی‌تری داشته باشند.

با فتوشاپ پوست را به پلاستیک تبدیل نکنید!

گاها پیش می‌آید که ما در ویرایش فتوشاپ زیاده روی می‌کنیم. ولی اگر بخواهید تمامی لکه‌ها را از پوست چهره حذف و پوست را کاملا لطیف کنید بافت پوست ازبین رفته و مدل شما مانند یک مانکن پلاستیکی پشت ویترین به نظر می‌رسد.


روتوش پرتره باید تا حد امکان سبک باشد. لکه‌ها و جوش‌های واضح را حذف کنید ولی جزئیات چهره فرد را باقی بگذارید. از ابزار Dodge استفاده کنید و آن را بر تون میانه (Midtone) قرار دهید تا نواحی تیره‌تر اطراف چشم‌ها و بینی روشن‌تر به نظر بیاید ولی تنها چند بار با Exposure 5% بر نقاط مورد نظرتان کلیک کنید.

چشم‌ها و دندان‌ها را روشن‌تر کنید

یکی از تغییراتی که پرتره‌ شما را زیباتر از هر زمانی می‌کند روتوش چشم‌ها و دندان‌ها است. همانند روتوش چهره شما باید کار را با ظرافت هر چه تمامتر انجام دهید تا نتیجه‌ای غیر طبیعی در عکستان نداشته باشید.


از ابزار Dodge استفاده کنید، گزینه‌ی Highlight را انتخاب کرده و Exposure را بر ۶% قرار دهید و سپس با قلمی نرم بر سفیدی چشم‌ها و دندان‌ها بکشید.

سپس ابزار Burn را انتخاب کرده و Shadows را انتخاب کنید و با همان Exposure به مردمک و مژه‌های مدل عمق ببخشید.

هرگز بیش از اندازه پرتره را شارپ نکنید

برخلاف عکس‌های منظره یا عکاسی از اجسام بی جان که شما می‌توانید تا هرجا که می‌خواهید عکستان را شارپ نمایید، در عکاسی پرتره نباید در این زمینه زیاده روی کنید.

با وجودی که باقی گذاشتن کاراکتر و بافت چهره الزامی است ولی این امر نباید به صورتی باشد که مدل بعد از آماده شدن عکسش بتواند تمامی لکه‌ها و چین و چروک‌های صورتش را بشمارد!