تبیان، دستیار زندگی

یکی از مهم‌ترین راه‌های ارتباطی انسان با دیگران از طریق کلام است. پرهیز از پرگویی در منابع دینی بسیار مورد تأکید قرار گرفته؛ چنان‌که در روایتی می‌خوانیم: إن أحببت سلامة نفسک و ستر معایبک فاقلل کلامک و أکثر صمتک یتوفر فکرک و یستغفر قلبک و یسلم الناس من یدک. (تمیمی آمدی، 1366: ح 4252) حیای در گفتار به شکل‌های مختلفی نمود می‌یابد؛ ازجمله حیا در استفاده از زبان، بیان مطالب مناسب، حیا نسبت به مخاطب، تذکر دادن، درخواست کردن و بیان مسائل جنسی. (بانکی پورفرد، 1386: 55 به بعد)در قرآن‌کریم درخصوص عفت در کلام چنین آمده: «فلا تخضعن بالقول فیطمع الذی فی قلبه مرض و قلن قولا معروفا.» (احزاب / 33) امام سجاد(ع) در رساله حقوق درباره حق زبان می‌فرماید: اما حق زبان این است که با کرامت، آن را از گفتار زشت بازداشته و به گفتار خیر و بر ادب سخن واداری و هرچه بیشتر آن را از بیهوده‌گویی برحذر داری، مگر در مواردی که منفعت دین یا دنیای تو در آن است و عفت در زبان را در اموری که فایده‌ای ندارد و اثر سوء می‌آفریند، حفظ کنی؛ زیرا انسان از ضررش در امان نیست. زبان گواه بر عقل آدمی، و پیرایه و زینت عقل است و زیبایی سیرت انسان در زبانش آشکار می‌شود. حیا و عفت در قرآن نیز با تعابیر مختلفی مطرح شده: «قول معروف» در نوع سخن گفتن با نامحرمان (بقره / 234)، «قول سدید» که همان گفتار صواب و محکم است (احزاب / 70)، «قول کریم» در نوع تکلم با پدر و مادر (إسراء / 23)، «قول بلیغ و لین» در عرصه رویارویی با فرهنگ‌های غیرالهی (نساء / 23) و «قول میسور» نیز در مواجهه با دریافت حق مستضعفان از انسان‌های کافر. (میرخانی، 1381: 65 به بعد) سه. عفت و حیا در رفتار این‌گونه عفت و حیا، موارد متعددی اعم از پوشش، زینت و معاشرت را دربرمی‌گیرد. منشأ عفاف، حیاست و از عفاف نیز پوشش ظاهری و عدم زینت برای نامحرمان ایجاد می‌گردد. به بیانی دیگر، حجاب زیرمجموعه عفت است، هرچند هر پوششی نمودار عفاف نیست. در تفاوت عفاف و حجاب گفته‌شده که عفاف حالتی باطنی است، ولی حجاب به ظاهر بازمی‌گردد. در واقع حجاب مقتضی حیا و عفت است. در آیات قرآنی به‌شکل‌های مختلفی بر لزوم حیا و عفت در هر دو جنس تأکید شده؛ مانند پرهیز از گفتگوی طولانی مردان با زنان که در احادیث متعدد بدان اشاره گشته است. البته به‌دلیل تأثیر فراوان رفتار زنان در جامعه، در منابع دینی، میزان توصیه به زنان برای رعایت حیا و عفاف، بیشتر است. یکی از آیات مهمی که بدین موضوع اشاره دارد، آیه 31 سوره نور است: [ای پیامبر!] به زنانِ باایمان بگو چشم [از نگاه به مردان نامحرم] بپوشند و دامنشان را حفظ کنند و زینتشان را جز مقداری که آشکار است، ظاهر نکنند و روسری‌های خود را بر سینه خود افکنند و پاهایشان را به زمین نزنند تا زینت پنهانی‌شان آشکار شود ... . از سویی، شواهد تجربی نیز عدم وجود حیا و عفاف در رفتار ـ به‌ویژه در جنس مؤنث ـ در تحریک‌پذیری غریزه جنسی را اثبات می‌کند؛ تحریک‌هایی مانند نگاه کردن، لمس کردن، شنیدن صدای جنس مخالف، گفتگوهای محرک و تخیل‌های جنسی. (جوان، 1387: 26)

منبع : مفهوم‌شناسی حیا و عفاف؛ آسیب‌ها و راهکارها 2 | حجاب برتر

در این روزگار بیچاره آنهایی هستند که نمی توانند هفت قلم آرایش کنند پشت انواع ماشین از پراید بگیر تا به بالا سوار بشوند و مانور بدهند،خود نمایی کنند و پوز بدهند این روزها می بینیم که زنان و دختران برای آموزش رانندگی بشدت با هم رقابت میکنند برای چی؟ به امید آن روزی که به آرزوهایشان برسند و هرچی عقده دارند خالی کنند در کوچه ها و خیابان ها پوز بدهند که ما هم کسی هستیم و... ......... امام علی علیه السلام: در آن زمان می بینی که زن های هوسباز بر سواری های خود سوار می شوند و جولان میدهند.