دعا و زیارت
غیرت
امام صادق(ع):
إن الله غیور و یحب کل غیور و لغیرته حرم الفواحش ظاهرها و باطنها؛
خداوند با غیرت است و مردان غیور را دوست دارد و از همین رو، زشتی ها را چه آشکار و چه نهان حرام کرده است.
رسول اکرم:
الغیره من الأیمان و المذاء من النفاق؛
غیرت از ایمان است و بی بند و باری از نفاق.
امام علی(ع):
... إیاک و التغایر فی غیر موضع غیره فإن ذلک یدعو الصحیحه إلی السقم و البریئه إلی الریب ...؛
از غیرت نابجا بپرهیز زیرا این کار، زن درستکار را به انحراف و زن پاکدامن را به تردید می کشاند.
رسول اکرم(ص):
إن الله تعالی لیبغض الرجل یدخل علیه فی بیته فلایقاتل؛
خدای متعال، بی گمان نفرت دارد از مردی که به زور وارد خانه اش شوند و او نجنگد.
امام علی(ع):
عفته (الرجل) علیقدر غیرته؛
پاکدامنی مرد به اندازه غیرت اوست.
امام علی(ع):
غیره المؤمن بالله سیحانه؛
غیرت مؤمن به خاطر خداوند سبحان است.
رسول اکرم(ص):
کان إبراهیم أبی غیوراً و أنا أغیر منه و أرغم الله أنف من لا یغار من المؤمنین؛
پدرم ابراهیم با غیرت بود و من با غیرت تر از اویم. خدا بینی مؤمنی را که غیرت ندارد، به خاک می مالد.
امام علی(ع):
علیقدر الحمیه تکون الغیره؛
غیرت به اندازه تعصب و ننگ داشتن بستگی دارد.
رسول اکرم(ص):
ألا و إن الله حرم الحرام و حد الحدود و ما أحد أغیر من الله و من غیرته حرم الفواحش؛
بدانید که خدای حرام را ممنوع فرموده و حدود را مشخص کرده است و احدی غیرتمند تر از خدا نیست و از غیرت اوست که زشتی ها را حرام فرموده است.
امام علی(ع):
ألم یبلغنی عن نسائکم أنهن یزاحمن العلوجفی الأسواق ألا تغارون؟ من لم یغر فلا خیر فیه؛
به من خبر رسیده که زنانتان در بازار تنه شان به تنه مردان بی ایمان و لا ابالی می خورد آیا غیرت ندارید؟! کسی که غیرت ندارد خیری در او نیست.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:56
دعا و زیارت
ذلت
امام علی(ع):
من اعتز بغیر الله أهلکه العز؛
هرکس به جز از خدا عزت بجوید آن عزت او را هلاک می کند.
امام علی(ع):
کل عزیزی که تحت قدرت و سلطه ای باشد ذلیل است.
امام صادق(ع):
ترک الحقوق مذله و إن الرجل یحتاج إلی أن یتعرض فیها للکذب؛
ندادن حقوق (دیگران) ذلت می آورد و انسان در این باره مجبور به دروغ گفتن می شود.
امام حسین(ع):
ما أهون الموت علی سبیل نیل العز و إحیاء الحق لیس الموت فی سبیل العز إلا حیاه خالده و لیست الحیاه مع الذل إلا الموت الذی لاحیاه معه؛
چه آسان است مرگی که در راه رسیدن به عزت و احیای حق باشد، مرگ عزتمندانه جز زندگی جاوید و زندگی ذلیلانه جز مرگ همیشگی نیست.
امام علی(ع):
الناس من خوف الذل متعجلوا الذل؛
مردم از ترس ذلت به سوی ذلت می شتابند.
امام صادق(ع):
لا ینبغی للمؤمن أن یذل نفسه (قال مفضل بن عمر:) قلت: بما یذل نفسه؟ قال: یدخل فیما یعتذر منه؛
سزاوار نیست که مؤمن خود را خوار سازد – مفضل بن عمر می گوید: - پرسیدم چگونه خود را خوار می کند؟ فرمودند: دست به کاری زند که موجب عذر خواهی شود.
امام علی(ع):
المنیه و لا الدنیه و التقلل و لا التوسل؛
مرگ آری اما پستی و خواری هرگز، به اندک ساختن آری اما دست سوی این و آن دراز کردن هرگز.
رسول اکرم(ص):
من أقر بالذل طائعاً فلیس منا أهل البیت؛
هرکس آزادانه ذلت را بپذیرد از ما خاندان نیست.
امام علی(ع):
رضی (ب) الذل من کشف (عن) ضرر؛
کسی که از گرفتاری خود پرده بردارد، به خواری تن داده است.
امام علی(ع):
الصدق عز و الجهل ذل؛
راستی عزت است و نادانی ذلت.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:55
دعا و زیارت
عزتامام حسن عسگری(ع):
ما ترک الحق عزیز إلا ذل و لا أخذبه ذلیل إلا عز؛
هیچ عزیزی حق را ترک نکرد، مگر این که ذلیل شد و هیچ ذلیلی به حق عمل نکرد مگر این که عزیز شد.
امام صادق(ع):
إن الله فوض إلی المؤمن اموره کلها و لم یفوض إلیه أن یکون ذلیلاً أما تسمع الله تعالی یقول: (و لله العزه و لرسوله و للمؤمنین)؟ فالمؤمن یکون عزیزاً و لا یکون ذلیلاً قال: إن المؤمن أعز من الجبل لأن الجبل یستقل منه بالمعاول و المؤمن لا یستقل من دینه بشی ء.
خداوند اختیار همه کارها را به مؤمن داده اما این اختیار را به او نداده است که ذلیل باشد. مگر نشنیده ای که خدای تعالی می فرماید: (عزت از آن خدا و رسولش و مؤمنین است) ؟ پس، مؤمن عزیز است و ذلیل نیست. (در ادامه) فرمودند: مؤمن از کوه محکم تر است، زیرا از کوه با ضربات تیشه کم می شود اما با هیچ وسیله ای از دین مؤمن نمی توان کاست.
امام علی(ع):
ألا إنه من ینصف الناس من نفسه لم یزده الله إلا عزاً؛
بدانید که هرکس با مردم منصفانه رفتار کند، خداوند جز بر عزت او نیفزاید.
امام صادق(ع):
ما من عبد کظم غیظاً إلا زاده الله عزوجل عزاً فی الدنیا و الاخره،
هیچ بنده ای خشم خود را فرو نخورد، مگر این که خداوند عزوجل بر عزت او در دنیا و آخرت افزود.
رسول اکرم(ص):
إن الله تعالی یقول کل یوم: أنا ربکم العزیز، فمن أراد عز الدارین فلیطع العزیز؛
خدای تعالی هر روز می فرماید: من پروردگار عزیز شما هستم، پس هرکس خواهان عزت دو جهان است باید که از خدای عزیز اطاعت کند.
امام علی(ع):
ثم أنزل علیه الکتاب... و عزاً لا تهزم أنصاره ... ؛
قرآنی که بر پیامبر نازل شد ... عزتی است که هوادارانش شکست نمی خورند... .
امام صادق(ع):
ثلاثه اقسم بالله أنها الحق ما نقص مال من صدقه و لازکاه و لا ظلم احد بظلامه فقدر أن یکافی بها فکظمها إلا أبد له الله مکانها عزاً و لا فتح عبد علی نفسه باب مسأله إلا فتح علیه باب فقر؛
به خدا قسم سه چیز حق است: هیچ ثروتی بر اثر پرداخت صدقه و زکات کم نشد، در حق هیچ کس ستمی نشد که بتواند تلافی کند، اما خویشتنداری نمود مگر این که خداوند بجای آن به او عزت بخشید و هیچ بنده ای در خواهشی را به روی خود نگشود مگر این که دری از فقر به رویش باز شد.
امام سجاد(ع):
اللهم ... ذللنی بین یدیک و أعزنی عند خلقک وضعنی إذا خلوت بک و ارفعنی بین عبادک و أغننی عمن هو غنی عنی وزدنی إلیک فاقه و فقراً؛
خداوندا... مرا در پیشگاه خودت خوار و نزد خلقت عزیز فرما، مرا درخلوت با خودت پست و در میان بندگانت سربلند گردان و از کسی که از من بی نیاز است، بی نیاز گردان و برنیازمندی و فقر من به خودت بیفزای.
امام علی(ع):
فرض الله ... الجهاد عزاً للاسلام؛
خداوند ... جهاد را برای عزت و سربلندی اسلام واجب فرمود.
امام صادق(ع):
لا یزال العز قلقاً حتی یأتی دراً قد استشعر أهلها الیأس مما فی أیدی الناس فیوطنها؛
عزت پیوسته بی قراری می کند تا آن که به خانه ای در آید که اهل آن چشم طمع به دست مردم نداشته باشند و در آن جا مستقر می شود.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:55
دعا و زیارت
کینه
امام علی(ع):
الدنیا أصغر و أحقر و أنزر من أن تطاع فیها الأحقاد؛
دنیا کوچک تر و حقیرتر و ناچیزتر از آن است که در آن از کینه ها پیروی شود.
امام علی(ع):
الغل یحبط الحسنات؛
کینه، خوبی ها را نابود می کند.
امام علی(ع):
من اطرح الحقد استراح قلبه و لبه؛
هرکس کینه را از خود دور کند، قلب و عقلش آسوده گردند.
امام علی(ع):
سبب الفتن الحقد؛
علت فتنه ها و آشوب ها کینه توزی است.
امام حسین(ع):
إن شیعتنا من سلمت قلوبهم من کل غش و غل و دغل؛
بی گمان شیعیان ما دل هایشان از هر خیانت، کینه ، و فریبکاری پاک است.
رسول اکرم(ص):
تهادوا فإنها تذهب بالضغائن؛
به یکدیگر هدیه بدهید، زیرا کینه ها را از بین می برد.
امام علی(ع):
احصد الشر من صدر غیرک بقلعه من صدرک؛
برای درو کردن بدی از سینه دیگران، آن را از سینه خودت ریشه کن کن.
امام علی(ع):
احتمل أخاک علی ما فیه و لا تکثر العتاب، فإنه یورث الضغینه؛
برادرت را با همان وضعی که دارد تحمل کن و زیاد سرزنش نکن، زیرا این کار کینه می آورد.
امام علی(ع):
عند الشدائد تذهب الأحقاد؛
در هنگام سختی ها و گرفتاری ها کینه ها از بین می رود.
امام هادی(ع):
العتاب مفتاح الثقال و العتاب خیر من الحقد؛
گلایه کردن کلید سرسنگینی و بهتر از کینه است.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:54
دعا و زیارت
محبت
امام جواد(ع):
ثلاث خصال تجتلب بهن المحبه: الإنصاف فی المعاشره و المواساه فی الشده و الانطواع الرجوع إلی قلب سلیم؛
با سه خصلت، محبت(دیگران)به دست می آید: انصاف در معاشرت، همدردی (با دیگران) در سختی ها، و بازگشت به قلبی پاک.
رسول اکرم(ص):
خیر المؤمنین من کان مألفه للمؤمنین و لا خیر فیمن لا یألف و لا یؤلف؛
بهترین مؤمنان کسی است که با مؤمنان انس بگیرد و کسی که انس نگیرد و انس نپذیرد، خیری در او نیست.
امام علی(ع):
النصح یثمر المحبه؛
خیرخواهی محبت آور است.
امام صادق(ع):
إن الله عزوجل لیرحم الرجل لشده حبه لولده؛
خداوند عزوجل انسان را برای محبت بسیار به فرزندانش مورد رحمت خود قرار می دهد.
امام سجاد(ع):
القول الحسن یثری المال و ینمی الرزق و ینسی فی الأجل و یحبب إلی الأهل و یدخل الجنه؛
گفتار نیک، ثروت را زیاد و روزی را فراوان می کند، مرگ را به تأخیر می اندازد، (انسان را) محبوب خانواده می کند و به بهشت وارد می نماید.
امام علی(ع):
من حسن ظنه بالناس حاز منهم المحبه؛
هرکس به مردم خوش گمان باشد، محبت آنان را بدست می آورد.
امام علی(ع):
علیکم بالسخاء و حسن الخلق فإنهما یزیدان الرزق و یوجبان المحبه؛
سخاوتمند و خوش اخلاق باشید زیرا این دو روزی را زیاد می کنند و محبت آورند.
امام باقر(ع):
اعلم أن الإلف من الله و الفرک من الشیطان؛
بدان که، انس و الفت گرفتن(با دیگران) از خداوند و دشمنی از شیطان است.
رسول اکرم(ص):
تهادوا تزدادوا حباً؛
به یکدیگر هدیه بدهید تا محبت را در میان خود بیفزایید.
امام صادق(ع):
اللهم انی أسألک الزین و الزینه و المحبه و أعوذ بک من الشین و الشنان و المقت؛
خدایا از تو خوبی، آراستگی و محبت را خواستارم و از بدی و دشمنی و کینه، به تو پناه می برم.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:53
دعا و زیارت
- صبر
رسول اکرم(ص):
الصبر ثلاثه: صبر عند المصیبه، و صبر علی الطاعه و صبر عن المعصیه؛
صبر سه نوع است: صبر در هنگام مصیبت، صبر بر طاعت و صبر بر ترک گناه.
امام علی(ع):
الصبر ان یحتمل الرجل ما ینوبه و یکظم ما یغضبه؛
صبر آن است که انسان گرفتاری و مصیبتی را که به او می رسد تحمل کند و خشم خود را فرو خورد.
رسول اکرم(ص):
علامه الصابر فی ثلاثٍ: أولها أن لا یکسل، و الثانیه أن لا یضجر، و الثالثه أن لا یشکو من ربه تعالی؛ لأنه إذا کسل فقد ضیع الحق، و إذا ضجر لم یؤد الشکر، و إذا شک من ربه عزوجل فقد عصاه؛
صبور سه نشانه دارد: اول آن که سستی نمی کند، دوم آن که افسرده و دلتنگ نمی شود و سوم آن که از پروردگار خود شکوه نمی کند؛ زیرا اگر سستی کند، حق را ضایع کرده، و اگر افسرده و دلتنگ باشد شکر نمی گذارد و اگر از پروردگارش شکوه کند او را معصیت کرده است.
رسول اکرم(ص):
الصبر أربع شعبٍ: الشوق، و الشفقه، و الزهاده، و الترقب، فمن اشتاق إلی الجنه سلا عن الشهوات، و من أشفق عن النار رجع عن المحرمات، و من زهد فی الدنیا تهاون بالمصیبات، و من ارتقب الموت سارع فی الخیرات؛
صبر چهار شعبه دارد: شوق، ترس، زهد و انتظار، هرکس شوق بهشت داشته باشد، از هوا و هوس دست می کشد و هرکس از آتش بترسد، از حرام ها خود را نگه می دارد و هرکس به دنیا بی اعتنا باشد، گرفتاری ها را به چیزی نگیرد و هرکس منتظر مرگ باشد، در کارهای خیر بکوشد.
رسول اکرم(ص):
ثلاث من کن فیه جمع الله له خیر الدنیا و الاخره: الرضا بالقضاء و الصبر عند البلاء و الدعاء عند الشده و الرخاء؛
کسی که سه خصلت در او باشد خداوند خیر دنیا و آخرت را برای او فراهم می کند: خشنودی به مقدرات، صبر در بلا و دعا در سختی و راحتی.
امام کاظم(ع):
اصبر علی طاعه الله، و اصبر عن معاصی الله؛ فإنما الدنیا ساعه، فما مضی منها فلیس تجد له سروراً و لا حزناً، و ما لم یأت منها فلیس تعرفه، فاصبر علی تلک الساعه التی أنت فیها فکأنک قد اغتبطت؛
بر طاعت خدا صبر کن و در ترک معاصی او شکیبا باش؛ زیرا دنیا لحظه ای بیش نیست. آنچه گذشته جای شادی و غم ندارد و از آنچه نیامده نیز خبری نداری. پس لحظه ای را که در آن به سر می بری، صبور باش چنان که گویی خوشبخت و خوشحالی.
امام علی(ع):
فصبراً علی دنیا تمر بلاوائها کلیله بأحلامها تنسلخ؛
در برابر دنیایی که گرفتاری آن، مانند خواب های پریشان شب می گذرد شکیبا باش.
رسول اکرم(ص):
إن المعمونه تأتی من الله علی قدر المؤونه و إن الصبر یأتی من الله عی قدر المصیبه؛
براستی که کمک از جانب خداوند به اندازه هزینه می رسد و صبر از جانب خداوند به اندازه گرفتاری می آید.
امام علی(ع):
إنک إن صبرت جرت علیک المقادیر و أنت مأجور، و إن جزعت جرت علیک المقادیر و أنت مأزور؛
اگر صبر کنی مقدرات الهی بر تو جاری می شود و اجر خواهی برد و اگر بیتابی کنی باز هم مقدرات خداوند بر تو جاری می شود و گناهکار خواهی بود.
رسول اکرم(ص):
اللهم ارزقنی ... الصبر علیما أبلیتنی؛
خدایا روزی کن مرا ... صبر بر آنچه مرا بدان می آزمایی
دوشنبه 9/10/1387 - 22:52
دعا و زیارت
تکبر
امام صادق(ع):
الکبر أن تغمص الناس و تسفه الحق؛
تکبر، این است که مردم را تحقیر کنی و حق را خوار شماری.
امام علی(ع):
الحرص و الکبر و الحسد دواع إلی التقحم فی الذنوب؛
حرص و تکبر و حسادت انگیزه های فرورفتن در گناهانند.
رسول اکرم(ص):
ألا اخبرکم بأهل النار؟ کل عتل جواظٍ مستکبر؛
آیا شما را از اهل دوزخ آگاه نکنم؟ هر درشتخوی خشن متکبر.
امام صادق(ع):
ما من أحد ینیه إلا من ذله یجدها فی نفسه؛
هیچ کس نیست که تکبر ورزد، مگر بر اثر خواری و حقارتی است که در خود می بیند.
امام علی(ع):
عجبت للمتکبر الذی کان بالأمس نطفه و یکون غداً جیفه؛
در شگفتم از شخص متکبر، که دیروز نطفه ای بوده و فردا لاشه ای است.
رسول اکرم(ص):
إنه لیعجبنی أن یحمل الرجل الشیء فی یده یکون مهنئاً لأهله یدفع به الکبر عن نفسه؛
براستی که خوش دارم مرد با خوشحالی و افتخار چیزی را با دست خودش برای خانواده اش ببرد و بدین وسیله تکبر را از خود دور کند.
امام علی(ع):
فی صله المتقین - : بعده عمن تباعدعنه زهد و نزاهه و دنوه ممن دنا منه لین و رحمه لیس تباعده بکبر وعظمه و لا دنوه بمکر وخدیعه؛
در وصف پرهیزگاران، می فرماید: اگر از کسی دوری می کند، به خاطر دنیاگریزی و پاکدامنی است و اگر به کسی نزدیک می شود، از سر خوشخویی و مهربانی است، نه دوری کردنش از روی تکبر و نخوت است و نه نزدیک شدنش از روی مکر و فریب.
امام صادق(ع):
من ذهب یری أن له علی الاخر فضلاً فهو من المستکبرین (قال حفص بن غیاثٍ): فقلت له إنما یری أن له علیه فضلاً بالعافیه إذا رآه مرتکباً للمعاصی، فقال: هیهات هیهات! فلعله أن یکون قد غفر له ما أتی و أنت موقوف محاسب أما تلوت قصه سحره موسی(ع).
هرکس خودش را بهتر از دیگران بداند، او از متکبران است. حفص بن غیاث می گوید: عرض کردم: اگر گنهکاری را ببیند و به سبب بی گناهی و پاکدامنی خود، خویشتن را از او بهتر بداند چه؟ فرمودند: هرگز هرگز! چه بسا که او آمرزیده شود اما تو را برای حسابرسی نگه دارند، مگر داستان جادوگران و موسی(ع) را نخوانده ای؟
امام علی(ع):
و عن ذلک ما حرس الله عباده المؤمنین بالصلوات و الزکوات و مجاهده الصیام فی الأیام المفروضات تسکیناً لأطرافهم و تخشیعاً لأبصارهم و تذلیلاً لنفوسهم و تخفیضاً لقلوبهم و إذهاباً للخیلاء عنهم ... انظروا إلی ما فی هذه الأفعال من قمع نواجم الفخر وقدع طوالع الکبر؛
از این جاست که خداوند بندگان مؤمن خود را به وسیله نمازها و زکاتها و جدیت در روزه داری در روزهای واجب، نگهبانی می کند، زیرا که این امور باعث آرام شدن اعضاء و جوارح و خشوع دیدگان و فروتنی جانها و خضوع دلها و بیرون راندن کبر و نخوت از وجود آنان می شود ... بنگرید، که این اعمال چگونه نمودهای فخر فروشی را در هم می شکند و آثار و نشانه های تکبر را می زداید!
امام حسن مجتبی(ع):
لما قیل له إن فیک کبراً- : کلا، الکبر لله وحده و لکن فی عزه، قال الله تعالی: (و لله العزه و لرسوله و للمؤمنین):
در پاسخ کسی که به ایشان گفت: در وجود شما تکبر است، فرمودند: هرگز، تکبر تنها از آن خداست. اما در وجود من، عزت است. خدای متعال فرموده است: (و عزت از آن خدا و پیامبر او و مؤمنان است).
دوشنبه 9/10/1387 - 22:52
دعا و زیارت
تواضع
امام علی(ع):
أشرف الخلائق التواضع و الحلم ولین الجانب؛
شریف ترین اخلاق، تواضع، بردباری و نزم خویی است.
رسول اکرم(ص):
إن الله تعالی أوحی إلی أن تواضعوا حتی لا یفخر أحد علی أحد و لا یبغی أحد علی أحد؛
خدای متعال به من وحی فرمود که متواضع باشید، تا هیچ کس بر دیگری فخر نفروشد و احدی به دیگری زورگویی و تجاوز نکند.
امام صادق(ع):
إن فی السماء ملکین موکلین بالعباد، فمن تواضع لله رفعاه و من تکبر وضعاه؛
در آسمان دو فرشته بر بندگان گماشته شده اند پس هرکس برای خدا تواضع کند، او را بالا برند و هرکس تکبر ورزد او را پست گردانند.
امام علی(ع):
إذا تفقه الرفیع تواضع؛
انسان بلند مرتبه چون به فهم و دانایی رسد، متواضع می شود.
امام علی(ع):
فی صفه المتقین - : ملبسهم الاقتصاد و مشیهم التواضع؛
در وصف پرهیزکاران- : لباسشان میانه رویست و راه رفتن و رفتارشان متواضعانه است.
امام صادق(ع):
إن من التواضع أن یرضی الرجل بالمجلس دون المجلس و أن یسلم علی من یلقی و أن یترک المراء کان محقاً و لا یحب أن یحمد علی التقوی؛
از تواضع است که انسان به پایین مجلی رضایت دهد، به هرکس بر می خورد سلام کند، مجادله را رها کند اگر چه حق با او باشد و دوست نداشته باشد که او را به پرهیزکاری بستایند.
رسول اکرم(ص):
ثلاثه لا یزید الله بهن إلا خیراً: التواضع لا یزید الله به إلا ارتفاعاً و ذل النفس لا یزید الله به إلا عزاً و التعفف لا یزید الله به إلاغنی؛
سه چیز است که خداوند به سبب آنها جز بر خیر و خوبی نمی افزاید: تواضع که خداوند به سبب آن جز بلند مرتبگی نمی افزاید: شکسته نفسی که خداوند به سبب آن جز عزت نمی افزاید و مناعت طبع که خداوند به سبب آن جز بی نیازی نمی افزاید.
امام کاظم(ع):
إن الزرع ینبت فی السهل و لا ینبت فی الصفا فکذلک الحکمه تعمر فی قلب المتواشع و لا تعمر فی قلب المتکبرالجبار، لأن الله جعل التواضع آله العقل و جعل التکبر من آله الجهل؛
زراعت در زمین هموار می روید، نه بر سنگ سخت و چنین است که حکمت، در دل های متواضع جای می گیرد نه در دل های متکبر. خداوند متعال، تواضع را وسیله عقل و تکبر را وسیله جهل قرار داده است.
امام رضا(ع):
التواضع درجات: منها أن یعرف المرء قدر نفسه فینزلها منزلتها بقلب سلیم، لا یحب أن یأتی إلی أحد إلا مثل مایؤتی إلیه، إن رأی سیئه درأها بالحسنه، کاظم الغیظ عافٍ عن الناس، و الله یحب المحسنین؛
تواضع درجاتی دارد: یکی از آنها این است که انسان اندازه خود را بشناسد و با طیب خاطر خود را در آن جایگاه قرار دهد، دوست داشته باشد با مردم همان گونه رفتار کند که انتظار دارد با او رفتار کنند، اگر بدی دید آن را با خوبی جواب دهد، خشم خود را فرو خورد و از مردم درگذرد، و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
امام علی(ع):
من أتی غنیاً فتواضع له لغناه ذهب ثلثا دینه؛
هرکس در مقابل ثروتمند به خاطر ثروتش تواضع کند دو سوم دینش از بین برود،
دوشنبه 9/10/1387 - 22:51
دعا و زیارت
نصیحت
رسول اکرم(ص):
إن أعظم الناس منزله عندالله یوم القیامه أمشاهم فی أرضه بالنصیحه لخلقه؛
بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسی است که در روی زمین بیشتر در خیرخواهی و ارشاد مردم قدم بر دارد.
لقمان حکیم(ره):
یا بنی ... علیک بالموعظه فاعمل بها فإنها عند العاقل أحلی من العسل الشهد؛
فرزندم نصیحت را بپذیر و به آن عمل کن که نصیحت نزد عاقل از عسل ناب شیرین تر است.
امام علی(ع):
من قبل النصیحه سلم من الفضیحه؛
هرکس نصیحت را بپذیرد، از رسوایی به سلامت می ماند.
امام جواد(ع):
المؤمن یحتاج إلی ثلاث خصالٍ: توفیق من الله وواعظ من نفسه و قبول ممن ینصحه؛
مؤمن نیازمند سه چیز است: توفیقی از پروردگار، پند دهنده ای از درون خویش و پذیرش از نصیحت کنندگان.
رسول اکرم(ص):
إذا أراد الله بعید خیراً جعل له واعظاً من نفسه بأمره و ینهاه؛
هرگاه خداوند خیر بنده ای را بخواهد، واعظی از درون او برایش قرار می دهد که او به کار نیک وادارد و از کار بد باز دارد.
رسول اکرم(ص):
یا علی إذا لم یکن العالم تقیاً تائباً زلت موعظته عن قلوب الناس کما تزل القطه عن بیضه النعامه و الصفا؛
یا علی هرگاه عالم با تقوا و تو به کار نباشد، موعظه اش از دل مردم می لغزد همچنانکه قطره آب از روی تخم شتر مرغ و سنگ صاف می لغزد.
امام علی(ع):
المسلم مرآه أخیه فإذا رأیتم من أخیکم هفوه فلاتکونوا علیه إلباً و أرشدوه و انصحوا له و ترفقوا به ... ؛
مسلمان آینه برادر خویش است، هرگاه خطایی از برادر خود دیدید همگی او را مورد حمله قرار ندهید بلکه او را راهنمایی و نصیحت نمایید و با او مدارا کنید ... .
امام حسن عسگری(ع):
من وعظ أخاه سراً فقد زانه و من وعظه علانیه فقد شانه؛
هرکس برادر (دینی) خود را پنهانی نصیحت کندف او را آراسته و اگر آشکارا نصیحتش نماید ارزش او را کاسته است.
امام سجاد(ع):
و دما حق المستنصح فإن حقه أن تؤدی إلیه النصیحه علی الحق الذی تری له أنه یحمل و یخرج المخرج الذی یلین علی مسامعه و تکلمه من الکلام بما یطیقه عقله فإن لکن عقل طبقه من الکلام یعرفه و یجتنبه و لیکن مذهبک الرحمه؛
حق نصیحت خواه این است که به راه صحیحی که می دانی می پذیرد، راهنمائیش کنی و سخن در حد درک و فهم و عقلش بگویی که هر عقلی ظرفیت مخصوص خود را دارد و روش تو باید همراه با مهربانی و رحمت باشد.
امام سجاد(ع):
و أما حق الناصح فأن تلین له جناحک ثم تشرئب له قلبک و تفتح له سمعک حتی تفهم عنه نصیحته ثم تنظر فیها فإن کان وفق فیها للصواب حمدت الله علی ذلک و قبلت منه و عرفت له نصیحته ...؛
حق نصیحت کننده این است که نسبت به او فروتنی کنی، دل را برای فهم نصیحتش آماده نمایی و به سخنانش گوش دهی و اگر گفتارش درست بود خدا را شکر گویی و بپذیری و حق شناسی کنی ... .
دوشنبه 9/10/1387 - 22:51
دعا و زیارت
تشکر از مردم
امام سجاد(ع):
أما حق ذی العروف علیک فأن تشکره و تذکر معروفه، و تکسبه المقاله الحسنه و تخلص له الدعاء فیما بینک و بین الله عزوجل، فإذا فعلت ذلک کنت قدر شکرته سراً و علانیه، ثم إن قدرت علی مکافاته یوماً کافیته؛
حق کسی که به تو نیکی کرده، این است که از او تشکر کنی و نیکیش را به زبان آوری و از وی به خوبی یاد کنی و میان خود و خدای عزوجل برایش خالصانه دعا کنی، هرگاه چنین کردی بی گمان پنهانی و آشکار از او تشکر کرده ای. سپس اگر روزی توانستی نیکی او را جبران کنی، جبران کن.
امام رضا(ع):
من لم یشکر المنعم من المخلوقین لم یشکر الله عزوجل؛
هرکس در مقابل خوبی مردم تشکر نکند، از خدای عزوجل تشکر نکرده است.
امام علی(ع):
إن مکرمه صنعتها إلی أحد من الناس، إنما أکرمت بها نفسک و زینت بها عرضک، فلا تطلب من غیرک شکر ما صنعت إلی نفسک؛
اگر به کسی خوبی کردی در واقع با این کار خود را گرامی داشته ای و به خودت آبرو داده ای، پس به سبب خوبی ای که به خودت کرده ای از دیگران خواهان تشکر مباش.
امام علی(ع):
شکرک للراضی عنک یزیده رضاً ووفاء، شکرک للساخط علیک یوجب لک منه صلاحاً و تعطفاً؛
سپاسگزاری تو از کسی که از تو راضی است، موجب رضایت و رفاداری بیشتر او می شود و سپاسگزاریت از کسی که از تو ناخشنود است، سبب رفع ناراحتی و مهربانی او نسبت به تو می شود.
امام علی(ع):
من صنع بمثل ما صنع الیه فانما کافاه و من اضعفه کان شکوراً؛
هرکس در برابر خوبی ای که به او شده همانند آن را انجام دهد آن را تلافی کرده است و اگر بیشتر از آن خوبی کند، سپاسگزاری نموده است.
امام رضا(ع):
إن الله عزوجل أمر ... بالشکر له وللوالدین فمن لم یشکر والدیه لم یشکر الله؛
خدای عزوجل دستور داد ... به سپاسگزاری از خود و از پدر و مادر، پس کسی که از پدر و مادر خود سپاسگزاری نکند از خداوند سپاسگزاری نکرده است.
امام صادق(ع):
لعن الله فاطعی سبل المعروف قیل و ما قاطعوا سبل المعروف؟ قال: الرجل یصنع الیه المعروف فیکفره، فیمتنع صاحبه من أن یصنع ذلک إلی غیره؛
خدا لعنت کند راهزنان نیکی را. سؤال شد راهزنان نیکی چه کسانی هستند؟ فرمودند: کسی که به او نیکی شود، و او ناسپاسی کند، در نتیجه نیکوکار را از نیکی به دیگران باز دارد.
امام علی(ع):
لا یزهدنک فی المعروف من لا یشکر لک، فقد یشکرک علیه من لا یستمتع بشیء منه، و قد تدرک من شکر الشاکر أکثر مما أضاع الکافر، و الله یحب المحسنین؛
تشکر نکردن دیگران از تو نباید تو را به خوبی کردن بی رغبت سازد، زیرا کسی که از آن نیکی کم ترین بهره ای نمی برد(یعنی خداوند) از تو قدردانی می کند و از سپاسگزاری این سپاسگزار به بیش از آن چیزی می رسی که فرد ناسپاس فرو گذاشته است و خداوند نیکوکاران را دوست دارد.
امام صادق(ع):
إن المؤمن مکفر و ذلک أن معروفه یصعد إلی الله تعالی فلا ینتشر فی الناس، و الکافر مشهور و ذلک أن معروفه للناس ینتشر فی الناس و لا یصعد إلی السماء؛
مؤمن ناسپاسی می شود، زیرا خوبی او به درگاه خدای تعالی بالا می رود و در میان مردم شایع نمی شود، اما خوبی های کافر شایع می شود چون برای مردم است و به درگاه الهی بالا نمی رود.
رسول اکرم(ص):
أفضل الناس عند الله منزله و أقربهم من الله و سیله المحسن یکفر إحسانه؛
بهترین مردم در نزد خداوند و نزدیک ترین آنان به او، نیکوکاری است که از نیکی او قدردانی نمی شود.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:50
