دکتر جلالی: انگار وزارت ارتباطات مسئولیتی در حوزه گسترش IT در خود نمیبیند
شاید برای شما بارها این اتفاق رخ دادهباشد که روزی را مجبور باشید بون اینترنت سپری کنید، نمیدانیم در این روز بر شما چه خواهد گذشت و چقدر در انجام کارهایتان دچار مشکل خواهیدشد، ولی خوب این را میدانم که برای پدر IT ایران در این روز اتفاقی رخ نخواهدداد. در ادامه میتوانید با ما و حرفهای او در این زمینه همراه باشید. برای اولین سوال ایران را یک روز بدون اینترنت چگونه توصیف میکنید؟
اتفاق بزرگی نخواهد افتاد، چون بنده اعتقاد دارم اینترنت در زنئگی ما هنوز به عنوان یک پایه اصلی و محور اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در نیامدهاست.
چرا؟
چون اعتقاد من بر این است که اینترنتی که ما داریم با آن اینترنتی که در جهان است، به لحاظ پهنای باند محدودی که داریم اصلا اینترنت به حساب نمیآید. به عبارتی یک سری اطلاعات را داریم با آن جابجا میکنیم و اگر اینترنت هم نباشد، میتوانیم با تلفن و دیگر ابزارها آن کار را انجام بدهیم و دچار مشکلی هم نخواهیمشد. ما هنوز در مسائل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به اینترنت گره نخوردهایم و حتی دانشگاههای مجازی ما با وجود اینکه باید وابستگی زیادی به اینترنت داشتهباشند، به دلیل کمبود پهنای باند دسترسی مناسب را ندارد و به این ترتیب اگر روزی اینترنت در ایران قطع شود اتفاق خاصی رخ نخواهد داد و این در حالی است که اگر روزی اینترنت در سنگاپور قطع شود، اقتصادشان فلج میشود و کاراییشان را از دست میدهند و بهترین حالت برایشان این است که کشورشان را تعطیل کنند.
پس با این حساب شما عدم وابستگی به اینترنت را در ایران به دلیل کمبود پهنای باند میدانید؟
بله، نکته اساسی همین پهنای باند است. امروز اگر هر خانوادهای با پهنای باند کمتر از یک مگابیت در ثانیه به اینترنت وصل باشد، یعنی اینترنت ندارد، چرا که میزان متوسط مصرف یک خانواده طبق استانداردهای جهانی باید 80 مگابیت در ثانیه باشد. ما در کشوری زندگی میکنیم که به 128 کیلوبیت در ثانیه میگوییم ADSL یا اینترنت پرسرعت که این اینترنت با فهم بینالملل با روزبهروز دارد فاصله بیشتری میگیرد که این بسیار خطرناک است. البته همین مقدار هم که در حال حاضر ارائه میشود، گاهی سرعت آن پایین است و برای کاربران قابل استفاده نیست.
برای حل این مشکل چه پیشنهاداتی دارید؟
برای حل این مشکل باید برخی از کشورهای اروپایی و آسیایی را مخاطب قرار بدهیم. بهعنوان مثال در فرانسه بیشتر 30هزار مگابیت در ثانیه به اینترنت وصل هستند و بهطور کلی در سراسر جهان پهنای باند درحال گسترش است، بهطوری که درحال حاضر 500 میلیون کاربر به اینترنت پر سرعت متصل هستند درحالیکه ما یک صدم جمعیت جهان را دارا هستیم و باید همین امروز حداقل 5 میلیون کاربر در کشور ما به اینترنت پر سرعت دسترسی داشته باشند، اما این عدد درحال حاضر حدود 200 تا 250 هزار نفر است. یعنی فاصلهای که ما را بهشدت از اینترنت پرسرعت جدا میکند و این جدایی خطرات زیادی را برای اقتصاد ما بهدنبال خواهد داشت. متاسفانه در کشور ما فناوری اطلاعات بَزَکی بیش نیست و هنوز با وجود اینکه نهادها و مردم بهضرورت وجود اینترنت رسیدهاند، هنوز مسئولان بهضرورت این موضوع دست نیافتهاند. امروزه ما باید به سمتی برویم که اینترنت رایگان شود، چرا که با این رویه مردم رشد میکنند و اطلاعاتشان افزایش مییابد و اقتصاد رشد خواهد کرد و در نتیجه متناسب با اصل 44 و چشم انداز 1404 پیش خواهیم رفت.
با این حساب میتوان از صحبتهای شما به این نتیجه دست یافت که آیتی در ایران هنوز متولی ندارد؟
بله، بهظاهر وزارت ارتباطات مسئولتی در حوزه گسترش آیتی در خود نمیبیند و تمام کار این وزارت خانه، توسعه تلفن همراه و ثابت شده است! ما در حوزه گسترش آیتی در کشور هیچ مسئولی نداریم و در حال حاضر این مبحث روی هواست! زمانی، پاسخگویی در این زمینه خواهیم داشت که یک وزارتخانه بیاید مدعی بشود که مسئولیت زیرساخت شهرهای الکترونیکی را برعهده میگیرد. ما اگر پهنای باندمان را گسترش بدهیم، حتی افراد بیسواد هم میتوانند با استفاده از صفحات لمسی روی نقشه به مکانهایی که میخواهند دسترسی پیدا کنند و نیازی نیست که یک نفر از شیراز به مشهد بیاید و اینجا سرگردان هتل باشد، بلکه میتواند از قبل مکان را هماهنگ کند.
به نظر شما، ما اگر پهنای باند را در ایران گسترش دهیم، این استفاده بهینهای که شما میگویید رخ خواهد داد؟
ببینید ما باید اول استفاده بهینه را تعریف کنیم، اگر مقصود ما تجارت باشد پس امروز اینترنت پر سرعت این امکان را برای بازرگان ما به وجود میآورد که کالای خود را بهصورت ویدیویی به مشتری خارج از کشور نشان دهد، یا یک معلم در تهران بتواند به یک دانشآموز در امارات متحده به صورت آنلاین درس بدهد و شاگرد را در آنجا ببیند، افراد مختلف میتوانند بیایند در مغازههای مجازی و خریدهای متفاوتی داشتهباشند، اگر ما اینها را بهینه بدانیم بهطور قطع برای شهروندانمان باید بستر را فراهم کنیم. اما اگر بخواهیم مثل این 10 سالی که نگران بودیم، همیشه نگران مردم باشیم که مبادا از این اینترنت در جای مناسبی استفاده نکنند و خودمان این دغدغه که شاید استفاده نکنند در ذهنمان باشد، هیچ وقت رشد نمیکنیم. ما باید یا خودمان تجربه کنیم یا تجربه دیگر کشورهای دنیا را آیینه خود قرار بدهیم و از تجربهشان استفاده کنیم. کشوری مثل مصر اینترنت را رایگان ارائه میکند اما در کشور ما با این همه منابع نفتی هنوز اینترنت در بر دارنده هزینههای بسیاری است و این نشان از آن دارد که ما ذهنمان در جامعه اطلاعاتی قرار نگرفته و هنوز فکر میکنیم که تمامی کارها را دولت باید برای مردم انجام دهد و او باید بگوید که این کار را انجام بده و آن را نه! جامعهای که به سمت جامعه اطلاعاتی پیش میرود مجبور است که بسیاری از کارهایش را خودش انجام دهد! دولت فقط باید پهنای باند زیاد را بدهد و مکانیزمهای عملیاتی را به وجود آورد که در درون به منافع ملی ضربه نخورد. دولت باید هدایت و حمایت کلان را داشته باشد و کارهای جزئی را به بخش خصوصی بسپارد. به نظر من باید در هزاره سوم چند چیز را در نظر بگیریم، نیاز امروز بشر تنها غذا، هوا، آب و نور نیست، این نیاز فطری بشر است و نیاز امروز، ارتباطات، قدرت ریسک داشتن، درک جهان مجازی، استفاده از ارتباطات بینالمللی و پژوهشهای جهانی، تعامل با جهان و تفکر جهانی است. اگر به این نکات رسیدیم در این جهان زنده خواهیم ماند اگر نه همواره این گردش را خواهیم داشت که رایانه بد است، فکس بد است، تلفن بد است، چون میتوان از آن چیز بد فرستاد!
دكتر ناصری: اگر مقـوله را به وزارت ارتبــاطات واگذار كنند مشكل حل خواهد شد
پس از شنیدن صحبتهای دكتر جلالی بر آن شدیم تا گفتوگویی را هم ترتیب دهیم با رییس امور زیربنایی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات. دكتر ناصری بر خلاف نظر دكتر جلالی بر این عقیده بود كه روزهای ایرانی به اینترنت وابستگی بسیاری دارد. چنانچه راغب به شنیدن یا دانستن چند وچون این وابستگی هستید میتوانید در ادامه ما را همراهی كنید. برای اولین سوال لطفا شما هم یك روز بدون اینترنت در ایران را بریمان توصیف كنید!
یك روز بدون اینترنت در ایران عملا یعنی اینكه ما ارتباطمان را به یك سوم كاهش دهیم چون اطلاعرسانی ما در بستر شبكه است و ما دچار مشكل خواهیم شد.
یعنی با این حساب ما در اطلاع رسانی دچار مشكل خواهیم شد؟
بله، دو سوم توان اطلاع رسانی را از دست میدهیم.
این دو سوم را بر اساس آمار مطالعاتی ارائه میكنید؟
نه، بر اساس یك آمار مطالعاتی نیست، بلكه این استنباط من بود. اما میدانم كه حجم بسیاری از انتقالات در شبكه انجام میشود
ولی خیلیها میگویند كه با توجه به كمبود پهنای باند در ایران، اگر ما روزی اینترنت نداشته باشیم، با مشكل خاصی روبرو نخواهیم شد؟!
ببینید من متوجه منظورتان از نظر كمبود پهنای باند نمیشوم! اگر نظرتان كمبود كاربر است كه در منطقه خاور میانه بیشترین كاربر را داریم!
منظور یا یعنی من این بود كه ساعتها پای اینترنت باید چرت زد تا فایلی دانلود شود!
البته نه در این حد نیست كه خوابتان ببرد. ولی ما در تمامی دانشگاههایمان اینترنت داریم و دانشگاهای مجازی از این طریق، مدیریت میشوند.
پس بهعنوان یك مدیر در حوزه آیتی پهنای باند ایران را میپسندید و قبول دارید؟
نه! ما از حد مطلوب خیلی فاصله داریم! مشكل پهنای باند نیست، مشكل این است كه برای ما هزینه پهنای باند زیاد است و مخابرات جایی سرمایهگذاری میكند كه برایش درآمدزا باشد. ما در كشور، درحال حاضر از نظر فیبر مشكلی نداریم و شبكه ایجاد كردن كار سختی نیست! مشكل هزینه پهنای باند است كه نسبت به درآمدهای سبد خانوار در ایران بسیار بالاست.
چرا برای این هزینه فكری نمیكنید؟
ما در این زمینه خیلی راغب بودیم كه كارهایی انجام بدهیم و طی جلساتی هزینه را پایینتر هم آوردیم، منتها درحال حاضر این وظیفه سازمان تنظیم مقررات است كه بهجد، این مباحث را دنبال كند. البته من فكر میكنم كه اگر این مبحث به بخش خصوصی واگذار میشد در نتیجه رقابت اپراتورها اتفاقاتی رخ میداد، البته در جریان باشید كه چنین كاری در دستور كار هم هست. البته نكته دیگری هم كه وجود دارد این است كه خدماتی كه شركتها و ادارات ما ارائه میدهند خدمات ضعیفی است و همین موضوع استقبال عمومی را از اینترنت كاهش داده است. كه به مرور زمان امیدواریم این مشكل هم حل شود.
مرور زمان را شما چقدر میبینید؟
بر اساس چشمانداز باید پیش رویم، چرا كه ما باید در منطقه، طی 5 سال باقی مانده میان 28 كشور دوم شویم
فكر نمیكنید برای طی كردن این مسیر در طی 5 سال، ما نیاز به نهادی متولی داریم؟
بله، متاسفانه همین اتفاق افتاد و آقای احمدینژاد 4 شورا برای این مقوله بدون توجه به نظر مخالف ما گذاشتند! بهنظرم جایی باید سیاست گذاری موضوع را برعهده بگیرد، كه غیر وزارت ارتباطات هر انتخاب دیگری بشود اشتباه است. بالاخره یك وزارتخانه است و باید سیاستگذاری كند، ولی همهچیز در دست مخابرات است. به نظر من اگر مقوله را واگذار كنند به وزارت ارتباطات مشكل حل خواهد شد.
منبع:ضمیمه بایت
همه چیزدرباره اپراتور سوم ممکن است
اپراتور سوم تلفنهمراه ایران وارد وضعیت ابهـــامآور جدیدی شده است. از اظهارنظرهای مسئولان نیز برمیآید که در مورد عاقبت مزایده اپراتور سوم تصمیم خاصی وجود ندارد. با طولانی شدن سیر بـررسی دومین گزینه برای اپــراتـور سوم، کار بهجایی رسید که معاون وزیر ارتباطات پیشنهاد داد تصمیمگیری خارج از سازمان تنظیم مقررات انجام گیرد. دکتر ""کمال محامدپور"" اظهار کرد: ""بلاتکلیف گذاشتن پروژه اپراتور سوم مناسب نیست و سازمان تنظیم مقررات، تصمیمگیری در این مورد را باید به دولت واگذار کند."" این اظهارنظر معاون وزیر که در نوع خود بیسابقه بود، موجب شد تا ""سبوحی"" معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز در اظهارنظـری اعلام کند که: ""همهچیز ممكن است و شاید بعد از مذاكرات و بررسیهای لازم به این نتیجه برسیم كه یكبار دیگر این مزایده را برگزار كنیم.""
اپراتوری، تصمیمگیری در مورد اپراتور سوم را به دولت واگذار کند
با تاخیر در اعلام وضعیت نهایی اپراتور سوم، خبرگزاری ایرنا در گزارشی اختصاصی اعلام کرد که معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با اشاره به پایان مهلت سازمان تنظیم مقررات در مورد پروژه اپراتور سوم تلفـنهمراه گفته است: ""بلاتکلیف گذاشتن پروژه اپراتور سوم مناسب نیست و سازمان تنظیم مقررات، تصمیمگیری در این مورد را باید به دولت واگذار کند."" ""کمال محامدپور"" در گفتوگو با ایرنا اظهار داشت: ""براساس برنامه زمانبندی، سازمان تنظیم مقررات باید تاکنون تکلیف پروژه اپراتور سوم را مشخص میکرد اما این سازمان هنوز از برنامه زمانبندی عقب است."" وی افزود: ""اگر سازمان تنظیم مقررات، مشکلات قانونی در رابطه با تعیین برنده مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه دارد باید تصمیمگیری در مورد این پروژه را از طریق ارجاع به وزیر ارتباطات به دولت واگذار کند."" معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات پیش از این نیز به ایرنا گفته بود که کنسرسیوم ""زین ایران""، تنها تا 30 اردیبهشت فرصت ارائه ضمانتهای لازم را دارد.
احتمال برگزاری مجدد مزایده وجود دارد
معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی درباره مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه و در پاسخ به این سوال كه آیا امكان برگزاری مجدد این مزایده وجود دارد گفت: ""همهچیز ممكن است و شاید بعد از مذاكرات و بررسیهای لازم به این نتیجه برسیم كه یكبار دیگر این مزایده را برگزار كنیم."" ""لطفا... سبوحی"" در گفتوگو با ایسنا گفت: ""بعد از خروج كنسرسیوم اتصالات از روند مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه كشور با برنده دوم مزایده یعنی اپراتور زین كویت وارد مذاكره شدیم كه این مذاكرات همچنان ادامه دارد و در جلسات كمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات بحث و بررسی میشود اما هنوز به نتیجه نهایی و مشخصی نرسیدهایم و نمیتوان نظر قطعی داد."" چندی پیش نیز رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در گفتوگو با ایسنا درباره وضعیت اپراتور سوم گفته بود: ""برنده دوم مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه در حال فعالیت بر روی طرح تجاری خود است و از ما مهلتی خواسته كه در این مدت زمان كارهای خود را انجام دهد كه هنوز پاسخ نهایی را به آنها ندادهایم و باید این موضوع را بررسی كنیم.""
هر دو طرف مصمم به همکاری بودند
""محمود خسروی"" در آن گفتوگو اعلام کرد که طرفین برنده دوم مزایده مصمم به همكاری هستند. خسروی گفته بود: ""طبق اسناد مزایده بعد از اینكه كنسرسیوم اول اپراتور سوم تلفنهمراه از دور مزایده بهدلیل اجرا نشدن تعهدات خود خارج شد، كنسرسیوم دوم مذاكره وارد عمل شده و با آنها مذاكره میشــود."" معاون وزیر ارتباطات درباره حق لایسنس برنده این اپراتور تصریح كرده بود: ""اتصالات در مراحل اولیه كه باید شركت خود را به ثبت میرساند با مشكل مواجه شده و نتوانست به تعهدات خود عمل كند. همچنین یكسری مشكلات داخلی بین كنسرسیوم بهوجود آمد كه موفق به حل آن نشدند و در نهایت بعد از فرصت و زمانهایی كه به ایـن اپراتور داده شد آنها نتوانستند به تعهدات خود عمل كنند و خروج آنها برابر اسناد مزایده و ضوابط و مقررات مربـوطه صورت گرفت.""
آنچه گذشت
سال گذشته کنسرسیوم تامیناتصالات با ارائه بهترین پیشنهاد برنده اپراتور سوم تلفنهمراه شد ولی این کنسرسیوم بهدلیل عمل نکردن به تعهداتش از سوی سازمان تنظیم مقررات کنار گذاشته شد. کنسرسیوم تامین اتصالات متشکل از شرکت تامین تلهکام و اپراتور اتصالات امارات متحده عربی بود اما 20 اردیبهشتماه سالجاری از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیــــویی اعلام شـــــد كه کنسرسیوم تامین اتصالات نتوانست از فرصت سرمایهگذاری در پروژه اپراتور سوم تلفـــنهمراه ایران استفاده کند و كنار گذاشته شد. پس از كنسرسیوم اتصالات در مزایــــده اپراتور سوم تلفنهمراه كشور، کنسرسیوم زین متشکل از صندوق بازنشستگان صداوسیما، صندوق ذخیره فرهنگیان و اپراتور کویتی زیـــــن قرار داشت. با گذشت زمان از مذاکرات نـــامزد جدید اپراتور سوم هم خبری نرسید و این وضعیت کماکان ادامه دارد.
بشر روزی در غارها زندگی میکرد. در پناه سقف و دیوارهای طبیعی میزیست و دنیای بزرگ او سرشار از ناشناختهها بود. سر نترسی داشت و در دلش غوغایی بهپا بود. گویی افسونی او را به خود فرامیخواند. با گذر زمان از قفس تاریک غار بیرون آمد و پا در راهی گذاشت که از انتهایش خبری نداشت. تصمیم گرفت تا دست خالی را به ابزارهای گوناگون توانمند کند. پس از چندی بشر به فناوری چرخ دست یافت. چرخی که تا سالیان دراز، چرخ زندگی بشر شد اما بشر فقط بهدنبال چرخ نبود. دقیقتر اینکه چرخ را لازم داشت ولی قانعش نمیکرد. پس باز هم ادامه داد. در طول تاریخ تلاش کرد تا احتیاجاتش را رفع کند. آرام آرام بشر به جامعه بشری تبدیل شد و اینچنین آدمیان زندگی اجتماعی را آموختند. اگر چرخ را فناوری سخت فرض کنیم؛ مبادله، معامله، جنگ، صلح، قرارداد و بسیاری دیگر، فناوریهای نرمی بودند که آدمی آنها را ابداع کرد تا چرخ زندگیش نرمتر بچرخد.
امروز پس از قرنها ما همان بشر یا جامعه بشری هستیم که در گوشهای از تاریخ ایستادهایم. گوشهای که در حقیقت معلوم نیست کجای آن است؛ ابتدای تاریخ یا میانه تاریخ یا انتهای آن! هر چند فرقی هم نمیکند.
یک روز اجداد ما در گوشه دیگری از تاریخ ایستادند و به فناوری جدید ""چرخ"" چشم دوختند. در آن روز چرخ برای آنها به معجزه میماند. وقتی نیز دیگرانی به فناوری چاپ خیره شدند. روز دیگری مردم حیران نوری شدند که از یک حباب شیشهای میتابید هر بار دستاورد جدیدتری و هر روز حیرتی بیشتر. گویی آدمیان در گذر زمان در پی برپا نمودن بنایی بودند که هر آجرش را یک نفر یا یک گروه میگذاشت و میگذشت اما در تمام طول تاریخ کسی نگفت که چرخ یا چاپ یا برق آخرین دستاورد بشر است.
امروزه ما در گوشهای از تـــــــاریخ به فنــاوری زمانه خودمان یعنی فناوری اطلاعات با تمام فرزندان کوچک و بزرگش چشم دوختهایم.
تجارت الکترونیک یکی از جلوههای فناوری اطلاعات است. یک فناوری جدید که فاصلههای دور را بیمعنا میکند و به طرز چشمگیری از اتلاف وقت جلوگیری میکند؛ امنیت بازار را تا حد توانش تضمین میکند و بشر را از یکی از سنتیترین مفاهیم و ابزارهایش بینیاز میکند.
اگر پــول، سکه و اسکنــــــــاس سبک تجارت بشر را متحول کرد، تجارت الکترونیک اساسا پول را به موزه تاریخ راهنمایی میکند.
روح اصلی فناوری تجارت الکترونیک شاید سرعت، دقت و اطمینان خاطر باشد. زمان، ارزشمندترین بخش در تجارت الکترونیک است.
اگر با گذر ایام، اقتصاد جهانی بر پایه اوراق بهادار بنــــــا شد، آدمی از یاد نبرد که زمان بزرگترین بهای تاریخ است. با اینهمه نیازی به استعاره و بزرگنمایی نیست زیرا تجارت الکترونیک با همه شگفتیهایش چیزی بیشتر از چرخ و چاپ و برق نیست. تلاشی است برای اینکه بشر راحتتر زندگی کند و سریعتر احتیاجاتش را برآورده نماید؛ هفت اقلیم را در لحظهای درنوردد و به تحقق رویاهایش چشم بدوزد. در این شماره بایت همراه با هم به روشهای متداول در تجارت الکترونیک میپردازیم. مفاهیم ابتدایی تجارت الکترونیک را مرور میکنیم و برخی مصادیق آنرا که در ایران بیشتر رواج یـافتهاند، مورد بررسی قرار خواهیم داد اما روشهای متداول تجارت الکترونیک، سبکهای گوناگون آن، خودپردازها، عابربانکها، کارتهای اعتباری، امضاهای الکترونیک، سیستمهای پرداخت آنلاین و... همگی روزی دگرگون خواهند شد؛ مهم این است که به روح حاکم بر تجارت الکترونیک پی ببریم. مهم این است که بدانیم آنچه که ثابت و برجاست، ثابت و برجا نیست.
جهان اینچنین نخواهد ماند
اگر شما در منزل یا محل کار خود از خدمات خطوط پرسرعت اینترنت یا همان Adsl استفاده میکنید، بهطور حتم هنگامی که قبض تلفن ثابت خود را که هر 2 ماه یکبار بهدست شما میرسد نگاه کنید، متوجه مبلغی میشوید که مربوط به استفاده از خدمات ویژه شرکت مخابرات است که این مبلغ علاوه بر مبلغی است که بهعنوان حق استفاده از اینترنت پرسرعت به شرکتهای آیاسپی پرداختهاید. دریافت این مبلغ باعث اعتراض مشترکان نسبت به دریافت این مبلغ شده است.اکنون که در حال نوشتن این مطلب هستم، نـامهای از شرکت مخابرات استان خراسان رضوی را مشاهده میکنم که در سربرگ آن این مطلب درج شده است که ""تکریم اربابرجوع یعنی پاسخ دادن خوب، سریع و دقیق به نیاز منطقی ارباب رجوع.""
شاید شما هم با خواندن این یادداشت، در پایان، لبخندی بر لبتان بنشیند و معنی تکریم ارباب رجوع به سبک مخابرات را متوجه شوید. شاید این سبک برای الگوبرداری شرکتهای دیگر دولتی نمونه موفقی باشد!
اصل ماجرا این است که شرکت مخابرات سعی دارد با تمام توان خود در خصوص جلب رضایت مردم و تکریم ارباب رجوع قدم بردارد ولی باید دید به چه قیمت و به چه صورت اینکار را انجام میدهد.
طبق اطلاعرسانی که این شرکت انجام داده است عنوان کرده که دیگر در صورتحساب کارکرد تلفن مشترکین، مبلغی را از مردم جهت ارائه این خدمات در قبضهای خود درج نخواهد کرد که این موضوع بسیار مورد توجه و باعث خوشحالی کاربران استفاده از Adsl شده است ولی در اقدامی تاملبرانگیز، شرکت مخابرات دستورالعملی را به شرکتهای ارائهدهنده اینترنت پرسرعت یعنی ISPها ابلاغ کرده است که؛ شرکت در هنگام انعقاد قرارداد با مشترک، مبلغ فوق را دریافت و بهصورت ماهیانه به حساب مخابرات واریز کند.
""... به ازای هر خط بهصورت اجاره ماهانه مبلغ سی هزار ریال جهت شرکتهای ارائهدهنده مصوب و میبایست با بهکارگیری همزمان با خطوط تلفن مشترکین پرداخت گردد و تاکنون این امر بهصورت درج در صورتحساب کارکرد تلفن مشترکین ذیربط صورت گرفته که این موضوع نارضایتی و اعتراض آنها را در بر داشته است که اصلاح روش دریافت این مبلغ را در پی داشته است... .""
فکر میکنم شما هم در کمال تعجب به موضوع واقف شده باشید که مخابرات با شگردی بسیار ماهرانه نسبت به دور زدن مشترکین اقدام کرده است.
در زمانی که شعار دولت الکترونیک داده میشود و تبلیغات گستردهای در اینخصوص صورت میگیرد؛ شرکت مخابرات بهجای همکاری بیشتر و ارائه امکانات بهتر به شرکتهای ISP، تکمیل رونـد رو به رشد دولت الکترونیک و ایجاد رضایتمندی بیشتر در مشترکین، با ارائه اینگونه دستورالعملها باعث نارضایتی مشترکین از ISPها خواهد شد.
این شائبه نیز بهوجود میآید که مخابرات، شرکتهای ISP را سپری در مقابل اعتراضهای کاربران قرار داده است.
در هر صورت با اقدامات مناسب و خوب مخابـــــــرات در روند اجرای دولت الکترونیک، این نوع فعالیتها ناامیدکننده است.
تمام تلاش به سمتی است که با کاهش هزینههای اتصال به اینترنت، ضریب نفوذ اینترنت در کشور بالا برود اما این اقدام با موضوع بالا مغایرت دارد.
این یادداشت را از باب اطلاعرســـانی درج کردیم چرا که امیدی به اصلاح وضع موجود نیست. اگر اینگونه بود موضوع حذف مبلغ سی هزار ریال پس از اعتراض، بـــــاید بهطور کلی حذف میشد نه اینکه روش دریافت آن تغییر کند!
منبع:ضمیمه بایت روزنامه خراسان