دعا و زیارت
افزایش روزی
رسول اکرم(ص):
من أحب أن یمد له فی عمره و أن یزاد فی رزقه فلیبر والدیه و لیصل رحمه؛
هرکس دوست دارد که عمرش طولانی و روزیش زیاد شود به پدر و مادر خود نیکی کند و صله رحم نماید.
امام صادق(ع):
من حسن برهفی أهل بیته زید فی رزقه؛
هرکس به شایستگی در حق خانواده اش نیکی کند، روزیش زیاد می شود.
رسول اکرم(ص):
أربع تزید الرزق: حسن الخلق و حسن الجوار و کف الأذی و قله الضجر؛
چهار چیز روزی را زیاد می کند: خوش اخلاقی، خوشرفتاری با همسایه، اذیت نکردن و کم بی تابی کردن.
امام صادق(ع):
من حسنت نیته زید فی رزقه؛
نیت خوب داشتن روزی را زیاد می کند.
رسول اکرم(ص):
استنزلوا الرزق بالصدقه و البکور مبارک یزید فی جمیع النعم خصوصاً فی الرزق ... و طیب الکلام یزید فی الرزق؛
با صدقه دادن روزی را فرود آورید، سحرخیزی برکت آور است و همه نعمت ها، مخصوصاً روزی را زیاد می کند و خوش زبانی (هم) روزی را زیاد می کند.
امام علی(ع):
مواساه الأخ فی الله عزوجل یزید فی الرزق و البکور فی طلب الرزق یزید فی الرزق والاستغفار یزید فی الرزق و استعمال الأمانه یزید فی الرزق و قول الحق یزید فی الرزق؛
همدردی و یاری نمودن برادر(دینی) روزی را زیاد می کند، سحر خیزی در طلب روزی، استغفار، امانت داری، و حق گویی روزی را زیاد می کند.
امام صادق(ع):
البر یزید فی الرزق؛
نیکوکاری روزی را زیاد می کند.
رسول اکرم(ص):
لما قیل له: احب أن یوسع علی فی الرزق؟ -: دم علی الطهاره یوسع علیک فی الرزق؛
به رسول خدا(ص) عرض شد: دوست دارم روزیم زیاد شود، فرمودند پیوسته با وضو باش.
امام علی(ع):
العسر یفسد الأخلاق، التسهل یدر الأرزاق؛
سختگیری، اخلاق را تباه می کند، آسان گیری روزی ها را سرازیر می کند.
امام علی(ع):
ترک الحرص یزید فی الرزق و شکر المنعم یزید فی الرزق و اجتناب الیمین الکاذبه یزید فی الرزق؛
حرص نورزیدن روزی را زیاد می کند، شکر نعمت و دوری نمودن از قسم دروغ روزی را زیاد می کند.
دوشنبه 9/10/1387 - 23:3
دعا و زیارت
روزی
رسول اکرم(ص):
خیر الرزق مایکفی؛
بهترین روزی آن است که انسان را کفایت کند.
رسول اکرم(ص):
من أکلمن کد یده حلالا فتح له أبواب الجنه یدخل من أیها شاء.
هرکس از دسترنج حلال خود روزی خورد، درهای بهشت به روی او گشوده می شود تا از هر کدام که بخواهد وارد شود.
امام علی(ع):
اعلموا أن عبداً و إن ضعفت حیلته، و وهنت مکیدته أنه لن ینقص مما قدر الله له؛ و إن قوی فی شده الحیله و قوه المکیده أنه لن یزاد علی ما قدر الله له؛
بدانید که آنچه خداوند برای بنده مقدر کرده است، بی کم و کاست به او می رسد هر چند در چاره اندیشی و پیدا کردن راه های کسب روزی ناتوان باشد و نیز بیش از آنجه خداوند برایش مقدر کرده به او نرسد، هر چند بسیار زرنگ و چاره اندیش باشد.
امام باقر(ع):
اللهم ارزقنی رزقاً حلالاً یکفینی و لا ترزقنی رزقاً یطغینی و لا تبتلینی بفقر أشقی به مضیقاً علی ... ؛
خدایا روزی کن مرا رزق حلالی که کفایتم کند و روزی مکن آن رزقی که به سرکشی ام کشاند و مرا به فقری گرفتار نساز که در تنگنایم قرار دهد و بدبخت شوم.
امام حسن(ع):
فإن الرزق مقسوم و استعمال الحرص استعمال المآثم؛
روزی قسمت شده است و حرص زدن سبب مبتلا شدن به گناهان می شود.
امام علی(ع):
إذا ألطأت الأرزاق علیک فاستغفر الله یوسع علیک فیها؛
هرگاه در روزی تو تأخیر و تنگی پدید آمد، آمرزش بخواه تا روزی را بر تو فراخ گرداند.
امام صادق(ع):
فی قوله تعالی(و یرزقه من حیث لا یحتسب) أی یبارک له فیما آتاه؛
رسول اکرم(ص):
من رضی بما رزقه الله قرت عینه؛
هرکس به آنچه خداوند روزیش کرده راضی باشد، خوش و خرم بماند.
امام باقر(ع):
إن العبد لیذنب الذنب فیزوی عنه الرزق؛
بنده گناه می کند و به سبب آن روزی از او گرفته می شود.
دوشنبه 9/10/1387 - 23:2
دعا و زیارت
حرامامام علی(ع):
ما نهی الله سبحانه عن شیء إلا و أغنی عنه؛
خدای سبحان انسان را از هیچ چیزی نهی نفرموده جز آن که او را از آن بی نیاز کرده است.
رسول اکرم(ص):
من أعرض عن محرم أبد له الله به عباده تسره؛
هرکس از حرام دوری کند، خداوند به جای آن عبادتی که او را شاد کند نصیبش می گرداند.
رسول اکرم(ص):
العباده مع أکل الحرام کالبناء علی الرمل – و قیل: علی الماء؛
عبادت با خوردن حرام همانند ساختن بنایی است بر روی شن(و به قولی: بر روی آب)
امام صادق(ع):
کسب الحرام یبین فی الذریه؛
در آمد حرام(اثرش) در فرزندان آشکار می شود.
امام سجاد(ع):
و أما حق یدک فأن لاتبسطها إلی لا یحل لک فتنال بما تبسطها إلیه من الله العقوبه فی الأجل و من الناس بلسان اللائمه فی العاجل ...؛
حق دست این است که آن را به حرام نگشایی که آن مایه کیفر خدا در قیامت و سرزنش مردم در دنیاست... .
ابوالحسن (ع) (امام کاظم(ع)):
یا داود إن الحرام لاینمی و إن نمی لایبارک له فیه و ما أنفقه لم یؤجر علیه و ما خلفه کان زاده إلی النار؛
ای داود! مال حرام رشد نمی کند و اگر هم رشد کند برای صاحبش برکت ندارد و اگر از آن چیزی انفاق کند پاداشی نخواهد دید و آنچه پس از خود بر جای گذارده، ره توشه او به سوی دوزخ است.
رسول اکرم(ص):
من أصاب مالاً من مهاوش أذهبه الله فی نهابر؛
هرکس مالی از حرام بدست آورد، خداوند در حوادث سخت آن را از بین می برد.
رسول اکرم(ص):
من کسب مالاً من غیر حله أفقره الله؛
هرکس از حرام مالی بدست آورد، خداوند به فقر مبتلایش خواهد نمود.
رسول اکرم(ص):
من أکل الحلال أربعین یوماً نورالله قلبه. و قال إن لله ملکاً ینادی علی بیت المقدس کل لیله من أکل حراماً لم یقبل الله منه صرفاً و لا عدلاً و الصرف النافله و العدل الفریضه؛
هرکس چهل روز حلال بخورد، خداوند قلبش را نورانی فرماید. و فرمودند: خدای را فرشته ای است در بیت المقدس که هر شب ندا می دهد هرکس حرام خورد خداوند کار مستحب و واجبی را از او قبول نمی کند.
رسول اکرم(ص):
لا یقدر رجل علی حرام ثم یدعه لیس به إلا مخافه الله إلا أبد له الله فی عاجل الدنیا قبل الاخره ما هو خیر له من ذلک؛
هرکس بتواند کار حرامی انجام دهد و آن را فقط از ترس خدا فرو گذارد، خداوند در همین دنیا، پیش از آخرت بهتر از آن را به او عوض می دهد.
دوشنبه 9/10/1387 - 23:1
دعا و زیارت
حلال
فی الحدیث یا احمد إن العباده عشره أجزاء: تسعه منها طلب الحلال فإذا طیبت مطعمک و مشربک فأنت فی حفظی و کنفی؛
در حدیث قدسی آمده است که خداوند می فرماید: ای احمد همانا عبادت ده جزء است که نه جزء آن طلب روزی حلال است، پس چون خوراکی و نوشیدنی خود را پاک کردی در پناه و حمایت من هستی.
رسول اکرم(ص):
طلب الحلال واجب علی کل مسلم؛
کسب در آمد حلال، بر هر مسلمانی واجب است.
امام علی(ع):
إن العبد لیحرم نفسه الرزق الحلال بترک الصبر، و لا یزاد علی ما قدر له؛
بنده به سبب بی صبری، خودش را از روزی حلال محروم می کند و بیشتر از روزی مقدر هم نصیبش نمی شود.
امام صادق(ع):
الفضل بن أبی قره: دخلنا علی أبی عبدالله(ع) و هو یعمل فی حائط له فقلنا: فداک: دعنا نعمل لک أو تعمله الغلمان، قال: لادعونی فإنی أشتهی أن یرانی الله عزوجل أعمل بیدی و أطلب الحلال فی أدی نفسی؛
فضل بن ابی قره: خدمت امام صادق(ع) که در باغش مشغول کار بود رسیدم و عرض کردم: خدا ما را فدای شما کند، اجازه بدهید ما برایتان کار کنیم یا غلامان این کار را انجام دهند. حضرت فرمودند: نه، مرا بهحال خود بگذارید، زیرا دوست دارم خداوند عزوجل مرا در حال کار کردن و زحمت کشیدن برای کسب روزی حلال ببیند.
رسول اکرم(ص):
حق الوالد علی والده ... أن لا یرزقه إلا طیباً؛
حق فرزند بر پدرش این است که ... جز از راه حلال، روزی او را تامین نکند.
رسول اکرم(ص):
یا علی من أکل الحلال صفادینه، ورق قلبه، و دمعت عیناه من خشیه الله تعالی و لم یکن لدعوته حجاب؛
ای علی هرکس حلال بخورد، دینش صفا می یابد، رقت قلب پیدا می کند، چشمانش از ترس خداوند متعال پر اشک می شود و برای (استجابت) دعایش مانعی نمی باشد.
امام صادق(ع):
الغلام ... یتعلم الحلال و الحرام سبع سنین؛
فرزند ... را در هفت سال سوم(از چهارده سالگی به بعد) حلال و حرام یاد دهید.
امام باقر(ع):
و الله لحدیث لصیبه من صادق فی حلال و حرام خیر لک مما طلعت علیه الشمس حتی تغرب؛
به خدا قسم اگر از شخصی راستگو حدیثی درباره حلال و حرام بشنوی، از آنچه که آفتاب بر آن طلوع و غروب می کند برای تو بهتر است.
امام صادق(ع):
لا خیر فی من لا یحب جمع المال من حلال فیکف به وجهه و یقضی به دینه؛
خیری در آن کس نیست که دوست ندارد از راه حلال مالی بدست آورد که آبرویش را حفظ و قرضش را با آن ادا نماید.
امام علی(ع):
من یکتسب مالاً من غیر حله یصرفه فی غیر حقه؛
هرکس مالی را از راه غیر حلال بدست آورد، آن را در راه غیر حق مصرف خواهد نمود.
دوشنبه 9/10/1387 - 23:0
دعا و زیارت
شوخی
امام باقر(ع):
إن الله عزوجل یحب المداعب فی الجماعه بلا رفث؛
خداوند عزوجل دوست دارد کسی را که در میان جمع شوخی کند به شرط آن که ناسزا نگوید.
رسول اکرم(ص):
إنی أمزح و لا أقول إلا حقاً؛
من شوخی می کنم، اما جز حق نمی گویم.
رسول اکرم(ص):
المؤمن دعب لعب و المنافق قطب غضب؛
مؤمن شوخ و شنگ است و منافق اخمو و عصبانی.
رسول اکرم(ص):
أتت امرأه عجوز إلی النبی(ع) فقال لا تدخل الجنه عجوز، فبکث، فقال: إنک لست یومئذ بعجوز، قال الله تعالی: (إنا أنشأناهن إنشأناهن إنشاء فجعلناهن أبکاراً)؛
پیرزنی نزد پیامبر(ص) آمد. حضرت به او فرمودند: پیر به بهشت نمی رود. پیرزن گریست. حضرت فرمودند: تو در آن روز پیر نخواهی بود. خدای متعال می فرماید: (ما آنان را آفرینش نوینی بخشیدیم و همه را دوشیزه قرار دادیم).
امام کاظم(ع):
إن رسول الله(ع) کان یأتیه الأعرابی فیهدی له الهدیه، ثم یقول مکانه: أعطنا ثمن هدیتنا فیضحک رسول الله(ع) و کان إذا اغتم یقول: ما فعل الأعرابی؟! لیته أتانا؛
بادیه نشینی بود که نزد رسول خدا(ص) می آمد و برای آن حضرت هدیه می آورد و همان جا می گفت: پول هدیه ما را بده و رسول خدا(ص) می خندیدند. آن حضرت هرگاه اندوهگین می شدند، می فرمودند: آن بادیه نشین چه شد؟ کاش نزد ما می آمد.
امام علی(ع):
کثره المزاح تذهب البهاء و توجب الشحناء؛
شوخی زیاد، ارج و احترام را می برد و موجب دشمنی می شود.
امام علی(ع):
من کثر مزاحه استجهل؛
هرکس زیاد شوخی کند، نادان شمرده می شود.
امام علی(ع):
رب هزل عادجداً؛
چه بسا شوخی ای که جدی می شود.
رسول اکرم(ص):
لا یبلغ العبد صریح الأیمان حتی یدع المزاح و الکذب و یدع المراء و إن کان محقاً؛
بنده به ایمان ناب نرسد، مگر آن که شوخی و دروغ را ترک گوید و مجادله(بگو مگو) را رها کند، هر چند حق با او باشد.
امام صادق(ع):
إذا أحببت رجلاً فلا تمازحه و لا تماره؛
هرگاه کسی را دوست داشتی، با او نه شوخی کن نه مجادله.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:59
دعا و زیارت
سلام
رسول اکرم(ص):
إن أولی الناس بالله وبرسوله من بدا بالسلام؛
نزدیکترین مردم به خدا و رسول او کسی است که آغاز گر سلام باشد.
امام علی(ع):
السلام سبعون حسنه تسعه و ستون للمبتدی و واحده للراد؛
سلام هفتاد ثواب دارد که شصت و نه تای آن برای سلام کننده است و یکی برای جواب دهنده.
رسول اکرم(ص):
یسلم الصغیر علی الکبیر، و یسلم الواحد علی الاثنین، و یسلم القلیل علی الکثیر، و یسلم الراکب علی الماشی، و یسلم المار علی القائم، و یسلم القائم علی القاعده؛
کوچک به بزرگ سلام کند و یک نفر به دو نفر و عده کمتر به عده بیشتر و سواره به پیاده و رهگذر به ایستاده و ایستاده به نشسته.
امام صادق(ع):
السلام قبل الکلام؛
نخست سلام، سپس کلام.
رسول اکرم(ص):
البادی بالسلام بریء من الکبر؛
سلام کننده، از تکبر بدور است.
رسول اکرم(ص):
خمس لا أدعهن حتی الممات ... و التسلیم علی الصبیان لتکون سنه من بعدی؛
پنج چیز است که تا زنده ام رهایشان نمی کنم ... و سلام کردن به کودکان تا بعد از من سنت شود.
رسول اکرم(ص):
أفش السلام یکثر خیر بیتک؛
سلام را رواج ده تا خیر و برکت خانه ات زیاد شود.
امام باقر(ع):
إن الله یحب إطعام الطعام و إفشاء السلام؛
خداوند غذا دادن و به همه سلام کردن را دوست دارد.
رسول اکرم(ص):
إن من موجبات المغفره بذل السلام و حسن الکلام؛
یکی از موجبات مغفرت، سلام کردن و سخن نیکو گفتن است.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:59
دعا و زیارت
غیبت
رسول اکرم(ص):
أتدرون ما الغیبه؟ قالوا: الله و رسوله اعلم، قال: ذکرک أخاک بما یکره قیل: أرأیت إن کان فی أخی ما أقول؟ قال: إن کان فیه ما تقول فقد اغتبته و إن لم یکن فیه ما تقول فقد بهته؛
آیا می دانید غیبت چیست؟ عرض کردند: خدا و پیامبر او بهتر می دانند. فرمودند: این که از برادرت چیزی بگویی که دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه می گویم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه می گویی در او باشد، غیبتش کرده ای و اگر آنچه می گویی در او نباشد، به او تهمت زده ای.
رسول اکرم(ص):
من اغتاب مسلماً أو مسلمه لم یقبل الله صلاته و لا صیامه أربعین یوماً و لیله إلا أن یغفر له صاحبه؛
هرکس از مرد یا زن مسلمانی غیبت کند، خداوند تا چهل شبانه روز نماز و روزه او را نپذیرد مگر این که غیبت شونده او را ببخشد.
امام صادق(ع):
الغیبه أن تقول فی أخیک ما ستره الله علیه و أما الأمر الظاهر فیه مثل الحده و العجله فلا؛
غیبت آن است که درباره برادرت چیزی بگویی که خداوند آن را پوشیده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهای آشکاری چون تند خویی و شتابزدگی غیبت نیست.
امام صادق(ع):
إذا جاهر الفاسق بفسقه فلا حرمه له و لا غیبه؛
هرگاه شخص فاسق و گنهکار آشکار را گناه کند، نه حرمتی دارد و نه غیبتی.
امام علی(ع):
السامع للغیبه کالمغتاب؛
شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است.
رسول اکرم(ص):
کفاره الاغتیاب أن تستغفر لمن اغتبته؛
کفاره غیبت این است که برای شخصی که از او غیبت کرده ای، آمرزش بطلبی.
رسول اکرم(ص):
إذا وقع فی الرجل و أنت فی ملأ، فکن للرجل ناصراً و للقوم زاجراً وقم عنهم؛
اگر در میان جمعی بودی و از کسی غیبت شد، او را یاری کن و آن جمع را از غیبت کردن بازدار و از میانشان برخیز و برو.
رسول اکرم(ص):
الغیبه اسرع فی دین الرجل المسلم من الاکله فی جوفه؛
غیبت کردن در (نابودی) دین مسلمان مؤثر تر از خوره در درون اوست.
امام باقر(ع):
من اغتیب عنده أخوه المؤمن فنصره و أعانه نصره الله فی الدنیا و الاخره و من اغتیب عنده أخوه المؤمن فلم ینصره (و لم یعنه) و لم یدفع عنه و هو یقدر علی نصرته و عونه إلا خفضه الله فی الدنیا و الاخره؛
کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او به یاریش برخیزد، خداوند در دنیا و آخرت او را یاری دهد و کسی که در حضور او از برادر مؤمنش غیبت شود و او- با آن که می تواند یاریش کند – به یاری او بر نخیزد و از وی دفاع نکند، خداوند او را در دنیا و آخرت پَست گرداند.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:58
دعا و زیارت
زبان
رسول اکرم(ص):
من کان یؤمن بالله و الیوم الاخر فلیقل خیراً أو لیسکت؛
هرکس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید سخن خیر بگوید یا سکوت نماید.
رسول اکرم(ص):
جمال الرجل فصاحه لسانه؛
زیبایی مرد به شیوایی زبان اوست.
امام باقر(ع):
إن هذا اللسان مفتاح کل خیر و شر فینبغی للمؤمن أن یختم علی لسانه کما یختم علی ذهبه و فضته؛
براستی که این زبان کلید همه خوبیها و بدیهاست پس سزاوار است که مؤمن بر زبان خود مهر زند، همان گونه که بر (کیسه) طلا و نقره خود مهر می زند.
امام علی(ع):
ما أضمر أحد شیئاً إلا ظهر فی فلتات لسانه و صفحات و جهه؛
هیچ کس چیزی را در دل پنهان نداشت، جز این که در لغزش های زبان و خطوط چهره او آشکار شد.
امام سجاد(ع):
حق اللسان إکرامه عن الخنی و تعویده الخیر و ترک الفضول التی لا فائده لها و البر بالناس و حسن القول فیهم؛
حق زبان، دور داشتن آن از زشت گویی، عادت دادنش به خیر و خوبی، ترک گفتار بی فایده و نیکی به مردم و خوشگویی درباره آنان است.
امام علی(ع):
اللسان سبع إن خلی عنه عقر؛
زبان، درنده ای است که اگر رها شود، گاز می گیرد.
امام صادق(ع):
إذا أراد الله بعبد خزیاً أجری فضیحته عی لسانه؛
هرگاه خداوند بخواهد بنده ای را رسوا کند، از طریق زبانش او را رسوا می کند.
امام سجاد(ع):
إن لسان ابن آدم یشرف کل یوم علی جوارحه فیقول: کیف أصبحتم؟ فیقولون: بخیر إن ترکتنا! و یقولون: الله الله فینا! و یناشدونه و یقولون: إنما نثاب بک و نعاقب بک؛
زبان آدمیزاد، هر روز به اعضای او نزدیک می شود و می گوید:
چگونه اید؟ آنها می گویند: اگر تو ما را به خودمان واگذاری، خوب هستیم و می گویند: از خدا بترس و کاری به ما نداشته باش: و او را سوگند می دهند و می گویند: ما فقط به واسطه تو پاداش می یابیم و به واسطه تو، مجازات می شویم.
امام علی(ع):
احبس لسانک قبل أن یطیل حبسک و یردی نفسک فلا شی ء أولیبطول سجن من لسان یعدل عن الصواب و یتسرع إلی الجواب؛
پیش از آن که زبانت تو را به زندان طولانی و هلاکت در افکند، او را زندانی کن، زیرا هیچ چیز به اندازه زبانی که از جاده صواب منحرف می شود و به جواب دادن می شتابد، سزاوار زندانی شدن دراز مدت نیست.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:57
دعا و زیارت
روانشناسی
امام علی(ع):
الناس کالشجر شرابه واحد و ثمره مختلف؛
مردم همانند درختان اند که آبشان یکی است و میوه هایشان گوناگون.
امام علی(ع):
الناس إلی أشکالهم أمیل؛
مردم به همانند خود، بیشتر تمایل دارند.
امام صادق(ع):
النوم راحه للجسد و النطق راحه للروح و السکوت راحه للقعل؛
خواب، آرامش بخش جسم است، سخن گفتن آسایش روح است و سکوت، سبب راحتی عقل است.
امام علی(ع):
إن للقلوب شهوه و کراهه و إقبالاً و إدبار فأتوها من إقبالها و شهوتها، فإن القلب إذا اکره عمی؛
دلها را حالت خواستن و ناخواستن و روی آوردن و پشت کردن است. از راه خواسته ها و تمایلات سراغ قلبها بروید، چرا که اگر دل را به کاری مجبور کنند، کور می شود.
امام علی(ع):
من لم یحسن ظنه استوحش من کل أحد؛
آن کس که گمان خود را نیکو نسازد(و بدبین باشد) از هرکس وحشت می کند.
امام علی(ع):
الناس أعداء ماجهلوا؛
مردم، با آنچه نمی دانند دشمن اند.
امام علی(ع):
خوافی الأخلاق تکشفها المعاشره؛
خصلت ها و اخلاق پنهان را، معاشرت آشکار می سازد.
امام صادق(ع):
رجلاً یسأل ابا عبدالله(ع) فقال: الرجل یقول أودک، فکیف أعلم أنه یودنی؟ فقال: امتحن قلبک، فإن کنت توده فإنه یودک؛
شخصی از امام صادق(ع) پرسید: گاهی به من گفته می شود: دوستت دارم. از کجا بدانم که (راست می گوید و) دوستم دارد؟ حضرت فرمودند: قلب خودت را بیازمای، پس اگر تو او را دوست داری، بدان که او نیز تو را دوست دارد.
رسول اکرم(ص):
بموت النفس تکون حیاه القلب و بحیاه القلب البلوغ إلی الاستقامه؛
زیر پاگذاشتن هوا و هوسف دل را زنده می کند و زنده دلی، سبب استقامت است.
امام صادق(ع):
من ساء خلقه عذب نفسه؛
هرکس بداخلاق باشد، خودش را شکنجه و آزار می دهد.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:57
دعا و زیارت
همت
امام علی(ع):
الشرف بالهمم العالیه لا بالرمم البالیه؛
شرافت به همت های بلند است نه به استخوان های پوسیده.
امام علی(ع):
الفعل الجمیل ینبی عن علو الهمه؛
کردار زیبا از بلندی همت خبر می دهد.
امام علی(ع):
الطاعه همه الأکیاس، المعصیه همه الأرجاس؛
فرمانبری از خداوند همت زیرکان است. نا فرمانی از خدا همت پلیدان است.
امام علی(ع):
أشرف الهمم رعایه الذمام؛
شریف ترین همت ها نگهداری حق و حرمت ها و رعایت عهد و پیمان هاست.
امام علی(ع):
الکف عما فی أیدی الناس عفه و کبر همه؛
طمع نداشتن به آنچه در نزد مردم است، (نشان) عزت نفس و بلند همتی است.
امام علی(ع):
من شرف الهمه لزوم القناعه؛
پایبندی به قناعت، از والایی همت است.
امام علی(ع):
اقصر همتک علیما یلزمک و لا تخض فیما لا یعنیک؛
همت خود را صرف چیزهایی کن که به آن نیاز داری و آنچه را به کار تو نمی آید پی گیری مکن.
امام علی(ع):
نعوذ بالله من المطامع الدنیه و الهمم الغیر المرضیه؛
به خدا پناه می بریم از مطامع پست و همت ها و خواسته های ناپسند.
امام علی(ع):
إن سمت همتک لإصلاح الناس فابدأ بنفسک، فإن تعاطیک صلاح غیرک و انت فاسد أکبر العیب؛
اگر همت والای اصلاح مردم را در سرداری، از خودت آغاز کن، زیرا پرداختن تو به اصلاح دیگران، در حالی که خود فاسد باشی بزرگترین عیب است.
امام علی(ع):
ما أبعد الخیر ممن همته بطنه و فرجه؛
چه دور است خیر و خوبی از کسی که هم و غمش شکم و شرمگاه اوست.
دوشنبه 9/10/1387 - 22:56
