هر وقت توی زندگی به یه در بزرگ رسیدی که روش یه قفل بزرگ بود نترس و نا امید نشو!!! چون اگه قرار بود باز نشه جاش یه دیوار میذاشتن
کسی با نگاهش مرا تا بیابان بی انتهای جنون برد کسی با سکوتش مرا تا درندشت دریای خون برد مرا باز گردان مرا ای به پایان رسانیده آغازگردان
قسم به عشقمون قسم همش برات دلواپسم
قرار نبوداینجوریشه یهو بشی همه کسم
راستی چی شد؟ چجوری شد؟ اینجوری عاشقت شدم؟
شاید میگم تقصیر توست تا کم شه ازجرم خودم!
بابا کجایی؟
نیستی؟
تو پیستی؟
توریستی؟
خدایی نکرده مریض که نیستی؟
راستی،
با اینکه یاد ما نیستی،
ولی اول لیستی،
یعنی بیسته بیستی....
