تبیان، دستیار زندگی

وی تولید خودرو در خاورمیانه ، آسیای میانه و امریكای لاتین را از برنامه های اجرا شده و در دست اجرای گروه سایپا در سایر نقاط جهان ذكر كرد .

 منبع : سایت سایپا

سمند گام بزرگی در جهت تولید خودرو ملی بود که امروز با رونمایی مینیاتور این هدف تکمیل شد .
خودرو ملی گروه خودروسازی سایپا با نام مینیاتور روز شنبه ۲۲ آذر در مجمع اجلاس سران با حضور رئیس جمهور و مسئولان صنعت خودروسازی رونمایی شد .
این خودرو که در کلاس B توسط سایپا طراحی شده از اولین مرحله طراحی تا رونمایی زیر نظر گروه های متخصص موسسه تحقیقات و توسعه سایپا در کنار تیم های متخصص اروپایی و آسیایی شکل گرفته و افتخار بزرگی را نصیب صنعت خودروسازی ایران کرده است .
۱۲۰ میلیارد تومان سرمایه گذاری سایپا برای این پروژه بوده که به زعم بذرپاش مدیر این مجموعه ، این مبلغ نوعی رکورد در طراحی خودرو کاملا بومی به حساب می آید . مینیاتور اکنون در فاز آزمایشی تولید قرار دارد و قرار است در سایت تولیدی سایپا در کاشان به تولید انبوه برسد .
بر اساس برنامه های اعلام شده سایپا امسال باید از ۳۰ طرح رونمایی می کرد ، این در حالی است که بر اساس ادعای مسئولان این شرکت مینیاتور ۲۱امین و بزرگترین طرح رونمایی شده سایپا در سال جاری است .
دکتر زارعی ، مدیر مرکز تحقیقات و توسعه سایپا با اشاره به ۱۰۰ درصد ملی بودن پلت فرم مینیاتور گفت : عمری ۵ تا ۶ ساله برای این پلت فرم پیش بینی کرده ایم تا پس از این مدت محصول جدیدی را روی این پلت فرم جایگزین مینیاتور کنیم ولی در نظر داریم تا ۲ الی ۳ سال آینده محصولات دیگری را نیز روی این پلت فرم روان هبازار کنیم و این برنامه از آن جهت برای ما اهمیت دارد که قصد گسترش محصولات سایپا را در کلاس B ، C و D- دنبال می کنیم .
مینیاتور مصرفی حدود ۷ لیتر دارد اما گلایه ای از محمود احمدی نژاد در همین رابطه جالب توجه بود . محمود احمدی نژاد رئیس جمهور با اشاره به افتخاراتی که این خودرو پس از سمند نصیب صنعت خودروسازی کشور ما خواهد کرد ، بحران سوخت در کشور را متذکر شدو گفت : به نظر می رسد می شد شرایط را به گونه ای برای مینیاتور فراهم کرد تا مصرفی به مراتب کمتر از این رقم داشته باشد .
رئیس جمهور در ادامه در تذکری که در لفافه به آن اشاره کرد گفت : بهتر است گروه خودروسازی سایپا بحث کاهش مصرف سوخت و به ویژه ایمنیت محصولات را جدی تر پیگیری کند ، و هر مبلغی در این زمینه سرمایه گذاری شود نباید موجب نگرانی مدیران شود زیرا این دوبحث از حیاتی ترین مشخصات یک خودرو برای مردم به شمار می آیند . به نظر می رسد ، رئیس جمهور به کمک سردار رویانیان آمده تا شاید تذکرات امنیت پراید کمی جدی تر پیگیری شود.

در قسمت دوم مطلب به بررسی مشخصات طراحی مینیاتور به صورت مختصر می پردازیم :

مینیاتور از بسیاری جهات خودرویی پر افتخار برای صنعت ما محسوب می شود .هر چند در تمامی بخش ها همکاری های کاملی با متخصصان خارجی صورت گرفته اما بهتر است تلاش های متخصصان داخلی را هم فراموش نکنیم و از شما خواهشمندم در قسمت نظرات در این زمینه کم لطفی نکنید .

طراحی خودرو توسط متخصصات و مهندسان طراحی سایپا در کنار متخصصان طراحی شرکت italdesign و با فناوری این شرکت در ایران صورت گرفته طراحی کلی به ۱۰ سال پیش بر می گردد که در طول این سال ها تغییرات بسیاری را تجربه کرده طرح با کد SPC5 از حدود سال ۱۳۷۸ آغاز شد و در این بین مدتی مسکوت مانده بود تا دوباره از سر گرفته شود .
پس از قطعی شدن طراحی خودرو کاملا ایرانی سایپا کد S81 برای آن در نظر گرفته شد و مدتی پیش از فاش شدن نام خودرو کد مفهومی ۲۳۱ برای خودرو ملی سایپا اعلام شد . پیشرانه ۱۴۹۷ سی سی ( ۱/۵ لیتر ) مینیاتور با همکاری موسسه FEV آلمان و متخصصان ایرانی طراحی شده اما تماما نوآوری نیست و در حقیقت با تغییراتی روی موتور پراید و تغییراتی در محفظه احتراق ، قطر سیلندر و سر سیلندر موتور به آن دست پیدا کرده اند این موتور توانایی تولید حداکثر ۷۸ اسب بخار قدرت در دور ۵۵۰۰ و حداکثر گشتاور ۱۲۶ نیوتون متر در دور ۴۰۰۰ را داراست .
پیشرانه مینیاتور که روی آن ” موتور کاملا ایرانی سایپا ۲۳۱ ” درج شده ۴ سیلندر و ۸ سوپاپ دارد و استاندارد آلایندگی یورو ۳ را پاس کرده است .

در نمای جلو خودرو بهتر است قضاوت قسمت چراغ ها را به بعد موکول کنیم از در نمای کلی جلو بر اساس ذائقع طراحان italdesign طراحی بسیار شبیه به QQ6 از چری مشهود است . خودرو شکستگی های جسورانه زیبا و جذابی دارد . طراحان بسیار خلاقانه و هنرمندانه روی جزئیات طرح کار کرده اند و نمود این خلاقیت در نمای عقب خودرو به چشم می خورد .
چراغ ها ی عقب هر چند شباهت بی مانندی به مزدا ۳۲۳ دارند اما لبه بر آمده صندوق عقب که تا بالای گلگیر ها ادامه دارد در کنار صندوق عقب که در پشت کمی قوس دارد و به بیرون متمایل شده کاملا از سری ۶ بی ام و الهام گیری شده . خودرو در نمای کنار و روی در های شکستگی های زیادی دارد که از بالای گلگیر شروع شده اند و با پیروی از شعاع قوس گلگیر با ادام هبر روی در ها در یک سوم انتهای خودرو تمام شده اند ، این شکستگی روی گلگیر جلو هم به گونه جذابی انجام شده و در کل نمای زیبایی از سه رخ انتهای خودرو به وجود آورده که ظرافت های طراحی مینیاتور را به زیبایی نمایش می دهند .
خودرو در نمای عقب و قسمت سپر دارای ضعف های طراحی است و در نمای جلو هم به دلیل استفاده از کاپوت و جلوپنجره ای به سبک محصولات هاچ بک بزرگ سئات خلا عرضی را در اولین نگاه به وجود می آورد ، به گونه ای که خودرو در نمای مستقیم جلو جذابیت خاصی ندارد اما این طراحی در نمای جلو زمانی که در نمای سه رخ جلو با طراحی خوب نمای کنار خودرو تلفیق می شود زبان طراحی “می باخ” را در ذهن تداعی می کنند که مینیاتور را هر چند کوچک ولی دوست داشتنی نمایش می دهد .

بر اساس اطلاعات به دست آمده مدل هاچ بک و استیشن واگن مینیاتور نیز در قالب پروتوتایپ طراحی شده اند ولی اجرای آن ها هنوز در هاله ای از ابهام است .
مینیاتور یک طرح بزرگ اقتصادی است و باید به تمام ایرانی بودن آن افتخار کرد ، معمولا از این بخش صحبت ها برداشت هایی ضد ایرانی می شود که مگه موتور این خودرو کاملا توسط سایپا طراحی شده ؟!! نه منظور از تمام ایرانی بودن به این شکل نیست مینیاتور از هیچ لحاظی تحت لیسانس هیچ شرکتی نیست ، این یعنی تمام اختیارات تغییرات ، استفاده از پلت فرم و موتور مینیاتور گسترش بیش از پی محصولات سایپا از این پس به دست خود ما انجام خواهد شد ، ضعف این مساله که از سمند یک خودرو تمام ایرانی نمی ساخت ، پلت فرم مشترک این خودرو با پژو ۴۰۵ بود .
سایپا در نظر دارد تا ۱۳۹۰ دو تا سه خودرو ملی دیگر را نیز روانه بازار کند .

مینیاتور از امکانات بسیار کاملی برخوردار است و در صورت عرضه با قیمتی زیر ۱۰ میلیون تومان رقیبی در بازار نخواهد داشت ۴ شیشه برقی ، ترمز ABS و ایربگ SRS برای راننده تنها آپشن های استاندارد و جالب توجه مینیاتور هستند که از آن خودرویی باور نکردنی در صورت عرضه با قیمتی حدود ۱۰ میلیون تومان می سازند .
بر اساس گفته یکی از مسئولان سایپا این شرکت قصد ندارد تیپ بندی مینیاتور را مانند تندر ۹۰ انجام دهد ، بلکه این خودرو در تیپی منحصر به فرد و با قیمتی استثنایی عرضه خواهد شد .
حرف بسیار است ، پیرامون طراحی داخلی ، مقایسه با X12 ایران خودرو که منطقی آن را با خیال راحت روی دست مینیاتور می داند و …. !

امکانات استاندارد :
سیستم قفل مرکزی
سیستم تهویه مطبوع
سیستم ضد سرقت ، immobilizer
رادیو + سی دی پلیر
شیشه برقی جلو عقب

مشخصات عمومی :
نوع بدنه : سدان
ظرفیت سرنشین : ۴

مشخصات موتور :
نوع : SI MPFI
تعدا سیلندر : ۴ عدد خطی
قطر سیلندر : ۷۵/۵ میلیمتر
کورس پیستون : ۸۳/۶ میلیمتر
حجم موتور : ۱۵۰۰ سی سی
حداکثر قدرت : ۷۸ اسب بخار در دور ۵۵۰۰
حداکثر گشتاور : ۱۲۶ نیوتون متر در دور ۴۰۰۰
تعدا سوپاپ : ۸
استاندارد آلایندگی : یورو ۳

سیستم سوخت رسانی :
نوع : انژکتوری
سوخت : بنزین
پمپ سوخت رسان : الکتریکی
ظرفیت باک : ۴۱ لیتر
گیربکس و عملکرد آن : دستی

سیستم تعلیق جلو :
نوع : مک فرسون
نوع فنر: لول
جذب کننده شوک : گازی (کم فشار )

سیستم تعلیق عقب :
نوع : اکسل پیچشی
نوع فنر : لول
جذب کننده شوک : گازی ( پر فشار )

سیستم فرمان :
نوع : هیدرولیکی
کمترین شعاع گردش : ۵/۲ متر

سیستم ترمز :
جلو : دیسکی خنک شونده
عقب : کاسه ای

تایر و رینگ :
نوع تایر : رادیال
سایز تایر : ۱۷۵/۷۰R1382H
سایز رینگ : ۱۳*۵J,offset=40
وزن ها :
وزن بدون سرنشین : ۱۰۱۳ کیلوگرم
وزن با سرنشین وباک پر : ۱۳۴۷ کیلوگرم

ابعاد :
طول کل : ۴۱۰۵ میلیمتر
عرض : ۱۶۳۵ میلیمتر
ارتفاع : ۱۴۸۴ میلیمتر
حداقل فاصله تا زمین : ۱۶۰ میلیمتر

دانشجویان و طلاب متحصن در مقابل ترمینال شماره یك فرودگاه مهرآباد پس از پایان تحصن شش روزه‌ خود دقایقی پیش راهپیمایی خود را به سمت بیت مقام معظم رهبری آغاز كردند.

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این تحصن شش روزه كه به دعوت جنبش عدالتخواه دانشجویی برگزار شد، با صدور بیانیه‌ای به پایان رسید.‌ هم‌اكنون دانشجویان و طلاب برای تجدید بیعت با مقام معظم رهبری و اعلام آمادگی برای اجرای فرامین ایشان به سمت بیت رهبر معظم انقلاب حركت كرده و قصد دارند همزمان با نماز مغرب و عشاء در مراسم عزاداری اباعبدالله حسین (ع) شركت كنند.

در بیانیه پایانی متحصنین آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

در پی فجایع دردناك غزه و صدور فرمان بی سابقه مقام معظم رهبری، جنبش دانشجویی با توجه به وظیفه سنگینی كه بر دوش احساس می‌كرد و نیز رسالت تاریخی خود در بیداری هر چه بیشتر امت‌ها، پس از تشكیل جلسات هم اندیشی و با عنایت به ظرفیت‌های موجود، تصمیم به برگزاری تحصن در فرودگاه بین المللی مهرآباد تهران به منظور اعلام آمادگی برای اعزام به غزه كرد.

ویژگی های حركت:

تحصن در فرودگاه مهرآباد تهران در شرایطی برگزار شد كه ظرفیت‌های شكفته در كل كشور از یك سو و سردرگمی نیروهای ارزشی از سوی دیگر آنان را به سمت حركت‌هایی سوق داده بود كه هرچند برخاسته از خشم انقلابی بود، اما باید اشاره كرد كه ظرفیت‌های حاضر در این فعالیت‌ها قابلیت بهره برداری بیشتری داشت به شرط این كه نیروهای حزب‌الله بار دیگر در زیر بیرق واحدی گرد هم جمع می‌آمدند و رود خروشان نیروهای انقلاب تبدیل به جویبارهای پراكنده نمی‌گردید. فرودگاه‌ به عنوان نقطه رهایی و مرز هوایی كشور، مكانی بود كه تداعی گر حركت لشكر پیروز محمد رسول الله به فرماندهی حاج احمد متوسلیان در یاری به ملت مظلوم لبنان بود. با توجه به این شرایط حركت تحصن در فروگاه مهرآباد تهران به منظور اعلام آمادگی اعزام به غزه ویژگی‌هایی داشت كه آن را از دیگر حركات انجام شده در این زمان متمایز می‌ساخت:

1) اعلام حضور جدی: این حركت به منزله یك گام به جلو در لبیك به فرمان تاریخی مقام معظم رهبری و اعلام حضور جدی مردم برای پشتیبانی از ملت مظلوم فلسطین بود. اعلام حضوری كه شرایط را برای اقدام همه جانبه نظام فراهم می‌سازد و عملا حجت را برای اقدام جدی مسوولین در راستای اجرای فرمان مقام معظم رهبری تمام می سازد.

2) عدم تقابل با نظام: این حركت هرچند مطالبات جدی‌ای را در حوزه مسائل مختلف مرتبط با فلسطین از مسوولین داشته است اما منجر به تقابل و اتلاف نیروهای خودی نشد و منجر به تحمیل هزینه به نظام نگردید.

3) امكان الگوبرداری از حركت: مهم ترین خصوصیت حركت های دیگر، انحصار این فعالیت ها به مركز كشور بود. این امر باعث می شد تا ظرفیت نیروها در دیگر نقاط كشور امكان حضور در چنین اقداماتی را نداشته باشند. از این نظر حركت تحصن در فرودگاه مهر‌آباد به منظور اعلام آمادگی حركتی بود كه توانست منجر به الگوبرداری دیگر شهرهای كشور نیز شود. چنانچه در اقدامی هماهنگ فرودگاه‌های زاهدان، یزد، شیراز كرمان و ... نیز شاهد تحصن مردم انقلابی بود.

4) ایجاد فرصتی جهت حضور نخبگان فكری ـ فرهنگی: تحصن چند روزه در فرودگاه مهرآباد این فرصت را برای بسیاری از نخبگان و روشنفكران انقلابی فراهم كرد تا با حضور در جمع طلاب و دانشجویان ضمن ابراز همدردی به بیان دیدگاه‌ها و بازخوانی اصول و آرمان‌های جهانی انقلاب اسلامی بپردازند. لذا برخلاف بسیاری از تجمعات و حركات دانشجویی كه تنها به تخلیه احساسات منجر می‌شود این تحصن این بركت را داشت تا شركت‌كنندگان علاوه بر ابراز احساسات به كسب بصیرت نیز بپردازند.

5) حضور مسئولان: حركت تحصن در فرودگاه مهرآباد جهت اعلام آمادگی برای اعزام به غزه با حضور مسولان مختلف كشور امكان ارائه مطالبات جدی جنبش دانشجویی را از مسوولان فراهم كرد. پیگیری فرمان مقام معظم رهبری، پیگیری قوانین مهجوری مانند قانون حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین، بازخواست برخی از اقدامات سیاست خارجی كشور در ارتباط عادی سازی روابط با رژیم باطل حسنی مبارك و ... از جمله مطالباتی بود كه در این حركت مطرح شد.

6) ایجاد ارتباط: این حركت امكان ایجاد ارتباط بین گروه های طلاب و دانشجویان سراسر كشور و حتی كشورهای خارجی را فراهم كرد. حضور طلاب و دانشجویانی از تهران، مشهد، قم، خرم‌آباد، كرمان، شیراز، تبریز، یزد، بوشهر، قزوین، بروجرد و ... و نیز دانشجویانی از سوریه،‌ فلسطین، لبنان، پاكستان، كشمیر در این حركت نقطه عطفی در ایجاد ارتباط بین بدنه حزب‌اللهی در سطحی ملی و بین المللی را فراهم كرد كه می تواند منشا حركات و اقدامات آتی در حوزه‌های مرتبط با مسائل جهان اسلام باشد.

7) حضور نمایندگان حركت های مقاومت اسلامی: حضور نمایندگانی حزب الله لبنان، جهاد اسلامی فلسطین و حماس در این حركت در واقع منجر به رساندن پیام طلاب و دانشجویان به این حركت های مقاومت اسلامی در منطقه خاورمیانه شد. اقدامی كه بی شك منجر به تقویت روحیه مبارزاتی این گروه‌ها شده است.

8) تشكیل كارگروه های تخصصی: فرصت چندروزه تحصن این امكان را فراهم آورد تا با حضور كارشناسان مسائل منطقه اعم مسائل جغرافیای سیاسی، ساختار نظامی رژیم صهیونیستی، ... در كارگروه های مختلف شكافته شود و به ایجاد بصیرت و آگاهی نسبت به مسائل منطقه در طلاب و دانشجویان متحصن منجر شود.

تحصن در فروگاه مهرآباد تهران به منظور اعلام آمادگی برای حضور در غزه مانند دیگر اقدامات ظرفیت اجرایی خاص خود را داراست كه طی این روزها با توجه به مشورت با اساتید و جلسات برگزار شده باید ادامه این حركت در قالب های تخصصی تر و با بهره گیری از ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های بوجود آمده در حركت استمرار یابد.

در پایان لازم است تا از بیش از 500 نفر از طلاب قم، قزوین و مشهد و دانشجویان دانشگاه های صنعتی شاهرود، زاهدان، امام صادق، علم و صنعت ایران، صنعتی شریف، امیر كبیر، علوم قضایی، شاهد، شیراز، فردوسی، بین المللی امام خمینی، آزاد قزوین، آزاد تاكستان، پیام نور قزوین، كار، خرم آباد، آزاد خرم آباد و نیز مردم ... برای حضور در این تحصن تشكر به عمل آید و بدینوسیله از سایر كسانی كه در حركت حضور داشتند برای ادامه حركت در قالب های دیگر جهت همكاری دعوت به عمل می آید.

حركت به سمت بیت مقام معظم رهبری به منظور تجدید بیعت با ایشان نقطه آغازی است برای ادامه جنبشی كه با ریختن خون مردم مظلوم غزه جانی دوباره گرفته است و امید است نقطه آغازی باشد بر حركت جدی به سمت ایجاد هسته‌های مقاومت بسیج جهانی مستضعفین برای غلبه بر سیطره كفر و نفاق جهانی ولذا مبارزه پایان نیفتاده و به فرمایش حضرت امام تا ظلم هست مبارزه هست و تا مبارزه هست ما هستیم.

فصل اوّل : ولادت و رشــد
پـیـش از پـرداخـتـن بـه ولادت و رشـد ابوالفضل العباس ( علیه السّلام ) به اختصار از دودمـان تـابـنـاك ایـشان كه در ساخت شخصیت و سلوك درخشان و زندگى سراسر حماسه ایشان اثرى ژرف داشتند، سخن مى گوییم .
دودمان درخشان
حـَسـَب و نـَسـَبـى والاتـر و درخـشانتر از نسب حضرت ، در دنیاى حسب و نسب وجود ندارد. عباس از بطن خاندان علوى برخاسته است ، یكى از والاترین و شریفترین خاندانهایى كه بـشـریـت در طـول تـاریـخ خـود شـناخته است ، خاندانى تناور و ریشه دار در بزرگى و شرافت كه با قربانى دادن در راه نیكى و سودرسانى به مردم ، دنیاى عربى و اسلامى را یـارى كـرد و الگوهایى از فضیلت و شرف براى همگان بجا گذاشت و زندگى عامه را بـا روح تقوا و ایمان منوّر ساخت . در این جا اشاره اى كوتاه به ریشه هاى گرانقدرى كه ((قمر بنى هاشم )) و ((افتخار عدنان )) از آنها بوجود آمد، مى كنیم .
پـدر
پـدر بـزرگـوار حـضـرت عـبـاس ( عـلیـه السـّلام ) امـیـرالمـؤ مـنـیـن ، وصـىّ رسـول خـدا( صـلّى اللّه عـلیـه و آله ) در مـدیـنـه عـلم نـبـوت ، اولیـن ایـمـان آورنـده بـه پـروردگـار و مـصدق رسولش ، همسر دخت پیامبرش ، همپایه ((هارون )) براى ((موسى )) نـزد حـضـرت خـتـمـى مـرتـبـت ، قـهرمان اسلام و نخستین مدافع كلمه توحید است كه براى گسترش رسالت اسلامى و تحقق اهداف بزرگ آن با نزدیكان و بیگانگان جنگید.
تـمـام فـضـیـلتـهـاى دنـیـا در بـرابـر عـظـمـت او نـاچـیـزنـد و در فـضـیـلت و عمل ، كسى را یاراى رقابت با او نیست . مسلمانان به اجماع او را پس از پیامبراكرم ( صلّى اللّه عـلیـه و آله ) داناترین ، فقیه ترین و فرزانه ترین كس مى دانند. آوازه بزرگیش در همه جهان پیچیده است و دیگر نیازى به تعریف و توصیف ندارد.
عـبـاس را هـمـیـن سرافرازى و سربلندى بس كه برخاسته از درخت امامت و برادر دو سبط پیامبر اكرم ( صلّى اللّه علیه و آله ) است .
مادر
مادر گرامى و بزرگوار ابوالفضل العباس ( علیه السّلام ) بانوى پاك ، ((فاطمه دخت حـزام بـن خالد)) است . ((حزام )) از استوانه هاى شرافت در میان عرب به شمار مى رفت و در بـخـشـش ، مـهمان نوازى ، دلاورى و رادمردى مشهور بود. خاندان این بانو از خاندانهاى ریـشـه دار و جـلیـل القدر بود كه به دلیرى و دستگیرى معروف بودند. گروهى از این خاندان به شجاعت و بزرگ منشى ، نامى شدند، از جمله :
1 ـ عامر بن طفیل :
عـامر برادر ((عمره ))، مادر مادربزرگ ((ام البنین )) بود كه از معروفترین سواران عرب بـه شـمـار مـى رفت و آوازه دلاورى او در تمام محافل عربى و غیر آن پیچیده بود تا آنجا كـه اگـر هـیـاءتـى از عـرب نزد ((قیصر روم )) مى رفت در صورتى كه با عامر نسبتى داشت ، مورد تجلیل و تقدیر قرار مى گرفت وگرنه توجهى به آن نمى شد.
2 ـ عامر بن مالك :
عامر جدّ دوّم بانو ((ام البنین )) است كه از سواران و دلاوران عرب به شمار مى رفت و به سـبـب دلیـرى بـسـیارش ، او را ((ملاعب الاسّنة )) (همبازى نیزه ها) لقب داده بودند. شاعرى درباره اش مى گوید:
((عـامـر بـا سـرنـیـزه هـا بازى مى كند و بهره گردانها را یكجا از آن خود ساخته است )).

عـلاوه بـر دلاورى ، از پـایبندان به پیمان و یاور محرومان بود و مردانگى او ضعیفان را دسـتـگـیـر بـود كـه مـورخـان در ایـن بـاب نـمـونـه هـاى مـتـعـددى از او نقل كرده اند.
3 ـ طفیل :
طـفیل پدر عمره (مادر مادر بزرگ ام البنین ) از نامدارترین دلاوران عرب بود و برادرانى از بهترین سواران عرب داشت از جمله : ربیع ، عبیده و معاویه . به مادر آنان ((ام البنین )) گفته مى شد. این چند برادر نزد ((نعمان بن منذر)) رفتند.
در آنـجـا ((ربـیـع بـن زیـاد عبسى )) را كه از دشمنانشان بود، مشاهده كردند. ((لبید)) از خشم برافروخته شد و نعمان را مخاطب ساخته چنین سرود:
((اى بخشنده خیر بزرگ از دارایى ! ما فرزندان چهارگانه ((ام البنین )) هستیم )).
((ماییم بهترین فرزندان عامر بن صعصعه كه در كاسه هاى بزرگ به دیگران اطعام مى كنیم )).
((در میدان كارزار، میان جمجمه ها مى كوبیم و از كنام شیران به سویت آمده ایم )).
((درباره او (ربیع ) از دانایى بپرس و پندش را به كار بند)).
((هـشـیـار باش ! اگر از بدگویى و لعن بیزارى ، با او نشست و برخاست مكن و با او هم كاسه مشو)).

نعمان از ربیع روگردان شد و او را از خود دور كرد و به او گفت :
((از مـن دور شـو و بـه هـر سـو كـه مـى خـواهـى روانـه شـو و بیش از این با اباطیلت مرا میازار)).
((چـه راسـت و چـه دروغ ، دربـاره ات چـیزهایى گفته شد، پس عذرت در این میان چیست ؟)). این كه نعمان فوراً خواسته آنان را برآورد و ربیع را از خود راند، بیانگر موقعیت والاى آنان نزد اوست .
4 ـ عروة بن عتبه :
عـروه پـدر ((كبشه )) نیاى مادرى ام البنین و از شخصیتهاى برجسته در عالم عربى بود. بـه دیـدار پـادشـاهـان مـعـاصـر خـود مـى رفـت و از طـرف آنـان مـورد تـجـلیـل و قـدردانـى قـرار مـى گـرفـت و پـذیـرایـى شـایـانـى از او بـه عمل مى آمد.
اینان برخى از اجداد مادرى حضرت ابوالفضل ( علیه السّلام ) هستند كه متصف به صفات والا و گرایشهاى عمیق انسانى بوده اند و به حكم قانون وراثت ، ویژگیهاى والاى خود را از طـریـق ام البـنـیـن بـه فـرزنـدان بـزرگـوارش منتقل كرده اند.
پیوند امام با ام البنین
هـنـگـامى كه امام امیرالمؤ منین ( علیه السّلام ) به سوگ پاره تن و ریحانه پیامبر اكرم ( صـلّى اللّه عـلیـه و آله ) و بـانـوى زنـان عـالمیان ، فاطمه زهرا( علیها السّلام ) نشست ، بـرادرش ((عـقیل )) را كه از عالمان به انساب عرب بود فراخواند و از او خواست برایش هـمـسـرى بـرگزیند كه زاده دلاوران باشد تا پسر دلیرى به عرصه وجود برساند و سالار شهیدان را در كربلا یارى كند.

عـقـیـل ، بـانـو ام البـنین از خاندان ((بنى كلاب )) را كه در شجاعت بى مانند بود، براى حـضـرت انـتخاب كرد. بنى كلاب در شجاعت و دلاورى در میان عرب زبانزد بودند ولبید درباره آنان چنین مى سرود:
((ما بهترین زادگان عامر بن صعصعه هستیم )).
و كـسـى بـر ایـن ادعـا خـرده نـمى گرفت . ((ابوبراء)) همبازى نیزه ها (ملاعب الاسنّه ) كه عرب در شجاعت ، چون او را ندیده بود، از همین خاندان است . 
امـام ایـن انـتـخـاب را پـسـنـدید و عقیل را به خواستگارى نزد پدر ام البنین فرستاد. پدر خشنود از این وصلت مبارك ، نزد دختر شتافت و او با سربلندى و افتخار، پاسخ مثبت داد و پیوندى همیشگى با مولاى متقیان ، امیرمؤ منان ( علیه السّلام ) بست . حضرت در همسرش ، خـِرَدى نـیـرومـنـد، ایـمانى استوار، آدابى والا و صفاتى نیكو مشاهده كرد و او را گرامى داشت و از صمیم قلب در حفظ او كوشید.
ام البنین و دو سبط پیامبر (ص )
ام البـنـیـن بـر آن بـود تـا جـاى مـادر را در دل نـوادگـان پـیـامـبـر اكـرم و ریـحـانـه رسـول خـدا و آقـایان جوانان بهشت ، امام حسن و امام حسین ( علیهما السّلام ) پر كند؛ مادرى كـه در اوج شـكـوفـایـى پـژمرده شد و آتش به جان فرزندان نوپاى خود زد. فرزندان رسـول خـدا در وجـود این بانوى پارسا، مادر خود را مى دیدند و از فقدان مادر، كمتر رنج مـى بـردنـد. ام البنین فرزندان دخت گرامى پیامبر اكرم ( صلّى اللّه علیه و آله ) را بر فـرزنـدان خـود ـ كه نمونه هاى والاى كمال بودند ـ مقدّم مى داشت و عمده محبت و علاقه خود را متوجه آنان مى كرد.
تـاریـخ ، جـز ایـن بـانـوى پـاك ، كـسى را به یاد ندارد كه فرزندان هووى خود را بر فرزندان خود مقدّم بدارد. لیكن ، ام البنین توجّه به فرزندان پیامبر را فریضه اى دینى مى شمرد؛ زیرا خداوند متعال در كتاب خود به محبت آنان دستور داده بود و آنـان امانت و ریحانه پیامبر بودند؛ ام البنین با درك عظمت آنان به خدمتشان قیام كرد و حقّ آنان را ادا نمود.
اهل بیت و ام البنین
مـحـبـت بـى شـائبـه ام البـنـیـن در حـق فـرزندان پیامبر و فداكاریهاى فرزندان او در راه سیدالشهداء بى پاسخ نماند، بلكه اهل بیت عصمت و طهارت در احترام و بزرگداشت آنان كـوشـیـدنـد و از قـدردانـى نـسـبـت بـه آنـان چـیـزى فـروگـذار نكردند. ((شهید)) ـ كه از بزرگان فقه امامیه است ـ مى گوید:
((ام البـنـیـن از زنـان بـافـضـیـلت و عـارف بـه حـق اهـل بـیـت ( علیهم السّلام ) بود. محبتى خالصانه به آنان داشت و خود را وقف دوستى آنان كـرده بـود. آنـان نـیـز بـراى او جـایـگـاهـى والا و مـوقـعـیـتـى ارزنـده قایل بودند. زینب كبرى پس از رسیدن به مدینه نزدش شتافت و شهادت چهار فرزندش را تسلیت گفت و همچنین در اعیاد براى تسلیت نزد او مى رفت ...)).
رفتن نواده پیامبر اكرم ، شریك نهضت حسینى و قلب تپنده قیام حسین ، زینب كبرى ، نزد ام البنین و تسلیت گفتن شهادت فرزندان برومندش ، نشان دهنده منزلت والاى ام البنین نزد اهل بیت ( علیهم السّلام ) است .
ام البنین نزد مسلمانان
ایـن بـانـوى بـزرگـوار، جـایـگـاهـى ویژه نزد مسلمانان دارد و بسیارى معتقدند او را نزد خداوند، منزلتى والاست و اگر دردمندى او را واسطه خود نزد حضرت بارى تعالى قرار دهـد، غم و اندوهش برطرف خواهد شد. لذا به هنگام سختیها و درماندگى ، این مادر فداكار را شفیع خود قرار مى دهند.
البـتـه بـسـیـار طـبیعى است كه ام البنین نزد پروردگار مقرب باشد؛ زیرا در راه خدا و استوارى دین حق ، فرزندان و پاره هاى جگر خود را خالصانه تقدیم داشت .
مولود بزرگ
نـخـسـتـیـن فـرزنـد پـاك بـانـو ام البـنـیـن ، سـالار بـزرگـوارمـان ابـوالفـضـل العـبـاس ( عـلیـه السـّلام ) بـود كـه بـا تـولدش ، مـدیـنـه بـه گـُل نـشـسـت ، دنیا پرفروغ گشت و موج شادى ، خاندان علوى را فراگرفت . ((قَمَرى )) تـابـنـاك بـه ایـن خـانـدان افـزوده شـده بـود و مـى رفـت كـه بـا فضایل و خون خود، نقشى جاودانه بر صفحه گیتى بنگارد.
هـنـگامى كه مژده ولادت عباس به امیرالمؤ منین ( علیه السّلام ) داده شد، به خانه شتافت ، او را در برگرفت ، باران بوسه بر او فرو ریخت و مراسم شرعى تولد را درباره او اجـرا كـرد. در گوش راستش اذان و در گوش چپ اقامه گفت . نخستین كلمات ، بانگ روحبخش تـوحـیـد بـود كـه بـه وسـیـله پدرش پیشاهنگ ایمان و تقوا در زمین ، بر گوشش نشست و سرود جاویدان اسلام ، جانش را نواخت :((اللّه اكبر... لا اله الاّ اللّه )). این كلمات كه عصاره پـیـام پـیـامبران و سرود پرهیزگاران است ، در اعماق جان عباس جوانه زد، با روحش عجین شـد و بـه درخـتـى بـارور از ایمان بدل شد تا آنجا كه در راه بارورى همیشگى آن ، جان بـاخـت و خـونـش را بـه پـاى آن ریـخـت . در هـفتمین روز تولد نیز بنا به سنّت اسلامى ، حـضرت ، سر فرزند را تراشید، همسنگ موهایش ، طلا (یا نقره ) به فقیران صدقه داد و هـمـان گـونـه كـه نـسـبـت بـه حـسـنـیـن ( عـلیـهـمـا السـّلام ) عمل كرده بود، گوسفندى به عنوان عقیقه ذبح كرد.
سال تولد
برخى از محققان برآنند كه حضرت ابوالفضل العباس ( علیه السّلام ) در روز چهارم ماه شعبان سال 26 هجرى دیده به جهان گشود.

نامگذارى
امـیـرالمـؤ مـنـیـن ( عـلیـه السـّلام ) از پـس پرده هاى غیب ، جنگاورى و دلیرى فرزند را در عرصه هاى پیكار دریافته بود و مى دانست كه او یكى از قهرمانان اسلام خواهد بود، لذا او را عـبـاس (دُژم : شـیـر بـیـشـه ) نـامـیـد؛ زیـرا در بـرابـر كـژیـهـا و بـاطـل ، ترشرو و پرآژنگ بود و در مقابل نیكى ، خندان و چهره گشوده . همان گونه كه پـدر دریـافـتـه بـود، فـرزنـدش در مـیـادیـن رزم و جـنـگـهـایـى كـه بـه وسـیـله دشـمنان اهـل بیت ( علیهم السّلام ) به وجود مى آمد، چون شیرى خشمگین مى غرّید، گردان و دلیران سـپـاه كـفر را درهم مى كوفت و در میدان كربلا تمامى سپاه دشمن را دچار هراس مرگ آورى كرد. شاعر درباره حضرتش مى گوید:
((هـراس از مـرگ ، چـهـره دشـمـن را درهـم كـشـیده بود، لیكن عباس در این میان خندان و متبسم بود)).

این در حالی است که مقامات تل آویو با درس گرفتن از جنگ 33 روزه تابستان 2006 با گروه حزب الله لبنان،این بار به صراحت اهداف خود را قبل از حمله به نوار غزه اعلام نکرده اند.

در جنگ 33 روزه اسراییل و حزب الله ،مقامات نظامی و سیاسی اسراییل دستگیری دو سرباز اسراییلی از سوی نیروهای حزب الله را بهانه حمله خود به لبنان قرار دادند و در ابتدای حمله ،هدف خود از آغاز تهاجم نظامی به لبنان را آزادی دو سرباز خود از دست حزب الله دانستند.
اما با وجود تلاش 33 روزه ارتش کلاسیک اسراییل ،این ارتش پر سازوبرگ در برابر نیروهای بی ساز و برگ اما چریکی حزب الله قافیه را باخت و نتوانست به هدف از پیش اعلام شده خود که همانا آزادی دو سرباز اسراییلی از دست نیروهای حزب الله بود،برسد.

در تمام عملیات نظامی و جنگ ها ،همواره مبنای قضاوت ،میزان موفقیت طرف های درگیر در دست یابی به اهداف از پیش تعیین شده است.
در جنگ 33 روزه لبنان نیز اگر از این زاویه به ارزیابی برنده و بازنده نگریسته شود ،باید تاکید کرد که اسراییل در این جنگ از نیروهای حزب الله شکست خورد.

اما موضوع دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که همانطور که درعالم سیاست قایل به "سیاست اعلامی و سیاست اعمالی" هستیم،این موضوع گاه خود را در استراتژی های نظامی نیز نشان می دهد.بدین معنا که می توان درگیری ها و جنگ های نظامی را بدون در نظر گرفتن اهداف از پیش اعلام شده (که جنبه تبلیغاتی و غیر جدی و یا سطحی و توجیهی دارد) از منظر اهداف کلان و استراتژیک و یا سیاست های اعمالی مورد ارزیابی قرار داد.اگر از این به درگیری های نظامی کشورهای مختلف جهان نگریسته شود،برای هر کشوری مجموعه اهداف استراتژیک تقریبا ثابت و همیشگی قابل تعریف است.

برای مثال برای ایران همواره و به لحاظ تاریخی حضور و جولان نیروهای خارجی در خلیج فارس و دریای عمان امری نامطلوب بوده است و ایران بنا بر واقعیت های انکار ناپذیر ژئوپلتیکی و استراتژیکی ،این حق و نقش را برای خود قایل است که کنترل و امنیت مرزهای دریایی جنوب کشور را در اختیار داشته باشد.

این هدف استراتژیک با حضور یا عدم حضور افراد و حکومت ها تغییری حاصل نمی کند.مثلا همانطور که شاه عباس صفوی به پاک کردن پهنه آبی خلیج فارس از شر حضور نیروهای پرتغالی همت داشت،در زمان قاجار هم علی رغم تضعیف دولت مرکزی، شاهان قاجار همواره مالکیت تاریخی ایران بر جزایر این پهنه آبی امری تردید ناپذیر می دانستند.بنابراین در دوران پهلوی هم شاه سابق،حتی ترجیح داد مالکیت ایران بر جزیره بحرین را با ژاندارمی منطقه و اعاده حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه همیشه ایرانی (و اشغال شده به دست نیروهای بریتانیایی)تعویض کند.

در زمان جنگ ایران و عراق پس از انقلاب اسلامی نیز جمهوری اسلامی ایران در همان روزهای نخست جنگ با انهدام توان دریایی عراق در کرانه های شمال غرب خلیج فارس برای همیشه کنترل این آبراه را به دست گرفت.

از این قبیل مثال ها درباره اهداف ژئوپلتیک و استراتژیک تقریبا ثابت کشورها بسیار می توان آورد. بنابراین اگر برای طرف های دخیل در بحران خاورمیانه هم قایل به اهداف استراتژیک باشیم ، باید با ارزیابی دقیق معادلات سیاسی و اقتصادی در منطقه و جهان ، برای بازیگران مطرح در بحران خاورمیانه اهدافی استراتژیک و بلند مدت تعیین کنیم و هر نوع کنش، واکنش و درگیری و عملیات نظامی میان طرف های دخیل در بحران را با محک این اهداف استراتژیک و بلند مدت مورد ارزیابی قرار دهیم.

از این منظر با کمی مسامحه و تعدیل در الگوی کشوری" نیل تا فرات " برای اسراییل،می توان هدف استراتژیک تل آویو در این منطقه از جهان را نه صرفا توسعه طلبی ارضی ،بلکه تفوق استراتژیک بر این پهنه جغرافیایی از جهان دانست که در قالب تز " از نیل تا فرات "مطرح می شود.

به عبارت بهتر مقامات اسراییلی در 60 سال گذشته همواره در جهت دست یابی به این هدف استراتژیک بوده اند که پهنه نیل تا فرات را برای خود امن سازند و هیچ قدرت مخاصم با اسراییل در این پهنه آن قدر توان نیابد تا اسراییل را با چالش وجودی مواجه سازد.

با توجه به مخالفت اکثریت قریب به اتفاق کشورهای خاورمیانه با استقرار حکومتی با شاخصه های حکومت اسراییل در منطقه ،مقامات تل آویو به خوبی آگاهند که اگر بازدارنده های موثر و تفوق استراتژیک نداشته باشند،حتی یک روز از سوی افکار عمومی ملت های منطقه (به ویژه از سوی افکار عمومی کشورهای عربی منطقه) تحمل نخواهند شد.

از این منظر تمامی تلاش های اسراییل در 60 سال گذشته ایجاد توازن استراتژیک در منطقه خاورمیانه به نفع خود بوده است. بنابراین الگوی نیل تا فرات بیش از آنکه یک راهبرد واقعی باشد یک الگوی آرمانی و کلامی است ولی از منظر اهداف استراتژیک اسراییل، پیاده سازی این الگو نه به مفهوم تصرف تمامی سرزمین های واقع در این پهنه جغرافیایی است (که نه اساسا ممکن است و نه مطلوب ) بلکه رسیدن به سازوکاری است که متضمن اهداف زیر باشد:

اولا: تمامی کشورهای همسایه اسراییل موجودیت این رژیم را به رسمیت بشناسند. مصر در سال 1978 و اردن در سال 1994 این کار را کردند. اما هنوز سوریه و لبنان به چنین توافقی با اسراییل دست نیافته اند.

ثانیا: تلاش برای از بین بردن نیروهای سیاسی مسلح ضد اسراییلی در کشورهای منطقه و سپردن اختیار اداره این گروه ها به دولت هایی که پای قرار داد صلح با تل آویو را امضا کرده اند.
به عبارت بهتر مقامات اسراییل در 30 سال گذشته و همزمان با رشد یافتن گروه های مبارز ضد اسراییلی در لبنان،سوریه و فلسطین همواره تلاش کرده اند تا با مقابل هم قرار دادن منافع دولت های متبوع این گروه ها با حکومت هایشان،بساط فعالیت این گروه ها را جمع کنند.

ثالثا: تلاش برای حفظ تفوق استراتژیک-اتمی اسراییل در منطقه خاورمیانه .
پرواضح است که در این چارچوب سنگ اندازی در فعالیت های هسته ای ایران معنا می یابد. از این رو با نگاهی به اولویت ها و اهداف استراتژیک اسراییل در منطقه می توان به خوبی اهداف اصلی هر نوع کنش یا واکنش نظامی یا سیاسی تل آویو در منطقه خاورمیانه را بهتر درک کرد.

در جریان جنگ 33 روزه لبنان، اسراییل علی رغم نابودی تاسیسات زیربنایی لبنان نتوانست در جنگ چریکی 33 روزه بر حزب الله لبنان فایق آید و از سوی دیگر در دست یابی به هدف از پیش اعلام شده (و در واقع بهانه حمله به لبنان ) در آزاد کردن دو سرباز اسراییلی نیز ناکام ماند.

مقامات تل آویو به خوبی می دانستند و می دانند که نابودی کامل حزب الله در لبنان با توجه به حمایت ها و پایگاه گسترده ومردمی این نیرودر لبنان،تقریبا غیر ممکن است .
از سوی دیگر تل آویو به خوبی می داند که نابودی کامل تاسیسات زیر بنایی لبنان اتفاقا به ضرر اسراییل خواهد بود چرا که این کار اتفاقا زمینه حضور کشورهای مخالف اسراییل در جنوب لبنان را به بهانه هایی چون بازسازی و حمایت از مردم لبنان مهیا تر خواهد کرد.

همچنین بعید می نماید که اسراییل موجودیت ارتش خود را برای آزادی دو سرباز وارد یک جنگ تمام عیار با حزب الله لبنان کند.چرا که اگر هدف آزادی سربازان بود ،می توانست این کار را با معامله یا معاوضه با اسرای لبنانی یا فلسطینی محقق کند.

بنابراین هر چند که هر سه هدف فوق می توانستند بخشی از اهداف جانبی حمله اسراییل به لبنان در سال 2006 باشند،اما هدف اصلی نبودند . از این رو به نظر می رسد هدف اصلی حمله اسراییل به جنوب لبنان تشدید اختلافات داخلی در این کشور و در مقابل هم قرار دادن احزاب سیاسی و گروه های سیاسی مسلح لبنانی از جمله حزب الله بوده است.

از این منظر مقامات تل آویو با تبلیغات وسیع ویرانی های ناشی از جنگ تلاش داشتند تا حزب الله را مسبب این جنگ جلوه دهند و دیگر نیرو های سیاسی را مقابل حزب الله قرار دهند.البته اشتباه عمده اسراییل در جنگ 33 روزه لبنان این بود که برای نبرد رسانه ای و اطلاعاتی با حزب الله برنامه ای نداشت و نیروهای حزب الله توانستند با تبلیغ بر روی هدف از پیش اعلام شده و سیاست اعلامی اسراییل ،ناکامی اسراییل در دست یابی به اهداف از پیش اعلام شده را به عنوان یک شکست عمده و فضاحت بار برای اسراییل بدانند.

از این رو به نظر می رسد مقامات اسراییلی با درس گرفتن از تجربه لبنان در حمله به نوار غزه ،مانور چندانی روی اهداف از پیش اعلام شده ندادند و اساسا این بار علی رغم حمله به لبنان،اهدافی را از پیش اعلام نکرده اند.

این نکته ای بود که به خوبی از سوی سید حسن نصرالله دبیر کل جنبش مقاومت حزب الله لبنان و مقامات حماس به خوبی درک شد و دبیر کل حزب الله لبنان در سخنان هفته گذشته خود با اشاره به عدم اعلام اهداف حمله نظامی به غزه ،این سیاست و تاکتیک اسراییلی ها را ناشی از " ترس بر آورده نشدن اهداف عملیات " مورد ارزیابی قرار داد.

نکته ای که به نظر می رسد به درستی از سوی دبیر کل حزب الله لبنان درک شده است،این است که این بار مقامات اسراییلی به صراحت هدف خود را از تهاجم گسترده به غزه اعلام نکرده اند،تا اگر ضعف یا شکستی در اهداف شان بود بتوانند به گونه ای از زیر بار آن شانه خالی کنند.کاری که دولت ایهود اولمرت در جنگ 33 روزه با لبنان موفق به انجام آن نشد و کمیته تحقیق " وینوگراد " بعدها با انتشار گزارش خود شخص اولمرت و مقامات بلند پایه ارتش را در باخت اطلاعاتی و تبلیغاتی اسراییل در برابر حزب الله لبنان مقصر دانستند.