زیارت امام حسین(علیه السلام)
صادره از ناحیه مقدس امام زمان (عجل الله تعلی فرجه الشریف)
معروف به زیارت ناحیه مقدسه
أَلسَّلامُ عَلى
ادَمَ صِفْوَةِ اللهِ مِنْ خَلیقَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى شَیْث وَلِىِّ
اللهِ وَ خِیَرَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى إِدْریسَ الْقــآئِمِ للهِِ
بِحُـجَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى نُوح الْمُجابِ فی دَعْوَتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى هُود الْمَمْدُودِ مِنَ اللهِ بِمَعُونَتِهِ ، أَلسَّلامُ
عَلى صالِـح الَّذی تَـوَّجَهُ اللهُ بِكَرامَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى
إِبْراهیمَ الَّذی حَباهُ اللهُ بِخُلَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى إِسْمعیلَ
الَّذی فَداهُ اللهُ بِذِبْــح عَظیم مِنْ جَنَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى
إِسْحقَ الَّذی جَعَلَ اللهُ النُّبُوَّةَ فی ذُرِّیَّتِهِ ، أَلسَّـلامُ
عَلى یَعْقُوبَ الَّذی رَدَّ اللهُ عَلَیْهِ بَصَرَهُ بِرَحْمَتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى یُوسُفَ الَّذی نَجّاهُ اللهُ مِنَ الْجُبِّ بِعَظَمَتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى مُوسَى الَّذی فَلَقَ اللهُ الْبَحْرَ لَهُ بِقُدْرَتِهِ
، أَلسَّلامُ عَلى هارُونَ الَّذی خَصَّهُ اللهُ بِنُبُـوَّتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى شُعَیْب الَّذی نَصَرَهُ اللهُ عَلى اُمَّتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى داوُدَ الَّذی تابَ اللهُ عَلَیْهِ مِنْ خَطیـئَتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى سُلَیْمانَ الَّذی ذَلَّتْ لَهُ الْجِنُّ بِعِزَّتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى أَیُّوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ ، أَلسَّلامُ
عَلى یُونُسَ الَّذی أَنْـجَـزَ اللهُ لَهُ مَضْـمُونَ عِدَتِهِ،
أَلسَّلامُ عَـلى عُزَیْر الَّذی أَحْیاهُ اللهُ بَعْدَ میتَتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى زَكَرِیـَّا الصّـابِرِ فی مِحْنَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى
یَحْیَى الَّذی أَزْلَفَهُ اللهُ بِشَهادَتِهِ ،
سلام بر آدم یارِ
مخلص خدا از بینِ آفریدگانش ، درود بر شیث ولىّ خدا و بهترینِ بندگانش ،
سلام بر ادریس كه براى خدا حجّتِ او را بپا داشت ، درود بـر نـوح كه
دعـایش قرینِ اجابـت بود ، سـلام بر هـود كه كمـك و یارىِ خـدا مَـدَدِ او
بود، درود بر صـالح كه خـداوند تاج كـرامت بر سـرش نهاد ، سـلام بر
ابراهـیم كه خـدا مقـامِ خُلّـت و رفاقـت رابه او عـطا نمود ، درود بـر
اسمـاعیل كـه خـداوند ذبـحى عظـیم از بهشت را فـداىِ او نمود ، سـلام بر
اسحـاق كه خـداوند پیامبرى را در نسـل او قـرار داد ، درود بر یعـقوب كه
خـداوند به رحـمت خود بینـائىِ چشـمش را به او بازگـرداند ، سلام بر یوسـف
كه خـداوند به عظـمتِ خود او را از قعـر چاه رهائى بخشید ، درود بر موسـى
كه خـداوند به قدرتِ خود دریا را برایـش شـكافت ، سلام بر هـارون كه
خـداوند پیامبـرى خود را به وى اختـصاص داد ، درود بر شعـیب كه خدا او را
بر اُمّـتش پیـروز نمود ، سلام بر داوود كه خداوند از لغزش او درگذشت ،
درود بر سلیمان كه بخاطر شوكتش جنّ به فرمان او درآمد ، سلام بر ایّوب كه
خداوند او را از بیماریش شفا بخشید ، درود بر یونس كه خداوند به وعده خود
برایش وفا نمود ، سلام بر عُزَیر كه خداوند او را پس از مرگش به حیات
بازگردانید ، درود بر زكریّا كه در رنج و بَلا شكیبا بود ، سلام بر یحیى كه
خداوند به سبب شهادت مقام و منزلتِ او را بالا برد ،
أَلسَّلامُ عَلى عیسى رُوحِ
اللهِ وَ كَلِمَتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مُحَمَّد حَبیبِ اللهِ وَ
صِفْوَتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِىِّ بْنِ أَبی طالِب
الْمَخْصُوصِ بِاُخُوَّتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ
ابْنَتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى أَبی مُحَمَّد الْحَسَنِ وَصِىِّ أَبیهِ وَ
خَلیفَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ
بِمُهْجَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ
عَلانِـیَـتِـهِ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی
تُرْبَتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْ جابَـةُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْ ئِـمَّـةُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ ، أَلسَّلامُ
عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ
الاَْوْصِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْكُبْرى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ
سِدْرَةِ الْمُنْتَهى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى،
أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا، أَلسَّلامُ عَلَى
الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوكِ الْخِبآءِ ،
أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْكِسْآءِ، أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ
الْغُرَبآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى
قَتیلِ الاَْدْعِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ كَرْبَلآءَ ، أَلسَّلامُ
عَلى مَنْ بَكَتْهُ مَلائِكَةُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ
ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْكِیآءُ ، أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ
السّاداتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ ، أَلسَّلامُ
عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ
الْمُصْطَلَماتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ ،
أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِیاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ
الشّاحِباتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى
الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ،
أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ، أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ
الْعالَمینَ،
درود بر عیسى روح خدا و
كلمه او ، سلام بر محمّد محبوبِ خدا و یار مخلص او ، درود بر فرمانرواى
مؤمنان على بن ابیطالب ، كه برادرىِ رسول خدا به وى اختصاص یافت ، سلام بر
فاطمه زهراء دختر رسول الله ، درود بر حسن بن على وصىّ و جانشین پدرش ،
سلام بر حسین كه جانش را تقدیم نمود ، سلام بر آن كسى كه در نهان و آشكار
خدا را اطاعت نمود ، سلام بر آن كسى كه خداوند شفا را در خاكِ قبرِ او
قرار داد ، سلام بر آن كسى كه (محلِّ) اجابتِ دعا در زیرِ بارگاه اوست ،
سلام بر آن كسى كه امامان از نسل اویند ، سلام بر فرزندِ خاتم پیامبران ،
سلام بر فرزند سرور جانشینان ، سلام بر فرزند فاطمه زهراء ، سلام بر فرزند
خدیجه كبرى ، سلام بر فرزند سدرة المنتهى ، سلام بر فرزند جنّة المأوى ،
سلام بر فرزند زمزم و صفا ، سلام بر آن آغشته به خون ، سلام بر آنكه
(حُرمَتِ) خیمه گاهش دریده شد ، سلام بر پنجمینِ اصحابِ كساء ، سلام بر
غریبِ غریبان، سلام بر شهیدِ شهیدان ، سلام بر مقتولِ دشمنان ، سلام بر
ساكنِ كربلاء ، سلام بر آن كسى كه فرشتگانِ آسمان بر او گریستند ، سلام بر
آن كسى كه خاندانش پاك و مطهّرند ، سلام بر پیشواى دین ، سلام بر آن
جایگاههاى براهین و حُجَجِ الهى ، درود بر آن پیشوایانِ سَروَر، سلام بر
آن گریبان هاى چـاك شده، سلام بر آن لب هاى خشكیده، سـلام بر آن جان هاى
مُستأصل و ناچار ، سـلام بر آن ارواحِ (از كالبد) خارج شده ، سلام بر آن
جسـدهاى عـریان و برهـنه ، سـلام بر آن بدن هاى لاغر و نحیف ، سلام بر آن
خون هاى جارى ، سلام بر آن اعضاىِ قطعه قطعه شده ، سلام بر آن سرهاىِ بالا
رفته (بر نیزه ها)، سلام برآن بانوانِ بیرون آمده (از خیمه ها)، سلام بر
حجّتِ پروردگارِجهانیان،
أَلسَّلامُ عَلَیْك َ وَ
عَلى ابآئِك َ الطّاهِرینَ، أَلسَّلامُ عَلَیْك َ وَ عَلى أَبْنآئِكَ
الْمُسْتَشْهَدینَ، أَلسَّلامُ عَلَیْك َ وَ عَلى ذُرِّیَّتـِك َ
النّـاصِرینَ، أَلسَّلامُ عَلَیْك َ وَ عَلَى الْمَلآئِكَةِ
الْمُضاجِعینَ، أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتیلِ الْمَظْلُومِ، أَلسَّلامُ عَلى
أَخیهِ الْمَسْمُومِ ، أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْكَبیرِ، أَلسَّلامُ
عَلَى الرَّضیـعِ الصَّغیرِ، أَلسَّلامُ عَـلَى الاَْبْدانِ السَّلیبَةِ،
أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَریبَةِ، أَلسَّلامُ عَلَى
الْمُجَدَّلینَ فِى الْفَلَواتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحینَ عَنِ
الاَْوْطانِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَكْفان ، أَلسَّلامُ
عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاَْبْدانِ، أَلسَّلامُ عَلَى
الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر،
أَلسَّلامُ عَلى ساكِنِ التُّرْبَةِ الزّاكِیَةِ، أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ
الْقُبَّةِ السّامِیَةِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ
ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میكآئیلُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُكِثَتْ ذِمَّـتُهُ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِكَتْ حُرْمَتُهُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ
بِالظُّـلْمِ دَمُهُ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ،
أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِكَأْساتِ الرِّماحِ أَلسَّلامُ عَلَى
الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى، أَلسَّلامُ عَلَى
الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین،
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ
التَّریبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى
الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ
الْمَرْفُوعِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ،
تَنْـهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ
الضّـارِیاتُ، أَلسَّلامُ عَلَیْك َ یا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآ ئِكَةِ
الْمُرَفْرِفینَ حَوْلَ قُبَّتِك َ ، الْحافّینَ بِتُرْبَتِك َ،
سلام برتو (اى حسین بن على)
و بر پدرانِ پاك و طاهِـرَت، سلام برتو و بر فرزندانِ شهیدت، سلام بر تو و
بر خاندانِ یارى دهنده ات (به دین الهى)، سلام بر تو و بر فرشتگانِ
مُلازمِ آرامگاهت، سلام بر آن كشته مظلوم، سلام بر برادرِ مسمومش، سلام بر
على اكبر، سلام بر آن شیر خوارِ كوچـك، سلام بر آن بدن هاى برهـنه شده،
سلام بر آن خانواده اى كه نزدیك (و همراه سَروَرشان) بودند، سلام بر آن به
خاك افتادگان در بیابان ها، سلام بر آن دور افتادگان از وطن ها، سلام بر
آن دفن شدگـانِ بدون كفن، سلام بر آن سرهاى جدا شده از بدن، سلام بر آن
حسابگر (اعمالِ خویش براى خدا) و شكیبا، سلام بر آن مظلومِ بى یاور، سلام
بر آن جاى گرفته در خاكِ پاك، سلام بر صاحـبِ آن بارگـاهِ عالى رتبه، سلام
بر آن كسى كه ربّ جلیل او را پاك و مطهّر گردانید، سلام بر آن كسى كه
جبرئیل به او مباهات مى نمود، سلام بر آن كسى كه میكائیل در گهواره با او
تكلّم مى نمود، سلام بر آن كسى كه عهد و پیمانش شكسته شد، سلام بر آن كسى
كه پرده حُرمَتش دریده شد، سلام برآن كسى كه خونش به ظلم ریخته شد، سلام
برآنكه با خونِ زخم هایش شست و شو داده شد، سلام بر آنكه از جام هاى نیزه
ها جرعه نوشید، سلام بر آن مظلومى كه خونش مباح گردید، سلام بر آنكه در
ملأ عام سرش بریده شد، سلام بر آنكه اهل قریه ها دفنش نمودند، سلام بر
آنكه شاهرَگش بریده شد، سلام بر آن مدافعِ بى یاور، سلام بر آن مَحاسنِ
بخون خضاب شده، سلام بر آن گونه خاك آلوده، سلام بر آن بدنِ برهنه ، سلام
بر آن دندانِ چوب خورده ، سلام برآن سرِ بالاى نیزه رفته، سلام بر آن بدن
هاى برهنه و عریانى كه در بیابان ها(ىِ كربلاء) گُرگ هاى تجاوزگر به آن
دندان مى آلودند، و درندگان خونخوار بر گِردِ آن مى گشتند، سلام برتو اى
مولاى من و برفرشتـگانى كه بر گِـردِ بارگاه تو پَر مى كِشند ، و اطرافِ
تُربتـت اجتماع كرده اند،
الطّـآئِفینَ بِعَرْصَتِك َ
، الْوارِدینَ لِزِیارَتِك َ ، أَلسَّلامُ عَلَیْك َ فَإِنّی قَصَدْتُ
إِلَیْك َ ، وَ رَجَوْتُ الْفَوْزَ لَدَیْك َ، أَلسَّلامُ عَلَیْك َ
سَلامَ الْعارِفِ بِحُرْمَتِك َ ، الْمُخْلِصِ فی وَِلایَـتِك َ،
الْمُتَقَرِّبِ إِلَى اللهِ بِمَحَبَّـتِك َ ، الْبَرىءِ مِنْ أَعْدآئِـك َ
، سَلامَ مَنْ قَلْبُهُ بِمُصابِك َ مَقْرُوحٌ ، وَ دَمْعُهُ عِنْدَ
ذِكْرِك َ مَسْفُوحٌ ، سَلامَ الْمَفْجُوعِ الْحَزینِ ، الْوالِهِ
الْمُسْتَكینِ ، سَلامَ مَنْ لَوْ كانَ مَعَكَ بِالطُّفُوفِ ، لَوَقاك َ
بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّیُوفِ ، وَ بَذَلَ حُشاشَتَهُ دُونَكَ لِلْحُتُوفِ ،
وَ جاهَدَ بَیْنَ یَدَیْك َ ، وَ نَصَرَك َ عَلى مَنْ بَغى عَلَیْك َ ،
وَ فَداك َ بِرُوحِهِ وَ جَسَدِهِ وَ مالِهِ وَ وَلَدِهِ ، وَ رُوحُهُ
لِرُوحِك َ فِدآءٌ ، وَ أَهْلُهُ لاَِهْلِك َ وِقآءٌ ، فَلَئِنْ
أَخَّرَتْنِى الدُّهُورُ ، وَ عاقَنی عَنْ نَصْرِك َ الْمَقْدُورُ ، وَ
لَمْ أَكُنْ لِمَنْ حارَبَك َ مُحارِباً، وَ لِمَنْ نَصَبَ لَك َ
الْعَداوَةَ مُناصِباً ، فَلاََ نْدُبَنَّك َ صَباحاً وَ مَسآءً ، وَ
لاََبْكِیَنَّ لَك َ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً ، حَسْرَةً عَلَیْك َ ، وَ
تَأَسُّفاً عَلى ما دَهاك َ وَ تَلَهُّفاً ، حَتّى أَمُوتَ بِلَوْعَةِ
الْمُصابِ ، وَ غُصَّةِ الاِكْتِیابِ ، أَشْهَدُ أَ نَّك َ قَدْ أَقَمْتَ
الصَّلوةَ ، وَ اتَیْتَ الزَّكوةَ ، وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ ، وَ
نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْعُدْوانِ، وَ أَطَعْتَ اللهَ وَ ما
عَصَیْتَهُ، وَ تَمَسَّكْتَ بِهِ وَ بِحَبْلِهِ فَأَرْضَیْتَهُ، وَ
خَشیتَهُ وَ راقَبْتَهُ وَ اسْتَجَبْتَهُ ، وَ سَنَنْتَ السُّنَنَ ، وَ
أَطْفَأْتَ الْفِتَنَ ، وَ دَعَوْتَ إِلَى الرَّشادِ ، وَ أَوْضَحْتَ
سُبُلَ السَّدادِ ، وَ جاهَدْتَ فِى اللهِ حَقَّ الْجِهادِ ، وَ كُنْتَ
للهِِ طآئِعاً ، وَ لِجَدِّك َ مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ
تابِعاً ، وَ لِقَوْلِ أَبـیك َ سامِعاً ، وَ إِلى وَصِیَّةِ أَخیك َ
مُسارِعاً ، وَ لِعِمادِ الدّینِ رافِعاً ، وَ لِلطُّغْیانِ قامِعاً ، وَ
لِلطُّغاةِ مُقـارِعاً ، وَ لِلاُْ مَّةِ ناصِحاً ، وَ فی غَمَراتِ
الْمَوْتِ سابِحاً ، وَ لِلْفُسّاقِ مُكافِحاً ، وَ بِحُجَجِ اللهِ قآئِماً
، وَ لِـلاِْسْلامِ وَ الْمُسْلِمینَ راحِماً ،
و در آستانِ تو طواف مى
كنند، و براى زیارت تو وارد مى شوند، سلام برتو من به سوى تو رو آورده ام،
وبه رستگارى درپیشگاه توامیدبسته ام، سلام برتو سلامِ آن كسى كه به
حُرمتِ توآشناست، و درولایت ودوستىِ تومُخلص و بى ریا است ، وبه سببِ
محبّت و ولاى تو به خدا تقرّب جسته، و ازدشمنانت بیزاراست، سلام كسیكه
قلبش ازمصیبت تو جریحه دار، و اشكش به هنگام یادتو جارى است، سلام كسیكه
دردناك وغمگین وشیفته وفروتن است، سلام كسیكه اگرباتودركربلاء مى بود،
باجانش(دربرابرِ)تیزىِ شمشیرها ازتو محافظت مى نمود،و نیمه جانش رابه
خاطرتوبدست مرگ مى سپرد، و درركاب تو جهاد میكرد، و تورابرعلیه ستمكاران
یارى داده،جان وتن ومال وفرزندش رافداى تو مى نمود، وجانش فداى جان تو،
وخانواده اش سپربلاىِ اهل بیت تومى بود، اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت،
ومُقدَّرات الهى مراازیارىِ تو بازداشت، ونبودم تاباآنانكه باتو جنگیدند
بجنگم، وباكسانیكه باتواظهاردشمنى كردندخصومت نمایم،(درعوض)صبحوشام
برتومویِه میكنم، وبه جاى اشك براى توخون گریه میكنم، ازروى
حسرتوتأسّفوافسوس برمصیبت هائى كه برتو واردشد،تاجائى كه ازفرط اندوهِ
مصیبت، وغموغصّه شدّتِ حزن جان سپارم،گواهى میدهم كه تو نماز رابپاداشتى،
وزكات دادى، وامربه معروف كردى، واز منكر وعداوت نَهى نمودى، واطاعتِ
خداكردى ونافرمانىوى ننمودى،وبه خداوریسمان اوچنگ زدى تا وى را راضى نمودى،
و از وى درخوف و خشیَت بوده نظاره گر ِاو بودى، واو را اجابت نمودى،
وسنّتهاى نیكو بوجود آوردى، وآتشهاى فتنه را خاموش نمودى، ودعوت به هدایت و
استقامت كردى، و راههاى صواب و حقّ را روشن وواضح گرداندى، ودرراه خدا
بحقّ جهاد نمودى، وفرمانبردارِخداوند، و پیرو جدّت محمّدبن عبدالله بودى، و
شنواى كلام پدرت على بودى، و پیشى گیرنده به(انجامِ) سفارش برادرت امام
حسن بودى، ورفعت دهنده پایه شرافتِ دین، و خوار وسركوب كننده طغیان،
وكوبنده سركشان، وخیرخواهو نصیحت گرِاُمّت بودى، درهنگامى كه در شدائدِ مرگ
دستوپا میزدى ، و مبارزه كننده با فاسقان بودى، وقیام كننده باحُجَج
وبراهین الهى ، وترحُّم كننده بر اسلام ومسلمین بودى،
وَ لِلْحَقِّ ناصِراً ، وَ
عِنْدَ الْبَلآءِ صابِراً ، وَ لِلدّینِ كالِئاً ، وَ عَنْ حَوْزَتِهِ
مُرامِیاً ، تَحُوطُ الْهُدى وَ تَنْصُرُهُ ، وَ تَبْسُطُ الْعَدْلَ وَ
تَنْشُرُهُ ، وَ تَنْصُرُ الدّینَ وَ تُظْهِرُهُ ، وَ تَكُفُّ الْعابِثَ
وَ تَزْجُرُهُ ، وَ تَأْخُذُ لِلدَّنِىِّ مِنَ الشَّریفِ ، وَ تُساوی فِى
الْحُكْمِ بَیْنَ الْقَوِىِّ وَ الضَّعیفِ ، كُنْتَ رَبیعَ الاَْیْتامِ ،
وَ عِصْمَةَ الاَْ نامِ ، وَ عِزَّ الاِْسْلامِ ، وَ مَعْدِنَ الاَْحْكامِ
، وَ حَلیفَ الاِْنْعامِ ، سالِكاً طَرآئِقَ جَدِّك َ وَ أَبیك َ،
مُشْبِهاً فِى الْوَصِیَّةِ لاَِخیـك َ ، وَفِىَّ الذِّمَـمِ ، رَضِىَّ
الشِّیَمِ ، ظاهِرَ الْكَرَمِ ، مُتَهَجِّداً فِى الظُّلَمِ ، قَویمَ
الطَّرآئِقِ ، كَریمَ الْخَلائِقِ ، عَظیمَ السَّوابِقِ ، شَریفَ
النَّسَبِ ، مُنیفَ الْحَسَبِ ، رَفیعَ الرُّتَبِ ، كَثیرَ الْمَناقِبِ ،
مَحْمُودَ الضَّرآئِبِ ، جَزیلَ الْمَواهِبِ ، حَلیمٌ رَشیدٌ مُنیبٌ ،
جَوادٌ عَلیمٌ شَدیدٌ ، إِمامٌ شَهیدٌ، أَوّاهٌ مُنیبٌ ، حَبیبٌ مَهیبٌ ،
كُنْتَ لِلرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ وَلَداً ، وَ
لِلْقُرْءانِ سَنَداً [مُنْقِذاً :خل] وَ لِلاُْ مَّةِ عَضُداً ، وَ فِى
الطّاعَةِ مُجْتَهِداً ، حافِظاً لِلْعَهْدِ وَالْمیثاقِ ، ناكِباً عَنْ
سُبُلِ الْفُسّاقِ [وَ :خل] باذِلاً لِلْمَجْهُودِ ، طَویلَ الرُّكُوعِ وَ
السُّجُودِ ، زاهِداً فِى الدُّنْیا زُهْدَ الرّاحِلِ عَنْها ، ناظِراً
إِلَیْها بِعَیْنِ الْمُسْتَوْحِشینَ مِنْها ، امالُك َ عَنْها
مَكْفُوفَةٌ ، وَ هِمَّتُك َ عَنْ زینَتِها مَصْرُوفَةٌ ، وَ أَلْحاظُك َ
عَنْ بَهْجَتِها مَطْرُوفَةٌ ، وَ رَغْبَتُك َ فِى الاْخِرَةِ مَعْرُوفَةٌ ،
حَتّـى إِذَا الْجَوْرُ مَدَّ باعَهُ ، وَ أَسْفَرَ الظُّلْمُ قِناعَهُ ،
وَ دَعَا الْغَىُّ أَتْباعَهُ ، وَ أَنْتَ فی حَرَمِ جَدِّك َ قاطِنٌ ،
وَ لِلظّـالِمینَ مُبایِنٌ ، جَلیسُ الْبَیْتِ وَ الْمِحْـرابِ ،
مُعْتَزِلٌ عَنِ اللَّـذّاتِ وَ الشَّـهَواتِ ، تُنْكِـرُ الْمُنْكَـرَ
بِقَلْبِـك َ وَ لِسانِك َ ، عَلى حَسَبِ طاقَتِـك َ وَ إِمْكانِـك َ ،
ثُمَّ اقْتَضاك َ الْعِلْمُ لِـلاِْنْكارِ، وَ لَزِمَك َ [أَلْزَمَك َ :ظ]
أَنْ تُـجـاهِدَ الْـفُجّـارَ ، فَـسِـرْتَ فـی أَوْلادِكَ وَ أَهـالیـك َ
،
یارى گرِ حق بودى، در هنگام
بلاء شكیبا و صابر، حافظ و مراقب دین، و مدافع حریم آئین بودى،(طریقِ)
هدایت را حفظ نموده یارى مینمودى، عدل و داد را گسترش داده و وسعت مى
بخشیدى، دین و آئینِ الهى رایارى نموده آشكارمى نمودى، یاوه گویان را
(ازادامه راه) بازداشته جلوگیرى میكردى، حقّ ضعیف را از قوى باز میستاندى،
در قضاوت و داورى بین ضعیف و قوى برابر حُكم مینمودى، تو بهار ِسر سبز
ِیتیمان بودى، نگاهبان و حافظ مردم بودى، مایه عـزّت و سرافرازى اسلام،
معدنِ احكام الهى، هم پیمان نیكى و احسان بودى، پوینده طریقه جدّ و پدرت و
در سفارشات و وصایا همسانِ برادرت بودى، وفادار به پیمانها، داراى
سجایاىِ پسندیده، و باجود و كَرَمِ آشكار بودى، شب زنده دار (به عبادت) در
دلِ شبهاىِ تاریك، معتدل ومیانه رودرروشها،باسجایاواخلاقِ كریمانه،داراى
سوابقِ باعظمتوارزشمند، داراى نَسَبِ شریف، وحَسَبِ والا، بادرجات ورتبه
هاىِ رفیع وعالى، مناقب وفضائلِ بسیار، سِرِشتهاو طبیعتهاى مورد ستایش، و
با عطایا و مواهبِ بزرگ بودى،حلیموصبور،هدایت شده،بازگشت كننده بسوى خدا،
باجود و سخاوت ـ دانا ـ توانا و قاطع،پیشواى شهید،بسیارنالانوگریان در
پیشگاه خداوند، محبوب و باهیبت بودى، تو براى پیامبر كه درودخدابراووآل
اوبادفرزند،و براى قرآن پشتوانه]نجات دهنده[،و براى امّتِ اسلام بازوى
توانا، ودرطاعتِ حقّ كوشا بودى، توحافظِ عهد وپیمانِ الهى، دورى كننده
ازطُرُقِ فاسقان بودى، ]و[ توآنچه درتوان داشتى (براى اِعلاءِكلمه حقّ) بذل
نمودى، داراى ركوع و سجود طولانى بودى، تو مانند كسیكه ازدنیا رخت
برخواهد بست ازآن روگردان بودى، و مانندكسانیكه ازدنیادروحشت وهراس بسر
میبرند به آن نگاه میكردى، آرزوهایت از (تعلّق به) دنیا بازداشته شده،
وهمّت وكوششت از زیوردنیا رو گردانده بود، دیدگانت ازبهجت و
سروردنیابربسته، واشتیاقومِیلَت به آخرت شهره آفاق است، تا آنكه جور و ستم
دستِ تعدّى دراز نمود، وظلم وسركشى نقاب از چهره بركشید ، وضـلالت و
گمـراهى پیروان خویش را فرا خواند ، با آنـكه تو در حَرَمِ جدّت متوطّن
بودى، و از ستمكاران فاصله گرفته بودى، و مُلازمِ منزل ومحرابِ عبادت
بوده، واز لذّتها وشهوات دنیوى كناره گیربودى، وبرحسب طاقت وتَوانَت
مُنكَر راباقلب وزبانت انكارمى نمودى، پس ازآن علمودانشت اقتضاى انكارِ
آشكارنمود، و برتو لازم گشت [لازم نمود] بابدكاران رویاروى جهادكنى،
بنابراین درمیان فرزندان و خانواده ات،
وَ شیعَـتِك َ وَ مَوالیك َ وَ صَدَعْتَ بِالْحَـقِّ
وَ الْبَـیّـِنَـةِ ، وَ دَعَوْتَ إِلَى اللهِ بِالْحِكْمَةِ وَ
الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، وَ أَمَرْتَ بِإِقامَةِ الْحُدُودِ ، وَ
الطّاعَةِ لِلْمَعْبُودِ، وَ نَهَیْتَ عَنِ الْخَبآئِثِ وَ الطُّـغْیانِ،
وَ واجَهُـوك َ بِالظُّـلْمِ وَ الْعُـدْوانِ، فَجاهَدْتَهُمْ بَعْدَ
الاْیعازِ لَهُمْ [الاْیعادِ إِلَیْهِمْ : خل] ، وَ تَأْكیدِ الْحُجَّةِ
عَلَیْهِمْ ، فَنَكَثُوا ذِمامَك َ وَ بَیْعَتَك َ ، وَ أَسْخَطُوا رَبَّك
َ وَ جَدَّ ك َ ، وَ بَدَؤُوك َ بِالْحَرْبِ ، فَثَبَتَّ لِلطَّعْنِ
وَالضَّرْبِ ، وَ طَحَنْتَ جُنُودَ الْفُـجّارِ ، وَاقْتَحَمْتَ قَسْطَلَ
الْغُبارِ ، مُجالِداً بِذِى الْفَقارِ ، كَأَنَّك َ عَلِىٌّ الْمُخْتارُ ،
فَلَمّا رَأَوْك َ ثابِتَ الْجاشِ، غَیْرَ خآئِف وَ لا خاش ، نَصَبُوا
لَك َ غَوآئِلَ مَكْرِهِمْ ، وَ قاتَلُوكَ بِكَیْدِهِمْ وَ شَرِّهِمْ، وَ
أَمَرَ اللَّعینُ جُنُودَهُ ، فَمَنَعُوك َ الْمآءَ وَ وُرُودَهُ ، وَ
ناجَزُوك َ الْقِتالَ ، وَ عاجَلُوك َ النِّزالَ ، وَ رَشَقُوك َ
بِالسِّهامِ وَ النِّبالِ ، وَ بَسَطُوا إِلَیْك َ أَكُفَّ الاِصْطِلامِ،
وَ لَمْ یَرْعَوْا لَك َ ذِماماً، وَ لاراقَبُوا فیك َ أَثاماً، فی
قَتْلِهِمْ أَوْلِیآءَك َ ، وَ نَهْبِهِمْ رِحالَك َ ، وَ أَنْتَ
مُقَدَّمٌ فِى الْهَبَواتِ ، وَ مُحْتَمِلٌ لِلاَْذِیّاتِ ، قَدْ عَجِبَتْ
مِنْ صَبْرِك َ مَلآئِكَةُ السَّماواتِ، فَأَحْدَقُوا بِك َ مِنْ كُلّ
ِالْجِهاتِ ، وَ أَثْخَنُوك َ بِالْجِراحِ ، وَ حالُوا بَیْنَك َ وَ
بَیْنَ الرَّواحِ ، وَ لَمْ یَبْقَ لَك َ ناصِرٌ ، وَ أَنْتَ مُحْتَسِبٌ
صابِرٌ ، تَذُبُّ عَنْ نِسْوَتِك َ وَ أَوْلادِك َ ، حَتّى نَكَسُوكَ عَنْ
جَوادِك َ، فَهَوَیْتَ إِلَى الاَْرْضِ جَریحاً ، تَطَؤُك َ الْخُیُولُ
بِحَوافِرِها، وَ تَعْلُوكَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها ، قَدْ رَشَحَ
لِلْمَوْتِ جَبینُك َ ، وَ اخْتَلَفَتْ بِالاِنْقِباضِ وَ الاِنْبِساطِ
شِمالُك َ وَ یَمینُك َ ، تُدیرُ طَرْفاً خَفِیّاً إِلى رَحْلِك َ وَ
بَیْتِك َ ، وَ قَدْ شُغِلْتَ بِنَفْسِك َ عَنْ وُلْدِك َ وَ أَهالیك َ ،
وَ أَسْرَعَ فَرَسُك َ شارِداً ، إِلى خِیامِك َ قاصِداً ، مُحَمْحِماً
باكِیاً ، فَلَمّا رَأَیْنَ النِّـسآءُ جَوادَك َ مَخْزِیّاً ،
وپیروان ودوستانت روانه شدى، وحقّوبرهان را
آشكارنمودى، وباحكمت وپندواندرزِ نیكو (مردم را) بسوىِ خدا فراخواندى، وبه
برپادارىِ حدودِ الهى ، و طاعتِ معبود امر نمودى ، و از پلیدى ها و سركشى
نهى فرمودى، ولى آنهابه ستم ودشمنى رویاروىِ تو قرار گرفتند، پس تو
نیزباآنان به جهاد برخاستى پس ازآنكه(حقّ را)به آنان گوشزد نمودى ]آنها
رابه عـذابِ الهى تهدید نمودى[، و حجّت را بر آنها مؤكّد فرمودى، ولى عهد و
پیمان وبیعت تو را شكستند،و پروردگار تو جدّت را بخشم آوردند و با تو
ستیز آغازیدند، پس توبه جهت زدوخورد و پیكار استوار شدى، ولشكریان فاجر
راخورد و آسیا نمودى، ودرگَرد وغُبار ِنبرد فرو رفتى، وچنان با ذوالفقار
جنگیدى، كه گویا علىّ مرتضى هستى، پس چون تورابا قلبى مطمئن، بدون ترس
وهراس یافتند،شرورِمكروحیله شان رابرتوبرافراشتندوازدرِنیـرنگ وفسادباتو
قتال نمودند، وآن ملعون لشكریانش رافرمان داد، تاتورا ازآبواستفاده آن منع
نمودند،وباتوقتال نمودند، وبه جنگومبارزه باتوشتافتند، وتیرهاوخدنگهابسوى
توپرتاب نمودند، وبراى استیصال وناچار نمودن تو دست دراز كردند، و حُرمتى
براى تومراعات نكردند، وازهیچ گناهى درموردتوخوددارى ننمودند، چه دركشتن
آنهادوستانت را، و چه درغارت اثاثیه خیمه هایت، (بارى)تودرگَرد وغُبارهاى
جنگ پیش تاختى، وآزارواذیّتهاى فراوانى تحمّل نمودى، آنچنانكه فرشتگانِ
آسمانها ازصبر و شكیبائى توبه شگفت آمدند،پس دشمنان از همه طرف به تو هجوم
آوردند، و تورا به سبب زخم ها و جراحتها ناتوان نمودند، و راه خلاص ورفتن
برتو بستند، تاآنكه هیچ یاورى برایت نماند، ولى توحسابگر(عمل خویش براى
خدا)و صبوربودى، اززنان وفرزندانت دفاع وحمایت مینمودى، تاآنكه تورااز
اسبِ سوارى ات سرنگون نمودند، پس بابدن مجروح برزمین سقوط كردى، درحالیكه
اسبها تورابا سُم هاى خویش كوبیدند،وسركشان باشمشیرهاى تیزِشان برفرازت
شدند، پیشانىِ تو به عرقِ مرگ مرطوب شد، و دستانِ چپ و راستت به باز و
بسته شدن در حركت بود ، پس گوشـه نظرى به جانب خِیام و حَرَمَت گرداندى،
در حالیكه از زنان و فرزندانت(روگردانده)به خویش مشـغول بودى ، اسبِ سوارى
ات با حال نفرت شتافت ، شیـهه كشان و گریـان، بجانبِ خیمه ها رو نمود ،
پس چون بانوانِ حَرَم اسبِ تیز پاى تو را خوار و زبون بدیدند،
وَ نَظَرْنَ سَرْجَك َ عَلَیْهِ مَلْوِیّاً ، بَرَزْنَ
مِنَ الْخُدُورِ ، ناشِراتِ الشُّعُورِ عَلَى الْخُدُودِ ، لاطِماتِ
الْوُجُوهِ سافِرات ، وَ بِالْعَویلِ داعِیات ، وَ بَعْدَالْعِزِّ
مُذَلَّلات، وَ إِلى مَصْرَعِك َ مُبادِرات، وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى
صَدْرِكَ، وَ مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِك َ ، قابِضٌ عَلى شَیْبَتِك َ
بِیَدِهِ ، ذابِـحٌ لَك َ بِمُهَنَّدِهِ ، قَدْ سَكَنَتْ حَوآسُّك َ، وَ
خَفِیَتْ أَنْفاسُك َ ، وَ رُفِـعَ عَلَى الْقَناةِ رَأْسُك َ ، وَ سُبِىَ
أَهْلُك َ كَالْعَبیدِ ، وَ صُفِّدُوا فِى الْحَدیدِ ، فَوْقَ أَقْتابِ
الْمَطِیّاتِ ، تَلْفَحُ وُجُوهَهُمْ حَرُّ الْهاجِراتِ، یُساقُونَ فِى
الْبَراری وَالْفَلَواتِ ، أَیْدیهِمْ مَغلُولَةٌ إِلَى الاَْعْناقِ ،
یُطافُ بِهِمْ فِى الاَْسْواقِ ، فَالْوَیْلُ لِلْعُصاةِ الْفُسّاقِ ،
لَقَدْ قَتَلُوا بِقَتْلِك َ الاِْسْلامَ ، وَ عَطَّلُوا الصَّلوةَ وَ
الصِّیامَ ، وَ نَقَضُوا السُّنَنَ وَ الاَْحْكامَ، وَ هَدَمُوا قَواعِدَ
الاْیمانِ، وَ حَرَّفُوا ایاتِ الْقُرْءانِ ، وَ هَمْلَجُوا فِى الْبَغْىِ
وَالْعُدْوانِ ، لَقَدْ أَصْبَحَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِوَ
الِهِ مَوْتُوراً ، وَ عادَ كِتابُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ مَهْجُوراً ، وَ
غُودِرَ الْحَقُّ إِذْ قُهِرْتَ مَقْهُوراً ، وَ فُقِدَ بِفَقْدِكَ
التَّكْبیرُ وَالتَّهْلیلُ ، وَالتَّحْریمُ وَالتَّحْلیلُ ، وَالتَّنْزیلُ
وَالتَّأْویلُ ، وَ ظَهَرَ بَعْدَكَ التَّغْییرُ وَالتَّبْدیلُ ، وَ
الاِْلْحادُ وَالتَّعْطیلُ ، وَ الاَْهْوآءُ وَ الاَْضالیلُ ، وَ
الْفِتَنُ وَ الاَْباطیلُ، فَقامَ ناعیك َ عِنْدَ قَبْرِ جَدِّك َ
الرَّسُولِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ، فَنَعاك َ إِلَیْهِ
بِالدَّمْعِ الْهَطُولِ ، قآئِلا یا رَسُولَ اللهِ قُتِلَ سِبْطُك َ وَ
فَتاك َ ، وَ اسْتُبیحَ أَهْلُك َ وَ حِماك َ ، وَ سُبِیَتْ بَعْدَك َ
ذَراریك َ ، وَ وَقَعَ الْمَحْذُورُ بِعِتْرَتِك َ وَ ذَویك َ ،
فَانْزَعَجَ الرَّسُولُ ، وَ بَكى قَلْبُهُ الْمَهُولُ ، وَ عَزّاهُ بِك َ
الْمَلآئِكَةُ وَ الاَْنْبِیآءُ، وَ فُجِعَتْ بِك َ اُمُّك َ
الزَّهْرآءُ، وَ اخْتَلَفَتْ جُنُودُ الْمَلآئِكَةِ الْمُقَرَّبینَ،
تُعَزّی أَباك َ أَمیرَالْـمُـؤْمِنینَ ، وَ اُقیمَتْ لَك َ الْمَـاتِمُ فی
أَعْلا عِلِّیّینَ ،
و زینِ تورابراو واژگونه یافتند، ازپسِ پرده ها(ىِ
خیمه) خارج شدند،درحالیكه گیسوان برگونه هاپراكنده نمودند، بر صورت ها
طپانچه مى زدندو نقاب ازچهره هاافكنده بودند، وبصداى بلندشیون
میزدند،وازاوجِ عزّت به حضیض ذلّت درافتاده بودند،وبه سوىِ قتلگاه تو مى
شتافتند، درهمان حال شِمرِملعون برسینه مباركت نشسته،وشمشیرخویش
رابرگلـویت سیراب مینمود، بادستى مَحاسنِ شریفت را درمُشت میفِشرد،(وبادست
دیگر)باتیغِ آخته اش سراز بدنت جدامى كرد، تمامِ اعضاوحواسّت ازحركت
ایستاد، نَفَسهاىِ مباركت درسینه پنهان شد ،وسرِمقدّست برنیزه بالارفت،
اهلوعیالت چون بردِگان به اسیرى رفتند، ودرغُل وزنجیرآهنین
برفرازجهازِشتران دربندشدند، گرماى (آفتابِ) نیمروز چهره هاشان مى سوزاند ،
درصحراها وبیابانها كشیده میشدند، دستانشان به گَردَنهازنجیرشده،درمیان
بازارها گردانده میشدند،اىواى براین سركشان گناهكار!،چه اینكه باكُشتنِ
تواسلام را كُشتند، ونمازوروزه(خدا)رابدون
یاوررهانمودند،وسُنّتهاواحكام(دین) راازبین برده شكستند، و پایه هاىِ ایمان
را منهدم نمودند، و آیاتِ قرآن را تحریف كرده، در (وادىِ)جنایت وعداوت
پیش تاختند، براستى رسولِ خدا «كه درودخدابراو وآل اوباد» (با شهادتِ تو)
تنهاماند!(یامظلومواقع شد)، وكتاب خداوندِعزّوجلّ مَتروك گردید، وآنگاه كه
تومقهورومغلوب گشتى، حقّ وحقیقت موردِخیانت واقع شد، وبه فقدانِ
توتكبیرِخداوكلمه توحید، حراموحلالِ دین، وتنزیل وتأویلِ قرآن جملگى ازبین
رفت، و پس ازتو تغییروتبدیلِ (احكام)، كفرو اِلحاد وبى سرپرستىِ دین،
هوىوهوس هاوگمراهیها، فتنه هاوباطلهاجملگى (برصفحه روزگار) ظاهرشد، پس پیكِ
مرگ نزدِ قبرِجدّت رسول خدا «كه رحمتِ بى پایانِ خداوندى براووآلِ اوباد»
ایستاد، وبااشكِ ریزان خبرِمرگِ تورابهوى داد، واینگونه گفت كه: اى رسولِ
خدا! دخترزاده جوانمردت شهید شد، خاندان وحَریمَت مُباح گردید، پس ازتو
فرزندانت به اسیرى رفتند، و وقایع ناگوارى به عترت وخانواده اتواردشد،
پس(از شنیدنِ این خبر) رسول خدا مضطرب وپریشان گردید، و قلبِ هراسناكَش
بگریست، وفرشتگان وانبیاء (بخاطـر مصیبتِ تو) او راتسلـیت وتعـزیت گفـتند، و
مادرت زهـراء (ازانـدوهِ مصیبـتِ تو) دردنـاك شد ، و دستـه هاىِ ملائكه
مقـرّبین در آمد و شد بودند، پـدرت امیرمؤمنـان راتعزیت میگفتند، مجالسِ
ماتم وسوگوارى براىِ تو در اعلاعلیّین برپا شد،
وَ لَطَمَتْ عَلَیْك َ الْحُورُ الْعینُ، وَ بَكَتِ
السَّمآءُ وَ سُكّانُها، وَ الْجِنانُ وَ خُزّانُها ، وَ الْهِضابُ وَ
أَقْطارُها، وَ الْبِحارُ وَ حیتانُها، [وَ مَكَّةُ وَ بُنْیانُها، :خل
]وَ الْجِنانُ وَ وِلْدانُها ، وَ الْبَیْتُ وَ الْمَقامُ، وَ الْمَشْعَرُ
الْحَرامُ، وَ الْحِـلُّ وَ الاِْحْرامُ ، أَللّـهُمَّ فَبِحُرْمَةِ هذَا
الْمَكانِ الْمُنیفِ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد، وَاحْشُرْنی
فی زُمْرَتِهِمْ، وَ أَدْخِلْنِى الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِهِمْ، أَللّهُمَّ
إِنّی أَتَوَسَّلُ إِلَیْك َ یا أَسْرَعَ الْحاسِبینَ ، وَ یاأَكْرَمَ
الاَْكْرَمینَ ، وَ یاأَحْكَمَ الْحاكِمینَ، بِمُحَمَّدخاتَِمِ
النَّبِیّینَ ، رَسُولِك َ إِلَى الْعالَمینَ أَجْمَعینَ ، وَ بِأَخیهِ
وَابْنِ عَمِّهِ الاَْنْزَعِ الْبَطینِ ، الْعالِمِ الْمَكینِ ، عَلِىّ
أَمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ بِفاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ الْعـالَمینَ ، وَ
بِالْحَسَنِ الزَّكِىِّ عِصْمَةِ الْمُتَّقینَ ، وَ بِأَبی عَبْدِاللهِ
الْحُسَیْنِ أَكْرَمِ الْمُسْتَشْهَدینَ ، وَ بِأَوْلادِهِ الْمَقْتُولینَ
، وَ بِعِتْرَتِهِ الْمَظْلُومینَ ، وَ بِعَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ
زَیْنِ الْعابِدینَ ، وَ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىّ قِبْلَةِ الاَْوّابینَ ،
وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد أَصْدَقِ الصّادِقینَ ، وَ مُوسَى بْنِ
جَعْفَر مُظْهِرِ الْبَراهینِ ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُوسى ناصِرِالدّینِ، وَ
مُحَمَّدِبْنِ عَلِىّ قُدْوَةِ الْمُهْتَدینَ، وَ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّد
أَزْهَدِ الزّاهِدینَ ، وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِىّ وارِثِ
الْمُسْتَخْلَفینَ، وَالْحُجَّةِ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعینَ، أَنْ
تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدوَالِ مُحَمَّدالصّادِقینَ الاَْبَرّینَ ، الِ طه
وَ یس ، وَ أَنْ تَجْعَلَنی فِى الْقِیامَةِ مِنَ الاْمِنینَ
الْمُطْمَئِنّینَ، الْفآئِزینَ الْفَرِحینَ الْمُسْتَبْشِرینَ، أَللّهُمَّ
اكْتُبْنی فِى الْمُسْلِمینَ، وَ أَلْحِقْنی بِالصّالِحینَ ، وَاجْعَلْ
لی لِسانَ صِدْق فِى الاْخِرینَ ، وَانْصُرْنی عَلَى الْباغینَ،وَاكْفِنی
كَیْدَ الْحاسِدینَ ، وَاصْرِفْ عَنّی مَكْرَ الْماكِرینَ ، وَاقْبِضْ
عَنّی أَیْدِىَ الظّالِمینَ ، وَاجْمَعْ بَیْنی وَ بَیْنَ السّادَةِ
الْمَیامینِ فی أَعْلا عِلِّیّینَ،
و حورالعین به جهت تو به سر و صورت زدند، (در عزاىِ
تو) آسمان و ساكنانش، بهشت ها و نگـهبانانش، كوه ها و كوهپایه ها، دریا ها
و ماهیانش، ]شهرمكّه و پایه هایش[، فردوس ها و جوانانش، خانه كعبه و مقام
ابراهیم، و مشعرالحرام ، و حلّ و حَرَم جملـگى گریستند، بار خدایا! به
حُرمتِ این مكـانِ رفـیع ، بر محمّد و آلِ او رحـمت فرست ، و مرا در زمره
آنان محـشور فرما، و به شفـاعت و وساطتِ آنها مرا داخلِ بهشت گردان ، بار
خدایا! من به تو توسّل مى جویم اى سریعـترینِ حسابگران ، و اِى بخشـنده
ترینِ كَـریمان ، و اِى فرمانـرواى حـاكمان، به (حقِّ) محمّد آخرینِ
پیامبران، و فرستاده تو بسوىِ تمامِ جهان ها، و به (حقِّ) برادرش و
پسرعمویش آن بلند پیشانىِ میان پُر ، آن دانشمندِ عالى مرتبه ، یعنى علىّ
فرمانـرواىِ مؤمنان ، و به (حقِّ) فاطمه سـروَرِ بانوانِ جهانیان ، و به
(حقِّ) حسـنِ مجتـبى كه پاك و مبرّا و پناهگـاه مُتّقین اسـت ، و به
(حقِّ) أبی عبدالله الحسین گـرامیترینِ شهداء ، و به (حقِّ) فرزنـدانِ
مقتولش ، و خانـواده مظـلومش، و به (حقّ) على بن الحسـین زیورِ عابدان ، و
به محمّد بن علـى قبـله توبه كنندگان ، و جعفر بن محمّد راستگـوترینِ
صادقان ، و موسى بن جعفر آشكار كننده دلائل و براهین ، و على بن موسى
یاورِ دین ، و محمّد بن على اُسوه و الگوىِ هدایت شونـدگان ، و على بن
محمّد زاهـدترینِ پارسایان ، و حسـن بن على وارثِ جانشینان ، و حُجّتِ خدا
بر تمامِ آفریدگان ، اینكه درود فرستى بر محـمّد و آلِ او، آن
راستـگویانِ نیـكوكار ، هـمان آلِ طه و یس ، و اینكه مرا در قیامت از كسانى
قرار دهى كه (از عذابِ تو) ایمن و با آرامشِ خاطر و رستگار و مسرور و
بشارت یافـته اند ، بارخدایا! (نامِ) مـرا در زُمـره مسلـمین نگاشته ، و
مرا به صالـحین ملـحق فرما ، و نامِ مرا بر زبان اُمّتهاى آتیه نیكو قرار
ده ، و مـرا بر علـیه ظالمین یارى ده ، و از مكرِ حسـودان حفـظ فرما ، و
(نیـز) حیله حیـله گران را از من برگـردان ، و دست ستمـكاران را از مـن
(دور) نگهدار، و بینِ من و آن سـرورانِ با میمنت در اعلاعلیّین جمع بفرما،
مَعَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ مِنَ
النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَدآءِ وَالصّالِحینَ، بِرَحْمَتِك َ
یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ، أَللّهُمَّ إِنّی اُقْسِمُ عَلَیْك َ بِنَبِیِّك
َ الْمَعْصُومِ، وَ بِحُكْمِك َ الْمَحْتُومِ، وَنَهْیِك َ الْمَكْتُومِ ،
وَ بِهذَا الْقَبْرِ الْمَلْمُومِ ، الْمُوَسَّدِ فی كَنَفِهِ الاِْمامُ
الْمَعْصُومُ، الْمَقْتُولُ الْـمَظْلُومُ، أَنْ تَكْشِفَ ما بی مِنَ
الْغُمُومِ ، وَ تَصْرِفَ عَنّی شَرَّ الْقَدَرِ الْمَحْتُومِ، وَ
تُجیرَنی مِنَ النّارِ ذاتِ السَّمُومِ، أَللّــهُمَّ جَلِّلْنی
بِنِعْمَتِك َ، وَ رَضِّنی بِقَسْمِك َ ، وَ تَغَمَّدْنی بِجُودِك َ وَ
كَرَمِك َ ، وَ باعِدْنی مِنْ مَكْرِك َ وَ نِقْمَتِك َ ، أَللّهُمَّ
اعْصِمْنی مِنَ الزَّلَلِ ، وَ سدِّدْنی فِى الْقَوْلِ وَالْعَمَلِ ،
وَافْسَحْ لی فی مُدَّةِ الاَْجَلِ ، وَ أَعْفِنی مِنَ الاَْوْجاعِ
وَالْعِلَلِ، وَ بَلِّغْنی بِمَوالِىَّ وَ بِفَضْلِك َ أَفْضَلَ الاَْمَلِ
، أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَاقْبَلْ تَوْبَتی ،
وَارْحَمْ عَبْرَتی ، وَ أَقِلْنی عَثْرَتی ، وَ نَفِّسْ كُرْبَتی ،
وَاغْفِرْلی خَطیئَتی، وَ أَصْلِـحْ لی فی ذُرِّیَّتی، أَللّـهُمَّ
لاتَدَعْ لی فی هذَاالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ، وَالْمَحَلِّ
الْمُـكَرَّمِ ذَنْباً إِلاّ غَفَرْتَهُ، وَ لاعَیْباً إِلاّ سَتَرْتَهُ،
وَ لاغَمّاً إِلاّ كَشَفْتَهُ، وَ لارِزْقاً إِلاّ بَسَطْتَهُ، وَ لاجاهاً
إلاّ عَمَرْتَهُ، وَ لافَساداً إِلاّ أَصْلَحْتَهُ ، وَ لاأَمَلا إِلاّ
بَلَّغْتَهُ ، وَ لادُعآءً إِلاّ أَجَبْتَهُ ، وَ لامَضیقاً إِلاّ
فَرَّجْتَهُ ، وَ لاشَمْلا إِلاّ جَمَعْتَهُ ، وَ لاأَمْراً إِلاّ
أَتْمَمْتَهُ ، وَ لامالا إِلاّ كَثَّرْتَهُ ، وَ لاخُلْقاً إِلاّ
حَسَّنْتَهُ ، وَ لاإِنْفاقاً إِلاّ أَخْلَفْتَهُ ، وَ لاحالا إِلاّ
عَمَرْتَهُ ، وَ لاحَسُوداً إِلاّ قَمَعْتَهُ ، وَ لاعَدُوّاً إِلاّ
أَرْدَیْتَهُ ، وَ لاشَرّاً إِلاّ كَفَیْتَهُ ، وَ لامَرَضاً إِلاّ
شَفَیْتَهُ ، وَ لابَعیداً إِلاّ أَدْنَیْتَهُ ، وَ لاشَعَثاً إِلاّ
لَمَمْتَهُ ، وَ لا سُؤالا ]سُؤْلا :ظ [إِلاّ أَعْطَیْتَهُ ، أَللّهُمَّ
إِنّی أَسْئَلُك َ خَیْرَ الْعاجِلَةِ ، وَ ثَوابَ الاْجِلَةِ ، أَللّهُمَّ
أَغْنِنی بِحَلالِك َ عَنِ الْحَرامِ، وَ بِفَضْلِك َ عَنْ جَمیعِ
الاَْنامِ ، أَللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُك َ عِلْماً نافِعاً ،
همراه باكسانیكه برآنها اِنعام فرمودى یعنى پیامبران،
وراستگویانِ درعملوگفتاروشهداء و نیكویان، به رحمتت اى مهربانترینِ
مهربانان، بارخدایا! تورا سوگند میدهم به حقّ پیامبرِ معصومت، و به حقّ
حُكمِ حتمى و قطعى ات، و به حقّ نهىِ پنهانى ات ، و بحقّ این آرامگاهى كه
(مردم از هرطرف به جهت زیارت) بر او گِرد مى آیند، واین امامِ معصومِ
مقتولِ مظلوم در جانبِ آن تكیه زده، اینكه غم و غصّه ها را از من برطرف
فرمائى، و شُرورِ قضا و قَدَرِ حتمى را از من برگردانى، و مرا از
آتش(عذابت) كه داراى بادهاى سوزان است پناه دهى (و نگاهدارى)، بارخدایا!
مرا با نعمت خود بپوشان (یا بزرگ گردان)، و به عطایاى خود راضى وخوشحال
فرما، وبه جود و كَرَمَت مرا بپوشان، و از مكر و انتقام خود دورَم ساز،
بارخدایا مرا از لغزش و خطا حفظ فرما، و در گفتاروكردار به راه صحیح
هدایتم فرما، و در مدّت زندگى ام وسعت ده، و مرا از دردها و بیماریها عافیت
بخش، ومرابه موالىوسرورانم برسانوبه فضل(وكَرَمِ) خویش مرابه بالاترینِ
آرزوها نائل فرما، بارخدایا برمحمّد و آلِ او رحمت فرست و توبه مرا قبول
فرما، و بر اشكِ چشمم ترحّم نما، و لغزش مرا چشم پوشى فرما، و حُزن واندوه
مرا زائل كن، و گناهم را برمن ببخشاى، و خاندان و نسلِ مرا برایم اصلاح
فرما، بارخدایا در این مشهدِوالامقام و در این محلّ گرامى، برایم وامَگُذار
گناهى را مگرآنكه ببخشى، و نه عیبى را مگر آنكه مستورنمائى، و نه غم
وغصّه اى را مگربرطرف فرمائى، و نه رزقى را مگر گسترش دهى ، ونه قدر و
منزلتى را مگر باقى بدارى، ونه فسادى را مگر اصـلاح فـرمائى، ونه آرزوئى
را مگرنائل كنى، ونه دعائى را مگر اجابت فرمائى، ونه تنگنائى را مگر
بگشائى، ونه امور مُتشتّتى را مگر جمع و برقرار نمائى، ونه امرى را مگر
تمام فرمائى، ونه مالى را مگر فراوانى بخشى، ونه خُلق وصفتى را
مگرنیكوگردانى، ونه انفاقى را مگرجایگزین فرمائى، ونه حالى را مگر آباد
فرمائى، ونه حسودى را مگر ذلیل نمائى، ونه دشمنى را مگر هلاك گردانى، ونه
شرّى را مگر منع فرمائى، ونه بیماریى رامگرشفابخشى، ونه(امرِ)دورى را مگر
نزدیك فرمائى(ودردسترسم قراردهى)، ونه تفرّقواختلالى رامگرجمع (و
اصلاح)نمائى، ونه خواهشى ]خواسته اى[ را مگر عطا فرمائى، بارخدایا! من از
تودرخواست میكنم خیرِ دنیا و ثوابِ آخرت را، بارخدایا! مرا به سبب حلالت
از حرام مستغنى كن، وبه فضل و احسانـت از جمیع خلق بى نیاز فرما،
بارخدایا! از تو درخواست میكنم دانشى مفید،
وَ قَلْباً خاشِعاً ، وَ یَقیناً شافِیاً ، وَ عَمَلا
زاكِیاً ، وَ صَبْراً جَمیلا، وَ أَجْراً جَزیلا ، أَللّهُمَّ ارْزُقْنی
شُكْرَ نِعْمَتِك َ عَلَىَّ ، وَ زِدْ فی إِحْسانِك َ وَ كَرَمِك َ
إِلَىَّ ، وَاجْعَلْ قَوْلی فِى النّاسِ مَسْمُوعاً ، وَ عَمَلی عِنْدَك َ
مَرْفُوعاً ، وَ أَثَری فِى الْخَیْراتِ مَتْبُوعاً ، وَ عَدُوّی
مَقْمُوعاً ، أَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّدالاَْخْیارِ
، فی اناءِ اللَّیْلِ وَ أَطْرافِ النَّهارِ ، وَاكْفِنی شَرَّ
الاَْشْرارِ ، وَ طَهِّرْنی مِنَ الــذُّنُوبِ وَ الاَْوْزارِ ، وَ
أَجِرْنی مِنَ النّـارِ ، وَ أَحِلَّنی دارَالْقَرارِ ، وَ اغْفِرْلی وَ
لِجَمیعِ إِخْوانی فیك َ وَ أَخَواتِىَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ ،
بِرَحْمَتِك َ یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ. پس از تمام شدن زیارت ، رو به
قبله كن و دو ركعت نماز بجاى آور به این ترتیب كه در ركعت اول بعد از حمد
سوره انبیاء ، و در ركعت دوم بعد از حمد سوره حشر را بخوان و آنگاه در
قنوت نماز بگو: لاإِلهَ إِلاَّ اللهُ الْحَلیمُ الْكَریمُ ، لاإِلهَ
إِلاَّاللهُ الْعَلِىُّ الْعَظیمُ ، لاإِلهَ إِلاَّاللهُ رَبُّ
السَّماواتِ السَّبْعِ وَ الاَْرَضینَ السَّبْعِ، وَ ما فیهِنَّ وَ ما
بَیْنَهُنَّ ، خِلافاً لاَِعْدآئِهِ، وَ تَكْذیباً لِمَنْ عَدَلَ بِهِ ، وَ
إِقْراراً لِرُبُوبِیَّتِهِ ، وَ خُضُوعاً لِعِزَّتِهِ ، الاَْوَّلُ
بِغَیْرِ أَوَّل ، وَالاْخِرُ إِلى غَیْرِ اخِر، الظّـاهِرُ عَلى كُلِّ
شَىْء بِقُدْرَتِهِ ، الْباطِنُ دُونَ كُلِّ شَىْء بِعِلْمِهِ وَ لُطْفِهِ ،
لا تَقِفُ الْعُقُولُ عَلى كُنْهِ عَظَمَتِهِ، وَ لاتُدْرِكُ الاَْوْهامُ
حَقیقَةَ ماهِیَّتِهِ ، وَ لاتَتَصَوَّرُ الاَْنْفُسُ مَعانِىَ
كَیْفِیَّتِهِ، مُطَّلِعاً عَلَى الضَّمآئِرِ ، عارِفاً بِالسَّرآئِرِ ،
یَعْلَمُ خآئِنَةَ الاَْعْیُنِ وَ ما تُخْفِى الصُّدُورُ ، أَللّهُمَّ
إِنّی اُشْهِدُك َ عَلى تَصْدیقی رَسُولَك َ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ
الِهِ وَ إیمانی بِهِ،
قلبى خاشع، یقینى سلامت بخش ، عملى صالح و پاك ، صبرى
زیبا ، و اجرى عظیم را ، بارالها! شكر نعمتت برمن را روزیَم كن ، و احسان و
كَرَمَت برمن زیاد فرما ، و گفته مرا درمیان مردم شنوده نما ، و عمل مرا
به نزد خویش بالا بَر،و سنّت باقیمانده مرا در امورِ خیر مورد پیروى
قرارده ، و دشمنم را خوار و ذلیل گردان، بارخدایا! بر محمّدوآلِ او كه
نیكانند، درتمامى لحظات شبانه روز رحمت فرست، و مرا از شرّ بَدان محفوظ
بدار، و از (كثافاتِ) گناهان و سنگینىِ وِزر و وَبال پاك و مبرّا گردان،
واز آتش (عذابت) پناهم ده، و در سراى جاوید واردفرما، و(گناهانِ) مرا و
تمامى خواهران و برادران مؤمنِ مرا ببخشاى، به رحمتت اى مهربانترین
مهربانان. [ترجمه دعائى كه در قنوت نماز خوانده مى شود:] هیچ معبودى جز
خداوندِ شكیبا و كریم نیست، هیچ خدائى جز خداوندِ بزرگوار و عظیم نیست،
هیچ معبودى نیست جز خداوندى كه پروردگارِ آسمانها و زمینهاى هفتگانه و
موجوداتى كه در آنها و میان آنهاست مى باشد، (به این توحید معتقدم) برخلاف
دشمنانِ حقّ، و به جهت تكذیب كسانى كه به خداوند شرك ورزیدند، و(به این
توحیدمعتقدم) بخاطر اعتراف نمودن به ربوبیّت او، و خضوع و خشوع درمقابل
عزّت و شرافت وى، (اوست خدائى كه) اوّل است بدون اوّل، و آخر است تا بى
نهایت، به قدرتش برتمام اشیاء غلبه نموده، و به دانش و لطف و مرحمتش در
هرچیز نفوذ كرده، عقول بشرى برحقیقتِ بزرگى او مطّلع نخواهدشد، و اوهام و
خیالات كنهِ ذات اورا درك نمى كند، ومعانىِ كیفیّتِ اورا هیچ ذهنى تصوّر
نمى تواندكرد، (اوست) مطّلع وآگاه بر باطنِ اشخاص، و آشنا به تمام امورِ
پنهان، خیانت چشمها و پنهانى دلها را خبردارد، بارخدایا! تورا گواه میگیرم
كه رسولت «صلَّى الله علیه و آله» را تصدیق مى كنم و به او ایمان دارم،
وَ عِلْمی بِمَنْزِلَتِهِ ، وَ إِنّی أَشْهَدُ أَنَّهُ
النَّبِىُّ الَّذی نَطَقَتِ الْحِكْمَةُ بِفَضْلِهِ ، وَ بَشَّرَتِ الاَْ
نْبِیآءُ بِهِ، وَ دَعَتْ إِلَى الاِْقْرارِ بِما جآءَ بِهِ، وَ حَثَّتْ
عَلى تَصْدیقِهِ، بِقَوْلِهِ تَعالى: «اَلَّذی یَجِدُونَهُ مَكْتُوباً
عِنْدَهُمْ فِى التَّوْریةِ وَ الاِْنْجیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ
وَ یَنْهیهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ یُحِـلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ
یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ
الاَْغْلالَ الَّتی كانَتْ عَلَیْهِمْ» ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد رَسُولِك َ
إِلَى الثَّقَلَیْنِ ، وَ سَیِّدِ الاَْنْبِیآءِ الْمُصْطَفَیْنَ ، وَ
عَلى أَخیهِ وَ ابْنِ عَمِّهِ ، اللَّذَیْنِ لَمْ یُشْرِكا بِك َ طَرْفَةَ
عَیْن أَبَداً ، وَ عَلى فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ سَیِّدةِ نِسآءِ
الْعالَمینَ ، وَ عَلى سَیِّدَىْ شَبابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْحَسَنِ وَ
الْحُسَیْنِ ، صَلاةً خالِدَةَ الدَّوامِ ، عَدَدَ قَطْرِ الرِّهامِ ، وَ
زِنَةَ الْجِبالِ وَ الاْكامِ ، ما أَوْرَقَ السَّلامُ، وَ اخْتَلَفَ
الضِّیآءُ وَ الظَّلامُ، وَ عَلى الِهِ الطّاهِرینَ، الاَْئِمَّةِ
الْمُهْتَدینَ، الذّآئِدینَ عَنِ الدّینِ ، عَلِىّ وَ مُحَمَّد وَ جَعْفَر
وَ مُوسى وَ عَلِىّ وَ مُحَمَّد وَ عَلِىّ وَالْحَسَنِ وَ الْحُجَّةِ
الْقَوّامِ بِالْقِسْطِ ، وَ سُلالَةِ السِّبْطِ ، أَللّهُمَّ إِنّی
أَسْئَلُك َ بِحَقِّ هذَا الاِْمامِ فَرَجاً قَریباً ، وَ صَبْراً جَمیلا ،
وَ نَصْراً عَزیزاً ، وَ غِنىً عَنِ الْخَلْقِ ، وَ ثَباتاً فِى الْهُدى ،
وَ التَّوْفیقَ لِما تُحِبُّ وَ تَرْضى ، وَ رِزْقاً واسِعاً حَلالا
طَیِّباً ، مَریئاً دارّاً سآئِغاً ، فاضِلا مُفَضَِّلا صَبّاً صَبّاً ،
مِنْ غَیْرِ كَدّ وَ لا نَكَد ، وَ لا مِنَّة مِنْ أَحَد ، وَ عافِیَةً
مِنْ كُلِّ بَلآء وَ سُقْم وَ مَـرَض ، وَ الشُّكْرَ عَلَى الْعافِیَةِ وَ
النَّعْمآءِ ، وَ إِذا جآءَ الْمَوْتُ فَاقْبِضْنا عَلى أَحْسَنِ ما
یَكُونُ لَك َ طاعَةً ، عَلى ما أَمَرْتَنا مُحافِظـینَ حَتّى تُؤَدِّیَنا
إِلى جَنّـاتِ النَّعیمِ ، بِرَحْمَتِك َ یا أَرْحَمَ الرّاحِـمینَ ،
أَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَـــمَّد ، وَ أَوْحِـشْنـی
مِنَ الـدُّنْیا وَ انِسْـــنی بِالاْخِـــرَةِ ،
و آگاه به قدر و منزلتِ اویم، و براستى شهادت میدهم كه
اوست پیامبرى كه حكمت به فضیلت و برترىِ او سخن راند، و تمامى
پیامبران(گذشته) بشارتِ(آمدنِ) اورا دادند، و (مردم را) به گرویدنِ به دین
او دعوت نمودند، و برتصدیقِ او برانگیختند، چنانچه خودت در قرآن
میفرمائى: «(او پیامبرى است) كه نام وى را در تورات و انجیلِ خودشان
نگاشته مى یابند، او آنها را به نیكوئى امر مى كند و از زشتى نهى مى
فرماید، نعمتهاى پاك و طیّب را برایشان حلال و خبائث و پلیدیها را بر آنها
حرام و ممنوع میگرداند، و سنگینى و مشقّت هائى كه در ادیان سابق چون زنجیر
برگردن آنها بود همه را برمیدارد»، پس درود فرست بر محمّد فرستاده ات به
سوى جنّ و انس، و سَروَرِ پیامبرانِ برگزیده، و بر برادرش و پسرعمویش،
آنانى كه هیچگاه به قدرِ چشم برهم زدنى به تو شرك نورزیدند، و برفاطمه
زهراء سَروَرِ تمامى زنان جهانیان، و بر دو آقاى جوانان اهل بهشت یعنى حسن و
حسین، درودى جاویدان و همیشگى، بعدد قطرات بارانها، و همگونِ كوهها و تپه
ها، تا آن زمان كه درخت «سلام» برگ میدهد، و روشنى و تاریكىِ شبانه روز
در رفت و آمدند، و برخاندانِ طاهرِ حسین، آن پیشوایان هدایت یافته، آنها
كه از حریم دین و آئین دفاع نمودند، یعنى على و محمد و جعفر و موسى و على و
محمد و على و حسن و حضرت حجّت، آنكه عدل و داد را برپا میدارد و فرزندِ
دخترزاده پیامبر است، بارخدایا! از تو درخواست میكنم بحقِّ این امامِ
بزرگوار، گشایشى نزدیك را، و صبرى نیكو را، و پیروزى اى توأم با عزّت را، و
بى نیازى از خلایق را، و دوام و استمرار در طریـقِ هدایت را، و توفیق را
بر آنچه تو دوست دارى و رضایت تو در آنست ، و روزى اى را كه وسیع و حلال و
پاك، و گوارا و ریزان و خوشگوار، فراوان و برتر و پى درپى باشد، بدون هیچ
زحمت و مشقّتى، و خالى از هرگونه منّتى از اَحَدى، و (نیز درخواست میكنم)
تندرستى از هر بلاء و ناخوشى و بیمارى را، و شكرگزارى بر هرعافیت و نعمتى
را، و هنگامى كه مرگ ما فرارسید بر نیكوترین حالِ طاعت ما را قبض روح
فرمائى، و در حالتى كه نگاهبانِ دستورات تو باشیم، تا آنكه ما را به بهشت
هاى پُرنعمت برسانى، به رحمتت اى مهربانترینِ مهربانان ، بارخدایا! بر
محمّد و آل او رحمت فرست، و مرا از دنیا در وحشت و هراس قرار ده و به آخرت
انیس فرما،
فَإِنَّهُ لایُوحِشُ مِنَ الدُّنْیا إِلاّ خَوْفُك َ ،
وَ لایُؤْنِسُ بِالاْخِرَةِ إِلاّ رَجآ ؤُك َ ، أَللّهُمَّ لَك َ
الْحُجَّةُ لاعَلَیْك َ ، وَ إِلَیْك َ الْمُشْتَكى لامِنْك َ ، فَصَلِّ
عَلى مُحَمَّد وَ الِهِ وَ أَعِنّی عَلى نَفْسِىَ الظّالِمَةِ
الْعاصِیَةِ، وَ شَهْوَتِىَ الْغالِبَةِ، وَاخْتِمْ لی بِالْعافِیَةِ،
أَللّـهُمَّ إِنَّ اسْتِغْفاری إِیّاك َ وَ أَنَا مُصِرٌّ عَلى مانَهَیْتَ
قِلَّةُ حَیآء، وَ تَرْكِىَ الاِسْتِغْفارَ مَعَ عِلْمی بِسَِعَةِ
حِلْمِك َتَضْییـعٌ لِحَقِّ الرَّجآءِ، أَللّـهُمَّ إِنَّ ذُنُوبی
تُؤْیِسُنی أَنْ أَرْجُوَك َ، وَ إِنَّ عِلْمی بِسَِعَةِ رَحْمَتِك َ
یَمْنَعُنی أَنْ أَخْشاك َ ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد ، وَ
صَدِّقْ رَجآئی لَك َ ، وَ كَذِّبْ خَوْفی مِنْك َ، وَ كُنْ لی عِنْدَ
أَحْسَنِ ظَنّی بِك َ یا أَكْرَمَ الاَْكْرَمینَ ، أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى
مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَ أَیِّدْنی بِالْعِصْمَةِ ، وَ أَنْطِقْ لِسانی
بِالْحِكْمَةِ ، وَ اجْعَلْنی مِمَّنْ یَنْدَمُ عَلى ما ضَیَّعَهُ فی
أَمْسِهِ ، وَ لایَغْـبَنُ حَظَّهُ فی یَوْمِهِ ، وَ لا یَهُمُّ لِرِزْقِ
غَدِهِ ، أَللّهُمَّ إِنَّ الْغَنِىَّ مَنِ اسْتَغْنى بِك َ وَ افْتَقَرَ
إِلَیْك َ ، وَ الْفَقیرَ مَنِ اسْتَغْنى بِخَلْقِك َ عَنْك َ ، فَصَلِّ
عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد ، وَ أَغْنِنی عَنْ خَلْقِك َ بِك َ ، وَ
اجْعَلْنی مِمَّنْ لا یَبْسُطُ كَفّاً إِلاّ إِلَیْك َ ، أَللّـهُمَّ إِنَّ
الشَّقِىَّ مَنْ قَنَطَ وَ أَمامَهُ التَّوْبَـةُ وَ وَرآءَهُ
الرَّحْمَـةُ ، وَ إِنْ كُنْتُ ضَعیفَ الْعَمَلِ فَإِ نّی فی رَحْمَتِك َ
قَوِىُّ الاَْمَلِ ، فَهَبْ لی ضَعْفَ عَمَلی لِقُوَّةِ أَمَلی ،
أَللّـهُمَّ إِنْ كُنْتَ تَعْلَمُ أَنْ ما فی عِبادِك َ مَنْ هُوَ أَقْسى
قَلْباً مِنّی وَ أَعْظَمُ مِنّی ذَنْباً ، فَإِ نّی أَعْلَمُ أَنَّهُ
لامَوْلى أَعْظَمُ مِنْك َ طَوْلا ، وَ أَوْسَعُ رَحْمَةً وَ عَفْواً،
فَیامَنْ هُوَ أَوْحَدُ فی رَحْمَتِهِ، إِغْفِرْ لِمَنْ لَیْسَ بِأَوْحَدَ
فی خَطیئَتِهِ، أَللّـهُمَّ إِنَّك َ أَمَرْتَنا فَعَصَیْنا، وَ نَهَیْتَ
فَمَا انْتَهَیْنا، وَ ذَكَّرْتَ فَتَناسَیْنا ، وَ بَصَّرْتَ
فَتَعامَیْنا، وَ حَذَّرْتَ فَتَعَدَّیْنا ، وَ ما كانَ ذلِك َ جَزآءَ
إِحْسانِك َ إِلَیْنا ،
چراكه فقط خوف تو از دنیا وحشت زا است، و فقط امید و
دلبندى بتو به آخرت انس بخش است، بارالها! حجّت و دلیل باتوست نه بر علیه
تو، و شكایت و گلایه باید به سوى تو باشد نه از تو، پس بر محمّد و آل او
درود فرست و مرا برعلیه نفس ستمكار و سركش خویش، و برشهوت غالبِ خودم یارى
فرما، و پایان كارم رابا عافیت قرارده، بارخدایا! این كم حیائىِ من است
كه (ازطرفى) درِخانه تو استغفار میكنم و (از طرف دیگر) بر مناهىِ تو
پافشارى میورزم، چنانچه اگر استغفار نكنم با اینكه وسعت حلمِ تو را آگاهم،
این تباه نمودنِ حقِّ امیدوارى است، بارالها! (كثرت) گناهانم مرا از
امیدوارى به تو مأیوس میكند، و آگاهیم به وسعتِ رحمتِ تو مرا از ترس و
هراسِ از تو بازمیدارد، پس بر محمّد و آلش رحمت فرما، و امید و دلبندىِ
مرا بخودت پابرجا نما، و ترس و وحشتِ مرا از خودت تكذیب فرما، و براى من
آنچنان باش كه به تو حُسنِ ظنّ دارم، اى بخشنده ترینِ كریمان، بارخدایا!
برمحمّد و آل او درود فرست و مرا به حفظ (ازگناه) مؤیَّد فرما، و زبانم را
به حكمت گویا فرما، و مرا از كسانى قرارده كه بر تباهى هاى گذشته خویش
نادِم و پشیمانند، و بهره خویش را اكنون ناقص و ضایع نكنند، و اهتمام بر
روزى فرداىِ خود ننمایند، بارالها! غنىّ آن كسى است كه به سبب تو بى نیازى
جوید و به سوى تو محتاج باشد، و فقیر و درمانده كسى است كه از تو
(روگردان شده) به جانب مخلوقت بى نیازى طلبد، پس رحمت نما بر محمّد و آل
او، و مرا از خَلقِ خودت به سبب خودت بى نیاز فرما، و مرا چنان قرارده كه
هیچگاه دستى جز بسوى تو دراز نكنم، بارالها! بدبخت كسى است كه با اینكه
توبه و بازگشت فراراهِ او و رحمت تو پشتیبانِ اوست ناامید شود، اگرچه عملِ
من ضعیف و سُست است لكن امیدِ رحمتِ تو در من قوىّ است، پس ضعف عملِ مرا
در قبال قوّت امیدم، برمن ببخشاى، بارخدایا! اگرتو چنان دانى كه درمیان
بندگانت از من سنگدل تر و پرگناه تر نیست، (درعوض) من هم به یقین میدانم كه
هیچ مولا و سرپرستى فضل و عطایش از تو بیشتر نیست، و رحمت و عفوش از تو
وسیع تر نیست، پس اى كسى كه در رحمت و مهربانى یگانه اى، ببخشاى كسى را كه
در جُرم و گناهش تنها و یگانه نیست، بارخدایا! تو مارا امرفرمودى و ما
سرپیچى نمودیم، و ما را بازداشتى ولى ما دست برنداشتیم، ما را یادآورى
فرمودى ولى ما خود را به فراموشى زدیم ، مارا بینا فرمودى و ما خودرا به
كورى زدیم، تو مارا تهدید نمودى ولى ما از حدّ گذراندیم، (آرى!) این در
مقابل احسان تو برما پاداش نیكوئى نبود،
وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِما أَعْلَنّا وَ أَخْفَیْنا ، وَ
أَخْبَرُ بِما نَأْتی وَ ما أَتَیْنا ، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ
مُحَمَّد وَ لاتُؤاخِذْنا بِما أَخْطَأْنا وَ نَسینا ، وَ هَبْ لَنا
حُقُوقَك َ لَدَیْنا ، وَ أَتِمَّ إِحْسانَك َ إِلَیْنا، وَ أَسْبِلْ
رَحْمَتَك َ عَلَیْنا، أَللّهُمَّ إِنّا نَتَوَسَّلُ إِلَیْكَ بِهذَا
الصِّدّیقِ الاِْمامِ، وَ نَسْئَلُكَ بِالْحَقِّ الَّذی جَعَلْتَةُ لَهُ
وَ لِجَدِّهِ رَسُولِك َ وَ لاَِبَوَیْهِ عَلِىّ وَ فاطِمَـةَ ، أَهْلِ
بَیْتِ الرَّحْمَةِ ، إِدْرارَ الرِّزْقِ الَّذی بِهِ قِوامُ حَیاتِنا، وَ
صَلاحُ أَحْوالِ عِیالِنا، فَأَنْتَ الْكَریمُ الَّذی تُعْطی مِنْ
سَِعَة، وَ تَمْنَعُ مِنْ قُدْرَة، وَ نَحْنُ نَسْئَلُك َ مِنَ الرِّزْقِ
مایَكُونُ صَلاحاً لِلـدُّنْیا، وَ بَلاغاً لِلاْخِرَةِ ، أَللّهُمَّ
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد، وَ اغْفِرْلَنا وَ لِوالِدَیْنا، وَ
لِجَمیعِ الْمُـؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ، وَ الْمُسْلِمینَ وَ
الْمُسْلِماتِ ، الاَْحْیاءِ مِنْهُمْ وَالاَْمْواتِ، وَ اتِنا فِى
الدُّنْیاحَسَنَةً وَفِى الاْخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنا عَذابَ النّارِ.
پس از تمام شدن قنوت ، ركوع
و سجود و تشهّد و سلام نماز را انجام ده ، پس چون تسبیح حضرت فاطمه
زهراء(س) را خواندى ، دو طرف صورت را بر خاك بگذار و چهل مرتبه این
تسبیحات را بگو: سُبْحانَ اللهِ وَ الْحَمْدُ للهِِ وَ لاإِلهَ إِلاَّ
اللهُ وَاللهُ أَكْبَرُ. پس از تمام شدن تسبیحات ، دعا كن و از خدا بخواه
كه تو را از گناهان نگهدارد و از عذاب خود نجات دهد و ببخشد و توفیق عمل
نیك كرامت فرماید و اعمال تو را قبول نماید. سپس خود را به ضریح بچسبان و
ببوس و بگو: زادَ اللهُ فی شَرَفِكُمْ ، وَالسَّلامُ عَلَیْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَكاتُهُ. سپس
براى خود و والدین خود و هركس كه خواهى دعا كن. لیك تو به آنچه ما آشكار و
پنهان نمودیم داناترى، و به اعمالى كه بجا آورده و مى آوریم آگاه ترى، پس
رحمت فرما بر محمّد و آلش و مارا برخطاها و فراموشى هامان مؤاخذه نفرما، و
حقوق تو را (كه ضایع نمودیم) برما ببخشا، و احسان و كَرَم خویش برما تمام
فرما، و پرده رحمتت برما افكن، بارخدایا! ما به تو توسّل میجوئیم به سبب
این امام راستگو، و از تو درخواست میكنیم به آن حقّ و حُرمَتى كه براى او و
جدِّ او رسول خودت و براى پدر و مادر او على و فاطمه كه اهل بیتِ رحمتند
قراردادى، اینكه روزى خودت را كه قوام زندگى ما به آن وابسته است، و نظام
احوال عیال ما در گرو آنست ، برما پیاپى فرو ریزى، چرا كه توئى آن كریمى
كه از خزانه وسیعت عطا میكنى، و با قدرت و توانِ خویش (آنكه را بخواهى)
محروم میكنى، و ما از تو رزقى را خواهانیم كه براى دنیاى ما موجب صلاح، و
براى آخرت ما رسا و مایه كفاف باشد، بارخدایا! برمحمّد و آلش رحمت فرست، و
ببخشاى ما و والدین مارا، و جمیع مؤمنین و مؤمنات را، و تمام مسلمین و
مسلمات را، چه آنان كه در قید حیات اند و چه آنها كه درگذشته اند، و در
دنیا و آخرت به ما حسنه عطا فرما و ما را از عذاب آتش (دوزخ) حفظ فرما.
[ترجمه تسبیحات:] خداوند را تسبیح و تمجید مینمایم ، و تمامى ستایشها براى
خدا است ، و هیچ معبودى جزالله نیست،وخداوند ازهمه موجودات بزرگ تراست (از
آنكه توصیف شود). [ترجمه جمله اى كه بعد از نماز گفته مى شود:] خداوند در
عزّت و شرفِ شما (اهل بیت) بیفزاید ، و درود و رحمت و بركاتِ خداوند بر
شما باد
