اون آقایی که شبا رد می شد از کوچه ما کیسه به دوش کو
رد پای پر خراش و بی خروش کو
اون آقای خرقه پوش کو
کجاست اون آقا که پینه های دستاش مرحم دلای ما بود
نفس سبز نگاهش همیشه حلال مشکلات ما بود
می شه یکبار دیگه سر بزنه به خونه ما
بگیر نشونی از غربت بی نشونه ما
موهای آقا سفیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید
قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید
جوونا آقا بشید زنده کنیم رسم جوونمردی رو امشب
یتیما منتظرند زنده کنیم شیوه شبگردی رو امشب
یتیما پشت درای خونشون منتظر آقا نشستن
گوش به زنگ تق تق یه جفت صدای پا نشستن
موهای آقا سفیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید
قامت آقا خمیده جوونا کیسه رو از آقا بگیرید
حیدر کرار نیم خانه نشینم ولی
جان به فدای جگر سوخته ات یا علی
دستای پینه بسته علی به همراه منه
خونه نشینی علی آتیش به جونم می زنه
تو کوله بار شعر من اسم قشنگ علیه
قافیه تنگ دلم از دل تنگ علیه
تو کوچه های غربتم نشونی از مولا میدن
اهل محل سلامم و جواب سر بالا میدن
به من می گن علی کیه
علی امام عاشقاست
به من می گن علی چیه
داغ دل شقایقاست
توی نجف یه خونه بود که دیواراش کاه گلی بود
اسم صاحب اون خونه مولای مردا علی بود
نصف شبا بلند می شد
یک کیسه داشت که بر می داشت
خرما و نون و خوردنی
هرچی که داشت تو اون می ذاشت
راهی کوچه ها می شد تا یتیما رو سیر کنه
تا سفره خالیشون و پر از نون و پنیر کنه
شب تا سحر پرسه می زد پس کوچه های کوفه رو
تاپر بارون بکنه باغ های بی شکوفه رو
عبادت علی مگه می تونه غیر از این باشه
باید مثل علی باشه هر کی که اهل دین باشه
بعد علی کی می تونه محرم راز من باشه
درد و دلم رو گوش کنه تا چاره ساز من باشه
فردا اگر مهدی بیاد دردا رو درمون می کنه
آسمون شهرمون ستاره بارون می کنه
چشماتو وا کن آقا جون بالهای خستمو ببین
من و نگاه کن آقاجون دل شکستمو ببین
دلت میاد کبوترات تو حرمت پر نزنن
به سایه بون دستای مهربونت سر نزنن
