تبیان، دستیار زندگی

هر آنکس عاشق است از جان نترسد

یقین از بند و از زندان نترسد

دل عاشق بود گرگ گرسنه

که گرگ از هی هی چوپان نترسد

اگر شیری اگر میری اگر مور

گذر باید کنی آخر لب گور

دلا رحمی بجان خویشتن کن

که مورانت نهند خوان و کنند سو

تا بتوانی ز خلق ای یار عزیز

دوری كن و در دامن عزلت آویز

انسان مجازیند این نسناسان

پرهیز ز انسان مجازی پرهیز

. آن یار که عهد دوستداری بشکست

وقتی دائماْ مشغول قضاوت درباره دیگران هستی

هرگز فرصت نمی کنی آنها را دوست بداری...

تختی از نور ؛ نیمکتی از جنس سکوت ؛ میزی از چوب

امیدواری و هیچ چیز دیگر: این است اتاق کوچکی که

روح اجاره نشین ان است...