دق الباب مساجد در شب اول ربیع الاول ؛ مستند یا خرافات ؟

یکی از محققان حوزه علمیه قم گفت: عمل خرافی که در دین وارد نشده باشد و با عنوان دین انجام شود، نه تنها ثوابی ندارد، بلکه گناه است. دق‌الباب مساجد در شب اول ربیع الاول از جمله این امور است و سند روایی ندارد.

به گزارش «شیعه نیوز» ، خرافات و تمسک به اموری که مستند و مدرک معتبر روایی و دینی ندارند از جمله اموری است که موجب انحراف دین و منجر به بدعت در دین می شود. آداب و رسومی که با رنگ و لعاب دینی ناگهان در جامعه سر برمی آورند و عده ای ساده دل و یا جاهل را  هر چند با نیت پسندیده به دنبال خود می کشد.
 
جای تأسف است در برخی موارد این گونه آیین های من درآوردی و نامعلوم در جامعه رواج می یابد و برخی از مردم به جای آنکه به علما و مراجع رجوع کرده و با تحقیق سراغ این اعمال بروند با اعتماد به سخنان بی پایه افراد بی مایه در دام خرافات گرفتار می شوند. این تأسف آن گاه فزونی می یابد که در این سال ها بارها مراجع و علما بر رواج خرافات نهیب زده اند.
 
چند سالی است در پایان ماه صفر مراسمی در برخی شهرها باب شده است که در ظاهر مانند بسیاری از خرافات دیگر عملی نیکو وانمود می شود، اما هنگامی که در آن اندیشیده می شود نتیجه به آنجا می رسد که با خرافه ای دیگر مواجه هستیم.
 
داستان از این قرار است که گفته می شود در شب اول ماه ربیع الاول چند ساعتی قبل از نماز صبح روز اول این ماه می بایست درب هفت مسجد را کوبید و با این کار پایان دو ماه عزاداری و آغاز ماه شادمانی حضرت زهرا(سلام الله علیها) را اعلام کرد و بدین سان از دستان حضرت زهرا (سلام الله علیها) صله دریافت کرده و حاجات خود را طلب کنیم.
 
در سال های ابتدایی این مراسم به کوبیدن در مسجد و آن گاه اقامه نماز صبح در آخرین مسجد اکتفا می شد. اما با گذشت زمان بر پیرایه های این عمل افزوده شد. سال بعد تضرع و ناله و گریه بر درب مسجد. سال بعد پخش نذورات و شیرینی و شکلات و...، سال بعد گفته شد در آخرین مسجد باید دعای توسل خوانده شود و سال بعد روشن کردن شمع بر در مسجد و آب و جارو کردن مقابل آن هم اضافه شد و همین طور این سیر تکاملی ادامه یافت تا جایی که برخی از نماز مغرب شب اول شروع به این کار می کردند تا از خواب شب هم بی بهره نمانند.

در همان سال های ابتدایی مراجع عظام طبق وظیفه دینی و شرعی خود که هنگام ظهور بدعت ها، علما باید علم خود را بروز و ظهور دهند بر بی ریشه بودن این عمل تأکید کردند. اما متأسفانه هنوز برخی این راه اشتباه را می پیمایند. این نمونه ای از نمونه های فراوان است که برخی در خارج از چارچوب دین برای طلب حاجات و نیازهای خود از خداوند و ائمه متمسک به آیین هایی این چنینی می شوند.

حجت الاسلام حسین هاشمی از محققین حوزه علمیه قم پیرامون سندیت کوبیدن درب مساجد و روشن کردن شمع مقابل مسجد در پایان ماه صفر به خبرنگار شبستان گفت: اعمالی پس از پایان ماه صفر بین مردم رایج است از جمله کوبیدن درب هفت مسجد، روشن کردن هفت شمع مقابل درب مساجد و یا جارو کردن مساجد که اینها از نظر تاریخی هیچگونه سندیتی ندارد و از سیره بزرگان و علما نبوده است.
 
دق الباب مسجد در سیره علما نیست
حجت الاسلام هاشمی ادامه داد: این موارد، پیشینه روایی ندارد و بیشتر آداب و رسومی قومی و بومی است. به عنوان مثال در برخی مناطق استان بوشهر نیز دیده‌ شده است که مردم به نشانه پایان نحسی ماه صفر، قلیان می‌شکنند.
 
 بدعت در دین گناه محسوب می شود
وی ادامه داد: متاسفانه در بسیاری از موارد این اعمال با خرافات مخلوط شده و به مواردی انحرافی در دین تبدیل می شود. اگر عملی در دین وارد نشده باشد و با عنوان دین انجام شود، علاوه بر اینکه ثوابی ندارد، بلکه گناه نیز محسوب می‌شود، چرا که بدعت در دین نهی شده است.
 
بنابر مستندات تاریخی و روایی معتبر شیعه و سنی، شب اول ماه ربیع الاول به واسطه واقعه مهم خوابیدن حضرت علی(علیه السلام) در بستر پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در سال سیزدهم بعثت (همان شبی که کفار مکه تصمیم به قتل دسته جمعی حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) در بستر خواب گرفته بودند) مشهور است و در همان شب ایشان به مدینه هجرت فرمودند که به "لیلهٔ المبیت" مشهور است.
 
حضور در مساجد در پایان ماه صفر به یاد مجاهدت امیرالمومنین(علیه السلام)
بنابر نظر فقها و بر اساس آنچه در روایات مستند و معتبر آمده است، مستحب است که مومنین در این شب به یاد مجاهدت امیرالمومنین(علیه السلام) در مساجد حضور یافته و تا سحر به راز و نیاز و مناجات با خداوند متعال بپردازند بنابراین آن چیزی که از رسانه ملی با عنوان باز بودن در مساجد تا صبح عنوان شده به این دلیل بوده است نه تاکید و یا احیانا ترویج مسئله خرافی رفتن به درب مساجد و در زدن و شمع روشن کردن برای رفع حاجت.
 
به هر حال به نظر می رسد که اطلاع رسانی و آگاه ساختن صحیح، دقیق و به موقع مردم در مورد مسایل دینی از ضروریات و اصول کاری دستگاه های مربوطه و از جمله رسانه است که می تواند جلوی ترویج و گسترش خرافات که همچون موریانه ریشه اعتقادات جامعه را می خورد را گرفته و به تعالی جامعه یاری رساند.
 
حجت الاسلام هاشمی با اشاره به روایت «من بشرنی بخروج صفر قله الجنه؛ هر کس به من بشارت دهد که ماه صفر تمام شده است، بهشت برای اوست» به عنوان یکی دیگر از تحریفات خروج از ماه صفر ادامه داد: این روایت نیز از سند متقنی برخوردار نیست و به احتمال فراوان این روایت در مورد ابوذر غفاری بیان شده است، اما عده ای این روایت را دال بر این گرفته اند که بشارت دادن پیامبر به اتمام ماه صفر، ثواب و پاداش دارد.
 
این کارشناس مسائل دینی با اشاره بر اینکه بدعت گذار در دین مورد خشم خدا و رسول خداست، افزود: افرادی که سنت های غیردینی را با اسم دین و به عنوان عملی مستحب ترویج می کنند، دچار فعل حرام می شوند.
 
وی با اشاره به اینکه البته ماه صفر ماهی حزن آمیز و اندوهناک برای شیعیان است، خاطرنشان کرد: ماه صفر ماه حزن اهل بیت (علیهم السلام) و برای شیعیان است چرا که در ابتدای این ماه ورود کاروان اسرا به شهر شام و بیستم این ماه اربعین و 28 صفر نیز طبق نقل های مشهور رحلت پیامبر، شهادت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و آخرین روز این ماه شهادت امام رضا (ع) است.
 
وی درباره آداب خاص خروج از ماه صفر و حلول ماه ربیع‌الاول در روایات اسلامی و اعمال مستحبی این ماه گفت: در مفاتیح‌الجنان شیخ عباس قمی آداب خاصی برای این امر ذکر نشده و تنها به ذکر اعمال شب اول ماه بسنده شده است. ولی در برخی روایات، اقامه نماز شکر به شکرانه اقامه دو ماه عزاداری و عبادت، روزه گرفتن، صدقه دادن، کمک به مستمندان و قرائت زیارت پیامبر(صلی الله علیه و آله) و امیرالمومنین علی(علیه السلام) در ابتدای این ماه توصیه شده است.
 
حجت الاسلام هاشمی پیرامون وقایع و مناسبت های ماه ربیع الاول گفت: در روز اول این ماه حادثه لیلهٔ المبیت و نزول آیه 207 سوره بقره در مورد حضرت علی (علیه السلام) رخ داده است و روز نهم ماه ربیع الاول با آغاز ولایت امام زمان (علیه السلام) مصادف است و در روز دهم این ماه نیز سالروز ازدواج پیامبر با حضرت خدیجه (سلام الله علیها) است. همچنین طبق نقل اهل سنت در روز 12 ربیع الاول و طبق نقل اکثر بزرگان شیعه در روز هفدهم ربیع الاول، ولادت پیامبر رخ داده است.
 
این محقق حوزه علمیه قم بر لزوم آگاه سازی مردم در این زمینه و در راستای منابع متقن و اصیل اسلامی از سوی علما و ائمه جماعات تاکید کرد.

 

1.دفن بدن مطهر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

در نیمه شب اول ریع بدن مطهر خاتم الانبیا’ والمرسلین صلی الله علیه و آله و سلم را امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام دفن فرمودند1

مصیبت و فاجعه رحلت پیامبر صلی الله عله و آله و سلم از یک طرف و بی احترامی به آن حضرت و توجه نداشتن مردم به غسل و کفن و دفن حضرت از طرف دیگر , داغهایی بود که بر دل مبارک امیرالمومنین علیه السلام2 سنگینی میکرد. چنانچه با یاد تلخ آن روزها فرموده اند:" آیا بدن شریف پیامبر صلی الله علیه آله و سلم را رها میکردم و او را دفن ننموده برای خلافت و سلطنت بعد از او نزاع میکردم"؟3

شیخ مفید میفرماید:" اکثر مردم در دفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حاضر نشدند, و نماز بر ان حضرت نخواندند, چه اینکه بین انصار و مهاجرین مشاجره در امر خلافت بود4.اعمش میگوید: پیامبرشان از دنیا رفت مردم هم وغمی نداشتند جز آنکه عده ای بگویند :" امیر از ماست" و طایفه دیگری بگویند :" امیر از ماست"5.

هنگام رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم مغیره خطاب به ابوبکر و عمر گفت: اگر بعدا" با مردم کاری دارید آنها را دریابید. لذا ابوبکر و عمر هنگام دفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حاضر نبودند, بلکه میان دیگران بودند که در سقیفه برای خود امیر انتخاب میکردند, و قبل از آنکه کنار بدن حضرت حاضر شوند, بدن مطهر دفن شد6.

عبدالله بن حسن میگوید: به خدا قسم ابوبکر و عمر بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نماز نخواندند, و سه روز بدن مبارک آن حضرت دفن نشد, ولی با این همه اهل سقیفه مشغول کار خود بودند7.

حضرت باقر علیه السلام میفرمایند: مردم روز دوشنبه و شب سه شنبه را بر بدن آن حضرت نماز میخواندند, و عموم مردم حتی خواص و نزدیکان حضرت بر بدن مبارک نماز خواندند, اما هیچیک از اهل سقیفه بر غسل و کفن و دفن حضرت حاضر نشدند. امیرالمومنین علیه السلام بریده اسلمی را برای خبر دادن نزد آنان فرستاد, ولی اعتنایی نکردند و بعد از دفن آن حضرت بیعت آنان هم تمام شد8.

عایشه در این باره اقراری دارد که جالب توجه است. او گفته است:" بخدا قسم ما از دفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با خبر نشدیم تا اینکه صدای بیل و کلنگ را در شب چهارشنبه از حجره آن حضرت شنیدیم", یعنی بعد از دفن متوجه شدیم9.

باید از اینان که بر سر غصب خلافت همه چیز را فراموش کرده بودند پرسید: آیا سقیفه در حضور پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و به سفارش حضرت بود یا غدیر؟

آیا برای تشکیل شورای سقیفه دستوری از طرف خداوند آمده بود یا درباره غدیر؟

آیا در سقیفه از اکثر بلاد مسلمین حضور داشتند یا در غدیر؟

آیا در سقیفه همه مردم حاضر بودند یا در غدیر که حتی زنها هم بیعت کردند؟

2.لیلت المبیت

شب اول این ماه پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم از شر کفار از مکه به مدینه هجرت کردند. در آن شب آقا و مولایمان امیرالمومنین علیه السلام جان نثاری فرموده به جای رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در بستر ایشان خوابیدند10, چه اینکه کفار قریش قصد کشتن حضرتش را داشتند. به این مناسبت آیه " و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله...":" از مردم کسی هست که جان خویش را در راه رضایت خداوند میفروشد و خدا بر بندگان مهربان است " در شاُن علی بن ابیطالب علیه السلام نازل شد11.

در شبی که امیرالمومنین علیه السلام به جای پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم خوابید به جبرییل و میکاییل خطاب رسید که من بین شما دو نفر برادری قرار دادم و عمر یکی از شما را بیش از قرار دادم. کدامیک از شما ایثار میکند که عمر طولانی از آن دیگری باشد؟ هر دو عمر طولانی را اختیار کردند.

خطاب آمد: " به زمین نگاه کنید و ببینید که چگونه علی علیه السلام حیات خود را به برادرش پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ایثار نموده و به جای او خوابیده و جان خود را فدای جان او نموده است. به زمین بروید و او را از دشمنان حفظ کنید". آنان آمدند و بالای سر امیرالمومنین علیه السلام و میکاییل سمت پاهای آن حضرت نشست و ندا کرد:" بخ بخ من مثلک یابن ابی طالب, خداوند در جمع ملایکه به تو مباهات فرمود" . اینجا بود که آیه شریفه " ومن الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله ... " نازل شد12.

3.هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 13 سال پس از بعثت به مدینه طیبه هجرت فرمود.13

4.هجوم به خانۀ وحی
در این روز اولین هجوم به خانۀ امیرالمؤمنین علیه السلام صورت گرفت. هنگامی که امیرالمؤمین علیه السلام ، متوجّه غسل و کفن و دفن پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلم شد و غاصبین خلافت در سقیفه بودند، در شب چهارشنبه که اول ربیع بود بدن مبارک آن حضرت را دفن فرمود و طبق وصیت پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلم متوجّه جمع آوری قرآن شد. آن حضرت فرمود: «علی جان، تا سه روز از خانه خارج مشو و قرآن را جمع آوری کن...».14

در این ایام، سه بار به منزل آن حضرت هجوم آوردند : بار اوّل در روز اول ربیع بود که برای بیعت آمدند و آن حضرت فرمود که قسم یاد کرده ام تا جمع قرآن تمام نشود از خانه بیرون نیایم و آنان بازگشتند. پس از آن امیرالمؤمنین علیه السلام شبها صدّیقۀ طاهره و حسنین علیهم السلام را بر درِ منازل اصحال می بردند و طلب یاری می نمودند. 15

بار دوّم هفت روز بعد از دفن پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلم بود که زبید و عده ای دیگر در منزل امیرالمؤمنین علیه السلام جمع شده بودند. آن روز زبیر شمشیر کشید تا عمر را بکشد. 16

بار سوم به منزل حضرت هجوم آوردند، و پس از آتش زدن درِ منزل و ضرب و جرح صدّقۀ طاهره سلام الله علیها و کشتن حضرت محسن علیه السلام، امیرالمؤمنین علیه السلام را با دست بسته بیرون بردند.17

5.مسمومیت امام عسکری علیه السلام

امام حسن عسکری علیه السلام در اثر زهر مسموم شد و بیماری حضرت آغاز گردید. 18 بنا بر قولی شهادت امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260 هـ . در چنین روزی بوده است، 19 و به قولی دیگر در چهارم ربیع الاول و به قولی دیگر در هشتم ربیع الاول بوده است. 20

 

1.طبقات ابن سعد: ج2 ص78. مسند احمد: ج6 ص274،242،62 . سنن بیهقی: ج3 ص409م السیرةالنبویة(ابن کثیر): ج4 ص538.

2. خصال:ص372. اختصاص: ص171.

3. احتجاج:ص74.

4.ارشاد مفید: ج1ص189.

5.تقریب المعارف:ص256.

6. المصنف:ص568،14. جامع الاحادیث:ج13 ص267.

7.تقریب المعارف:ص251

8.مناقب ابن شهرآشوب: ج1ص297 . بحارالانوار: ج22 ص524.

9.تاریخ الاسلام(ذهبی): ج1ص582. السیرة النبویة(ابن کثیر):ج4 ص538. مسند احمد:ج6 ص274،242،62.

10.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص8. مسارالشیعة:ص27. فیض العلام:ص201. زادالمعاد:ص332. بحارالانوار:ج97 ص168 . مصباح کفعمی: ج2 ص596.

11.سورۀ بقره: آیۀ 207.

12.بحارالانوار:ج19 ص39.

13.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص8. مصباح کفعمی: ج2 ص596

14.تفسیر فرات: ص398 . در توحید صدوق:ص73 هفت روز در امالی طوسی:ج1 ص263 نُه روز است.

15.کتاب سلیم: ص128. احتجاج:ص75-190.

16.توحید صدوق:ص73. احتجاج: ج1 ص95-111. بحارالانوار:ج28 ص321

17.کتاب سلیم: ص82-249. الکوکب الدری: ج1 ص194. الجمل: ص117. کامل ابن اثیر: ج2 ص326. تاریخ طبری: ج3 ص203.

18.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص2. مصباح کفعمی: ص523. مصباح المجتهد: ص732. فیض العلام:ص201. ارشاد: ج2 ص336. کشف الغمة:ج2 ص 415 . بحارالانوار: ج50 ص334-335

19.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص2. مصباح کفعمی: ص523. مصباح المجتهد: ص732. فیض العلام:ص201.

20.مسارالشیعة:ص28-29. فیض العلام:ص205.

 

1.دفن بدن مطهر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم

در نیمه شب اول ریع بدن مطهر خاتم الانبیا’ والمرسلین صلی الله علیه و آله و سلم را امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام دفن فرمودند1

مصیبت و فاجعه رحلت پیامبر صلی الله عله و آله و سلم از یک طرف و بی احترامی به آن حضرت و توجه نداشتن مردم به غسل و کفن و دفن حضرت از طرف دیگر , داغهایی بود که بر دل مبارک امیرالمومنین علیه السلام2 سنگینی میکرد. چنانچه با یاد تلخ آن روزها فرموده اند:" آیا بدن شریف پیامبر صلی الله علیه آله و سلم را رها میکردم و او را دفن ننموده برای خلافت و سلطنت بعد از او نزاع میکردم"؟3

شیخ مفید میفرماید:" اکثر مردم در دفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حاضر نشدند, و نماز بر ان حضرت نخواندند, چه اینکه بین انصار و مهاجرین مشاجره در امر خلافت بود4.اعمش میگوید: پیامبرشان از دنیا رفت مردم هم وغمی نداشتند جز آنکه عده ای بگویند :" امیر از ماست" و طایفه دیگری بگویند :" امیر از ماست"5.

هنگام رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم مغیره خطاب به ابوبکر و عمر گفت: اگر بعدا" با مردم کاری دارید آنها را دریابید. لذا ابوبکر و عمر هنگام دفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم حاضر نبودند, بلکه میان دیگران بودند که در سقیفه برای خود امیر انتخاب میکردند, و قبل از آنکه کنار بدن حضرت حاضر شوند, بدن مطهر دفن شد6.

عبدالله بن حسن میگوید: به خدا قسم ابوبکر و عمر بر پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نماز نخواندند, و سه روز بدن مبارک آن حضرت دفن نشد, ولی با این همه اهل سقیفه مشغول کار خود بودند7.

حضرت باقر علیه السلام میفرمایند: مردم روز دوشنبه و شب سه شنبه را بر بدن آن حضرت نماز میخواندند, و عموم مردم حتی خواص و نزدیکان حضرت بر بدن مبارک نماز خواندند, اما هیچیک از اهل سقیفه بر غسل و کفن و دفن حضرت حاضر نشدند. امیرالمومنین علیه السلام بریده اسلمی را برای خبر دادن نزد آنان فرستاد, ولی اعتنایی نکردند و بعد از دفن آن حضرت بیعت آنان هم تمام شد8.

عایشه در این باره اقراری دارد که جالب توجه است. او گفته است:" بخدا قسم ما از دفن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با خبر نشدیم تا اینکه صدای بیل و کلنگ را در شب چهارشنبه از حجره آن حضرت شنیدیم", یعنی بعد از دفن متوجه شدیم9.

باید از اینان که بر سر غصب خلافت همه چیز را فراموش کرده بودند پرسید: آیا سقیفه در حضور پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم و به سفارش حضرت بود یا غدیر؟

آیا برای تشکیل شورای سقیفه دستوری از طرف خداوند آمده بود یا درباره غدیر؟

آیا در سقیفه از اکثر بلاد مسلمین حضور داشتند یا در غدیر؟

آیا در سقیفه همه مردم حاضر بودند یا در غدیر که حتی زنها هم بیعت کردند؟

2.لیلت المبیت

شب اول این ماه پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم از شر کفار از مکه به مدینه هجرت کردند. در آن شب آقا و مولایمان امیرالمومنین علیه السلام جان نثاری فرموده به جای رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در بستر ایشان خوابیدند10, چه اینکه کفار قریش قصد کشتن حضرتش را داشتند. به این مناسبت آیه " و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله...":" از مردم کسی هست که جان خویش را در راه رضایت خداوند میفروشد و خدا بر بندگان مهربان است " در شاُن علی بن ابیطالب علیه السلام نازل شد11.

در شبی که امیرالمومنین علیه السلام به جای پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم خوابید به جبرییل و میکاییل خطاب رسید که من بین شما دو نفر برادری قرار دادم و عمر یکی از شما را بیش از قرار دادم. کدامیک از شما ایثار میکند که عمر طولانی از آن دیگری باشد؟ هر دو عمر طولانی را اختیار کردند.

خطاب آمد: " به زمین نگاه کنید و ببینید که چگونه علی علیه السلام حیات خود را به برادرش پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ایثار نموده و به جای او خوابیده و جان خود را فدای جان او نموده است. به زمین بروید و او را از دشمنان حفظ کنید". آنان آمدند و بالای سر امیرالمومنین علیه السلام و میکاییل سمت پاهای آن حضرت نشست و ندا کرد:" بخ بخ من مثلک یابن ابی طالب, خداوند در جمع ملایکه به تو مباهات فرمود" . اینجا بود که آیه شریفه " ومن الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله ... " نازل شد12.

3.هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 13 سال پس از بعثت به مدینه طیبه هجرت فرمود.13

4.هجوم به خانۀ وحی
در این روز اولین هجوم به خانۀ امیرالمؤمنین علیه السلام صورت گرفت. هنگامی که امیرالمؤمین علیه السلام ، متوجّه غسل و کفن و دفن پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلم شد و غاصبین خلافت در سقیفه بودند، در شب چهارشنبه که اول ربیع بود بدن مبارک آن حضرت را دفن فرمود و طبق وصیت پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلم متوجّه جمع آوری قرآن شد. آن حضرت فرمود: «علی جان، تا سه روز از خانه خارج مشو و قرآن را جمع آوری کن...».14

در این ایام، سه بار به منزل آن حضرت هجوم آوردند : بار اوّل در روز اول ربیع بود که برای بیعت آمدند و آن حضرت فرمود که قسم یاد کرده ام تا جمع قرآن تمام نشود از خانه بیرون نیایم و آنان بازگشتند. پس از آن امیرالمؤمنین علیه السلام شبها صدّیقۀ طاهره و حسنین علیهم السلام را بر درِ منازل اصحال می بردند و طلب یاری می نمودند. 15

بار دوّم هفت روز بعد از دفن پیامبر صلّی الله علیه وآله وسلم بود که زبید و عده ای دیگر در منزل امیرالمؤمنین علیه السلام جمع شده بودند. آن روز زبیر شمشیر کشید تا عمر را بکشد. 16

بار سوم به منزل حضرت هجوم آوردند، و پس از آتش زدن درِ منزل و ضرب و جرح صدّقۀ طاهره سلام الله علیها و کشتن حضرت محسن علیه السلام، امیرالمؤمنین علیه السلام را با دست بسته بیرون بردند.17

5.مسمومیت امام عسکری علیه السلام

امام حسن عسکری علیه السلام در اثر زهر مسموم شد و بیماری حضرت آغاز گردید. 18 بنا بر قولی شهادت امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260 هـ . در چنین روزی بوده است، 19 و به قولی دیگر در چهارم ربیع الاول و به قولی دیگر در هشتم ربیع الاول بوده است. 20

 

1.طبقات ابن سعد: ج2 ص78. مسند احمد: ج6 ص274،242،62 . سنن بیهقی: ج3 ص409م السیرةالنبویة(ابن کثیر): ج4 ص538.

2. خصال:ص372. اختصاص: ص171.

3. احتجاج:ص74.

4.ارشاد مفید: ج1ص189.

5.تقریب المعارف:ص256.

6. المصنف:ص568،14. جامع الاحادیث:ج13 ص267.

7.تقریب المعارف:ص251

8.مناقب ابن شهرآشوب: ج1ص297 . بحارالانوار: ج22 ص524.

9.تاریخ الاسلام(ذهبی): ج1ص582. السیرة النبویة(ابن کثیر):ج4 ص538. مسند احمد:ج6 ص274،242،62.

10.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص8. مسارالشیعة:ص27. فیض العلام:ص201. زادالمعاد:ص332. بحارالانوار:ج97 ص168 . مصباح کفعمی: ج2 ص596.

11.سورۀ بقره: آیۀ 207.

12.بحارالانوار:ج19 ص39.

13.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص8. مصباح کفعمی: ج2 ص596

14.تفسیر فرات: ص398 . در توحید صدوق:ص73 هفت روز در امالی طوسی:ج1 ص263 نُه روز است.

15.کتاب سلیم: ص128. احتجاج:ص75-190.

16.توحید صدوق:ص73. احتجاج: ج1 ص95-111. بحارالانوار:ج28 ص321

17.کتاب سلیم: ص82-249. الکوکب الدری: ج1 ص194. الجمل: ص117. کامل ابن اثیر: ج2 ص326. تاریخ طبری: ج3 ص203.

18.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص2. مصباح کفعمی: ص523. مصباح المجتهد: ص732. فیض العلام:ص201. ارشاد: ج2 ص336. کشف الغمة:ج2 ص 415 . بحارالانوار: ج50 ص334-335

19.قلائدالنحور:ج ربیع الاول، ص2. مصباح کفعمی: ص523. مصباح المجتهد: ص732. فیض العلام:ص201.

20.مسارالشیعة:ص28-29. فیض العلام:ص205.

اعمال ماه ربیع الاول

تقویم ماه
شب اوّل: این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یك حادثه مهمّ تاریخى واقع شد و آن این كه در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از مكّه به قصد هجرت به سوى مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیر مؤمنان على(علیه السلام) براى اغفال دشمنان، فداكارانه در بستر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خوابید و مشركان قریش كه خانه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را محاصره كرده بودند، به گمان آن كه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در بسترش آرمیده است، تا صبح منتظر ماندند و چون صبحگاهان با شمشیرهاى برهنه به منزل آن حضرت هجوم بردند تا رسول اللّه(صلى الله علیه وآله) را بكشند، على(علیه السلام) را دیدند كه از آن بستر برخاست! بدین سان، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در فرصتى مناسب خود را از چنگال مشركان قریش نجات داد و على(علیه السلام) نیز با این فداكارى، عشق و علاقه و برادرى خود را نسبت به رسول خدا(صلى الله علیه وآله)نشان داد; این در حالى بود كه هر زمان ممكن بود كسى را كه در بستر خوابیده به قتل برسانند.
آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ; بعضى از مردمِ (با ایمان و فداكار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند; و خداوند نسبت به بندگان مهربان است»(1) در حقّ آن حضرت نازل شد.(2)
سال هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلى عظیم در جهان اسلام روى داد.

روز هشتم: در روز هشتم ربیع الأوّل، سال 206، شهادت امام حسن عسكرى(علیه السلام) طبق روایتى واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب الزّمان، حجّة بن الحسن ـ عجّل الله تعالى فرجه الشریف ـ آغاز گردید.(3)

روز دهم:
روز ازدواج رسول خدا(صلى الله علیه وآله) با حضرت خدیجه كبرى(علیها السلام) است در حالى كه رسول خدا(صلى الله علیه وآله) 25 ساله بود و حضرت خدیجه(علیها السلام)40 ساله. به همین مناسبت روزه این روز به عنوان شكرگزارى مستحب شمرده شده است.(4)

روز دوازدهم: این روز مطابق نظر مرحوم شیخ كلینى و مسعودى و همچنین مشهور میان اهل سنّت، روز ولادت با سعادت نبىّ مكرّم اسلام(صلى الله علیه وآله)است.(5)
همچنین در این روز، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) بعد از 12 روز كه مسیر راه میان مكّه و مدینه را پیمود وارد مدینه گردید.(6) و نیز روز انقراض دولت بنى مروان در سال 132 است.(7)


روز چهاردهم: در سال 64 در چنین روزى، یزید بن معاویه به هلاكت رسید.(8)
وى پس از سه سال و نُه ماه خلافت كه همراه با جنایات عظیمى بود - كه مهمترین آن واقعه كربلا و شهادت ابى عبداللّه الحسین(علیه السلام) و یارانش مى باشد - در سنّ سى و هفت سالگى در منطقه «حوران» زندگى ننگینش به پایان رسید; جنازه اش را در دمشق دفن كردند; ولى اكنون اثرى از او نیست.(9)

شب هفدهم: طبق روایات مشهور شیعه، شب ولادت حضرت خاتم الانبیا، رسول معظّم اسلام(صلى الله علیه وآله) است و شب بسیار مباركى است.(10)
همچنین یكسال قبل از هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله)، در چنین شبى معراج آن حضرت صورت گرفت.(11)

روز هفدهم: همان گونه كه گفتیم مشهور میان علماى امامیّه آن است كه روز هفدهم ربیع الأوّل، روز ولادت با سعادت رسول خدا حضرت محمّد بن عبداللّه(صلى الله علیه وآله) است و معروف آن است كه ولادتش در مكّه معظّمه، واقع شده است، و زمان ولادتش هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سنه عام الفیل بوده است.(12) (عام الفیل سالى است كه ابرهه با لشكرش كه بر فیل سوار بودند به قصد تخریب كعبه آمد، ولى همگى نابود شدند).
همچنین در چنین روزى در سال 83 هجرى قمرى، ولادت امام صادق(علیه السلام) واقع شده است و از این جهت نیز بر اهمّیّت این روز افزوده شده است.(13)
ماه ربیع الأوّل گرچه آغاز آن آمیخته با خاطره غم انگیز و اندوهبار شهادت امام حسن عسكرى(علیه السلام)است، ولى از آن جا كه میلاد مبارك حضرت ختمى مرتبت رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) مطابق روایت معروف، در هفدهم این ماه و طبق روایت غیرمعروف، در دوازدهم آن واقع شده و میلاد حضرت صادق(علیه السلام) نیز در هفدهم این ماه است، ماه شادى و جشن و سرور است.
از آن جا كه هجرت پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) كه سرچشمه دگرگونىِ عمیق در جهانِ اسلام و عزّت و شوكت مسلمین شد، و همچنین داستان «لیلة المبیت» در این ماه واقع گردیده، و آغاز امامت پربركت حضرت بقیة اللّه (ارواحنا فداه) همزمان با شهادتِ پدر بزرگوارش نیز مى باشد; در مجموع از ماههاى بسیار پربركت و پرخاطره است، كه سزاوار است، همه علاقه مندان مكتب اهل بیت(علیهم السلام) آن را ارج نهند و گرامى بدارند.

اعمال این ماه:
روز اوّل این ماه: علما گفته اند مستحب است، به شكرانه هجرت موفّقیت آمیز رسول خدا(صلى الله علیه وآله) این روز را روزه بگیرند و صدقه و انفاق و احسان نمایند،(1) و همچنین زیارت آن بزرگوار، در این روز مناسب است.
مرحوم «سیّد بن طاووس»، دعایى را براى این روز در كتاب اقبال نقل كرده است.(2)

روز دوازدهم: در این روز دو ركعت نماز مستحب است كه در ركعت اوّل بعد از حمد، سه مرتبه سوره «قل یا ایّها الكافرون» و در ركعت دوم بعد از حمد، سه مرتبه سوره «توحید» خوانده شود.(3)

روز هفدهم: همان گونه كه قبلا گفته شد این روز مطابق نظر مشهور علماى امامیّه، روز ولادت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) و همچنین میلاد امام صادق(علیه السلام)است و روز بسیار مباركى است و داراى اعمالى مى باشد:
1) غسل; به نیّت روز هفدهم ربیع الاوّل.(4)
2) روزه; كه براى آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتى از ائمّه معصومین(علیهم السلام)آمده است: كسى كه این روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه یكسال را مقرّر مى فرماید.(5)
3) دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال كردن مؤمنان و به زیارت مشاهد مشرّفه رفتن.(6)
4) زیارت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از دور و نزدیك; در روایتى از آن حضرت آمده است: هر كس بعد از وفات من، قبرم را زیارت كند مانند كسى است كه به هنگام حیاتم به سوى من هجرت كرده باشد، اگر نمى توانید مرا از نزدیك زیارت كنید، از همان راه دور به سوى من سلام بفرستید (كه به من مى رسد).(7)
5) زیارت امیر مؤمنان، على(علیه السلام) نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى كه امام صادق(علیه السلام) در چنین روزى كنار ضریح شریف آن حضرت(علیه السلام) وى را زیارت كرد.(8) (این زیارت در بخش زیارات،
صفحه 301 آمده است).
6) تكریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجاست، مرحوم «سیّد بن طاووس»، در اقبال، در تكریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اوّل عالم امكان و سرور همه ممكنات حضرت نبىّ اكرم(صلى الله علیه وآله) سفارش بسیار كرده است.(9)
بنابراین، سزاوار است مسلمین با برپایى جشن ها و تشكیل جلسات، هرچه بیشتر با شخصیّت نبىّ مكرّم اسلام(صلى الله علیه وآله)، سیره و تاریخ زندگى او آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه اى اسلامى و محمّدى بهره كامل گیرند. 

تقویم تاریخ -24دی

مجموعه: تقویم تاریخ

حالت خصومت میان دو كشور پس از انتصاب تیگران از سوی بلاش سوم شاه وقت ایران به پادشاهی ارمنستان در سال 161 آغاز شده بود و حملات نظامی ژنرال خسرو به متصرفات روم، امپراتور و سنای این كشور را خشگمین ساخته بود به گونه ای كه «وروس» كنسول دوم (فرد شماره 2 امپراتوری) را مامور گرفتن انتقام از ایران كردند. وروس اواخر سال 162 وارد سوریه شد و به ایران پیشنهاد سازش داد كه پیشنهاد او رد شد و جنگ آغاز گردید و ارتش ایران پس از چند نبرد در جنوب غربی تركیه امروز (كاپادوكیه ) دست به عقب نشینی زد.

در طول بیش از هفت قرن جنگ و ستیز میان دو ابر قدرت وقت؛ این، یكی از دو ــ سه مورد ناكامی ایران در این جنگها بود.

نظامیان رومی كه در سال 165 به اروپا باز گشته بودند بیماری طاعون را از شهر رم تا آلمان و فرانسه پخش كردند و تا پایان سال 166 میلادی نزدیك به یك سوم نفوس اروپای مركزی و جنوبی از این بیماری درگذشتند. این رویداد 1748 سال بعد در پایان جنگ جهانی اول تكرار شد، این بار سربازان بازگشته از جنگ، ویروس آنفلو آنزا را با خود به شهرهایشان بردند و باعث مرگ 23 میلیون تن از جمله در ایلات متحده آمریكا شدند كه بیش از سه برابر کل تلفات جبهه ها بود.

 

532م:شورش نیکا NIka (برنده مسابقه) در قسطنطنیه (استانبول) 14 ژانویه سال 532 میلادی و در دومین روز خود شدت بیشتری یافت و مذاکرات صلح ایران و روم مربوط به جنگهای سال 527 تا سال 531 را که در این شهر آغاز شده بود متوقف ساخت. در این جنگها رومیان شکست خورده و حاضر به ازدست دادن بخشی از قلمرو خود و باج سالانه به ایران شده بودند. مذاکرات ژانویه 532 برای روشن ساختن نکات مبهم موافقتنامه قبلی بود.

شورش قسطنطنیه بر سر اعلام برنده مسابقه ارابه رانی آغاز شده بود. شورشیان مدعی بودند که داوران مسابقه تیم مورد علاقه امپراتور ژوستی نین (ژوستی نی ان یکم - Justinian I)را بخاطر خوشنودکردن او برنده اعلام کرده اند حال آنکه تیم دیگر (تیم معروف به پرچم آبی) برنده بود. این مدعیان 13 ژانویه به صورت اعتراض وارد میدان اصلی شهر شده بودند و چون پاسخ نشنیدند از روز بعد به شورش دامن زدند ـ شورشی که پنج روز طول کشید و نیمی از شهر ازجمله کلیسای ایاصوفیه و گوشه ای از کاخ سلطنتی ویران شد. ناراضیان از مالیات سنگین ـ مالیاتی که وضع شده بود تا باج سالانه 2هزار و چهارصد کیلوگرمی طلا به ایران داده شود ـ از روز سوم و دو سناتور مخالف امپراتور از روز چهارم به شورشیان پیوستند. شورشیان خواهان اعدام ژنرال بلیساریوسBelisarius و ژنرال موندوسMundus بودند که از ایران شکست خورده بودند. در این روز «تئودورا» بانوی امپراتور و این دو ژنرال ضمن منصرف ساختن «ژوستی نی ان» از ترک شهر و رفتن به دژ نظامی مجاور خواستند که اجازه دهد ارتش وارد عمل شود و چنین اجازه ای به آنان داده شد و ارتش در پنجمین روز شورش وارد عمل شد و با کشتن هزاران شورشی به ناآرامی پایان داد. هزینه تعمیر خرابی وارده به شهر و ازجمله نوسازی کلیسای ایاصوفیه سبب شد که امپراتور نتواند باج سالانه را به ایران بپردازد و در سال 540 ارتش ایران به دستور خسروانوشیروان از چند ناحیه قلمرو امپراتوری روم را مورد حمله قرارداد. یک بهانه «ژوستی نی ان» از تعلل درپرداخت باج مقرر این بود که دولت ایران به کمک خود به ژرمن های آریایی ـ به عنوان همنژاد ـ ادامه می دهد و آنان با این کمک و وعده های دیگر اعلام استقلال کرده و از روم (بخش غربی به پایتخی شهر رم) جدا شده اند. ارتش ایران در تعرض سال 540 ضمن تصرف حلب (آلپو)، انتاکیه، دارا (امروزه؛ اوقوز) و ادسا، لازیکا Lazika (گرجستان غربی ـ گرجستان ساحلی امروز) و ... دولت قسطنطنیه را مجبور به قبول برتری ایران و پرداخت باج کرد. در نبرد لازیکا 30 هزار رومی کشته شدند. خسروانوشیروان بعدا مبلغ سنگین باج را کاهش داد و پارسیان را تشویق کرد که به گرجستان غربی (لازیکا در ساحل دریای سیاه) مهاجرت کنند تا نفوس ایرانی منطقه در اکثریت باشد. جنگ ایران و روم پنج سال بعد بر سر ناحیه «پترا» ازسر گرفته شد که باز ایران برنده جنگ بود.

 

1354ش:خشم ایران نسبت به هفت كشور عربی منطقه خلیج فارس كه از 17 دیماه سال 1354 (هفتم ژانویه 1976) آغاز شده بود بیست و چهارم دیماه به اوج خود رسید و بعدا هم ادامه یافت. این برانگیخته شدن احساسات و واکنش افكار عمومی ایرانیان پس از نامگذاری یك سرویس خبری به نام «خبرگزاری خلیج عربی!» صورت گرفته بود كه متعاقب آن دولت ایران سفیران خود را از این كشورها فراخواند و در نشست این سفیران در تهران این نامگذاری یك دسیسه تازه اعلام شد و اخطار گردید كه احدی حق ندارد نام دو هزار و پانصد ساله خلیج فارس را تغییر دهد. حساسیت و واکنش ایرانیان نسبت به نام تاریخی خلیج فارس از آن زمان ادامه داشته است.

مفسر رادیو دولتی ایران در همان روز این اقدام ضد تاریخی و ضد فرهنگی را «تحریك ایران به دست شماری از حاكمان عربی، طبق نقشه و سیاست دولتهای خارج از منطقه» خواند و از این «حاكمان» خواست كه فریب دولتهای دوردست را نخورند و با آتش بازی نكنند.

مرور زمان نشان داده است که این تحریكات همچنان ادامه دارد. بااینکه دولت و رسانه های آمریکا، حتی یکبار جز خلیج فارس لفظ دیگری بکار نبرده اند جورج دبلیو بوش رئیس جمهور وقت ایالات متحده در آخرین نطق سالانه خود در این مقام در 28 ژانویه 2008گفته بود: «آمریكا با آنهایی كه (اشاره به دولت ایران) نیروهای نظامی مارا تهدید كنند برخورد خواهد كرد، و ما در كنار متحدان خود در خلیج فارس خواهیم ایستاد و از منافع حیاتی خود در منطقه خلیج فارس دفاع خواهیم كرد.»، و جمله آخر او تكرار دكترین كارتر در 28 سال پیش از آن بود (استقرار نظامی در خلیج فارس و حضور در منطقه). رسانه های آمریكا این قسمت از نطق بوش را اخطار به دولت ایران تلقی كرده بودند که حتی به خاطر تغییر یک نام ولو بطور غیر رسمی [نام خلیج فارس] شیخ نشینها و دولتهای منطقه را تهدید می کند.

 

1998م: 14ژانویه 1998 یك گروه از پژوهشگران انستیتویی در تكزاس آمریكا آنزیم عامل مرگ سلولها (اپاتوسیس) را كشف كردند و پی بردند كه كم و یا زیاد شدن این آنزیم زنگ خطر است. از آن زمان تاكنون پیشرفت دیگری در این كار حاصل نشده است.

«آپاتوسیس» از دو كلمه یونانی «اپو» به معنای شكل و فرم و «پتوسیس» به معنای افتادن و مردن ساخته شده و مفهوم آن مرگ سلولهای بدن است. برای سلولهای بدن قاعده حیات تعیین شده است كه اگر بر اثر حادثه و بیماری و نفوذ عامل خارجی (میكرب و ویروس) به بدن نابود نشوند در زمان معین مجبور به خودكشی هستند. از آنجا كه حیات انسان بستگی به سلولها دارد، پژوهشگران از دهها سال پیش در تلاش برای كشف راز مردن سلولها بوده اند تا بتوانند بر طول عمر انسان و كیفیت زندگی بیافزایند.

 

1919م:امروز زادروز «اندی رونیAndy Rooney» مفسر تلویزیونی معاصر است كه 14 ژانویه 1919 در شهر آلبانی ایالت نیویورك در یك خانواده ایرلندی تبار به دنیا آمد و با وجود این كه 87 سال از عمرش می گذرد همچنان به تفسیر نگاری و تفسیر گویی تلویزیونی ادامه می دهد و معروفترین تفسیرهای او هر یكشنبه در مجله تلویزیونی «سیكستی مینیتز» شبكه «سی بی اس» پخش می شود و اعلام شده است كه 60 میلیون بیننده دارد. اندی كار روزنامه نگاری را از سال 1942 (64 سال پیش) و با پوشش جنگ جهانی دوم در جبهه های اروپا آغاز كرده و چهار دهه پیش از رسانه های چاپی به رادیو ـ تلویزیون منتقل شده است كه سمعی و بصری است. اندی 11 كتاب برخواننده نیز منتشر كرده كه معروفترین آنها « كامان نان ـ سنس» است كه درست در دویستمن سال انتشار كتاب توماس پین تحت عنوان «كامان سنس (عقل سلیم» انتشار یافت. اندی در این كتاب كه معنایش «مزخرفات» است اوضاع جامعه و رابطه سیاستمداران و مردم معمولی كه فریب حرفهای آنها را می خورند تشریح كرده است. كتاب معروف دیگر او تاریخ سیاهپوستان آمریكایی است. اندی در گفتن تفسیر صراحت لهجه دارد و ملاحظات را رعایت نمی كند. امیلی دختر اندی نیز یك روزنامه نگار و مدیر اخبار تلویزیون ماساچوست است.

 

 

1977م:««رابرت انتونی ایدن» دولتمرد انگلیسی كه نام او مكررا در تاریخ معاصر ایران آمده است 14 ژانویه 1977، دو روز پس از هفتاد و نهمین زادروزش درگذشت. وی كه ده سال وزیر امورخارجه انگلستان و 21 ماه نخست وزیر این كشور بود زبان فارسی، تاریخ سیاسی و تاریخ ادبیات ایران را در دانشگاه آكسفورد فرا گرفته بود و رساله یک کنفرانس او در کلاس (پرزنتیشن ـ تکلیف درسی) در تفسیر یك شعر فارسی با مضمون «به دو چیز گیرند مر مملكت را؛ یكی زعفرانی و پرنیانی (تطمیع کردن و رشوه دادن به مقامات موثر و فرماندهان نیروها ـ زعفرانی یعنی سکه طلا و پرنیانی به معنای هدیه از پارچه های گرانبها) و دگر، آهن آبدیده یمانی (شمشیر و راه جنگ)» هنوز مورد استفاده قدرتمداران جهانی است (دو نمونه آن؛ اشغال نظامی آسان ایران در شهریور 1320 و در سال 2001 ، بركنار كردن طالبان از حکومت در افغانستان).

وی به عنوان وزیر امور خارجه چرچیل از طراحان نقشه اشغال نظامی ایران، بركنارکردن رضاشاه كه ملی گرایی پیشه ساخته بود و سپس روی كار آوردن پسرش بود كه از دیدگاه ایدن مردی ترسو، مطیع قدرت بالادست، علاقه مند به «بله قربان شنوی و شنیدن تملق» بود و تمایل به خوشگذرانی داشت. ایدن یک امیر زاده انگلیسی صاحب لقب و یک محافظه کار بود.

ایدن در یك مصاحبه در دهه 1960، یك مورد از ایام سخت خدمت دولتی خود را درگیری با دكتر مصدق بیان داشته و گفته بود كه مصدق به هیچ صراطی جز تامین حقوق كامل و حاكمیت ایران مستقیم نبود و در این راه حاضر به كوچكترین گذشت نمی شد. وی در همین مصاحبه از سیاست معتدل هری ترومن رئیس جمهوری وقت آمریكا و دین آچسن وزیر امور خارجه او در قبال دكتر مصدق انتقاد كرده و این سیاست را باعث طولانی شدن مسئله ایران و در نتیجه پیدایش تحول مشابهی در مصر خوانده بود (روی كار آمدن ناصر و ملی كردن آبراه سوئز كه منجر به كناره گیری ایدن در 1956 شد). ایدن در عین حال گفته بود كه همراهی آیزنهاور و وزیر خارجه اش دالس با مساعی مربوط یه بركناری دكتر مصدق (براندازی 28 امرداد) به خاطر انگلستان نبود بلكه این دو تن می خواستند آمریكا جای انگلستان را در خاورمیانه بگیرد و به انگلستان نقش بازیگر دوم داده شود. ایدن در 1952 با "کلاریسا" 32 ساله برادر زاده چرچیل كه 20 سال جوانتر از او بود ازدواج كرد و یكی از شوخی های سیاسی دكتر مصدق این بود كه به مناسبت این ازدواج گفته بود: چه خوب است كه ماه عسل این مرد (ایدن) دائمی شود تا به دور از توطئه های او، ما فرصت داشته باشیم كارمان را بكنیم.

ایدن که در 36 سالگی وزیر امورخارجه انگلستان شده بود و در دهه 1930چند ملاقات با هیتلر و موسولینی داشت گفته است که بر خلاف تصور عمومی، موسولینی مذاکره کننده ای آرام و خونسرد بود، ولی به آسانی و بدون ملاحظه زیر قولهایش می زد او به هیچیک از تعهدات خود در قبال منطقه مدیترانه و اتیوپی که به انگلستان سپرده بود عمل نکرد و از اتیوپی به سومالی و نقاط اطراف تعرض کرد و در مدیترانه ازآلبانی و یونان چشم برنداشت؛ سرزمین آلبانی را تصرف و به یونان تعرض کرد. هیتلر شخصیت دیگری داشت؛ قول نمی داد و تعهد نمی سپرد. هیتلر برای گفتن بله؛ آنقدر اما، اگر و مگر و پیش نیاز (پیش شرط) مطرح می ساخت که به گرفتن توافق از او نمی ارزید. هیتلر از بکار بردن سریع آن چه که در دسترسش بود و امکانات آلمان اباء نمی کرد و همین خصیصه سبب شده بود که در دل سایر دولتها هراس افکند. ایدن و هیتلر در سال 1918 (آخرین سال جنگ جهانی اول ) به عنوان دو نظامی متخاصم در جبهه "سم" با هم جنگیده بودند.

این نکات (جملات قصار ) از ایدن به یادگار مانده است:

- صلح به هر بها مانع جنگ نمی شود.

- کوتاه آمدن در مذاکرات، اشتهای طرف مقابل را افزایش می دهد.

- جنگ، باید پس از شکست همه تلاشهای سیاسی مورد بررسی قرار گیرد زیرا که نتیجه بکاربردن سرباز قابل پیش بینی نیست.

ـ پیش از ورود به جنگ، باید راه خروج از آن را پیدا کرد.

 

 

2004م:در نیمه ژانویه 2004 افشاءگری «پال اونیل» وزیر سابق خزانه داری(دارایی) دولت جورج بوش ضربه بزرگی به او تلقی شده بود و روزنامه ها نوشته بودند که اظهارات اونیل سوژه حمله و انتقاد از دولت بوش به دست داده است. افشاءگری اونیل در كتابی تحت عنوان «بهای وفاداری» به قلم روزنامه نگاری به نام «ساسكایند» كه 13 ژانویه آن سال به توزیع داده شده بود انتشار یافته است.

اونیل (دولتمرد جمهوریخواه) كه نزدیك به دو سال وزیر خزانه داری بوش و قبلا هم رئیس دفتر بودجه در دولتهای نیكسون و فورد بود افشاء كرده است كه جورج بوش از همان نخستین روز آغاز حكومت خود عزم جزم به بركناری صدام حسین و تغییر رژیم حكومتی عراق(حرب بعث) داشت كه رویداد یازدهم سپتامبر بهانه لازم را در اختیار او گذارد و ....

اونیل این مطلب را با ارائه سند در مصاحبه طولانی خود با شبكه تلویزیونی «سی بی اس» هم تشریح كرده و دكتر "هوارد دین" از رهبران حزب دمكرات با استناد به آن بوش را مورد انتقاد قرار داده كه دولت آمریكا حق تغییر رژیم های دیگر را ندارد و چنین رسالتی را به هیچ دولت خارجی نداده اند. دكتر دین گفته بود كه بوش وعده داده بود كه صرفا به منظور انهدام سلاحهای كشتار جمعی عراق و قطع همكاری صدام با القاعده و مآلا حفظ امنیت آمریكا به عراق لشكر می كشد كه تا این لحظه مدركی دال بر آنها به دست نیامده و آمریكا هم امن تر نشده است و تازه ده ماه پس از این لشكر كشی، القاعده دارد وارد عراق می شود.

 

\

 

2000م:آماری كه در سال 2000 در 76 كشور پیرامون خانوارها تهیه شده بود 14 ژانویه 2001 انتشار یافت كه در مقایسه با آمار مشابهی كه در 1985 تهیه شده بود از کوچک شدن اعضای خانوارها و یک خانواده؛ یک و دو فرزند حکایت می کرد. تهیه کنندگان این بررسی دلیل آن را چنین اعلام کرده بودند: كاهش ازدواج، آگاهی از محدود بودن منابع کره زمین برای تامین مایحتاج و فرار از ازدیاد غیر ضروری نفوس آن و درنتیجه محدود شدن فرزندان یك خانوار به یکی تا دو تا، افزایش فرار از داشتن فرزند عمدتا به دلیل تقویت پندار بی حاصل بودن فرزندان برای والدین پس از عبور از 18 سالگی که خانواده را ترک می کنند و قبلا چنین نبود و خانواده ها فرزند می آوردند تا یار و یاورشان باشد و در قدیم و بویژه در مناطق کشاورزی «فرزند» سرمایه محسوب می شد، و علل دیگر. به همین لحاظ جمعیت برخی از کشورهای اروپای غربی درحال کاهش یافتن است و ادامه این روند سبب خواهد شد که در آینده نیاز به مهاجرت از سایر کشورها داشته باشند.

 

2006م:تا پایان روز 12 ژانویه 2006، واكنش غرب به از سرگیری پژوهش های هسته ای ایران به صورت خبر در رسانه های این كشورها منعكس شده بود كه كلیشه تیتر و قسمتی از مطلب یكی از روزنامه های آمریكا در زیر آمده است:

نیویورك تایمز در گزارش خود در این زمینه نوشته بود: وزیران امور خارجه آلمان، انگلستان و فرانسه درپایان مذاكرات خود در برلین ضمن اعلام به «بن بست» رسیدن گفتگوهایشان با ایران، مشتركا گفته بودند كه خواستار ارجاع قضیه به شورای امنیت سازمان ملل هستند تا این شورا در قبال فعالیت های اتمی ایران تصمیم بگیرد و افزوده بودند كه حدس می زنند با وارد آوردن فشار بیشتر، ایران از ادامه تحقیقات هسته ای منصرف شود!.

«فرانتس والتر ستاینمایر» وزیر امورخارجه آلمان در این باره گفته بود كه به نظر ما (وزیران امور خارجه سه كشور به علاوه سولانا رئیس دیپلماسی اتحادیه اروپا كه در مذاكرات برلین شركت داشت)، آن زمان فرارسیده است كه شورای امنیت درگیر این قضیه شود.

همزمان در جای دیگر، «رایس» وزیر امورخارجه وقت آمریكا با لحنی تندتر گفته بود: دولت ایران (با شكستن قفل آژانس بین المللی انرژی اتمی) علنا دست به مبازرطلبی زده است، به حرفهای ما اعتنا نمی كند و ما باید به شورای امنیت برویم.

در این میان، در مسكو وزیر امور خارجه روسیه گفته بود كه قضیه باید قبلا از جنبه های مختلف در مذاكرات پنج عضو دائمی شورای امنیت (فاتحان جنگ جهانی دوم و دارندگان حق وتو) مورد بررسی قرارگیرد، روسیه با هرگونه تصمیم عجولانه و یا دیکته شده غرب مخالفت خواهد کرد.

روش چین تا آن روز هنوز به درستی روشن نبود و تنها، معاون وزیر امور خارجه چین به دیپلمات ایرانی مقیم پكن گفته بود كه جانب ایران را رها نخواهد نساخت.

دولت ایران در پی یک رای گیری در آژانس، در قبال دولت هایی كه جانب غرب را گرفته بودند واكنش شدید نشان داد و تهدید به قطع داد و ستد كرد.

دولت محمود احمدی نژاد از آغاز کار، سیاست دولت قبلی (محمد خاتمی) درمورد پژوهش های اتمی را به کنار گذارده و این پژوهش ها را از سرگرفته و به ایستادگی در برابر تهدیدهای غرب ادامه داده است.

نخستین اظهارات هیلری کلینتون به عنوان وزیر امورخارجه دولت «اوباما» نشان داد که این دولت هم همان سیاست دولت جورج دبلیو بوش را در قبال برنامه اتمی ایران دنبال خواهد کرد؛ البنه با روشی دیگر. بانو کلینتون در جلسه 13 ژانویه 2009 کمیسیون روابط خارجی سنای آمریکا در این باره گفته بود: ما به تلاش خود برای متوقف کردن برنامه های اتمی ایران ادامه خواهیم داد، ایران نباید سلاح اتمی داشته باشد. ما ازطرق دیپلماتیک پیش خواهیم رفت ولی گزینه های دیگر را از نظر دور نخواهیم داشت. ما در قبال ایران با دولت های نگران دست یافتن ایران به اسلحه اتمی تبادل نظر خواهیم داشت و تصمیماتمان را هماهنگ خواهیم کرد. روش ما که احیاء رهبری جهانی آمریکاست دیپلماسی توام با «سمارت پاور» است. دولت بوش نیروی نظامی را وسیله اجرای سیاست قرارداده بود.

 

 

2006م:رزگر امین كه صدام حسین و تنی چند از همكارانش را محاكمه می كرد 14 ژانویه 2006 استعفای خود را از ریاست دادگاه تسلیم داشت. وی كه یك «كرد» است پس از این كه دلسردی مردم از جریان محاكمه و نیز دلخوری دولتهای آمریكا و عراق را از رفتار نرم خود با صدام مشاهده کرد كناره گیری خودرا اعلام داشت زیرا كه هر دو طرف را از كار خود ناراضی دید.

 

 

1641: هلند ی ها كه از آغاز این قرن وارد رقابتهای استعماری اروپائیان در آسیا شده بودند و پا جای پای پرتغالیها می گذاردند بندر مالاكا را كه ناظر بر راه دریایی چین و ژاپن با اروپاست از دست پرتغالیها خارج ساختند و خود بر جای آنان نشستند.

1690: كلاری نت (نوعی ساز بادی ــ قره نی) اختراع شد.

1799: دولت تازه تاسیس ایالات متحده نخستین سفارش بزرگ خرید اسلحه را داد و از كارخانه «الی ویتنی» ده هزار ماسكت (تفنگ ساچمه باروتی) خریداری كرد.

1929: امان الله پادشاه افغانستان كه به یك دژ نظامی پناهنده شده بود به سود برادرش كه تنها سه روز پادشاه بود كناره گیری كرد.

1963: (24 دیماه 1341 خورشیدی) در تهران اعلام شد كه از این پس درانتخابات ایران از كارت الكترال استفاده خواهد شد.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

پیمان برادری از جانب حق تعالی

درصفحه 62 كتاب حق الیقین آمده است :حقت عالی وحی كرد بسوی جبرئیل و میكائیل كه من میان شما برادری قرار داده ام و عمر یكی از شما را دراز تر از دیگری گردانیده ام كدامیك از شما دیگری را بر خود اختیار می كنید به طول زندگانی پس هیچیك دست از طول زندگانی خود بر نداشتند و اختیار طول حیات دیگری بر خود نكردند.

حق تعالی وحی كرد به ایشان كه چرا شما مثل علی بن ابی طالب نبودید كه من او و محمد را برادر كردم و بر فراش او خوابید وجان خود را فدای او گردانید و زندگانی محمد را بر زندگانی خود اختیار كرد اكنون بروید بسوی زمین واو را از شر دشمنان محافظت نمائید پس هر دو به زمین آمدند. و جبرئیل ندا كرد كه به به كیست مثل تو ای پسر ابو طالب خدا به تو مباهات می كند .

از خدا آمده ای آیت رحمت بر خلق
وان كدام آیت لطف است كه در شان تو نیست

(بقره / 207)