تبیان، دستیار زندگی

از ســـــر کوی تو با صد گونه سودا می روم      

     داغ بر جــــــان ، بار بر دل ، خار در پا می روم

          آن چه با جــــــــان من بدروز می کردی مـدام

             کی کنی امروز ، اگـــــــر دانی که فردا می روم

                  می روم زین شهر و اهل شهر یک یک می کنند

                         زاری بر من که پنـــــداری ز دنیــــا مـــــی روم .

شب هجران مهدی کی سرآید

چو خورشید درخشان رخ نماید

الهی ظلم شاهان کی رسد سر

به جز با جلوه ی مهدی نشاید

****************************

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن،تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ وچوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم ودل شکسته ایم که نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوبار صبح ،ظهر ؛غروب شد نیامدی

***************************

اگه کسی رو دوست داری نه براش ستاره باش نه آفتاب چون هردوشون مهمون زود گذرند. پس براش آسمون باش که همیشه بالای سرش باشی

میتوكندری خود را از یك زن كه تقریبا دویست هزار سال پیش در آفریقا می‌زیسته، دریافت كرده‌اند و درواقع، مادر تمامی انسان‌ها را «حوای میتوكندری» می‌خواند.

      در یك تلاش وسیع و فراگیر، پژوهشگران، «DNA»ی صد هزار نفر را از سراسر جهان انتخاب كرده مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند داد؛ این موضوع را می‌توان سفری از DNA به آغاز نژاد انسانی دانست. به گزارش سرویس بین‌الملل «بازتاب»، انجمن «نشنال جئوگرافیك»، پروژه گسترده‌‌ای را به منظور ترسیم خط مهاجرت انسان‌ها ارائه خواهد داد. این تلاش پنج‌ساله، شامل گزینش و تحلیل «DNA»ی متعلق به صد هزار انسان از سراسر دنیاست.
      به نوشته روزنامه «لوس‌آنجلس‌تایمز»، «اسپنسرولز»، متخصص ژنتیك، كه از سوی انجمن «نشنال جئوگرافیك»، هدایت این برنامه را بر عهده دارد، گفته است: ما در حال حاضر، یك دید عمومی از نخستین مهاجرت‌های دیرینه‌شناسی داریم و تنها می‌دانیم كه انسان‌ها از سرزمین آفریقا پراكنده شده‌ و به سمت اوراسیا (اروپا و آسیا) حركت كرده‌اند، ولی وقایع پس از آن، در هاله‌ای از ابهام است. بنابراین، ما قصد كشف جزئیات مربوط به این سیر حركتی را داریم. پژوهشگران، در آغاز DNA متعلق به میتوكندری را كه مخزن تأمین انرژی سلولی به شمار می‌رود، مورد بررسی قرار می‌دهند كه از نسل مادران رسیده است و سپس كروموزوم Y را كه از نسل پدران رسیده، آزمایش می‌كنند.
      محققان طی بررسی‌های متعدد، دریافته‌اند كه بشر امروزی، DNA میتوكندری خود را از یك زن كه تقریبا دویست هزار سال پیش در آفریقا می‌زیسته، دریافت كرده‌اند و درواقع، مادر تمامی انسان‌ها را «حوای میتوكندری» می‌خوانند و كروموزوم Y جنس نر را متعلق به «آدم ژنتیكی» می‌دانند. اما این اطلاعات تنها از ده هزار نمونه به دست آمده‌اند.  پروژه اخیر، حداقل ده برابر مورد قبل، نمونه خواهد داشت كه امكان آزمایش جزئیات بیشتر و نیز اطلاعاتی راجع به آنچه صد هزار تا 150 هزار سال قبل بوده را فراهم خواهد آورد. این گروه بین‌المللی در آغاز بر روی افراد بومی تانزانیا، قبیله‌های مغولستانی و «ناواجو» در آمریكا كار خواهند كرد كه تمامی آنان طی دوره‌های طولانی در یك مكان بوده و دارای تاریخچه ژنتیكی ساده‌تری هستند.
      نتایج این بررسی بدون ذكر نام در اینترنت قرار خواهد گرفت و می‌تواند، شناخت تازه‌ای درباره پیشینه انسان ارائه كند. برای مثال؛ یكی از نمونه‌ها، متعلق به یك نفر از ساكنان آمریكاست كه پدربزرگش از آلمان و خانواده مادری‌اش از انگلستان آمده بودند.
      طبق آزمایش‌های DNA، شجره‌نامه‌ای كه اطلاعات مورد نیاز پروژه را مورد ارزیابی قرار می‌دهد، مشخص كرده است كه كروموزوم Y دارای یك تاریخچه ژنتیكی بوده كه R1a خوانده شده و گمان می‌رود نزدیك به سیصدهزار سال پیش از بخش‌های شمالی هند و پاكستان نشأت گرفته است.
انسان‌های اولیه طی دوره‌ای طولانی از مناطق وسیع اوراسیا گذشته و كمی بعد از آخرین دوره یخبندان به اروپا وارد شدند.
پروژه «نشنال جئوگرافیك» به دنبال افرادی است كه در این تحقیق شركت كنند. افراد داوطلب می‌توانند DNA تحلیل بررسی شده خود را با خرید یك كیت 99 دلاری كه به آنها امكان وی دهد تا در یك سّواب نمونه‌گیری DNA خود را به منظور انجام بررسی بفرستد. افراد داوطلبی كه خواهان شركت در این پروژه هستند، می‌توانند با خرید یك كیت 99 دلاری، نمونه DNA خود را بفرستند تا از این طریق، نتیجه تجزیه و تحلیل DNAی خود را دریافت كنند.
 

قاصدک! هان، چه خبر آوردی؟
از کجا، وز که خبر آوردی؟
خوش‌خبر باشی، اما، اما
گردِ بام و درِ من
بی‌ثمر می‌گردی.

انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیّار و دیاری باری،
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس،
برو آنجا که ترا منتظرند.
قاصدک!
در دل من همه کورند و کرند.

دست بردار ازین در وطنِ خویش غریب.
قاصد تجربه‌های همه تلخ،
با دلم می‌گوید
که دروغی تو، دروغ،
که فریبی تو، فریب.

قاصدک! هان، ولی ... آخر ... ای وای!
راستی آیا رفتی با باد؟
با توام، آی! کجا رفتی؟ آی ...!
راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟
مانده خاکسترِ گرمی، جایی؟
در اجاقی طمع شعله نمی‌بندم خردک شرری هست هنوز؟

قاصدک!
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می‌گریند.

****************************

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغض ها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن،تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ وچوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم ودل شکسته ایم که نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوبار صبح ،ظهر ؛غروب شد نیامدی

***************************

روزی
تو می آیی
و جاده ی آبی انتظار
تابلوی زیبایی از پرواز قاصدک ها
می شود
غنچه های سرخ عاطفه
می شکوفد
کبوتران غریب
نغمه ی شوق می خوانند
و گلبرگ های سرخ شقایق ها
رنگ دریا می گیرد...