بیماری ها
ترس کودک از پزشک مقدمه بیشتر کودکان زمانی که درمی‌یابند باید به پزشک مراجعه کنند، دچار ترس و دلهره میشوند، خواه این مراجعه برای یک معاینه ساده ماهیانه باشد، خواه به دلیل بیماری و کسالت کودک و خواه برای درمان بیماریهای حاد و سختی که نیاز به معاینات متخصصین دارد.
برخی از کودکان به راحتی درباره نوع بیماریشان و مراحل مختلف آن میتوانند صحبت کنند، در حالی که برخی دیگر شدیداً احساس گناه میکنند و از هر گونه بحث و گفت و گویی درباره آن امتناع می‌ورزند. این گروه بر این باورند که بیماری آنها کیفری برای انجام ندادن خواسته‌ها و دستورات والدین و سایر نزدیکان‌شان است. در چنین شرایطی وظیفه پدر و مادر این است که علت بیماری کودک را به زبان ساده و در حد فهم او برایش توضیح دهند تا بهتر بتواند فرآیند درمان را تحمل کند. مهمترین ترسهای کودکان هنگام معاینات پزشکی جدایی از والدین بیشتر کودکان از اینکه در اتاق دیگری و جدای از پدر و مادرشان تحت معاینه قرار بگیرند، می‌ترسند. ترس جدایی از والدین هنگام معاینات پزشکی، اغلب در بین کودکان زیر ۷ سال شایع است. البته لازم به ذکر است که گاهی کودکان ۱۳ - ۱۲ساله نیز از معاینه پزشک و یا دندانپزشک دچار ترس و اضطراب میشوند. درد عامل دیگری که ممکن است کودک را از معاینه پزشک بترساند، «احساس درد» ناشی از معاینه است. برخی از کودکان نگران این موضوع هستند که معاینه پزشک آسیبی به آنها برساند. به خصوص اگر نیازی به تزریق واکسن و یا آمپول باشد. ترس ناشی از درد معاینه در بین کودکان ۱۲ - ۶ سال بسیار رواج دارد، هر چند که ممکن است تا سالهای بعد نیز این پیشینه ذهنی را به خاطرآورد. نحوه رفتار پزشک متاسفانه یکی از عوامل موثر بر ترس کودک، شیوه رفتار و روش ارتباط برقرار کردن پزشک با کودک است. معمولاً پزشکان عادت دارند طبق روال همیشگی خود، کودک را سریع و تند معاینه کنند و با نوشتن نسخه و دستورالعمل استفاده از دارو، به معاینه نفر بعد بپردازند. در حالی که ممکن است کودک از این همه عجله و سرعت پزشک به وحشت افتد و برداشت غلط و نادرستی از معاینه در ذهن خود بپروراند، که نتیجه نهایی آن نیز بیزاری و ترس کودک از فرآیند معالجه و درمان است.
در حالی که پزشکان لایق و کاردان، با صبر و حوصله خود و دادن شیرینی و یا برچسب عروسکی به کودکان و حتی صحبت و گفت وگویی ساده و محبت آمیز درباره مسائل مورد علاقه کودک، درصدد کسب اعتماد او برمی‌آیند و سعی میکنند ریشه ترس از درمان را در دل آنها از بین ببرند. خوب است پدر و مادر نیز بعد از معاینه، پاداشی مناسب برای کودک در نظر بگیرند تا موجب تکرار رفتار شجاعانه او در معاینه‌های بعدی شوند. سایر عوامل گاهی نگرانی کودک از معاینات پزشکی، ناشی از اطلاعات غلطی است که احتمالاً کودک از پدر و مادر و یا نزدیکان خود می‌شنود. در مواردی ممکن است والدین با کوچکترین سوءظنی نسبت به نوع بیماری فرزندشان تصور کنند که او حتماً باید در بیمارستان بستری شود و مورد عمل جراحی قرار گیرد و یا حتی تصور کنند با کمترین اهمال کاری، کودک تلف میشود. در صورتی که تمام این برداشتهای غلط والدین میتواند موجب خیال پردازیهای موهوم کودک شود و او را شدیداً از محیطهای مرتبط با پزشکی و درمان به وحشت اندازد.
گاهی والدین برای اینکه کودک را وادار به خوردن داروهایش کنند، جملاتی به او میگویند که بیشتر او را می‌ترسانند. برای مثال به او میگویند: «باید قرصهایت بخوری وگرنه ... می‌میری ...» در حالی که وظیفه پدر و مادر و نزدیکان کودک این است که با شرح و ساده سازی موقعیت کودک، مراحل درمان را برای او هرچه راحت تر کنند. نکته‌ای که باید یادآور شویم، احساس گناهی است که بیشتر کودکان هنگام بیماری دچار آن میشوند. آنها ممکن است تصور کنند بیماری آنها تنبیهی برای انجام ندادن وظایف و مسئولیت‌هایشان است. برخی از آنها بر این باورند که رنج حاصل از معاینه‌های پزشکی نیز بخشی از مجازات و تنبیه آنها است. نتیجه پژوهشی نشان میدهد که گروهی از کودکان فلج و معلول بر این باور بودند که ناتوانی و معلولیت جسمانی آنها ناشی از عدم اطاعت از دستورات والدینشان و سرپیچی کردن از قوانین و مقررات آنها بوده است. روشهای کاهش ترس کودک از پزشک و معاینه‌های پزشکی هدف از معاینه را برای کودک شرح دهید. اگر معاینه کودک صرفاً برای ویزیت ماهیانه و یا دوره‌ای کودک است، برای او شرح دهید که این ملاقاتها به منظور آگاهی از میزان رشد طبیعی او است و تنها می‌خواهید از سلامت کامل او باخبر شوید. به همین دلیل، «پزشک تو را معاینه میکند و سئوالهایی از ما می‌پرسد.» اگر هدف از معاینه، تشخیص و درمان نوع بیماری کودک و یا مسائل مربوط به آن است، پدر و مادر میتوانند با زبانی ساده و در حد فهم کودک و به دور از هرگونه فشار و اضطرابی نیاز به معاینه را برای کودک روشن کنند. آنها باید به کودک تفهیم کنند که پزشک قصد کمک به آنها را دارد. در کودک احساس گناه ایجاد نکنید. سعی کنید طوری درباره کودک و نوع بیماری اش صحبت کنید که او مشکل خود را ناشی از اشتباه و کوتاهی‌ای که احتمالاً او انجام داده است، نداند. پدر و مادر میتوانند این اطمینان را به کودک بدهند که هر کسی ممکن است در طول عمر خود بارها مریض شود، ولی ما خیلی خوشبختیم که می‌توانیم با مراجعه به پزشک متخصص درصدد درمان و بهبود بیماری‌هایمان برآییم. در این گونه موارد، میتوانید از دوستان و آشنایانی که قبلاً دچار وضعیتی مشابه فرزند شما بوده‌اند، کمک و راهنمایی بگیرید، زیرا گاهی دانستن این مطلب که کودکان دیگر نیز به این بیماری مبتلا شده‌اند، میتواند در شیوه رویارویی شما و فرزندتان با آن بیماری کمک موثری باشد. کودک را گرامی بدارید. اگر فرزند شما هنگام تزریق آمپول و یا واکسن از سوی دوستان، هم کلاسیها و یا حتی مربیان و افراد بزرگسال دیگر مورد نکوهش و تمسخر قرار گرفته است، به حمایت بیشتری از سوی شما احتیاج دارد. برخی از شب ادراریها و خجالت کشیدنهای کودک از امر درمان، ناشی از عکس العمل و یا سرزنش سایرین است. درباره شیوه معاینه پزشک، توضیحاتی به کودک بدهید. آموزه‌های لازم مراجعه به پزشک را به کودک یاد دهید. اگر معاینه‌های پزشک صرفاً یک ویزیت ماهیانه و یا دوره‌ای است، میتوانید انجام مراحل مختلف آن را بر روی یک عروسک به کودک نشان دهید. به او یاد بدهید که چگونه قد و وزن اندازه گیری میشود، چگونه با یک چوب کوتاه درون دهان معاینه میشود، چگونه با یک چراغ قوه کوچک درون گوش، بینی و چشم دیده میشود، چگونه با گوشی مخصوص پزشکان صدای ضربان قلب او از پشت و سینه‌اش شنیده میشود؟
برای کودک شرح دهید که پزشک ممکن است ضربه‌ای آهسته به شکم او بزند و یا ممکن است از سر تا پای او را با دست معاینه کند. به او این اطمینان را بدهید که اگرچه پزشکان و پرستاران غریبه هستند، ولی اجازه دارند تمام بدن او را (از جمله اندامهای تناسلی و مقعد) معاینه کنند تا از سلامت کامل او مطلع شوند. سایر معاینه‌ها اگر فرزند خود را برای درمان بیماری خاصی نزد پزشک و متخصص می‌برید، احتمالاً خودتان نیز اطلاع چندانی از نوع بیماری کودک ندارید. در چنین شرایطی برای اطمینان حاصل کردن از مراحل درمان و انجام معاینه‌های پزشکی خوب است با یک پرستار متخصص مشورت کنید و آن گاه برنامه و شیوه کار تیم پزشکی را به زبان ساده و در حد فهم کودک برای او شرح دهید. پژوهشهای مختلف نشان میدهند که اگر کودک از چگونگی انجام کار و معاینه‌های پزشکی تا حد لازم مطلع و باخبر باشد، احساس امنیت بیشتری خواهد کرد و کمتر دچار ترس و اضطراب خواهد شد. سعی کنید در عین آن که با کودک یک‌رنگ و صادق هستید، از به کار بردن عبارتها و واژگانی که موجب ترس و وحشت کودک میشود، جداً بپرهیزید.
پدر و مادر میتوانند درباره روند درمان با فرزندشان صحبت کنند، ولی هرگز نباید وارد جزئیات دردآور پزشکی شوند. مرتباً این اطمینان را به فرزندتان بدهید که در تمام مراحل درمان نزد او خواهید بود و تا زمانی که کاملاً بهبود نیافته باشد، او را تنها نخواهید گذاشت. با انجام این کار کودکان شیوه اطمینان کردن به دیگران را می‌آموزند. اگر درباره بیماری فرزندتان چیزی نمی‌دانید، لزومی ندارد با اطلاعات و پاسخهای اشتباه خود باعث ترس و دلهره او شوید. بلکه بهتر است بگویید، «می‌توانیم تمام پرسشهای خود را یادداشت کنیم و از پزشک معالج تو بپرسیم ...» چنانچه یکی از معاینه‌های پزشکی، انجام آزمایش خون است، به کودک این اطمینان را بدهید که گرفتن مقداری خون از بدنش لطمه‌ای به او نخواهد زد. خیلی از کودکان تصور میکنند که «خون گرفتن» به معنای گرفتن تمامی خون بدن آنها است و آنها دیگر خونی نخواهند داشت. مشکلات کودک را به مرور و در جریان عمل حل کنید. اگر موقعیت کودک اضطراری و حاد نیست، به کودک اجازه دهید تا با تهیه فهرستی از علائم بیماری و یا مراحل مختلف معاینه با پزشک همکاری کند، حتی والدین میتوانند از کودک بخواهند نقش یک پزشک را بازی کند و فرد بیمار را مورد معاینه قرار دهد و با پرسشهای کودکانه خود جویای سلامتی بیمار شود. پاسخ گفتن به پرسشهای پزشکان را به کودک بیاموزید. به فرزندتان یاد بدهید که چگونه به سئوالهای پزشک معالج خود پاسخ گوید و اگر میتواند بنویسد، نوع بیماری خود و مراحل درمان آن را یادداشت کند تا اگر در آینده بازهم دچار همان بیماری شد، با رعایت آن نکات درصدد درمان و بهبودی خود برآید. با تهیه این تاریخچه میتوانید به اطلاعات مفیدی درباره سوابق بیماریهای فرزندتان نیز دست یابید. پزشک مناسبی انتخاب کنید. پزشکی را انتخاب کنید که به شیوه ارتباط خود با کودکان اهمیت بدهد. از آن جایی که پزشک متخصص اطفال بهترین دوست و یاور پدر و مادر به شمار می‌رود، به همین دلیل باید در انتخاب آن نهایت توجه و دقت را مبذول داشت. به عبارت دیگر، والدین به پزشکی نیاز دارند که در عین لیاقت و کاردانی، مهربان و ملایم هم باشد و بتواند به راحتی با کودکان ارتباط برقرار کند. پزشکی که معاینه‌های خود را تند و با کمترین تاملی و بدون توجه به حالتهای روانی کودک انجام میدهد، بطور حتم میتواند دلهره و ترس شدیدی در دل کودک به وجود آورد که او را از معاینه‌های بعدی و رفتن به آن مطب بازدارد. از طرف دیگر، پزشکی که خیلی ساکت و آرام است و هیچ اشتیاقی برای آشنا شدن و ایجاد ارتباط با کودکان ندارد، مسلماً نظر کودک را جلب نمی‌کند. خوب است والدین از همان ابتدای کودکی فرزندشان، در انتخاب پزشک دقت داشته باشند. نیاز به عمل جراحی اگر کودک در طول درمان خود نیاز به «عمل جراحی» دارد، توجه به نکات زیر میتواند سودمند باشد:
۱ - مشکل را به زبان ساده برای کودک شرح دهید: سعی کنید با استفاده از جملات در حد فهم کودک علت جراحی را برای او شرح دهید. توجه داشته باشید هنگام صحبت از کلماتی مثل بریدن، پاره کردن، دوختن، بخیه زدن و مثل اینها استفاده نکنید، زیرا موجب ترس و دلهره شدید کودک میشود.
۲ - ممکن است کودک تصور کند که عمل جراحی همراه با درد فراوان است: پدر و مادر باید این اطمینان را به کودک بدهند که یک فرد متخصص بیهوشی وجود دارد که قبل از عمل جراحی، بیمار را کاملاً به خواب عمیقی فرو می‌برد و او متوجه هیچ چیز نمی‌شود. بعد از عمل هم بیمار به تدریج از خواب بیدار میشود. توجه داشته باشید، ضمن صحبتهای خود حرفی از «گاز بیهوشی» نزنید، زیرا ممکن است کودک گاز خانگی را با گاز بیهوشی یکی قلمداد کند و بعدها دچار دردسر شوید.
به کودک این اطمینان را بدهید که در تمام مراحل عمل جراحی نزد او خواهید ماند و پزشکان و متخصصان مختلف مواظب سلامتی او هستند و میتواند بعد از بیدار شدن، یک هدیه فوق العاده از شما بگیرد. در برخی موارد، ترس والدین از عمل جراحی عیناً به کودک انتقال می‌یابد و موجب از دست رفتن کنترل طرفین میشود. دقت داشته باشید در چنین شرایطی با «چهره ای شاد» و «صدایی آرام و متین» با کودک صحبت کنید تا آثار هر گونه ترس و اضطراب را در کودک از بین ببرید. بعضی اوقات لازم است که عمل جراحی بر روی مقعد و یا آلت تناسلی کودک انجام شود، در این حالت پدر و مادر می توانند به کودک تفهیم کنند که جای هیچ گونه ناراحتی و یا خجالت کشیدن وجود ندارد، زیرا پزشکان و پرستاران مجازند تمام اعضای بدن بیمار را مورد معاینه قرار دهند.
۳ - آنچه را که پیش خواهد آمد، برای کودک به زبان ساده توضیح دهید: پدر و مادر میتوانند با تهیه کتابها و یا منابع علمی ساده، کودک را نسبت به کارهای پزشکان و پرستاران کنجکاو و علاقه‌مند و او را با محیط درمانی آشنا سازند. اجازه دهید کودک یک روز قبل از جراحی محیط بیمارستان را ببیند و ترس و دلهره‌اش کاهش یابد. همچنین والدین میتوانند با تهیه وسایل پزشکی پلاستیکی برای کودک، او را با پدیده معاینه و درمان آشنا کنند. توجه داشته باشید، زمانی که از بیماری و درمان صحبت میکنید، واژگان مناسبی به کار ببرید و با رفتار ملایم و متین خود ترس را از دل کودک دور سازید.
۴ - یک روز بعد از جراحی: به کودک این اطمینان را بدهید که زمانی که از خواب بیهوشی بیدار شود، شما نزد او خواهید بود و چنانچه پزشک معالج او اجازه دهد میتواند برای استراحت و بهبودی کامل به خانه بیاید.
دوشنبه 23/10/1387 - 10:31
بیماری ها
از پیری چه میدانید؟ | پیری‌شناسی دانشی است تقریبا نوین و مستقل که مچنیکوف آن را ژرونتولوژی و سپس ایگناز ناشر ژریاتریک نام نهادند. امروزه پسیکوژرونتولوژی که مجموعهای است از پیری‌شناسی و روانشناسی دوران سالمندی رشته مستقلی را در جهان پزشکی تشکیل میدهد. |
مقدمه آنچه به ظاهر گذشت عمر و سالمندی را نشان میدهد شکل ظاهری انسان است، بدن انسان که به مرور پوست سر و صورت و دستها خشک میگردد و چین و چروک‌هایی در آن پیدا میشود که رفته رفته رو به تزاید میگذارد. طراوت معمولی پوست که به علت وجود یک طبقه چربی زیر پوستی است از میان می‌رود و پوست شفافیت خود را از دست میدهد و در اثر ضعف جریان خون رنگ پریدگی پیدا میشود. موهای سر و صورت رنگ معمولی خود را از دست میدهد و سفید میشود. در اثر اختلال جذب مواد معدنی و به خصوص کلسیم، استخوانها رو به تحلیل می‌روند و قد خمیده و کوتاه‌تر میگردد. اختلال جریان خون و کاهش ترشح برخی غده‌های مترشح داخلی و کاهش آنزیم‌های مختلف که در هضم و جذب و سوخت و ساز بدن نقش مهمی دارند پیش می‌آید و روند تباهی رو به پیشرفت و گسترش میگذارد. تعاریف سالمندی برای تعیین سن سه ضابطه وجود دارد: · سن زمانی یا سن تقویمی که سن افراد را از بدو تولد تا زمان حال می‌سنجند و همان سن شناسنامه است. · سن فیزیولژیک که بر پایه دگرگونیهای فیزیولژیک و تحولات ناشی از بیماریهای مختلف استوار است. چه بسیار افراد کم‌سال که از نظر سن فیزیولژیک سالمند هستند “ یعنی فرسوده‌تر از سن تقویمی خود هستند “ و چه بسا افراد مسن که از نیروی جوانی برخوردارند. · سن روانی که بر اساس حالات عاطفی و هیجانی و نیروی روانی سنجیده میشود و معمولا با سن فیزیولژیک تطابق دارد.
سازمان جهانی تندرستی دوران مختلف زندگی را پس از گذشتن از سن بلوغ بر اساس سن تقویمی چنین طبقه‌بندی کرده است: از 35 سالگی تا 59 سالگی میانسالی، از 60 سالگی تا 74 سالگی مسنی، از 75 سالگی تا 90 سالگی پیری و از 90 سالگی به بالا خیلی پیر. نظریات توصیفی دوران سالمندی در تعریف و شرح مشخصات فیزیولژیک دوره سالمندی دانشمندان نظریات گوناگونی ارائه داده‌اند: · مچنیکوف می‌گوید: سالمندی عبارت است از عوارض عفونی مزمنی که با ناتوانی و استحاله “ ناتوانی در ترمیم عناصر از دست رفته “ و افزایش بیگانه خوارها همراه است. · استرهلر می‌گوید: سالمندی دگرگونیهای تدریجی در ساخت و ترکیب موجود زنده است و دارای این ویژگی است که تغییرات گسترده و درونی است و گرایش به پیشرفت دارد و بالاخره به‌سوی فساد و اضمحلال پیش می‌رود. · آشوف با مطالعه و کالبدگشایی 400 مورد افراد بالاتر از 65 سال در سال 1937 میلادی اعلام کرد “ مرگ طبیعی وجود ندارد “ و کالبدگشایی‌ها نشان داده‌اند که علت مرگ بیماری بوده است و نه پیری. · بر خلاف آشوف، وارتین می‌گوید: مرگ و میر افراد مسن به‌علت کهولت است. اخیرا نظریات مختلف دیگری نیز مطرح شده‌اند از جمله تغییرات رشته‌های کلاژن بافت همبند، نظریه تغییرات مولکولی در ساختمان سلول‌ها و بالاخره نظریه وراثت که می‌گوید یکی از مهمترین علل تاخیر یا تسریع علایم پیری وراثت است. نشانه‌های پیری با اینکه در 70 درصد افراد مسن تصلب شرائین “ آترواسکلروز “ یا فشار خون وجود دارد امروزه ثابت شده است که آترواسکلروز تنها در اثر بالا رفتن سن به‌وجود نمی‌آید و عوامل دیگری از قبیل بهداشت محیط و مسائل بوم‌شناختی (اکولوژیک)، کمی تحرک و ترس و وحشت و هیجانات و مصرف برخی مواد غذایی مانند چربی‌ها و قهوه در به وجود آمدن آن از اهمیت خاصی برخوردارند. بیماریهای دوران پیری از سن 60 و 65 سالگی رفته رفته خودنمایی میکنند. عوارض عروقی و قلبی در سنین بالای زندگی شایعتر هستند و سکته مغزی و قلبی به‌علت گرفتگی عروق انتهایی در قلب و مغز گرچه در جوانان نیز دیده میشود ولی در سالمندان بیشتر است. بیماریهای استخوانی و مفصلی بخصوص پوکی استخوانی (اوستئوپوروز) به علت کم شدن قدرت جذب کلسیم و ویتامین D پیش می‌آید و در کنار آن بیماریهای مفصلی نظیر آرتریت روماتوئید، نرم‌استخوانی و تغییرات استخوانی مهره‌های گردن که به علت فشار بر شبکه عصب بازویی ایجاد دردهای مبهم در دستها میکند زیاد دیده میشود.
در 90 درصد سالمندان بیماریهای دستگاه تنفسی بخصوص پارگی حبابچه‌های ششی (آمفیزم) و برونشیت مزمن دیده میشود. این عوارض از یکسو به علت تقلیل جذب اکسیژن موجب تنگی نفس میشود و از سوی دیگر خود موجب کاهش جذب اکسیژن میشود و نارساییهای قلبی را شدت میبخشد. همچنین کلیه‌ها، کبد و لوله گوارش در سالمندان دستخوش تغییراتی میشوند که مراقبتهای خاصی ایجاب میکنند. از میان بیماریهای غده‌های مترشح داخلی، بیماری قند “ دیابت “ به‌خصوص نزد سالمندان پرخور و الکلی‌های مسن به‌میزان در حدود 15 درصد شیوع دارد. علت این بیماری خرابی جزایر لانگرهانس لوزالمعده است. بیماریهای بدخیم و سرطانها در دوران سالمندی بیش از سایر دوران‌های زندگی دیده میشوند.
اختلالات حواس پنج‌گانه و سلسله اعصاب مرکزی موجب کاهش سرعت انتقال و عدم بروز به‌موقع بازتاب‌ها و در نتیجه افزایش سوانح در پیران میشود. قدرت تطابق عدسی چشم به مرور تقلیل پیدا میکند که سبب پیرچشمی و ضعف دید چشم میگردد. گوش‌ها رفته رفته سنگین میشود و صداها به‌خوبی شنیده نمی‌شوند. حس لامسه و چشایی و بویایی کمتر آسیب میبیند ولی ضعف قدرت بینایی و شنوایی درک مسائل روزمره را دچار اشکال ساخته لذا رابطه شخص مسن با جامعه مختل میشود. آرتریواسکلروز عروق مغزی سبب میشود که حافظه شخص مسن مختل شود. ابتدا قدرت حافظه نزدیک کاهش می‌یابد و شخص از بخاطر سپردن آنچه با آن برخورد میکند عاجز میماند بعدها حافظه دور نیز کاستی می‌یابد و بعضی خاطرات گذشته فراموش میشود و شخص قدرت به‌خاطر آوردن قسمت‌هایی از خاطرات گذشته را از دست میدهد. گاهی شخص سالمند نسبت به افراد یا مناظر ناشناخته احساس آشنایی میکند.
در بعضی از موارد در افراد سالمند نوعی جنون که آن را جنون پیری می‌نامند پیش می‌آید. این بیماران زودرنج، حساس، تحریک‌پذیر و گاهی بی‌تفاوت‌اند. حس حسادت و محرومیت شدید داشته و دچار بی‌قراری، بی‌خوابی و کمبود درک میشوند. حالت افسردگی در چهره آنان نمایان است. بالاخره ممکن است زوال عقل و حالات پرخاشگرانه جنون و دیوانگی در آنها پیدا شود. در بعضی سالمندان بحران‌های تیرگی شعور و هذیان ظاهر میشود و منگی ناگهانی، احساس تنهایی روانی و هذیان و توهم پیش می‌آید.
در میان این عوارض افسردگی ناشی از بازنشستگی و احساس پوچی شخص سالمند را زیر فشار روانی قرار میدهد که باید با فراهم کردن فعالیتهای اجتماعی آنها را برطرف ساخت. لازم به تذکر است که برخلاف این گروه افراد سالخورده دیگری را میتوان یافت که با وجود ابتلا به ناتوانیهای جسمی بهترین آثار علمی و ادبی خود را در دوران پیری و حتی در آخرین روزهای حیات تهیه و تنظیم کرده و تجربیات ذی‌قیمت خویش را به نسل بعد تقدیم داشتهاند. از آن جمله میتوان ویکتور هوگو، گوته، جوزپه وردی و بسیاری از دانشمندان و نویسندگان بزرگ را نام برد. پیری زودرس اگر علایم و عوارض دوران سالمندی قبل از سن 60 سالگی ظاهر شود آن را پیری زودرس نامند. عوامل مختلفی در سرعت روند پیری دخالت دارند مانند مسائل اجتماعی شامل فشارهای اقتصادی، مشکلات زندگی، قحطی، قتل و غارت، جنگ و خشونت، اختلافات طبقاتی و نژادی، وجود بی‌عدالتی در اجتماع و بالاخره نبودن تامین آینده. گاه علت پیری زودرس به بهداشت شخصی مربوط میشود که از آن جمله میتوان فقر و گرسنگی، غنا و پرخوری، شب زنده‌داری، اعتیاد به مواد مخدر و دخانیات و مسکرات، غم و غصه، عیاشی و ولگردی، بی‌کاری و نگرانی از آینده و غیره ... را نام برد. در این میان فعالیتهای مغزی بیش از حد بخصوص اگر با نگرانی همراه باشد خیلی زود شخص را به عوارض پیری دچار خواهد ساخت. راههای پیشگیری از پیری زودرس برای جلوگیری از بروز پیری زودرس دانشمندان پیشنهادهای متعددی ارائه کرده‌اند از آن جمله میتوان پیوند بیضه حیوانات برای برخورداری از هورمون‌های مردانه، تزریق عصاره جفت، سرم (سروم) مگوهولتز، تزریق عصاره بافتهای جنینی، تزریق مایع مشیمه (مایعی که درون کیسه‌ای به همین نام قرار دارد و جنین در آن غوطه‌ور است) و همچنین تزریق عصاره قلب، کلیه و طحال افراد سالمی که در تصادف کشته شده‌اند و غیره را نام برد. البته هیچ‌یک از تمهیدات فوق نتوانسته است اثرات مطلوب قابل توجهی به‌بار آورد ولی بکار بستن دستورهای زیر اثرات مطلوبی برای به تاخیر انداختن علایم پیری و عوارض دوره سالمندی دارد مشروط بر اینکه همیشه رعایت شود.
چناچه این اصول از دوران کودکی مورد نظر قرار گرفته و عمل شود اثرات بسیار نیکویی در دوران سالمندی خواهد داشت.
1. مصرف مقدار مناسب کالری برای تولید انرژی لازم با مراعات کم‌خوری و در عین حال جلوگیری از گرسنگی و بخصوص جلوگیری از تشنگی.
2. ننوشیدن فراورده‌های الکلی.
3. خودداری از مصرف توتون، تنباکو و سیگار، چپق یا پیپ و حتی قلیان.
4. خودداری از مصرف مواد مخدر و خواب‌آورها و محرک‌ها.
5. خودداری از مصرف قهوه و کاکائو زیرا این مواد موجب بالا رفتن چربی‌های خون میشوند همچنین مصرف هرچه کمتر مواد چربی بخصوص چربی‌هایی که در حرارت معمولی جامد هستند. مصرف متعادل چربی‌های مایع مانند روغن زیتون و روغنهای گیاهی دیگر که در حرارت معمولی مایع هستند به مقدار پانزده گرم در روز مفید است و چون حاوی ویتامین‌های محلول در روغن میباشد برای انجام بعضی از فعل و انفعالات بدن مثل انعقاد خون، جذب کلسیم و . . . ضرورت دارند. باید یادآور شد که مصرف روغنهای معدنی نظیر پارافین مایع زیان‌بخش است.
6. امساک در مصرف مواد قندی بخصوص قند سفید (ساکاروز)
7. بطور متوسط 8 ساعت خواب در شبانه‌روز.
8. رعایت تعادل بین کار جسمی و فعالیت روانی.
9. استفاده از ویتامین‌ها از ابتدای تولد در دوران رشد و میانسالی و سالمندی.
10. استفاده از املاح منیزیوم چرا که منیزیوم در تولید بعضی از آنزیم‌های حیاتی که در دوران پیری دچار کاهش میشوند و در سوخت و ساز تولید انرژی اهمیت بسزایی دارند بسیار موثر است.
11. فراهم کردن امکانات آرامش روانی. مسائل درمانی سالمندان با آنچه گذشت فعالیت دستگاه‌های مختلف بدن سالمندان با جوانان و میان‌سالان تفاوت‌هایی دارد که بدون توجه به اصول یاد شده در درمان آنها موفقیتی بدست نمی‌آید. این تفاوت‌ها ممکن است مربوط به نارسایی جریان خون، اختلال در ترشح ادرار و دفع کلیوی، اختلالات سوخت و ساز (مثلا کم شدن فعالیت آنزیم‌های حیاتی که برای سوخت و ساز بدن لازم‌اند) و یا به علت رفع نشدن به موقع یا تاخیر در دفع دارو از راه ادرار باشد که سبب پیدایش سریع عوارض جانبی دارو و موجب مسمومیت و واکنش‌های نامطلوب میشود. بیماران مسن بعلت ابتلا به اختلال‌های مختلف معمولا داروهای متعددی مصرف میکنند که این خود خطر ناسازگاریهای داروها را با یکدیگر به‌همراه دارد.
تشخیص عوارض جانبی داروها در افراد مسن مشکل‌تر است چرا که افراد پیر در بیشتر موارد دچار گیجی، بی‌اشتهایی، اختلالات گوارشی و لرزش و ... میباشند که ممکن است با عوارض دارو اشتباه شوند. از طرف دیگر به علت ضعف دید چشم مشکل میتوانند دستورات دارویی را بخوانند و بعلت ضعف شنوایی دستورات شفاهی را هم به‌خوبی نمی‌شنوند و همچنین بعلت کمبود حافظه ممکن است دستورات را فراموش کنند و یا به درستی بکار نبندند. افراد مسن در اثر تحلیل ماهیچه‌ای و کم شدن حجم بدن باید مقدار کمتری دارو مصرف کنند، همچنین به‌سبب اختلال اعمال قلب، کبد و کلیه باید در مصرف خواب‌آورها، آرام بخشها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج (که بیشتر برای درمان لرزش‌ها بکار می‌روند) بسیار محتاط بود زیرا مقداری که برای جوانان مصرف میشود در افراد مسن ممکن است موجب مسمومیت شود.
داروهایی که برای اختلال‌های قلبی بکار می‌روند نظیر دیژیتال و کینیدین و بسیاری از داروهای قلبی دیگر در افراد مسن دارای نیمه عمر طولانی‌ترند لذا به مقدار کمتری تجویز میشوند. داروهای ضد انعقاد مانند آسپرین، چون ممکن است موجب خون‌روی‌های شدید شوند باید به‌مقدار کمتر و تحت کنترل دقیق آزمایشگاهی و شمارش تعداد پلاکت‌ها تجویز شوند. به هر حال درمان افراد مسن باید با احتیاط بیشتری همراه باشد و بخصوص باید از مصرف خود سرانه داروها در دوران پیری خودداری شود، ضمنا پرستاری از سالمندان که خود رشته‌ای تخصصی در پرستاری است از اهمیت خاصی برخوردار است که در اینجا مجال پرداختن به آن نیست. دوشنبه 23/10/1387 - 10:29
بیماری ها
آفت دهان چیست؟
به زخم های عود کننده و دردناک مخاط دهان آفت گفته می شود. زخم آفتی در چند نوع بزرگ، کوچک و تبخالی شکل وجود دارند و شایع ترین آنها آفت کوچکی می باشد که به تعداد ۵-۱ عدد و به قطر کمتر از یک سانتی متر و معمولاً ۵-۳ میلی متر دیده می شوند.این زخمها گرد یا بیضی بوده و به رنگ زرد خاکستری با حاشیه قرمز و تا حدی برجسته دیده می شوند. از نظر محل، بیشتر قسمت قدامی حفره دهان مبتلا می شود و محل شایع آن پشت لبها - مخاط گونه، کف دهان، زیر و کناره های زبان می باشد. این زخم ها کمتر به کام، حلق، لثه چسبیده و روی زبان را مبتلا می سازند. غالب افراد در زیر سن ۴۰ سالگی حداقل یک یا چند بار به آن مبتلا شده، ولی سن شیوع آن، دهه دوم زندگی می باشد و زن ها بیشتر از مردان به آن دچار می شوند. زخم های آفتی اغلب دردناک بوده و با تماس با غذا و نوشیدن مایعات محرک (ترشی و ادویه دار) درد آن تشدید می گردد. بخصوص اگر زبان گرفتار شده باشد که در این صورت علاوه بر غذا خوردن، ممکن است صحبت کردن نیز مشکل شود. بیمارانی که مرتبا ً آفت می زنند احساسی شبیه به سوزن سوزن شدن و یا سوزش قبل از ایجاد زخم(معمولاً ۲۴ ساعت قبل) در محل دارند. زخم سریعاً بوجود آمده و خود بخود بعد از ۱۰-۷ روز التیام می یابد و از خود اثری برجا نمی گذارد. بهبودی زخم ها ممکن است همزمان صورت نگیرد. معمولاً بعد از بهبودی تا مدتی (گاهاً ۴-۳ هفته) زخمی ایجاد نمی گردد ولی در افراد بسیار حساس و مستعد ممکن است زخم های اولی هنوز خوب نشده، زخم های دیگری در دهان(معمولاً در جای دیگر) دیده شوند.عامل ایجاد کننده آفت کوچک چیست؟
بدلیل شباهت این زخم ها به زخم های تبخالی و همچنین عود آنها سابقاً فکر می کردند که ممکن است ویروسی باشند. با نمونه برداری از این زخم ها و دیدن نوع ال فرم استرپتوکوک، احتمال میکروبی بودن، آن بالا گرفت ولی مشاهده گردید که این میکروبها در مخاط سالم و دیگر زخم های دهان نیز دیده می شوند. امروزه اعتقاد بر این است که آفت جزء بیماریهای سیستم ایمنی است. در بیماریهای سیستم ایمنی شناخت بافتهای آشنا از بیگانه مختل می گردد. درآفت سلولهای دفاعی بدن به قسمتی از مخاط دهان حمله ور شده و باعث زخمی شدن آن ناحیه می شوندکه گذرا بوده و خود بخود بهبود می یابد.بعضی از بیماران بعد از مراجعه به دندانپزشک آفت می زنند. آیا میتوان با اطمینان گفت : “از وسایل غیر استریل استفاده شده است” ؟
خیر، همانطوری که گفته شد عامل ایجاد کننده آفت میکروب و ویروس نمی باشد. عوامل مستعد کننده ای برای ایجاد آفت وجود دارند که در ارتباط با دندانپزشکی می توان به استرس و تروما(فشار مختصر ناشی از کنار کشیدن گونه، لب و یا زبان توسط آینه و رول پنبه و حتی تماس مخاط با ابزار دندانپزشکی) اشاره نمود.عوامل مستعد کننده آفت کدامند؟
در درجه اول استرس و هیجانات روحی می باشد. دیده شده که در دانش آموزان و دانشجویان به هنگام امتحانات ابتلای آفت بیشتر است و همچنین بسیاری از بیماران نیز از درمانهای دندانپزشکی، ترس و استرس دارند. بعد از ضربه و تروما که قبلاً ذکر گردید، اختلالات هورمونی نیز در بروز آفت نقش دارند. در خانم ها ۵-۳ روز مانده به قاعدگی، آفت بیشتر دیده می ِود و در زمان حاملگی معمولاً زخم های آفتی مشاهده نمی شوند. آفت در افراد حساس و آلرژیک نیز بیشتر دیده می شود. در افرادی که حاسیت به بعضی از مواد دارند ابتلای آفت بیشتر است.بعضی از مواد غذایی مثل گردو، فندق، پسته، پنیر و بادنجان میزان شیوع آفت را بالا می برند. کمبود آهن و اسید فولیک و ویتامین B۲ نیز از عوامل مستعد کننده می باشد.درمان آفت چیست؟
آفت خودبخود التیام می یابد و معمولاً نیازی به درمان ندارد. درآفت اگر درمانی لازم شود معمولاً علامتی بوده و به دو منظور زیر خواهد بود:
۱ - کاستن از درد و التهاب و استرس
۲ - جلوگیری از اضافه شدن عفونت ثانویه به آن توصیه می گردد، افرادی که مرتباً و به تعداد زیاد آفت می زنند و یا آفت آنها بزرگ بوده و التیام در مدتی بسیار طولانی صورت می پذیرد، جهت شناسایی عامل و بیماریهای زمینه ای مستعد کننده تحت معاینات و آزمایشات کامل تری قرار گیرند آفت عود کننده دهانی چیست؟
به طور کلی زخمهای آفتی را به ۴ گروه میتوان تقسیم نمود:
۱- زخم آفتی کوچک (minor) که شایع ترین نوع بوده و در حدود ۸۰% از بیماران این نوع بروز میکند. در حقیقت این همان نوع آفت است که حالت عود کننده دارد و بحث ما بیشتر راجع به همین نوع خواهد بود.
۲- زخم آفتی بزرگ (major) که کمتر از ۱۰% از بیماران آفتی را تشکیل میدهد و اندازه ضایعات ممکن است به چند سانتیمتر هم برسد.
۳- زخم آفتی تبخالی شکل (Herpetiform) که حدود ۱۰% از بیماران را شامل میشود.
۴- زخمهای وابسته به سندرم‌ها که از جمله علایم سندرم بهجت یا سندرم رایتر هستند.
زخم آفتی کوچک (minor) شایعترین و شاید دردناک‌ترین بیماری مخاط دهان در انسان است که به صورت زخمهای عود کننده، دردناک و غیر قابل پیشگیری ظاهر میشود. بر اساس مطالعات مختلف شیوع آن از ۲۰ تا ۵۰% جمعیت ذکر شده است که معمولا تظاهرات آن در سنین ۱۰ تا ۴۰ سالگی مشاهده میشود. جالب این که در تحقیقی شیوع این بیماری در شهر اصفهان، ۱/۲۱% و بالاترین میزان شیوع آن در سنین ۳۰-۲۵ سالگی گزارش شده است. این زخم در زنان و همچنین در افرادی که از نظر وضعیت اقتصادی- اجتماعی سطح بالاتری دارند به میزان بیشتری بروز میکند، تقریبا اکثر مبتلایان به آفت را افراد غیر سیگاری تشکیل می‌هند.
زخمهای آفتی بیشتر در مخاط یا پوشش متحرک دهان خصوصا مخاط گونه، مخاط داخلی لب و مخاط زبان مشاهده میشود و در مخاط کام و لثه بروز آن کمتر اتفاق می‌افتد.
علل یا عوامل بیماری:
اتیولوژی آفت عود کننده دهانی، دقیقا مشخص نیست اما بعضی از عوامل مهم به عنوان علل زمینه ساز برای این بیماری معرفی شده‌اند.این عوامل عبارتند از:
۱- زمینه ارثی:
همانند بسیاری از بیماری ها، استعداد ژنتیکی و تاریخچه فامیلی مثبت در بروز این بیماری موثر است. تحقیقات نشان میدهد که فرزندان والدین غیر مبتلا به آفت تا ۲۰% احتمال درگیری با ضایعات آفتی را دارند.
۲- استرس:
به نظر میرسد استرس و فشارهای روحی حداقل به عنوان یک عامل زمینه ساز در بروز آفت موثر است. تحقیقات مختلف نشان میدهد که نسبت بروز آفت در افراد دارای مشکلات روحی نسبت به افراد سالم رابطه معنی داری دارد.
۳- اختلالات ایمنولوژیکی:
هر چند برخی از محققین این بیماری را به عنوان یک بیماری اتوایمون ذکر کرده‌اند اما واقعیت این است که هنوز به درستی مشخص نیست تا چه میزان عوامل ایمنی بدن در بروز این زخمها موثر هستند.
۴- عوامل هورمونی:
بروز یا تشدید این بیماری در ایام قبل از قاعدگی و توقف یا کاهش آن در هنگام بارداری موجب شده است که عوامل تغییرات هورمونی خصوصا افزایش هورمون استروژن را در بروز ضایعات آفتی موثر بدانند.
۵- کمبودهای تغذیه‌ای و نقایص خونی:
کمبود ویتامین B۱۲، اسیدفولیک و آهن در ۱۵- ۵ درصد بیماران با آفت گزارش شده است که غالبا با برطرف نمودن کمبود آنها، میتوان از شدت ضایعات کاست.
۶- حساسیت‌های غذایی:
آلرژی به بعضی از مواد غذایی همچون فندق، گردو، شکلات، عسل، گوجه فرنگی، توت فرنگی، آدامس و بعضی از خمیر دندان‌ها اگر نه بعنوان یک علت اولیه ولی حداقل به عنوان یک عامل مستعد کننده میتوان در بروز ضایعات آفتی موثر باشند.
۷- سایر عوامل:
تروما، عوامل میکروبی، اختلالات گوارشی و سایر موارد مشابه نیز از جمله مواردی هستند که به عنوان زمینه ساز برای پیدایش آفت معرفی شده اند.
درمان:
اساسا باید گفت آفت هیچ گاه درمان قطعی ندارد واین شاید به نامشخص بودن علت واقعی بیماری است. البته با افزایش سن از دوره و شدت ضایعات کاسته میشود. به هر حال اغلب وقت پزشک یا دندانپزشک باید صرف اطمینان دادن به بیمار، مبنی بر اینکه یک طبیعت خودبخود محدود شونده‌ای دارد و درمانهای موجود علامتی و تسکینی‌اند میشود.
اولین مرحله در درمان و کنترل آفت، بررسی ارتباط علایم با بیماریهای سیستمیک میباشد که علایم چشمی، گوارشی، تناسلی و سابقه آلرژی بررسی میگردد. بعلاوه آزمایش خون جهت C.B.C، بررسی میزان آهن، اسیدفولیک و ویتامین B۱۲ لازم است انجام گیرد. به هر حال تعداد زیادی از مبتلایان به آفت واقعا سالم هستند و هیچ گونه مشکل سیستمیک ندارند. بنابراین درمان شامل کنترل بیماری به صورت موضعی است، تا درد کاهش یافته، فانکشن عضو برقرار شود و شدت عود نیز کاهش یابد. رایج‌ترین درمان‌هایی که در این خصوص توصیه میشود شامل موارد زیر هستند:
۱- رعایت بهداشت دهان
۲- استفاده از مواد محافظ موضعی(Orabase) حاوی استروئیدهای موضعی همچون تریامسینولون یا Flucinolone یا Clobetasol.
۳- استفاده از آنتی بیوتیک موضعی همچون کلرهگزیدین، بنزیدآمین یا پرسیکا
۴- استفاده از آنتی بیوتیک موضعی همچون کپسول‌های ۲۵۰ میلی گرمی تتراسایکلین در cc۵ سرم فیزیو لوژی حل شده و به صورت دهان شویه به کار می‌رود.
۵- رفع کمبودهای ویتامینی و املاح سرمی همچون ویتامین B۱۲ ، آهن و اسید فولیک و پرهیز از غذاهای آلرژی زا.
۶- استفاده از داروهای بی حس کننده موضعی همچون لیدوکائین و یا دیفن هیدرامین
۷- استفاده از داروهای گیاهی
به هر حال بعنوان کلام آخر باید گفت اگر چه آفت دهانی یک واژه آشنا و البته ناخوشایند است لیکن میتوان با رعایت نکات بهداشتی و غذایی و همچنین پرهیز از هیجانات و فشارهای روانی دوره‌های این بیماری را کوتاه و شدت آن را کمتر نمود. يکشنبه 22/10/1387 - 11:17
دانستنی های علمی
اگر عمر دوباره داشتم...»
كاریكاتوریست و طنزنویس آمریكایى در سال 1889 در ایندیانا متولد شد و در سال 1966 از جهان رفت.
دان هرالد داراى تالیفات زیادى است اما قطعه كوتاهش «اگر عمر دوباره داشتم...» او را در جهان معروف كرد.
البته آب ریخته را نتوان به كوزه باز گرداند، اما قانونى هم تدوین نشده كه فكرش را منع كرده باشد .
اگر عمر دوباره داشتم مى كوشیدم اشتباهات بیشترى مرتكب شوم.
همه چیز را آسان مى گرفتم. از آنچه در عمر اولم بودم ابله تر مى شدم.
فقط شمارى اندك از رویدادهاى جهان را جدى مى گرفتم. اهمیت كمترى به بهداشت مى دادم. به مسافرت بیشتر مى رفتم.
از كوههاى بیشترى بالا مى رفتم و در رودخانه هاى بیشترى شنا مى كردم. بستنى بیشتر مى خوردم و اسفناج كمتر.
مشكلات واقعى بیشترى مى داشتم و مشكلات واهى كمترى. آخر، ببینید، من از آن آدمهایى بوده ام كه
بسیار مُحتاطانه و خیلى عاقلانه زندگى كرده ام، ساعت به ساعت، روز به روز.
اوه، البته منهم لحظاتِ سرخوشى داشته ام.
اما اگر عمر دوباره داشتم از این لحظاتِ خوشى بیشتر مى داشتم. من هرگز جایى بدون یك دَماسنج، یك شیشه داروى قرقره، یك پالتوى بارانى و یك چتر نجات نمى روم.
اگر عمر دوباره داشتم، سبك تر سفر مى كردم .
اگر عمر دوباره داشتم، وقتِ بهار زودتر پا برهنه راه مى رفتم و وقتِ خزان دیرتر به این لذت خاتمه مى دادم .
از مدرسه بیشتر جیم مى شدم. گلوله هاى كاغذى بیشترى به معلم هایم پرتاب مى كردم .
سگ هاى بیشترى به خانه مى آوردم. دیرتر به رختخواب مى رفتم و مى خوابیدم. بیشتر عاشق مى شدم.
به ماهیگیرى بیشتر مى رفتم.
پایكوبى و دست افشانى بیشتر مى كردم. سوار چرخ و فلك بیشتر مى شدم. به سیرك بیشتر مى رفتم .
در روزگارى كه تقریباً همگان وقت و عمرشان را وقفِ بررسى وخامت اوضاع مى كنند، من بر پا مى شدم و به ستایش سهل و آسان تر گرفتن اوضاع مى پرداختم.
زیرا من با ویل دورانت موافقم كه مى گوید "شادى از خرد عاقل تر است .
سه شنبه 10/10/1387 - 15:16
خواستگاری و نامزدی
زندگی خلاق. - سالهای زندگی خلاق باید از قبل پیشبینی شود. مهم نیست که چند سال از عمر خود را پشت سرگذاشتهاید. در جوانی، میانسالی و هر سنی که هستید برنامهای برای زندگی خود بریزید. مهم این است که همین حالا دست به کار شوید.
نکته ی مهم این است که باید در برنامهریزی، خود را به عنوان انسانی که در این جهان زندگی میکند در نظر بگیرید هر روز عمر را به مفهوم واقعی کلمه زندگی کنید و از گرفتاریهای زندگی ترسی بهدل راه ندهید.
زندگی کردن در تمام لحظات عمر را یاد بگیرید. به جزییاتی که زندگی شما را هیجان میبخشد بهای بیشتری بدهید ..
بدانید که خوردن نان و نیمرو هم لذتبخش است. باید احساس لذت را در جزییترین امور زندگی پیدا کنید.
سالهای عمر شما، علیرغم مشکلات، محدودیتها و خطرات که البته وجود دارد میتواند پربار و لذتبخش باشد. اگر این را باور کنید، خوشبختی در دو قدمی شماست.
افسوس خوردن را فراموش کنید و بدانید که دیگران هم مثل شما شکستها و ناکامیهایی داشتهاند.
حال به مهمترین نکاتی که در ایجاد زندگی خلاق، موثر واقع میشوند، اشاره میکنیم:
اولین گام برای رسیدن به زندگی خلاق، داشتن تصویر ذهنی سالم است. اگر بخشی از زندگی را تلف کردهاید خود را به خاطر آن سرزنش نکنید. شما کامل و بیعیب و نقص نیستید. برای آنکه سلامت و شادابی را به زندگی وارد کنید احتیاج به تصویر ذهنی سالم دارید. باید احساس کنید که انسانی ارزشمند هستید. تصویری که هر کس از خود دارد و به عبارتی، آن طور که خود را میبیند، روی قضاوتی که از خویشتن و از دنیایش دارد تأثیر میگذارد. برای رسیدن به خلاقیت باید فعالیت خود را دو چندان کنید . باید به خود ببالید که میتوانید به هدفهایتان برسید. احساس مثبت داشته باشید و کارهای مفید انجام دهید، همچنین برای قبول کمبودها و شناخت محدودیتهایی که دارید تلاش کنید باید واقعگرا باشید و با واقعبینی خود را آن طور که هستید در نظر بگیرید و با این حال اجازه ندهید که روحیه بدبینی و منفیگرایی بر وجود شما مسلط شود. اگر کسی شما را آنقدر دوست داشته باشد که از خودگذشتگی نشان دهد و شما را از بحرانی که در آن گیر کردهاید نجات دهد باز هم نمیتواند به جای شما زندگی کند. نمیتواند به جای شما تصمیم بگیرد، نمیتواند به طور کامل شریک غمها و شادیهای شما باشد و از همه اینها گذشته نمیتواند توانایی موفقیت یا شکست را در شما ثبت کند. از او برای این که خود را قبول داشته باشید یا دست رد به سینه خود بزنید کاری ساخته نیست. تنها تصویر ذهنی شما چنین قدرتی دارد. تنها تصویر ذهنی است که میتواند به شما احساس اعتماد و اطمینان ببخشد.
با تقویت روزانه تصویر ذهنی خویش، برای زندگی خلاق آماده میشوید و خود را شایسته خوشیهای زندگی میدانید و از آن به سود خود استفاده میکنید.
برای این که در خود تفکر و روحیه مثبت به وجود آورید باید طرز تلقی و برداشت خود را نسبت به رویدادهای زندگی تغییر دهید تنها در این صورت است که میتوانید به کشمکشهای درونی خود خاتمه دهید و از یک روحیه شاد و پربار بهرهمند شوید.
اقلیت افراد خلاق، مثبت هستند. آنان کسانی هستند که در میان تردید و ناامیدیها، جرقه امید و خوشبینی را روشن نگه میدارند. اقلیت خلاق به پیشرفت فرهنگ معتقدند.
گام بعدی برای رسیدن به زندگی خلاق داشتن هدف است.
برای لذت بردن از زندگی، هدف داشته باشید. زندگی مجموعهای از هدفهاست و مساله، رسیدن به آنهاست. آیا با توجه به آنچه در درون شما میگذرد میتوانید به هدفهایتان برسید یا نه. اگر خسته و دلسرد هستید از هدفهایتان غفلت نکنید. هر روز قدمی به جلو بردارید و این پیشرفت روزانه را احساس کنید و بدانید که وسعت و دامنه هدف مهم نیست، مهم هدفی است که برای خود انتخاب کردهاید. در جویبار روان زندگی به حرکت ادامه دهید و برای رسیدن به هدفهایتان تلاش کنید. جاری باشید، حرکت کنید، اگر شما به هدف نرسید هدف به شما میرسد. مهم سمت حرکت شماست.مهم این است که به پیش میروید و این پیشرفت را احساس میکنید.
واژه هدف برای بسیاری از افراد، حاوی مفهومی منفی است زیرا اغلب با وسواس و فشار و تنش و رقابت با دیگران همراه بوده است.
برای کامجویی از هدفهایتان، آنها را به صورت علایم راهنما بنگرید که به مسیری ویژه اشاره میکنند تا تمرکزی دقیق به وجود آورند و شما را به تحرک وادارند. راه رسیدن به هدفتان به خودتان بستگی دارد. میتوانید در طول راه بسیار جدی و منظم باشید و تمام توجهتان را به رسیدن به هدفتان معطوف کنید یا بیاسایید و راحت باشید.
برای توفیق در کارها هیچچیز به اندازه اعتقاد و ایمان به توانستن، موثر نیست. اگر از انجام کاری بترسید و فکر کنید که قادر به انجا آن نیستید تحت هیچ شرایطی آن کار را به نحو مطلوب نمیتوانید انجام دهید.
اگر ملاحظه میکنید که شما در یک کار موفق نمیشوید و هستند کسانی که در همان کار به موفقیتهای کافی دست یافتهاند، این را بدانید که عیب در شماست. آن که موفق است ایمان دارد که میتواند موفق شود و شما هنوز این یقین را به دست نیاوردهاید.
در مورد هدفهای کوتاه مدت واقعبین باشید. هدفهایی قابل دسترس برای خودتان تعیین کنید تا دچار دلسردی نشوید. بهتر است در آغاز کار، گامهایی کوچک و مطمئن بردارید تا اعتماد به نفس پیدا کنید. در مورد هدفهای بلندمدت، گسترده و آرمانگرا باشید. بگذارید تخیلتان بگسترد و عالیترین را انتخاب کنید. توجهتان را بر جوهر هدفتان متمرکز کنید. نگران جزییات نباشید زیرا جزییات ممکن است تغییر کنند. در مورد هدفهایتان وسواس به خرج ندهید.
مترصد پیروزی باشید و در هر کاری که میکنید تنها به آن بیندیشید. اگر امروز موفق نشدید اگر علیرغم همه تلاشها امروز به پیروزی نرسیدید از نو شروع کنید و آنقدر مداومت به خرج دهید تا موفق شوید. نیروی خلاق خود را به کار اندازید و در جهت موفقیت گام بردارید.
انعطافپذیر باشید. شاید دریابید که بسیاری از هدفهایتان عوض میشوند اما در مهمترین هدفها همواره جوهری هست که یکسان بر جا میماند. به یک شیوه خاص اکتفا نکنید، هرگاه احساس کردید روشتان کارساز نیست، شیوه خود را تغییر دهید.
سه شنبه 10/10/1387 - 15:10
ورزش و تحرک
آسیبهای ورزشی آسیبهای ورزشی در اثر ضربه های شدید یا کششهای متمادی و بیش از حد در حین انجام حرکات ورزشی به وجود می آیند. صدمات ورزشی میتوانند استخوانها یا بافت نرم (رباط، ماهیچه و تاندون) و یا هردو را دچار مشکل نمایند. برخلاف تصور بسیاری افراد، کودکان، با عکس العملهایی ناپخته، عدم توانایی در تشخیص و پرهیز از خطر و توانایی کم در ایجاد هماهنگی در حرکات، بسیار بیشتر از بزرگسالان در معرض آسیبهای ورزشی هستند.
سالانه تعداد افراد بسیاری دچار صدمات ورزشی میشوند که نیمی از آنها با انجام معالجات خانگی و یا بدون رسیدگی خاص بهبود یافته و نیم دیگر به رسیدگی پزشکی نیاز پیدا میکنند. بر اساس محاسبات آماری در هر ۱۰۰۰ نفر، ۲۶ نفر به آسیبهای ورزشی دچار میشوند و بالاترین میزان این صدمات متوجه کودکان ۱۴-۵ سال است. در این آمارها بیشترین تعداد مصدومین را پسران ۱۷-۱۲ ساله تشکیل میدهند، که میزان این آسیبها از نظر تعداد نفرات صدمه دیده، در ورزشهای جمعی که امکان برخورد در آنها زیاد است و از نظر وخامت، در ورزشهای انفرادی بیشتر است.انواع آسیبهای ورزشی
حدود ۹۵% این آسیبها را کوفتگی و ضرب دیدگی بافت نرم تشکیل میدهد. کبودی رایج ترین اثر این ضرب دیدگی هاست و دلیل بروز آن زخم های زیر پوست یا آسیب دیدگی موی رگهای سطحی و جمع شدن خون در زیر پوست است.یک سوم تمام صدمات ورزشی را اصطلاحا رگ به رگ شدن میگویند. این آسیب در واقع پیچیدن یا پارگی قسمتی ازرباط است. رباط رشته محکمی است که پیوند دهنده استخوانها به یکدیگر بوده و مفاصل را محکم در جای خود نگه میدارد.ضرب دیدگی یا پیچ خوردگی از انواع دیگر آسیبهای شایع در ورزش است. این حالت پیچیدگی و کشش ماهیچه یا تاندون است که گاهی به پارگی آنها می انجامد. تاندونها بافتهای محکمی هستند که پیوند دهنده ماهیچه ها به استخوانها هستند.التهاب تاندون و یا التهاب یکی از محفظه های کوچک پر از مایعی که موجب حرکت روان تاندون بر روی استخوان میشوند در اثر تکرار بیش از حد حرکاتی که موجب وارد شدن فشار بر مفاصل میشوند به وجود می آید.آسیبهای استخوانی
شکستگی استخوان ۵ تا ۶% کل آسیبهای ورزشی را تشکیل میدهد. استخوانهای بازو و پا بیش از همه در معرض شکستگی قرار دارند. شکستگی ستون فقرات یا جمجمه در حین حرکات ورزشی بسیار نادر است.استخوانهای پا از ران تا کف آن بسیار مستعد شکستگی در اثر فشار هستند و زمانی رخ میدهند که ماهیچه ها دچار پیچیدگی شده یا در اثر انقباض بیش از حد موجب خم شدن و شکستن استخوان میشوند. این نوع شکستگی بخصوص در میان رقصندگان باله، دوندگان استقامت و افرادی که استخوانهای باریک دارند شایع است.شکستگی ساق پا با دردناک شدن و تورم جلو، داخل و پشت ساق پا همراه است که در هنگام حرکت بسیار دردناک شده و درد آن مدام شدت پیدا میکند. این آسیب در اثر حرکات پر فشار یا کوبیدن های مداوم پا بر روی زمین در ورزشهایی چون ایروبیک، دو استقامت، بسکتبال و والیبال عارض میشود.
آسیب دیدیگی مغزی خطرناکترین
آسیبهای مغزی
آسیبهای مغزی، دلیل اصلی صدمات منجر به مرگ در حرکات ورزشی است. ضربه مغزی ممکن است حتا با ضربه ای مختصر به سر ایجاد شود و به بیهوشی یا از دست دادن تعادل، هماهنگی حرکات، قوه ادراک، شنوایی، حافظه و بینایی منجر شود.
عوامل اصلی صدمات ورزشی شامل :
• لوازم ورزشی که اشتباه به کار برده شده اند
• سقوط
• برخورد شدید دو بازیکن که بر اثر سرعت زیاد (مثلا در هاکی روی یخ) یا خشونت ذاتی ورزش (مانند راگبی) ایجاد میشود
• آسیب دیدگی سطحی یا پارگی بخشهایی از بدن که به طور مداوم تحت فشار یا کشیدگی قرار گرفته اندعلائم این آسیبها عبارتند از :
• لقی یا از جا درآمدن یک مفصل
• تورم
• ضعفبررسی آسیب شناسی :
علائمی که به طور مداوم موجب تشدید یا کاهش توانایی ورزشکار در بازی شده و گاهی هم دردناک نبوده و فقط با خستگی غیر معمول همراه هستند، باید توسط جراح ارتوپد مورد معاینه قرار گیرد. تشخیص به موقع از تبدیل شدن مشکلات کوچک به صدمات جدی و مشکلات طولانی جلوگیری میکند.
• از شرکت در ورزش به دلیل درد ناشی از آسیب شدید منع شده اند
• قابلیت ورزشی آنها به دلیل مشکلات مزمن ناشی از یک آسیب ورزشی کم شده است
• کسانی که آسیب ورزشی در آنها موجب از شکل افتادگی بازو یا پا شده استرا مورد نظر قرار می دهد. او با معاینه موضعی، پرسیدن سوالهایی در رابطه با چگونگی آسیب دیدگی و نوع علائمی که بیمار داشته است و همچنین با گرفتن عکسهایی با اشعه ایکس، استخوانها و بافت نرم آسیب دیده را بررسی میکند.اشخاصی که دچار ضربه مغزی شده اند باید فورا مورد معاینه قرار گیرند و تا زمان دریافت نتیجه نرمال تحت نظر باشند و تا این زمان هر ۵ دقیقه یک بار مورد معاینه قرار بگیرند. معاینات اصلی در هر ۵ دقیقه عبارتند از اندازه گیری هشیاری، تمرکز و حافظه کوتاه مدت فرد مصدوم.علائم دیگر تشخیص صدمه مغزی عبارتند از گیجی، سردرد، تهوع و مشکل بینایی.شیوه های درمان :
درمان صدمات مختصر بافت نرم معمولا شامل محکم بستن محل آسیب دیده با نوار کشی، کمپرس یخ و استراحت است. داروهای ضد التهاب خوراکی یا تزریقی برای تورم کیسه های مفصلی تجویز میشوند.برای تاندونهای آسیب دیده داروهای ضد التهاب همراه با ورزش مخصوص تجویز میشود. اگر تاندونی دچار پارگی شده باشد، برای درمان آن به عمل جراحی نیاز است. جراحیهای ارتوپدی برای پیچیدگیها یا ضرب دیدگیهای جدی توصیه میشوند. درمان این صدمات نه تنها شامل برطرف کردن درد و التهاب که شامل برگرداندن ورزشکار به حالت و تواناییهای اولیه او است.معمولا به ورزشکاران آسیب دیده توصیه میشود که تا بهبود کامل، فعالیتهای خود را محدود نمایند. پزشک آنها شاید تمرینهای خاصی را برای ورزشکاری که دچار آسیبهای متعدد شده است تجویز نماید اما صدمات جدی،ورزشکار را برای مدتی از انجام عملیات ورزشی محروم خواهد کرد.پیشگیری :
کودکانی که میخواهند در یک فعالیت ورزشی سازمان یافته شرکت کنند باید ابتدا توسط متخصص معاینه شوند و در باره نوع ورزشی که میخواهند انجام دهند با پزشک خود مشورت نمایند. پزشک متخصص باید،• هر گونه آسیب قبلی را با دقت معاینه کرده و اهمیت آنرا در ورزش مورد نظر بسنجد.
• در صورت لزوم برای جلوگیری از رشد یا عدم رشد نامطلوب عضلات و استخوانهای کودک تمرینهای اضافه تجویز کند
• به سیستم استخوان بندی و دستگاه گردش خون کودک توجه کند و قابلیت بدنی او را تایید یا رد کند
همانطور که میبینید اگر پزشک بداند که ورزش مورد نظر شما چیست میتواند بگوید که کدام بخش بدن بیشتر در معرض فشار خواهد بود و برای جلوگیری از آسیبهای احتمالی توصیه هایی بکندچند برنامه دیگر برای جلوگیری از آسیبهای ورزشی عبارتند از:•حفظ فرم صحیح و سلامت بدن
• اطلاع و اطاعت از قوانینی که موجب تنظیم حرکات میشود
• استراحت در هنگام خستگی، بیماری یا درد
• عدم استفاده از نیرو بخشهای مصنوعی. این مواد ممکن است توانایی شما را در لحظه افزایش دهند اما در دراز مدت با خطر مرگ همراه هستند
• مراقبت و استفاده صحیح از لوازم ورزشی
• پوشیدن البسه مناسب و به کار بردن لوازم محافظ (مانند زانو بند و کلاه ایمنی) pezeshk
سه شنبه 10/10/1387 - 14:19
ورزش و تحرک
از هر فرصتی برای ورزش استفاده کنید
«آنهایی كه فكر می‌كنند زمان كافی برای فعالیت بدنی ندارند، به زودی و یا دیرتر حتماً زمانی برای بیمار شدن پیدا خواهند كرد.»شاید بارها و بارها شنیده باشید كه ورزش، حالات رفتار را بهبود بخشیده و اضطراب را از بین خواهد برد. آیا تا به حال اندیشیده‌اید كه فعالیت بدنی چه فوایدی میتواند داشته باشد؟ ورزش و فعالیت بدنی میتواند در طولانی مدت فواید بسیاری برای سلامتی انسان داشته باشد
“چگونه ورزش کنیم وقتی زمان کافی نداریم “
«آنهایی كه فكر می‌كنند زمان كافی برای فعالیت بدنی ندارند، به زودی و یا دیرتر حتماً زمانی برای بیمار شدن پیدا خواهند كرد.»
شاید بارها و بارها شنیده باشید كه ورزش، حالات رفتار را بهبود بخشیده و اضطراب را از بین خواهد برد. آیا تا به حال اندیشیده‌اید كه فعالیت بدنی چه فوایدی میتواند داشته باشد؟ ورزش و فعالیت بدنی میتواند در طولانی مدت فواید بسیاری برای سلامتی انسان داشته باشد. ورزش منظم میتواند در موارد زیر به شما كمك كند:
- كاهش خطر مرگ زودرس
- كاهش خطر توسعه بیماریهای قلبی و مرگ ناشی از آن
- بهبود فشار خون بالا یا خطر ابتلا به پرفشارخون بالا
- بهبود كلسترول بالا یا كاهش خطر ابتلا به بیماری كلسترول بالا
- كاهش خطر ابتلا به سرطانهای روده و یا ریه
- كاهش خطر ابتلا به بیماری دیابت
- كاهش درصد چربی بدن و حفظ وزن مناسب
- داشتن عضلات، استخوان و مفاصل سالم
- كاهش اضطراب و افسردگی
- توسعه و بهبود سلامت روانی
- افزایش كارایی بدن و تفریح كردن
اما بسیاری از ما تصور می‌كنیم كه در طول روز ساعات كافی برای انجام كارهایی كه قصد انجام آن را داریم، وجود ندارد. یكی از این كارها فعالیت بدنی و ورزش كردن است. برای بسیاری از مردم كه شغل‌های غیرفعال یا وابسته به كامپیوتر دارند، به دلیل نشستن طولانی‌مدت، زمان كافی برای حركت و فعالیت بدنی، حتی هنگام كار وجود ندارد. برخلاف تصور همگان، ورزش كردن تنها منحصر به باشگاه ورزشی یا دویدن بر روی تردمیل نیست. برنامه زندگی خود را به نوعی آماده كنید كه در آن فرصتی برای فعالیت روزانه یا دستیابی به زمان كافی جهت فعالیت ورزشی، وجود داشته باشد. اما در این میان راههای زیادی وجود دارد كه شما بدون آنكه وارد باشگاه ورزشی بشوید، میتوانید ورزش كنید.
فضای ورزشی خود را تغییر دهید
اگر در منزل دوچرخه ثابت یا تردمیل و یا وسایل ورزشی دیگری دارید، آن را در مكان‌هایی مانند آشپزخانه، اتاق كار یا اتاق‌های دیگری كه شما زمان بیشتری را در آنجا سپری می‌كنید، نصب كنید. وقتی با تلفن حرف می‌زنید یا در حال تماشای تلویزیون یا حتی وقتی منتظر آماده شدن غذا هستید، ورزش كنید.
كمی دورتر ماشین خود را پارك كنید
به دنبال نزدیك‌تری جای پارك نباشید، پیاده‌روی كنید تا جزء فعالیتهای ورزشی روزانه شما محسوب شود. همه ما زمان زیادی را هدر می‌دهیم تا نزدیك‌ترین جای پارك را پیدا كنیم. اگر در مكان دورتری پارك كنید زودتر به محل مورد نظر خواهید رسید و در زمان برابر، كالری بیشتری مصرف خواهید كرد. درست مانند زمانی كه برای خرید به بیرون از خانه میروید.
در باغچه یا باغ خود كار كنید
كمی بذر گیاه بخرید و تعدادی گل یا گیاهان دیگر بكارید و یا سعی كنید برگ‌های ریخته شده در باغ را جمع كنید. همه این كارها بدون اینكه به آن توجهی كرده باشید، فعالیت ورزشی محسوب میشوند. در یك زمان شما هم از خانه بیرون آمده‌اید و هم كار انجام داده‌اید و از همه مهم‌تر با صرف انرژی، كالری بیشتری سوزانده‌اید. یك فرد ۱۵۰ پوندی میتواند با نیم ساعت كار كردن در باغ، ۱۰۰ كالری انرژی مصرف كند.
نظافت خانه و ورزش كردن
به جای اینكه در فكر انتخاب بین كار كردن در خانه و فعالیت ورزشی باشید، اگر به كار كردن در خانه كمی متفاوت‌تر نگاه كنید، هر دو را انجام خواهید داد. مثلا زمانی كه در حال آماده كردن شام هستید روی پنجه پاهای‌تان بایستید و یا وقتی در حال جمع كردن لباس‌ها و گذاشتن آنها در سبد هستید، حركات اسكات پا را انجام دهید. رادیو ضبط خانه را روشن كنید و هر كاری را كه قرار است انجام دهید با حداكثر تلاش به اتمام برسانید. مانند تمیز كردن حمام، شست و شوی زمین، مرتب كردن اتاق خواب و استفاده از جاروبرقی. كارهای آسان‌تر مانند مرتب كردن لباس‌ها یا شستن ظرف‌ها را در انتهای كارهای‌تان قرار دهید.
تا محل كار پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری كنید
به جای اینكه در ترافیك بمانید، هوا و آلوده كرده و در طول سال هزینه‌های بالایی صرف رفتن به محل كار خود كنید، سعی نمایید پیاده یا با دوچرخه به محل كار بروید و یا حتی‌المقدور از وسایل نقلیه عمومی استفاده كنید، در این صورت با اندامی متناسب به محل كار خواهید رسید.
استفاده از پله به جای آسانسور
اگر در ساختمانی تردد می‌كنید كه پله‌های زیادی دارد، همه پله‌ها را یكباره طی نكنید، مثلا برنامهریزی كنید هر بار ۱۰ پله به تعداد پله‌هایی كه قبلا طی كرده‌اید، اضافه كنید.
از زمان استراحت خود استفاده كنید
اگر در محل كار خود سالن ورزشی دارید در فاصله بین زمان استراحت و شروع مجدد كار به آنجا بروید. كمی وزنه بزنید یا در سالن راه بروید. این كار به شما اجازه میدهد از نظر جسمی و روحی تجدید قوا شوید. پس از زمان استراحت با تمركز بیشتری آماده كار و فعالیت خواهید شد.
تماشای تلویزیون و ورزش
زمانی كه تلویزیون روشن است، میتوانید همزمان كارهایی از قبیل تمرین كشتی، تمرینهای با وزنه، درازونشست، طناب زدن و… انجام دهید. مطمئناً همزمان با اینكه چشمان شما در حال تماشای تلویزیون و برنامه مورد علاقه‌تان است، عضلات شما نیز كار خواهند كرد. در ۳۰ دقیقه تماشای تلویزیون، ۱۰ دقیقه فعالیت ورزشی كنید یا از زمان پخش آگهی‌های بازرگانی استفاده كنید.
پشت میز كار خود ورزش كنید
پس از یك ساعت نشستن پشت میز، از جای خود بلند شوید و تمام بدن‌تان را كشش دهید. بایستید و پنجه پا را به سمت پایین بكشید، خم شوید و پنجه پا را لمس كنید بدن خود را شل كرده و اجازه دهید بدن‌تان آرام گیرد.
این كار از تحریكات و تنش‌های عضلانی شما كاسته و جریان خون شما را افزایش میدهد و شما را برای كارها و فعالیتهای سخت‌تر آماده می‌كند.
راه بروید و حرف بزنید
در دورانی كه تلفن‌ها همه بدون سیم هستند، هیچ دلیلی برای نشستن جلوی تلویزیون و صحبت كردن وجود ندارد. از جای خود بلند شده و دور خانه قدم بزنید و همزمان با تلفن صحبت كنید.
جنگ با چاقی و ورزش با خانواده
شركت در فعالیتهای بدنی منظم مهمترین بخش زندگی هر فرد برای حفظ سلامتی وی است. ضمن اینكه با این كار میتوان خانواده را به سمت فعالیتهای بدنی و ورزشی هدایت كرد. در برنامه زندگی خود به دنبال روزهای تعطیل بگردید و سعی كنید آن روز تعطیلی را با خانواده به فعالیت ورزشی و تفریح بگذرانید. دوچرخه‌سواری، تنیس، بدمینتون، پیاده‌روی و اسكیت از ورزشهایی است كه میتوانید با خانواده خود انجام دهید. این برنامه میتواند هر هفته جزء فعالیتهای خانوادگی شما قرار بگیرد.
ورزش صبحگاهی
هر روز كمی زودتر از خواب بلند شوید تا از زمان ساكت و آرام روز برای ورزش استفاده كنید. اگر فردی هستید كه بدن‌تان دیر هوشیار میشود،با تماشای تلویزیون یا یك برنامه یوگا به آرامی ذهن خود را هوشیار كنید و به بدن‌تان انرژی بدهید. روش بسیار خوبی است كه از دقایق اولیه صبح برای لحظه‌ای ورزش كردن استفاده كنید.
یك كتاب ورزشی داشته باشید
همانند كتاب آشپزی كه در هر خانه‌ای ممكن است استفاده شود، كتاب ورزشی نیز میتواند مشوق و برنامه‌ریز شما برای ورزش كردن باشد. یك كاغذ بردارید و در آن جدولی بكشید كه جلوی فهرست فعالیتهای ورزشی جایی برای علامت ضربدر (×) و نوشتن زمان به دقیقه وجود داشته باشد.در بسیاری از منابع توصیه شده است كه حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت روزانه داشته باشید اما بسیاری از تحقیقات نشان داده‌اند كه حتی یك ساعت ورزش كردن نیز میتواند مفید باشد. در ضمن وزن خود را نیز اندازه‌گیری كنید.
ورزش كردن تنها منحصر به باشگاه ورزشی یا دویدن بر روی تردمیل نیست
سه شنبه 10/10/1387 - 14:18
خواستگاری و نامزدی
امید به زندگیامید به زندگی را میتوان به طور ساده ، میزان متوسط سالهایی که انتظار می‌رود یک فرد در یک کشور به آن عمر برسد ، تعریف کرد. امید به زندگی بر اساس سازمان بهداشت جهانی افزایش امید به زندگی زنان در سرتاسر دنیا :
مطالعات اخیر نشان میدهد زنان در سرتاسر جهان بیشتر از مردان عمر میکنند. گزارشات منتشر شده توسط سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۲ حاکی از آن بود که امید به زندگی مردان تنها در ۶ کشور بیشتر از زنان بوده است.
مطالعات اخیر به اثبات رساند در حال حاضر در سرتاسر جهان زنان بیشتر از مردان عمر میکنند، علت این امر مرگ کمتر دختران در هنگام تولد اعلام شده است. همچنین افزایش آمار مردان سیگاری از دیگر عوامل بالا رفتن امید به زندگی زنان است. دانشمندان معتقدند پیشرفت‌های گسترده‌ای که در زمینه علم و فناوری پزشکی صورت گرفته میتواند عامل اصلی کاهش مرگ و میر نوزادان در هنگام تولد باشد.
سن امید به زندگی در اوایل انقلاب حدود ۵۷ سال بود که طبق بررسی های صورت گرفته این شاخص در سطح کشور به ۷۲ سال افزایش یافته است .سازمان بهداشت جهانی اعلام كرد كه میانگین “امید به زندگی” در ژاپن در سال ۲۰۰۴میلادی ۸۲سال بوده است كه بالاترین حد در جهان شمرده میشود.
براساس گزارش تندرستی سال ۲۰۰۶میلادی سازمان بهداشت جهانی ، در نقطه مقابل ژاپن ، امید به زندگی در كشور زیمبابوه در حد ۳۶سال است كه در پایین‌ترین سطح در میان ۱۹۲كشور عضو این سازمان قرار دارد.
گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد كه امید به زندگی از بدو تولد در كشورهای موناكو و سن مارینو نیز نزدیك به ژاپن است.
براساس این گزارش، میانگین امید به زندگی در نزد زنان ژاپنی ۸۶سال است كه بالاترین حد در میان كشورهای جهان شمرده میشود.
این گزارش حاكی است كه امید به زندگی در میان مردان ژاپنی ۷۹سال است كه بدین ترتیب ژاپن از این حیث پس از كشورهای ایسلند و سن مارینو قرار دارد.
در سال ۲۰۰۴میلادی امید به زندگی از بدو تولد در ۱۶كشور جهان بالای ۸۰سال بوده است كه نسبت به سال ۲۰۰۴میلادی سه كشور افزایش نشان میدهد.
در همین سال امید به زندگی در كشور افغانستان و ۲۶ كشور افریقایی به كمتر از ۵۰سال رسیده است. یك میلیارد و ۲۰۰ میلیون، جمعیت جوانان بین ۱۵ تا ۲۴ سال
بر اساس گزارش «جوانان جهان ۲۰۰۷»، یك میلیارد و ۲۰۰ میلیون جوان بین سنین ۱۵ تا ۲۴ سال در حال حاضر در جهان زندگی می‌كنند كه ۱۸ درصد از جمعیت جهان را تشكیل داده و از تحصیل‌كرده‌ترین نسل جوان در تاریخ هستند كه منبع عالی برای توسعه ملی به شمار می‌روند.
این گزارش كه هر ۲ سال یكبار به وسیله اداره امور اقتصادی و اجتماعی ملل متحد انتشار می‌یابد، بر چالش‌هایی درباره توسعه جوانان در مناطق جهان شامل آسیا، آمریكای لاتین، منطقه جنوب صحرای آفریقا، خاورمیانه، شمال آفریقا، كشورهای جزیره‌ای كوچك در حال توسعه و كشورهای دارای اقتصاد در حال انتقال به اقتصاد بازار آزاد متمركز است.
موضوع گزارش امسال كه امروز در مقر سازمان ملل در نیویورك منتشر شد، «انتقال جوانان به بزرگسالی، پیشرفت و چالش‌ها» است.
۱۰ سال پس از این كه مجمع عمومی سازمان ملل بر این امر تأكید كرد كه كشورها باید برای جوانان خود فرصت‌های آموزشی، دستیابی به مهارت و مشاركت كامل در تمامی جنبه‌های اجتماع ارائه دهند، اما هنوز و بر اساس این گزارش، توسعه جوانان در بسیاری از كشورهای مناطق جهان با تداوم مانع‌هایی در سطوح بین‌المللی، ملی و محلی روبه‌روست.
این گزارش از سیاستگذاران می‌خواهد، بر تواناییهای جوانان از راه سرمایه‌گذاری بیشتر در مواردی مانند آموزش، سلامت و مهارت، همچنین ارائه و حمایت از فرصت‌ها برای جوانان در مشاركت در توسعه به‌عنوان یك اولویت، تمركز كنند.آمار سازمان جهانی بهداشت در مورد ایران چه می‌گوید
اما بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی از ارزیابی كیفی نظام سلامت ایران، شاخص امید به زندگی در مردان ایرانی ۶۷ سال است و در زنان ۷۱ سال است.
بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت كه بر مبنای اطلاعات سال ۲۰۰۵ میلادی منتشر شده است، احتمال مرگ برای گروه مردان در سنین ۱۵ تا ۶۰ سالگی ۱۸۰ در هزار نفر جمعیت در سال است و همین شاخص برای زنان در این مقطع سنی۱۱۲ در هزار نفر جمعیت است.
بر اساس این گزارش میزان مرگ و میر كودكان زیر ۵ سال در ایران هم ۳۶ مرگ در هر هزار نفر جمعیت و همین شاخص برای اطفال ۳۱ مرگ در هزار نفر جمعیت برآورد شده است.
در همین گزارش اشاره شده است كه میزان مرگ و میر نوزادان در ایران در سال ۲۰۰۴ معادل ۱۹ در هزار تولد زنده و میزان مرگ و میر مادران نیز در همین سال ۷۶ در هر هزار تولد زنده است.
سازمان بهداشت جهانی در این گزارش همچنین اعلام كرده است كه با وجود شیوع بیماری ایدز در ایران به میزان ۱۳۳نفر در هر ۱۰۰هزار نفر جمعیت، میزان مرگ و میر ناشی از ایدز در ایران ۲ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت در سال است، همچنانكه میزان مرگ و میر ناشی از سل در ایران ۲.۷ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت برآورد شده است.
در این گزارش، میزان مرگ و میر وابسته به سن برای بیماریهای غیر واگیر در ایران ۷۴۲ نفر، میزان مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلب و عروق وابسته به سن ۴۶۶ نفر، مرگ و میر وابسته به سن ناشی از سرطان ۱۱۳ نفر و میزان مرگ و میر ناشی از حوادث در ایران نیز ۱۱۳ نفر به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت ارزیابی شده است.
براساس همین گزارش، امید به زندگی در ژاپن در سال ۲۰۰۴ میلادی ۸۲ سال بوده است كه بالاترین حد در جهان شمرده میشود و در نقطه مقابل ژاپن، امید به زندگی در كشور زیمبابوه در حد ۳۶سال است كه در پایین‌ترین سطح در میان ۱۹۲كشور عضو این سازمان قرار دارد.
در این میان، كشور ایران رتبه ۱۳۳ را دارد و بر پایه این گزارش، در همین سال امید به زندگی در كشور افغانستان و ۲۶ كشورآفریقایی به كمتر از ۵۰ سال رسیده است.آمارهای وزارت بهداشت ایران چه می گوید ؟
امید به زندگی؛ تهران و گیلان بالاترین، سیستان و بلوچستان پایین‌ترین
بر اساس آخرین نتایج تحقیقات وزارت بهداشت ایران ، تهران و گیلان بالاترین و سیستان و بلوچستان پایین‌ترین سن امید به زندگی را دارند.امید به زندگی یكی از مهمترین شاخصهای توسعه سلامت محسوب میشود و میتوان آنرا متوسط عمر افراد كشور محسوب كرد.
آمارگیری كه در سال ۵۷انجام گرفت، امید به زندگی مردم ایران را ۵۷ سال نشان داد اما طبق آخرین بررسی غیر رسمی وزارت بهداشت در سال ۸۲، سن امید به زندگی در مردان به ۷۰ و در زنان به ۷۳ سال رسیده است.
طبق آمارهایی كه بر اساس سرشماری مركز آمار ایران اعلام می شود، وزارت بهداشت با انجام محاسبات ریاضی سن امید به زندگی را تعیین و اعلام می كند، اما به دلیل اینكه آمار آخرین مرگ و میر در كشور هنوز از سوی مركز آمار ارسال نشده، وزارت بهداشت قادر نخواهیم بود كه میزان سن امید به زندگی را به تفكیك استان‌ها اعلام كنیم.
در نتیجه آخرین آمارها در این مورد مربوط به سال ۷۵ است ، كه بر اساس آن، بالاترین میزان امید به زندگی مربوط به تهران و گیلان و پایین ترین مربوط به سیستان و بلوچستان است.
البته بر اساس آخرین گزارش غیر رسمی وزارت بهداشت ایران ، تحلیل شاخصهای توسعه انسانی مبتنی بر جنسیت در استان‌های كشور در سال ۸۲ نشان میدهد كه متوسط امید به زندگی زنان در كشور ۷۰.۴ سال بوده در حالی‌كه متوسط امید به زندگی مردان در همان سال برابر ۶۷.۶ سال بوده است.
همین آمارهای غیر رسمی می‌گوید كاهش شاخص مرگ و میركودكان زیر ۵ سال از ۱۱۵ مورد مرگ در هزار تولد به ۳۴ مورد رسیده‌است، شاخص مرگ‌نوزادان از بدو تولد تا یك سالگی از ۴۰۰ نفر به ۵.۱۸ نفر كاهش یافته و میزان مرگ و میر مادران ناشی از عوارض‌بارداری نیز از ۲۳۷ مورد در هر هزار تولد به ۵.۳۵ درصد كاهش یافته است.
درسال ۸۲ در تمام استان‌ها بدون استثنا میزان امید به زندگی زنان بیشتر از امید به زندگی مردان بوده است.
بیشترین فاصله امید به زندگی بین مردان و زنان، مربوط به استان‌های فارس با ۲.۳ سال، آذربایجان شرقی ۲.۲ سال، مازندران ۲.۱ سال و بوشهر ۲ سال بوده و كمترین اختلاف فاصله در استان‌های كهگیلویه و بویراحمد با ۰.۳ سال، لرستان با ۰.۸ سال، سیستان و بلوچستان با ۰.۸ سال و خراسان با ۰.۹ سال بوده است، در حالی‌كه متوسط كشوری اختلاف امید به زندگی زنان و مردان ۲.۸ سال است.
مهمترین عامل اثر گذار بر روی كاهش یا افزایش سن امید به زندگی، مرگ‌و‌میر نوزادان و كودكان زیر یك و ۵ سال است.
وضعیت ایران نسبت به دیگر كشورهای منطقه مطلوب است و این در حالی است که میانگین سن امید به زندگی در كشورهای توسعه یافته در زنان ۸۴.۶ و در مردان ۷۸.۶ سال است و دركشورهای توسعه نیافته در زنان ۶۷ سال و در مردان ۶۵ سال است كه متوسط این سن در كل جهان، ۷۲ سال برای مردان و ۷۶ برای زنان اعلام شده است.
پیش بینی می شود برای ۴۳ سال آینده (یعنی سال ۲۰۵۰ میلادی) سن امید به زندگی در ایران، در زنان به ۸۱.۸ و در مردان به ۷۶ سال برسد، علت پایین تر بودن سن امید به زندگی مردان نسبت به زنان را حوادث كار، سكته، بیماری های قلبی عروقی وتصادفات است و بر اساس آخرین نتایج تحقیقات وزارت بهداشت ایران ، ۱۵.۷ درصد از امید به زندگی مردان و ۱۷.۵ درصد از امید به زندگی زنان ایرانی به علت ناتوانی جسمانی از دست می‌رود ، طوری‌كه امید به زندگی توأم با سلامت برای مردان ایرانی ۵۶.۱ و برای زنان ایرانی ۵۹.۱ سال است.
زنان ایرانی بیش از مردان به زندگی امیدوارند!
بررسی سن امید به زندگی در جامعه ایرانی نشان میدهد که به طور معمول زنان ۲ سال بیش از مردان عمر میکنند. بر اساس شاخصهای بهداشت و درمان، شناخت داروی درمانی و پیشگیری از بسیاری از بیماریهایی که در مقطعی از زمان باعث مرگ و میر می‌شد باعث افزایش زمان بقا یا عمر در کشور شده‌است.
بررسی ها نشان میدهد که سن امید به زندگی در زنان ۷۳ سال و در مردان به ۷۱ سال رسیده است و بر این اساس زنان معمولاً ۲ سال بیشتر از مردان عمر میکنند؛ به طوری که تعداد زنان بیوه بیش از مردان همسر از دست داده است.
دستیابی به آب آشامیدنی سالم، کاهش مرگ و میر، دسترس به امکانات بهداشتی و درمانی و نیز ریز مغذی‌ها، افزایش میزان سواد و سهم زنان در جامعه در پستها و مقامهای اجرایی و تصمیم گیری کشور، و … از جمله شاخصهایی است که باعث بالا رفتن سن امید به زندگی و بالا رفتن درصد جمعیت سالمندان در هرم جمعیت کشور شده است.
بر همین اساس، تا چند سال آینده، یکی از مشکلات کشور ما افزایش جمعیت سالمندان خواهد بود و پیش بینی می شود که تا ۱۵ سال آینده درصد جمعیت این افراد - که هم اکنون ۶% است - دو رقمی شود و به بیش از ۱۰% برسد. بنابر این، نیاز است که از هم اکنون برنامه ریزان توجه ویژه ای به این گروه داشته باشند. چنانچه تأمین امکانات مراقبتی برای سالمندان را برای ۲ دهه در نظر نگیریم، با نوعی فاجعه انسانی در مورد آنان مواجه خواهیم شد.
افزایش سن امید به زندگی هم فرصت است و هم تهدید، فرصت از نظر انتقال دانایی و توانایی به نسل جوان؛ و تهدید از این بابت که اگر نهادها برای پوشش آنان برنامه ریزی لازم را انجام ندهند، کرامت و ارزش انسانی سالمندان لطمه می بیند و آنان بدون پشتوانه در جامعه رها می شوند.
علل افزایش امید به بقاء بررسی سن امید به زندگی در جامعه ایرانی نشان میدهد به‌طور معمول زنان دو سال بیش از مردان عمر میکنند.
براساس شاخصهای بهداشت و درمان، پیشگیری از بسیاری از بیماریهایی که در یک مقطع زمانی باعث مرگ و میر میشوند، افزایش مراقبت و دارو درمانی ، باعث افزایش زمان بقا یا عمر در یک کشور می شود.
دستیابی به آب آشامیدنی سالم، کاهش مرگ و میر، دسترسی به امکانات بهداشتی و درمانی و همچنین ریز مغذی‌ها، افزایش میزان سواد و سهم زنان در جامعه در پستها و مقامهای اجرایی و تصمیم گیری کشور و…از جمله شاخصهایی است که باعث بالا رفتن سن امید به زندگی و بالا رفتن درصد جمعیت سالمندان در هرم جمعیت کشور شده است.
برهمین اساس تا چند سال آینده یکی از مشکلات کشور ایران افزایش جمعیت سالمندان خواهد بود و پیش بینی می شود تا ۱۵ سال آینده درصد جمعیت این افراد که هم اکنون ۶ درصد است، دو رقمی و به بیش از ۱۰ درصد برسد بنابراین نیاز است از همین امروز برنامه ریزان توجه ویژه ای به این قشر داشته باشند.
چنانچه تامین امکانات مراقبتی را برای سالمندان برای ۲ دهه در نظر نگیریم با نوعی تراژدی انسانی در مورد آنان مواجه خواهیم شد.
افزایش سن امید به زندگی هم فرصت است و هم تهدید، فرصت از جهت انتقال دانایی و توانایی به نسل جوان و تهدید از این بابت که اگر نهادها برنامه ریزی لازم برای پوشش آنان انجام ندهند کرامت و ارزش انسانی سالمندان لطمه می بیند و آنان بدون پشتوانه در جامعه رها می شوند.
جمعیت ایران رو به پیرشدن است بر اساس آخرین سرشماری نفوس مسكن كشور، ضریب سالمندی جمعیت كشور از ۶/۶ درصد در سال ۱۳۶۵ به ۶/۲۰ درصد در سال ۱۳۸۵ رسیده و ۳برابر افزایش یافته است.
بر اساس آخرین سرشماری، جمعیت زیر ۱۵ سال ایرانی از ۴۵ درصد در سال ۱۳۶۵ به ۲۵ درصد در سال ۱۳۸۵ رسیده است و جمعیت بالای ۶۰ سال از ۴/۵ درصد به ۲/۷ درصد رسیده است.
همچنین ضریب سالمندی كه عبارت است از نسبت افراد بالای ۶۵ سال به افراد زیر ۱۵ سال كه از ۶/۶ درصد به ۶/۲۰ درصد افزایش یافته است.
به این ترتیب این ارقام حاكی از پیرشدن جمعیت است كه با ارائه راهكارهایی در حوزه آموزش، پژوهش و خدمات تخصصی میتوان از بروز مشكلات در آینده پیشگیری كرد.
لازم به ذکر است سن امید به زندگی، یكی از شاخصهای توسعه انسانی به شمار می رود، و افزایش این سن بر روی توسعه كشورها نقش بسزایی دارد و بر روی مجموع عواملی كه برای رشد كشورها مورد نیاز است اثر می گذارد.
در كشور ایران برای بدیهی‌ترین چیزها آمار مشخص و قابل استنادی وجود ندارد و بین آمارهای غیر رسمی و آمارهای اعلام شده از سازمان های رسمی تفاوت‌های فاحشی وجود دارد.
به نظر میرسد حداقل در مورد آمارهای مربوط به سلامت مردم، باید اهتمام بیشتری وجود داشته‌باشد.بحران سالمندی ٢٠سال آینده در كشور ایران رخ خواهد داد طبق آخرین سرشماری كه انجام شده ، نشان می دهد حدود ۲۷/۷ درصد از جمعیت كشور ایران را سالمند تشكیل میدهند كه این میزان تا ۲۰ سال آینده به ۷/۱۴ درصد خواهد رسید.این ارقام نشان میدهد كه اگر برنامه‌ریزان و سیاستگذاران كشور از هم اكنون برنامه مدون و خاصی برای این قشر نداشته باشند در ۲۰ سال آینده، كشور ایران دچار یك بحران و معضل اساسی برای رفع مشكل و مسائل پیش‌آمده ناشی از مسائل اقتصادی، اجتماعی و غیره این قشر روبه رو میشوند.
** چه باید کرد ؟
۱- شورای ملی سالمندانیكی از راهكارهای جلوگیری از ایجاد چنین معضلاتی، فعال شدن شورای ملی سالمندان به منظور ساماندهی سلامت و رفاه این قشر است، البته این شورا با عضویت ۸ وزارتخانه در سال ۸۳ تشكیل شده، اما تاكنون با تشكیل سه جلسه، هنوز موفق به ارائه طرح اجرایی نشده و تنها با تدوین۵ طرح پیشنهادی در انتظار تصویب توسط شورا و سپس مراجع ذی‌ربط هستند.
۲- بیمه مكمل سالمندان در معرض بیماریهای مزمنپیش‌بینی میشود حدود ۲ میلیون نفر از سالمندان تحت پوشش هیچ‌گونه بیمه درمانی نباشند كه طبق این طرح این افراد به صورت انفرادی بیمه میشوند.
همچنین گام بعدی در راستای بیمه درمان سالمندان، گسترش بیمه مكمل برای سالمندان در معرض بیماریهای مزمن و ناتوان است.
البته در حال حاضر ۱۰۰ هزار نفر از سالمندان با دارا بودن پرونده از خدمات مختلف سازمان بهزیستی بهره می‌برند.۳- طرح همیاران سالمند :
میتوان از افراد داوطلب برای کمک به سالمندان و همچنین از نیروی سالمندان برای انجام كارهایی خدماتی و بهداشتی و اجرایی جهت بهبود حال سالمندان کمک گرفت.
۴- راه اندازی و پرورش متخصصان طب سالمندان:
در حال حاضر كمتر از ۵ پزشك طب سالمندی در كشور ایران وجود دارد كه با كمك معاونت آموزشی وزارت بهداشت قرار است، پزشكان برای آموزش طب سالمندی به خارج از كشور اعزام شوند، اما این امر هنوز اجرایی نشده است.
گرچه بعید است ولی امیدواریم ، حداقل در این زمینه بورس تحصیلی به نورچشمی های خاص داده نشود و با برگزاری آزمون سراسری پزشکان لایق و با دانش کافی انتخاب و به خارج اعزام گردند.
نکته ها : امید به زندگی را میتوان به طور ساده ، میزان متوسط سالهایی که انتظار می‌رود یک فرد در یک کشور به آن عمر برسد ، تعریف کرد.
بیشترین امید به زندگی در جهان نه در آمریکاست و نه در کشورهای اسکاندیناوی و نه در ژاپن! بیشترین امید به زندگی را مردمان کشور آندورا با ۸۳.۵۱ سال دارند.
ایران در این رده‌بندی در مقام ۱۳۳ام قرار دارد.
اما کمترین امید به زندگی متعلق به کشور سؤازیلند ، بوتسوانا و لسوتو است ، ساکتان این کشورها تنها ۳۲ تا ۳۴ سال ، امید به زندگی دارند.امید به زندگی ایرانیان» به هفتاد و یكسال‌رسید
آمارگیری كه در سال ۵۷انجام گرفت، نشان از امید به زندگی مردمان‌ایران می‌داد كه پنجاه و هفت سال بود و حال‌امید به زندگی ایرانیان به هفتاد و یك سال رسیده‌است.افزایش متوسط طول عمر تا ۱۲ سال ازدستاوردهای بخش بهداشت و درمان طی ایران ۲۶ سال اخیر است. بدین ترتیب، امید به‌زندگی از ۵۹ سال در سال ۵۷ به ۷۱ سال درسال جاری رسیده است.بنابراین میتوان گفت تا ۲۰ سال آینده جمعیت سالمندی كشور ۳ برابر میشود. pezeshk
سه شنبه 10/10/1387 - 14:17
بیماری ها
بیماریها و مشكلات شایع دهان برفك:n
برفك یك نوع بیماری قارچی است كه بصورت دانه‌های بسیار ریز سفید رنگ به تعداد خیلی زیاد در قسمتهای مختلف دهان (بویژه كام، روی زبان و داخل گونه‌ها) ظاهر میشود (شكل ۱۴-۳). ویژگی مهم دانه‌ها این است كه براحتی كنده شده و نقاط قرمز و خونریزی دهنده از خود بجا می‌گذارند. علل بروز برفك بقرار زیرند:
• در نوزادان، ممكن است دهان كودك بهنگام تولد آلوده شود كه ضایعات برفكی معمول در نوزادان بصورت لكه های سفید نرم چسبنده روی مخاط دهان میباشد.
• در شیرخواران، آلوده بودن پستانك یا شیشه شیر به قارچ مولد بیماری میتواند باعث ایجاد بیماری شود.
• در كسانیكه دندان مصنوعی آنها كثیف، كهنه، ترك خورده یا شكسته باشد كه در این افراد نواحی سفید یا قرمزی در زیر پروتز كامل یا پارسیل پیشرفت می‌كند.
• در افرادیكه به بیماریهای تضعیف كننده مانند سل، سرطان خون، ایدز یا دیابت مبتلا هستند یا شیمی درمانی میشوند.
• در افرادیكه بهداشت دهان آنها ضعیف میباشد.
• گاهی در دوران بارداری.
• در كسانی كه تغییرات مشخصی در مجموعه میكروبی طبیعی داخل دهان آنها ایجاد گردیده است؛ مثل افرادیكه مكرراً از آنتی بیوتیكها یا دهانشویه های ضد باكتری استفاده می‌كنند. برفك در این افراد معمولاً با احساس داغی در دهان و گلو بدنبال ظهور ضایعات سفید همراه میباشد.در صورت مشاهده برفك در دهان بیماران، توصیه‌های زیر را در نظر داشته باشید:
• در نوزاد شیرخوار استفاده از قطره و برای پستان مادر استفاده از پماد نیستاتین (نحوه درمان طبق دستور عمل اداره سلامت كودكان وزارت بهداشت و درمان است).
o مادر روزی یكبار پستان خود را با آب خالی بشوید.
o مادر قبل از شیر دادن، دستهای خود را با آب و صابون خوب بشوید.
o قبل از استفاده نوزاد از شیشه شیر یا پستانك، حتماً توسط مادر بخوبی شسته شود.
در موارد زیر ارجاع بیمار به مركز بهداشتی درمانی ضروری است:
• وجود برفك روی لوزه‌ها و حلق كودك
• اگر با وجود انجام توصیه‌های لازم توسط مادر، به مدت ۵ روز، برفك نوزاد برطرف نشود.
• همراهی تب، سرفه یا تنگی نفس با برفك
• وقوع برفك در جوانانی كه بیماری خاصی ندارند و یا داروهای خاصی مصرف نمی‌كنند.
• افرادیكه از دندان مصنوعی استفاده می‌كنند. تبخال:n
تبخال یك بیماری ویروسی و قابل انتقال میباشد. این بیماری بصورت تاولهای پر از آب (بیشتر در اطراف دهان و گوشه لبها) دیده میشود
در هنگام مشاهده تبخال توصیه میشود كه موارد زیر را در نظر داشته باشید:
• تاولها را نباید تركاند؛ چون قابل انتقال به دیگر نقاط بدن شخص یا دیگر افراد است.
• اگر تاولها تركیدند، سریعاً منطقه با آب فراوان و سپس صابون یا بتادین شستشو داده شود.
• تا زمانیكه ضایعه تبخال روی لب وجود دارد، باید از بوسیدن دیگران خودداری كرد.
• در صورت درد زیاد بایستی بیمار را به پزشك ارجاع داد.
• نباید افرادی را كه مبتلا به تبخال هستند، تا زمان خوب شدن معاینه كنید. در صورت داشتن درد و ناراحتی بیمار را به مركز بهداشتی درمانی ارجاع دهید تا با استفاده از دستكش معاینه شوند آفت:n
آفت زخمی ساده و دردناك است كه در نقاط مختلف دهان مثل داخل لب، گونه یا كف دهان ظاهر میگردد (شكل ۱۶-۳). این ضایعه بصورت زخمی بزرگ یا چند زخم كوچك دیده میشود و معمولاً در زنها (بخصوص در طی دوران قاعدگی) بیشتر دیده میشود.فاكتورهای مؤثر در ایجاد آفت‌های دهانی عود كننده بشرح زیر معرفی شده اند:
• ارث
• اختلالات خونی مانند كمبود آهن و ویتامین B
• نقص سیستم ایمنی بدن
• ضربه
• استرس
• اضطراب
• حساسیت‌های غذایی مثل حساسیت به شیر و پنیر و… در هنگام مواجه با بیمار دارای آفت، موارد زیر را در نظر داشته باشید:• اگر بیمار از درد آفت خیلی رنج می برد، او را به مركز بهداشتی درمانی ارجاع دهید.
• چون زخمهای آفت شبیه تبخالهای داخل دهانی است، بهتر است معاینه اینگونه بیماران با احتیاط و با استفاده از چوب زبان انجام شود تا دست با ضایعه تماس نیابد. سرطان دهان:n
سرطان دهان در سراسر جهان یكی از شایعترین سرطانها و از ده عامل معمول مرگ و میر می باشد (شكل ۱۷-۳). این بیماری با افزایش سن نسبت مستقیم دارد و در ۹۵% موارد در افراد بالای ۴۰ سال گزارش میشود. شایعترین سرطانهای دهانی در نواحی زبان، حلق و كف دهان رخ می‌دهدعوامل مؤثر در ایجاد سرطان دهان بشرح زیر معرفی شده اند:• افزایش سن
• ضعف سیستم ایمنی بدن
• تنباكو
• نیكوتین سیگار
• پیپ
• مصرف الكلبنابراین اگر در ناحیه لب یا دهان تورم یا توده‌ای غیرطبیعی، زخم، تغییر رنگ واضح (سفیدی، قرمزی، كبودی و سیاهی) مشاهده نمودید كه هر كدام از علائم زیر را داشته باشد، بیمار را به مركز بهداشتی درمانی ارجاع دهید:
• در موقع لمس كردن سفت باشد
• با علائم عمومی مثل تب، بیحالی، ضعف، سرفه، رنگ پریدگی و كاهش وزن همراه باشد.
• رشد سریع داشته باشد یا بتدریج بزرگ شود.
• بعد از سه هفته بهبود نیابد.
لازم به ذكر است كه هر گونه درد یا مشكل در هنگام بلع و خونریزی غیر طبیعی دهانی نیاز به پیگیری و ارجاع خواهد داشت. pezeshk
سه شنبه 10/10/1387 - 14:17
ورزش و تحرک
پندارهای غلط در مورد فعالیت بدنی ۱- داشتن فعالیت بدنی هزینه بالایی دارد.نیاز به وسیله،کفش و لباس مخصوص دارد.گاهی باید هزینه پرداخت تا ورزش کرد.فعالیت بدنی را میتوان هر جا و بدون هیچ وسیله ای انجام داد.جا به جا نمودن وسایل،چوب،کتابها و کودکان به عنوان فعالیت بدنی تکمیلی معادل بالا رفتن از پله ها میباشند.پیاده روی به عنوان فعالیتی که بیشتر از همه انحام میشود و بیش از همه توصیه میشود کاملاً بی نیاز از این موارد است.بیشتر مناطق شهری دارای پارک،آب نما یا پیاده روهایی ایده آل برای پیاده روی،دویدن یا ورزش و بازی هستند.نیازی نیست برای این کارها باشگاه،استخر یا سایر مکانهای ورزشی مراجعه کرد.۲- سرم خیلی شلوغ است فعالیت بدنی وقت زیادی میگیرد.حداقل۳۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هر روز برای بهبود و حفظ سلامتی توصیه میشود.البته این به معنای قطع فعالیت بدنی پس از نیم ساعت نمی باشد.بیشتر فعالیتها را میتوانید با کارهای روزمره مثل محل کار،مدرسه،خانه یا بازی و تفریح ممزوج کنید.بیشتر فعالیتها را میتوانید با امور روزانه خود انجام دهید.۱۰ دقیقه پیاده روی سریع،۳بار در روز یا ۲۰ دقیقه در ابتدای صبح و ۱۰ دقیقه در طول روز.حتی اگر مشغله شما زیاد باشد باز هم میتوانید ۳۰ دقیقه فعالیت در روز را به برنامه هایتان اضافه کنید.
کودکان طبیعتاً دارای تحرک بالایی هستند و به ندرت یک جا مینشینند.نیازی به صرف وقت و انرژی برای آموختن چیزهایی در مورد فعالیت بدنی به آنها نیست.به اندازه کافی فعال هستند.مطالعات اخیر در مورد کودکان سراسر جهان نشان داده که آنها در مناطق شهری فقیر در حال غیرفعال شدنند.وقت و منابع مصروف برای آموختن ورزش به آنها قطع میشود و بازیهای کامپیوتری و تلویزیون جای تفریحات فعال آنها را میگیرد.تخمین زده شده که در بسیاری از کشورها چه توسعه یافته و در حال توسعه بیش از جوانان از تحرک بدنی ناکافی برخوردارند.فعالیت بدنی ناکافی در کودکان می تواند عواقب طولانی مدتی روی سلامتی به جای بگذارد.فعالیت بدنی منظم باعث فواید جسمی،روحی و اجتماعی بسیارس برای جوانان میشود.فعال بودن بصورت بالقوه باعث کمک به جوانان و کودکان در داشتن استخوان ها،عضلات و مفاصل سالم میشود.وزن بدن را تنظیم کرده و چربی را کاهش میدهد و عملکرد موثر قلب و شش ها را فراهم میکند.بازی،ورزش و سایر فعالیتهای بدنی این فرصت را به جوانان میدهد که ابراز وجود کنند،خودشان را باور کنند و موفقیت و همکاری جمعی را تجربه کنند.همچنین این ها کمک میکنند تا از اضطراب و افسردگی پیشگیری شود.انجام ورزش و فعالیت های بدنی هدایت شده و منظم میتواند پذیرش سایر رفتارهای بهداشتی نظیر پرهیز از سیگار،الکل و مواد مخدر و رفتارهای خشن را تسریع کند.الگوهای فعالیت بدنی که در کودکی و دوران بلوغی کسب میشوند بیشتر در طول زندگی باقی میمانند و پایه ای برای زندگی فعال و سالم هستند.از طرف دیگر،زندگی غیر سالم مثل غیر فعال بودن،تغذیه نامناسب و سوءمصرف مواد که در دوران جوانی پذیرفته شوند بیشتر در دوران بزرگسالی باقی میمانند.فواید فعالیت بدنیفواید فعالیت بدنی منظم برای سلامتی بسیار است.حداقل۳۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط مثلاً پیاده روی سریع،برای بدست آوردن بسیاری از این اثرات کافی است.اگر چه با افزایش سطح فعالیت،فواید آن نیز افزایش می یابد.فعالیت بدنی منظم:خطر مرگ و میر قبل از بلوغ را کاهش میدهد.خطرمرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی یا سکته مغزی را کاهش می دهدکه مسوول یک سوم تمام مرگ ها هستند.
خطر ایجاد بیماری های قلبی یا سرطات روده ها را تا ۵۰ درصد کاهش میدهد.خطر ابتلای به دیابت نوع ۲ را ۵۰ درصد کاهش میدهد.کمک میکند تا احتمال ابتلای به فشار خون بالا را که یک پنجم جمعیت بالغ دنیا را گرفتار کرده کاهش یابد.به پیشگیری یا کاهش استئوپروز کمک میکند،خطر شکستگی لگن را تا ۵۰ درصد در زنان کاهش میدهد.خطر ایجاد دردهای ناحیه کمر را کاهش میدهد.باعث ترفیع سلامت روحی و روانی میشود.اضطراب،استرس و احساس افسردگی و تنهایی را کاهش میدهد.کمک میکند تا از عادات خطرناک مثل مصرف سیگار،الکل و سوءاستفاده از مواد مخدر و رژیم غذایی بد و خشونت مخصوصاً در کودکان و نوجوانان جلوگیری شود.کمک میکند تا وزن بدن را تنظیم کرده و خطر چاقی را ۵۰ درصد نسبت به افراد بی تحرک کاهش میدهد.کمک میکند تا استخوانها،عضلات و مفاصل سالمی داشته باشیم و افراد دچار حالات ناتوان کننده مزمن را از نظر قدرتی تقویت میکند.میتواند به درمان حالت های دردناک مثل کمردرد و زانودرد کمک کند.
همه ما میدانیم که فعالیت بدنی مثل پیاده روی،دوچرخه سواری و بازیهای مختلف باعث میشود شما احساس خوبی داشته باشید ولی فعالیت بدنی منظم فواید بسیار دیگری نیز دارد.این کار نه تنها باعث بهبود و حفظ سلامت می شود،بلکه اثرات مفید اقتصادی و اجتماعی خود را دارد.فعالیت بدنی منظم به کشورها و اقتصاد کمک میکند تا هزینه های مراقبت های بهداشتی کاهش یابد،تولید افزایش یابد،مدارس بهتر شوند،غیبت از محل کار و تعویض شغل کمتر شود و مشارکت در ورزش و تفریحات سالم افزایش یابد.در بسیاری کشورها،هزینه بهداشتی به علت نبود فعالیت بدنی و چاقی بالاست.زنان و فعالیت بدنیفعالیت بدنی منظم و عادات غذایی خوب می تواند سلامت زنان را ارتقاء داده و از بسیاری بیماریها و حالاتی که علت عمده مرگ و میر و ناتوانی زنان جهان است پیشگیری کند.فعالیت بدنی منظم به پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی کمک میکند.این بیماریها که شامل بیماری قلبی،فشار خون بالا و سکته های مغزی می باشد.باعث یک سوم مرگ و میر زنان در سراسر جهان هستند.بیماریهای قلبی عروقی باعث نیمی از مرگ های زنان بالای ۵۰ سال در کشورهای در حال توسعه هستند.توام بودن فعالیت بدنی منظم و تغذیه کافی اصلی ترین و اثرگذارترین راه تنظیم چاقی خفیف تا متوسط و حفظ وزن ایده آل در زنان است.دیابت ۷۰ میلیون زن را در سراسر جهان مبتلا کرده است.این میزان در سال ۲۰۲۵ به ۲ برابر افزایش می یابد.دیابت علاوه بر بیماریهای قلبی عروقی میتواند به کوری،آسیب عصبی،نارسایی کلیه،زخم پای دیابتی و قطع پا منجر شود.تحقیق جدیدی نشان داده است حتی فعالیت بدنی منظم و اندک وتغییر رژیم غذایی میتواند از نیمی از موارد دیابت غیر وابسته به انسولین جلوگیری کند.فعالیت بدنی میتواند تا حد زیادی به پیشگیری و درمان استئوپروز کمک کند.استئوپروز بیماری خاصی است که در آن استخوان ها شکننده شده و در مقابل شکستن،مقاومت ضعیفی از خود نشان میدهند.زنان مخصوصاً در دوران یائسگی در معرض خطر ابتلای بالاتری نسبت به این بیماری هستند.فعالیتهایی که در آن وزن بدن را تحمل می کنیم مثل پیتده روی،آهسته دویدن برای بلوغ طبیعی استخوان بندی در دوران کودکی و نوجوانی لازم هستند و باعث کاهش از دست رفتن استخوان می شوند.همچنین قدرت عضلانی و تعادل را بهبود می بخشند و خطر افتادن را کاهش داده و به همین خاطر از خطر شکستگی می کاهند.
فعالیت بدنی منظم کمک میکند تا استرس،اضطراب و افسردگی و تنهایی کاهش یابد.این مخصوصاً در زنان مهم است چون میزان افسردگی زنان نسبت به مردان چه در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه دوبرابر است. فعالیت بدنی به عزت نفس،اعتماد و اطمینان و بهبود مناسبات اجتماعی و وضعیت روانی کمک میکند.اگر چه فواید بهداشتی و اجتماعی فعالیت های بدنی باید زنان را در مشارکت اینگونه فعالیتها تشویق کند،اما نباید از این حقیقت که در مناطق بومی و روستایی و حاشیه شهر که درآمد اندکی دارند زنان ممکن است نیاز به تعادل بهتری از اعمال حمایتی مثل تغذیه کافی،ابتکار برای درآمدزایی،توصیه هایی متناسب با وضعیت فرهنگی خاص خودشان داشته باشند.آرتریت(التهاب مفاصل) علت مهمی برای محدودیت فعالیت در افراد بالغ و مسن است.فعالیت بدنی راهی عمده برای تنظیم و کنترل تورم و درد مفاصل در آرتریت است و بنابراین نتیجه آن در بهبود فعالیت روزانه خوب است.سیاستهای مرتبط با فعالیت بدنییکی از مهمترین چالشهای پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر و تشویق انجام فعالیت بدنی و سایر انتخابهای مربوط به نحوه زندگی سالم،ایجاد ارتباط بین اهمیت فعالیت کنونی و منافع آینده است.علیرغم این اهمیت که پیشگیری عمده ترین عامل در کسب سلامت است،در قرن گذشته بیشتر مطالعات بهداشتی نشان داده است که کمتر از ۵ درصد منابع خرج پیشگیری میشود.پیشگیری و اقدامات تشویقی بهداشتی بندرت برای سیاستگذاران یک اولویت بوده است.اگرچه بیشتر در مرحله سیاست بوده تا مراقبتهای بهداشتی پزشکی،که تصمیمات در مورد پیشگیری گرفته شده است.بنابراین مهم است که هدایت به سمت اشخاصی حرکت کند تا به سیاستگذاران نیز برسد.عدم فعالیت بدنی فقط در مورد رفتارهای شخصی نیست.شلوغی،جنایت،ترافیک،کیفیت بد هوا،فقدان پارک،امکانات ورزشی و تفریحی و پیاده رو، فعالیت بدنی را به انتخابی مشکل برای بسیاری افراد تبدیل کرده است.بنابراین چالش پیشگیری همان قدر که برای مردم مطرح است به مسوولیت پذیری دولتها نیز بستگی دارد.
بخش بهداشت باید نقش رهبری در تصمیم گیری های سیاستگذاری را بعهده بگیرد.دفاع از منافع بهداشتی،اجتماعی و اقتصادی فعالیت بدنی را بر اساس برنامه های ملی بر مبنای مدارک و شواهد تأمین کنند.شبکه های عملکردی با سایر بخشهای مربوطه به فعالیت بدنی را بنا بگذارند.سیاست های عمومی با مشارکت چند بخش را تدوین کنند.قاعده مند نمودن وضع قوانین را به عهده بگیرند.تدوین و آماده ساختن مشاغل بهداشتی،مخصوصاً در زمینه مشاوره فعالیت بدنی و برنامه ریزی.سازماندهی برنامه های خاص فعالیت بدن در خدمات بهداشتی.تشویق به انجام فعالیت های بدنی در جامعه و خانواده.تأمین سرمایه گذاریهای دارای بازده و جهت دهی منابع برای فعالیت بدنی.مشارکت در برنامه های جهانی در زمینه فعالیت بدنی.بخش ورزش میتواند به طرق زیر از این امر حمایت کند:تقویت برنامه های فعالیت بدنی و ورزش برای همه،حرکتی که بوسیله کمیته بین المللی المپیک حمایت میشود و در جهت نیل به هدف ایده آل المپیک است که اعلام کرده ورزش جزو حقوق انسانی است و برای تمام بشر فارغ از جنس،نژاد و طبقه اجتماعی می باشد.استفاده عمومی از امکانات محلی ورزشی را ساده و راحت نماید.اختصاص قسمتی از موسسات ورزشی برای تشویق امر فعالیت بدنی.آموزش در مورد فوائد فعالیت بدنی در برنامه های آموزشی بخش ورزش.تشویق به انجام فعالیت بدنی و ورزش همگانی در رخدادهای ورزشی حرفه ای،آماتور و آموزشگاهی.سازمانی رخدادهای فعالیت بدنی در جامعهسیاستگذاران میتوانند در عرصه تحصیلات و فرهنگ به موارد ذیل توجه کنند:تقویت سیاستهای ملی مربوط به آموزش های تربیت بدنی،فعالیتهای بدنی و ورزش برای همگان در مدارس.
تدوین برنامه های آموزشی تربیت بدنی کافی بوسیله آموزگاران ورزیده در برنامه تحصیلی مدارس.احداث زمینهای ورزشی و تأمین امکانات تربیت بدنی بر پایه نیازهای مدارس فراهم سازی بستر استفاده عمومی از امکانات ورزشی مدارس.افزایش فعالیت بدنی در برنامه های فرهنگی و تفریحی.تصمیم گیری ها در حوزه رسانه ها و اطلاع رسانی می تواند به روشهای ذیل در تشویق فعالیت بدنی نقش داشته باشد:نشر و گسترش پیامها و اطلاعات در مورد فواید فعالیت بدنی.سازماندهی برنامه ها وتبلیغات رسانه ای منظم برای تشویق افراد به فعالیت بدنی.آماده سازی روزنامه نگاران(مثل روزنامه نگاران ورزشی،بهداشتی و علمی)برای نگارش مطالب در مورد فعالیت بدنی.انتخابهای سیاستگذاری جوامع شهری باید شامل موارد ذیل باشد:برنامه ریزی برای ساخت پیاده رو و مسیرهای دوچرخه سواری به مقدار کافی.قرار دادن فضاهای باز،پارک . امکانات برای فعالیت بدنی.حمایت شهردار و سایر مقامات محلی از مواردفوق.پخش حمل ونقل می تواند:تلاشهای انجام شده در مورد کاهش سرعت ترافیک شهری را تقویت کند.از فعالیتهایی که در مورد پاک بودن اتومبیل ها میشود و باعث پاکی هوا میگردد حمایت کند.فعالیتهای دولتهای محلی و شهرداریها باید روی موارد ذیل متمرکز باشد:ایجاد قانون و سیاستگذاریهای محلی برای حمایت از فعالیت بدنی.تعیین فضاهای داخلی و بیرونی ایمن برای فعالیت بدنی از جمله ورزشها و بازیها.سازماندهی برنامه هایی برای جامعه.حمایت از بنیادهای مربوط به فعالیت بدنی که بوسیله بخشها و عاملین مختلف پایه گذاری میشوند.تقویت سیاستهای ملی عمومی بوسیله اقدامات محلی در جهت حمایت از فعالیت بدنی.تصمیم گیریهای اقتصادی و مالی باید در این موارد متمرکز باشد:نگاه جدی به سلامت،منافع اقتصادی و اجتماعی فعالیت بدنی.در نظر گرفتن معیارهایی مرتبط برای مشخص نمودن منابع مربوط به بخشهای مختلف.تشویق بخشهای عمومی و خصوصی برای سرمایه گذاری در فعالیت بدنی.حمایت از برنامه های مربوط به فعالیت بدنی.تأسیس مراکز از طریق افزایش مالیات بر مواردی چون(سیگار،الکل،نوشیدنی ها و غیره)در جهت فعالیت بدنی و سایر برنامه های بهداشتی.مدارس موقعیت بی نظیری برای فراهم کردن زمان،امکانات و راهنمایی های مربوط به فعالیت بدنی برای جوانان دارند.مدارس دارای مسوولیت برای افزودن تمام وجوه رشد و بلوغ کودکان و نوجوانان هستند.در بیشتر کشورها از طریق برنامه های تربیت بدنی،مدارس تنها فرصت قاعده مند برای نوجوانان در مشارکت و آموختن در مورد فعالیت بدنی میباشند.مشارکت کافی در بازی،ورزش و سایر فعالیت بدنی چه در مدرسه و چه در وقت آزاد،برای نمو و بلوغ هر فرد جوانی ضروری است.دستیابی به مکانها،فرصت ها و زمان مطمئن و ارائه نمونه های خوب از والدین و معلمان از این موارد می باشند.فعالیت بدنی و جوانانفعالیت بدنی منظم برای جوانان فوائد جسمی،روحی و اجتماعی مهمی از نظر بهداشت و سلامت به همراه دارد.تمرین های منظم فعالیت بدنی به کودکان و نوجوانان کمک میکنند تا استخوانها،عضلات و مفاصل سالمی داشته باشند.وزن و بدنشان تنظیم شود و چربی آنها کم شود و فعالیت قلب و ریه ها موثر باشند.این امر در ایجاد هماهنگی حرکت مشارکت نموده و به پیشگیری و تنظیم اضطراب و افسردگی کمک میکند.بازیها،ورزش ها وسایر انواع فعالیت بدنی به نوجوانان این فرصت را میدهد که خود باوری و اتکاء به نفس داشته باشند.موفقیت و مشارکت و اتحاد جمعی را احساس کنند.این اثرات مثبت همچنین به کاهش مضرات و خطرات ایجاد شده بوسیله روشهای زندگی مصرفی،رقابتی،پر از استرس و بی تحرک که در جوانان امروزی بسیار شایع است کمک میکند.مشغول بودن به فعالیت بدنی هدایت شده میتواند باعث پرورش سایر رفتارهای بهداشتی مثل پرهیز از سیگار،الکل و مواد مخدر و رفتارهای خشونت بار گردد،پرورنده تغذیه مناسب،استراحت کافی و فعالیتهایمطمئن و برتر باشد.برخی تحقیقات نشان داده که در طول دوران بلوغ،هر چه بیشتر در فعالیت بدنی شریک باشند،کمتر به مصرف سیگار روی می آورند.همچنین کودکانی که فعالیت بدنی بیشتری دارند نتایج تحصیلی بالاتری نشان داده اند.بازیهای گروهی باعث تعامل اجتماعی مثبت شده و ظهور مهارت های اجتماعی در دوران نوجوانان را تسهیل می کنند.الگوهای فعالیت بدنی که در دوران کودکی و بلوغ کسب می شوند بیشتر در طول زندگی هر فرد باقی می مانند بنابراین باعث فراهم آمدن پایه ای فعال و سالم در زندگی می شوند.برعکس،عادات غیر سالم مثل زندگی بی تحرک،تغذیه نامناسب و سوءمصرف مواد که در دوران جوانی بوجود بیایند در دوران بزرگسالی نیز معمولاً امتداد می یابند.فعالیت بدنی در جوانان در کشورهای مختلف دنیا کاهش یافته است و این مخصوصاً در مناطق فقیرنشین شهری دیده میشود.تخمین زده میشود کمتر از یک سوم جوانان دارای فعالیت کافی برای سلامت و شادابی حال و آینده شان هستند.تربیت بدنی و سایر فعالیت بدنی مدارس در حال کاهش است.تنها کشورهای اندکی هستند که حداقل ۲ ساعت در هفته را اختصاص به ورزش میدهند.این وضع ناپسند همچنان ادامه دارد و حتی در برخی مناطق بدتر نیز شده است و کشورهای بیشتری به این وضع مبتلا شده اند.این کاهش عمدتاً مربوط به افزایش شیوه زندگی بی تحرک میباشد مثلاً کودکان اندکی هستند که برای رسیدن به مدرسه دوچرخه سواری میکنند و یا بیشتر وقتشان به تماشای تلویزیون،انجام بازیهای کامپیوتری و استفاده از کامپیوتر می گذرد.
بسیاری عوامل هستند که مانع فعالیت بدنی منظم در جوانان میشوند:فقدان وقت و محرک.حمایت و راهنمایی ناکافی بزرگترها.احساس خجالت و بی لیاقتی.فقدان وسایل و محل های ایمن برای فعالیت بدنی.بی اطلاعی از فوائد فعالیت بدنی.زندگی بی تحرکیک مشکل جهانی برای سلامت جامعه است. زندگی بی تحرک علت عمده مرگ و میر،بیماری و ناتوانی میباشد.حدود ۲ میلیون مرگ هر سال به علت عدم فعالیت بدنی اتفاق می افتد و یافته های اولیه از تحقیق سازمان بهداشت جهانی حاکی از آنست که زندگی بی تحرک یکی از ۱۰ علت عمده مرگ و میر در جهان می باشد.عدم فعالیت بدنی باعث افزایش تمام انواع مرگ ومیر،دو برابر شدن خطر بیماریهای قلبی عروقی،نوع ۲ دیابت و چاقی میشود.همچنین خطر سرطان روده و پستان،بالا رفتن فشار خون،اختلالات چربی،استئوپروز،افسردگی و اضطراب را افزایش میدهد.میزان بی تحرکی در تمام کشورهای توسعه یافته ودر حال توسعه بالاست.در کشورهای توسعه یافته بیش از نیمی از بالغین به اندازه کافی تحرک ندارند.این مسأله در شهرهای بزرگ کشورهای توسعه یافته که به سرعت هم رشد می کنند مشکل عمده تری میباشد.شلوغی،فقر،جنایت،ترافیک،آلودگی هوا و فقدان پارک و امکانات ورزشی و تفریحی و پیاده رو،انتخاب فعالیت بدنی را مشکل میسازد. برای مثال در سائوپائولوی برزیل۷۰ درصد جمعیت غیر فعال هستند.حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه وقت گذرانی غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است.نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش میزان چاقی،دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی است.در کل دنیا بجز مناطق جنوبی صحرای آفریقا بیماریهای مزمن جزو علل اصلی مرگ و میر هستند.غذای غیر سالم،اضافه کالری،بی تحرکی،چاقی و سایر بیماریهای مزمن مربوط به آنها عمده ترین مشکل بهداشتی جامعه در اکثر کشورهای جهان می باشد.اطلاعات جمع آوری شده در تحقیقات بهداشتی تمام مناطق جهان تقریباً ثابت می باشند.نسبت افراد بزرگسال که بی تحرک یا نزدیک به آن هستند بین ۶۰ تا ۸۵ درصد متغیر است.
سازمان بهداشت جهانی اخیراً مقادیر جهانی بیماری ایجاد شده از ۲۲ عامل خطرساز که شامل بی تحرکی بدنی نیز میباشد را مورد ارزیابی قرار داده است.نتایج این تحقیق در گزارش بهداشت جهانی سال ۲۰۰۲ منتشر خواهد شد.مشخص است که بی تحرکی بدنی مشکل بهداشتی عمومی عمده ای میباشد که تعداد بسیاری از مردم را در تمام نقاط جهان مبتلا کرده است.اقدامات موثر بهداشت عمومی به صورت فوری برای ترویج انجام فعالیت بدنی و بهبود بهداشت عمومی در سراسر نقاط جهان مورد نیاز است.فعالیت بدنی و افراد مسنبرای مردم در تمام سنین فعالیت بدنی باعث بهبود کیفیت زندگی به طرق مختلف می شود.فواید جسمی شامل بهبود و افزایش تعادل،قدرت،هماهنگی،انعطاف پذیری و تحمل میباشد. فعالیت بدنی باعث بهبود بهداشت روانی،تنظیم حرکتی و عملکرد تشخیص نیز میشود.شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند.در شبکه اجتماع باقی بمانند و با سایر مردم در سنین مختلف تعادل داشته باشند و انعطاف پذیری،تعادل و قدرت عضلانی را بهبود می بخشد که میتواند از افتادن جلوگیری کند که علت عمده ناتوانی در افراد مسن میباشد.مشخص شده که شیوع بیماریهای روحی و روانی در افرادی که از نظر جسمی فعال هستند کمتر است.از فوائد فعالیت بدنی حتی در صورتی که دیر نیز شروع شوند می توان بهره برد.بیماریهای شایع سالمندان شامل بیماریهای قلبی عروقی،آرتریت،استئوپروز و فشار خون بالاست.با وجود اینکه فعال بودن از اوان جوانی میتواند از بسیاری بیماریها جلوگیری کند ولی فعالیت منظم میتواند از ناتوانی و درد ناشی از بیماریهای فوق جلوگیری کند.فعالیت بدنی میتواند در درمان بیماریهای مغزی مثل آلزایمر ئ افسردگی کمک کننده باشد.جلسات ورزشی سازماندهی شده متناسب با سطح آمادگی فرد،یا پیاده روی ساده میتواند شانس یافتن دوستان جدید و داشتن ارتباط با جامعه و کاهش احساس تنهایی روحی و روانی لازم هستند افزایش می دهد.همانگونه که برای سایر سنین مطرح است سالمندان میتوانند با مشارکت در فعالیت بدنی از آن لذت ببرند.هرکس با موقعیت یا ناتوانی خاص که میتواند توانایی وی را در فعال بودن تحت تاثیر قرار دهد باید قبل از انجام فعالیت بدنی با پزشک مشاورت کند.پیاده روی،شنا،نرمش وکشش،باغبانی، رقص،گردش و دوچرخه سواری بهترین فعالیت برای سالمندان میباشد.تعداد افرادی که بالای ۶۰ سال سن دارند تا۲۰ سال آینده دو برابر میشود.بیشتر آنها نیز در کشورهای در حال توسعه خواهند بود.کاهش و به تأخیر انداختن ناتوانی مربوط به سالمندی یک مساله عمده در بهداشت عمومی است و فعالیت بدنی میتواند نقش مهمی را در ایجاد و حفظ سلامت در تمام سنین داشته باشد.فعالیت بدنی میتواند کیفیت زندگی را در تمام سنین برای همگان بهبود بخشد.شیوه زندگی فعال باعث میشود افراد مسن دوستان جدیدی پیدا کنند،در فعالیتهای اجتماعی باقی بمانند و با سایرین در تمام سنین مراوده داشته باشد.بهبود انعطاف پذیری،تعادل و قوام عضلانی به پیشگیری از افتادن که دلیل عمده ناتوانی در افراد مسن است کمک میکند.مشخص شده است که شیوع بیماریهای مغزی در افرادی که از نظر بدنی فعال هستند کمتر است.فعالیت بدنی میتواند کمک شایانی به درمان برخی اختلالات فکری مثل افسردگی بنماید.جلسات ورزشی برنامه ریزی شده مطابق با سطح تناسب بدنی هر فرد یا پیاده روی ساده میتواند فرصت یافتن دوستان جدید و اتصال با جامعه و کاهش احساس تنهایی و محرومیت اجتماعی را به فرد بدهد.فعالیت بدنی میتواند خود اتکایی و اطمینان به خود را که معیارهایی مبنایی در سلامت روح است افزایش دهد.
از فواید فعالیت بدنی میتوان حتی در سنین بالا نیز استفاده برد.با آنکه فعال بودن از سنین پایین از بسیاری بیماریها جلوگیری میکند،تحرک و فعالیت منظم در سنین بالا نیز به کاهش درد و ناتوانی مرتبط با بیماریهای نظیر آرتربت،استئوپروز و فشار خون بالا کمک کند.آیا فعالیت بدنی فقط برای کشورهای صنعتی لازم است و کشورهای در حال توسعه مشکلات دیگری دارند که باید به آن برسند؟عدم فعالیت بدنی علت زمینه ای عمده ای برای مرگ و میر،بیماریها و ناتوانایی هاست.اطلاعات اولیه ای که از تحقیقات سازمان بهداشت جهانی در زمینه عوامل خطرساز وجود دارد حاکی از اینست که عدم فعالیت یا زندگی بی تحرک،یکی از ۱۰ علت اصلی مرگ و میر ناتوانی در کل جهان است.در کشورهای مختلف بین ۶۰ تا ۸۵ درصد از بالغین تحرک کافی برای بهبود سلامتی شان ندارند.زندگی بی تحرک باعث افزایش تمام علل مرگ و میر میشود.خطر بیماریهای قلب و عروق،دیابت و چاقی را دوبرابر میکند و مشخصاً باعث افزایش خطر سرطان روده،فشار خون بالا،استئوپروز،افسردگی و اضطراب میشود.
در شهرهایی که به سرعت رشد میکند،در کشورهای در حال توسعه،شلوغی،فقر،جنایت،ترافیک،کیفیت بد هوا،فقدان پارک،پیاده رو،ورزش و تفریحات و سایر مکانهای سالم،فعالیت بدنی را به انتخابی دشوار تبدیل میکند.برای مثال در سائوپائولوی برزیل۷۰ درصد مردم بی تحرک هستند.حتی در مناطق روستایی کشورهای در حال توسعه تفریحات غیر فعال مثل تماشای تلویزیون در حال افزایش است.نتیجه این تغییرات در زندگی افزایش میزان چاقی،دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی است.کشورهای دارای درآمد پایین یا متوسط تحت فشار زیادی از این ها و سایر بیماریهای غیرواگیر قرار دارند.۷۷ درصد کل مرگ و میر به وسیله بیماریهای غیرواگیر در کشورهای در حال توسعه اتفاق می افتد.این بیماریها در حال افزایش هستند و اثر فزاینده ای در سیستم های مراقبت بهداشتی،منابع و اقتصاد در کشورهای جهان می گذراند.
کشورها در حال تلاش برای مقابله با اثرات بیماریهای عفونی همزمان با افزایش فشار بیماریهای غیرواگیر روی جامعه و سیستم های بهداشتی هستند.فعالیت بدنی به علاوه رژیم غذایی سالم و عدم مصرف سیگار به عنوان راهی موثر و با صرفه جویی برای ترفیع بهداشت عمومی در کشورهای با درآمد کم یا متوسط میباشد. pezeshk
سه شنبه 10/10/1387 - 14:15
