تبیان، دستیار زندگی

آدما از اینکه بعد از مدتی فراموش بشن می ترسن.

.

.

.

اما چه سخته که زنده باشی و فراموش بشی!

...

به وبلاگم هم سر بزنید..

baaroos.persianblog.ir

 

-- 

بنویس نام مرا در کف دستت ای دوست

تا به هنگام قنوتت نبری از یادم

ممنون از نظراتت دوستای گلم

..

قلمی خواهم ساخت

از نی باغ بهشت

جوهر از شیشه ذات

کاغذ از صفحه دل

نور از شمع حیات

تا نویسم همه جا

نام زیبای حسین(ع)

التماس دعا

.اربعین آقا سید الشهدا بر تمام شما

عزیزان تسلیت باد..

اشک ترجمه ی عطش است به آب و مادر ......ترجمه خداست به انسان!

 همیشه تصور کن که تو یه دنیای شیشه ایزندگی می کنی.پس مراقب باش که به کسی سنگ نزنی چون اول دنیای خودتو می شکنی!

مهربانی را اگر قسمت کنیم من یقین دارم به ما هم می رسد...آدمی گر ایستاد بر بام عشق دست هایش تا خدا هم می رسد.   

درهای بستهچند وقت پیش یه مطلب جالب درباره هری هودینی خوندم.هری هودینی همون تردست وشعبده باز معروفه که می گن هیچ قفلی در برابر اون بسته نمی موند. میگن بزرگترین هنر هودینی فرار از موقعیتهایی بوده که به موقع اجرای نمایش براش می ساختن.فرضا با قفل وزنجیر می ذاشتنش توی یه صندوق که به سرعت با آب پر می شد و هودینی معروف قبل از اینکه نفسش بند بیاد، قفل رو باز می کرد و خودش و تماشاچیهایی رو که از هیجان نفسشون گرفته بود نجات می داد.یا چیزایی مثل این.معروفه که یه روز هودینی بیشتر از یک ساعت توی یک نمایش،با خودش کلنجار رفت،ولی نتونست از صندوقی که در اون بود خلاص بشه،آخر برنامه فهمید که در اون صندوق از ابتدا اصلا قفل نبوده.می دونید مشکل چی بود؟هودینی هر چه می دونست ،روشهایی بود که برای باز کردن درهای بسته بیاد گرفته بود.جالبه نه؟مثل خیلی از ماها که گاهی درهای باز رو نمی بینیم و فقط به درهای بسته فکر می کنیم؟ --

-- زندگی تنها نعمت الهی است که فقط یک بار برای همیشه به ما ارزانی می شود؛ "تنها یک بار و بدون تکرار" سعی کنیم با دانش و تجربه های کسب شده. "زیبا"، "شاد"و "خوشبخت"زندگی کنیم. --

--یادمون بمونه..توی زندگی خیلی چیزهاست که باید یاد گرفت.چیزهایی که زندگی رو آسون می کنه، درسهایی که اگه به موقع به کار گرفته بشه می تونه مسیر زندگی،شادیها و غم و غصه هامون رو عوض کنه.چون می گن زندگی هر چقدر هم که سخت باشه ،از اراده ما آدم ها سخت تر نیست.اما یه شرط داره و شرطتش اینه که اول از همه یاد بگیریم درست بودن خیلی مهمتر از مهربون بودنه،چون گاهی مهربونی ممکنه کار دست دیگرون بده اما درست بودن هیچ وقت بد نیست، هیشکی از درستی و راستی بد ندیده.اما چیزهایی که خوبه همه مون یاد بگیریم و البته که یادمون بمونه.یادمون بمونه که توی دنیا یه کلاس درسی هست که بهترین کلاس درس دنیاست. هر چند معلمش ممکنه گوشش سنگین یا چشمش کم سو باشه. کلاس درسی که زیر پای پیرترین آدم خونه اس،یه پدر بزرگ،یا یه مادر بزرگ که موهاش رو توی آسیاب سفید نکرده...یادمون بمونه:زندگی مثل یک نواره،هرچه به انتهاش نزدیک بشم،سرعتش هم بیشتر می شه.یادمون بمونه:که لبخند ارزان ترین راهیه که می شه به یه قلب کانال زد و یه نگاه رو وسعت داد.یادمون باشه:برای کسی که به هیچ عنوان نمی تونیم کمکش کنیم،می تونیم دعا کنیم،یه دعای صادق و ساده.یادمون بمونه:اگه ما چشمامون رو،رو حقیقت بستیم،به این معنی نیست که حقایق تغییر می کنن.یادمون باشه:این عشقه که زخمها رو شفا می ده،نه زمان،زمان می تونه فقط یک مسکن باشه و بس،اما عشق واقعی می تونه هر زخمی رو درمون کنه.یادمون بمونه:فرصتها هیچ وقت از بین نمیرن،بلکه نصیب یکی دیگه می شه که از ما باهوش تر و گوش به زنگ تره،پس حواسمون به فرصتها باشه.یادمون باشه:که هیچ کس کامل نیست و اگه به نظرمون یکی خیلی کامل اومد یا ما خیلی نقص داریم یا خیلی به طرف مقابل علاقه مندیم،اون قدر که عیب ها و نقصهاش رو نمی بینیم.یادمون باشه:گاهی نمی تونیم اتفاقات رو انتخاب کنیم اما می تونیم نحوه برخورد با اتفاقات رو خودمون رقم بزنیم.یادمون بمونه:که همه آدمها دوست دارن روی قله زندگی کنن اما همه شادیها و فرصتهای خوب وقتی اتفاق می افتن که همه حواسمون متوجه بالا رفتن از کوه شده و احتمالا غافل از این شادیها و فرصتها از کنارشون می گذریم.یادمون باشه:اگه با کسی روبرو  می شیم و منتظر لبخندیم،دیگران هم در رویایی با ما یه لبخند رو طلب می کنن.یادمون بمونه:گاهی همه آرزومون این می شه که چی می شد اگه به یه عزیز که از دستش دادیم یه بار بیشتر گفته بودیم دوستش داریم،پس تا هستن و هستیم این جمله ساده رو از عزیزترین ها دریغ نکنیم.یادمون باشه:که راه فته در نار پدر بزرگ یا حتی پدر می تونه شگفت انگیزترین رویای دوران بزرگسالی باشه،چند نفر از ما این رویا رو دارن؟یادمون بمونه:که مهم نیست زندگی چقدر انتظار جدی بودن رو از ما داره،گاهی لازمه در کنار کسی باشیم که اتفاقا اصلا آدم جدی نیست.و دست آخ در کنار همه آموختنی ها یادمون باشه که فقط خودمون و خودش، اونه که می تونه همه شادیهای دنیا رو با یه نیم نگاه مهربون بهمون ببخشه یا همه غمهای دنیا رو با چشم بستن به روی بنده اش نصیبمون نه،هر چند از اون همه خدایی این یکی بعیده!اونی که به وقت نامهربونی ما اینقدر مهربونه،چطور می تونه چشمهای مهربونش رو به روی بنده اش ببنده؟هان؟

--هر چه صمیمانه تر دوست بدارم و عشق بورزم،خوشبت تر خواهم بود. ....